Δευτέρα 27 Ιουνίου 2022

Σφαγή στην Μελίγια: Βάρβαρο έγκλημα του «Προοδευτικού» ιμπεριαλισμού της Ευρώπης


 Μέλος της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (ΠΣΟ-WFTU)

Αγ. Φιλοθέης 5β,  105 56 Aθήνα

Τηλ. 210 3301842,210 3301847,210 3833786   Fax  210 3802 864

Site: https://pamehellas.gr E-mail: pame@pamehellas.gr Twitter: https://twitter.com/PAMEhellas

27/6/2022

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Οι εικόνες βαρβαρότητας και απανθρωπιάς στην Μελίγια, στα σύνορα Ισπανίας-Μαρόκου, με την δολοφονία δεκάδων μεταναστών, είναι ένα σύγχρονο έγκλημα του δήθεν «προοδευτικού» ιμπεριαλισμού της Ευρώπης.

Οι ίδιες δυνάμεις που για αιώνες ληστεύουν τον πλούτον των χωρών της Αφρικής και εκμεταλλεύονται τους λαούς της σαν σκλάβους, σήμερα δολοφονούν εν ψυχρώ και σε ζωντανή μετάδοση εκατοντάδες ξεριζωμένους.

Η ΕΕ και οι Κυβερνήσεις που κόβουν τους μισθούς στους εργαζόμενους της Ευρώπης, επιβάλλουν βάρβαρες αντιλαϊκές πολιτικές, διώκουν όποιον αντιστέκεται και επιτίθενται στα δημοκρατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα στο εσωτερικό των χωρών τους,  επιχειρούν να στοχοποιήσουν τους φτωχούς και κατατρεγμένους άλλων χωρών και να καλλιεργήσουν την ξενοφοβία και τον ρατσισμό για να κρύψουν την σκληρή αντεργατική πολιτική τους.

Το στυγερό αυτό έγκλημα αποκαλύπτει και τον επικίνδυνο ρόλο διαφόρων δυνάμεων στα συνδικάτα που προσπαθούν να εγκλωβίσουν τους εργαζόμενους της Ελλάδας και της Ευρώπης σε ψευτοδιλήμματα για μετατροπή του εργατικού κινήματος σε μηχανισμό στήριξης διάφορων δήθεν «προοδευτικών» ή «αριστερών» κυβερνήσεων.  Οι λαοί στα σύνορα της Ευρώπης, της Ισπανίας, της Ελλάδας, της Ιταλίας, βιώνουμε απο κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων την στοχοποίηση προσφύγων και μεταναστών ως "εισβολείς" και "υβριδική απειλή". Όπως βιώνουμε αντίστοιχα και την στοχοποίηση των εργατικών αγώνων ως «κίνδυνο για την οικονομία». 

Η συγκυρία του εγκλήματος στην Μελίγια και των κυνικών δηλώσεων του δήθεν «προοδευτικού» πρωθυπουργού της Ισπανίας με την σύνοδο του ΝΑΤΟ στην Μαδρίτη, είναι μια επιπλέον υπενθύμιση για τον ρόλο του ΝΑΤΟ στην «προστασία των λαών». Μια ακόμη σελίδα στην Μαύρη Βίβλο των εγκλημάτων του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού εναντίον των λαών.

Η εργατική τάξη του κόσμου δεν χωρίζεται απο σύνορα, χρώμα, θρησκεία, φύλο ή φυλή. Μας ενώνει ο κοινός αγώνας ενάντια στην φτώχεια, την ανεργία, τον ξεριζωμό. Ο κοινός αγώνας ενάντια στο σύστημα που γεννά φτώχεια και πολέμους.

 Δυναμώνουμε την πάλη των εργαζομένων για την ανατροπή της βαρβαρότητας και της εξαθλίωσης.

Δυναμώνουμε τον κοινό αγώνα Ελλήνων και Μεταναστών!

Τα δικαιώματα των γυναικών είναι αδιαπραγμάτευτα!

 Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο

Μέλος της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (ΠΣΟ-WFTU)


Αγ. Φιλοθέης 5β,  105 56 Aθήνα

Τηλ. 210 3301842,210 3301847,210 3833786   Fax  210 3802 864

Site: https://pamehellas.gr E-mail: pame@pamehellas.gr Twitter: https://twitter.com/PAMEhellas

25/6/2022

Την στιγμή που παράγεται ασύλληπτος πλούτος και η επιστήμη κάνει άλματα και μπορεί να λύσει τεράστια προβλήματα της κοινωνίας οι εργαζόμενοι ζούμε την κλιμάκωση του αυταρχισμού, της καταστολής, της αντιδραστικοποίησης.

