Οι ευχές
του έτους, η επιχειρησιακή σύμβαση εργασίας και το λουρί της μάνας.
“Αίσιον το έτος 2014” “Χρόνια
Πολλά και ευτυχισμένα” “Αγάπη και ειρήνη
επί της γης και επί παντός ζωντανού” και
οι ευχές πηγαινοέρχονται εκατέρωθεν του πλήθους εμφορούμενες από θέρμη και εμποτισμένες
με μπόλικο τόνο και ηχόχρωμα. Και καθώς το σκηνικό των ημερών περνά στην
ιστορία ένα τοπίο γνωστό από τα παλιά εμφανίζεται. Το γνωστό
τοπίο της εργασίας, του μεροκάματου, της ανεργίας, της ανέχειας, της
εξαθλίωσης, της μιζέριας.
Ανάκαμψη, ανάπτυξη, φως στο τούνελ, πρωτογενές πλεόνασμα, η προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και στο τέλος όπως είθισται ένα SUCCESS STORY που έτυχε ιδιαίτερης προσοχής. Υπεγράφη
σύμβαση μεταξύ μερών(ξενοδόχων και εργαζομένων) με αυξήσεις μισθών 1% το 2015!!!!
και η είδηση έπεσε σαν χαρμόσυνο γεγονός από το αλαλάζον εργοδοτικό-
δημοσιογραφικό- παπαγαλίστικο προσωπικό, κρύβοντας επιμελώς την ουσία. Κι η
ουσία που επιμελώς αποκρύπτουν, κάτω από το πρίσμα ενός μεγεθυντικού φακού
παίρνει άλλη όψη. Σκληρή και τραχιά η
πραγματικότητα. 1% η αύξηση το 2015 όταν τα κέρδη των επιχειρήσεων στον τουρισμό
(οι ίδιοι το διατυμπανίζουν) πήραν δυσθεώρητα ύψη. 1% η αύξηση το 2015 όταν οι
μειώσεις των μισθών τους έφτασαν το 15% με σύμφωνη γνώμη των εργοδοτικών
συνδικαλιστικών ηγεσιών προ διετίας.
1% η αύξηση το 2015 όταν η εργασία των υπαλλήλων μετριέται σε διψήφιο
αριθμό ωρών δουλείας. 1% η αύξηση το 2015 όταν η πραγματική τιμή της εργατικής
δύναμης αγγίζει επίπεδα δεκαετιών παλιών.
Και ο κατάλογος τελειωμό δεν έχει. Και πως να έχει
άλλωστε όταν η παραγωγικότητα της εργασίας με ταυτόχρονη εκμετάλλευση του
εργαζόμενου από τη μια πλευρά και τα κέρδη των εργοδοτών από την άλλη αναλογικά συνδέονται. Βέβαια όλα αυτά μόνο
τυχαία δεν λέγονται. Πρόλογος στα δικά μας στα υπάρχοντά μας είναι μιας και η χρονιά
του 2014 φέρνει μαζί της και την υπογραφή νέας επιχειρησιακής σύμβασης. Η
διοίκηση του νοσοκομείου δια του εντεταλμένου της νομικού συμβούλου κοινωνεί
προς τους εργαζόμενους πως ναι μεν δεν καταγγέλλει τυπικά την επιχειρησιακή σύμβαση
οφείλει όμως, όπως του δίνει ο νόμος το δικαίωμα, να προχωρήσει σε περικοπές αδειών,
παροχών κτλ. Τούτο σημαίνει πως άδειες όπως Η.Υ, και πιθανόν και άλλες να μπουν στο χρονοντούλαπο της εργατικής ιστορίας. Και
τούτο πιθανόν να είναι μόνον η αρχή. Πώς να μην υπάρχει και η σκέψη στο πίσω μέρος
του κεφαλιού ότι η μη ύπαρξη Ε.Σ. ανοίγει την όρεξη στους διοικούντες να “ προσκαλούν”
τους ενδιαφερόμενους-εργαζόμενους σε υπογραφή ατομικής σύμβασης; Ακούγεται
μακρινό αλλά να μην βαυκαλιζόμαστε γιατί η επιχειρηματικότητα απαιτεί κερδοφορία
και η κερδοφορία για να έχει ύπαρξη απαιτεί ξεζούμισμα. Απαιτεί συμβάσεις έργου,
συμβάσεις περιορισμένου χρόνου, απαιτεί εργαζόμενους δουλικά.
