Φτώχεια στην ... αναπτυγμένη Γερμανία
Εκθεση για τον πλούτο και τη φτώχεια στη Γερμανία, που αναμένεται στις αρχές του 2017 και διέρρευσε στο γερμανικό Τύπο, δείχνει ανάγλυφα τη διεύρυνση των ταξικών ανισοτήτων και σε αυτή τη χώρα, την ...ονομαζόμενη «ατμομηχανή της ΕΕ». Ανάμεσα στα στοιχεία που διέρρευσαν, καταγράφεται ότι ο αριθμός των πολυεκατομμυριούχων στη Γερμανία αυξήθηκε σε 16.495 από 12.424 το 2009, την ίδια ώρα που 4,17 εκατομμύρια Γερμανοί, που αντιστοιχούν στο 6,1% του πληθυσμού, είναι υπερχρεωμένοι και ανήκουν κατά κανόνα στον τομέα των χαμηλά αμειβόμενων, οι οποίοι υπολείπονται αισθητά του μέσου εθνικού όρου. Ταυτόχρονα, υπήρξε σημαντική αύξηση των αστέγων από 223.000 το 2008 σε 335.000 το 2014.
Και από αυτά τα αποσπασματικά στοιχεία, αν κανείς σημειώσει και την αύξηση της μισοδουλειάς - μισοζωής (δηλαδή τα λεγόμενα μίνι τζομπς με 400 ευρώ το μήνα, που για τα δεδομένα της Γερμανίας δεν καλύπτουν ούτε τα στοιχειώδη), γίνεται ξεκάθαρο ότι η φιλομονοπωλιακή πολιτική, που εφαρμόζεται σε όλες τις χώρες της ΕΕ, τσακίζει τα λαϊκά στρώματα παντού. Καταρρίπτεται έτσι και το ιδεολόγημα ότι η Ελλάδα αποτελεί εξαίρεση εφαρμογής των αντιλαϊκών μέτρων, που συχνά χρησιμοποιεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ...σκίζεται για το «ευρωπαϊκό κεκτημένο» και τις «βέλτιστες πρακτικές». Αυτό είναι το κεκτημένο για τους εργάτες: η διεύρυνση της φτώχειας πέρα από προφανείς διαφορές στο επίπεδο της καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Έλληνες μετανάστες στη Νέα Υόρκη: Εφιάλτης το ...«αμερικάνικο όνειρο»
Από το ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης, χιλιάδες νέοι έχουν φύγει μετανάστες, αναζητώντας δουλειά στο εξωτερικό. Γύρω τους στήνεται μια πολυκερδής επιχείρηση προπαγάνδας από το αστικό κράτος, που υπόσχεται τη «Γη της Επαγγελίας», με σταθερή δουλειά και υψηλούς μισθούς, προσφέροντας μια «επιλογή» για μια καλύτερη ζωή.
Όμως ο ξεριζωμός του εργάτη από τη γη που γεννήθηκε δεν είναι επιλογή του. Τον επιβάλλει το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, που δημιουργεί και συντηρεί την ανεργία και τη φτώχεια, ιδιαίτερα στην περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης, και από την άλλη στέλνει τους μετανάστες στις χώρες υποδοχής ως φτηνό εργατικό δυναμικό, χωρίς δικαιώματα, για να αυξάνουν τα μονοπώλια τα κέρδη τους και να ρίχνουν την τιμή της εργατικής δύναμης για όλη την εργατική τάξη.Αυτό το σύστημα είναι που στέλνει τους Έλληνες εργαζόμενους, εξαιτίας της κρίσης του, σε μακρινούς προορισμούς, όπως η Νέα Υόρκη στις ΗΠΑ.Σε τι συνθήκες όμως ζουν και εργάζονται οι μετανάστες στη λεγόμενη «Γη της Επαγγελίας»;Στη Νέα Υόρκη, οι μετανάστες μπορούν όντως να βρουν δουλειά, κυρίως στις κατασκευές. Εργάζονται στην οικοδομή χωρίς προστατευτικά μέσα, χωρίς συγκεκριμένο ωράριο, το οποίο παρατείνεται κατά πολλές ώρες λόγω της αυξημένης κίνησης. Οι υπερωρίες, ακόμα και η δουλειά σε γιορτές και αργίες, δεν πληρώνονται, ενώ το χειμώνα οι οικοδόμοι μπορεί να κάνουν μέρες να δουν μεροκάματο, λόγω των βαριών καιρικών συνθηκών.
Το μεροκάματο είναι 100-120 δολάρια, χρήματα που ακούγονται αλλά δεν είναι ικανοποιητικά. Γιατί το νοίκι για ένα δωμάτιο ή για ένα υπόγειο αρχίζει από τα 1000-1200 δολάρια – τουλάχιστον 10 μέρες δουλειάς – ενώ ένα διαμέρισμα κοστίζει τουλάχιστον 1500-2000 δολάρια το μήνα. Το κόστος διαβίωσης αυξάνεται κατά πολύ αν συνυπολογίσουμε λογαριασμούς, τηλέφωνο, ρούχα, εισιτήρια, φαγητό, πολύ περισσότερο μια έξοδο. Όσο για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ουσιαστικά εύχονται να μην χρειαστούν γιατρό ή φάρμακα, γιατί είναι πανάκριβα παρά τα μεγάλα λόγια που ακούστηκαν και στην Αθήνα πρόσφατα με τον ερχομό του Ομπάμα για το λεγόμενο Obamacare.
