Απ' το βήμα της Βουλής ο πρωθυπουργός καυχήθηκε χτες για τη νοσοκομειακή κάλυψη των ανασφαλίστων λέγοντας ότι πια δεν τους στέλνουν «μπουγιουρντί» για τα έξοδα της νοσηλείας τους. «Μπουγιουρντί» - δηλαδή ειδοποιητήριο για τα έξοδα νοσηλείας - δεν στέλνεται. Ομως, το «μπαγιόκο» - δηλαδή η χρέωση για το «κόστος» της νοσηλείας - παραμένει. Και γι' αυτό ο πρωθυπουργός δεν είπε κουβέντα. Σε πρόσφατη συνάντηση με την ΕΙΝΑΠ, ο υπουργός Υγείας παρέθεσε τα παρακάτω στοιχεία: Μετά την ψήφιση του νόμου για την «πρόσβαση των ανασφάλιστων στο δημόσιο σύστημα Υγείας», έχουν σωρευτεί στα δημόσια νοσοκομεία χρεωστικά 155 εκατ. ευρώ. Επιπλέον 28 εκατ. ευρώ είναι βεβαιωμένες οφειλές ανασφάλιστων για τη νοσηλεία τους πριν από την ψήφιση του νόμου, που έχουν αποσταλεί στην Εφορία και τώρα φτάνουν ως «μπιλιετάκια» (από 1.000 έως 6.000 ευρώ) στους οφειλέτες, οι οποίοι αδυνατούν να τα καταβάλουν. Ο υπουργός διατείνεται ότι το θέμα έχει ρυθμιστεί και το ίδιο επανέλαβε χτες και ο πρωθυπουργός. Μένει να αποδειχτεί στην πράξη. Ωστόσο, ακόμα και αυτή η ελάχιστη παροχή προς τους ανασφάλιστους δεν καλύπτεται με επιπλέον κρατική επιχορήγηση στα νοσοκομεία, αλλά από τις πάγιες πιστώσεις για τις λειτουργικές δαπάνες των νοσοκομείων, που για τα έτη 2016 και 2017 παρέμειναν καθηλωμένες στα 1,156 δισ. ευρώ. Μ' άλλα λόγια, ανασφάλιστοι και ασφαλισμένοι υποφέρουν απ' τις ίδιες περικοπές στην ώρα της ανάγκης και της νοσηλείας.
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΥΓΕΙΑΣ
«Ωδινεν όρος και έτεκεν μυν»...
Η κυβέρνηση αφού όλο το προηγούμενο διάστημα προπαγάνδιζε τις δήθεν ριζικές τομές που θα κάνει στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ), ότι κάθε γειτονιά θα έχει το γιατρό της και άλλες παρόμοιες μεγαλοστομίες, εν τέλει έφερε τελευταία στιγμή και «από το παράθυρο» μια τροπολογία με ένα άρθρο που ουσιαστικά υποβαθμίζει παραπέρα την ΠΦΥ και ορίζει και την ημερομηνία λήξης της, μετά από 4 χρόνια που θα σταματήσει η χρηματοδότησή της από το ΕΣΠΑ.
Η τροπολογία που ψηφίστηκε αφορούσε τη δημιουργία και στελέχωση Τοπικών Ομάδων Υγείας (ΤΟΜΥ) και σηματοδοτεί τα... μεγαλεπήβολα σχέδια της κυβέρνησης για την ΠΦΥ. Ετσι, η κυβέρνηση και στην ΠΦΥ εφαρμόζει τη βασική κατεύθυνσή της για ελάχιστες παροχές, με όσο το δυνατόν μικρότερο κόστος για το κεφάλαιο και το κράτος του.
Με βάση το νόμο, οι ΤΟΜΥ θα έχουν στην ευθύνη τους έναν αρκετά μεγάλο αριθμό του πληθυσμού (10.000 - 12.000 κατοίκους) και θα στελεχώνονται μόνο από 1 νοσηλευτή, 1 διοικητικό υπάλληλο και 1 γιατρό (γενικό γιατρό ή παθολόγο ή παιδίατρο). Δηλαδή, μπορεί σε μια περιοχή με 10.000 κατοίκους να υπάρχει μόνο παιδίατρος ή μόνο παθολόγος. Η λειτουργία των ομάδων θα είναι σε 2 βάρδιες και θα παρέχουν, όπως λέει ο νόμος, υπηρεσίες προαγωγής, πρόληψης, διάγνωσης και θεραπείας.
Ολα αυτά είναι σκέτη κοροϊδία! Διότι με αυτό το ελάχιστο προσωπικό είναι αδύνατο να παρέχονται οι προαναφερθείσες υπηρεσίες. Μόνο ως αστείο μπορεί να εκληφθεί ότι «οι ΤΟΜΥ θα παρέχουν ολοκληρωμένες και ποιοτικές υπηρεσίες σε όλο τον πληθυσμό και ιδιαίτερα στις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες». Είναι ζήτημα αν αυτές οι ομάδες θα μπορούν έστω να συνταγογραφούν, ενώ η μέτρηση της πίεσης θα θεωρείται περίπου πολυτέλεια. Αυτό είναι ακρωτηριασμός της έννοιας και της αποστολής της ΠΦΥ, που την προβάλλουν ως μεγάλη τομή. Είναι ακρωτηριασμός ακόμα και των ελάχιστων παροχών που είχαν οι λαϊκές οικογένειες, και περιορισμός τους στο τμήμα των εξαθλιωμένων.
Αλλά και το προσωπικό που θα στελεχώσει τις τοπικές ομάδες θα είναι εργαζόμενοι ορισμένου χρόνου, με δίχρονες συμβάσεις εργασίας, δηλαδή προσωπικό με μειωμένα δικαιώματα, το οποίο θα εναλλάσσεται μεταξύ φτηνής, εντατικοποιημένης εργασίας και ανεργίας, που εκτός των άλλων θα απαξιώνεται ως εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό. Επίσης, αναφέρεται ως ανδραγάθημα ότι το σχέδιο θα υλοποιηθεί από την προσωρινή (για 4 χρόνια) χρηματοδότηση του ΕΣΠΑ, που σημαίνει ότι στρώνεται το έδαφος αυτές οι μονάδες το επόμενο διάστημα να περάσουν σε ανταποδοτική πληρωμή, όπως συνήθως γίνεται όταν δεν υπάρχει μόνιμη, πλήρης και επαρκής κρατική χρηματοδότηση, στην ευθύνη της Τοπικής Διοίκησης, των ΜΚΟ, των Κοινωνικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων ή με τη συνεργασία όλων αυτών. Με τον τρόπο αυτό προχωρά η ιδιωτικοποίηση και επιχειρηματικοποίηση τμημάτων του μέχρι σήμερα δημόσιου συστήματος Υγείας.
