«Παιχνίδια» με το Φάρμακο

«Παιχνίδια» με το Φάρμακο

Το σκληρό «παιχνίδι» για την αποκόμιση του μεγαλύτερου δυνατού κέρδους από το Φάρμακο - εμπόρευμα αποτυπώνεται στα στοιχεία που δίνουν κατά καιρούς Φαρμακευτικοί Σύλλογοι - πρόσφατα της Θεσσαλονίκης - σύμφωνα με τα οποία σε καθημερινή βάση λείπουν κατά μέσο όρο 70-80 σκευάσματα (όχι τα ίδια κάθε φορά). Η αναμονή μέχρι την εξεύρεσή τους μπορεί να κρατήσει μέχρι και 4 μήνες και σ' αυτά περιλαμβάνονται ακόμα και παιδικά εμβόλια. Οι ελλείψεις αυτές είναι τεχνητές και σε πολλές περιπτώσεις αποτελούν μέσο πίεσης των φαρμακοβιομηχάνων για αύξηση του ποσοστού της κερδοφορίας τους, ή είναι αποτέλεσμα «παράλληλων εξαγωγών», που αποδίδουν περισσότερα κέρδη. Σε κάθε περίπτωση, αυτό που επιβεβαιώνεται είναι ότι οι ασθενείς όλων των ηλικιών είναι αυτοί που πληρώνουν το εμπόρευμα Φάρμακο, είτε με την άμεση συμμετοχή στη φαρμακευτική δαπάνη, είτε με την ίδια τους την υγεία, όταν ορισμένα φάρμακα αποσύρονται από τα ράφια, με μοναδικό κριτήριο το κέρδος του φαρμακοβιομήχανου.

Ετοιμάζουν «σαφάρι»

Υψηλούς στόχους θέτει το Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών (ΚΕΑΟ), όπου έχουν μεταφερθεί τα ληξιπρόθεσμα χρέη όλων των ασφαλιστικών ταμείων, καθώς με υπηρεσιακό του έγγραφο ο διοικητής του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης ζητάει να ανέλθουν στις 6.000 τη μέρα οι εντολές κατάσχεσης που εκδίδουν αθροιστικά οι τέσσερις «συστημικές» τράπεζες σε βάρος καταθετών με ληξιπρόθεσμα χρέη στους ασφαλιστικούς οργανισμούς. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι τους αμέσως επόμενους μήνες, χιλιάδες οφειλέτες θα βρεθούν αντιμέτωποι με απειλές και εκβιασμούς από τις τράπεζες και το ΚΕΑΟ για να «τακτοποιήσουν» υποχρεώσεις στις οποίες αποδεδειγμένα δεν μπορούν να ανταποκριθούν. Κι αυτό αφορά κυρίως αυτοαπασχολούμενους και μικρομεσαίους αγρότες, που συσσώρευσαν χρέη ιδιαίτερα στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης και τώρα κινδυνεύουν να χάσουν και τα ελάχιστα, αν υπάρχουν κι αυτά. Θυμίζουμε ότι στο ΚΕΑΟ εντάσσονται πλέον και χρέη κάτω από 5.000 ευρώ, που σημαίνει η «μαρίδα» των οφειλετών, οι οποίοι, στην καλύτερη περίπτωση, κάτω από τον εκβιασμό της τράπεζας, θα κόψουν και από τα στοιχειώδη για να κάνουν κάποια ρύθμιση με το ΚΕΑΟ. Επομένως, ανεξάρτητα από το πότε θα ενεργοποιηθούν τα μέτρα γι' αυτούς που πραγματικά δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, χρειάζεται να υπάρχει επαγρύπνηση για οργανωμένες παρεμβάσεις, καθώς υπάρχει κόσμος που μπορεί να του στερήσουν ακόμα και το φαΐ για μερικές εκατοντάδες ευρώ, την ώρα που οι μεγαλοεπιχειρήσεις χρωστάνε στο ΙΚΑ σχεδόν 8 δισ. ευρώ...

Κλιμακώνουμε τον αγώνα μαζικά, αποφασιστικά, μαχητικά!

OΛΟΙ ΣΤΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ ΣΤΙΣ 7 ΑΠΡΙΛΗ

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι, εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, αυτοαπασχολούμενοι, νέοι και νέες,

Σε κάθε εργοστάσιο, μαγαζί, γραφείο, τόπο δουλειάς, σε κάθε χωριό και σχολή, παντού, οι εργαζόμενοι, ο λαός, να μάθουν την αλήθεια.