Η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ για τις αμβλώσεις δείχνει ότι η αντίδραση και ο σκοταδισμός είναι η φυσική εξέλιξη ενός συστήματος που στηρίζεται στην αδικία και την εκμετάλλευση. Ενός συστήματος που στην προσπάθεια του να διαφυλάξει την κερδοφορία των λίγων θα θρέφει και θα καλλιεργεί ότι πιο αντιδραστικό και οπισθοδρομικό, τραβώντας την κοινωνία προς τα πίσω.

Για αυτές τις εξελίξεις είναι τεράστιες οι ευθύνες και δυνάμεων που τώρα παρουσιάζοντας ως υπερασπιστές των δικαιωμάτων των γυναικών και της προόδου, αλλά χρόνια τώρα χάιδευαν τα αυτιά σε ακροδεξιές, φασιστικές δυνάμεις, τσάκιζαν τα δικαιώματα των εργαζομένων γυναικών και έστρωναν το έδαφος για τις σημερινές εξελίξεις.

Το δικαίωμα των γυναικών στην άμβλωση κατακτήθηκε ως συνέχεια μεγάλων εργατικών και κοινωνικών αγώνων για την ισοτιμία και τα δικαιώματα των γυναικών. 

Δεν θα γυρίσουμε στον Μεσαίωνα!

Υπερασπιζόμαστε τα αυτονόητα δικαιώματα των γυναικών!

Δυναμώνουμε τον αγώνα για να τραβήξει η κοινωνία προς τα μπρος και να στείλει αυτούς στο χρονοντούλαπο της ιστορίας!


 

Παρασκευή 24 Ιουνίου 2022

Με ξένα κάθε φορά… κόλλυβα


Καλοκαίρι 2021 με “εντέλλεσθε” προσωπικού η κάλυψη των αναγκών σε δομές, κυρίως νησιωτικές, που βογκούν  κατά την καλοκαιρινή περίοδο.

Το πήραν πίσω από την κατακραυγή των εργαζόμενων.

Καλοκαίρι του 2022 η κάλυψη αντίστοιχων αναγκών με αποζημιώσεις αυτή τη φορά στους “εθελοντές” εργαζόμενους.

Σε αυτό το βαθιά υποστελεχωμένο σύστημα υγείας που με το “νέο ΕΣΥ” απογειώνεται η εμπορευματοποίηση,  με τα νοσοκομεία να τροχειοδρομούνται σε δραστηριότητες που αποφέρουν έσοδα, η κυβέρνηση το “τερματίζει” αξιοποιώντας νόμους περί εκτάκτων υπηρεσιακών αναγκών. 

Λες και δεν προϋπήρχαν οι ανάγκες, αλλά προέκυψαν τώρα, μιας και η “βαριά βιομηχανία” που ακούει στο  όνομα τουρισμός αποτελεί φαινόμενο που προέκυψε σε κενό.

Την ίδια στιγμή με “εντέλλεσθε”  παθολόγοι από το ψυχιατρικό  νοσοκομείο καλούνται να καλύψουν ανάγκες της παθολογικής κλινικής του νοσοκομείου της Πτολεμαΐδας.

17 ακτινολόγοι της 4ης ΥΠΕ υποχρεώνονται να εφημερεύουν στο νοσοκομείο του Πολύγυρου.

Ταυτόχρονα δεν ανανεώνονται οι συμβάσεις 7 ειδικευόμενων γιατρών στο νοσοκομείο της Καστοριάς λόγω κόστους.

Στο πανεπιστημιακό της Λάρισας στο ακτινοδιαγνωστικό εργαστήριο από τις 56 θέσεις οι 33 είναι καλυμμένες με σοβαρό πρόβλημα στην καθημερινή του λειτουργία.

Στο νοσοκομείο της Λιβαδειάς το ακτινολογικό λειτουργεί με έναν ακτινολόγο.

Στο Παπανικολάου ΩΡΛ κλινική με έναν ειδικό.

