Παρασκευή 3 Μαρτίου 2017

Βίοι παράλληλοι.


Ενώ στη κεντρική πολιτική σκηνή η ανάπτυξη αποτελεί το σημείο 0- ή το σημείο αναφοράς για την δήθεν συνέχιση της ύπαρξής μας, στην εδώ σκηνή σ`αυτή του ιδρύματος, η ανάπτυξη κάνει την εμφάνισή της με όρους επεκτασιμότητας ως όρος συνέχισης της κερδοφορίας.
Το μενού της συνέχισης της ανάπτυξης περιλαμβάνει  πρώτο  πιάτο την ξαναζεσταμένη σούπα που ακούει στο όνομα μετεγκατάσταση της οφθαλμολογικής κλινικής και το πρωτοπαρουσιαζόμενο αλλά παλιό στη σύλληψή του κυρίως πιάτο, την επέκταση της Βραχείας Νοσηλείας.
Η μεθόδευση όμως τώρα γίνεται άμεσα, γρήγορα και πιο αυταρχικά, γιατί αυτό απαιτεί η κερδοφορία. Το δήθεν πλεόνασμα των περίπου 4 εκατ. της μέχρι τώρα δραστηριότητας  καθώς επίσης και η αξιοποίησή του, κάνουν πλέον καθαρές τις στοχεύσεις των διοικούντων,  οι οποίες εκλαϊκεύονται στο δίπτυχο α) αύξηση της προσπάθειας και β) σωστές επιλογές, να σταθεροποιήσουν μ`αυτό τον τρόπο την κερδοφορία  από τη μια πλευρά, ενώ από την άλλη  να ισχυροποιήσουν τη βάση  για ένα νοσοκομείο πλήρως αυτοχρηματοδοτούμενο, πλήρως απαγκιστρωμένο από τα όποια “δεσμά” της κρατικής χρηματοδότησης ίσως και κρατικού ελέγχου.
Αξιοποιούν πάλι ως επιχείρημα τις ανάγκες του λαού και αυτοί ως άλλοι μεγάλοι ευεργέτες καλούνται να ανταποκριθούν. 500 νέοι πολίτες θα δουν το φως τους από την επέκταση της οφθαλμολογικής κλινικής ενώ πολλές άλλες περιπτώσεις ανθρώπων θα καλύψουν τις ανάγκες τους από την επέκταση της Β/Ν.
Προσοχή! Το κριτήριό τους και πάλι αριθμητικό· γιατί ο μαθηματικός τύπος  είναι 500 ή 1000 ή ν αριθμός ασθενών  επί του ποσού του κάθε ΚΕΝ = ΚΕΡΔΟΣ.
Η άλλη πλευρά, η αθέατη η λιγότερο ειπωμένη  κάνει την εμφάνισή της με την παρουσία ενός και μόνου νοσηλευτή και καμιάς άλλης ειδικότητας, νοσηλευτή παντός καιρού δηλαδή  και πασών συνθηκών. Και εντέλει ποιος καθορίζει και βάζει προτεραιότητα στις ανάγκες; Γιατί δεν αποτελεί προτεραιότητα η στελέχωση της ΜΕΘ, ΜΕΝΝ, μονάδα τεχνητού νεφρού αλλά και των υπόλοιπων τμημάτων  στα οποία η κλωνοποίηση του εργαζόμενου φαντάζει ως το μόνο μέσο αντιμετώπισης των ελλείψεων;  
Εδώ χρειάζεται να σημειώσουμε ότι ο τρόπος λειτουργίας και η στόχευση του ιδρύματος  δεν είναι αποτέλεσμα μόνο του ιδιότυπου χαρακτήρα(ΝΠΙΔ). Αποδεχόμενοι ως κύρια αιτία αυτό το χαρακτηριστικό απαλείφουμε τη γενικότερη κατεύθυνση της ΕΕ, κυβέρνησης οι οποίοι καθορίζουν την πολιτική των βιώσιμων συστημάτων  με ταυτόχρονη εξοικονόμηση πόρων και εκχώρηση  δραστηριοτήτων  σε ιδιώτες· και αυτό ισχύει σε  όλη τη διαβάθμιση της παρεχόμενης υγείας από όλους τους φορείς του δημοσίου(ΝΠΔΔ). Αν η "αντιπαράθεσή" μας  με τα ΝΠΔΔ είναι οι 1666 προκηρυγμένες θέσεις, τότε δεχόμαστε ότι με την κάλυψη μερικών θέσεων και στον δικό μας χώρο θα εξισορροπηθεί η δήθεν άνιση μεταχείριση.
Κουβέντα να γίνεται από όλους αυτούς που πίνουν νερό στο όνομα του ιδιωτικοοικονομικού τρόπου λειτουργίας που ενώ καταγγέλλουν την αυξημένη δραστηριότητα, καταγγέλλουν δηλαδή το σύμπτωμα, αποσιωπούν την αιτία που οδηγεί σ`αυτό.  
Στόχος θα πρέπει να αποτελεί η πλήρης κάλυψη των θέσεων με μόνιμο προσωπικό, σε ένα σύστημα υγείας  αποκλειστικά δημόσιο που να καλύπτει δωρεάν τις ανάγκες ανεξαιρέτως  όλου του λαού.
Σ`αυτόν τον αγώνα κανένας δεν περισσεύει. Μαζικά παίρνουμε μέρος στους αγώνες  που βρίσκονται μπροστά μας.

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΝΟΣ.ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