Είναι κάτι γιορτές...

Dmitri Shostakovich - Waltz No. 2

Τελευταίο Σάββατο του χρόνου,
τελευταία μέρα του χρόνου.
Στις ευχές των περισσοτέρων "τούτη η χρονιά να μην ξανάρθει".
Οι καναπεδάτες ευχές πέρα από το ίδιο περιεχόμενο έχουν και την ίδια μορφή. Είναι πάντα καναπεδάτες.
Οι αναθέσεις παντού και πάντα πραγματοποιούνται από εργολάβους. Εργολάβοι έργων λοιπόν αλλά και εργολάβοι ελπίδων.
Καιρός να το πάρουμε αλλιώς το 2017.

Πρωτοχρονιάτικο Μήνυμα του ΠΑΜΕ

30 Δεκεμβρίου 2016. Κατηγορία: Π.Α.ΜΕ

Η Εκτελεστική Γραμματεία χαιρετίζει τους χιλιάδες εργαζόμενους, νέους, ανέργους, τους συνταξιούχους και τις γυναίκες που τη χρονιά που πέρασε βρεθήκαν στους εργατικούς αγώνες, στα εργοστάσια και στους χώρους δουλειάς, στους καταπέλτες, στους αγώνες ενάντια στο νόμο-λαιμητόμο για το ασφαλιστικό, στους κοινούς αγώνες με τους φτωχούς αγρότες και τους αυτοαπασχολούμενους.

 Η επίθεση στα δικαιώματα και τη ζωή μας θα συνεχιστεί αμείωτα και τη νέα χρονιά καθώς μπροστά στη νέα αξιολόγηση και στις απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων προδιαγράφεται νέα πίεση στους μισθούς, στις συντάξεις, στις κοινωνικές παροχές, απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, σχεδιάζεται χτύπημα στις συνδικαλιστικές ελευθερίες και στους εργατικούς-λαϊκούς αγώνες.

Η κυβέρνηση επιδίδεται σε ένα διαρκές κύμα λαϊκής εξαπάτησης με στόχο να χειραγωγήσει τους εργαζόμενους στην αποδοχή της εξαθλίωσής τους, στα όρια των πλεονασμάτων και της ανταγωνιστικότητας. Η στόχευση των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των μεγαλεμπόρων και μεγαλοξενοδόχων, είναι να μάθουμε να ζούμε με τα ελάχιστα, χωρίς δικαιώματα, χωρίς συλλογικές συμβάσεις, με άθλιους μισθούς.

Την ίδια στιγμή, οι εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή μας αλλά και γενικότερα, προειδοποιούν για τον κίνδυνο γενικευμένων συγκρούσεων και ιμπεριαλιστικών πολέμων. Αυτός είναι ο δρόμος των αφεντικών για να βγουν αλώβητοι από την κρίση, για να ανακάμψει η καπιταλιστική οικονομία.Είναι καθήκον και ανάγκη να δυναμώσει η φωνή απέναντι στους μακελάρηδες των λαών, η αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και μετανάστες, η απομόνωση σε όλους τους εργασιακούς χώρους της εγκληματικής ναζιστικής συμμορίας των αφεντικών, της Χρυσής Αυγής.

Με όπλο το σύνθημα της πρόσφατης Συνδιάσκεψης του ΠΑΜΕ «χτίζουμε μαχητικό, ταξικό συνδικαλιστικό - εργατικό κίνημα, ελπίδας και ανατροπής» η νέα χρονιά παρά την οξυμένη επίθεση που μα κληροδοτεί, θα πρέπει να μας βρει σε ετοιμότητα. Να προετοιμάσουμε από καλύτερες θέσεις την εργατική απάντηση, να αντιπαραθέσουμε την ελπίδα των ταξικών αγώνων της αντεπίθεσης και της σύγκρουσης κόντρα στην «εθνική γραμμή» της υποταγής και της συναίνεσης στη στρατηγική του κεφαλαίου του πολιτικού προσωπικού και των μηχανισμών του, του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού που βρίσκεται ενταγμένος στο πλάι των αφεντικών.

Η πάλη για την αναπλήρωση των απωλειών για δουλειά και ζωή με δικαιώματα, πρέπει να συνδυάζεται με τον αγώνα για άλλο δρόμο ανάπτυξης με αποδέσμευση από τις ενώσεις των ιμπεριαλιστών ΕΕ και ΝΑΤΟ με την εργατική τάξη και το λαό στο τιμόνι της εξουσίας.

Ένας όμως τέτοιος αγώνας απαιτεί σωματεία μαζικά, οργανωμένα στα εργοστάσια και στους μεγάλους χώρους δουλειάς, αλληλεγγύη, συμμαχία και κοινός αγωνιστικός βηματισμός με την φτωχή αγροτιά και τους αυτοαπασχολούμενους.

Με αισιοδοξία και αγωνιστική ετοιμότητα, η νέα χρονιά θα μας βρει ένα βήμα εμπρός, στο δρόμο της ανασύνταξης και αναζωογόνησης του συνδικαλιστικού εργατικού κινήματος.

Όπου ακούς πολλά κεράσια...βάλε τον Πολάκη να τα μαζέψει.

