«ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ» ΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ - ΕΚΤΡΩΜΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ - ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ 10ωρη εργασία, μείωση μέσου μισθού και χτύπημα στο απεργιακό δικαίωμα!

Νομοθέτηση 10ωρης εργάσιμης μέρας αντί του 8ώρου, χωρίς μάλιστα αμοιβή για τις δύο επιπλέον ώρες υποχρεωτικής εργασίας, απαγόρευση ουσιαστικά της απεργίας σε μεγάλους και κρίσιμους για το κεφάλαιο κλάδους και χώρους δουλειάς, συνολικότερο χτύπημα των συνδικάτων που παλεύουν για τα εργατικά συμφέροντα, πρόσθετα μέτρα που οδηγούν σε παραπέρα μείωση του μέσου μισθού, περιλαμβάνει το νομοσχέδιο - έκτρωμα που παρουσίασε χτες ο υπουργός Εργασίας, Γ. Βρούτσης, στο υπουργικό συμβούλιο, υπό τον τίτλο «Ρύθμιση θεμάτων της αγοράς εργασίας».

Στόχος των νέων σαρωτικών ανατροπών σε βάρος της εργατικής τάξης, οι οποίες μία προς μία ενισχύουν και «απογειώνουν» το αντεργατικό οπλοστάσιο που έχουν ήδη διασφαλίσει στο κεφάλαιο όλες οι κυβερνήσεις του, είναι να έχει η μεγαλοεργοδοσία ακόμα πιο «λυμένα τα χέρια της» να ξεζουμίζει τους εργαζόμενους δίχως κανένα όριο και με τη συνδικαλιστική δράση «στο γύψο».

Προκλητικά η κυβέρνηση μιλά για... «εκσυγχρονισμό», την ώρα που γυρίζει τους εργαζόμενους τουλάχιστον έναν αιώνα πίσω!

Αποφασιστικό χτύπημα στο 8ωρο

Αναλυτικότερα, σε σχέση με τον εργάσιμο χρόνο:

Σε ό,τι αφορά το αίσχος της νομοθέτησης του 10ωρου, η κυβερνητική ανακοίνωση αναφέρει: «Επιχειρήσεις θα μπορούν να απασχολούν εργαζομένους ως 10 ώρες ημερησίως κατά μέγιστο, χωρίς πρόσθετη αμοιβή, εφόσον εντός του ίδιου 6μήνου εξοφλούν τις ώρες με αντίστοιχη μείωση ωρών ή ρεπό ή ημέρες άδειας».

Δηλαδή οι εργοδότες θα μπορούν να επιβάλλουν όποτε θέλουν επιπλέον δύο ώρες εργασίας, τις οποίες οι εργαζόμενοι θα υποχρεώνονται να δουλεύουν, χωρίς μάλιστα να αμείβονται για αυτές. Η πρόβλεψη για «επιστροφή» των απλήρωτων ωρών υπερωριακής εργασίας με κάποια μείωση ωρών ή κάποια ρεπό κάποια στιγμή μέσα σε ένα ολόκληρο εξάμηνο δεν μπορεί να κρύψει το γεγονός της επιμήκυνσης της εργάσιμης μέρας, χωρίς κανένα κόστος για τον εργοδότη, οδηγώντας σε αύξηση της εκμετάλλευσης. Η αναπλήρωση της εργατικής δύναμης, η δυνατότητα του εργαζόμενου να αναπληρώνει σωματικά και πνευματικά τις δυνάμεις του από την εργασία, γίνεται στη διάρκεια του ίδιου 24ωρου και όχι της βδομάδας, του μήνα ή του εξάμηνου. Για το λόγο αυτό, εξάλλου, η ίδια η πρόσθετη υπερωριακή αμοιβή, που τώρα καταργείται και με νόμο μέχρι τις 10 ώρες δουλειάς, ήταν μια μορφή «αποζημίωσης» για τη φθορά που προκαλούν στον εργαζόμενο οι πρόσθετες ώρες δουλειάς πάνω από το 8ωρο...

Σε συνδυασμό με τα παραπάνω, το σχέδιο νόμου προβλέπει «αύξηση των ωρών των νόμιμων υπερωριών». Σύμφωνα με πληροφορίες, προωθείται μέχρι και ο διπλασιασμός τους, ειδικά στη βιομηχανία.

Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση υπονομεύει παραπέρα και την Κυριακή αργία, προωθώντας με το νομοσχέδιο την «προσθήκη επιχειρήσεων και εργασιών στη λίστα που ήδη επιτρέπει την εργασία την Κυριακή».

Υπό διωγμό το απεργιακό δικαίωμα

Υπό διωγμό, ακόμα και ποινικό, τίθεται το απεργιακό δικαίωμα, με την κυβέρνηση να αναφέρει ότι αντιμετωπίζει... «χρόνιες υπερβολές του συνδικαλιστικού κινήματος».

Με έναν συνδυασμό απεργοκτόνων διατάξεων, που συμπληρώνουν προηγούμενες, η κυβέρνηση ουσιαστικά καταργεί την απεργία, ειδικά στο Δημόσιο και σε κρίσιμους για το κεφάλαιο κλάδους, ενώ οι εργαζόμενοι που περιφρουρούν την απεργιακή τους κινητοποίηση... θα «τελούν ποινικώς κολάσιμη πράξη»!

Ειδικότερα προβλέπονται τα εξής:

Σε περίπτωση απεργίας «το προσωπικό στοιχειώδους λειτουργίας, που πρέπει να εξακολουθεί να εργάζεται στις επιχειρήσεις που η λειτουργία τους είναι κρίσιμη για το κοινωνικό σύνολο, στο Δημόσιο, τους ΟΤΑ και τα ΝΠΔΔ, ορίζεται σε τουλάχιστον 40%»!

Δηλαδή, στο Δημόσιο, στους ΟΤΑ, αλλά και σε κάθε κλάδο και μεγάλη επιχείρηση που θα κρίνεται κρίσιμη για το κεφάλαιο από το ίδιο και το κράτος του, όπως στις πρώην ΔΕΚΟ, στις μεταφορές, στα λιμάνια κ.ο.κ., στην απεργία θα υποχρεώνονται να δουλεύουν τουλάχιστον οι μισοί εργαζόμενοι!

Στο παραπάνω προστίθεται διάταξη που χτυπά και ουσιαστικά καταργεί τις Γενικές Συνελεύσεις ως ανώτερο όργανο των συνδικάτων, με ζωντανή συμμετοχή των εργαζομένων στην ενημέρωση, στη συζήτηση, στη συνδιαμόρφωση και τη λήψη των αποφάσεων. Αντίθετα, ορίζεται ότι το Συνδικάτο «πρέπει να παρέχει πραγματική πρακτική δυνατότητα συμμετοχής και ψήφου εξ αποστάσεως, ηλεκτρονικώς, ιδίως για τη λήψη απόφασης απεργίας...».

Δηλαδή, αντί για λήψη αποφάσεων μέσα από συλλογικές, ζωντανές διαδικασίες με συμμετοχή των ίδιων των εργαζομένων, οι αποφάσεις συνολικά και ειδικά για τις απεργίες θα λαμβάνονται με τους εργάτες απομονωμένους τον ένα από τον άλλο, να πατούν ένα κουμπί από το σπίτι τους, ίσως και υπό την «επίβλεψη» του διευθυντή της επιχείρησης...

Η παραπάνω διάταξη έρχεται να «κουμπώσει» με την απεργοκτόνα διάταξη Αχτσιόγλου που ψήφισε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, περί απαρτίας του 50%+1 στις Γενικές Συνελεύσεις.

Ακόμα και αν οι εργάτες καταφέρουν να περάσουν όλες αυτές τις συμπληγάδες, το σχέδιο νόμου διευκολύνει το στήσιμο απεργοσπαστικών μηχανισμών της εργοδοσίας. Συγκεκριμένα αναφέρει ότι «απαγορεύονται οι καταλήψεις χώρων και εισόδων και η άσκηση ψυχολογικής ή σωματικής βίας. Αν λάβουν χώρα, η απεργία καθίσταται παράνομη. Οσοι μετέχουν σε κατάληψη ή βιαιοπραγούν, τελούν ποινικώς κολάσιμη πράξη»!

Με μια κουβέντα, η περιφρούρηση της απεργίας από τους εργαζόμενους, ένα απεργιακό σύνθημα έξω από μια επιχείρηση, μπορεί να βαφτίζεται... «άσκηση ψυχολογικής βίας», καθιστώντας την απεργία παράνομη, με τους εργαζόμενους να διώκονται ποινικά...

Επίθεση εφ' όλης της ύλης

Με δύο επιπλέον διατάξεις η κυβέρνηση επιχειρεί να περιορίσει παραπέρα τη δράση των συνδικάτων που υπερασπίζονται τα εργατικά συμφέροντα, απέναντι στην εργοδοσία και τις κυβερνήσεις της. Συγκεκριμένα, «καθίσταται προϋπόθεση για την άσκηση συνδικαλιστικού δικαιώματος η απογραφή στο ήδη νομοθετημένο Γενικό Μητρώο», ενώ το «δικαίωμα συλλογικής διαπραγμάτευσης αναγνωρίζεται μόνο στις οργανώσεις που έχουν εγγραφεί στα νομοθετημένα ψηφιακά Μητρώα». Με μια κουβέντα, για να λειτουργεί κάποιο συνδικάτο προϋπόθεση είναι να αποδεχτεί το φακέλωμα.

Επιπλέον, βάζοντας και τυπικά... «το λύκο να φυλάει τα πρόβατα», το νομοσχέδιο προβλέπει ότι «η συμφιλίωση συλλογικών διαφορών αφαιρείται από τις Επιθεωρήσεις Εργασίας και ανατίθεται στον ΟΜΕΔ». Με άλλα λόγια, οι καταγγελίες των εργαζομένων και των συνδικάτων θα παραπέμπονται εξαρχής σε ένα στημένο γήπεδο «κοινωνικού εταιρισμού», με κυριαρχία των εκπροσώπων και της αντίληψης των εργοδοτικών ενώσεων.

Αλλη διάταξη προβλέπει «θεσμοθέτηση δικαιώματος, μετά την προειδοποίηση για απόλυση και μέχρι αυτήν, ο εργοδότης να δικαιούται να αξιώσει να μην προσέρχεται ο εργαζόμενος στην εργασία, αλλά βεβαίως να μισθοδοτείται». Δηλαδή, ο εργοδότης να μπορεί να απολύει με «προειδοποίηση» και οι εργάτες να διώχνονται άμεσα από τον εργασιακό χώρο, δυσκολεύοντας την πάλη με τους συναδέλφους τους ενάντια στις απολύσεις.

Μετά από έναν τέτοιο αντεργατικό οδοστρωτήρα, έρχεται και το «τυράκι» - κοροϊδία με ενσωμάτωση σχετικών ευρωενωσιακών Οδηγιών, δίνοντας τη δυνατότητα άδειας τοκετού στον πατέρα 14 εργάσιμων ημερών και πρόσθετη γονική άδεια 6 μηνών μέχρι το παιδί να γίνει 8 ετών... Η εν λόγω 6μηνη άδεια μάλιστα δεν καλύπτεται οικονομικά, αφού ο εργαζόμενος πατέρας θα αποζημιωθεί μόνο για τους δύο πρώτους μήνες και μόνο με τον κατώτερο μισθό από τον ΟΑΕΔ...

Συμβαίνουν στο Παπαγεωργίου: Με αφορμή την ατομική ευθύνη

 

Με την εμφάνιση των πρώτων θετικών κρουσμάτων στους χώρους του νοσοκομείου, ξεκίνησε αρχικά, δειλά-δειλά, αλλά πιο έντονα στη συνέχεια, το λιβάνισμα περί μη τήρησης των ΜΑΠ, μη τήρησης των απαιτούμενων αποστάσεων σε κοινόχρηστους χώρους κτλ.

Είναι εύκολος τρόπος αντιμετώπισης αυτός της δακτυλοδειξίας και της στοχοποίησης ενώ ταυτόχρονα  αποκρύπτει  μια σειρά από δυσχερείς καταστάσεις που ενοχοποιούν διοικήσεις και πολιτικές κυβερνήσεων.

Και για να γίνουμε πιο σαφείς• τα μέχρι τώρα στοιχεία δείχνουν ότι οι θετικοί εργαζόμενοι με covid εμφανίστηκαν μετά την επιστροφή τους από άδεια, με την πρώτη δειγματοληψία και όχι από διασπορά. Να αναζητήσουμε ατομική ευθύνη, όταν πρώτα μας απαντήσουν: 

• γιατί ο εργαζόμενος παραμένει μία και ίσως δύο βάρδιες στην εργασία του έως ότου βγει το αποτέλεσμα;

• γιατί μας ενδιαφέρει μόνο η τήρηση των ΜΑΠ στους χώρους εργασίας αλλά το στοίβαγμα δίκην σαρδέλας στα μέσα μαζικής μεταφοράς αποτελεί αλλουνού παπά ευαγγέλιο;

• γιατί εμφανίστηκαν θετικοί ασθενείς για ιατρικές πράξεις χωρίς προηγουμένως να γίνει δειγματοληψία; (δεν το πρόβλεψε ο ΕΟΔΥ και το υπουργείο;)

• γιατί οι ευπαθείς ομάδες παραμένουν στην εργασία τους; (τη στιγμή που το σύστημα υγείας είναι έτοιμο;)

• γιατί ολόκληρα τμήματα κλείνουν(τη στιγμή που υποτίθεται ότι το σύστημα υγείας έχει στελεχωθεί επαρκώς);

• γιατί η διαχείριση των ύποπτων αλλά και θετικών κρουσμάτων ακόμα ανήκει στην “γκρίζα ζώνη”, αυτής που λέει “αυτά έχω αυτά κάνω”;

• γιατί ανοίγουν τα σχολεία, όπως ανοίγουν, χωρίς μέριμνα ενώ τα πανεπιστήμια για παράδειγμα παραμένουν στο διαδικτυακό υπερπέραν;(προφανώς... δεν είναι οικονομικοί οι λόγοι)

Και όλα τα γιατί θα μείνουν αναπάντητα, γιατί η στοχοποίηση της ατομικής συμπεριφοράς εύκολα προσδιορίζεται ενώ αποκρύπτεται ότι η υγεία του λαού μπαίνει στο ζύγι του κόστους.

Σχεδόν κανένας δεν αμφισβητεί την προσήλωση στην τήρηση των ΜΑΠ, όμως εκείνο που πρέπει να τονιστεί είναι οι τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης και της πολιτικής όλων εκείνων που οδήγησαν το σύστημα υγείας στη σημερινή του κατάσταση. 

Μια κατάσταση που στοιχείο της είναι  οι 30.000 κενές θέσεις.

Ενός εθνικού συστήματος υγείας στο οποίο η καθημερινή δημιουργία– εγκαινίαση  κρεβατιών ΜΕΘ αποκτά χαρακτηριστικά ανεκδοτολογίας.

Την ίδια τραγικότητα δείχνει το γεγονός της υποχρεωτικής μετακίνησης ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού προς κάλυψη   αναγκών των ΜΕΘ.  