Και όλα αυτά είναι μία ενδεικτική εικόνα για το τι πραγματικά συμβαίνει στο δημόσιο σύστημα υγείας. Κάθε νοσοκομείο ασφυκτιά στις ελλείψεις του. Σοφά λέει ο λαός “με πορδές δεν βάφονται αυγά”

Και από την άλλη να έχεις την κυβέρνηση και τον υπουργό να σου τη λέει κιόλας δηλώνοντας ότι “υπάρχει πίεση στο ΕΣΥ, δεν είναι ελκυστικό. Πλέον, επειδή έχουμε κουρασμένους, γυναίκες και άνδρες, από όλη αυτήν τη διαδικασία, δεν υπάρχει κόσμος που με μεγάλη ευχαρίστηση να θέλει να μπει αυτήν τη στιγμή στο σύστημα ”. Λες και δεν προχωρούν σε προκηρύξεις νέων μόνιμων θέσεων μην τυχόν και φάνε πόρτα. Με αποτέλεσμα να  συνεχίζεται η μείωση του αριθμού των μόνιμων εργαζομένων ακόμα και εν μέσω επιδημίας, από 77.532 τον Μάρτη 2020 σε 74.196 τον Απρίλη 2022. 

Στην ίδια ρότα και η δήλωση της αναπληρώτριας υπουργού “δεν εκδίδουμε νέους οργανισμούς νοσοκομείων γιατί σκοπεύουμε να κλείσουν αρκετά νοσοκομεία οπότε θα τους φτιάξουμε με τη συγχώνευσή τους”!!!.

Ένα τέτοιο σύστημα υγείας, όλες οι κυβερνήσεις χωρίς καμία εξαίρεση φρόντισαν να το αποψιλώσουν, να κάνουν ρουτίνα την ανακύκλωση προσωπικού και “περιοδεύοντα θίασο” τους εργαζόμενους. 

Η ίδια κυβέρνηση ή όποια προκύψει με οποιοδήποτε πρόσημο, και οποιαδήποτε χρωματισμό, τα ίδια αυτά υλικά και αυτούς τους τρόπους θα συνεχίζει να αξιοποιεί, γιατί αυτό επιτάσσει ένα εμπορευματοποιημένο σύστημα υγείας.

Η λύση βρίσκεται τον αγώνα ενάντια στον πραγματικό μας εχθρό – τους επιχειρηματικούς ομίλους και  την πολιτική κυβερνήσεων και Ευρωπαϊκής Ένωσης που τους υπηρετεί – και διεκδικούμε:

► Αυξήσεις στους μισθούς. Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού.

► Ανάκληση των αναστολών εργασίας των εργαζομένων σε μονάδες υγείας και πρόνοιας

► Ενίσχυση των δημόσιων μονάδων υγείας και πρόνοιας με επείγουσες προσλήψεις και μονιμοποίηση των συμβασιούχων

► Κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης σε Υγεία, Πρόνοια και Κοινωνική Ασφάλιση.

Γιατί, σήμερα στον 21ο αιώνα υπάρχει η δυνατότητα για ένα δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας με Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας και δημόσια νοσοκομεία που θα καλύπτουν όλες τις ανάγκες, τις δικές μας και των παιδιών μας.

                                 ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ


Τρίτη 21 Ιουνίου 2022

ΤΕΤΑΡΤΗ 22 ΙΟΥΝΙΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ και ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ

 ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

ΤΕΤΑΡΤΗ 22 ΙΟΥΝΙΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ και ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ

γιατί οι πρόσφατες κυβερνητικές εξαγγελίες για το «νέο ΕΣΥ», όπως το «ονειρεύονται» οι ιδιοκτήτες ασφαλιστικών εταιρειών, ιδιωτικών κλινικών και διαγνωστικών κέντρων, πρέπει να ΣΗΜΑΝΟΥΝ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟ σε κάθε εργαζόμενο, σε κάθε λαϊκή οικογένεια.

Χαρακτηριστική είναι η πρόσφατη δήλωση της αναπληρώτριας υπουργού Υγείας σε επίσκεψη στον Ευαγγελισμό, ότι “δεν εκδίδει νέους οργανισμούς νοσοκομείων, διότι σκοπεύει να κλείσει αρκετά νοσοκομεία, οπότε θα τους φτιάξει μετά τη συγχώνευσή τους”, με τον υπουργό Υγείας να συμπληρώνει, ότι το νοσοκομείο Σαντορίνης – που με νόμο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, «λειτουργεί ως υποκατάστημα» της Ανώνυμης Εταιρείας Μονάδων Υγείας – είναι «πιλότος» για τη λειτουργία των νοσοκομείων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

Βασικό χαρακτηριστικό του «νέου ΕΣΥ» είναι η λειτουργία των μονάδων υγείας με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, με βάση τις κατευθύνσεις του ΟΔΙΠΥ Α.Ε. (για την «αύξηση του ανταγωνισμού μεταξύ δημόσιων και ιδιωτικών νοσοκομείων») και τα κριτήρια «Κοστολόγησης Ομοιογενών Διαγνωστικών Κατηγοριών» (DRGs) που διαμόρφωσε το ΚΕΤΕΚΝΥ Α.Ε. (μετεξέλιξη της ΕΣΑΝ Α.Ε.) στη διάρκεια της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτούς τους σχεδιασμούς υπηρετεί και ο πρόσφατος νόμος για τον ΕΟΠΥΥ, την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας και τα απογευματινά χειρουργεία, που προωθεί νέες περικοπές στην υγειονομική περίθαλψη, αύξηση των πληρωμών των ασθενών, επέκταση των ιδιωτικοποιήσεων και της επιχειρηματικής λειτουργίας των δημόσιων νοσοκομείων.

