Βράδυ Κυριακής με μουσική για την αλλαγή του χρόνου

Πρόστιμα θα επιβάλλονται στους άστεγους της Φρανκφούρτης!

Στο μεταξύ, προβλέπεται πως οι άστεγοι στη χώρα θα φτάσουν τα 1,2 εκατ. το 2018 αν δεν ληφθούν δραστικά μέτρα

Να πληρώσουν επιτόπου πρόστιμο θα αναγκάζονται οι άστεγοι στη Φρανκφούρτη αν δεν ...«συμμορφώνονται» με τις υποδείξεις της αστυνομίας και εξακολουθούν να κοιμούνται στους δρόμους. Πρόκειται για απόφαση των αρχών της πόλης, την οποία επιβεβαιώνουν πολλοί δημοτικοί σύμβουλοι.

Οποιος περπατήσει στις κεντρικές λεωφόρους του «πλούσιου» χρηματοπιστωτικού κέντρου της Γερμανίας, θα δει, στις σκιές των ουρανοξυστών της πόλης και του υποκαταστήματος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, έναν μεγάλο αριθμό απόρων να αναζητούν καταφύγιο. Το γερμανικό κράτος, τα κρατίδια και οι δήμοι όχι μόνο δεν συζητούν να δαπανήσουν χρήματα για δωρεάν στέγη και προστασία των απόρων και συνολικά για προγράμματα λαϊκής στέγης, αλλά σκοπεύουν να έχουν και έσοδα από τη δυστυχία των αστέγων επιβάλλοντας πρόστιμα, που κυμαίνονται στα 40 ευρώ.

Οπως δήλωσε ο ρυθμιστικός φορέας στα τοπικά ΜΜΕ, οι άστεγοι θα πρέπει να πληρώσουν «αν αρνηθούν πολλαπλές αιτήσεις για μετακίνηση» από τους δημόσιους χώρους όπου καταφεύγουν, χωρίς, βέβαια, να τους προσφέρει κάποια εναλλακτική λύση. Αλλωστε, το κομμάτι της - περιστασιακής και ελλιπούς - «προστασίας» των αστέγων έχουν αναλάβει αποκλειστικά ΜΚΟ και φιλανθρωπικές οργανώσεις. Με απίστευτη υποκρισία ο Πρόεδρος της Γερμανικής Δημοκρατίας, Φρανκ - Βάλτερ Σταϊνμάγερ, ζήτησε (αλήθεια, από ποιον;) περισσότερη φροντίδα και αλληλεγγύη για τους άστεγους...

Εκατοντάδες χιλιάδες χωρίς «κεραμίδι»

Η έλλειψη στέγης εξελίσσεται σε εκρηκτικό ζήτημα στη Γερμανία, καθώς έχει αυξηθεί δραματικά - σε εκατοντάδες χιλιάδες - ο αριθμός όσων κοιμούνται σταθερά στους δρόμους ή σε προσωρινά καταλύματα.

Σύμφωνα με τα πρόσφατα ετήσια στατιστικά στοιχεία της Ομοσπονδιακής Κοινότητας «Βοήθεια για τους Αστεγους» (BAG Wohnungslosenhilfe), που συνενώνει τις υπηρεσίες και τις δομές για ανθρώπους με «κοινωνικά προβλήματα» όλης της χώρας:

• Το 2016 οι άστεγοι ανήλθαν στις 860.000, από 335.000 το 2014 (αύξηση κατά 150%).
• Από αυτούς, τουλάχιστον 52.000 ζουν στους δρόμους (αύξηση κατά 1/3 από το 2014) και οι υπόλοιποι φιλοξενούνται σε προσωρινά καταλύματα, συγγενείς κ.λπ.
• Προβλέπεται πως οι άστεγοι θα φτάσουν το 2018 στα 1,2 εκατ. αν δεν παρθούν «δραστικά μέτρα».
• Περισσότεροι από τους μισούς άστεγους της χώρας είναι πρόσφυγες και μετανάστες (440.000).
• Ομως, και χωρίς να συμπεριληφθούν αυτοί, η αύξηση σε σχέση με το 2014 είναι μεγάλη (25%). Ανάμεσα στους 420.000(Γερμανούς) άστεγους, οι 30.000 είναι ανήλικοι.
• Οι άστεγοι στο Βερολίνο - δραματική είναι η εικόνα στο Ζωολογικό Κήπο - φτάνουν τις 30.000, με το 70% αυτών να πάσχουν από ψυχικές ασθένειες, φανερώνοντας τη γύμνια και την εμπορευματοποίηση της Ψυχικής Υγείας.

«Η μετανάστευση επιδείνωσε εντυπωσιακά τη συνολική κατάσταση, αλλά δεν είναι η μόνη αιτία», εξηγεί ο διευθύνων σύμβουλος της BAG W, Τόμας Σπεχτ. «Οι βασικές αιτίες για την αύξηση των αστέγων βρίσκονται στην εδώ και δεκαετίες στεγαστική πολιτική στη Γερμανία, σε συνδυασμό με την ανεπαρκή καταπολέμηση της φτώχειας», σημειώνει. Δηλαδή, στην «ανεπαρκή προσφορά οικονομικά προσιτών σπιτιών και κοινωνικών κατοικιών». «Επιπλέον, οι δήμοι, τα ομοσπονδιακά κρατίδια και η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχουν πουλήσει τα δικά τους αποθέματα - προσιτών οικονομικά - κατοικιών σε ιδιώτες επενδυτές», προσθέτει.

Εκατομμύρια στα συσσίτια και τα κοινωνικά παντοπωλεία

Στο 1,5 εκατ. υπολογίζονται οι άνθρωποι στη Γερμανία που επισκέπτονται τα 900 περίπου κοινωνικά παντοπωλεία και συσσίτια που λειτουργούν σε ολόκληρη τη χώρα, σύμφωνα με την Ομοσπονδιακή Ενωση Κοινωνικών Παντοπωλείων. Από αυτούς, σχεδόν 1 στους 4 (350.000) είναι συνταξιούχοι. Ο αριθμός των συνταξιούχων διπλασιάστηκε μέσα σε μια δεκαετία και ενδέχεται να αυξηθεί ακόμη περισσότερο.