Την ίδια ώρα οι επικουρικοί, κατ’ εξακολούθηση  να παραμένουν επικουρικοί.

Ο κρατικός κορβανάς να κλείνει συνεχώς τη στρόφιγγα χρηματοδότησης του δημόσιου συστήματος υγείας, αλλά ταυτόχρονα να μπουκώνει  συνεχώς τον ιδιωτικό τομέα, αυτόν που στη συνέχεια μπορεί να εμφανιστεί και ως χορηγός.

Η δήθεν Α΄βάθμια να λειτουργεί όπως λειτουργεί.

Οι  γονείς να έχουν την ευθύνη της έκθεσης των παιδιών τους σε σχολεία που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις και δεν παίρνονται τα αναγκαία ΜΑΠ, όπως οι ίδιοι οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές καταγγέλλουν. Παραμένει ευκολότερο να μεταβιβάζεται στο γονιό, στον εργαζόμενο. στον υγειονομικό η ευθύνη, αλλά εσύ σαν κυβέρνηση να “ποιείς την νήσσα”.

Σ`αυτές τις καταστάσεις το κράτος επιλεκτικά διατηρεί την απουσία του αλλά θυμάται και κάνει ισχυρή και διαρκή την παρουσία του όταν είναι να στοχοποιήσει και να καταστείλει όπου και όταν χρειαστεί.

Φτάνει πια η υποκρισία της κυβέρνησης και η συνεχής επίκληση της ατομικής ευθύνης.

Τώρα μαζικές προσλήψεις, μονιμοποιήσεις των επικουρικών, γενναία αύξηση των δαπανών• και για τους διοικούντες ΠΡΙΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ, ΜΕΤΡΑ για την αντιμετώπιση και την ορθή διαχείριση των περιστατικών.

             ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΝΟΣ.ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

Αλχημείες και ψέματα

Με ψέματα και αλχημείες, η κυβέρνηση προσπαθεί να κρύψει την απαρέγκλιτη υλοποίηση της πολιτικής που θεωρεί την υγεία του λαού «κόστος» και πεδίο χρυσοφόρων επενδύσεων για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Το παραμύθι της «ετοιμότητας» και της «ενίσχυσης» του δημόσιου συστήματος Υγείας αποδομείται καθημερινά από την πραγματικότητα που βιώνουν εργαζόμενοι και ασθενείς. Οσο κι αν επιμένει η κυβέρνηση να παρουσιάζει «μαγική εικόνα» για να αποσπάσει τη συναίνεση του λαού στη χρόνια πολιτική υποστελέχωσης, υποχρηματοδότησης και εμπορευματοποίησης, η αλήθεια δεν μπορεί να κρυφτεί:

Στα δημόσια νοσοκομεία παραμένουν συνολικά τουλάχιστον 30.000 οργανικά κενά, ακόμα και με τους πετσοκομμένους Οργανισμούς. Η κυβέρνηση κομπορρημονεί για τις προσλήψεις 5.000 συμβασιούχων με ημερομηνία λήξης, οι οποίοι ουσιαστικά αντικαθιστούν αποχωρήσεις λόγω απόλυσης ή συνταξιοδότησης τα τελευταία χρόνια. Αντί για μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, η κυβέρνηση, συνεχίζοντας την πολιτική των προηγούμενων, καταφεύγει στα «μπαλώματα» με μετακινήσεις, οι οποίες επιδεινώνουν τα προβλήματα.

Κέντρα Υγείας και Νοσοκομεία μετατρέπονται από την κυβέρνηση σε μονάδες «μίας νόσου», χωρίς καν να έχει εξασφαλίσει πνευμονολόγους και άλλες ειδικότητες, αποψιλώνοντας το ήδη ελάχιστο προσωπικό, καθώς σε όλη τη χώρα βρίσκονται σε εξέλιξη μετακινήσεις γενικών και αγροτικών γιατρών από τα Περιφερειακά Ιατρεία και τα Κέντρα Υγείας προς τα νοσοκομεία. Η δημιουργία νέων τμημάτων Covid γίνεται στη θέση κλινικών που επίσημα ή ανεπίσημα αναστέλλεται η λειτουργία τους. Λόγω έλλειψης προσωπικού, εξοπλισμού και υποδομών, εισάγεται η απαράδεκτη μεικτή νοσηλεία, δηλαδή στην ίδια πτέρυγα ασθενείς με και χωρίς κορονοϊό. Μειώνονται χειρουργικές αίθουσες, το καθεστώς των ράντζων συνεχίζεται, οι λίστες αναμονής έχουν εκτοξευτεί.

Εδώ και 5 μήνες η ΝΔ διαφημίζει ως «κοσμογονία» τα 50 κρεβάτια ΜΕΘ - δωρεά της Βουλής στο «Σωτηρία» - εκ των οποίων άμεσα πρόκειται να λειτουργήσουν τα ...12 κι αυτά με δανεικό προσωπικό. Επαναλαμβάνει ότι στόχος της είναι τα 1.200 δημόσια κρεβάτια ΜΕΘ, αριθμός που καλύπτει μόλις το 1/3 των πραγματικών αναγκών. Παράλληλα «θάβει» τις προδιαγραφές λειτουργίας των ΜΕΘ: Η αναλογία νοσηλευτών για κάθε κλίνη στην Ελλάδα είναι 2,2, ενώ θα έπρεπε να είναι 4. Τα 370 επιπλέον κρεβάτια που ισχυρίζεται ότι έχει ανοίξει, για να μπορέσουν να λειτουργήσουν με ασφάλεια χρειάζονται τουλάχιστον 1.271 μόνιμους νοσηλευτές. Ομως η κυβέρνηση το μόνο που έχει κάνει είναι να συστήσει 1.000 θέσεις νοσηλευτών, τις οποίες ακόμα δεν έχει προκηρύξει και συνεχίζει να τις λειτουργεί με συμβασιούχους και μετακινούμενους μόνιμους. Την ίδια ώρα, οι κλινικάρχες θα τσεπώσουν 30 εκατ. ευρώ επιπλέον για νοσηλείες στις ΜΕΘ και μόνο αν κρίνουν ότι τους συμφέρει με βάση την πελατεία τους.

Εκατοντάδες είναι πλέον οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία που έχουν νοσήσει με κορονοϊό. Τα Μέσα Ατομικής Προστασίας δίνονται με το σταγονόμετρο, χωρίς συμπτώματα τεστ δεν γίνεται. Σε πολλές περιπτώσεις στενές επαφές επιβεβαιωμένων κρουσμάτων δεν μπαίνουν καν σε καραντίνα, αλλά και όσοι μπαίνουν είναι για τις μισές μέρες (7 αντί για 14), τμήματα και κλινικές συνεχίζουν «κανονικά» τη λειτουργία τους παρά τα κρούσματα.

Ο ιδρυτής του «Faceboοk» χρηματοδοτεί καμπάνια για τη νομιμοποίηση των ναρκωτικών

Το γύρο του διαδικτύου κάνει η είδηση ότι ο Mark Zuckerberg, ιδρυτής και ιδιοκτήτης του «Facebook», χρηματοδοτεί με 500.000 δολάρια την καμπάνια για τη νομιμοποίηση των ναρκωτικών στο Ορεγκον των ΗΠΑ. Στο Ορεγκον, ήδη από το 2015 είναι νόμιμη η χρήση κάνναβης, ενώ πριν από τη νομιμοποίησή της επιτρεπόταν η χρήση 680 γραμ. κάνναβης μόνο σε όποιον λάμβανε διάγνωση από ιατρό ότι πάσχει από μετατραυματικό στρες. Σήμερα, στο Ορεγκον η αγορά κάνναβης έχει αναπτυχθεί γύρω από ένα δίκτυο καταστημάτων και ιδιωτικών κλινικών.

Τι μαρτυρούν τα στοιχεία της Ετήσιας Εκθεσης Παρακολούθησης των Ναρκωτικών του ΟΗΕ (UNODC, 25/6/2020) για τις ΗΠΑ:

Η κερδοφορία από τη λιανική πώληση κάνναβης αυξήθηκε κατά 35% το 2019, φτάνοντας τα 12 δισ. δολάρια.

Καθημερινοί χρήστες κάνναβης είναι το 8,8% της ηλικιακής ομάδας 15-64 ετών και το 4,7% των 18χρονων.

Τη δεκαετία 2009-2018 έχει διπλασιαστεί η καθημερινή χρήση κάνναβης, ως αποτέλεσμα της νομιμοποίησής της σε όλο και περισσότερες πολιτείες.

Τη δεκαετία 2009-2018 έχουμε διπλασιασμό των μαθητών που εξαρτώνται από την κάνναβη και ζητούν βοήθεια από θεραπευτικό πρόγραμμα (από 9% το 2009 σε 17% το 2018).

Κύριος παράγοντας της νομιμοποίησης της κάνναβης είναι η κερδοφορία των μονοπωλίων που δραστηριοποιούνται στον κλάδο. Στόχος είναι η νομιμοποίηση της ευφορικής της χρήσης, διότι απευθύνεται σε μεγαλύτερο αγοραστικό κοινό. Αυτός είναι και ο λόγος που σήμερα τα μονοπώλια παραγωγής και εμπορίας κάνναβης στρέφονται και στα συνθετικά ναρκωτικά με συστατικά της κάνναβης (THC και CBD).

Η κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου είναι αυτή που «κινεί» και τη νομιμοποίηση όλων των ναρκωτικών, με πρόσχημα την καταπολέμηση του παράνομου εμπορίου τους, και η κάνναβη παίζει το ρόλο του «πολιορκητικού κριού». Ηδη στην Ολλανδία, πολιτικά κόμματα έχουν καταθέσει νομοσχέδια για νομιμοποίηση των συνθετικών ναρκωτικών, έχοντας την πείρα από την τεράστια κερδοφορία της χώρας από τον ναρκωτουρισμό.

Τι στηρίζει λοιπόν ο κος «Facebook»; Χρηματοδοτεί την καμπάνια για το νόμο 110 που υποστηρίζει η «Συμμαχία Πολιτικής για τα Ναρκωτικά» στις ΗΠΑ, η οποία μέχρι τώρα έχει χρηματοδοτήσει με πάνω από 3,4 εκατ. δολάρια την καμπάνια που προωθεί τη νομιμοποίηση της κάνναβης και την αποποινικοποίηση όλων των ναρκωτικών, προτείνοντας η κατοχή και η μικρή εμπορία ηρωίνης και κοκαΐνης ουσιαστικά να μην αποτελούν αδίκημα, αλλά να υπόκεινται σε ποινή με διοικητικό πρόστιμο 100 δολάρια.

Οταν τεράστιοι μονοπωλιακοί όμιλοι, όπως το «Facebook», χρηματοδοτούν τη νομιμοποίηση των ναρκωτικών, σίγουρα δεν έχουν ως κίνητρο τη μείωση της χρήσης και της εξάρτησης από αυτά, αλλά βλέπουν επενδυτικό ενδιαφέρον στη νόμιμη παραγωγή και εμπορία. Τα ναρκωτικά στον καπιταλισμό είναι εμπόρευμα που αποφέρει τεράστια κερδοφορία, γι' αυτό πρώτα πρέπει να νομιμοποιηθούν στη συνείδηση. Σ' αυτήν τη νομιμοποίηση στη συνείδηση ιδιαίτερο ρόλο παίζουν σήμερα τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης και συνδρομητικές τηλεοπτικές πλατφόρμες, που προβάλλουν τα ναρκωτικά ως τρόπο ζωής.

Με αφορμή μια έρευνα

Στις 19 Οκτώβρη, μια διεθνής εταιρεία «υπηρεσιών εταιρικής στρατηγικής και συμβουλευτικών υπηρεσιών», όπως αυτοσυστήνεται, δημοσιοποίησε μια έρευνα για τις «μεγα-τάσεις» που θα διαμορφώσουν τα επόμενα χρόνια το «επιχειρηματικό περιβάλλον» και την αγορά εργασίας. Στη μελέτη της, η εταιρεία καταγράφει τους βασικούς παράγοντες (οικονομικές τάσεις, γεωπολιτικοί ανταγωνισμοί, αυτοματοποίηση της παραγωγής κ.ά.) που θα επιδράσουν παγκόσμια στην καπιταλιστική οικονομία και από την ταχύτητα προσαρμογής των επιχειρήσεων, θα κριθεί ποιες απ' αυτές θα παραμείνουν ανταγωνιστικές και ποιες όχι. Ανάμεσα στα πολλά συμπεράσματα της έρευνας, που αφορούν τις αλλαγές στην αγορά εργασίας, είναι κι αυτό που σημειώνει: «Τα όρια που προσδιορίζουν τις ζωές μας, μετατοπίζονται διαρκώς. Σήμερα, είναι πλέον ορατό ένα μέλλον χωρίς Σαββατοκύριακα (...) με εργαζόμενους 70 ετών, όπου η διά βίου μάθηση αναμένεται να υποκαταστήσει τα πανεπιστήμια». Ο βασικός λόγος που θα συμβεί αυτό, σύμφωνα με την έρευνα, είναι η ραγδαία εισαγωγή της τεχνολογίας στην παραγωγή, η διεύρυνση της εξ αποστάσεως εργασίας και η ανάγκη για διαρκή επανειδίκευση των εργαζομένων, που το «τυπικό» σύστημα της Εκπαίδευσης δεν μπορεί πλέον να προσφέρει.

Η εικόνα αυτή από το μέλλον είναι εφιαλτική. Νέα δεδομένα, που σχετίζονται με το προσδόκιμο ζωής και την εφαρμογή επιτευγμάτων της επιστήμης και της τεχνολογίας, αξιοποιούνται όχι σε προοδευτική, αλλά σε αντιδραστική κατεύθυνση. Ενώ θα έπρεπε κανονικά να οδηγούν σε μείωση του εργάσιμου χρόνου και βελτίωση των συνθηκών δουλειάς και ζωής, δημιουργικότερη αξιοποίηση του μη εργάσιμου χρόνου και του χρόνου συνταξιοδότησης, ενώ διαμορφώνονται προϋποθέσεις για αξιοπρεπή γηρατειά, στις συνθήκες του καπιταλισμού οδηγούν στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση: Ενταση της εκμετάλλευσης και δουλειά μέχρι το θάνατο. Στην προκειμένη περίπτωση, με πλήρη κατάργηση των ορίων ανάμεσα στον εργάσιμο και μη εργάσιμο χρόνο, με απελευθέρωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και με παραπέρα υποταγή της εκπαίδευσης στις ανάγκες των επιχειρήσεων. Αλλωστε, μια ματιά μόνο να ρίξει κανείς στον πυρήνα των αντεργατικών αλλαγών που προωθούνται και στην Ελλάδα με αφορμή την κρίση και την πανδημία, είναι αρκετή για να καταλάβει πού πάνε τα πράγματα. Το θεσμικό πλαίσιο «εμπλουτίζεται» με νέα αντεργατικά εργαλεία, που θα βοηθήσουν τις επιχειρήσεις να προσαρμοστούν ευκολότερα στο νέο περιβάλλον, σφίγγοντας κι άλλο τη θηλιά στο λαιμό των εργαζομένων. Θυμίζουμε ότι το επόμενο αντεργατικό νομοσχέδιο αφορά τον εργάσιμο χρόνο και την παραπέρα ελαστικοποίησή του, ενώ έχει ήδη διαμορφωθεί το νομικό πλαίσιο για την τηλεκπαίδευση, στα μέτρα βέβαια των εργοδοτών.

