Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014

Τακτικές αποπροσανατολισμού
Την ευκαιρία να αποπροσανατολίσουν τους εργαζόμενους, άλλη μια φορά, σε ατέρμονες δικαστικές ατραπούς και να σπείρουν αυταπάτες, βρήκαν οι συνδικαλιστικές δυνάμεις του οπορτουνισμού. Μια «ιστορία», που συν τοις άλλοις, εξασφαλίζει πελατεία και στα δικηγορικά γραφεία.
Με αφορμή ανώνυμο μήνυμα που στάλθηκε μαζικά για την ειδική εισφορά αλληλεγγύης - για το οποίο έχει παρέμβει η δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος - νομικοί σύμβουλοι, συνδικαλιστικές οργανώσεις αλλά και παρατάξεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (εκπαιδευτικών και άλλων), έβγαλαν γνωμοδοτήσεις και σχετικές ανακοινώσεις. Σε αυτές, αλλού με συγκαλυμμένο τρόπο και αλλού ανοιχτά, σπρώχνουν τους εργαζόμενους σε δικαστικές διεκδικήσεις για την επιστροφή της εισφοράς αλληλεγγύης.
Να θυμίσουμε ότι αυτό δε συμβαίνει για πρώτη φορά. Πριν από λίγα χρόνια, ανάλογη τακτική ακολούθησαν και για το λεγόμενο επίδομα των 176 ευρώ. Και τότε βγήκαν μπροστά συνδικαλιστικές οργανώσεις και δικηγορικά γραφεία, για να οδηγήσουν στα δικαστήρια όσους δημόσιους υπαλλήλους δεν το είχαν πάρει. Πριν από λίγες μέρες, το Συμβούλιο της Επικρατείας απέρριψε το σχετικό αίτημα.
Κανείς δεν απορρίπτει οποιαδήποτε μορφή διεκδίκησης για τα δικαιώματα των εργαζομένων. Το ζήτημα όμως είναι ότι οι δυνάμεις αυτές στήνουν κατά καιρούς βιομηχανίες δικαστικών προσφυγών, που, εκτός των άλλων, συγκαλύπτουν, και άρα αποδυναμώνουν, το κύριο: Οτι η ικανοποίηση των αναγκών των εργαζομένων κρίνεται κυρίως και πάνω απ' όλα στο πεδίο της ταξικής πάλης και όχι στις αίθουσες των ταξικών δικαστηρίων.
Με αυτήν την οπτική πρέπει να αντιμετωπιστεί και η πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ για τις αποδοχές των ενστόλων. Οπως σημείωσε το Γραφείο Τύπου του ΚΚΕ, «η εμπειρία έχει δείξει επίσης ότι οι κυβερνήσεις βρίσκουν τρόπους για να ξεπερνούν ή να ακυρώνουν στην πράξη δικαστικές αποφάσεις που δεν τους είναι αρεστές». Η θέση αυτή επιβεβαιώνεται ήδη από την προσπάθεια της κυβέρνησης να εμφανίσει ως κίνδυνο για την οικονομία και την κοινωνία την απόφαση αυτή, ενώ μιλά για τη λήψη «ισοδύναμων» φορολογικών μέτρων.