Τη διαμόρφωση κοινών προτύπων λειτουργίας δημόσιων και ιδιωτικών μονάδων υγείας υπηρετεί και η εισαγωγή των εντύπων του ΟΔΙΠΥ Α.Ε. η οποία δημιουργεί νέα προβλήματα στη λειτουργία των νοσηλευτικών τμημάτων, αυξάνοντας το φόρτο εργασίας των λιγοστών νοσηλευτών ανά τμήμα, που δεν αρκούν να καλύψουν ούτε τις βασικές ανάγκες νοσηλευτικής φροντίδας των ασθενών.

Στους ίδιους σχεδιασμούς εντάσσεται και η διαιώνιση των μεγάλων ελλείψεων προσωπικού, η επέκταση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων. Γι’ αυτό απορρίπτεται από όλες τις κυβερνήσεις το αίτημα μας για μονιμοποίηση των συμβασιούχων συναδέλφων τη στιγμή που σε δεκάδες νοσοκομεία προχωρεί η διαδικασία για την ανάθεση της καθαριότητας, της φύλαξης και της σίτισης σε εργολαβικές εταιρείες.

Αντί για την κάλυψη των ελλείψεων, συνεχίζεται η μείωση του αριθμού των μονίμων εργαζομένων στην Υγεία ακόμη και εν μέσω επιδημίας (από 77.532 τον Μάρτιο 2020 σε 74.196 τον Απρίλιο 2022).

Συνεχίζεται από την κυβέρνηση της ΝΔ η αξιοποίηση του εμβολιασμού από βασικό όπλο για την αντιμετώπιση της πανδημίας, σε εργαλείο εκβιασμών και ανατροπής των εργασιακών σχέσεων με χιλιάδες συναδέλφους σε αναστολή εργασίας.

Ταυτόχρονα παραμένουν με ευθύνη της κυβέρνησης «παγωμένοι» οι βασικοί μισθοί μας ενώ η ακρίβεια «θερίζει». Αρνούνται επίσης την επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού, τη στιγμή που για πολλούς από εμάς, οι καλοκαιρινές διακοπές φαντάζουν «όνειρο θερινής νυκτός». Την ίδια στιγμή οι εφοπλιστικοί όμιλοι απολαμβάνουν 41 προκλητικές φοροαπαλλαγές (κατοχυρωμένες με τις ψήφους ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ στην τελευταία συνταγματική αναθεώρηση), με την ετήσια επιδότηση τους να έχει φτάσει τα 138 εκατ. ευρώ, ενώ αναμένεται να εισπράξουν επιπλέον 670 εκατ. ευρώ από τα ΕΣΠΑ και το πρόγραμμα “Νέαρχος”, ποσό όχι αρκετό, σύμφωνα με την “κριτική” του ΣΥΡΙΖΑ!!!

Αποδεικνύεται, για άλλη μια φορά, ότι τόσο στη φάση της κρίσης όσο και της ανάκαμψης, χαμένοι είμαστε εμείς οι εργαζόμενοι, που πληρώνουμε, με την ένταση της εκμετάλλευσης, της φοροληστείας και τις ανατιμήσεις, είτε για να «διασωθούν» είτε για να αυξηθούν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.

Συνεχίζουμε τον αγώνα μας ενάντια στον πραγματικό μας εχθρό – τους επιχειρηματικούς ομίλους και την πολιτική κυβερνήσεων και Ευρωπαϊκής Ένωσης που τους υπηρετεί – και διεκδικούμε:

► Αυξήσεις στους μισθούς. Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού, ξεκινώντας με καταβολή επιδόματος αδείας

► Ανάκληση των αναστολών εργασίας των εργαζομένων σε μονάδες υγείας και πρόνοιας

► Ενίσχυση των δημόσιων μονάδων υγείας και πρόνοιας με επείγουσες προσλήψεις και μονιμοποίηση των συμβασιούχων

► Κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης σε Υγεία, Πρόνοια και Κοινωνική Ασφάλιση