Κυβέρνηση, ΕΕ, ΔΝΤ, ΣΕΒ ετοιμάζουν νέα επίθεση. Είναι αδίστακτοι. Νέες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, κατάργηση όσων εργασιακών δικαιωμάτων έχουν μείνει, νέα άγρια φοροληστεία, όλα αυτά θα προστεθούν στα σημερινά βάσανα, οδηγώντας την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα σε απόγνωση.

Απευθύνουμε κάλεσμα οργάνωσης στις συνδικαλιστικές οργανώσεις, σε όλους τους εργαζόμενους. Πάνω από 530 Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, σωματεία συναντηθήκαμε στη μεγάλη πρωτοβουλία για την επαναφορά των ΣΣΕ, την κάλυψη των απωλειών, την κατάργηση των αντεργατικών νόμων. Σήμερα οι εξελίξεις επιβάλλουν να κλιμακώσουμε την πάλη σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς.

Απευθύνουμε κάλεσμα μαχητικής δράσης, προετοιμασίας και ενημέρωσης των εργαζομένων μέσα από μαζικές συλλογικές διαδικασίες, μέσα από γενικές συνελεύσεις, με στόχο να δυναμώνει το μέτωπο των εργαζομένων, να δοθεί γενική απεργιακή απάντηση στην ολομέτωπη επίθεση.

Η ανάπτυξή τους πατάει πάνω στη δυστυχία του λαού!

Δεν υπάρχει προοπτική σε αυτό το δρόμο, μόνο νέα βάσανα

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ παζαρεύει το 4ο μνημόνιο για τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, καλλιεργώντας ξανά το γνωστό παραμύθι της ανάπτυξης, από την οποία θα είναι τάχα ωφελημένοι όλοι, και η πλουτοκρατία και ο λαός. Για τους εργαζόμενους ο λογαριασμός θα είναι βαρύς και ασήκωτος, όποτε κι αν το φέρουν.

Μας καλούν να συνηθίσουμε στην ανεργία, τη φτώχεια, τη μετανάστευση των παιδιών μας, την άθλια ζωή. Τα μέτρα που συζητούν, παρά τις αναβολές και τις δήθεν ασυμφωνίες, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για αυταπάτες, για προσδοκίες και για ανοχή. Περιλαμβάνονται στο 3ο μνημόνιο που ψήφισαν από κοινού ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και στηρίζει ο Λεβέντης.

Μπορούμε να τους σταματήσουμε, με τη δύναμη της οργάνωσης, της ενότητας, με σχέδιο για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής και της εκμετάλλευσης

Εχουν συμφωνήσει και θα προχωρήσουν:

-- Στη μείωση του αφορολόγητου ορίου, που θα επιβαρύνει με αύξηση της φορολογίας μισθωτούς και συνταξιούχους και θα φέρει νέα δραματική μείωση του ήδη πενιχρού εισοδήματος.

-- Σε νέες μειώσεις σε μισθούς, σε νέες μειώσεις στις συντάξεις με την κατάργηση της "προσωπικής διαφοράς", την εφαρμογή του νέου τρόπου υπολογισμού των συντάξεων, με ενίσχυση της μερικής απασχόλησης και των ελαστικών σχέσεων εργασίας, με τον υποκατώτερο μισθό, με μόνιμους "κόφτες".

-- Στην αύξηση της ανεργίας με την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων.

-- Σε νέες ιδιωτικοποιήσεις.

-- Στο τσάκισμα της συνδικαλιστικής δράσης, του δικαιώματος στην απεργία με αντιδραστικό συνδικαλιστικό νόμο.

-- Στη δημιουργία Ειδικών Οικονομικών Ζωνών που επιβάλλουν εργασιακό καθεστώς ζούγκλας για τους εργαζόμενους, φορολογικό παράδεισο κι άλλα προνόμια για το κεφάλαιο.

Κανένας εργαζόμενος να μην ξεγελαστεί από τη νέα εξαπάτηση με "τα μέτρα και αντίμετρα"!

Εχουμε τη δύναμη να τους αντιμετωπίσουμε.

Ανασυντάσσουμε το κίνημά μας, κάνουμε στην άκρη τους ανθρώπους της εργοδοσίας στο συνδικαλιστικό κίνημα!

Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ συνομιλεί απευθείας και συμφωνεί με εκπροσώπους της ΕΕ και του ΔΝΤ, του ΣΕΒ και των άλλων εργοδοτικών οργανώσεων, έχοντας υπογράψει ακόμα και μνημόνια συνεργασίας με τον ΣΕΒ και την κυβέρνηση. Δεν έχουν τίποτα καλό να περιμένουν οι εργαζόμενοι από τις ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ.