Δυο ακόμα επισημάνσεις της έρευνας έχουν ενδιαφέρον. Η πρώτη έχει να κάνει με τις δυνατότητες που δίνει σήμερα η τεχνολογία να καταγράφονται και να αξιοποιούνται εμπορικά «τα δεδομένα της συμπεριφοράς του ατόμου - καταναλωτή, όπως αποτυπώνονται στο διαδίκτυο και τις κινητές μας συσκευές». Η ποσοτικοποίηση και η ανάλυση αυτών των δεδομένων «δίνουν σε κυβερνήσεις και επιχειρήσεις τη δυνατότητα να επηρεάσουν μελλοντικές συμπεριφορές», επιβεβαιώνοντας τους κινδύνους και τις πραγματικές στοχεύσεις της «τεχνολογικής έκρηξης» που ενσωματώνεται σε καθημερινά «εργαλεία» πλατιάς λαϊκής χρήσης, όπως είναι πλέον οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές και τα κινητά τηλέφωνα. Η αξιοποίηση αυτών των δεδομένων, με σκοπό όχι μόνο το κέρδος, αλλά και από τους κρατικούς μηχανισμούς, η χρήση και η συλλογή τους από μεγάλα μονοπώλια, διασυνδεδεμένα με κρατικές υπηρεσίες, αποτελούν εργαλεία όχι μόνο για μεγαλύτερη κερδοφορία, αλλά και για τη θωράκιση του συστήματος. Κι αυτό δεν αλλάζει, όσες προσχηματικές «δικλίδες» κι αν βάλει το αστικό κράτος για την προστασία τάχα των προσωπικών δεδομένων, όταν αυτά γίνονται «φύλλο και φτερό» από τα μονοπώλια του διαδικτύου, με «νόμιμους» και λιγότερο νόμιμους τρόπους. Οταν τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης αποτελούν σήμερα τον βασικότερο αγωγό - εθελούσιας μάλιστα - άντλησης προσωπικών δεδομένων, που χρησιμοποιούνται για εμπορικούς - και όχι μόνο - σκοπούς.

Τέλος, δεν περνάει απαρατήρητη η εξής επισήμανση της έρευνας: «Η άνοδος του λαϊκισμού, οι εμπορικοί πόλεμοι, η τοποθέτηση εταιρειών σε μαύρες λίστες, ο διεθνής ανταγωνισμός στον τομέα της τεχνολογίας και οι κυβερνοεπιθέσεις δημιουργούν ένα σκηνικό ακήρυκτου πολέμου, που επιφυλάσσει σημαντικούς κινδύνους για τις επιχειρήσεις». Δεν υπάρχει πιο κυνική περιγραφή του «πολέμου» που βρίσκεται σε εξέλιξη ανάμεσα στα ισχυρότερα ιμπεριαλιστικά κέντρα, αντανακλώντας τους μεταξύ τους ανταγωνισμούς που οξύνονται. Πίσω από τον λεγόμενο «εμπορικό πόλεμο» (όπως ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Κίνα), τις κυρώσεις σε μονοπωλιακούς ομίλους και επιχειρηματίες (όπως στην περίπτωση των ΗΠΑ - ΕΕ απέναντι στη Ρωσία, ή μεταξύ των ΗΠΑ και ΕΕ), την «τεχνολογική κατασκοπεία» (όπως με το εμβόλιο για τον κορονοϊό), κρύβονται ισχυρά μονοπωλιακά συμφέροντα και ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις που κλιμακώνονται επικίνδυνα, σε συνθήκες κραδασμών και ανακατατάξεων στην παγκόσμια ιμπεριαλιστική πυραμίδα. Ολα φωνάζουν ότι το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα έχει φάει τα ψωμιά του. Από κάθε του «πόρο» βγαίνουν η φτώχεια, η άγρια εκμετάλλευση και ο κίνδυνος ενός γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου. Ο σοσιαλισμός δεν επιβεβαιώνει μόνο την ανωτερότητά του, αλλά και την αναγκαιότητα ως η μόνη διέξοδος για τους λαούς!

https://www.rizospastis.gr/page.do?id=18038&publDate=21%2F10%2F2020&pageNo=24

ΔΗΛΩΣΗ ΣΥΝΗΓΟΡΩΝ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΩΝ ΤΟΥ ΠΑΜΕ Αποκορύφωση της προκλητικής θέσης για αθώωση των χρυσαυγιτών η πρόταση της εισαγγελέα - Κανένας εφησυχασμός

Σε δήλωσή τους για την πρόταση της εισαγγελέα Αδ. Οικονόμου, για χορήγηση αναστολής για όλους τους καταδικασθέντες χρυσαυγίτες, πλην Ρουπακιά, οι Συνήγοροι Πολιτικής Αγωγής των κομμουνιστών και συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ τονίζουν: 

«Η πρόταση της εισαγγελέα της έδρας Αδαμαντίας Οικονόμου, για την χορήγηση ανασταλτικού αποτελέσματος στις εφέσεις για όλους τους καταδικασθέντες χρυσαυγίτες, πλην Ρουπακιά για τον οποίο έτσι κι αλλιώς δεν υπήρχε από το νόμο δυνατότητα χορήγησής της, αποτελεί αποκορύφωση της προκλητικής και απαράδεκτης θέσης της για την αθώωση των κατηγορουμένων για διεύθυνση και ένταξη σε εγκληματική οργάνωση και για τα στυγερά εγκλήματα τους, όπως την απαλλαγή όλων των κατηγορουμένων για συνέργεια στην ανθρωποκτονία του Π. Φύσσα κ.ά.

Προσβάλλει βάναυσα την αλήθεια, όπως προέκυψε από την αποδεικτική διαδικασία και όπως αναγνωρίστηκε από το Δικαστήριο, και περιφρονεί το αίσθημα δικαίου του λαού μας.

Ο "βίος και η πολιτεία" των χρυσαυγιτών με τις δεκάδες δολοφονικές επιθέσεις τόσο πριν όσο και μετά τις ασκηθείσες διώξεις, ακόμα και κατά τη διάρκεια διεξαγωγής της δίκης, δεν ήταν αρκετά κατά τη γνώμη της, για τη διαπίστωση της επικινδυνότητας των κατηγορουμένων και την απόρριψη των αιτημάτων αναστολής.

Για άλλη μια φορά, η εισαγγελέας επέδειξε προκλητική "αμνησία". "Ξέχασε", μεταξύ άλλων, τόσο την παραβίαση των περιοριστικών όρων από τον Ι. Λαγό όσο και τον μακρύ κατάλογο της εγκληματικής δράσης της ΧΑ ακόμα και μετά τη δολοφονία του Π. Φύσσα, μέχρι και πρόσφατα, όπως μαρτυρούν η ρατσιστική επίθεση σε σχολείο του Περάματος από τον Ι. Λαγό, η επίθεση στο στέκι "Ρεσάλτο" στο Κερατσίνι με συμμετοχή κατηγορουμένων, η επίθεση έξω από το χρυσαυγίτικο σωματείο της Ζώνης και πάλι με συμμετοχή κατηγορουμένων, η επίθεση στον φοιτητή Λάζαρη έξω από τα κεντρικά γραφεία της ΧΑ στη Μεσογείων για την οποία μάλιστα υπάρχει σχετική ποινική καταδίκη, οι επιθέσεις σε δικηγόρους πολιτικής αγωγής και σε μάρτυρες κατηγορίας κ.ά.

Αξίζει να σημειωθεί, μεταξύ άλλων ότι η ίδια η Εισαγγελέας, παρότι αναγκάστηκε να αναφερθεί στην προηγούμενη ποινική καταδίκη του Μιχαλολιάκου, το χρέωσε και αυτό στα αμαρτήματα της νιότης…

Υπενθυμίζουμε ότι ο Μιχαλολιάκος έχει καταδικαστεί για την συμμετοχή του στην τοποθέτηση εκρηκτικών μηχανισμών σε κινηματογράφους που πρόβαλαν σοβιετικές ταινίες την δεκαετία του '70. Στο Δικαστήριο, άλλωστε, έχουν ήδη αναγνωστεί σχετικές δηλώσεις του όπως "Μου χρεώσανε ότι ανήκα σε τρομοκρατική οργάνωση.. το θεωρώ τίτλο τιμής αυτό το πράγμα", "Ας με πούνε φασίστα, ας με πούνε όπως θέλουνε, … αν χρειαστεί γινόμαστε και φυγοδικοι…".

Παρ' όλα αυτά η Εισαγγελέας πρότεινε να δοθεί αναστολή στους χρυσαυγίτες εγκληματίες δηλώνοντας επίσης πως "πείστηκε" από το παραμύθι περί διάλυσης της εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής.

Η αποδοχή μιας τέτοιας πρότασης από το Δικαστήριο θα καταστήσει εξαιρετικά πιθανό να συνεχιστεί ανενόχλητα η εγκληματική δράση της ΧΑ.

Τα θύματα των επιθέσεων και η συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας αναμένουν να δουν τους καταδικασμένους χρυσαυγίτες εκεί που πρέπει, στη φυλακή.

Σε κάθε περίπτωση επιβεβαιώνεται, για άλλη μια φορά, πως κανένας εφησυχασμός δεν δικαιολογείται. Η λαϊκή επαγρύπνηση και κινητοποίηση πρέπει να συνεχιστεί και να ενταθεί.

Οι συνήγοροι των κομμουνιστών και συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ στη δίκη της Χρυσής Αυγής

Αντώνης Αντανασιώτης

Άγγελος Βρεττός

Θεόδωρος Θεοδωρόπουλος

Μάνος Μαλαγάρης

Χάρης Στρατής

Παναγιώτης Σαπουτζάκης».

Τα υγειονομικά μέτρα λόγω COVID-19 δεν εξαφάνισαν τις κοινές ιώσεις

 

Καθώς το φθινόπωρο βρίσκεται ήδη στο μέσο του στο βόρειο ημισφαίριο, ίσως ήδη έχει συμβεί σε πολλούς, κάποια ώρα της μέρας ή της νύχτας να νιώσουν ενόχληση στο λαιμό και να έχουν καταρροή. Με δεδομένη την πανδημία του νέου κορονοϊού, είναι φυσικό ο νους να πηγαίνει στο ενδεχόμενο μόλυνσης από αυτόν τον μεταδοτικό ιό. Αν τα συμπτώματα ακολουθηθούν και από πυρετό, δικαιολογημένα θα αναζητήσει κανείς ιατρική συμβουλή. Στο τέλος, συχνά αποδεικνύεται ότι πρόκειται για απλό κρυολόγημα και τότε ανακύπτει το ερώτημα: Πώς είναι δυνατόν να κολλήσει κανείς έναν από τους ιούς του κοινού κρυολογήματος, όταν τηρεί όλα τα υγειονομικά μέτρα για την COVID-19: Φοράει μάσκα, κρατάει απόσταση από τους συνομιλητές του κ.λπ. Η απάντηση μπορεί να είναι βέβαια ότι εκείνος μπορεί να τα τηρεί, αλλά δεν τα τηρεί το κράτος, που αναγκάζει τον κόσμο να στοιβάζεται στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και που με τη - φαινομενικά - αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά του, αλλά στην πραγματικότητα για να εξυπηρετήσει την κερδοφορία του κεφαλαίου, έχει δώσει αφορμές σε κάποιους να αμφισβητούν τη χρησιμότητα των υγειονομικών μέτρων, δεν τα τηρούν οι εργοδότες στους τόπους δουλειάς κ.ο.κ.

Παρ' όλα αυτά το ερώτημα παραμένει: Πώς οι ιοί των κρυολογημάτων, των γαστρεντερίτιδων, οι στρεπτοκοκκικές λοιμώξεις κ.ά. μολυσματικές ασθένειες δεν δυσκολεύονται σχεδόν καθόλου από τα μέτρα υγιεινής, ακόμη κι αν πλένει κανείς τα χέρια του εκατοντάδες φορές τη μέρα με οινόπνευμα, αν έχει ελάχιστες επαφές με άλλους τηρώντας τις προφυλάξεις κ.λπ.; Είναι αλήθεια ότι φέτος το νότιο ημισφαίριο σχεδόν δεν πέρασε την εποχή της γρίπης, που κάθε Μάη και Ιούνη συνήθως χτυπά έντονα χώρες όπως η Αυστραλία, η Χιλή, η Νότια Αφρική. Στοιχεία από την Αυστραλία δείχνουν ότι αν και οι περιορισμοί λόγω της πανδημίας μείωσαν την επίδραση και άλλων ιών, πέραν της γρίπης, ορισμένοι ιοί του κρυολογήματος, οι ρινοϊοί, σχεδόν δεν κατάλαβαν τίποτα. Ανάλογη αυξημένη συγκριτικά εμφάνιση των ρινοϊών παρατηρείται ήδη και στις ΗΠΑ. Δεν είναι όλα τα μικρόβια ίδια.

Ορισμένοι ιολόγοι θεωρούν ότι είναι τόσο μεγάλος ο αριθμός των ιών που προκαλούν το κοινό κρυολόγημα (γύρω στα 200 παθογόνα), που είναι εξαιρετικά δύσκολο να το αποφύγει κανείς. Ανάμεσά τους είναι και τέσσερις κορονοϊοί, της ομάδας δηλαδή στην οποία ανήκει και ο SARS-CoV-2, ο ιός της πανδημίας, τέσσερις παραγριπικοί ιοί (παρά το όνομά τους δεν έχουν σχέση με τους ιούς της γρίπης), ο αναπνευστικός συγκυτιακός ιός και 160 διαφορετικοί ρινοϊοί. Μελέτες έχουν δείξει ότι δεκάδες από αυτούς τους ρινοϊούς κυκλοφορούν σε οποιοδήποτε μέρος, οποιαδήποτε στιγμή. Μπορεί κάποιος να έχει ανοσία στους ιούς της γρίπης, λόγω προηγούμενης έκθεσης ή μετά από εμβολιασμό, αλλά δεν θα έχει ανοσία σε όλους αυτούς τους ρινοϊούς. Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό τους, κανείς δεν είναι ποτέ πλήρως προστατευμένος απ' αυτούς.

