Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2013

Όταν η ενότητα του κινήματος κατανοείται ως ένας κύκλος επισκέψεων ....

Όταν η ενότητα του κινήματος κατανοείται ως ένας κύκλος επισκέψεων ....

Έτσι μόνο μπορεί να ερμηνευτεί η πρόταση μέλους του Δ.Σ. για εναλλάξ συμμετοχή των εργαζομένων στις κινητοποιήσεις του Π.Α.ΜΕ και της Γ.Σ.Ε.Ε.
Για μας ο αγώνας του εργαζομένου, η πάλη του λαού γενικότερα αποτελεί τη θεμέλιο λίθο της ύπαρξής του. Ο εργαζόμενος κατανοεί την ανάπτυξη του μέσα από τις κατακτήσεις του, ενάντια σ` αυτούς που του τοποθετούν εμπόδια σε αυτή τη διαδικασία. Οι κατακτήσεις του εργαζόμενου λαού ήρθαν μέσα από χρόνιες διαδικασίες αντίστασης, διεκδίκησης, μόχθου και πολλές φορές κατάθεσης αίματος.
Μέχρι εδώ καλά και πιστεύουμε ότι σε αυτό θα συμφωνήσουν πολλοί.
Που όμως έγκειται τελικά η διαφωνία;
Στο σημείο εκείνο όπου μετά τις γενικά συμφωνημένες διαπιστώσεις πρέπει να υπάρξει η ανάδειξη των αιτιών των συνεχιζόμενων προβλημάτων. Καθώς επίσης και η στοχοποίηση τους. Και εφόσον αναδείξεις, βρεις δηλαδή την παθογένεια τότε πρέπει να βάλεις στόχους για ανατροπή αυτών των καταστάσεων.
Τι έχουμε λοιπόν στην ελληνική αλλά και παγκόσμια πραγματικότητα;
Μία κρίση που για μας είναι κρίση του ίδιου του συστήματος(καπιταλισμός).Την γεννά ο ίδιος και ο εκ φύσεως τρόπος λειτουργίας του(αναρχία στην παραγωγή).
Τις επιχειρήσεις τις κλείνουν οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες γιατί δεν βρίσκουν ικανοποιητικό ποσοστό κέρδους και τις μεταφέρουν σε χώρους και χώρες όπου το κόστος παραγωγής είναι χαμηλότερο.
Τα νοσοκομεία κλείνουν όχι γιατί πρέπει να γίνει εξορθολογισμός όπως αναφέρει η πολιτική ηγεσία αλλά γιατί τα χρήματα που εξοικονομούνται πρέπει να χορηγηθούν a priori σε κρατικοδίαιτους επιχειρηματικούς κύκλους(κατασκευαστικές εταιρείες, τράπεζες κτλ).
Η υγεία σε ένα τέτοιο σύστημα θεωρείται εμπόρευμα και ως τέτοιο κοστολογείται και στη συνέχεια αγοράζεται και πουλιέται.
Στη λογική αυτή είναι και τα μέτρα που παίρνονται(παραγωγοί και ενορχηστρωτές Ε.Ε ΤΡΟΙΚΑ, ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ). Έρχονται να εξυπηρετήσουν αυτήν την κατάσταση που δεν είναι άλλη από το να χαμηλώσουν το κόστος παραγωγής του επιχειρηματία ρίχνοντας στα τάρταρα την τιμή της εργατικής δύναμης. Αυτό συμβαίνει  εδώ στη χώρα μας με τα μνημόνια αλλά και σε χώρες( Ιταλία , Ισπανία, και αλλού) χωρίς μνημονιακές δεσμεύσεις. Αυτό και μόνο έρχεται να ενισχύσει το αρχικό μας επιχείρημα περί κρίσης του συστήματος. Και από τη στιγμή που ενοχοποιείται ως η μήτρα των κακών το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, η Ευρωπαϊκή Ένωση κτλ. ο στόχος δεν μπορεί να βρίσκεται παρά μόνο στην έξοδο από αυτή.
Στην αντίπερα όχθη της μέχρι τώρα "πεφωτισμένης" συνδικαλιστικής ηγεσίας τι αναδεικνύεται;
Αποφυγή πάση θυσία να στοχοποιηθεί η γενεσιουργός αιτία. Πότε τα COLDEN BOYS, πότε οι τραπεζικές “λαθροθηρίες”, πότε η λάθος διαχείριση, μα “προς θεού”(ερήμην του λόγου) ποτέ το ίδιο σύστημα.
Η υγεία ναι μεν θεωρείται αγαθό αλλά ταυτόχρονα θεωρείται και εμπόρευμα και ως εκ τούτου θεμιτό να συνυπάρχει και η ιδιωτική πρωτοβουλία, όποια μορφή μπορεί να έχει αυτή(ακόμη και τα δημόσια νοσοκομεία με συμμετοχή του ασθενή στις εξετάσεις ως ιδιωτική πρωτοβουλία θεωρείται). Η διεκδίκηση του δικαιώματος στην εργασία με συμμετοχή σε αγώνες και απεργίες θεμιτό είναι αλλά επίσης αποδεκτό είναι και το δικαίωμα στην απεργοσπασία.
Και για να μην μακρηγορούμε, για να αναλογιστούμε τώρα η ΕΝΟΤΗΤΑ  που  στο όνομά της δίνουμε γη και ύδωρ σε ποια βάση θα θεμελιωθεί; Σε μια βάση που ορίζει τη σωστή διαχείριση ως το άλφα και το ωμέγα; την κοινωνική συμφωνία ως θεμέλιο λίθο; αφεντικά  και  λαός μαζί ενάντια σε ποιους; τη συνεχιζόμενη υποστήριξη του κυβερνητικού εργοδοτικού  συνδικαλισμού που αλλάζει πουκάμισο;
Η άποψή μας είναι ξεκάθαρη. Ενότητα στη βάση ενός κινήματος ικανoύ να απαντήσει στην ολομέτωπη και γενικευμένη επίθεση. Αλλά και κίνημα ικανό να παλεύει με γραμμή πάλης και συμμαχιών που δε θα περιορίζεται μόνο στην αντιμετώπιση των συνεπειών, αλλά θα ανοίγει την προοπτική για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της εργατικής τάξης, πράγμα που προϋποθέτει γραμμή ρήξης και ανατροπής με τα μονοπώλια, τα κόμματα και τους μηχανισμούς που τα υπηρετούν, πάλη που θα οδηγεί στην κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Γι`αυτο η ενότητα δεν κατανοείται ως μια εναλλάξ συμμετοχή, πότε εδώ και πότε εκεί.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑΞΙΚΟΣ ΠΟΥ ΟΡΓΑΝΩΝΕΤΑΙ ΣΤΗ ΤΑΞΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟΠΟΙΕΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΠΕΡΑ ΟΧΘΗ, ΤΗΝ ΟΧΘΗ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

   ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ  ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ  ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ  ΝΟΣ. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ(στηρίζεται από το ΠΑ.ΜΕ.)                               


      www.asypapageorgiou.blogspot.gr