Να πάρουμε την υπόθεση της ζωής μας στα χέρια μας, να οργανώσουμε τον αγώνα μας και να παλέψουμε για τις σύγχρονες ανάγκες μας, τα δικαιώματά μας, που έρχονται σε σύγκρουση με τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων. Να βαδίσουμε στον ίδιο δρόμο με όσους βασανίζονται από την κυριαρχία των μονοπωλίων στις ζωές μας, με τους αυτοαπασχολούμενους, τους μικρούς επαγγελματίες, τη φτωχή αγροτιά. Να δυναμώσει η κοινωνική συμμαχία!

Ενα δρόμο έχουμε, μια επιλογή:

ΑΓΩΝΑΣ - ΡΗΞΗ - ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ!

Η λογική της ανάθεσης σε άλλους να μας λύσουν τα προβλήματα δοκιμάστηκε πολλές φορές τα τελευταία χρόνια κι έχουμε πικρή πείρα.

Με την πάλη μας συγκεντρώνουμε δυνάμεις, χτίζουμε το δικό μας μέτωπο ενάντια στο μαύρο μέτωπο των καπιταλιστών και των συμμαχιών τους.

Παλεύουμε για αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Εχει αποκαλυφθεί όλο και περισσότερο ο ρόλος τους ως λυκοσυμμαχίες και δυνάστες των εργαζομένων, των λαών.

Το δίλημμα είναι μπροστά μας: Ανατροπή ή υποταγή με θυσίες δίχως τέλος;

Ανασυντάσσουμε το κίνημά μας, χτίζουμε τη συμμαχία μας, ανοίγουμε το δρόμο ο εργαζόμενος λαός να πάρει το τιμόνι της εξουσίας.

Συμμετέχουμε μαζικά στα συλλαλητήρια των συνταξιούχων στις 4 Απρίλη.

Διαδηλώνουμε σε όλη τη χώρα στις 7 Απρίλη, μέρα συνεδρίασης του Γιούρογκρουπ.

Κλιμακώνουμε με νέους, πιο δυναμικούς αγώνες

Εμπρός λαέ, ξεσηκωμός!».

Αγ. Βενιζέλου 7 μμ

Ξύλο που σαπίζει όσο και αν το λουστράρεις δεν χρησιμοποιείται.

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΓΣΕΕ - ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΓΣΣΕ

Με πραγματικό μενού τη διασφάλιση νέων προνομίων για το κεφάλαιο...

Πέντε ολόκληρα χρόνια μετά την κατάργηση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ), μετά την απροκάλυπτη παρέμβαση του αστικού κράτους υπέρ του κεφαλαίου με την περιβόητη Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου (ΠΥΣ) του 2012, και δύο χρόνια μετά την ανάδειξη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος είχε κάνει προεκλογική «σημαία» την επαναφορά του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ, για να διατηρήσει στη συνέχεια στο ακέραιο την κατάπτυστη ΠΥΣ των προκατόχων του στην αστική διακυβέρνηση, η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ, κάθε Μάρτη τέτοιες μέρες, ανανεώνει το ραντεβού της με τις εργοδοτικές οργανώσεις και υπογράφει την παράταση της ισχύουσας ΕΓΣΣΕ.

Ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός «νομιμοποιεί» έτσι κάθε χρόνο την ΠΥΣ του 2012, με την οποία καταργήθηκε η τότε ΕΓΣΣΕ, καρατομήθηκαν οι κατώτεροι μισθοί, θεσμοθετήθηκε ο υποκατώτερος μισθός των 511 ευρώ μεικτά στους νέους κάτω των 25 ετών, διαλύθηκαν οι κλαδικές και ομοιοεπαγγελματικές συμβάσεις, επιβλήθηκε η κυριαρχία των επιχειρησιακών συμβάσεων μέσω των «Ενώσεων Προσώπων», παρακάμπτοντας τα Συνδικάτα, άνοιξε διάπλατα ο δρόμος για την γενίκευση των ατομικών συμβάσεων εργασίας κ.λπ.

Την ώρα που η εργατική τάξη χρειάζεται να ανασκουμπωθεί και να παλέψει ενάντια σε παλιά και νέα αντιλαϊκά μέτρα, να βάλει στο στόχαστρό της το κεφάλαιο, τις κυβερνήσεις και τις δυνάμεις που το υπηρετούν, η ΓΣΕΕ σαλπίζει παράδοση άνευ όρων, κρύβεται πίσω από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, ισχυριζόμενη πως θα διαπραγματευτεί με τους εργοδότες τα μισθολογικά ζητήματα της Σύμβασης μόνο αν η κυβέρνηση «ελεήσει» να αλλάξει το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο, «βγάζει λάδι» τους εργοδότες, όταν για λογαριασμό τους επιβλήθηκε και βαθαίνει η εργασιακή ζούγκλα, στάζει στη συνείδηση της εργατικής τάξης το δηλητήριο της ολοκληρωτικής παραίτησης και της αποδοχής όλης αυτής της αντεργατικής λαίλαπας ως τετελεσμένου γεγονότος.