Πρωτόγονο πλεονέκτημα

Η επιμονή των ρινοϊών και μέσα στην πανδημία ίσως δεν οφείλεται μόνο στον μεγάλο αριθμό τους, αλλά και στην πρωτόγονη φύση τους, λέει ο Ιαν Μακέι, ιολόγος του πανεπιστημίου του Κουίνσλαντ της Αυστραλίας. Οπως και οι ιοί της γρίπης, ο SARS-CoV-2 είναι ένας πολύ πιο σύνθετος και εξελικτικά ανώτερος ιός, που περιβάλλεται από μια μεμβράνη λιπιδίων. Αυτό το περιτύλιγμα μπορεί να κρύψει το παθογόνο από τα αντισώματα που παράγει το ανοσοποιητικό σύστημα, επιτρέποντάς του να μολύνει τα κύτταρα του οργανισμού ανενόχλητο, τουλάχιστον στην αρχή της μόλυνσης. Μπορεί όμως και να καταστραφεί με ευκολία, όταν εκτεθεί στο περιβάλλον ενός καλού πλυσίματος των χεριών με σαπούνι. Αντίθετα, οι ρινοϊοί δεν ανέπτυξαν ποτέ κάποιο περίβλημα. Αυτοί οι αποκαλούμενοι «γυμνοί ιοί», κατηγορία στην οποία ανήκουν και οι νοροϊοί της γαστρεντερίτιδας, είναι πιο ανθεκτικοί στα απολυμαντικά μέσα και μπορούν να παραμείνουν περισσότερο καιρό στα άκρα των δακτύλων και στις επιφάνειες.

Αν και είναι δυνατή η μόλυνση με αναπνευστικούς ιούς από μολυσμένες επιφάνειες, οι περισσότεροι ειδικοί θεωρούν πιο πιθανό να αρρωστήσει κανείς από την επαφή με κάποιον που έχει ήδη κολλήσει το μικρόβιο. Το 1969, περίπου οι μισοί από το πλήρωμα ενός επιστημονικού σταθμού στην Ανταρκτική εμφάνισαν συμπτώματα κοινού κρυολογήματος, μετά από απομόνωση 17 βδομάδων. Οι επιστήμονες δεν κατάφεραν να εντοπίσουν την πηγή της μόλυνσης, αλλά ο Μακέι και άλλοι θεωρούν πιθανό τα μέλη του πληρώματος όταν κλείστηκαν στο σταθμό για να περάσουν τον ανταρκτικό χειμώνα, να μην ήταν όσο υγιείς φαίνονταν... Προφανώς και οι διαστημικές υπηρεσίες των κρατών που συμμετέχουν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ανησυχούν μη συμβεί κάτι ανάλογο εκεί, ιδίως τώρα που το πλήρωμα θα γίνει πιο πολυμελές (πέντε ή έξι αντί για τρεις). Η ασυμπτωματική διάδοση είναι κάτι που έχει απασχολήσει πολύ τους επιστήμονες και στην περίπτωση της COVID-19. Μελέτες δείχνουν ότι περίπου το 40% έως 45% των μολύνσεων προέρχεται από άτομα που δεν εμφανίζουν κάποιο σύμπτωμα. Πολλά κρυολογήματα ή γρίπες μπορούν επίσης να διαδοθούν από ανθρώπους που δεν εμφανίζουν συμπτώματα, αν και ο βαθμός που μπορεί να συμβεί αυτό είναι ανοιχτό θέμα. Πάντως, μια μελέτη ανίχνευσε ρινοϊούς στο ένα τρίτο των ασυμπτωματικών παιδιών.

«Βιομηχανίες» μικροβίων

Τα παιδιά, ειδικά, είναι ιδιαίτερα μεταδοτικά όσον αφορά τους κοινούς ιούς και τα μικρόβια, καθώς έχουν μεγάλη τάση να πειράζουν τη μύτη τους και να τρίβουν τα μάτια τους, λέει ο Αρνολντ Μόντο, επιδημιολόγος στο πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, που μελετά ειδικά τη διάδοση μολυσματικών νόσων μέσα στο οικιακό περιβάλλον. Αντίθετα, με τις οξείες μολύνσεις του αναπνευστικού, που έρχονται και φεύγουν μέσα σε λίγες βδομάδες, τα παιδιά μπορεί να είναι επί μήνες φορείς π.χ. στρεπτόκοκκου, πριν αρρωστήσουν τα ίδια ή μολύνουν κάποιον άλλον. Η Τάρα Σμιθ, επιδημιολόγος του πολιτειακού πανεπιστημίου Κεντ, λέει ότι είναι ασαφές πώς τέτοια βακτήρια μετατρέπονται από άκακοι αποικιστές σε παθογόνους εισβολείς, αλλά το άγχος λόγω της πανδημίας μπορεί να παίζει κάποιο ρόλο. Τα παιδιά, προσθέτει, δεν είναι οι μόνες «βιομηχανίες» μικροβίων μέσα στο σπίτι. Τα κατοικίδια είναι συνήθεις φορείς μικροβίων και συχνά οι άνθρωποι του σπιτιού αρρωσταίνουν από τα ζώα τους, χωρίς να το καταλάβουν.

Παρά τις αμέτρητες πιθανότητες, πολλοί ειδικοί θεωρούν ότι η εξήγηση του γιατί μέσα στην πανδημία ορισμένοι συνεχίζουν να παθαίνουν το ίδιο τακτικά ιώσεις, είναι αρκετά απλή: Παρά την εντύπωσή τους ότι προφυλάσσονται, οι πρόσωπο με πρόσωπο επαφές τους συνεχίζουν να είναι η οδός μετάδοσης των μικροβίων σε αυτούς. Βέβαια, το να κολλήσεις κρυολόγημα αντί για κορονοϊό μοιάζει μεγάλη τύχη. Ομως το γεγονός ότι οι ρινοϊοί βρίσκουν οδό για να μας μολύνουν ακόμη και με εκτεταμένα υγειονομικά μέτρα σε εφαρμογή, είναι ένα στοιχείο ανησυχίας. Μια επιδημία κάποιου ρινοϊού που θα προκαλούσε βαριά μορφή νόσησης, θα ήταν δύσκολο να συγκρατηθεί. Ευτυχώς οι ρινοϊοί δεν έχουν να επιδείξουν κάποιο επικίνδυνο προηγούμενο, όπως οι κορονοϊοί (βλέπε επιδημίες SARS και MERS).

Επιμέλεια:

Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ

Πηγή: «Scientific American»

    

Δελτίο Τύπου “Για την συνάντηση της ΑΔΕΔΥ με τον Υπουργό Εσωτερικών”

                                 ΔΗΜΟΣΙΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ

Την Τρίτη 13 Οκτώβρη 2020 πραγματοποιήθηκε συνάντηση της ΕΕ ΑΔΕΔΥ με τον Π. Θεοδωρικάκο. Ο Υπουργός Εσωτερικών αρνήθηκε να κάνει δεκτό έστω και ένα από τα αιτήματα των δημοσίων υπαλλήλων. Κι ενώ βρισκόμαστε σε συνθήκες πανδημίας και υπάρχει η ανάγκη να στελεχωθούν οι δημόσιες υπηρεσίες με μαζικούς μόνιμους διορισμούς, τουλάχιστον 40000 εκπαιδευτικών, 25000 υγειονομικών κ.α. ο υπουργός δήλωσε ότι θα γίνουν 8051 διορισμοί για το 2021, δηλαδή δεν θα καλυφτούν ούτε στο ελάχιστο τα κενά που θα δημιουργηθούν από αυτούς που θα βγουν στην σύνταξη το 2020. 

Η κυβέρνηση επιλέγει για άλλη μία φορά την υποστελέχωση και υπολειτουργία των δημόσιων κοινωνικών υπηρεσιών. Δήλωσε ότι θα φέρει νέο νομοσχέδιο με αλλαγές στο ΑΣΕΠ και στο σύστημα διορισμού των δημοσίων υπαλλήλων, από το οποίο, προς το παρόν, θα εξαιρούνται οι εκπαιδευτικοί. Το δημόσιο και οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν έχουν ανάγκη από σύστημα διορισμών αλλά από διορισμούς.  Με το νέο σύστημα διορισμού στην κυριολεξία καταργεί τα τυπικά προσόντα  (πτυχίο, προϋπηρεσία κ.α.) και προωθεί νέο πανελλαδικό διαγωνισμό, τεστ γνώσεων, δεξιοτήτων και προσωπικότητας!! Τώρα για να διοριστεί κάποιος θα περνάει και από τον κόφτη των “τεστ προσωπικότητας” όπως τα στελέχη διοίκησης περνούν από τον κόφτη της συνέντευξης. Δηλαδή, θα μπορούν να συνεχίζουν να διορίζουν και τυπικά, πλέον, μόνο αυτούς που θέλουν, “τα δικά τους παιδιά”.  

Για την υπεράσπιση και την διεύρυνση των ΒΑΕ ο Υπουργός δήλωσε αναρμόδιος, ενώ αρνήθηκε να αποσυρθεί η εγκύκλιος που περικόπτει τις άδειες ανατροφής στους νεοδιόριστους εκπαιδευτικούς.

Για την ηλεκτρονική ψηφοφορία που προωθεί η κυβέρνηση στα Υπηρεσιακά Συμβούλια στον χώρο της εκπαίδευσης αρνήθηκε να υιοθετήσει το αίτημα για παράταση της θητείας τους. Αρκέστηκε στο γεγονός ότι θα συνεννοηθεί με το Υπουργείο Παιδείας. Τόσο το Υπουργείο Παιδείας όσο και το Υπουργείο Εσωτερικών γνωρίζουν ότι η ηλεκτρονική ψηφοφορία στα σωματεία συνιστά όργιο νοθείας, καταστρατηγεί ακόμα και το νομοθετικό πλαίσιο που προβλέπει την “δια ζώσης” διαδικασία των αρχαιρεσιών.

Ο Υπουργός είπε ότι θα φέρει νέο νομοσχέδιο για την “πολυεπίπεδη διακυβέρνηση και  την αναβάθμιση της Αυτοδιοίκησης”  με το οποίο θα προωθεί την μεταφορά όλων των αρμοδιοτήτων από το κράτος και τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις στους Δήμους και τις Περιφέρειες (ακόμα και των σχολείων και των νοσοκομείων).

Είναι προφανές ότι κάτι τέτοιο ανατρέπει συλλήβδην τα πάντα! Θα βαθύνει άρδην τις κοινωνικές ανισότητες και την ανταποδοτικότητα όχι μόνο για τους δημόσιους υπαλλήλους αλλά συνολικά στα λαϊκά στρώματα. Θα υποβαθμιστούν παραπέρα οι κοινωνικές υπηρεσίες, θα οργιάσει η φοροληστεία, η κατηγοριοποίηση – διαφοροποίηση μισθών και εργασιακών σχέσεων ανάλογα με τον Δήμο και την Περιφέρεια που θα ανήκουν.

Ένα τέτοιο νομοσχέδιο  αφορά όχι μόνο τους δημόσιους υπαλλήλους αλλά και όλους τους εργαζόμενους, δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Καταστρατηγεί κάθε έννοια ισότιμης πρόσβασης και ισονομίας. Στην ουσία οι σχεδιασμοί και όλες οι αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση στο δημόσιο εντάσσονται στην στρατηγική της άρχουσας τάξης για την αναβάθμιση του λεγόμενου επιτελικού κράτους σε συνθήκες καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων.

Κράτος “επιτελικό” και βαθιά εχθρικό προς τα συμφέροντα των δημοσίων υπαλλήλων και όλων των λαϊκών στρωμάτων. Αυτή είναι η ουσία των αλλαγών που προωθεί η κυβέρνηση. Δεν μας προκαλεί καμία έκπληξη το λιβάνισμα του Υπουργού από την ηγεσία της ΑΔΕΔΥ με σχετικό δελτίο τύπου που εξέδωσε αμέσως μετά την συνάντηση. Οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν πλέον πείρα. Η ηγεσία της ΑΔΕΔΥ πάντα έβαζε πλάτη στον πυρήνα των αντιλαϊκών μέτρων που προωθούσε η εκάστοτε κυβέρνηση. Το ίδιο κάνει και τώρα. 

Αθήνα 14-10-2020

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ «ΕΡΓΑΝΗ» - ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ 2020 Συνέχεια στο μπαράζ απολύσεων και γιγάντωση της «ευελιξίας»

 

Συνεχίζεται το μπαράζ απολύσεων από την εργοδοσία, καταρρίπτοντας την κάλπικη κυβερνητική προπαγάνδα περί «προστασίας των εργαζομένων» την περίοδο της πανδημίας. 

Σύμφωνα με τα στοιχεία του συστήματος «Εργάνη», το Σεπτέμβρη καταγράφονται 220.892 νέες απολύσεις, ενώ στο 9μηνο Γενάρης - Σεπτέμβρης, και με χιλιάδες συμβάσεις να συνεχίζουν να είναι σε αναστολή, οι απολύσεις έφτασαν τις 1.423.037, εκ των οποίων οι 821.461 ήταν καταγγελίες συμβάσεων αορίστου χρόνου ή λήξεις συμβάσεων ορισμένου χρόνου. Οι υπόλοιπες ανήκουν στην κατηγορία των λεγόμενων «οικειοθελών αποχωρήσεων».

Με τη γνωστή μέθοδο του «κόψε - ράψε» όλων των αστικών κυβερνήσεων στα σχετικά στοιχεία, ο Γ. Βρούτσης προσπερνά το σχετικό σκόπελο, δηλώνοντας ότι «το θετικό ισοζύγιο του μηνός Σεπτεμβρίου 2020 με +38.529 θέσεις εργασίας και το ποσοστό ανεργίας το μήνα Ιούλιο επιβεβαιώνουν ότι οι δέσμες μέτρων που υλοποιήσαμε αποδίδουν...».

Στην πραγματικότητα, βέβαια, ο αριθμός των εγγεγραμμένων ανέργων στον ΟΑΕΔ συνεχίζει να είναι σταθερά πάνω από το 1,1 εκατομμύριο (εκ των οποίων μόνο το 13,1% παίρνουν επίδομα ανεργίας), ενώ οι «δέσμες μέτρων» στις οποίες αναφέρεται ο υπουργός αφορούν τα κυβερνητικά μέτρα στήριξης της μεγαλοεργοδοσίας, με τεράστιες επιδοτήσεις σε μισθούς και ασφαλιστικές εισφορές, νέα προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας κ.λπ., την ίδια ώρα που εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι αναγκάστηκαν να επιβιώνουν με τα επιδόματα της αναστολής συμβάσεων, τους πετσοκομμένους μισθούς του προγράμματος «Συν-Εργασία» κ.ο.κ.

Ακόμα και για αυτό το εικονικό «θετικό ισοζύγιο» που επικαλείται ο Γ. Βρούτσης, το οποίο δεν αποτυπώνει τίποτα από τα παραπάνω, τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι στο 9μηνο Γενάρης - Σεπτέμβρης περιορίζεται μόλις στις 154.176 θέσεις εργασίας, έναντι θετικού ισοζυγίου κατά 287.537 στο ίδιο διάστημα πέρσι.

Ταυτόχρονα, συνεχίζει να «καλπάζει» και η «ευελιξία». Το υπουργείο ισχυρίζεται προκλητικά ότι... «βελτιώθηκε η πλήρης απασχόληση», όταν και τον Σεπτέμβρη στις νέες συμβάσεις το 50,4% είναι συμβάσεις μερικής απασχόλησης και εκ περιτροπής εργασίας. Μόνο το 49,6% είναι συμβάσεις πλήρους απασχόλησης, ενώ και απ' αυτές ένα μέρος τους είναι ορισμένου χρόνου και άρα έχουν ημερομηνία λήξης. Αντίστοιχα είναι τα ποσοστά συνολικά στο 9μηνο Γενάρης - Σεπτέμβρης.

