Άνευ λόγου και αιτίας χαρακτηρίστηκε από τους “άρχοντες” του νοσοκομείου η
τελευταία παράσταση διαμαρτυρίας.
Υπερβολικοί στις ανησυχίες μας, όπως
αυτές εκφράζονται, μιας και η οφθαλμολογική δεν μεταφέρεται αλλά οι τεχνικές
παρεμβάσεις γίνονται, οι παλιότερες αποφάσεις της διοίκησης δεν αλλάζουν αλλά
συζητήσεις μεταξύ διευθυντών για τον αριθμό της εν δυνάμει αύξησης των
χειρουργείων αποκτούν μάλλον φιλολογικό
χαρακτήρα, όπως και της νοσηλευτικής υπηρεσίας δεν της ζητήθηκε καμιά
συγκατάθεση αλλά “αυτοβούλως” κάνει βολιδοσκοπήσεις με το προσωπικό.
Αυτό το σκηνικό εύκολα μεταφράζεται ως δούλεμα και
για να γίνουμε πιο επιεικείς αναφέρουμε την παροιμία “ο κόσμος το έχει τούμπανο και
εγώ κρυφό καμάρι” . Και μέσα σ`αυτό το άνευ λόγου και αιτίας σκηνικό γίνεται
και η ανακοίνωση της ιατρικής υπηρεσίας για τις δρομολογημένες οαεδίτικες
προσλήψεις προσωπικού αλλά και
τις από μεριάς της προσπάθειες για κάλυψη μερικών εκ των κενών θέσεων με μόνιμο
προσωπικό. Η ιατρική υπηρεσία έκανε τις προσπάθειές της όπως πιθανόν όφειλε να κάνει εδώ και πολύ
καιρό. Η διοίκηση που στέκει, εκτός και αν αυτή εκπροσωπείται από την ιατρική
υπηρεσία. ΜΜΕ , δήμαρχοι και συνεντεύξεις
η προ της είσπραξης χρημάτων περίοδος. Τώρα βουβαμάρα, σιγή ιχθύος, μη
σπάσουμε και τα αυγά και σταματήσει η “εισροή” χρημάτων. Γιατί εδώ που τα λέμε
είναι διαφορετικό κάθε φορά να παίζεις με τη χρηματοδότηση του νοσοκομείου και
διαφορετικό να έχεις να καλύπτεις μόνιμες θέσεις εργασίας. Διαφορετικό το κόστος. Άλλωστε το
κόστος της μισθοδοσίας εύκολα μετακυλίεται και καλύπτεται από μια συνεχιζόμενη
κερδοφορία του νοσοκομείου.
Εδώ να ξεκαθαρίσουμε κάτι· μπορεί η είσπραξη
χρημάτων να έγινε κανονικά, το “πλεόνασμα” των 4εκατ.να κρατήθηκε και να “επενδύθηκε”,
αυτό όμως δεν αναιρεί ότι και αυτό ανήκει στα ματωμένα πλεονάσματα πρώτα του
φοροληστευμένου λαού και δεύτερο στον ήδη τσαλακωμένο εργαζόμενο του
νοσοκομείου. ήδη επιχειρηματολογούν και θα συνεχίσουν να επενδύουν σ`αυτό:
δουλειά-δραστηριότητα-παραγωγικότητα-και μια λέξη που θα τη βρούμε μπροστά μας,
ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ( το καλύτερο νοσοκομείο με τις αρτιότερες παροχές).
Το σκηνικό που στήθηκε και πλαισιώνεται με
καινούργιες δράσεις στο νοσοκομείο διόλου δεν διαφέρει από αυτή της κεντρικής
πολιτικής σκηνής. Ματωμένα πλεονάσματα και αντισταθμιστικά μέτρα ανακοινώνει η
κυβέρνηση· σου παίρνει 10, επιστρέφει 1
και η αντιστάθμιση ολοκληρώθηκε . Μόνο
που δε διευκρινίζει ότι τα υπόλοιπα 9 θα
μοιραστούν σε χρεολύσια δανειστών και ως “αντισταθμιστικά αντίβαρα” σε λύκους
επενδυτές, ξένους και Έλληνες. Πάνω
σ`αυτή τη μοιρασιά και όχι μόνο γίνεται η διαπραγμάτευση, για το
μοίρασμα του υπόλοιπου 9, αλλά και για το πόσο περισσότερα καθώς επίσης και τον
τρόπο που θα τα παίρνουν από τον εργαζόμενο λαό.
Το ξαναλέμε στα όρια του βαρετού· η ένταση της
εργασίας από την υποστελέχωση φέρνει και τα απόνερά της. Καθήκοντα αλλότρια θα
γίνονται όλο και πιο συχνά και το φαινόμενο ούτε προσωρινό αλλά ούτε και
περιορισμένο σε μια ειδικότητα χαρακτήρα θα έχει. Απογευματινές δραστηριότητες
που ξεκινούν την πρωινή βάρδια συνηθίζεται και θεωρείται φυσιολογικό. Η
ψευτοανακούφιση από την παρουσία συναδέλφων με ελαστικές σχέσεις εργασίας θα
έχει συνεχώς περιορισμένο χρονικό ορίζοντα. Έτσι δημιουργείται ένα περιβάλλον
που χαρακτηρίζεται από μια παγιωμένη κατάσταση που στο τέλος υιοθετείται ως μη διαφορετικά
γενόμενη.
Πάντως τους χαρακτηρίζει μια κανονικότητα στη στάση
τους· τυπικοί, τακτικοί και δραστήριοι για το “κοινό” καλό: ΚΕΡΔΟΣ που οδηγεί
σε αυτονομία και απαγκίστρωση από την κρατική χρηματοδότηση· για να συμβάλλουμε
και εμείς ως ίδρυμα στην αύξηση του υπόλοιπου 9 . Όσο ο εργαζόμενος πιστεύει
ότι δεν έχει θέση σ`αυτό το γίγνεσθαι και περιμένει υπομονετικά στη πολυθρόνα
αναθέτοντας σε φωστήρες-σωτήρες πρώην, τωρινούς και μελλοντικούς κυβερνώντες αλλά πάντοτε της
ίδιας πάντα πολιτικής κατεύθυνσης τη συνέχιση της ύπαρξής του, χωρίς να βλέπει τη δική του οργάνωση και συμμετοχή,
ας αντιληφθεί ότι το παραμύθι έχει και
λύκο.
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΝΟΣ. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