Με δυο λόγια, προσφέρει τις υπηρεσίες της στο κεφάλαιο ως μια βασική τροχοπέδη στην οργάνωση της πάλης των εργαζομένων για την ανάκτηση των τεράστιων απωλειών τους και τη διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών τους.

«Εθνικό Επαγγελματικό Ταμείο» και «χρηματοδοτικά εργαλεία»

Ετσι, την περασμένη Δευτέρα, την ώρα που το ΠΑΜΕ ανακοίνωνε τα συλλαλητήρια για τις 7 Απρίλη, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ είχε την καθιερωμένη ετήσια συνάντησή της με τις εργοδοτικές οργανώσεις.

Και μπορεί σε αυτήν τη συνάντηση να μην έγινε ούτε η τυπική παράταση αυτού του κακέκτυπου που ονομάζεται ΕΓΣΣΕ, ωστόσο η ΓΣΕΕ παρέα με τον ΣΕΒ επικέντρωσαν την προσοχή τους σε άλλα ζητήματα, στην πραγματικότητα στη διασφάλιση νέων προνομίων για το κεφάλαιο: Συγκεκριμένα, σε σχετικό σχέδιο που παρουσίασαν στη συνάντηση, προβλέπεται η συγκρότηση κοινών ομάδων και η εκπόνηση μελέτης για τη δημιουργία «Εθνικού Επαγγελματικού Ταμείου», όπως και η αναζήτηση «χρηματοδοτικών εργαλείων» για την παραπέρα ενίσχυση των επιχειρήσεων.

Στην πράξη, δηλαδή, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, σε συνεργασία με τον ΣΕΒ, μπαίνει μπροστά για τη δημιουργία όχι μόνο επαγγελματικών ταμείων ανά κλάδο ή επιχείρηση, όπως προβλέπει ο νόμος 3029/2002 για τα Ταμεία Επαγγελματικής Ασφάλισης (ΤΑΕ), αλλά επιδιώκει την ίδρυση ενός «Εθνικού Επαγγελματικού Ταμείου», για όλους τους εργαζόμενους. Αφού λοιπόν οι αστικές κυβερνήσεις λεηλάτησαν τις συντάξεις, για να «εξοικονομήσουν» πόρους για μεγαλύτερη στήριξη του κεφαλαίου, τώρα η ΓΣΕΕ αναλαμβάνει το ρόλο του «λαγού» για τις νέες αντιασφαλιστικές ανατροπές: Προπαγανδίζει και προωθεί την ίδρυση ενός «Εθνικού Επαγγελματικού Ταμείου», που σημαίνει πρόσθετες εισφορές στις πλάτες των εργαζομένων, ενώ είναι γνωστό ότι τέτοιου είδους Ταμεία δεν δίνουν την παραμικρή εγγύηση για το ύψος των συντάξεων που θα αποδίδουν, αφού αυτές εξαρτώνται από τις «επενδύσεις» και το τζογάρισμα στα χρηματιστήρια.

Επιπλέον, με το γνωστό πρόσχημα της «διάσωσης θέσεων εργασίας», ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός μπαίνει μπροστά στην προσπάθεια του εγχώριου κεφαλαίου να εξασφαλίσει νέα χρηματοδοτικά πακέτα για τη «διάσωση επιχειρήσεων». Οπως χαρακτηριστικά τόνισε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, το σχέδιο αποβλέπει στη «μετατροπή επιχειρήσεων που βρίσκονται στο μεταίχμιο σε επιχειρήσεις "κοινωνικής οικονομίας" με τα κατάλληλα χρηματοδοτικά εργαλεία για τη διάσωσή τους...».

Με άλλα λόγια, με «χρηματοδοτικά εργαλεία» που θα φορτωθούν και πάλι στις πλάτες του λαού, η ΓΣΕΕ προωθεί και αυτή τη λεγόμενη «κοινωνική οικονομία», η οποία βρίσκεται στις προτεραιότητες της κυβέρνησης, μεταξύ άλλων ως ένας μηχανισμός προσωρινής εκτόνωσης της μεγάλης ανεργίας, ο οποίος λειτουργεί παράλληλα ως ένας επιπλέον μοχλός επιδείνωσης των εργασιακών σχέσεων και περαιτέρω αύξησης του βαθμού εκμετάλλευσης, στο όνομα ακριβώς της «διάσωσης» και «εξυγίανσης» των επιχειρήσεων.