Η εκτίμηση αυτή στηρίζεται και από έρευνα του Ιδρύματος Μπέρτελσμαν, που δείχνει πως το 2036 το 1/5 των συνταξιούχων θα ζει κάτω από το όριο της φτώχειας και θα έχει ανάγκη από προνοιακές παροχές. Πιο ευάλωτες ομάδες θεωρούνται γυναίκες που ζουν μόνες, ανειδίκευτοι, χαμηλόμισθοι, μακροχρόνια άνεργοι, άτομα με σύνταξη αναπηρίας. Πάντως, σύμφωνα με στοιχεία της Γερμανικής Στατιστικής Υπηρεσίας, ήδη σήμερα απειλούνται 16 εκατ. άνθρωποι από τη φτώχεια ή την κοινωνική περιθωριοποίηση.

https://www.rizospastis.gr

ΣΕΚΑΠ-εργαζόμενοι....δεν είναι ένα τσιγάρο δρόμος.

«Οι τρέχουσες εξελίξεις αποδεικνύουν ότι μέσα στα πλαίσια του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης δεν μπορεί να υπάρχει ασφάλεια για τις θέσεις των εργαζομένων, όσα χέρια και αν αλλάξουν οι μονοπωλιακοί όμιλοι, όποιος επιχειρηματίας και αν αναλαμβάνει, εφόσον το βασικό κριτήριο για τη λειτουργία τους είναι το καπιταλιστικό κέρδος», επισημαίνεται στο ψήφισμα που κατέθεσε η «Λαϊκή Συσπείρωση» Ξάνθης, με αφορμή τις εξελίξεις στη ΣΕΚΑΠ, στην έκτακτη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Ξάνθης το απόγευμα της Τετάρτης 27 Δεκέμβρη.

Η «Λαϊκή Συσπείρωση» στο ψήφισμά της, το οποίο απορρίφθηκε από τις υπόλοιπες παρατάξεις, αναφέρει τα εξής:

«Η "Λαϊκή Συσπείρωση" καλεί τον εργαζόμενο λαό της Ξάνθης, να βγάλει ουσιαστικά πολιτικά συμπεράσματα από τις τελευταίες εξελίξεις στη ΣΕΚΑΠ. Τα συγκεκριμένα γεγονότα εκθέτουν όσους καλλιέργησαν και καλλιεργούν και σήμερα αυταπάτες για δήθεν "σωτήρες που θα σώσουν τα εργοστάσια από το κλείσιμο" και κρύβουν το πραγματικό περιεχόμενο της λέξης "ανάπτυξη" στα πλαίσια λειτουργίας της καπιταλιστικής οικονομίας στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς. Οι εξελίξεις έχουν άμεση συσχέτιση με τους οξύτατους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στην περιοχή, για το ποιοι μονοπωλιακοί όμιλοι θα έχουν το πάνω χέρι για επενδύσεις και νέα τεράστια κέρδη από το ξεζούμισμα των εργαζομένων. Οι πρόσφατες αναφορές του Αμερικανού πρέσβη, Τζέφρι Πάιατ, για "μη ξεκάθαρη η προέλευση του προτιμητέου επενδυτή και των κεφαλαίων του" στην υπόθεση της ιδιωτικοποίησης του Λιμένα Θεσσαλονίκης, στον οποίο βασικός μνηστήρας είναι η "Belterra Investments" συμφερόντων Ι. Σαββίδη, είναι χαρακτηριστικές των γενικότερων ανταγωνισμών που εκτυλίσσονται στην περιοχή.

Το προτεινόμενο ψήφισμα του Δημοτικού Συμβουλίου Ξάνθης για γενική "πολιτική λύση στο πρόβλημα ώστε να μην οδηγηθεί σε πτώχευση η ΣΕΚΑΠ σε μια περίοδο που οι επενδύσεις και οι θέσεις εργασίας είναι το βασικό ζητούμενο" σε καμία περίπτωση δεν προστατεύει τους εργαζόμενους από μια νέα αρνητική σε βάρος τους εξέλιξη. Στο όνομα των "επενδύσεων" και των "θέσεων εργασίας" η εργατική τάξη βίωσε στο πετσί της μειώσεις μισθών, απολύσεις, βάθεμα της εντατικοποίησης της εργασίας και μετατροπή μιας σειράς εργασιακών χώρων σε σύγχρονα "γκέτο" με άγρια εκμετάλλευση και εργοδοτική τρομοκρατία. Ειδικότερα στη ΣΕΚΑΠ, το πλειοψηφικό πακέτο (50,36%) των μετοχών της εταιρείας ΣΕΚΑΠ ΑΕ που κατείχε η ATE και το 34,18% της ΣΕΚΕ πωλήθηκαν στην εταιρεία DONSKOYTABAK (συμφερόντων Ιβάν Σαββίδη), η οποία σήμερα κατέχει 84,54% της ΣΕΚΑΠ ΑΕ. Από τότε που ανέλαβε η εν λόγω εταιρεία προχώρησε σε απολύσεις, ατομικές συμβάσεις εργασίας, δραστικές μειώσεις στους μισθούς και καταπάτηση των συνδικαλιστικών και εργατικών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Πολλοί εργαζόμενοι που δεν αποδέχθηκαν τις ατομικές συμβάσεις απολύθηκαν και τέθηκαν σε διαθεσιμότητα.

Οι τρέχουσες εξελίξεις αποδεικνύουν ότι μέσα στα πλαίσια του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης δεν μπορεί να υπάρχει ασφάλεια για τις θέσεις των εργαζομένων, όσα χέρια και αν αλλάξουν οι μονοπωλιακοί όμιλοι, όποιος επιχειρηματίας και αν αναλαμβάνει, εφόσον το βασικό κριτήριο για τη λειτουργία τους είναι το καπιταλιστικό κέρδος. Οι εργαζόμενοι στη ΣΕΚΑΠ αλλά και το σύνολο του εργαζόμενου λαού θα πρέπει να απαιτήσουν μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους με βάση τις σύγχρονες ανάγκες τους με πλήρη εργασιακά δικαιώματα. Τα συμφέροντα των εργαζομένων στην ΣΕΚΑΠ και συνολικά του εργαζόμενου λαού δεν μπορούν να ταυτίζονται με τα συμφέροντα των αφεντικών τους και τις υπαρκτές αντιθέσεις που έχουν μεταξύ τους. Μόνο η κατεύθυνση της ρήξης με τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, την ΕΕ και τις εκάστοτε κυβερνήσεις που τον υπηρετούν, η οποία πρέπει να γίνει υπόθεση όλων των εργαζομένων, μπορεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για άλλο δρόμο ανάπτυξης με τα μέσα παραγωγής και τις μεγάλες επιχειρήσεις να είναι κοινωνική ιδιοκτησία, ενταγμένες σε πανεθνικό επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό που υπηρετεί τις κοινωνικές - λαϊκές ανάγκες.