«Μαγική εικόνα» και στην Υγεία

«Τα δύο νοσοκομεία του νομού Κρήτης ενισχύθηκαν με 422 άτομα», πανηγύρισε πρόσφατα ο πρωθυπουργός από το Ηράκλειο. Ωστόσο, όπως και σε όλη τη χώρα, η αλήθεια είναι εξίσου «μαύρη» για τα λαϊκά στρώματα στην Κρήτη. Για παράδειγμα, σύμφωνα με καταγγελίες των εργαζομένων στο ΠΑΓΝΗ, οι ελάχιστοι υγειονομικοί που προστίθενται στους υπηρετούντες, είτε αντικαθιστούν ένα πολύ μικρό μέρος του μόνιμου προσωπικού που συνταξιοδοτείται σε όλα τα νοσοκομεία του νησιού, είτε αντικαθιστά επικουρικούς που απολύονται. Ενδεικτικά, μόνο από το 2013 έχουν αποχωρήσει 250 εργαζόμενοι και έχουν προσληφθεί μόλις 52 μόνιμοι. Την ίδια ώρα, οι κενές οργανικές θέσεις, με βάση τους ανεπαρκείς οργανισμούς των νοσοκομείων, είναι τουλάχιστον 650, η στελέχωση των τμημάτων γίνεται κάτω από το όριο ασφαλείας και άλλα παρόμοια. Επομένως, μόνο αγανάκτηση μπορεί να προκαλεί η προσπάθεια του πρωθυπουργού να «ευλογήσει τα γένια» της κυβέρνησης για τα «επιτεύγματά» της στον τομέα της Υγείας...

Χόρτασαν από γαλιφιές

Την κατηγορηματική διαβεβαίωση ότι δεν θα υπάρξουν νέες μειώσεις στις συντάξεις έδωσε σε ραδιοφωνική του συνέντευξη ο υφυπουργός Εργασίας, Τάσος Πετρόπουλος, προσθέτοντας ότι «τα μέσα που διαθέτει η Κοινωνική Ασφάλιση είναι πενιχρά, ωστόσο μπήκαν στέρεες βάσεις ώστε να εξασφαλίζονται και να καταβάλλονται οι συντάξεις». Αν και άλλαξε πόστο στην κυβέρνηση, ο Γ. Κατρούγκαλος φαίνεται πως δημιούργησε «σχολή» κατά την προηγούμενη θητεία του στο υπουργείο Εργασίας, σε ό,τι αφορά την υπεράσπιση της αντιλαϊκής πολιτικής με τη μέθοδο της κατηγορηματικής διάψευσης οφθαλμοφανών πραγμάτων και την καλλιέργεια της λογικής του «μικρότερου κακού». Ετσι, οι διαβεβαιώσεις του υφυπουργού Εργασίας έχουν την ίδια αξία με όσα έλεγε ο Γ. Κατρούγκαλος πριν την ψήφιση του τελευταίου αντιασφαλιστικού νόμου, μέχρι να αποδειχτεί ότι οι συντάξεις, υπολογισμένες με το νέο τρόπο, είναι μικρότερες μέχρι και κατά 45% σε σχέση με αυτές που απέδιδε το παλιό σύστημα. Οσο για το από εδώ και πέρα, θυμίζουμε ότι ο πρόσφατος νόμος και οι εφαρμοστικές του εγκύκλιοι προβλέπουν τον επανυπολογισμό των ήδη αποδιδόμενων συντάξεων, αλλά και των εισφορών των συνταξιούχων για το ΑΚΑΓΕ και τον κλάδο Υγείας, που δείχνει προετοιμασία για περικοπές, έστω κι αν προς το παρόν το ποσό της καταβαλλόμενης σύνταξης δεν θα αλλάξει, αλλά θα αποδίδεται σαν «προσωπική διαφορά». Σε κάθε περίπτωση, συνταξιούχοι και ασφαλισμένοι έχουν πλέον πείρα από τις γαλιφιές αυτής και των προηγούμενων κυβερνήσεων, ώστε να κουμπώνονται όταν ακούν «κατηγορηματικές» διαψεύσεις για νέες ανατροπές και περικοπές στο Ασφαλιστικό.

Κόκκινη κλωστή

Κόκκινη κλωστή

Είχε κάτι μεγάλα μάτια, κατάμαυρα σαν κάρβουνα, που εκείνες τις πικρές στιγμές πεισμωμένα άναβαν, σπίθιζαν. Ενας δυστυχής, ψημένος, αργασμένος σε φωτιές, πλημμύρες και θύελλες.

Με έναν κόκκινο σκούφο Αγιοβασίλη στο κεφάλι, πάλευε στην ανηφοριά κόντρα στη λάσπη. Πίσω φιδοσέρνεται από μονοπάτι σε γκρεμό το καραβάνι της απελπισίας. Μία νύχτα, δύο, δέκα και οι μουλιασμένες στο βρώμικο νερό πατούσες να γδέρνονται, να ματώνουν και τα κουρασμένα μισόκλειστα μάτια βλέπουν οράματα, ένα κρεβάτι να ξαποστάσουν, ένα κομμάτι ψωμάκι, ένα χαμόγελο... Πάνω τους πετούν πουλιά. Τα πουλιά βαραίνουν τη μοναξιά των αιώνων. Κι αυτοί εξακολουθούν να περπατούν και να παλεύουν σαν στα χαμένα. Να χτυπιoύνται σαν την πέρδικα στα νύχια του γερακιού.