Γι' άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται πως οι εργαζόμενοι όχι μόνο δεν έχουν να περιμένουν απολύτως τίποτα από τους «κοινωνικούς διαλόγους», αλλά ότι ακριβώς η αλλαγή συσχετισμού δυνάμεων, η διαπάλη με τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, παλιό και νέο και σε όλες του τις παραλλαγές, αποτελούν αναγκαία προϋπόθεση για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, για να μπουν στο επίκεντρο οι σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και όχι οι περιβόητοι «εθνικοί στόχοι» του κεφαλαίου.

«Βλέπαμε …Survivor, κύριε!»

αντιγράφουμε ΑΠΟ HTTP://ATEXNOS.GR/

Με μια ανακοίνωση – πρωτοβουλία που ξαφνιάζει ευχάριστα οι καθηγητές της Γ’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης ασκούν σκληρή κριτική στο survivor χαρακτηρίζοντας το τηλεσκουπίδι που διδάσκει στη νέα γενιά ότι

«καμιά ξευτίλα και προδοσία δεν είναι ντροπή».

Με την ανακοίνωσή τους οι καθηγητές εστιάζουν και στο ρόλο του τηλεοπτικού σταθμού που προβάλλει το συγκεκριμένο «παιχνίδι»:

«Το ΣΚΑΙ, το κανάλι με την πιο εχθρική στάση απέναντι στους κοινωνικούς

αγώνες και την πιο φιλική στην πολιτική καταστροφής των δικαιωμάτων μας και ιδιαίτερα αυτών της νέας γενιάς, προβάλλει ένα ακραία διαστροφικό, ανταγωνιστικό, “αθλητικό παιχνίδι”, στο οποίο ανώνυμοι και διάσημοι αποκομμένοι από το κοινωνικό περιβάλλον, διεκδικούν μέχρι «τελικής πτώσεως» το έπαθλο που συνήθως είναι η …τροφή ! Αφού δεν έχει άρτο, πάρτε θεάματα… με άρτο!».

«Σήμερα το Survivor μάς διδάσκει ότι καμία ξεφτίλα, καμιά μικρή προδοσία, κανένα συναισθηματικό ξεγύμνωμα, κανένα κάρφωμα του διπλανού σου δεν είναι ντροπή προκειμένου να επιβιώσει κανείς. Η πειθαρχία, η τυφλή υπακοή στους άνωθεν κανόνες, ακόμα και τους πιο γελοίους και παράλογους, είναι αυτονόητη και επιβεβλημένη για όσους θέλουν να παραμείνουν στο παιχνίδι. Όλα αυτά πρέπει να εμπεδώσουν έγκαιρα οι μαθητές μας», αναφέρει.

Ολόκληρη η ανακοίνωση:

***

 Η Γ΄ ΕΛΜΕ-Θ παίρνει θέση ενάντια στα τηλεσκουπίδια

Βλέπαμε …Survivor, κύριε!

2.500. 000 τηλεθεατές μεταξύ των οποίων εκατοντάδες χιλιάδες μαθητές  μας, ακόμη και παιδιά του Δημοτικού (δυναμικό κοινό το λένε) παρακολουθούν κάθε βράδυ το ελληνικό «Survivor» που σπάει τα ρεκόρ τηλεθέασης το ένα μετά το άλλο.

Δεν πρόκειται για δασκαλίστικη γκρίνια που «δεν διαβάζουν τα μαθήματά τους» εκείνη την ώρα. Οι αξίες που επιβάλλονται μέσα από την τηλεοπτική εικόνα είναι απόλυτα αντίθετες με αυτές που επιχειρούμε κοπιωδώς κι απελπισμένα να εμπνεύσουμε τους μαθητές μας . Γι αυτό έχουμε χρέος να τις στηλιτεύσουμε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο.

Το ΣΚΑΙ, το  κανάλι με την πιο εχθρική στάση απέναντι στους  κοινωνικούς αγώνες και την πιο φιλική στην πολιτική καταστροφής των δικαιωμάτων μας και ιδιαίτερα αυτών  της νέας γενιάς, προβάλλει ένα  ακραία διαστροφικό, ανταγωνιστικό, “αθλητικό παιχνίδι”, στο οποίο ανώνυμοι και διάσημοι αποκομμένοι από το κοινωνικό περιβάλλον, διεκδικούν μέχρι «τελικής πτώσεως» το έπαθλο που συνήθως είναι η …τροφή ! Αφού δεν έχει άρτο, πάρτε θεάματα… με άρτο!

