Το «Success Story» και τα παιδιά του ελληνικού λαού
Στην Ξηροκρήνη Θεσσαλονίκης θάνατος ενός δεκατριάχρονου κοριτσιού μιας άνεργης μητέρας από τις αναθυμιάσεις που έβγαζε το μαγκάλι που χρησιμοποιούσαν για να ζεσταθούν, αφού ζούσαν χωρίς ρεύμα ένα χρόνο.
Σε διαμέρισμα φτωχής - λαϊκής οικογένειας στο Κορδελιό Θεσσαλονίκης, που επί 7 μήνες είναι βυθισμένο στο σκοτάδι, η γιαγιά και το 5χρονο εγγόνι της παραλίγο να καούν ζωντανοί όταν πυρκαγιά ξέσπασε από τα κεριά που ήταν αναμμένα.
Οι τραγικές αυτές ειδήσεις έρχονται ταυτόχρονα με τα μέτρα σφαγιασμού που προετοιμάζουν σε βάρος του λαού η κυβέρνηση, η ΕΕ και το ΔΝΤ και μάλιστα με την καταφανή κοροϊδία ότι η κυβέρνηση αντιδρά και διαπραγματεύεται σκληρά στις απαιτήσεις της τρόικας.
Χιλιάδες είναι τα παιδιά που υποσιτίζονται, που περιμένουν στις ουρές των συσσιτίων για ένα πιάτο φαΐ ενώ πολλά από αυτά που λιποθυμούν από την πείνα μέσα στις σχολικές αίθουσες.
Σύμφωνα με τη Eurostat, το 2012 δε γράφτηκε στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση κατά μέσο όρο το 11,4% των μαθητών, δηλαδή περίπου 70 χιλιάδες παιδιά και έφηβοι σταμάτησαν το σχολείο.
Ιδιαίτερα σημαντική είναι η διαρροή μαθητών από τα Επαγγελματικά Λύκεια, μετά την ηλικία των 15 ετών, οπότε δεν είναι υποχρεωτική η εκπαίδευση.
Το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο εκτιμά ότι σε ποσοστό 70% τα παιδιά που σταματούν το σχολείο με κάποιο τρόπο εργάζονται.
Ο βοηθός συνήγορος για τα Δικαιώματα του Παιδιού στην Ελλάδα, υποστηρίζει ότι ξεπερνούν τις 100.000 τα παιδιά που εργάζονται παράνομα, ανασφάλιστα, κακοπληρωμένα με χαμηλά μεροκάματα, πέντε - δέκα ευρώ.
Χιλιάδες τα προνήπια εκτός νηπιαγωγείων και παιδικών σταθμών.
Αμέτρητα παιδιά θύματα από τις αναδιαρθρώσεις στον τομέα της υγείας.
Αναδεικνύεται με τον πιο βάρβαρο τρόπο το «success story» της συγκυβέρνησης, ο εγκληματικός χαρακτήρας της πολιτικής των συγκυβερνήσεων και της ΕΕ που στηρίζει με όλα τα μέσα την αύξηση των κερδών του κεφαλαίου εντείνοντας την εκμετάλλευση των εργαζόμενων και οδηγώντας την λαϊκή οικογένεια και τα παιδιά της στην πείνα, στην εξαθλίωση ακόμη και στο θάνατο.
Η πρωτοφανής σε αγριότητα επίθεση που δέχονται ολόκληρος ο λαός, η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα κάνει προφανές πόσο επείγουσα είναι η οργάνωση της πάλης για την απόκρουση της πολιτικής που βυθίζει στην ανεργία, στη φτώχεια και στην εξαθλίωση τις εργατικές- λαϊκές οικογένειες, που σκελετώνει από την πείνα παιδιά.
Είναι χρέος ο αγώνας της εργατικής τάξης για τα δικαιώματα των παιδιών. Να αποκτήσουν δωρεάν και ισότιμη πρόσβαση στη μόρφωση, στην πρόνοια, στην υγεία. Να ικανοποιηθούν οι καθημερινές ανάγκες τους σε τροφή, ρούχα, κατοικία, θέρμανση και να μη συνθλίβονται στις μυλόπετρες της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Αλλά αυτό δε φτάνει αν δε μπει ταυτόχρονα πλώρη για την κατάργηση της εξουσίας των μονοπωλίων, όλων αυτών που παίρνουν τη μπουκιά από το στόμα των παιδιών, αν δεν πάρουν οι εργαζόμενοι που παράγουν τον πλούτο, τη ζωή και το κουμάντο της στα χέρια τους.