Βενεζουέλα, λασπωμένη, πνιγμένη από τη μανία του ουρανού. Πνιγμένη στα δάκρυα κάθε νύχτα που πέφτει σαν άυλο κρύσταλλο. Τώρα που ερχόταν η «αυγή» που περίμεναν πενήντα χρόνια, μισό αιώνα και βάλε. Περιμένουν... περιμένουν...

Είναι νύχτα και περιμένεις να αρπαχτείς από έναν ψίθυρο δίπλα σου που δεν το καταλαβαίνεις. Βλέπω τα μάτια σου να ανάβουν και θυμάμαι τα μάτια αυτού του προσώπου που χαράχτηκε στη μνήμη και ας είναι χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά και ας μην γνωριστήκαμε ποτέ. Είναι περίεργο σκέφτομαι... μία κόκκινη κλωστή συνδέει μυστικά τους ανθρώπους. Βλέπω αυτή την κόκκινη κλωστή στα μάτια σου. Ομως, σε ακούω να λες:

- Δε με ενδιαφέρει τίποτα πια. Κάθισα και σκέφτηκα. Εχω να πληρώσω το ενοίκιο, τις δόσεις, τα έξοδα. Δε μετράει τίποτα άλλο. Εχω πνιγεί. Δε με ενδιαφέρει τίποτα άλλο.

-Ηρέμησε, όλα θα γίνουν. Τα όνειρα γίνονται αληθινά, μόνο αν τα πιστεύεις...

-Τι να ηρεμήσω; Τελείωσε. Θα τα ξεκαθαρίσω όλα. Δεν μπορώ άλλο. Δεν πάει άλλο.

Δεν προλαβαίνω να ψελλίσω τίποτα άλλο. Ανοίγω τα μάτια, μα δεν έχω φωνή. Παλεύω, σφίγγω τα δόντια μου. Σφίγγω τις αδύνατές μου γροθιές, σφίγγω την καρδιά μου να γίνει πέτρα, γιατί καταλαβαίνω, νιώθω, ότι το κόκκινο νήμα έχει χαθεί. Αυτό το νήμα που σου επέτρεπε να διατρέχεις χωρίς να χάνεσαι στη δίνη του «πολέμου». Αραγε, αναρωτιέσαι ποιος είσαι και γιατί έγινες έτσι;

Οσο και αν «αντρώθηκα» πρόωρα, καθώς η ζωή βίαια με πέταξε σε κάποια άλλη ηλικία, η καρδιά μου πάντα χτυπούσε και χτυπά στους μεγάλους δρόμους της ελευθερίας, στους συντρόφους της αγωνίας, του πάθους, της φτώχειας και των παιχνιδιών, που μ' απόμειναν. Ομως, είμαι ακόμη παιδί κι έξω λαμποκοπά η μέρα, όσο σκοτεινή και κρύα και αν είναι, χωρίς να χρειάζεται την ψεύτικη λάμψη των φώτων της γιορτής. Και μια τέτοια δουλιά λεπτεπίλεπτη καταπλακώνει την ψυχή μου.

Νομίζεις πως αντέχω σε αυτή τη συνεχή δοκιμασία, να γράφω με αγωνία να μη φύγει χιλιοστό της ώρας ή λέξη παραπάνω για τη φωτιά του πολέμου, που σπέρνει θάνατο μέχρι την καταχώριση νεκρών στους απολογισμούς;

Αλλά προσπαθώ να μη χάνω τον κόσμο μου. Αρπάζομαι από το κάθε τι. Από έναν ψίθυρο, από ένα καινούριο πρόσωπο που σκύβει πάνω μου και προσπαθώ να το θυμηθώ. Ε! Οχι, λοιπόν, δε θα «πεθάνω»! Είμαι ένα παιδάκι ακόμη. Γιατί να «πεθάνω»; Ολόγυρά μου στροβιλίζεται ένας κόσμος, που μόλις μ' αγγίζει σαν από πολύ μακριά μέσα από μία αχλή γαλατένια, από ένα σύννεφο σταχτί...

Γιατί να «πεθάνω» και απλά να αναγνωρίζω τη ζωή σε λογαριασμούς; Εχω τόσα «αδύνατα» να ονειρεύομαι. Και τα όνειρα γίνονται αληθινά, όταν τα πιστεύεις και δε σταματάς να τα παλεύεις.

http://www.rizospastis.gr/story.do?id=50323&textCriteriaClause=%2B%CE%94%CE%99%CE%91%CE%9A%CE%A1%CE%99%CE%A4%CE%99%CE%9A%CE%91

Οι κατάλληλοι άνθρωποι ... στην κατάλληλη θέση

Η υπουργοποίηση προσώπων με συγκεκριμένες «περγαμηνές» στην αστική τάξη των ΗΠΑ μόνον απαρατήρητη δεν πέρασε. Ως υπουργός Εξωτερικών, επιλέχτηκε από τον Τραμπ ο Ρεξ Τίλερσον, έως πρότινος πρόεδρος της «Exxon Mobil», παρασημοφορεμένος από τον Ρώσο Πρόεδρο, Βλαντιμίρ Πούτιν, για τις καλές υπηρεσίες στις ρωσο-αμερικανικές σχέσεις.