Δεν θα αργήσουμε
να δούμε αυτά που από χρόνους πολλούς λέμε σε όλους τους τόνους, όπως νοσηλευτές
και λοιπούς να προσλαμβάνονται για μικρά διαστήματα. Άλλωστε «Τα καθήκοντα, οι υποχρεώσεις και τα
δικαιώματα όλων των προσλαμβανομένων στο Νοσοκομείο θα καθορίζονται αφ’ ενός με
τις συμβάσεις οι οποίες θα υπογράφονται από αυτούς και τον Πρόεδρο του Δ.Σ. ή
τον Γενικό Διευθυντή και αφ’ ετέρου με εγκυκλίους και οδηγίες του Υπουργείου,
του Δ.Σ., του Γενικού Διευθυντή προς όλους τους εργαζόμενους στο Νοσοκομείο.» Τούτα αναφέρει ο ΕΚΛ του νοσοκομείου και εμείς λέμε ηλίου
φαεινότερο δεν υπάρχει!!
Και επειδή οι αγώνες δρόμου χρειάζονται τους λαγούς
για να κάνουν καλούς χρόνους, στη δική μας περίπτωση λαγός των εξελίξεων αναλαμβάνει
διευθυντής που προτρέχει πριν το πέρας της τρίμηνης μετενέργειας να εκδηλώσει
τις προθέσεις της διοίκησης.
Μπαίνει βέβαια το ερώτημα κυρίως για τους έχοντες καλή
τη πίστει. Θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά η διοίκηση όταν οι επιλογές
καθορίζονται από Ε.Ε, ΤΡΟΙΚΑ και τους εδώ εντολοδόχους τους; Εμείς από την αρχή
το λέμε και ξεκάθαροι γινόμαστε και από αυταπάτες δεν διακατεχόμαστε, ότι η
εκάστοτε διοίκηση με τούτον ή τον άλλον διοικητή το μακρύ χέρι του υπουργείου
είναι, η φυσική προέκταση του αντιβραχίου, φυσικοί σύμμαχοί τους δηλαδή. Γι`αυτό και ποτέ δεν τους κατατάσσαμε στους εν
δυνάμει υποστηρικτές μας. Στην αντίπερα όχθη ανήκουν. Παρόμοια ερωτήματα πολλά
θα γεννηθούν που άλλα θα βρίσκουν απάντηση και άλλα όχι.
Εμείς από την πλευρά μας απευθυνόμαστε στον καθένα ξεχωριστά και ρωτάμε: Είμαστε διατεθειμένοι να βάλλουμε πλάτη στις επιλογές των εργοδοτών και ως
απλοί θεατές καθήμενοι επί του καναπέ να μοιρολογούμε για
την Ιθάκη που χάθηκε ή θα μπούμε
στη διαδικασία της αντίδρασης,
αντίστασης κάνοντάς το ταξίδι διεκδίκησης και νίκης;
-Όλοι τη Δευτέρα 20 Ιανουαρίου
στη συνεδρίαση του Δ.Σ. στις 1.30μμ.
-Να συγκληθεί
άμεσα Γενική Συνέλευση.
Η υπόθεση της Ε.Σ δεν είναι μόνο υπόθεση του
Δ.Σ. και διαβουλεύσεων νομικών. Είναι πρώτα από όλα υπόθεση δική μας .Εδώ και το λουρί της μάνας.
ΥΓ1: Η δική μας εργασία είναι τα κέρδη των
αφεντάδων.
ΥΓ2: Οι θεσμοί του εποικοδομήματος, όπως
οι νόμοι δηλαδή, εξυπηρετούν την οικονομική
βάση αυτού. Με νόμους και διαβουλεύσεις καταργήθηκαν οι πρότερες κατακτήσεις.
ΥΓ3: Από τα παλιά έρχεται: ΝΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ
ΔΙΚΙΟ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΗ για να μπορέσει και αυτός να τιμηθεί από τα στερνά!
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ
ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΝΟΣ. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ(στηρίζεται από το ΠΑΜΕ)