Σε αυτά τα πλαίσια απαιτούμε:

§  Πλήρη διασφάλιση των θέσεων εργασίας των εργαζομένων - Καμιά απόλυση

§  Πλήρη διασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, με μόνιμη και σταθερή εργασία

Καλούμε τον εργαζόμενο λαό της Ξάνθης να κινητοποιηθεί για να αποτρέψει τυχόν αρνητικές εξελίξεις για τους εργαζόμενους στη ΣΕΚΑΠ».

Η εργοδοσία και οι "εταίρες" της

ΠΑΜΕ

Καλεί σε αποφάσεις για απεργία όταν η κυβέρνηση φέρει το πολυνομοσχέδιο για ψήφιση

«Να πάρουν αποφάσεις απεργιακής κινητοποίησης, όταν η κυβέρνηση φέρει το πολυνομοσχέδιο για ψήφιση», καλεί το ΠΑΜΕ τους εργαζόμενους, τα Συνδικάτα, τις Ομοσπονδίες και τα Εργατικά Κέντρα, μετά την απόρριψη της σχετικής πρότασής του από τις δυνάμεις της πλειοψηφίας ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ/ΜΕΤΑ, κατά τη διάρκεια της σημερινής συνεδρίασης της ΕΕ της ΓΣΕΕ.

Το ΠΑΜΕ στην ανακοίνωσή του αναφέρει τα εξής:

«Το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης - εργοδοσίας - κομμάτων που έχουν ψηφίσει τα μνημόνια και των δυνάμεών τους στο συνδικαλιστικό κίνημα (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ/ΜΕΤΑ) έδειξε ξανά τα απειλητικά του δόντια στους εργαζόμενους, αυτήν τη φορά στη σημερινή συνεδρίαση της ΕΕ της ΓΣΕΕ.

Στη συνεδρίαση αυτή, η πλειοψηφία ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ/ΜΕΤΑ, εκφράζοντας τον πιο ξεδιάντροπο εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό, απέρριψε με μια φωνή την πρόταση του ΠΑΜΕ για απεργιακή κινητοποίηση, όταν η κυβέρνηση φέρει για ψήφιση το πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα της 3ης "αξιολόγησης", που περιλαμβάνει το χτύπημα στην οργάνωση, στη συλλογική δράση των εργαζομένων και βάζει στο γύψο το δικαίωμα στην απεργία. Απέρριψαν την απεργιακή κινητοποίηση, αλλά δεσμεύτηκαν ότι θα “εξαντληθούν” σε συναντήσεις και επιστολές προς τους κοινωνικούς εταίρους. Να θυμίσουμε ότι την ίδια στάση κράτησαν οι ίδιες δυνάμεις στη συνεδρίαση της ΑΔΕΔΥ.

Κάνουν πλάτες στην κυβέρνηση, της δίνουν χώρο και χρόνο για να περάσει στα “μουγκά” μια σειρά από αντιδραστικές, αντεργατικές μεταρρυθμίσεις, ανάμεσά τους και την τροπολογία που αφορά το δικαίωμα των εργαζομένων να οργανώνονται και να αποφασίζουν τις κινητοποιήσεις τους απέναντι στην εργοδοσία. Στην ουσία, βάζουν πλάτη στις επιδιώξεις και στους σχεδιασμούς των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των τραπεζιτών, των μεγαλοεπιχειρηματιών που θέλουν τους εργαζόμενους δεμένους χειροπόδαρα, να μην μπορούν να αντιδράσουν στη βαρβαρότητα που τους επιφυλάσσει η καπιταλιστική ανάπτυξη. Αυτήν την ανάπτυξη στηρίζει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, γι' αυτό κρατά τη συγκεκριμένη στάση. Είναι αδίστακτοι, προτείνουν στους εργαζόμενους την απραξία μπροστά στο αντεργατικό - αντιλαϊκό πολυνομοσχέδιο που φέρνει η κυβέρνηση, τη στιγμή μάλιστα που ακόμα δεν έχει στεγνώσει το μελάνι από τη νομοθέτηση της ποινικοποίησης της δράσης του εργατικού και λαϊκού κινήματος ενάντια στους πλειστηριασμούς με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Αν νομίζουν ότι θα περάσουν τα μέτρα “χωρίς να βραχούν” είναι γελασμένοι. Οι εργαζόμενοι δεν θα τους κάνουν τη χάρη. Το μαύρο μέτωπο που έχουν δημιουργήσει θα πάρει την απάντηση που πρέπει από τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, από μια σειρά Συνδικάτων που παλεύουν με ταξικό προσανατολισμό και δεν υποχωρούν από την ταξική πάλη, όσα εμπόδια κι αν προσπαθούν να τους βάλουν.

Οι εργαζόμενοι να μη φοβηθούν σε αυτόν τον αγώνα που έχουμε μπροστά μας. Δεν είναι μόνοι τους. Απομονωμένα δεν είναι τα συνδικάτα και οι εργαζόμενοι που βαδίζουμε το δύσκολο και σκληρό αγώνα και οργανώνουμε την πάλη κατά των επιχειρηματικών ομίλων, των κυβερνήσεών τους και των κολαούζων τους στο συνδικαλιστικό κίνημα. Απομονωμένος είναι ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός που φανέρωσε την γύμνια του σε όλες τις προηγούμενες κινητοποιήσεις. Oι εργαζόμενοι έχουν δυνάμεις και συνδικάτα να στηριχτούν. Είναι τα συνδικάτα του ταξικού κινήματος και άλλα συνδικάτα που θα πορευτούμε μαζί.