Ο Τίλερσον είναι «γνώριμος» και στη Λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου καθώς είχε συναντηθεί το Σεπτέμβρη και με τον Κύπριο Πρόεδρο, Νίκο Αναστασιάδη, στη Νέα Υόρκη, προωθώντας τα συμφέροντα της «Εxxon Mobil» για το «τεμάχιο 10» κυπριακών υποθαλάσσιων κοιτασμάτων πετρελαίου...

Δύο στελέχη της ισχυρής πολυεθνικής τράπεζας Goldman Sachs πήραν την δική τους θέση: Ο Στίβεν Μνιούτσιν, αναλαμβάνει υπουργός Οικονομικών, και ο Γκάρι Κόουν επικεφαλής του «Εθνικού Συμβουλίου Οικονομίας» στο Λευκό Οίκο. Ας σημειωθεί ότι και στις κυβερνήσεις των δύο τελευταίων προέδρων (Τζ. Ου. Μπους και Μπ. Ομπάμα) είχαν τοποθετηθεί ανώτερα στελέχη της Goldman Sachs στο υπουργείο Οικονομικών.

Αίσθηση, αλλά όχι έκπληξη, προκάλεσε και η υπουργοποίηση του δισεκατομμυριούχου επενδυτή Γουίλμπουρ Ρος στο υπουργείο Εμπορίου αλλά και η δημιουργία του νέου Συμβουλίου Εθνικού Εμπορίου στο Λευκό Οίκο στο οποίο ανακοινώθηκε την Πέμπτη ο διορισμός του γνωστού πανεπιστημιακού οικονομολόγου Πίτερ Ναβάρο. Ο Ναβάρο είναι γνωστός επικριτής των αμερικανο-σινικών οικονομικών σχέσεων, υποστηρίζοντας αντίθετα τη βελτίωση των σχέσεων με την Ταϊβάν στο πλαίσιο νέας διαπραγματευτικής τακτικής ώστε να προωθηθούν τα συμφέροντα αμερικανικών μονοπωλίων στην Ανατολική Ασία.

Επίσης ο Τραμπ επέλεξε τον Αντριου Πάζντερ, ιδιοκτήτη της αλυσίδας ταχυφαγείων «Carl's Jr» στο υπουργείο Εργασίας, που αντιτίθεται στην αυξηση του κατώτατου ωρομισθίου στα 15 δολάρια, που διεκδικούν οι εγραζόμενοι.

Πολλοί είναι επίσης στο επιτελείο του οι ε.α στρατηγοί και αντιστράτηγοι. Ξεχωρίζουν η περίπτωση του ε.α. Στρατηγού Μάικλ Φλιν, που διορίστηκε Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας στο Λευκό Οίκο, ο ε.α. στρατηγός Τζον Κέλι που διορίστηκε στο υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας, ο ε.α. Στρατηγός Τζέιμς Μάτις που διορίστηκε υπουργός Αμυνας, έχοντας «περγαμηνές» στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις των ΗΠΑ, μεταξύ άλλων σε Ιράκ και Αφγανιστάν.

Σε νευραλγική θέση τοποθετήθηκε ο ελληνογερμανικής καταγωγής Ράινς Πρίπους στη θέση του Προσωπάρχη του Λευκού Οίκου, σε ρόλο «γεφυροποιού» ανάμεσα στη νέα κυβέρνηση και το κογκρέσο, ο γερουσιαστής από το Κάνσας Μάικ Πομπέο στη θέση του νέου διευθυντή της CIA, που είναι μέλος του ακροδεξιού «Κόμματος του Τσαγιού» που φωλιάζει στους κόλπους του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Επίσης η κυβερνήτης της Νότιας Καρολίνα Νίκι Χάλεϊ, που είχε επικρίνει προεκλογικά τον Τραμπ για τις θέσεις του σε βάρος μειονοτήτων, τοποθετήθηκε στη θέση της νέας πρέσβειρας των ΗΠΑ στον ΟΗΕ, ώστε να προσδώσει το απαραίτητο άρωμα δήθεν «πολυσυλλεκτικότητας» στη νέα κυβέρνηση

Σε κάθε περίπτωση, η επόμενη χρονιά προμηνύεται έτος συνέχισης διεθνών και περιφερειακών αλλαγών και αναμοχλεύσεων σε άξονες συμμαχιών και συγκρούσεων, με τους λαούς, βεβαίως, να βγαίνουν χαμένοι, ανεξάρτητα με το ποιος είναι το νέο αφεντικό στο Λευκό Οίκο.