Επιπλέον, τον ίδιο μήνα 6.805 συμβάσεις πλήρους απασχόλησης μετατράπηκαν σε συμβάσεις μερικής ή εκ περιτροπής εργασίας.

Την Πέμπτη 15 Οκτώβρη ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ

 ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

Την Πέμπτη 15 Οκτώβρη ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ 

καταδικάζουμε την πολιτική που θυσιάζει την υγεία μας και τα εργασιακά μας δικαιώματα στο βωμό του επιχειρηματικού κέρδους. Καλούμε όλους τους εργαζόμενους να συμμετέχουν μαζικά στον οργανωμένο συλλογικό αγώνα για ουσιαστικά μέτρα προστασίας της υγείας και για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας.

Παρόλο που ο αριθμός των κρουσμάτων και των θανάτων από COVID-19 διαρκώς αυξάνεται, η κυβέρνηση εξακολουθεί να επικαλείται την ατομική ευθύνη, σε μια προσπάθεια συγκάλυψης των δικών της ευθυνών για το χαλάρωμα των υγειονομικών πρωτοκόλλων κατά το άνοιγμα του τουρισμού, για τα ανεπαρκή μέτρα προστασίας της υγείας στους χώρους δουλειάς, για το συνωστισμό στα ΜΜΜ, για το άνοιγμα των σχολείων με τμήματα 25 μαθητών, με σοβαρές ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς και καθαρίστριες, για το γεγονός ότι δεν αξιοποίησε το χρόνο αυτών των 7-8 μηνών της πανδημίας προκειμένου να θωρακίσει ουσιαστικά το δημόσιο σύστημα υγείας.

Παραμένουν οι σοβαρές ελλείψεις σε υγειονομικό προσωπικό, με τις κενές θέσεις να υπερβαίνουν τις 30.000 πανελλαδικά και τις 300 στο Παπαγεωργίου, μέρος των κενών καλύφθηκε προσωρινά με προσλήψεις επικουρικών. Αποτέλεσμα της υποστελέχωσης είναι η αύξηση της εντατικοποίησης της δουλειάς μας αλλά και η αύξηση της ταλαιπωρίας των ασθενών με πολύμηνες αναμονές για ραντεβού στα τακτικά ιατρεία και στις λίστες χειρουργείου. 

Σοβαρές παραμένουν οι ελλείψεις και στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, σε μία περίοδο που θα έπρεπε να ενισχυθεί ώστε να συνεισφέρει στη διαλογή και παρακολούθηση ασθενών και την αποσυμφόρηση των νοσοκομείων. Οι κλίνες ΜΕΘ εξακολουθούν να υπολείπονται των αναγκών, ενώ οι διασωληνωμένοι διαρκώς αυξάνονται. 

Ενώ απαξιώνει το δημόσιο σύστημα υγείας, η κυβέρνηση επεκτείνει τις συμπράξεις του δημόσιου με τον ιδιωτικό τομέα υγείας, αυξάνοντας την αποζημίωση του ΕΟΠΥΥ για τις ιδιωτικές ΜΕΘ, αναθέτοντας σε μεγάλους «φιλανθρωπικούς» οργανισμούς την επέκταση των υποδομών και την αγορά εξοπλισμού των νοσοκομείων.

Η κυβέρνηση εκμεταλλεύτηκε την περίοδο της πανδημίας για να κλιμακώσει με ΠΝΠ την αντεργατική επίθεση, διευκολύνοντας την ευελιξία στην εργασία, την αναστολή συμβάσεων, τη μείωση μισθών, ενώ παράλληλα εντείνει την καταστολή περιορίζοντας με νόμο το δικαίωμα των διαδηλώσεων.

Διεκδικούμε:

• Αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν σύστημα υγείας που να καλύπτει πλήρως τις ανάγκες

• Αύξηση κρατικής χρηματοδότησης υγείας και παιδείας

• Πλήρη στελέχωση των δημόσιων δομών υγείας με το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό

• Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων, κατάργηση των ελαστικών μορφών εργασίας

• Ενίσχυση της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας με μόνιμο προσωπικό, υποδομές, εξοπλισμό

• Αύξηση κλινών ΜΕΘ στελεχωμένων με το απαραίτητο μόνιμο ιατρονοσηλευτικό προσωπικό

• Εξασφάλιση επάρκειας σε δωρεάν μέσα ατομικής προστασίας

• Μαζικά επαναλαμβανόμενα μοριακά τεστ στους εργαζόμενους σε μονάδες υγείας -πρόνοιας,   στην εστίαση, στα σχολεία, σε μεγάλους εργασιακούς χώρους

• Ένταξη στα Βαρέα Ανθυγιεινά όλων όσων εργάζονται σε αντίστοιχες συνθήκες

• Αύξηση των δημόσιων εργαστηρίων με δυνατότητα διενέργειας τεστ

• Κατάργηση των νόμων που βάζουν εμπόδια στα συνδικαλιστικά δικαιώματα

Προσυγκέντρωση στις 10:00 π.μ. μπροστά στις ΥΠΕ

Συγκέντρωση στις 10:30 π.μ. στο Άγαλμα Βενιζέλου

Οι "δεν εφησυχάζουμε" Φωνές Γαλέρας

 

https://drive.google.com/file/d//view?usp=sharing

Συμβαίνουν στο Παπαγεωργίου. Οι αγώνες φέρνουν αποτελέσματα

 

Μετά από μια σειρά δράσεων και παρεμβάσεων του σωματείου και των εργαζομένων η Διοίκηση του νοσοκομείου έβαλε στο συρτάρι τη “διαδικασία” της καθαίρεση των τομεαρχών και προϊσταμένων.

Θεωρούμε αυτό ως επιτυχία, που επιτεύχθηκε χάρη στην επιμονή των εργαζομένων και του σωματείου. Το ότι το σωματείο “έβγαλε” το ζήτημα έξω από τα ντουβάρια του νοσοκομείου, ήταν ένας παράγοντας που επηρέασε την έκβαση του αγώνα. Η συμμετοχή των ίδιων των εργαζόμενων ήταν αυτή που επέβαλε το πως θα ενεργήσει το σωματείο. 

Γιατί και οι “απέξω”, έχουν το δικαίωμα να ξέρουν τι συμβαίνει στο νοσοκομείο, αφού είναι οι αποδέκτες και  “μόνιμοι χορηγοί” των υπηρεσιών που αυτό προσφέρει, μέσω των ασφαλιστικών εισφορών, της φορολογίας και των άμεσων πληρωμών που καταβάλουν.

Επιβεβαιώθηκε μέχρι κεραίας η εκτίμησή μας ότι: “... πρόκειται για μια διαδικασία, ενταγμένη σε ένα πλαίσιο που έχει αντικειμενικά χαρακτηριστικά και δεν είναι άλλο από τον τρόπο λειτουργίας του νοσοκομείου με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και τις αντιφάσεις που αυτός εμπεριέχει”. 

Γι’ αυτό και κανένας εφησυχασμός, καμιά επανάπαυση. Το διευθυντικό δικαίωμα ζει και βασιλεύει ως στοιχείο της λειτουργίας του νοσοκομείου με όρους επιχείρησης. Και θα επικαλείται κάθε φορά  από τους διοικούντες, όταν υπάρχουν αρνητικές μεταβολές στα έσοδα και τα έξοδα. Πότε με τη μορφή του καρότου και πότε με τη μορφή του μαστίγιου.

Απαιτείται να δυναμώσει η πάλη των εργαζόμενων για: 

• νοσοκομείο με πλήρη και επαρκή χρηματοδότηση από το κράτος 

• επαρκώς στελεχωμένο με μόνιμο προσωπικό 

• μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων χωρίς όρους και προϋποθέσεις

• επαναφορά του 13ου και 14ου, αυξήσεις στους μισθούς

• υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, όπως αυτή κατατέθηκε από το σωματείο στη Διοίκηση.

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

Οκτώβρης 2020

Όλοι και όλες στα συλλαλητήρια των συνδικάτων στις 13 Οκτώβρη αγ. Βενιζέλου 7μμ

 «Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, νέοι και νέες εργαζόμενοι, άνεργοι, επιστήμονες, φοιτητές και σπουδαστές,

Το ξέσπασμα του λαού και της νεολαίας για την καταδίκη του φασισμού, της ναζιστικής φασιστικής εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής, είναι μία ακόμα απόδειξη για την τεράστια δύναμη των εργαζομένων του λαού και της νεολαίας. Αυτό το ξέσπασμα με τη μεγαλειώδη συμμετοχή είναι η πραγματική ετυμηγορία για να μπει ο φασισμός και οι νεοναζί στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας.

Ναι, μπορούμε να πιστέψουμε στη δύναμη του οργανωμένου μαζικού αγώνα, στο δίκαιο των αιτημάτων μας.

Αυτή η μεγάλη αλήθεια φανερώνεται κάθε φορά που ο λαός μας αποφασίζει να βγει στο προσκήνιο.

Τα συνδικάτα που συσπειρωνόμαστε στο ΠΑΜΕ μαζί με πολλούς άλλους αγωνιστές, μαζί με τη μάνα και την οικογένεια του Παύλου Φύσσα, του Σαχσατ Λουκμαν, των Αιγυπτίων εργατών στα ψαράδικα, τους αγωνιστές νομικούς, δώσαμε σκληρό αγώνα απέναντι σε αυτούς που εκκόλαψαν το αυγό του φιδιού.

Ήταν και είναι σκληρή η μάχη στους χώρους δουλειάς για την απομόνωση των φασιστών ναζιστών, για να μην βρίσκουν χώρο να ρίχνουν το δηλητήριο τους ανάμεσα στους εργάτες, στους φτωχούς ανθρώπους.

Κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος! Χαμένοι είναι οι αγώνες που δεν γίνονται.

Η επικύρωση της λαϊκής ετυμηγορίας από το δικαστήριο δεν μπορεί να οδηγήσει στη λήθη και τον εφησυχασμό.

Να μην ξεχάσουμε ότι οι φασίστες είναι τα μαντρόσκυλα των αφεντικών. Ο φασισμός τσακίζεται από την πάλη του λαού.

Οι παράγοντες που τους άφηναν ανενόχλητους τα προηγούμενα χρόνια για να τρομοκρατούν είναι εδώ και ετοιμάζουν να εξαπολύσουν ξανά την επίθεσή τους απέναντι σε όποια δικαιώματα είχαν απομείνει μετά από τρία μνημόνια και 10 χρόνια καπιταλιστικής κρίσης.

Είναι οι μεγιστάνες του πλούτου, εφοπλιστές και εργολάβοι, βιομήχανοι και τραπεζίτες.

Η άγρια αντεργατική πολιτική που δημιουργεί στρατιές ανέργων και φτωχών, που δολοφονεί εν ώρα εργασίας, που βγάζει λαϊκά σπίτια στο σφυρί είναι εδώ.

Οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που προκαλούν τις προσφυγικές ροές συνεχίζονται.

Η κρατική καταστολή δυναμώνει με νέα μέσα, χημικά, αύρες νερού και νέους νόμους που επιχειρούν να βάλουν πρόσθετα εμπόδια στην συνδικαλιστική και κοινωνική δράση.

Οι αντιλαϊκοί νόμοι ψηφίζονται ο ένας πίσω από τον άλλο για να φορτώσουν τα βάρη της νέας καπιταλιστικής κρίσης ξανά στο λαό.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Όλα όσα ζήσαμε τα προηγούμενα χρόνια μας έδωσαν πολύτιμα διδάγματα για να καθορίσουμε τη σημερινή μας στάση.

Δεν οδηγεί πουθενά η σιωπηρή απεμπόληση των δικαιωμάτων στην Υγεία, την Παιδεία, στην κοινωνική ασφάλιση, τη σύνταξη, στο εισόδημα, στους όρους της δουλειάς.

Είναι αδιέξοδη η διαρκής μείωση των απαιτήσεων από τη ζωή μας. Η δίψα για κέρδη που έχουν οι πλουτοκράτες είναι ακόρεστη. Οι θυσίες για τα κέρδη μιας χούφτας επιχειρηματικών ομίλων δεν πιάνουν ποτέ τόπο. Τόπο πιάνουν μόνο οι μαζικοί, οργανωμένοι, αποφασισμένοι για τη νίκη αγώνες!

Στις 7 Οκτώβρη, την ώρα που ο λαός διαδήλωνε για την καταδίκη των ΝΑΖΙ ο υπουργός Εργασίας ο γνωστός Βρούτσης άνοιγε το υπουργείο, το οποίο μέσα στην πανδημία αλλά και όλα τα προηγούμενα χρόνια έχει μείνει κλειστό για τα συνδικάτα, για να υποδεχτεί τον πρόεδρο και γραμματέα του ΣΕΒ!

Ο ΣΕΒ παρέδωσε στην κυβέρνηση το νέο νομοσχέδιο για τα εργασιακά και τον συνδικαλιστικό νόμο που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός από τη ΔΕΘ.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο υπουργός εργοδοσίας παραλαμβάνει το ραβασάκι και καταθέτει τα νομοσχέδια του ΣΕΒ, του ΣΕΤΕ, της Ένωσης Εφοπλιστών, των Τραπεζιτών στη Βουλή.

Όλοι έχουμε μνήμη από τη μείωση των μισθών κατά 22% μέσα σε ένα βράδυ και 32% για τους νέους, την κατάργηση των ΣΣΕ, το σφαγείο με τις συντάξεις.

Τώρα νομίζουν πως βρήκαν την ευκαιρία να γενικεύσουν όλες τις αντεργατικές ρυθμίσεις που έφεραν στη λογική της “έκτακτης ανάγκης” εν μέσω πανδημίας και να τις μονιμοποιήσουν.

Να δουλεύουμε δηλαδή όσο θέλουν, όπως θέλουν, όταν θέλουν και να μας αμείβουν όσο και όταν επιθυμούν τα αφεντικά.

Στις 13 Οκτώβρη δίνουμε απάντηση, στέλνουμε μήνυμα και κλιμακώνουμε την πάλη!

Πληρώσαμε πολλά δεν θα πληρώσουμε ξανά!

Κανένας χωρίς αξιοπρεπές εισόδημα. Καμία μείωση μισθού, απώλεια του εισοδήματος των εργαζομένων. Να πληρώσουν κράτος κι εργοδοσία. Ουσιαστική προστασία των ανέργων. Επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Κοινωνική ασφάλιση για όλους αποκλειστικά δημόσια και υποχρεωτική.

Κατάργηση πλειστηριασμών και κατασχέσεων για την εργατική-λαϊκή οικογένεια. Απαλλαγή των εργαζομένων από χρέη για ηλεκτρικό ρεύμα, νερό, ενοίκιο, τηλέφωνο, internet για όλο το διάστημα της καραντίνας και για όσο διαρκούν τα έκτακτα μέτρα.

Λήψη ουσιαστικών μέτρων προστασίας της υγείας και της ασφάλειας μαθητών και εκπαιδευτικών, ώστε να είναι ομαλή και με ασφάλεια η λειτουργία τους κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Σχολεία καθαρά με 15 μαθητές στην τάξη.