Σταδιακά, ο ανταγωνισμός μεταξύ ομάδων και ατόμων οδηγεί στην

ανάδειξη του νικητή μέσω της απόρριψης των άλλων, της ψυχολογικής ή σωματικής κατάρρευσης (που εξιτάρει τους θεατές), του τελικού αποκλεισμού. «Όποιος μένει πίσω θα πρέπει να φτύνει αίμα!», λέει μια παίκτρια.
Το κοινό παρακολουθεί τις αντιδράσεις, τις αντοχές και τις συμπεριφορές των «μαχητών» συμμετέχοντας μέσω SMS που αποφέρουν κέρδη σε τηλεοπτικές/πολυεθνικές εταιρείες.

Με άλλα λόγια: ατομικισμός, προδοσία, αλληλοεξόντωση, απαξίωση των άλλων, κατάρρευση των ηττημένων, αποκλεισμός των αδύναμων…

Η τηλε-πραγματικότητα μοιάζει να αντανακλά τον κοινωνικό δαρβινισμό ενός συστήματος που ξέρει πώς να διαλύει κάθε ανθρώπινο δεσμό, πρωτίστως στο πεδίο της εργασίας,  ή των εξετάσεων όπου κυριαρχεί το «ο θάνατός σου, η ζωή μου».

Για την «επιβίωση του πιο προσαρμοσμένου» (survival of the fittest) μίλησε ο Δαρβίνος, όμως τόσο στον Άγιο Δομίνικο όσο και στον εργασιακό στίβο η καλή φόρμα, η fitness σε κάνει survivor, σε κάνει «απασχολήσιμο».

Σήμερα το «Survivor» μάς διδάσκει ότι καμία ξευτίλα, καμιά μικρή προδοσία, κανένα συναισθηματικό ξεγύμνωμα, κανένα κάρφωμα του διπλανού σου δεν είναι ντροπή προκειμένου να επιβιώσει κανείς.

Η πειθαρχία, η τυφλή υπακοή στους άνωθεν κανόνες, ακόμα και τους πιο γελοίους και παράλογους, είναι αυτονόητη και επιβεβλημένη για όσους θέλουν να παραμείνουν στο παιχνίδι. Όλα αυτά πρέπει να εμπεδώσουν έγκαιρα οι μαθητές μας.

Δεν είναι «απλά ένα παιχνίδι» είναι η επιβολή του παράλογου. παρηκμασμένου πολιτισμού του κυρίαρχου συστήματος στα παιδιά μας, απ’ αυτούς που τα έχουν στερήσει το πραγματικό παιχνίδι, το γέλιο, τη χαρά και την ελπίδα!

Το πιο εξοργιστικό είναι ότι το «Survivor»   προβάλλεται την  εποχή της αέναης λιτότητας,  της φτώχειας, της πείνας, των μαθητών μας που λιγοθυμούν, ( μόλις προχθές μια 17χρονη  μαθήτρια στην Πάτρα λιποθύμησε γιατί είχε τρεις μέρες να φάει κανονικά), του υποκατώτατου μισθού, της μαθητείας –δουλείας, της γιγαντιαίας και ενίοτε ανακυκλούμενης ανεργίας των νέων, των 400χιλ. παιδιών μας που μεταναστεύουν στο εξωτερικό. Εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες ζουν στο κοινωνικό λυκόφως, κόβουν από το φαΐ, τη θέρμανση, το ρεύμα. Ένας λαός φυλακισμένος στο μνημονιακό Survivor.

Καλούμε τους συναδέλφους της τάξης να δώσουμε ακόμη μια μάχη ενάντια στα τηλεοπτικά σκουπίδια, προβάλλοντας της αξίες της αλληλεγγύης, της συλλογικότητας, του σεβασμού του Άλλου, της φιλίας,  του γνήσιου αθλητικού πνεύματος, του αληθινού αγώνα για μια απελευθερωτική Παιδεία στα πλαίσια μιας δίκαιης κι ανθρώπινης κοινωνίας.

Να γίνουμε όλοι μαχητές σε τούτο τον αγώνα!

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                           Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Γιάννης Λαθήρας                           Νίκος Παλάντζας

