ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ
Μέχρι τέλος Φλεβάρη η περίοδος «εκτάκτου ανάγκης»
Τετραπλασιάστηκαν οι ποσότητες που χαρακτηρίζονται ως μολυσματικά και μεταφέρονται στο ΧΥΤΑ Φυλής
Παρατείνεται μέχρι το τέλος του Φλεβάρη η περίοδος «εκτάκτου ανάγκης» -όπως τη χαρακτήρισαν κυβέρνηση και Τοπικές Διοικήσεις- για τη μεταφορά -χωρίς να γίνει η διαλογή- από δημοτικά και ιδιωτικά οχήματα των νοσοκομειακών αποβλήτων σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο στο ΧΥΤΑ Φυλής.
Στο ΧΥΤΑ μεταφέρονται απόβλητα από τις υγειονομικές μονάδες της Αττικής, του Πειραιά και νησιών του Αιγαίου, και εκεί, με βάση την τελευταία εγκύκλιο του υπουργείου Υγείας, θα γίνεται η διαλογή με τη συνδρομή δύο εργαζομένων από κάθε υγειονομική μονάδα.
Την αντίθεσή τους σε αυτήν την επιλογή έχουν εκφράσει τα συνδικάτα των εργαζομένων στα νοσοκομεία, ενώ προχτές η ΠΟΕΔΗΝ, με ανακοίνωσή της, κατάγγειλε ότι «μεθοδεύεται ο χαρακτηρισμός του συνόλου των νοσοκομειακών αποβλήτων σε επικίνδυνα νοσοκομειακά απόβλητα, ώστε να οδηγούνται σε τετραπλάσια τιμή στους αποτεφρωτήρες που πίσω τους κρύβονται μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα».
Χτες, αντιπροσωπεία της ΠΟΕΔΗΝ και Διοικητικών Συμβουλίων των Σωματείων στα νοσοκομεία έκαναν παράσταση διαμαρτυρίας στο ΧΥΤΑ για την υποχρέωση των εργαζομένων των νοσοκομείων να συνοδεύουν και να συμμετάσχουν στη διαλογή των αποβλήτων. Οπως διαπίστωσε η αντιπροσωπεία, οι ποσότητες, που χαρακτηρίζονται ως επικίνδυνα και μεταφέρονται στο ΧΥΤΑ τετραπλασιάστηκαν την περίοδο της «εκτάκτου ανάγκης». Η μεταφορά κάθε κιλού χρεώνεται με 2 ευρώ, ενώ υπάρχουν και νοσοκομεία όπως ο «Ευαγγελισμός», που το τελικό κόστος μεταφοράς φτάνει 3 ευρώ το κιλό. Οπως αναφέρθηκε στην αντιπροσωπεία από εργαζόμενους που συνόδευαν τα απόβλητα, υπάρχει νοσοκομείο που πέρυσι πλήρωσε 70.000 ευρώ και φέτος θα πληρώσει -αν συνεχιστεί με τους ρυθμούς του Γενάρη- 300.000 ευρώ, τη στιγμή που το κονδύλι για τις λειτουργικές δαπάνες του μειώθηκε κατά 21% το 2014.
Με την παράταση -όπως και με την εγκύκλιο- η κυβέρνηση δείχνει πως γράφει στα παλιά της τα παπούτσια τη δημόσια Υγεία, αδιαφορεί για την προστασία των εργαζομένων, θέλει μόνο προπαγανδιστικά να εμφανιστεί ότι κάτι κάνει. Αντί να ενταθούν οι προσπάθειες ελέγχου, ούτως ώστε να γίνεται όλη η διαδικασία διαλογής στην πηγή, μεταθέτει την ευθύνη σε δύο εργαζόμενους που στο τέλος του κύκλου πρέπει να αποφασίσουν τι είναι μολυσματικό και τι όχι, την ώρα που η ίδια η πρόσμιξη έχει μετατρέψει τα πάντα σε μολυσματικά.