Πλήρη, επαρκή κι αποκλειστική χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό του δημόσιου συστήματος Υγείας με προσλήψεις μόνιμου ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού με πλήρη εργασιακά δικαιώματα. Να ανοίξουν όλες οι δημόσιες δομές Υγείας που έκλεισαν τα προηγούμενα χρόνια. Τώρα επίταξη των ιδιωτικών διαγνωστικών για μαζικά δωρεάν τεστ στον πληθυσμό και των ιδιωτικών ΜΕΘ.

Μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς και στα μέσα μαζικής μεταφοράς.

Κατάργηση του νόμου απαγόρευσης των διαδηλώσεων, του νόμου περιορισμού του απεργιακού δικαιώματος. Κάτω τα χέρια από τα συνδικάτα.

Όλοι και όλες στα συλλαλητήρια των συνδικάτων στις 13 Οκτώβρη στο αγ. Βενιζέλου στις 7μμ

ΤΑ ΣΚΑΡΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΤΕΡΑΤΟΥΡΓΗΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΩΡΑΡΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Συναγερμός για να μη μας γυρίσουν στη δουλειά ήλιο με ήλιο!

 

Το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο που ετοιμάζεται να φέρει η κυβέρνηση για τα Εργασιακά, μπαίνοντας πλέον στην τελική φάση προετοιμασίας για την κατάθεσή του, πρέπει να σημάνει συναγερμό για τους εργαζόμενους.

Τη στιγμή που ήδη τα ωράρια - «λάστιχο», η υποαπασχόληση, η δουλειά με ημερομηνία λήξης και οι δεκάδες «ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις τσακίζουν κόκαλα, πολύ περισσότερο στις νέες γενιές εργαζομένων, είναι κατανοητό ότι όταν η κυβέρνηση μιλά για «περισσότερη ευελιξία», όπως έκανε και ο πρωθυπουργός από τη ΔΕΘ, αυτό που στοχεύει είναι να μη μείνει πέτρα πάνω στην πέτρα από όσα δικαιώματα έχουν απομείνει στους εργαζόμενους.

Μέσα στη νέα βαθιά οικονομική κρίση «τρέχουν» πιο αποφασιστικά την πάγια αξίωση της μεγαλοεργοδοσίας για παραπέρα ένταση της εκμετάλλευσης, για να μπορεί με ακόμα πιο λυμένα χέρια να εκμεταλλεύεται τον εργαζόμενο όποτε θέλει, για όσο θέλει και όπως θέλει, ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες της, χωρίς κανέναν περιορισμό και καμία δέσμευση, με τσακισμένους μισθούς και δικαιώματα.

Γι' αυτό ακριβώς το νέο αντεργατικό τερατούργημα που ετοιμάζει η κυβέρνηση, πάνω στις όσες ανατροπές έχουν ήδη προηγηθεί, χτυπά στην καρδιά του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας, στο 8ωρο, αυτήν την ιστορική κατάκτηση της εργατικής τάξης με την οποία θέλει να ξεμπερδεύει και τυπικά το μεγάλο κεφάλαιο.

«Απελευθέρωση» των υπερωριών και πλήρες ξεχείλωμα του ωραρίου εργασίας

Σε αυτήν την κατεύθυνση, η κυβέρνηση προωθεί την ουσιαστική «απελευθέρωση» των υπερωριών και το πλήρες ξεχείλωμα του ωραρίου εργασίας, χωρίς καμία επιβάρυνση για την εργοδοσία.

Με δημόσιες τοποθετήσεις και «διαρροές» σε διάφορα ΜΜΕ τα κυβερνητικά στελέχη προετοιμάζουν το έδαφος, προβάλλοντας μάλιστα προκλητικούς ισχυρισμούς, ότι οι ανατροπές στα ωράρια εργασίας θα έχουν δήθεν «εθελοντικό» χαρακτήρα και ότι τάχα «δεν θίγεται το 8ωρο»!

Ηδη η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας, την περασμένη βδομάδα, υποδέχθηκε στα κρυφά στο υπουργείο την ηγεσία του ΣΕΒ, προφανώς για να πάρει το «ραβασάκι» για την τελική μορφή που θα πάρουν οι ανατροπές σε βάρος της εργατικής τάξης.

Αναλυτικότερα, σύμφωνα με τις κυβερνητικές «διαρροές», σχεδιάζεται ο διπλασιασμός του ανώτατου ορίου υπερωριών στη βιομηχανία σε 6μηνιαία βάση, φτάνοντας τις 100 ή ακόμα και τις 120 ώρες. Ταυτόχρονα, θα δίνεται η δυνατότητα στις επιχειρήσεις, στο πλαίσιο της «διευθέτησης», αυτές οι υπερωρίες να μην πληρώνονται με πρόσθετη αμοιβή στον εργαζόμενο, αλλά να «ισοφαρίζονται» με άδεια ή ρεπό σε άλλες περιόδους.

Οι εν λόγω αντεργατικοί σχεδιασμοί αποτυπώθηκαν εξάλλου στις πρόσφατες εξαγγελίες του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ και στη γνωστή έκθεση της «Επιτροπής Πισσαρίδη». Αποτελούν ένα ακόμα βήμα στη συνεχή την τελευταία 20ετία υπονόμευση του 8ωρου και γενικότερα του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας, καθώς και στην παραπέρα μείωση της αμοιβής των εργαζομένων που εργάζονται υπερωριακά.

«Υπερ-ρύθμιση» και «περισσότερη ευελιξία»...

Αποτελεί πραγματική πρόκληση για τους εργαζόμενους ο ισχυρισμός της κυβέρνησης και των άλλων επιτελείων του κεφαλαίου ότι απαιτείται «περισσότερη ευελιξία» γιατί δήθεν η αγορά εργασίας είναι «υπερ-ρυθμισμένη» και αυτό μπαίνει εμπόδιο στην προσέλκυση επενδύσεων και την ανάπτυξη.

Για την ανάπτυξη και τα κέρδη του κεφαλαίου οι αντεργατικές ανατροπές όλων των κυβερνήσεων ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ έχουν προσθέσει δεκάδες εργασιακές σχέσεις «ευέλικτης» εκμετάλλευσης, έχουν μετατρέψει την αγορά εργασίας σε «κινούμενη άμμο», σε έναν επικίνδυνο βάλτο, χωρίς ο εργάτης να μπορεί να βρει ένα σταθερό σημείο να σταθεί.

Μιλάνε προκλητικά για «υπερ-ρύθμιση» όταν όλα τα τελευταία χρόνια:

-- Πάνω από το 30% του συνόλου των συμβάσεων είναι μερικής απασχόλησης, με κάτω από 20 ώρες εργασίας τη βδομάδα.

-- Στις νέες συμβάσεις, η μερική και προσωρινή απασχόληση ξεπερνάει σταθερά το 50%, φτάνοντας κατά περιόδους και στο 60%!

-- Οι απολύσεις έχουν «απογειωθεί», με τους εργοδότες να έχουν το «ελεύθερο» για να απολύουν κατά το δοκούν. Είναι χαρακτηριστικό πως, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του πληροφοριακού συστήματος «Εργάνη», αθροιστικά για την περίοδο Γενάρη - Δεκέμβρη 2019, οι απολύσεις έφτασαν τις 2.703.241, όταν το σύνολο των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα στη χώρα μας είναι περίπου 2,2 εκατομμύρια. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν μισθωτοί που κατά τη διάρκεια του έτους απολύθηκαν περισσότερες από μία φορά...

Η ίδια κατάσταση υπάρχει και φέτος και μάλιστα σε συνθήκες πανδημίας, όπου χιλιάδες συμβάσεις εργασίας είναι σε αναστολή και η κυβέρνηση επαίρεται για τα «μέτρα προστασίας» ενάντια στις απολύσεις. Το εξάμηνο Γενάρη - Ιούνη 2020, οι απολύσεις έφτασαν τις 807.007!

Με την ίδια ευκολία που η μεγαλοεργοδοσία μπορεί να προσλαμβάνει και να απαλλάσσεται από εργάτες, χωρίς κανέναν περιορισμό, αξιοποιώντας το ίδιο αντεργατικό νομικό οπλοστάσιο, μπορεί και μέσα στην ίδια επιχείρηση σε άλλους εργαζόμενους να επιβάλλει δίωρα και τρίωρα και σε άλλους 10ωρα και 11ωρα, εξαήμερα και επταήμερα συνεχούς εργασίας.

Οι νέες ανατροπές που σχεδιάζονται στο καθεστώς των υπερωριών, στη βιομηχανία και συνολικότερα, η δυνατότητα για «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας που θα επιτρέπει όχι απλώς την επιμήκυνση του χρόνου εργασίας αλλά και τη δυνατότητα αυτό να γίνεται χωρίς καμία μισθολογική προσαύξηση, οδηγούν σε ακόμα μεγαλύτερη αύξηση της εκμετάλλευσης. Η μεγαλοεργοδοσία θα έχει το «ελεύθερο» να κάνει τα ωράρια και τη ζωή των εργαζομένων «ακορντεόν», προσαρμόζοντας το ξεζούμισμά τους στις εκάστοτε ανάγκες της.

Η εν λόγω «διευθέτηση» των ωραρίων, σε συνδυασμό με άλλα «εργαλεία», όπως η γενίκευση και παγίωση της τηλεργασίας, η οποία σβήνει τα όρια ανάμεσα στον εργάσιμο και τον μη εργάσιμο χρόνο, χτυπά την καρδιά των εργατικών δικαιωμάτων.

Το 8ωρο, από σταθερός ημερήσιος χρόνος εργασίας, θα γίνεται στην «καλύτερη» περίπτωση ένας... μέσος όρος σε βάθος 6μήνου ή έτους (ακόμα δηλαδή και αν η μεγαλοεργοδοσία «ισοφαρίζει» δίνοντας ρεπό, άδειες κ.τ.λ., και δεν τα «τρώει» όπως γίνεται στην πράξη), με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη ζωή και την υγεία των εργαζομένων.

Στο στόχαστρο μπαίνει ακόμα πιο αποφασιστικά το βασικό δικαίωμα των εργαζομένων να έχουν ένα φυσιολογικό και σταθερό ωράριο εργασίας, να έχουν επαρκή και σταθερή ημερήσια ανάπαυση με βάση τις ανάγκες του ανθρώπινου οργανισμού, να μπορούν να προγραμματίζουν την προσωπική, οικογενειακή και κοινωνική τους ζωή και δράση.

Πρώτες στο αντεργατικό στόχαστρο οι νέες γενιές εργαζομένων

Οταν μιλούν για «περισσότερη ευελιξία» τα κυβερνητικά στελέχη, εννοούν ταυτόχρονα το στόχο του κεφαλαίου αυτή η δουλειά - «λάστιχο» να είναι ο αδιαμφισβήτητος κανόνας για τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων, νέων και παλιότερων, από τον οποίο δεν θα ξεφεύγει κανείς.

Καθόλου τυχαία δεν είναι ούτε η περίοδος που τα σχέδια αυτά μπαίνουν προς εφαρμογή. Μετά από δεκαετίες αντεργατικών παρεμβάσεων, που κλιμακώθηκαν με την προηγούμενη καπιταλιστική κρίση και έχοντας ως όπλο τη μεγάλη ανεργία, οι καπιταλιστές και οι κυβερνήσεις τους κατάφεραν να δημιουργήσουν πλέον μια «νέα κατάσταση». Διαμορφώθηκε δηλαδή μια κρίσιμη μάζα εργαζομένων, ειδικά νέων, οι οποίοι μπήκαν στην παραγωγή και στην αγορά εργασίας χωρίς να καλύπτονται από κάποια Σύμβαση Εργασίας, χωρίς να έχουν σταθερή δουλειά, με όρους εργασίας ευμετάβλητους, πολλές φορές χωρίς να έχουν ούτε συνδικαλιστική κάλυψη και εμπειρίες αγώνων ή συνδικαλιστικής δράσης. Σε αυτές τις νέες γενιές εργαζομένων στοχεύει πρωτίστως η νέα επίθεση, από την οποία βέβαια κανένας εργαζόμενος δεν πρόκειται να μείνει ανεπηρέαστος.

Καπιταλιστές και κυβερνήσεις θέλουν να ξεμπερδεύουν μια κι έξω με ό,τι αποτελεί ή ακόμα και θυμίζει εργατικό δικαίωμα. Στο φόντο των τεράστιων επιστημονικών και τεχνολογικών επιτευγμάτων, μέσω των οποίων οι εργαζόμενοι με τη δουλειά και το μυαλό τους έχουν απογειώσει την παραγωγικότητα της εργασίας, οι καπιταλιστές επιχειρούν να επιβάλουν εργασιακούς όρους 19ου αιώνα. Τραβάνε την εργατική τάξη σε εργασιακές συνθήκες της εποχής του αραμπά, την ώρα που διαλαλούν ότι η παγκόσμια οικονομία μπαίνει όλο και πιο αποφασιστικά στην εποχή της 4ης βιομηχανικής επανάστασης.

Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις, φρένο και εμπόδια στα σχέδια του κεφαλαίου μπορούν να βάλουν μόνο ο αγώνας των ίδιων των εργαζομένων, η άνοδος της οργάνωσής τους και της πάλης τους, η ενίσχυση ενός μετώπου αντίστασης και διεκδίκησης με σημαία τις σύγχρονες εργατικές - λαϊκές ανάγκες. Αυτή η νέα γενιά εργαζομένων, που σήμερα επιχειρούν να τη ρίξουν σε έναν νέο εργασιακό μεσαίωνα, να την εγκλωβίσουν στις μυλόπετρες της πιο σκληρής ταξικής εκμετάλλευσης, έχει καθοριστικό ρόλο να παίξει στην ενίσχυση αυτού του μετώπου, για τη νίκη των εργαζομένων και του λαού.

Τεράστια η πορεία στην Βουλή

Αλλο ένα βήμα για την κατανόηση των αιτίων βαριών περιπτώσεων COVID-19

Η νόσος COVID-19 έχει το χαρακτηριστικό της πλήρους γκάμας βαρύτητας: Από εντελώς ασυμπτωματική, μέχρι θανατηφόρα. Από την αρχή της πανδημίας, οι ερευνητές άρχισαν να εντοπίζουν παράγοντες που οδηγούν σε βαριά νόσηση, όπως η μεγάλη ηλικία, τα χρόνια υποκείμενα νοσήματα και το ανδρικό φύλο. Αλλά αυτές οι δημογραφικές τάσεις δεν λένε τίποτα για τους βιολογικούς μηχανισμούς, που προκαλούν την απειλητική για τη ζωή μορφή της νόσου. Ούτε εξηγούν γιατί κάποιοι νέοι, υγιείς, ακόμη και αθλητικοί άνθρωποι, πεθαίνουν από τον ιό SARS-CoV-2.

