Φαρμακερές... θεραπείες

Δυο νέες θεραπείες για την αντιμετώπιση του κακοήθους μελανώματος παρουσιάστηκαν από γιατρούς.

Τα φάρμακα και για τις δύο περιπτώσεις παράγονται από πολυεθνικές φαρμακευτικές εταιρείες. Το ένα στοιχίζει 8.000 ευρώ και μπορεί να χρειαστεί να το παίρνει ο άρρωστος μέχρι και δύο χρόνια. Το άλλο στοιχίζει 58.000 ευρώ και χορηγείται τέσσερις φορές. Στην Ελλάδα οι άρρωστοι από κακόηθες μελάνωμα είναι κοντά στους 200.

Οι 100 άρρωστοι θα χρειαστούν οπωσδήποτε θεραπεία με το πρώτο φάρμακο. Δηλαδή ο ΕΟΠΥΥ -η συμμετοχή του αρρώστου είναι μηδενική- θα πληρώσει: 8.000 Χ 24 μήνες Χ 100 άτομα = 19,2 εκατ. ευρώ. Για τους άλλους 100 το κοστολόγιο είναι το εξής: 58.000 Χ 4 φορές Χ 100 άτομα = 23,2 εκατ. ευρώ.

Φαρμακεροί, βέβαια, οι υπολογισμοί. Αλλά έτσι γίνεται η κοστολόγηση των φαρμάκων, που πρέπει να καλύπτει την καινοτομία - όπως λένε οι πολυεθνικές- αλλά, πρωτίστως, και την κερδοφορία - που δεν το λένε οι πολυεθνικές. Η ζωή και ο θάνατος -όσο κι αν οι γιατροί διατείνονται ότι η επιστήμη είναι υπεράνω των αριθμών- αποτελούν «μια αγορά πολλών δισεκατομμυρίων», όπως έλεγαν, πρόσφατα, μια ελληνική και μια ξένη εταιρεία που έκαναν συμφωνία για την παραγωγή νέων φαρμάκων βιοτεχνολογίας.

Αυτά ισχύουν όταν το φάρμακο είναι εμπόρευμα και χρησιμοποιείται ως μέσο κερδοφορίας. Αυτά δε θα συμβαίνουν όταν οι πρόοδοι της επιστήμης και τα φάρμακα χρησιμοποιηθούν για τις ανάγκες του κοινωνικού συνόλου. Οταν δηλαδή θα κοινωνικοποιηθούν τα μέσα παραγωγής...