Οι εργαζόμενοι να ξεφορτωθούν από το σβέρκο τους και να απομονώσουν ακόμα παραπάνω αυτήν τη γραφειοκρατική ελίτ στο συνδικαλιστικό κίνημα. Αυτό θα είναι προς όφελος της εργατικής τάξης. Να αλλάξουν τους συσχετισμούς, ενισχύοντας τις ταξικές δυνάμεις.

Καλούμε τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα τους να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Να ενισχύσουν τον αγώνα, τη δράση και τις πρωτοβουλίες στους κλάδους και τους χώρους δουλειάς. Να ενισχύσουν τις μαζικές διαδικασίες, τις Γενικές τους Συνελεύσεις, τις συσκέψεις, τις συγκεντρώσεις. Καλούμε τα Εργατικά Κέντρα και τις Ομοσπονδίες να πάρουν αποφάσεις απεργιακής κινητοποίησης, όταν η κυβέρνηση φέρει το πολυνομοσχέδιο για ψήφιση».

Για ασθενείς σε φυτική κατάσταση

ΓΙΑ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΣΕ ΦΥΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Αναζήτηση ασφαλούς μεθόδου αναγνώρισης της οριστικής απώλειας συνείδησης

Κάθε βράδυ όταν πέφτουμε κουρασμένοι για ύπνο, η ατομική μας συνείδηση (με την έννοια της επίγνωσης του εαυτού και του περιβάλλοντος) χάνεται, μέχρι να αρχίσουμε να ξανανιώθουμε μέσα στο κοιμισμένο μας σώμα, «ξυπνώντας» σε κάποιο όνειρο, αποσπασμένο από τον εξωτερικό κόσμο. Τελικά, ανακτούμε τη συνείδησή μας και την επαφή με το περιβάλλον, όταν ξυπνήσουμε και βρεθούμε ξανά σε εγρήγορση. Το ίδιο συμβαίνει όταν υποβληθούμε σε αναισθησία για κάποια εγχείρηση και μετά την ανάνηψη ξυπνήσουμε, ή όταν π.χ. σε κάποιο ατύχημα χάσουμε τις αισθήσεις μας και στη συνέχεια τις ανακτήσουμε πιθανόν στο δρόμο για το νοσοκομείο.

Είμαστε συνηθισμένοι στον καθημερινό κύκλο ύπνου - έγερσης, αλλά αυτή η εμπειρία είναι πολύ διαφορετική για ασθενείς με τραύμα στον εγκέφαλο. Η συνείδησή τους μπορεί να χαθεί για μέρες, μήνες, ή για πάντα. Στην ιατρική πρακτική πολλές φορές είναι δύσκολο να προσδιοριστεί αν κάποιος απλώς κοιμάται ήσυχα, έχει αναισθητοποιηθεί, ή έχει σοβαρή εγκεφαλική βλάβη. Ενας άνθρωπος που κείτεται ακίνητος με τα μάτια ανοιχτά, άραγε βιώνει κάτι, ανεξαρτήτως περιεχομένου, ή η συνείδησή του έχει χαθεί για πάντα και κανείς δεν βρίσκεται στο «σπίτι»;

Κρίσιμες αποφάσεις

Θα ήταν ιδανικό να εφευρισκόταν κάποια τεχνολογία που να λειτουργούσε ως ένα είδος μετρητή της ύπαρξης της συνείδησης, ώστε να δίνεται ασφαλής απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα. Αν και δεν μπορεί να υπάρξει συσκευή για το σκοπό αυτό ανάλογη π.χ. με το πιεσόμετρο, η ανάπτυξη πολλών τεχνολογιών τα τελευταία χρόνια έχει αυξήσει τις ελπίδες, ότι θα μπορούσαν να κατασκευαστούν μετρητές του επιπέδου συνείδησης, αξιοποιήσιμοι σε εργαστηριακό αλλά και κλινικό περιβάλλον, για να αναγνωρίζεται αν κάποιος ασθενής νιώθει κάτι, ή έχει πλήρη απώλεια συνείδησης και επαφής με το περιβάλλον. Η απόφαση για τον τερματισμό της υποστήριξης ζωής είναι μια βαριά και δύσκολη απόφαση για τους γιατρούς και πολύ περισσότερο για τους συγγενείς του ασθενούς, που βρίσκεται σε κωματώδη κατάσταση. Ενα τέτοιο όργανο, θα μπορούσε να βοηθήσει τόσο τους μεν όσο και τους δε, να αποφασίσουν ποιο θα είναι το επόμενο βήμα.

Η αναζήτηση μεθόδου αναγνώρισης του επιπέδου συνείδησης χρειάζεται να πάρει υπόψη της τη δυναμική της νοητικής ζωής του ανθρώπου, εγκεφαλικών δραστηριοτήτων που εμφανίζονται και χάνονται μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου. Αρα σε αυτήν τη χρονική κλίμακα θα πρέπει να γίνει και η μέτρηση των μεταβαλλόμενων εγκεφαλικών σημάτων. Το σημαντικότερο και πιο γνωστό εργαλείο που χρησιμοποιούν οι γιατροί για να συνάγουν την κατάσταση συνείδησης των ασθενών τους, θεμελιακό για τον κλάδο της κλινικής νευροφυσιολογίας, είναι το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα (EEG), γνωστό στην Ιατρική ήδη από το 1929. Υπάρχουν όμως και άλλοι τρόποι καταγραφής της εγκεφαλικής δραστηριότητας, με πιο συνήθη τη μέτρηση των αλλαγών της ροής του αίματος μέσα στον εγκέφαλο με μαγνητικούς σαρωτές, ή η παρακολούθηση του μαγνητικού πεδίου γύρω από τον εγκέφαλο με την τεχνική της μαγνητοεγκεφαλογραφίας (MEG). Ωστόσο, τα σχετικά όργανα, καθώς και οι ακόμη πιο πρόσφατες τεχνικές, όπως η φασματοσκοπία εγγύς-υπερύθρου, συνοδεύονται από μεθοδολογικά και πρακτικά ζητήματα, που προς το παρόν εμποδίζουν την εφαρμογή τους στην καθημερινή κλινική ιατρική.