Δύο επιστημονικές μελέτες που δημοσιεύτηκαν πριν από λίγες μέρες αρχίζουν να ρίχνουν φως σε αυτά τα μυστήρια. Ως έναν βαθμό εξηγούν τη μεγαλύτερη τρωτότητα των ανδρών απέναντι στον νέο κορονοϊό και ταυτόχρονα δείχνουν την κατεύθυνση για πιθανές θεραπείες και προστατευτικά μέτρα. Και οι δύο υπογραμμίζουν τον κρίσιμο ρόλο των πρωτεϊνών του ανοσοποιητικού συστήματος του ανθρώπου, που ονομάζονται ιντερφερόνες, όνομα που πήραν επειδή ακριβώς παρεμβαίνουν (interfere) στην αναπαραγωγή των ιών.

Υπονομευτικές μεταλλάξεις και αντισώματα

Οι έρευνες πραγματοποιήθηκαν από ένα διεθνές κονσόρτσιουμ ερευνητών, που αναζητούν γενετικές μεταλλάξεις, οι οποίες είτε κάνουν τα άτομα πιο ευπαθή στον SARS-CoV-2, είτε προσφέρουν καλύτερη αντίσταση σ' αυτόν. Στην πρώτη μελέτη, οι ερευνητές σύγκριναν το DNA 659 βαριά άρρωστων από COVID-19 απ' όλο τον κόσμο, με εκείνο μιας ομάδας 534 μολυσμένων από τον ιό που επηρεάστηκαν ελαφρά ή ήταν ασυμπτωματικοί. Αναζήτησαν μεταλλάξεις που θα εμπόδιζαν την παραγωγή ιντερφερονών τύπου 1, μιας ομάδας πρωτεϊνών, που μπορεί να παράξει κάθε κύτταρο και αποτελούν την πρώτη γραμμή άμυνας απέναντι στους ιούς. Προϋπάρχουσες έρευνες είχαν δείξει ότι τέτοιες μεταλλάξεις έκαναν τους ανθρώπους πολύ ευάλωτους απέναντι στη γρίπη και άλλους ιούς. Οπως αποδείχτηκε, αυτές οι μεταλλάξεις υπήρχαν στο 3,5% των ασθενών με δυνάμει θανατηφόρα εκδοχή της COVID-19. Κανένας στην ομάδα ελέγχου δεν είχε τέτοιες μεταλλάξεις.

Η δεύτερη μελέτη επικέντρωσε σε έναν άλλο μηχανισμό, που ακυρώνει την παραγωγή ιντερφερονών από τον οργανισμό των βαριά ασθενών, ως αντίδραση στην COVID-19. Σε αυτήν συγκρίθηκαν δείγματα αίματος από 987 ασθενείς και διαπιστώθηκε ότι το 13,7% περιείχε αντισώματα, που αποκαλούνται «αυτο-αντισώματα», καθώς αδρανοποιούν τις ιντερφερόνες τύπου 1, που παράγει ο οργανισμός του ασθενούς. Στο 10,2% των ασθενών, τα αυτο-αντισώματα μπλοκάρισαν τελείως τη δράση αυτών των κρίσιμων μαχητών ενάντια στους ιούς. Η αδυναμία των κυττάρων να αντιμετωπίσουν τον SARS-CoV-2 επιβεβαιώθηκε και στο εργαστήριο, όταν τα κύτταρα εκτέθηκαν σε πλάσμα αίματος, που περιείχε αυτά τα αυτο-αντισώματα. Τα αυτο-αντισώματα εντοπίστηκαν στο 12,5% των δειγμάτων από βαριά ασθενείς άνδρες με COVID-19, αλλά μόλις στο 2,6% των επίσης βαριά ασθενών γυναικών και ίσως να είναι ένας παράγοντας για την αυξημένη θνητότητα των ανδρών από τον νέο κορονοϊό. Συναντιόνταν επίσης περισσότερο στους ασθενείς ηλικίας μεγαλύτερης των 65 ετών.

«Σκληρά καρύδια»

Αντισώματα ενάντια στις κυτοκίνες του ίδιου του οργανισμού (πρωτεΐνες που κινητοποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα, στις οποίες ανήκουν και οι ιντερφερόνες) είναι γνωστό ότι κάνουν πιο βαριές και άλλου είδους λοιμώξεις, που προκαλούνται από παθογόνα όπως ο βάκιλος της φυματίωσης και γενικότερα τα μυκοβακτήρια. Ωστόσο τα αυτο-αντισώματα είναι πολύ σπάνια στον γενικό πληθυσμό. Μεταξύ 1.227 υγιών ατόμων, βρέθηκαν μόλις στο 0,3%. Κατά την εκτίμηση του Ζαν-Λορέν Καζανόβα, του πανεπιστημίου Ροκφέλερ, και ενός εκ των επικεφαλής των δύο ερευνών, αθροιστικά η γενετική και ανοσολογική καταστολή των ιντερφερονών τύπου 1 μπορεί να ευθύνεται για το 14% των απειλητικών για τη ζωή περιπτώσεων νόσησης με COVID-19.

Οι δύο έρευνες αποδεικνύουν πως παρότι ο SARS-CoV-2 καταστέλλει τις ιντερφερόνες, αυτές συνεχίζουν να προσφέρουν άμυνα στον οργανισμό, εκτός αν ο ίδιος ο οργανισμός επίσης τις καταστέλλει. Τα αποτελέσματα αυτά συμφωνούν με προηγούμενες επιστημονικές δημοσιεύσεις για δύο νεαρά αδέρφια από την Ολλανδία, που αρρώστησαν βαριά και στη συνέχεια διαπιστώθηκε ότι μια γενετική μετάλλαξη στο Χ χρωμόσωμά τους παρεμπόδιζε την αντίδραση του ανοσοποιητικού με ιντερφερόνες.

Χρονισμός

Αν οι δύο έρευνες επιβεβαιωθούν και από άλλες ερευνητικές ομάδες, μαζί με προηγούμενες εργασίες σχετικά με τις ιντερφερόνες, θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ένα φτηνό τεστ για τον προσδιορισμό του κινδύνου για βαριά νόσηση από τον νέο κορονοϊό. Επίσης, ίσως ανοίγεται μια δίοδος για χρήση σε ασθενείς της ιντερφερόνης - βήτα, όταν τα αυτο-αντισώματά τους καταστέλλουν την ιντερφερόνη - άλφα. Επιπλέον, στο εξής, το πλάσμα ασθενών που ξεπέρασαν την COVID-19 και περιέχει αντισώματα χρήσιμα σε άλλους ασθενείς που δεν τα καταφέρνουν εξίσου καλά, ίσως θα πρέπει να ελέγχεται για αυτο-αντισώματα, ώστε να μην εισάγεται στον οργανισμό ένας παράγοντας που εξασθενεί την άμυνά του.

Ορισμένοι γιατροί θεωρούν ότι η χορήγηση ιντερφερόνης σε βαριά ασθενείς με COVID-19, ανεξάρτητα από μεταλλάξεις και αντισώματα, θα ήταν χρήσιμη, όπως έδειξαν προκαταρκτικές μελέτες στην Κούβα και στη Γουχάν της Κίνας. Αλλά η περίοδος νόσησης που θα μπορούσε να χορηγείται ιντερφερόνη είναι πολύ κρίσιμη, επειδή οι ιντερφερόνες είναι δίκοπο μαχαίρι, καθώς εντείνουν τη φλεγμονή και μπορούν να συμβάλουν στην απόφραξη των πνευμόνων. Γι' αυτό αν είναι να χορηγούνται, τότε πρέπει να γίνεται πριν εκδηλωθεί η λεγόμενη «καταιγίδα κυτοκινών». Δεκάδες κλινικές μελέτες βρίσκονται σε εξέλιξη σε όλο τον κόσμο σχετικά με τη χρήση διαφόρων θεραπειών με ιντερφερόνες. Μένει να φανεί αν κάποια ή κάποιες απ' αυτές θα αποδείξουν την αξία τους, αλλά τα νέα ευρήματα σαφώς εντόπισαν άλλο ένα κομμάτι του δύσκολου παζλ που λέγεται COVID-19.

Επιμέλεια:

Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ

Πηγή: «Scientific American»

Σε συγκέντρωση - συλλαλητήριο καταδίκης της εγκληματικής ναζιστικής Χρυσής Αυγής, με αφορμή την απόφαση του δικαστηρίου, καλούν την Τετάρτη 7 Οκτώβρη εργατικά Σωματεία της Θεσσαλονίκης.

«Καταδικάζουμε τη δράση της εγκληματικής ναζιστικής οργάνωσης Χρυσής Αυγής, αλλά και κάθε ναζιστικού παλιού και νέου μορφώματος που στόχο έχουν να χύσουν δηλητήριο ανάμεσα στους εργαζομένους, να χτυπήσουν το οργανωμένο ταξικό κίνημα και τα σωματεία του. Με όποια ονομασία και να εμφανιστούν τα φασιστικά, ναζιστικά κόμματα στην πράξη αποτελούν το μακρύ χέρι των αφεντικών, όπως φανερώνουν και όλες οι δολοφονικές επιθέσεις σε μετανάστες και σε συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ στο Πέραμα, στο Λαγκαδά σε απεργούς εργαζόμενους της ΑΓΝΟ αλλά και τη δολοφονία του αντιφασίστα μουσικού Παύλου Φύσσα, πράξη οργανωμένη και καθοδηγημένη από τη Χρυσή Αυγή.

Ενέργειες που ακόμη και σήμερα μένουν ατιμώρητες, με τη δίκη των ναζιστών να διαρκεί πάνω από 6 χρόνια, με τους εγκληματίες να κυκλοφορούν ελεύθεροι, αλλά και με τη στάση της Εισαγγελέα να τους ξεπλένει, ανοίγοντας το δρόμο για την αθώωσή τους. Δεν έχουμε καμιά αυταπάτη για την επόμενη μέρα. Όποια κι αν είναι η απόφαση του δικαστηρίου θα συνεχίσουν να είναι η χρήσιμη εφεδρεία για τους επιχειρηματικούς ομίλους και τις κυβερνήσεις τους. Δεν έπαψαν ποτέ να στηρίζουν όλα τα μέτρα που τσακίζουν τα δικαιώματα μας, τις συλλογικές συμβάσεις, την υγεία και ασφάλεια στους χώρους δουλειάς. Έχουν το μερτικό τους όποτε τους καλούν τα επιχειρηματικά συμφέροντα στο να μπαίνουν εμπόδιο να σηκώνουν οι εργαζόμενοι κεφάλι, για να επικρατεί στους χώρους δουλειάς και σε σχολεία σιγή νεκροταφείου, ενισχύοντας το φόβο και το συμβιβασμό.

Ακόμα και σήμερα που η υγεία του λαού βρίσκεται σε κίνδυνο με ευθύνη των εγκληματικών ελλείψεων στο δημόσιο σύστημα Υγείας και την παράδοση της Υγείας στα ιδιωτικά κεφάλαια, ιδιαίτερα μέσα σε συνθήκες πανδημίας, αναπαράγουν αντιδραστικές, σκοταδιστικές λογικές που θολώνουν τον ένοχο και δίνουν άλλοθι στη σημερινή και τις παλιότερες κυβερνήσεις για να αναπαράγεται η λογική της ατομικής ευθύνης στις πλάτες του λαού. Τα Συνδικάτα έχουμε τη δύναμη να τους απομονώσουμε με την οργάνωση αγώνων που στοχεύουν την αιτία που τους θρέφει, τους τροφοδοτεί και τελικά τους αξιοποιεί όποτε και όπως βολεύει τους επιχειρηματικούς ομίλους, την πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων: τον ορατό εχθρό, τον καπιταλισμό.

Ο φασισμός δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον!

Συνεχίζουμε τον αγώνα ενάντια στην επίθεση που κλιμακώνεται με στόχο να πληρώσουν ξανά τα εργατικά λαϊκά στρώματα τη νέα κρίση, τις τεράστιες ελλείψεις στο δημόσιο σύστημα Υγείας, αλλά και ενάντια στην κλιμάκωση της εμπλοκής της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, μαζικοποιούμε τα σωματεία μας έτσι μόνο αντιμετωπίζονται οι φασίστες, όσα μορφώματα κι αν επινοήσουν».

Η συγκέντρωση θα πραγματοποιηθεί στις 7 μ.μ. στο Μνημείο του Λαμπράκη (συμβολή οδών Ερμού με Βενιζέλου).

Συμβαίνουν στο Παπαγεωργίου. “Διευθυντικό δικαίωμα” κάτι σαν το “σκάσε και σκάβε”

“Διευθυντικό δικαίωμα” κάτι σαν το “σκάσε και σκάβε”

Πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 1 Οκτώβρη συνάντηση–διαμαρτυρία εργαζόμενων του νοσοκομείου με τον Πρόεδρο του Δ.Σ. και το Γενικό Διευθυντή του νοσοκομείου.

Η διαμαρτυρία ήταν μέρος μιας σειράς δραστηριοτήτων που αναπτύσσει το σωματείο ενάντια  στην επιχειρούμενη καθαίρεση τομεαρχών και προϊστάμενων.

Θεωρούμε ότι ο τρόπος που έγινε η υποτιθέμενη “διαδικασία” έχει ένα και μοναδικό στόχο: την τρομοκράτηση και τον εκφοβισμό των εργαζόμενων. Το “διευθυντικό δικαίωμα” που επικαλούνται καταργεί κάθε αντικειμενικό κριτήριο αξιολόγησης, όπου η υποκειμενικότητα παίρνει έντονα χαρακτηριστικά. Η αμφισβήτηση, η διεκδίκηση και η διαφορετικότητα στην άποψη θα αποτελούν μια καλή αιτία για παραγκωνισμό, μετακίνηση, καθαίρεση ή ακόμα και απόλυση.

Επίσης θεωρούμε ότι η χρονική στιγμή που επιλέχθηκε αυτή η “διαδικασία” δεν είναι τυχαία. Εμπεριέχει πολύ έντονα το υποκειμενικό στοιχείο, πράγμα που επιβεβαιώθηκε και από την παρέμβασή μας στη διευθύντρια της Ν.Υ. Ουσιαστικά όμως πρόκειται για μια διαδικασία, ενταγμένη σε ένα πλαίσιο που έχει αντικειμενικά χαρακτηριστικά και δεν είναι άλλο από τον τρόπο λειτουργίας του νοσοκομείου με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και τις αντιφάσεις που αυτός εμπεριέχει.

Το τέλος της πανδημίας πρέπει να βρει τους διοικούντες έτοιμους στην αναζήτηση δραστηριοτήτων για να “ρεφάρουν” από τη μέχρι τώρα “ζημιά”. Γνωρίζουν την ελλιπή κρατική χρηματοδότηση και την αδυναμία των ασφαλιστικών ταμείων να ανταπεξέλθουν.

Μονόδρομος λοιπόν οι δραστηριότητες για αύξηση των εσόδων, με προτεραιότητα σ’ αυτές που θα βελτιώνουν τη ρευστότητα. Μονόδρομος όμως και η συνεχής προσπάθεια για μείωση των εξόδων. Οι κλειστοί προϋπολογισμοί των κλινικών θα γίνονται όλο και πιο ασφυκτικοί, όσο η εισροή εσόδων θα παραμένει προβληματική. Η στοχοθεσία αυστηρή, όπου για τη μη επίτευξή της θα “παίρνονται κεφάλια”.

