αντιγράφουμε από το σπασμένο παράθυρο
Εντάξει καλή η ελεύθερη αγορά και να ιδιωτικοποιήσουμε τα πάντα. Αλλά και μια κρατική επιχορήγηση στα ΜΜΕ επιβάλλεται για το καλό της δημοκρατίας.
Στο φιλόξενο περιβάλλον του καπιταλισμού, πέφτουμε ορισμένες φορές πάνω σε μερικές αντιφάσεις, που μπορούν να κάνουν το χειλάκι μας να σκάσει λίγο από το γέλιο. Όπως ας πούμε στην περίπτωση της Ελλάδας, όπου για μια δεκαετία τώρα, βομβαρδιζόμαστε από την άποψη που θέλει την αγορά να αυτορυθμίζεται, την οικονομία να είναι ελεύθερη και ο ανταγωνισμός να είναι στα ντουζένια του.
Αυτό βέβαια προϋποθέτει ένα συρρικνωμένο δημόσιο τομέα, δηλαδή λιγότερους γιατρούς, δασκάλους, δημόσιες υποδομές και δάφορα άλλα ωραία, που σε γενικές γραμμές συνοψίζονται στο συμπέρασμα πως αν κάποιος από την πλέμπα χρειαστεί κάτι για να επιβιώσει, θα πρέπει να το πληρώσει και αν δε μπορέσει, τότε δεν ήταν αρκετά ικανός ώστε να αξίζει την επιβίωση.
Τι γίνεται όμως αν χρειαστεί κάτι, κάποιος που δεν ανήκει στη μιαρή τάξη της πλέμπας;
Για παράδειγμα, αν οι τράπεζες χρειαστούν μια βοήθεια, τότε ο κρατικός παρεμβατισμός είναι κάτι θεμιτό και έρχεται με τη μορφή της ανακεφαλαιοποίησης. Αν οι εφοπλιστές βρεθούν σε δύσκολη θέση (ή και αν δε βρεθούν), τότε ένα περιβάλλον παντελούς φοροαπαλλαγής είναι κάτι το οποίο το κράτος είναι καλό να τους προσφέρει, γιατί οι πλοιοκτήτες μας μπορεί να αλλάξουν σημαία και μην τους είδατε μετά. Αν οι βιομήχανοι ζοριστούν λίγο στο καθόλα δημοκρατικό περιβάλλον της ελεύθερης αγοράς, τότε καλό είναι να φορολογηθούν με διαφορετικούς συντελεστές, γιατί αλλιώς μπορεί να πάρουν τα εργοστάσιά τους και να τα πάνε στη Βουλγαρία.
επειδή υπάρχει αρκετό ενδιαφέρον η συνέχεια στο https://spasmenoparathyroblog.wordpress.com/2016/12/21/all-hail-adam-smith/