Δικαίωμα της αμφιβολίας

Η αναγνώριση του επιπέδου συνείδησης είναι ιδιαίτερα σημαντική για τους ασθενείς που βρίσκονται σε φυτική κατάσταση, δηλαδή εμφανίζουν κύκλο ύπνου - έγερσης, ανοίγουν τα μάτια τους, έχουν φυσιολογικό έλεγχο της αναπνοής, αλλά δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε παραγγέλματα, ακόμα και για να ανοιγοκλείσουν με τη θέλησή τους τα βλέφαρά τους. Οι ασθενείς μπορεί να περιέλθουν σε αυτήν την κατάσταση, όταν βγουν από κώμα (κλειστά μάτια, χωρίς κύκλους ύπνου - έγερσης), ύστερα από σοβαρό τραυματισμό στο κεφάλι, από μολύνσεις του εγκεφάλου (εγκεφαλίτιδα) ή των προστατευτικών στρωμάτων που τον περιβάλλουν (μηνιγγίτιδα), από εγκεφαλικό, ή δηλητηρίαση από ναρκωτικά ή αλκοόλ. Αν και εκ πρώτης όψης οι ασθενείς σε φυτική κατάσταση φαίνεται να μη βιώνουν τίποτα και να περιορίζονται μόνο σε βασικά νευρικά ανακλαστικά, έχουν το δικαίωμα της αμφιβολίας, καθώς «η απουσία αποδεικτικών στοιχείων δεν είναι αποδεικτικό στοιχείο της απουσίας». Υπάρχει μια διαγνωστική γκρίζα ζώνη για τους ασθενείς αυτούς, όσον αφορά το αν μπορούν να βιώσουν πόνο, άγχος, απελπισία, απομόνωση, παραίτηση, πλήρη ροή σκέψης, ή τίποτα απολύτως. Σύμφωνα με μια μελέτη, γύρω στο 20% των ασθενών σε φυτική κατάσταση διατηρούν τη συνείδησή τους και με αυτήν την έννοια γι' αυτούς έχει γίνει λάθος διάγνωση.

Μια άλλη κατηγορία ασθενών, που έχει σημασία να είναι γνωστή κάθε στιγμή η κατάσταση απώλειας της συνείδησής τους, είναι εκείνοι που υποβάλλονται σε αναισθησία πριν την εγχείρηση, ώστε να αποφεύγονται τα ξυπνήματα κατά τη διάρκεια αυτής, που εμφανίζονται περίπου σε 1 στις 1.000 περιπτώσεις και συχνά αφήνουν ψυχικά τραύματα.

Η ανίχνευση ενός «ενεργού ηλεκτροεγκεφαλογραφικού» σήματος είναι ήδη από το 1940 η ασφαλέστερη ένδειξη ότι ο ασθενής δεν έχει απώλεια συνείδησης. Αυτή η κατάσταση χαρακτηρίζεται από χαμηλής τάσης, σχετικά υψίσυχνες (γρήγορες) διακυμάνσεις, που εμφανίζονται ασυγχρόνιστες μεταξύ τους και δεν ακολουθούν ένα μονότονο μοτίβο σε όλη την έκταση του εγκεφάλου. Οσο το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα μετακινείται σε χαμηλότερες συχνότητες, τόσο είναι λιγότερο πιθανό ο ασθενής να διατηρεί τη συνείδησή του. Ομως, υπάρχουν αρκετές εξαιρέσεις σε αυτόν τον κανόνα, ώστε να μην μπορεί να εξυπηρετήσει ως γενική βάση για τη διάγνωση της απώλειας ή παρουσίας συνείδησης σε κάθε άνθρωπο. Γι' αυτό, οι επιστήμονες αναζητούν πιο ασφαλείς μετρήσεις και ορισμένοι θεωρούν ότι τις βρήκαν σε μια πιο θεμελιακή ιδιότητα κάθε συνειδητής εμπειρίας.

Καμπάνα

Η Σίλβια Κασαρότο και οι συνάδελφοί της στο πανεπιστήμιο του Μιλάνου επιστράτευσαν 102 υγιή άτομα και 48 ασθενείς με τραύμα στον εγκέφαλο, που έχουν κύκλο ύπνου - έγερσης και επικοινωνούν και λεκτικά. Επληξαν τον εγκέφαλο υγιών και ασθενών με μαγνητικούς παλμούς (διακρανιακή μαγνητική διέγερση), τόσο σε κατάσταση εγρήγορσης, όσο και απώλειας συνείδησης και κατέγραψαν την εγκεφαλική τους δραστηριότητα με ηλεκτροεγκεφαλογράφο. Τα ηλεκτρικά ρεύματα που επάγει ο μαγνητικός παλμός μέσα στον εγκέφαλο, μέχρι να αποσβεστούν σε κλάσματα του δευτερολέπτου, τον κάνουν να συμπεριφέρεται σαν καμπάνα, που όταν είναι σωστά φτιαγμένη πάλλεται σε μια χαρακτηριστική συχνότητα, με «ήχο» που απλώνεται σε όλη την έκτασή του. Στους ανθρώπους με απώλεια συνείδησης, η «καμπάνα» δεν ηχεί σωστά και ο «ήχος» δεν μεταδίδεται στις γειτονικές περιοχές του εγκεφάλου. Στη συνέχεια, οι ερευνητές ανέλυσαν τα δεδομένα με τεχνική ανάλογη με εκείνη της συμπίεσης αρχείων στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, για να διαπιστώσουν τη συνθετότητά τους (γι' αυτό η τεχνική ονομάστηκε zap και zip). Από τα ηλεκτροεγκεφαλογραφήματα υπολόγισαν τον Δείκτη Συνθετότητας Διαταραχών (PCI), ενώ κατέγραψαν και το πώς ένιωθαν οι ίδιοι οι συμμετέχοντες.

Διαπιστώθηκε ότι ένα άτομο που διατηρεί τη συνείδησή του εμφάνιζε τουλάχιστον μια μέτρηση με PCI πάνω από 0,31 (όριο που ονομάστηκε PCI*), ενώ τα άτομα με απώλεια συνείδησης είχαν πάντα χαμηλότερο PCI. Στη συνέχεια οι επιστήμονες έκαναν το ίδιο τεστ σε ασθενείς σε φυτική κατάσταση (τα σχετικά στοιχεία δεν εμφανίζονται στο διάγραμμα που δημοσιεύουμε), εντοπίζοντας ανάμεσά τους - τουλάχιστον με βάση τις μετρήσεις - ορισμένους, που φαίνονταν να διατηρούν τη συνείδησή τους. Σε ασθενείς διαγνωσμένους με «ελάχιστη συνειδητή κατάσταση» η μέθοδος κατέταξε σωστά ως έχοντες κάποιο επίπεδο συνείδησης το 95% των ασθενών, που υποβλήθηκαν στη μέτρηση. Θεωρείται ότι έτσι κι αλλιώς, η τεχνική αυτή αποτελεί ορόσημο στον τομέα και ανοίγει νέους ορίζοντες.