Ρισκάροντας τραυματισμούς για τα κέρδη των χορηγών

Eurokinissi

Ο τραυματισμός του Χάκετ ήταν η αφορμή να ανοίξει η κουβέντα για τα επικίνδυνα διαφημιστικά των χορηγών

Λίγο πριν φθάσει στα μισά της κανονικής της περιόδου η φετινή Ευρωλίγκα και οι υπεύθυνοί της, με μπροστάρη τον ισχυρό άνδρα της Λίγκας, Τζόρντι Μπερτομέου, δεν μπορούσαν να κρύψουν τη χαρά τους σε πρόσφατη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν. Αυτή οφειλόταν στην αύξηση των εσόδων της διοργάνωσης, που από φέτος άλλαξε πλήρως μορφή, σύστημα διεξαγωγής, έχοντας μετατραπεί σε μια κλειστή λίγκα μόλις 16 ισχυρών ομάδων. Το νέο εγχείρημα, που, όπως συμβαίνει στον εμπορευματοποιημένο αθλητισμό, στηρίχθηκε στις νέες συμφωνίες με πολυεθνικές και χορηγούς, σύμφωνα με τους υπεύθυνους της Ευρωλίγκας έχει αποδώσει τα κέρδη που ευελπιστούσαν. Και μάλιστα, όπως πάνε τα πράγματα, σύμφωνα με τους ίδιους, αναμένεται τα επόμενα χρόνια να πάει ακόμα καλύτερα. Φυσικά, το ίδιο ευχαριστημένοι παρουσιάστηκαν και οι χορηγοί της διοργάνωσης, πολλοί εκ των οποίων μπήκαν για πρώτη φορά στο χώρο του ευρωπαϊκού μπάσκετ και βλέπουν να κερδίζουν έδαφος στο πεδίο του γενικότερου ενδοεπιχειρηματικού πολέμου που διεξάγεται στον αθλητισμό - «προϊόν» για εκμετάλλευση με βάση τα όσα ορίζει το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα.

Το κυνήγι του κέρδους και οι συνέπειες

Οπως συμβαίνει και σε άλλες περιπτώσεις, πίσω από το αδυσώπητο κυνήγι κερδών των πολυεθνικών αλλά και τη λαμπερή βιτρίνα που προβάλλεται εντέχνως (κυρίως στον τομέα του αθλητισμού) προκειμένου να θολωθούν τα νερά και να χειραγωγηθούν συνειδήσεις, υπάρχουν σκοτεινά σημεία με επικίνδυνες συνέπειες. Ειδικά στην περίπτωση της Ευρωλίγκας, μια απ' αυτές τις συνέπειες ήρθε πρόσφατα στο προσκήνιο και αφορούσε στους πολλούς και σοβαρούς σε αρκετές περιπτώσεις τραυματισμούς παικτών. Τραυματισμοί φυσικά που εν πολλοίς κάθε άλλο παρά ζήτημα ατυχίας ή κακιάς στιγμής θα πρέπει να θεωρηθούν αφού, όπως μαρτυρούν τα παραδείγματα, έχουν αιτία ακριβώς αυτό το παιχνίδι των κερδών και τις λογικές που επιβάλλει σήμερα ο εμπορευματοποιημένος αθλητισμός.

Eurokinissi

Από τα παρκέ στις πατερίτσες βρέθηκε ο Γκιστ, που αποτέλεσε έναν ακόμη κρίκο της αλυσίδας των τραυματισμών

Ο πρόσφατος τραυματισμός του Γιώργου Πρίντεζη στον αγώνα του Ολυμπιακού με τη Ζαλγκίρις, όταν γλίστρησε στο παρκέ του γηπέδου του Κάουνας, ήταν ένας ακόμη πονοκέφαλος για τον Γιάννη Σφαιρόπουλο, ο οποίος λίγες μέρες πριν είχε δει και τον Ντάνιελ Χάκετ να παθαίνει ακριβώς το ίδιο. Ωστόσο, στη θέση που βρέθηκε ο τεχνικός του Ολυμπιακού έχουν βρεθεί κι άλλοι. Κάτι ανάλογο έζησε την ίδια περίοδο και ο Τσάβι Πασκουάλ του Παναθηναϊκού με τον τραυματισμό του Τζέιμς Γκιστ. Σε ακόμη χειρότερη κατάσταση μάλιστα απ' τους δύο προηγούμενους βρέθηκε ο Γιώργος Μπαρτζώκας στην Μπαρτσελόνα, ο οποίος μέχρι τα τέλη του περασμένου Νοέμβρη είχε να αντιμετωπίσει τους τραυματισμούς των Ράις, Ναβάρο, Κόπονεν, Ρίμπας, Ντόελμαν, Κλαβέρ. Στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας ο Δημήτρης Ιτούδης υποχρεώθηκε στις αρχές του Νοέμβρη να χάσει για αρκετά παιχνίδια ίσως τον καλύτερο παίκτη της ομάδας, τον Ναντό Ντε Κολό, μετά από τραυματισμό στον τετρακέφαλο στον αγώνα με την Νταρουσάφακα. Φυσικά, στη συγκεκριμένη αλυσίδα υπάρχουν και πολλά άλλα περιστατικά.