Το χρήμα ρέει... στη σκιά σκανδάλων και εργασιακών κάτεργων

Για τις διοργανώσεις των Μουντιάλ του 2018 και του 2022 σε Ρωσία και Κατάρ, αντίστοιχα, μέχρι σήμερα έχουν ακουστεί πολλά.... Και οι δύο βρέθηκαν στο προσκήνιο της διεθνούς ειδησεογραφίας για αρκετούς λόγους. Από τις αποκαλύψεις για διαφθορά παραγόντων της Παγκόσμιας Συνομοσπονδίας, που φέρεται να χρηματίστηκαν από τις δύο χώρες προκειμένου να τις υπερψηφίσουν μέχρι τις εκατόμβες εργατών στα έργα του Κατάρ εξαιτίας των άθλιων συνθηκών εργασίας και διαβίωσης, συνθέτεται το κάδρο των όσων σχετίζονται με τις δύο διοργανώσεις. Φυσικά, για το ζήτημα των νεκρών εργατών, όπως έχει φανεί μέχρι τώρα, δεν έχει ιδρώσει το... αυτί τόσο των αρμοδίων της οργανωτικής επιτροπής του Κατάρ όσο και της ίδιας της διοργανώτριας FIFA αφού δεν έχει ληφθεί κανένα μέτρο, με τον αριθμό τους να αυξάνεται και τις συνθήκες να παραμένουν άθλιες. Αντίθετα, για το θέμα των λεγόμενων σκανδάλων χρηματισμού εδώ και μια διετία σηκώθηκε ένα τσουνάμι εξελίξεων στις τάξεις της διοίκησης του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, που έφερε αλλαγές σε πρόσωπα ακόμα και στην κορυφή της πυραμίδας. Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που αρκετές φορές μέχρι σήμερα το φως της δημοσιότητας είδαν σενάρια και φήμες μέχρι και για αφαίρεση της διοργάνωσης από τις συγκεκριμένες χώρες. Ωστόσο, όπως ήταν αναμενόμενο, κάτι τέτοιο όχι μόνο παρέμεινε φημολογία αλλά αποδείχθηκε ότι δεν υπήρξε ούτε καν ως σκέψη.

Αγορές ...γη της Επαγγελίας για πολυεθνικές

Στο σημερινό οικοδόμημα του εμπορευματοποιημένου ποδοσφαίρου, δομημένου με τις λογικές του κέρδους που ορίζουν οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, η κάθε απόφαση δεν μπορεί παρά να τις υπηρετεί. Ετσι, μόνο τυχαία δεν μπορεί να θεωρηθεί η ανάληψη (παρά την όποια ψηφοφορία) των συγκεκριμένων διοργανώσεων από τις δύο χώρες σε σχέση με το τι πρόκειται να προσφέρουν οι αγορές τους στα κέρδη όσων εμπλέκονται με τις διοργανώσεις (πολυεθνικές, χορηγοί, FIFA, τηλεοπτικά δικαιώματα κ.τ.λ.). Και οι δύο συγκεκριμένες αγορές αναμένεται, βάσει των υπολογισμών, να είναι από τις πλέον παραγωγικές στον τομέα των κερδών, ολοκληρώνοντας με αυτόν τον τρόπο ένα οκταετές πλάνο της FIFA, από το 2004, με τη διοργάνωση της Βραζιλίας, που σκοπό είχε τη μεγαλύτερη εκμετάλλευση του προϊόντος «Μουντιάλ».

Με βάση αυτό θα ήταν τουλάχιστον αφελές να πιστέψει κάποιος ότι εξαιτίας των όποιων σκανδάλων διαφθοράς ή ακόμα και των συνθηκών «σκλαβιάς» στα έργα του Κατάρ οι συγκεκριμένες διοργανώσεις θα άλλαζαν έδρα. Αλλωστε, στην πρώτη περίπτωση, που αφορά τις όποιες αποκαλύψεις, μπορεί η αστική ειδησεογραφία να τα ονομάζει σκάνδαλα, ωστόσο δεν είναι τίποτε άλλο παρά απόρροια των αδυσώπητων λογικών και των πρακτικών που επικρατούν στο ίδιο το οικοδόμημα για το κυνήγι του κέρδους. Βέβαια, παρά τις όποιες αλλαγές προσώπων - κυρίως όταν τα πράγματα ξεφύγουν πολύ και κινδυνεύει το «προϊόν» με απαξίωση - το φαινόμενο συνεχίζει να υπάρχει γιατί επικρατούν οι γενικότερες λογικές του συστήματος. Αυτές οι λογικές, η επιδίωξη του μέγιστου κέρδους για τις πολυεθνικές είναι που οδηγούν στη «θυσία» τους εργάτες στα έργα του Κατάρ (όπως άλλωστε συμβαίνει και σε άλλους τομείς της ζωής). Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι παρά τα όποια κακώς κείμενα, τα σχέδια όχι μόνο προχωράνε χωρίς παρέκκλιση αλλά κυρίως το ζητούμενο για πολυεθνικές, διοργανωτές να... ρέει το χρήμα, επιτυγχάνεται. Αυτό αποδεικνύεται από τις εξελίξεις που υπήρξαν το τελευταίο διάστημα στις δύο περιπτώσεις.