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγή: «Scientific American»

 https://www.rizospastis.gr

Το Facebook και ο «Μεγάλος Αδελφός»

Μερικές δεκαετίες νωρίτερα, λίγο μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Βρετανός πράκτορας Οργουελ έγραφε, στο περιβόητο βιβλίο του «1984», για τη αμφίδρομη συσκευή συνεχούς παρακολούθησης, που δεν έκλεινε ποτέ, βρισκόταν μέσα σε κάθε σπίτι και με την οποία ο «Μεγάλος Αδελφός» μπορούσε να παρακολουθεί συνεχώς κάθε πλευρά της ανθρώπινης δραστηριότητας και να επιβάλλει συγκεκριμένο τρόπο σκέψης. Στα χρόνια που μεσολάβησαν από τότε, ο τρόπος με τον οποίο εξελίχθηκαν και εφαρμόστηκαν οι νέες τεχνολογίες έκανε το όραμα των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών πράξη.

Ο εργαζόμενος σήμερα, ειδικά ο νεότερος, παρακολουθείται και υπόκειται σε συνεχή «πλύση εγκεφάλου» σχεδόν επί 24ώρου βάσης. Κεντρικό ρόλο σ' αυτή την κατεύθυνση παρακολούθησης ολόκληρου του πληθυσμού διαδραματίζουν τα λεγόμενα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ειδικότερα το Facebook και το Twitter απ' τη μία, και ο «παγκόσμιος οργανωτής της πληροφορίας», το Google, απ' την άλλη.

Μέσα «κοινωνικής» δικτύωσης

Τα λεγόμενα «μέσα κοινωνικής δικτύωσης» (ΜΚΔ) είναι μια σειρά διαδικτυακών πλατφορμών στις οποίες συνδέεται ένας μεγάλος αριθμός χρηστών και ανταλλάσσουν μεταξύ τους πληροφορίες. Τα πιο γνωστά ΜΚΔ είναι το Facebook, στο οποίο κάθε χρήστης βάζει πληροφορίες για τη ζωή του, τις σχέσεις του, τα συναισθήματά του, τους φίλους του κ.λπ., το Twitter, με το οποίο διαδίδονται σύντομα μηνύματα (με όριο 140 λέξεις έκαστο αρχικά, το οποίο τώρα έφτασε στις 280), το Instagram, κυρίως για φωτογραφίες, κ.ά.

Οι πλατφόρμες αυτές δίνουν την ψευδαίσθηση μιας ελεύθερης ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ των χρηστών τους. Πρόκειται για μέσα ιδιαίτερα εύχρηστα, στα οποία ο καθένας με ελάχιστες τεχνικές γνώσεις μπορεί να «φτιάξει μια σελίδα», να «ποστάρει» τις απόψεις του, να επιβραβεύσει άλλους χρήστες κ.λπ. Τα ΜΚΔ δίνουν την εντύπωση μιας μεγάλης παρέας, όπου οι χρήστες μπορούν ελεύθερα να μιλούν και να «κοινωνικοποιούνται», να σχετίζονται με τους φίλους τους ή να δημιουργούν νέους, όπου οι ιδέες διαδίδονται με ευκολία και ταχύτητα άνευ προηγουμένου στην ανθρώπινη ιστορία.

Ομως αυτή η εντύπωση είναι απλά μια λανθασμένη εντύπωση... Ο πραγματικός χαρακτήρας των ΜΚΔ είναι τελείως διαφορετικός.

Τα προαναφερόμενα ΜΚΔ είναι μεγάλοι αμερικανικοί μονοπωλιακοί όμιλοι, και ο πραγματικός τους χαρακτήρας καθορίζεται απ' αυτό, το κυρίαρχο χαρακτηριστικό τους.

Το σύνολο των πληροφοριών που εισάγουν οι χρήστες στα ΜΚΔ καταγράφεται, κωδικοποιείται, φυλάσσεται και επεξεργάζεται σε μεγάλες βάσεις δεδομένων, το επιχειρησιακό κέντρο των οποίων βρίσκεται στις ΗΠΑ. Βασικό χαρακτηριστικό των ΜΚΔ είναι πως συγκεντρώνουν το σύνολο των πληροφοριών για το σύνολο των χρηστών τους σε ένα κέντρο στις ΗΠΑ, με τρόπο αδύνατο με παλαιότερες «παραδοσιακές» μεθόδους.

Καθώς οι χρήστες των ΜΚΔ γενικά ταυτοποιούνται ως φυσικά πρόσωπα, σε πολλές περιπτώσεις ακόμα και αν χρησιμοποιούν ψευδώνυμα, οι πληροφορίες που συλλέγονται είναι εξαιρετικά πολύτιμες. Αυτές αφορούν τόσο δεδομένα που συνειδητά οι χρήστες εισάγουν στα ΜΚΔ (ηλικία, ιστορικά στοιχεία, συναισθηματική κατάσταση κ.λπ.), όσο και δεδομένα που οι χρήστες εισάγουν ασυνείδητα. Αυτά αφορούν είτε τις κοινωνικές συσχετίσεις (ποιοι είναι φίλοι μου κ.λπ.), είτε προτιμήσεις και πεποιθήσεις κάθε είδους, από σεξουαλικές μέχρι αισθητικές και πολιτικές. Κάθε «like» σε ένα κείμενο, ή σε μια φωτογραφία, θεωρείται στοιχείο της προσωπικότητας του χρήστη που το πατάει. Η ανάγνωση μιας είδησης και ο χρόνος που παραμένει ο χρήστης στην είδηση μαρτυρούν πόσο «ακουμπά» τον συγκεκριμένο χρήστη η συγκεκριμένη είδηση. Ολα αυτά τα στοιχεία φυλάσσονται ως κόρη οφθαλμού από τα ΜΚΔ και υπόκεινται σε συνεχή επεξεργασία, με στόχο την επιτηδευμένη διαφήμιση από τη μία, και την με μεγάλη ακρίβεια γνώση της κατάστασης των χρηστών από την άλλη.