Πηγή κινδύνων τα διαφημιστικά των πολυεθνικών

Η γενίκευση των περιστατικών τραυματισμού ειδικά στη φετινή διοργάνωση, με τις αγωνιστικές υποχρεώσεις να έχουν αυξηθεί πολύ, οδήγησε σε μια πιο προσεκτική μελέτη για ορισμένες απ' τις αιτίες που προκλήθηκαν αυτά. Ετσι, αίσθηση δημιουργήθηκε από την αποκάλυψη ότι οι τρεις τελευταίες περιπτώσεις, των Πρίντεζη, Χάκετ, Γκιστ, αλλά και μια παλιότερη, την προηγούμενη σεζόν, του Χίκμαν της Ρεάλ Μαδρίτης, είχαν κοινή αιτία. Τα διαφημιστικά αυτοκόλλητα των χορηγών που καλύπτουν τον κύκλο της ρακέτας απ' όπου εκτελούνται βολές, για τα οποία έχουν υπάρξει αρκετές επικρίσεις για το υλικό κατασκευής τους (διαφορετικό από το παρκέ) αλλά και το σημείο στο οποίο είναι τοποθετημένα. Στις συγκεκριμένες περιπτώσεις οι παίκτες φαίνεται να γλιστρούν επικίνδυνα και μάλιστα σε ανυποψίαστη φάση, η οποία εξελισσόταν εντός των ορίων του διαφημιστικού. Μάλιστα, λίγο πριν από τα πρόσφατα περιστατικά με τους παίκτες των ελληνικών ομάδων, το θέμα της επικινδυνότητας των συγκεκριμένων διαφημιστικών είχε σχολιάσει στο «Twitter» ο Αμερικανός παίκτης της ΤΣΣΚΑ Μόσχας Ααρόν Τζάκσονς και σημείωνε πως κάτι πρέπει να γίνει άμεσα με το συγκεκριμένο θέμα. Εξαιτίας των διαστάσεων που πήρε το ζήτημα το τελευταίο διάστημα, είχε ανακοινωθεί πως επρόκειτο να συζητηθεί στην ίδια την Ευρωλίγκα στη σύσκεψη κορυφής που πραγματοποιήθηκε στις αρχές της βδομάδας. Μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές δεν υπήρξε πάντως κάποια εξέλιξη.

Eurokinissi

Σε απόγνωση έφεραν τον Γιώργο Μπαρτζώκα οι απανωτοί τραυματισμοί στην Μπαρτσελόνα

Σημειώνεται πως τα συγκεκριμένα διαφημιστικά αφορούν κυρίως την προβολή του χορηγού της ομάδας και εξ αρχής είχε υπάρξει αρκετή συζήτηση για το πού θα πρέπει να τοποθετηθούν αφού τα κεντρικά σημεία ενός γηπέδου και κυρίως τα λεγόμενα τηλεοπτικά σημεία θα ήταν υπόθεση των βασικών χορηγών της διοργάνωσης και των πολυεθνικών που συνεργάζονται με την Ευρωλίγκα. Ετσι, επιλέχθηκε η παλιά αλλά πλέον καταργημένη λύση που υπήρχε στο αμερικανικό πρωτάθλημα μπάσκετ ΝΒΑ να τοποθετηθούν στο συγκεκριμένο σημείο.

Από το παρκέ στο... αεροπλάνο

Ωστόσο, πέραν της συγκεκριμένης αιτίας για τους πρόσφατους τραυματισμούς, για το σύνολο των περιπτώσεων υπάρχει μια ακόμη πιο σοβαρή αιτία, την οποία πλέον κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει: Η κόπωση των παικτών από τις συνεχιζόμενες αγωνιστικές υποχρεώσεις σε εγχώριο και διεθνές επίπεδο. Είναι χαρακτηριστικό πως με βάση το νέο σύστημα διεξαγωγής της Ευρωλίγκας, προβλέπονται για την κανονική περίοδο 30 αγώνες για τις 16 ομάδες ενώ για τις 8 που θα συνεχίσουν στα πλέι οφ ο αριθμός θα αυξηθεί κατά πολύ. Με δεδομένο ότι στα πλέι οφ την πρόκριση στο φάιναλ φορ δίνουν οι 3 νίκες, είναι φυσικό σε αρκετές περιπτώσεις να κριθούν αγώνες σε 5 συναντήσεις. Συνολικά υπολογίζεται ότι οι ομάδες του τελικού θα έχουν δώσει από 35 έως 37 παιχνίδια. Σε αυτά θα πρέπει να προστεθούν περίπου 30 παιχνίδια που αφορούν τις εγχώριες υποχρεώσεις (πρωτάθλημα, κύπελλο). Την ίδια στιγμή, σημαντικό ρόλο σε αυτή την κόπωση παίζει και το γεγονός ότι αυτές οι υποχρεώσεις για μεγάλα διαστήματα είναι συνεχιζόμενες, χωρίς το περιθώριο ξεκούρασης. Οπως συμβαίνει στην περίπτωση των βδομάδων με τους διπλούς αγώνες που έχει καθιερώσει φέτος η Ευρωλίγκα για τη μεγαλύτερη προβολή της διοργάνωσης (π.χ. η βδομάδα που πέρασε) προκειμένου να κοντράρει το ποδόσφαιρο. Σε αυτήν την περίπτωση οι ομάδες αναγκάζονται να δώσουν τέσσερα παιχνίδια σε διάστημα μόλις μιας βδομάδας παίζοντας π.χ. Σάββατο για το πρωτάθλημα, Τρίτη και Πέμπτη για Ευρωλίγκα και Σάββατο (ή Κυριακή) ξανά για το πρωτάθλημα. Στο συγκεκριμένο ζήτημα θα πρέπει να προστεθεί και η κόπωση των συνεχόμενων αεροπορικών ταξιδιών.