ΡΩΣΙΑ 2018: Τα κρατικά ταμεία ...σώζουν τα σχέδια

Μπορεί τον προηγούμενο χρόνο από πλευράς ρωσικής κυβέρνησης να διατυμπανιζόταν η μείωση των εξόδων για τη διοργάνωση του Μουντιάλ του 2018, ωστόσο στην πραγματικότητα μόνο αυτό δεν συμβαίνει. Την τελευταία διετία, σύμφωνα με αναφορές Ρώσων κυβερνητικών αξιωματούχων, υπήρξε μείωση σε δαπάνες που δεν σχετίζονταν άμεσα με την ίδια τη διοργάνωση (π.χ. κατασκευή πολυτελών ξενοδοχείων) προκειμένου να μειωθεί το κόστος. Ωστόσο, πρόσφατα, η Οργανωτική Επιτροπή του Μουντιάλ ανακοίνωσε την αύξηση της κρατικής επιχορήγησης για την προετοιμασία κατά 325 εκατ. δολάρια. Μάλιστα, καμία επίσημη πηγή της ρωσικής κυβέρνησης δεν εξήγησε ακριβώς το λόγο για την κίνηση αυτή, την ώρα που γινόταν λόγος για μείωση των δαπανών. Πλέον, το συνολικό κόστος της διοργάνωσης, ενάμιση χρόνο πριν από την πραγματοποίησή της, έφθασε σε ένα ποσό περίπου 11 δισ. δολαρίων, το 55% από το οποίο προέρχεται από χρηματοδότηση της ρωσικής κυβέρνησης. Ας σημειωθεί ωστόσο πως όσον αφορά ειδικά την περίπτωση του Μουντιάλ της Ρωσίας οι πληροφορίες θέλουν τη FIFA αυτή τη στιγμή να αντιμετωπίζει αρκετά προβλήματα στην υλοποίηση του πλάνου της για επίτευξη του αρχικού στόχου όσον αφορά τον αριθμό των χορηγών. Και αυτό γιατί αρκετές πολυεθνικές είναι αυτές που για προφανείς λόγους, που σχετίζονται με το προφίλ τους (και τον όποιο αντίκτυπο θα έχει στα κέρδη τους), αποφεύγουν να ασχοληθούν με το συγκεκριμένο Μουντιάλ με βάση τα όσα έχουν προηγηθεί.

ΚΑΤΑΡ 2022: Πακτωλός εκατομμυρίων για τα αιματοβαμμένα έργα

«Δε θέλουμε να βάφουμε τα γήπεδα όταν αρχίσουν να έρχονται οι ομάδες...». Με αυτή τη χιουμοριστική ατάκα ο υπουργός Οικονομικών του Κατάρ προσπάθησε να διαφημίσει πρόσφατα τα ποσά που δαπανά η χώρα του προκειμένου τα πάντα να είναι έτοιμα σε εύλογο χρονικό διάστημα, πριν από την επίσημη έναρξη της διοργάνωσης. Και πόσα είναι αυτά; Οπως αποκάλυψε, η χώρα του ξοδεύει κοντά 500 εκατ. δολάρια τη βδομάδα σε έργα υποδομής, με το ποσό αυτό να καλύπτει από την κατασκευή γηπέδων μέχρι τα έργα γενικότερης υποδομής, όπως δρόμοι, αεροδρόμια κ.λπ. Οπως διευκρινίστηκε μάλιστα, οι δαπάνες αναμένεται να συνεχιστούν με το σημερινό ρυθμό μέχρι τουλάχιστον το 2021. Μάλιστα, ο αξιωματούχος του Κατάρ υπογράμμισε πως τα συγκεκριμένα ποσά είναι προστατευμένα από τις όποιες περικοπές υπάρχουν μέχρι σήμερα στον προϋπολογισμό της χώρας ως αποτέλεσμα των διακυμάνσεων που υπήρξαν στην τιμή του πετρελαίου που είναι το βασικό προϊόν του Κατάρ. Συνολικά οι δαπάνες για τη συγκεκριμένη διοργάνωση, που κατέχει την πρωτοτυπία ότι θα διεξαχθεί χειμώνα, με απόφαση της FIFA (λόγω των υψηλών θερμοκρασιών το καλοκαίρι), τόσο στα άμεσα έργα όσο και στις υπόλοιπες υποδομές αναμένεται να φθάσουν τα 200 δισ. δολάρια. Απ' την πλευρά τους οι διοργανωτές τονίζουν ότι τα περισσότερα χρήματα θα απορροφηθούν στις γενικότερες υποδομές του κράτους. Και όλα αυτά τη στιγμή που αυξάνονται συνεχώς οι θάνατοι εργατών στα έργα και υπάρχουν δεκάδες καταγγελίες για τις συνθήκες σκλαβιάς των εργατών που δουλεύουν σε αυτά.