Η πλευρά αυτή είναι ιδιαίτερα κρίσιμη, αφού επιτρέπει στο αστικό κράτος και τους μηχανισμούς του να εντοπίζουν το σύνολο των πεποιθήσεων κάθε χρήστη των ΜΚΔ, επιτυγχάνοντας μεγάλη ακρίβεια και πολύ υψηλό ποσοστό κάλυψης του πληθυσμού, σε βαθμό πρωτόγνωρο και αδύνατο να επιτευχθεί με τα προηγούμενα τεχνικά μέσα παρακολούθησης.

Παράλληλα, το τι διαδίδεται μέσα από τα ΜΚΔ βρίσκεται υπό τον άμεσο έλεγχο αυτών των ομίλων, εξασφαλίζοντας έναν ιδιαίτερα αποτελεσματικό προπαγανδιστικό μηχανισμό. Αυτό ισχύει τόσο γι' αυτά που διαδίδουν οι εταιρείες, όπως για παράδειγμα τα διάφορα κανάλια ειδήσεων του Facebook, όσο και για τις πληροφορίες των χρηστών, με το FB για παράδειγμα να διαγράφει τους λογαριασμούς όλων όσων τις απόψεις θεωρεί «επικίνδυνες». Η «εξατομίκευση» των ειδήσεων ανάλογα με τα ενδιαφέροντα, είναι ανοιχτή ομολογία πως το ποιες ειδήσεις φτάνουν σε κάθε χρήστη καθορίζεται από το ίδιο το FB. Πρόσφατα, τα ΜΚΔ ανέφεραν πως υλοποιώντας τις κατευθύνσεις ΗΠΑ και ΕΕ για «περιορισμό της τρομοκρατίας» θα φιλτράρουν το περιεχόμενο που αναρτούν οι χρήστες για να απομακρύνουν περιεχόμενο «τρομοκρατικό» ή περιεχόμενο που «ριζοσπαστικοποιεί».

Αντίστοιχα, γίνεται όλο και σημαντικότερη η αξιοποίηση των ΜΚΔ ως εργαλείων για τη διάδοση της αστικής πολιτικής και προπαγάνδας. Πέραν του αντικειμενικού «φτωχέματος» της πολιτικής, όταν τελικά γίνεται απλά «τσιτάτα», η τεράστια αμερικανική ισχύς στις πλατφόρμες αυτές επιτρέπει να προωθούνται επιθετικά εκείνες οι ειδήσεις, εκείνα τα σχόλια, εκείνες οι πληροφορίες που ευνοούν την «αμερικανική οπτική» της πραγματικότητας, και να θάβονται οι υπόλοιπες. Γενικότερα, οι όμιλοι των ΜΚΔ έχουν τη δυνατότητα να αποφασίζουν ποια είδηση είναι «ορθή» και ποια είναι «fake», απαγορεύοντας τη διάδοση της τελευταίας.

Google και η παγκόσμια οργάνωση της πληροφορίας

Αντίστοιχο ρόλο με τα ΜΚΔ διαδραματίζει και η μηχανή αναζήτησης Google, η οποία διαφημίζει ως αποστολή της την οργάνωση της παγκόσμιας πληροφορίας.

Τα τεχνικά επιτεύγματα της συγκεκριμένης πλατφόρμας είναι φυσικά αξιοθαύμαστα. Το Google πράγματι έχει φτάσει στο σημείο να αποτελεί σχεδόν το καθολικό ευρετήριο πληροφορίας για κάθε ζήτημα.

Ομως, αξίζει να αναρωτηθεί κανείς, με ποιο κριτήριο και για ποιο σκοπό οργανώνει το Google την Παγκόσμια Πλήροφορία;

Η «Google» είναι επίσης ένας αμερικανικός μονοπωλιακός κολοσσός. Και ο τρόπος που διαχειρίζεται τις πληροφορίες τελικά έχει ως κριτήριο την κερδοφορία του.

Πρώτα και κύρια, η μέθοδος με την οποία «αποφασίζει» ποια ιστοσελίδα να εμφανίσει είναι κρυφή. Τα κριτήρια με τα οποία αποφασίζουν οι υπολογιστές του Google να βάλουν μια ιστοσελίδα στην αρχή της λίστας, να τη θάψουν στην τρίτη σελίδα των αποτελεσμάτων ή να μην την εμφανίσουν καθόλου, είναι τελείως αδιαφανή. Ομως, η κατάταξη στην οποία σε «βγάζει» το Google είναι ζωτικής σημασίας για την ιστοσελίδα σου, αφού μπορεί να διαφοροποιήσει τον αριθμό των επισκεπτών της δέκα ή και εκατό φορές πάνω. Ετσι, το Google έχει τεράστια ισχύ στο Διαδίκτυο και γενικότερα, αφού μπορεί να αποφασίσει ποια πληροφορία θα γίνει γνωστή και ποια όχι. Αν δεν σε έχει το Google, σχεδόν δεν υπάρχεις. Το πρόσφατο παράδειγμα της τεχνητής μείωσης της κατάταξης των ειδήσεων του ρωσικού δικτύου RT από τη Google είναι χαρακτηριστικό της αμερικανικής επιρροής στα νέα αυτά τεχνολογικά μέσα και του τρόπου με τον οποίο επιδρούν συνολικά στην κοινωνική συνείδηση.

Παράλληλα, το Google συλλέγει αφειδώς το σύνολο των πληροφοριών που αφορούν τους χρήστες. Κάθε ηλεκτρονική αναζήτηση στο Google καταγράφεται και συνδέεται με τον υπολογιστή από τον οποίο έγινε, το χρόνο που έλαβε χώρα και στις περισσότερες περιπτώσεις το φυσικό πρόσωπο που την έκανε, ειδικά όταν χρησιμοποιεί κανείς και την πλατφόρμα για την ηλεκτρονική αλληλογραφία του. Παράλληλα το Google συλλέγει και αναρίθμητες άλλες πληροφορίες. Τις ιστοσελίδες που επισκέπτεται κάποιος, χρησιμοποιώντας τους συνδέσμους που ακολουθεί από τη μηχανή αναζήτησης, «cookies» ή ακόμα και από τις γραμματοσειρές μιας ιστοσελίδας. Οι πληροφορίες αυτές καταγράφονται για κάθε χρήστη και φυλάσσονται στους υπολογιστές του ομίλου της «Google», επιχειρησιακό κέντρο των οποίων είναι οι ΗΠΑ.