Ενδεικτικό παράδειγμα μπορεί να αποτελέσει η διαδρομή του Ολυμπιακού από την Πέμπτη 15 Δεκέμβρη μέχρι την Τετάρτη 21 Δεκέμβρη. Οι «ερυθρόλευκοι» βρέθηκαν αρχικά στο Κάουνας για τον αγώνα με τη Ζαλγκίρις, μετέβησαν κατευθείαν Θεσσαλονίκη για την κόντρα του πρωταθλήματος με τον ΠΑΟΚ, επέστρεψαν στο ΣΕΦ για να υποδεχθούν τον Ερυθρό Αστέρα και έφυγαν για Γερμανία για τον αγώνα με την Μπάμπεργκ.

 http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=24/12/2016&id=16493&pageNo=29

Buena Vista Social Club

Αντε και καλές γιορτές!!!

Διαλέξαμε τα Ικαριώτικα κάλαντα ως τα πιο γήινα, μιας και το κρασί και η κόρη ανταποκρίνονται σε πιο ανθρώπινες καταστάσεις.

αντιγράφουμε.

"Τα κάλαντα πήραν το όνομα τους από τις καλένδες της Ρωμαϊκής εποχής, που σημαίνει οι πρώτες μέρες του μήνα. Ήταν, δηλαδή, τραγούδια που τα έλεγαν στην αρχή του μήνα. Ως έθιμο όμως είναι παλαιότερο, καθώς έχουν βρεθεί αρχαία γραπτά από την εποχή του Ομήρου, που συνδέονται με τα κάλαντα. Αργότερα, στο Βυζάντιο τα κάλαντα διατηρήθηκαν και αφομοιώθηκαν από τον Χριστιανισμό.
Εκείνο που έχει μείνει αμετάβλητο από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα σχετικά με τα κάλαντα είναι το φιλοδώρημα. Σκοπός, δηλαδή, των παιδιών που τα έλεγαν ήταν να πάρουν κάποιο φιλοδώρημα. Σήμερα δίνουμε χρήματα, παλαιότερα όμως η νοικοκυρά κερνούσε τα παιδιά γλυκά, μελομακάρονα ή κουραμπιέδες."

ΥΓ Γ΄ιαυτό αν μας έρθουν γαλαντόμοι να΄μαστε· άιντε και του χρόνου!!!

Δώρο Χριστουγέννων σε ΣΕΒ και επιχειρηματικούς ομίλους από κυβέρνηση - ΕΕ

Σε ανακοίνωσή του, για την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, το ΠΑΜΕ σημειώνει:

«Καλούμε τις συνδικαλιστικές οργανώσεις σε δράση, για να μην περάσουν χειροπέδες στη ζωή μας. Να οργανώσουν την ενημέρωση των εργαζομένων στα εργοστάσια, στις επιχειρήσεις, στους χώρους δουλειάς. Να δυναμώσει η αντίσταση στα σχέδια κυβέρνησης - βιομηχάνων - ΕΕ, ο αγώνας για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής.

Σήμερα εκδόθηκε η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για την υπόθεση των ομαδικών απολύσεων των εργαζομένων στα "Τσιμέντα Χαλκίδας", μετά από προσφυγή της πολυεθνικής "Lafarge" και την αποστολή προδικαστικών ερωτημάτων από το Συμβούλιο της Επικρατείας.

Η σημερινή απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου δεν προξενεί έκπληξη. Ηταν προαποφασισμένη σε ένα παιχνίδι στημένο ώστε να φύγουν και τα τελευταία εμπόδια στη δράση των επιχειρηματικών ομίλων, ικανοποιώντας τις πάγιες απαιτήσεις του ΣΕΒ και των άλλων εργοδοτικών οργανώσεων.

Το κρίσιμο σημείο της απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, που περίμεναν κυβέρνηση και βιομήχανοι για να προχωρήσουν στην αλλαγή του νόμου για τις ομαδικές απολύσεις είναι ότι η εφαρμογή της μέχρι σήμερα ελληνικής νομοθεσίας στην πράξη και εν προκειμένω στην υπόθεση της ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ δεν πρέπει να ακυρώνει την απόφαση της πολυεθνικής να απολύει ομαδικά.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επαληθεύει ότι αρχή και τέλος των συνθηκών και των Οδηγιών της ΕΕ είναι η ανεμπόδιστη δράση του κεφαλαίου, προκειμένου να διασφαλίζεται η κερδοφορία του.

Από αυτήν την άποψη κρίνεται η ελληνική νομοθεσία για τις ομαδικές απολύσεις, με στόχο να παραμεριστούν και οι ελάχιστοι περιορισμοί που αποθαρρύνουν σήμερα τις επιχειρήσεις να μετεγκατασταθούν, να συγχωνευθούν, να μεταπωληθούν, ακόμα και να κλείσουν, προκειμένου να μεταφερθούν κεφάλαια σε άλλο κλάδο ή και σε άλλη χώρα, δηλαδή με απλά λόγια να έχουν την πλήρη ελευθερία οι επιχειρήσεις να απασχολούν εργαζόμενους όποτε, όσο και όπως τις βολεύει.