Το ζήτημα των καθαιρέσεων δεν αφορά μόνο τους τώρα θιγμένους. Το ψωμί κόβεται σε φέτες για να φαγωθεί. Και πολλές φορές η εκδίκηση τρώγεται ως κρύο πιάτο, την ώρα μάλιστα που το τραπέζι δεν είναι στρωμένο.

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους να σταθούν εμπόδιο στους σχεδιασμούς αυτούς.

Τη Δευτέρα θα γίνει συνάντηση-παρέμβαση του Δ.Σ. του σωματείου και εργαζόμενων στην 3^η ΥΠΕ.

Οκτώβρης 2020

             ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΝΟΣ. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

ΤΗΛΕΡΓΑΣΙΑ Αλλο ένα όπλο στην υπηρεσία της μεγαλοεργοδοσίας

 

Ενταση της εκμετάλλευσης και των μεθόδων ελέγχου των εργαζομένων

Η τηλεργασία στον καπιταλισμό γίνεται άλλο ένα μέσο που εκτοξεύει την εκμετάλλευση των εργαζομένων

Η τηλεργασία στον καπιταλισμό γίνεται άλλο ένα μέσο που εκτοξεύει την εκμετάλλευση των εργαζομένων

Οσο κορυφώνεται η πανδημία του κορονοϊού, τόσο διευρύνεται και η επίθεση της μεγαλοεργοδοσίας στα δικαιώματα των εργαζομένων, και ένα επιπλέον μέσο για αυτό είναι η τηλεργασία σε παγκόσμιο επίπεδο, ειδικά σε ορισμένους κλάδους όπου αυτή είναι πιο εύκολο να εφαρμοστεί (Τηλεπικοινωνίες, Πληροφορική, υπηρεσίες κ.λπ.).

Γύρω από το ζήτημα της τηλεργασίας αναπτύσσεται μια ολόκληρη ιδεολογική εκστρατεία, ότι δήθεν κερδισμένοι είναι οι εργαζόμενοι και οι εργοδότες. Αυτό που αποδεικνύεται στη χώρα μας αλλά και διεθνώς σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, είναι ότι η τηλεργασία καταργεί κάθε διάκριση ανάμεσα στον εργάσιμο και μη εργάσιμο χρόνο. Πυκνώνουν οι καταγγελίες που μιλούν για 12ωρη εργασία, δουλειά τα Σαββατοκύριακα, αργά το βράδυ, κλήσεις σε κινητά και ηλεκτρονικό ταχυδρομείο από προϊστάμενους και πέραν του ωραρίου.

Ενταση της εκμετάλλευσης

Οι μεγαλοεργοδότες, ειδικά ορισμένων κλάδων, είχαν στα συρτάρια τους για χρόνια την επέκταση της τηλεργασίας, και με την πανδημία βρήκαν την ευκαιρία να κατοχυρώσουν μια σειρά από αντεργατικά μέτρα, που παρουσιάστηκαν ως έκτακτα και τείνουν να μονιμοποιούνται. Οι εργοδότες προβάλλουν σειρά από «πλεονεκτήματα» της τηλεργασίας και προσπαθούν να της προσδώσουν μια αίσθηση «πλήρους ελευθερίας και ιδανικών εργασιακών συνθηκών», αφού «αλλάζει απλά ο χώρος από τον οποίο δουλεύει κάποιος», όμως στην πλειοψηφία των περιπτώσεων οι εργαζόμενοι επωμίζονται το κόστος της μετατροπής του σπιτιού σε εργασιακό χώρο, αυξάνονται ο βαθμός εκμετάλλευσής τους και η κερδοφορία των επιχειρήσεων.

Ταυτόχρονα, σε διάφορες χώρες έρευνες καταγράφουν τις αρνητικές επιπτώσεις που έχει η εφαρμογή διαφόρων μορφών τηλεργασίας, με τον τρόπο που γίνεται από τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις, στην υγεία των εργαζομένων. Σε συνθήκες πολλών ελαστικών ωρών εργασίας και των απαιτητικών χρονοδιαγραμμάτων, της εφαρμογής σύγχρονων συστημάτων αξιολόγησης και μέτρησης της απόδοσης των εργαζομένων, της ταυτόχρονης παρουσίας των παιδιών στο σπίτι, όχι μόνο δεν είναι εύκολο να συνδυαστούν οι οικογενειακές υποχρεώσεις, αλλά αντίθετα επηρεάζεται αρνητικά η κοινωνική ζωή του εργαζόμενου και των μελών της οικογένειας. Επίσης, εμφανίζονται φαινόμενα επαγγελματικής εξουθένωσης (burnout) που επιδεινώνουν την υγεία των εργαζομένων.

Ταυτόχρονα, ο εργαζόμενος λόγω της έλλειψης αλληλεπίδρασης με συναδέλφους στο χώρο εργασίας απομονώνεται, κάτι που επιδιώκουν η μεγαλοεργοδοσία και οι αστικές κυβερνήσεις, προκειμένου να χτυπηθεί η οργάνωση των εργατών, η συνδικαλιστική και πολιτική δράση, που αμφισβητεί το καπιταλιστικό εκμεταλλευτικό σύστημα.

Η παρακολούθηση εκσυγχρονίζεται

Μια πλευρά για να επιτυγχάνονται από τη μεγαλοεργοδοσία όλοι αυτοί οι στόχοι συνδυασμένα είναι τα εξελιγμένα συστήματα παρακολούθησης των εργαζομένων.

Οπως καταγράφουν στοιχεία από ισχυρές καπιταλιστικές οικονομίες, που έρχονται στο φως της δημοσιότητας, εταιρείες και επιχειρήσεις που ενδεχομένως δεν είχαν «υιοθετήσει» τον «Μεγάλο Αδελφό» της παρακολούθησης (και στον εργασιακό βίο...), μπήκαν σε ένα νέο παιχνίδι «γάτας και ποντικού», με τα ποντίκια - πειραματόζωα - εργαζόμενους να αναζητούν προγράμματα και εφαρμογές - «ασπίδα» προστασίας, μετά το πρώτο σοκ παραβίασης σχεδόν κάθε αίσθησης ιδιωτικότητας.

Αμερικανοί και Βρετανοί δημοσιογράφοι μεταξύ άλλων σε «Τάιμς Νέας Υόρκης», «Ουάσιγκτον Ποστ», «Guardian» και «Wired», καταγράφοντας τις εμπειρίες από τη γεωμετρική αύξηση της τηλεργασίας για πολλά επαγγέλματα στον τομέα των υπηρεσιών (συμπεριλαμβανομένου και του δικού τους), διαπίστωσαν έκρηξη κερδών σε ένα «νέο» κομμάτι της αγοράς: Τις εταιρείες λογισμικού, προγραμμάτων και εφαρμογών για υπολογιστές και κινητά.

Αυτές, σε πρώτη φάση, διακρίνονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες: α) Σε εκείνες που προσφέρουν υπηρεσίες προς τους εργοδότες ώστε να εξασφαλίσουν την απερίσπαστη εργασία και ...αφοσίωση του εργαζόμενου στο υποτίθεται συμφωνημένο ωράριο εργασίας. β) Σε εκείνες που απευθύνονται στους εργαζόμενους, προσφέροντας «ασπίδα» προστασίας από το αδιάκριτο βλέμμα του αφεντικού - «Μεγάλου Αδελφού» που ξαφνικά δεν απέκτησε πρόσβαση μόνο στην εργασιακή ζωή των υπαλλήλων του, αλλά και σε ένα κομμάτι της ιδιωτικής ζωής μέσω παρακολούθησης της δραστηριότητάς του, μέσω εφαρμογών τηλεδιάσκεψης.

Η «έκρηξη» ζήτησης για υπηρεσίες και προς τις δύο κατηγορίες υπηρεσιών ήταν πρωτοφανής, ακόμη και για τα δεδομένα των ΗΠΑ που χρόνια τώρα έχουν θεσπίσει διάφορες ελαστικές μορφές απασχόλησης, συμπεριλαμβανομένης της τηλεργασίας.

Ο «Μεγάλος Αδελφός» της εργοδοσίας

Οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης» σε διάφορα ρεπορτάζ που δημοσίευσαν από τον περασμένο Απρίλη, Μάη έως σήμερα, καταγράφουν τριπλάσια ζήτηση σε υπηρεσίες εταιρειών λογισμικού που απευθύνονται σε εργοδότες. Στην κορυφή της πυραμίδας ζήτησης βρίσκονται εταιρείες όπως οι: «Time Doctor», «ActivTrak», «StaffCop», «HubStaff», «TeraMind» και elorus.com, η οποία δραστηριοποιείται και στην Ελλάδα προσφέροντας ειδικά για την εγχώρια αγορά υπηρεσία παρακολούθησης του χρόνου του εργαζόμενου (employee time tracking). Μάλιστα, σε μία προσπάθεια οι υπηρεσίες της «Elorus» να εμφανιστούν «βοηθητικές» και «χρήσιμες» και για τους εργαζόμενους, διαβεβαιώνει πως με την καταγραφή του χρόνου χρήσης on-line σε υπολογιστές και κινητά, οι υπάλληλοι «δεν θα χάσουν ούτε λεπτό εργασίας».

Τι προσφέρουν οι εταιρείες στους εργοδότες; Σχεδόν τα πάντα! Η «Time Doctor», για παράδειγμα, έχει πρόσβαση σχεδόν σε όλα τα δεδομένα του υπολογιστή του εργαζόμενου. Ανά δέκα λεπτά φωτογραφίζει την οθόνη του υπολογιστή, ώστε να αποτυπώνει το στιγμιότυπο δραστηριοτήτων του και μπορεί μέσω κάμερας να τους φωτογραφίζει ανά δεκάλεπτο για να εξασφαλίζει πως βρίσκονται στη θέση τους...

Το λογισμικό της εταιρείας με το εύσχημο όνομα «TeamViewer» («Θεατής ομάδας») προσφέρει στον εργοδότη πρόσβαση σε όλα τα δεδομένα του υπολογιστή του εργαζόμενου.

Η γνωστή πλατφόρμα τηλεδιασκέψεων «Zoom» στην επί πληρωμή εκδοχή της διαθέτει δυνατότητα ανίχνευσης της προσοχής του ατόμου που βρίσκεται μπροστά στην κάμερα (attention tracking), ώστε να εξασφαλιστεί ότι είναι διαρκώς απερίσπαστος σε αυτά που εμφανίζονται μπροστά στην οθόνη του (με διάλειμμα το πολύ 30 δευτερόλεπτα).

Η εφαρμογή «HubStaff», με το σύνθημα «Ξόδεψε λιγότερο χρόνο παρακολουθώντας και περισσότερο χρόνο στην παραγωγικότητα», προσφέρει έλεγχο του χρόνου χρήσης του εργαζόμενου σε υπολογιστές και κινητά, κάνοντας χρήση του γεωγραφικού εντοπισμού θέσης. «Μάθε πού δουλεύει ο καθένας», λέει απευθυνόμενη στον εργοδότη.

Η democompany.teramind.co προσφέρει τη συνεχή παρακολούθηση του εργαζόμενου σε πραγματικό χρόνο, αλλά και δυνατότητα παρακολούθησής του «μπρος και πίσω στο χρόνο», με βάση λεπτομερή αρχεία δεδομένων που αποθηκεύονται στον υπολογιστή. Υπόσχεται επίσης «βελτίωση της παραγωγικότητας» (από την ασφυκτική παρακολούθηση του υπαλλήλου) και προστασία... «κλοπής προσωπικών δεδομένων» (πέρα από αυτά που βάζουν στο χέρι η ίδια η εταιρεία και ο εργοδότης στο όνομα μεγιστοποίησης του κέρδους). Μέσω του προγράμματος «teramind» ο εργοδότης αποκτά πρόσβαση και στους λογαριασμούς που έχει ο υπάλληλος σε Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης.

Στην ιστοσελίδα clockify.me/blog διαφημίζει τους βασικούς τρόπους, μεθόδους και εξελίξεις της τεχνολογίας που μπορεί να χρησιμοποιήσει για να παρακολουθήσει στενά την απόδοση, την ποιότητα δουλειάς και την αποτελεσματικότητα των υπαλλήλων, ώστε «οι μάνατζερ να αποφασίζουν με ακρίβεια δεδομένων για τους μισθούς, τις αποδοχές, τις αποζημιώσεις αλλά και τις απολύσεις των υπαλλήλων». «Ετσι θα μάθετε εάν οι εργαζόμενοι είναι αξιόπιστοι», αναφέρεται σε άλλο σημείο, επικαλούμενη την έκθεση της εξειδικευμένης ιστοσελίδας «Comparably», «που διαπίστωσε ότι το 30% των εργαζομένων "ψεύδεται" σε σχέση με το τι πραγματικά κάνει εν ώρα εργασίας».

Σε κάθε περίπτωση, αποδεικνύεται και στην περίπτωση της τηλεργασίας πως οι εργοδότες (ειδικά όταν πρόκειται για μεγάλες εταιρείες, πολυεθνικές - μονοπώλια) βγάζουν από τη μύγα ξίγκι, καθώς προσπαθούν να μεγιστοποιήσουν την απόδοση αξιοποιώντας το παραμικρό δευτερόλεπτο εργασιακού χρόνου. Στο βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα, πολύ περισσότερο σήμερα, ο εργαζόμενος συχνά αντιμετωπίζεται ως «πολυεργαλείο».

Αναζητώντας «ασπίδα»

Οι εργαζόμενοι μπροστά σε όλα αυτά συχνά νιώθουν ανυπεράσπιστοι. Βρίσκονται εκτεθειμένοι στις απαιτήσεις του εργοδότη για ηλεκτρονική παρακολούθηση κατά τις ώρες δουλειάς από το σπίτι, μέχρι να συνειδητοποιήσουν αργά ή σύντομα την τεράστια παραβίαση της ιδιωτικότητας που υφίστανται. Εκεί έρχονται να τους πουλήσουν προστασία εταιρείες με εφαρμογές και προγράμματα «ασπίδας προστασίας από τους εργοδότες». Προτείνουν προγράμματα που ξεγελούν τις εφαρμογές παρακολούθησης της εργασίας, όπως π.χ. το πρόγραμμα «Presence Schedule». Η συγκεκριμένη εταιρεία φέρεται πως τριπλασίασε τις πωλήσεις μέσα σε ελάχιστους μήνες στις ΗΠΑ από τα μέτρα καραντίνας τον περασμένο Μάρτη λόγω πανδημίας.

Αν κάτι τελικά επιβεβαιώνεται είναι ότι στο πλαίσιο του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, οι εργαζόμενοι δεν έχουν να περιμένουν τίποτε άλλο παρά χειροτέρευση των όρων εργασίας, βάθεμα της εκμετάλλευσής τους από τους καπιταλιστές. Οι δυνατότητες που δίνει η νέα τεχνολογία, η ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων μετατρέπονται σε νέα δεινά σε βάρος τους.

Ομως, όλες αυτές οι δυνατότητες σε μια κοινωνία που κουμάντο κάνουν η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της, όπου έχει καταργηθεί η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, στον σοσιαλισμό, θα μπορούν να τεθούν στην υπηρεσία της ικανοποίησης των σύγχρονων αναγκών τους.