Δίπλα σ' αυτά, το Google μέσα από άλλες «υπηρεσίες» του, όπως οι χάρτες κ.λπ., παρακολουθεί τις μετακινήσεις των χρηστών του, την αλληλογραφία τους, το δίκτυο των επαφών τους, αλλά έχει τελικά και έλεγχο των συσκευών κινητού τηλεφώνου τους, αφού το γνωστό Android ανήκει στην «Google».

Σχέσεις με τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες

Ο χρήστης των ΜΚΔ παράγει σε συνεχή βάση χρήσιμα δεδομένα που αφορούν τον ίδιο και τον κοινωνικό του περίγυρο, και τα παρέχει δωρεάν στους διαδικτυακούς κολοσσούς, ουσιαστικά «αυτοφακελώνεται». Τα 2 δισεκατομμύρια χρήστες του FB, και οι χρήστες του Google, του Τwitter και των άλλων ΜΚΔ, παρέχουν σε συνεχή βάση και δωρεάν έναν αναρίθμητο όγκο δεδομένων που σχετίζονται με την προσωπικότητά τους στις επιχειρήσεις αυτές.

Αυτή η δυνατότητα δεν θα μπορούσε να διαφύγει από τις μυστικές υπηρεσίες. Τα σύγχρονα αυτά τεχνικά μέσα κάνουν πράξη κάτι αδιανόητο σε προηγούμενες περιόδους: Την προληπτική παρακολούθηση του συνόλου του πληθυσμού και την καταγραφή στοιχείων για όλους.

Η στενή συσχέτιση του Google, του FB, του Τwitter και των άλλων ΜΚΔ με τις αμερικανικές υπηρεσίες είναι αδιαμφισβήτητη. Είναι σχεδόν δεδομένη η απευθείας πρόσβαση της NSA στους υπολογιστές των επιχειρήσεων αυτών. Ομως, η συσχέτιση είναι βαθύτερη, πιο οργανική, πιο άμεση. Πολλαπλές αναφορές δείχνουν πως οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ συμμετείχαν ενεργά, συχνά ακόμα και καθοριστικά, στο σχεδιασμό, στα κεφάλαια για την ίδρυση και στις κατευθύνσεις των επιχειρήσεων αυτών, στην κυριαρχία τους στο διαδικτυακό στερέωμα.

Οι επιχειρήσεις αυτές και η κυριαρχία τους έχουν οικοδομήσει μια καθολική μηχανή παρακολούθησης σχεδόν του συνόλου της ζωής κάθε εργαζόμενου.

Η στενή, οργανική συσχέτιση των ΜΚΔ με τις ΗΠΑ είναι φανερή από τις αντιδράσεις άλλων κρατών στην αυξανόμενη επιρροή των ΜΚΔ. Οι συγκρούσεις στο χώρο του διαδικτύου αντανακλούν τις γενικότερες αντιθέσεις ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη. Υπό αυτό το πρίσμα, πρέπει να γίνει κατανοητή η πρόσφατη αντιπαράθεση των γερμανικών κρατικών υπηρεσιών με την πλατφόρμα Facebook. Η γερμανική πλευρά αντιτίθεται στη «δεσπόζουσα θέση» του Facebook στα ΜΚΔ, δηλαδή στο γεγονός ότι τα δεδομένα των Γερμανών συγκεντρώνονται από τις αμερικανικές και όχι τις γερμανικές υπηρεσίες.

Για την απάντηση του λαϊκού κινήματος

Δεν είμαστε αρνητές, δεν στεκόμαστε φοβικά ή αμήχανα μπροστά στη νέα τεχνολογία. Βλέπουμε τις δυνατότητές της, βλέπουμε και το πώς αξιοποιείται από τον ιμπεριαλισμό, τους μονοπωλιακούς ομίλους. Σήμερα, με επιτακτικό τρόπο αναδεικνύουμε αυτές τις πλευρές, αναδεικνύουμε το πώς προωθείται και πώς αξιοποιείται η νέα τεχνολογία προς όφελος του ταξικού εχθρού, για να μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε πλευρές και να προφυλαχθούμε από τους κινδύνους.

Οι τεράστιες δυνατότητες της σύγχρονης εποχής, της τεχνικής και της επιστήμης που δημιούργησαν οι άνθρωποι, είναι εμφανείς σε όλους. Η κατεύθυνση που έχουν λάβει όμως τα μέσα παραγωγής και η χρήση τους δεν οδηγεί στην κάλυψη των συνδυασμένων αναγκών των εργαζομένων, αντίθετα αξιοποιείται για να παρακολουθεί και να χειραγωγεί εργαζόμενους, για να ισχυροποιεί την αστική εξουσία.

Αυτή η αντίθεση, σε τελευταία ανάλυση, είναι αντανάκλαση της βασικής αντίθεσης της κοινωνίας μας. Η κοινωνική παραγωγή ασφυκτιά κάτω από την «μπότα» της κυριαρχίας των μονοπωλιακών ομίλων, του κέρδους τους, του κράτους τους, η οποία κυριαρχία «απλώνεται» σε κάθε πλευρά της κοινωνίας. Η λύση της αντίθεσης είναι στον ορίζοντα, και δεν είναι άλλη από την ανατροπή της κυριαρχίας των μονοπωλιακών ομίλων, την οικοδόμηση μιας ριζικά διαφορετικής κοινωνίας, με την εξουσία στα χέρια των εργαζομένων. Αυτός ο δρόμος είναι ο μοναδικός που μπορεί να ικανοποιήσει τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες, και σ' αυτόν το διαδίκτυο και οι εφαρμογές του θα αξιοποιηθούν για το συμφέρον των εργαζομένων.

Γ. Λ.

 https://www.rizospastis.gr