Αυτό είναι το ζουμί της ευρωπαϊκής Οδηγίας για τις ομαδικές απολύσεις, με την οποία καλείται πλέον να συμμορφωθεί η ελληνική νομοθεσία. Η σημερινή απόφαση είναι στην ουσία η αναγγελία των νέων μέτρων, καθώς ανοίγει ο χορός με τις ομαδικές απολύσεις και συνέχεια έχει η νέα επίθεση στον κατώτερο μισθό, στο δικαίωμα στην απεργία και στη συνδικαλιστική δράση, η κατάργηση επιδομάτων κ.ο.κ.

Η ανακοίνωση της υπουργού Εργασίας, που δεσμεύτηκε όπως και ο προκάτοχός της, ότι η ελληνική νομοθεσία θα συμμορφωθεί με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνειών για το τι έρχεται.

Αποδεικνύεται, για πολλοστή φορά, ποιο είναι το "ευρωπαϊκό κεκτημένο" και οι "βέλτιστες πρακτικές" που υπερασπίζονται και επικαλούνται συνεχώς τόσο η σημερινή κυβέρνηση όσο και η ΓΣΕΕ που σήμερα ανακάλυψε κλαψουρίζοντας πως η σημερινή απόφαση είναι "αναντίστοιχη των προσδοκιών των εργαζομένων σε όλη την Ευρώπη".

Ο κόσμος που υπερασπίζονται από κοινού οι επιχειρηματικοί όμιλοι, το πολιτικό προσωπικό τους και οι ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, είναι ο κόσμος του νέου υποκατώτατου μισθού, της ακατάπαυστης "ευελιξίας" των εργασιακών σχέσεων, της μαζικής ανεργίας, της ζωής με τα ψίχουλα, της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Απαιτούμε δικαιώματα στην εργασία και τη ζωή, με βάση την εποχή μας - τον 21ο αιώνα, τις ανάγκες μας! Επαναφορά των κλαδικών Συμβάσεων Εργασίας, κάλυψη των απωλειών σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές, κατάργηση των αντεργατικών νόμων!».

Όταν το Αόρατο Χέρι της αγοράς, ζητιανεύει κρατική επιχορήγηση. Ξανά.

αντιγράφουμε από το σπασμένο παράθυρο

Εντάξει καλή η ελεύθερη αγορά και να ιδιωτικοποιήσουμε τα πάντα. Αλλά και μια κρατική επιχορήγηση στα ΜΜΕ επιβάλλεται για το καλό της δημοκρατίας.

Στο φιλόξενο περιβάλλον του καπιταλισμού, πέφτουμε ορισμένες φορές πάνω σε μερικές αντιφάσεις, που μπορούν να κάνουν το χειλάκι μας να σκάσει λίγο από το γέλιο. Όπως ας πούμε στην περίπτωση της Ελλάδας, όπου για μια δεκαετία τώρα, βομβαρδιζόμαστε από την άποψη που θέλει την αγορά να αυτορυθμίζεται, την οικονομία να είναι ελεύθερη και ο ανταγωνισμός να είναι στα ντουζένια του.

Αυτό βέβαια προϋποθέτει ένα συρρικνωμένο δημόσιο τομέα, δηλαδή λιγότερους γιατρούς, δασκάλους, δημόσιες υποδομές και δάφορα άλλα ωραία, που σε γενικές γραμμές συνοψίζονται στο συμπέρασμα πως αν κάποιος από την πλέμπα χρειαστεί κάτι για να επιβιώσει, θα πρέπει να το πληρώσει και αν δε μπορέσει, τότε δεν ήταν αρκετά ικανός ώστε να αξίζει την επιβίωση.

Τι γίνεται όμως αν χρειαστεί κάτι, κάποιος που δεν ανήκει στη μιαρή τάξη της πλέμπας;

Για παράδειγμα, αν οι τράπεζες χρειαστούν μια βοήθεια, τότε ο κρατικός παρεμβατισμός είναι κάτι θεμιτό και έρχεται με τη μορφή της ανακεφαλαιοποίησης. Αν οι εφοπλιστές βρεθούν σε δύσκολη θέση (ή και αν δε βρεθούν), τότε ένα περιβάλλον παντελούς φοροαπαλλαγής είναι κάτι το οποίο το κράτος είναι καλό να τους προσφέρει, γιατί οι πλοιοκτήτες μας μπορεί να αλλάξουν σημαία και μην τους είδατε μετά. Αν οι βιομήχανοι ζοριστούν λίγο στο καθόλα δημοκρατικό περιβάλλον της ελεύθερης αγοράς, τότε καλό είναι να φορολογηθούν με διαφορετικούς συντελεστές, γιατί αλλιώς μπορεί να πάρουν τα εργοστάσιά τους και να τα πάνε στη Βουλγαρία. 

    επειδή υπάρχει αρκετό ενδιαφέρον η συνέχεια στο https://spasmenoparathyroblog.wordpress.com/2016/12/21/all-hail-adam-smith/