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΕΤΑΡΤΗ 22 ΙΟΥΝΗ ΣΤΙΣ 9:00 πμ

στην Αριστοτέλους μπροστά από τις ΥΠΕ


Δευτέρα 20 Ιουνίου 2022


 Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο

Μέλος της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (ΠΣΟ-WFTU)

Αγ. Φιλοθέης 5β,  105 56 Aθήνα

Τηλ. 210 3301842,210 3301847,210 3833786   Fax  210 3802 864

Site: https://pamehellas.grE-mail:pame@pamehellas.grTwitter: https://twitter.com/PAMEhellas


Αθήνα, 20 Ιουνίου 2022

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ολοκληρώθηκαν μέσα σε κλίμα αισιοδοξίας και ελπίδας οι εργασίες της Πανελλαδικής Σύσκεψης του ΠΑΜΕ που πραγματοποιήθηκε στη Δραπετσώνα με την συμμετοχή 2000 αντιπροσώπων από 506 συνδικαλιστικές οργανώσεις. Ξεχωριστή σημασία για την Πανελλαδική σύσκεψη είχε η συμμετοχή 31 ξένων αντιπροσωπειών από 19 χώρες.

Από τις εργασίες της 2ήμερης Πανελλαδικής Σύσκεψης επιβεβαιώθηκε ακόμα πιο ζωντανά και καθαρά ο χαρακτήρας του ΠΑΜΕ. Το περιεχόμενο από τις ομιλίες δεκάδων συναδέλφων κατέγραψε για μία ακόμα φορά πως το ΠΑΜΕ είναι ταξικό μέτωπο σωματείων, Εργατικών Κέντρων, Ομοσπονδιών, επιτροπών αγώνα και συνδικαλιστών που αντλεί τη δύναμη και το κύρος του από την καθημερινή και αταλάντευτη παρουσία του μέσα από τη δράση στους κλάδους και τους χώρους δουλειάς.

Η εικόνα των εκατοντάδων νέων σε ηλικία συνδικαλιστών και συνδικαλιστριών, πρωτοπορών οργανωτών της πάλης των συναδέλφων τους, οι όποιοι γέμισαν δύο μέρες τη Δραπετσώνα με ζωντάνια, ενθουσιασμό, είναι απόδειξη πως το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα είναι ελπίδα, είναι το μέλλον.

Όπως ελπίδα είναι και τα νέα συνδικάτα που συμμετείχαν στην Πανελλαδική Σύσκεψη για πρώτη φορά ενώνοντας την πείρα και τη δράση τους με τα συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ. Η προσπάθεια όλων των προθύμων που σταθερά όλα τα προηγούμενα χρονιά αλλά και μπροστά στη Σύσκεψη προσπαθούσαν να συκοφαντήσουν και να δημιουργήσουν φραγμό στην επαφή εργαζομένων και σωματείων με το ΠΑΜΕ, να υψώσουν τοίχος σε δυνάμεις που προβληματίζονται, που αγωνίζονται, που αγωνιούν για το μέλλον του κινήματος, δεν πέρασε! 

Το ΠΑΜΕ είναι εγγύηση σήμερα για ένα κίνημα χειραφετημένο από τους επιχειρηματικούς ομίλους και τις κυβερνήσεις τους. Οι αποφάσεις της Πανελλαδικής Σύσκεψης πρέπει και μπορούν να γίνουν όπλο για το κάθε συνδικάτο, για να περάσει ο διεκδικητικός αγώνας σε πιο αναβαθμισμένο επίπεδο, για να μη μείνουμε απροετοίμαστοι στη νέα κρίση, για να μη γίνουμε κρέας στα κανόνια των ιμπεριαλιστών και παιχνίδι τους πάνω στους δρόμους των ανταγωνισμών τους. 

Οι εργασίες ολοκληρώθηκαν με την ανάδειξη της νέας Γραμματείας του ΠΑΜΕ και την ομόφωνη έγκριση της από τους αντιπροσώπους των συνδικαλιστικών οργανώσεων που συμμετείχαν. 

 Με το σύνθημα «στην οργάνωση η δύναμη, στον αγώνα η ελπίδα» συνεχίζουμε πιο δυνατά, πιο αποφασιστικά!                                                                     Η Γραμματεία του ΠΑΜΕ


Σάββατο 18 Ιουνίου 2022

«4ήμερη εργασία»: Μήπως το αφεντικό τρελάθηκε;

 

Χαρακτηριστικά παραδείγματα από την εφαρμογή της «διευθέτησης» για την κατοχύρωση των ωραρίων - λάστιχο

Από τις περσινές κινητοποιήσεις ενάντια στο νομοσχέδιο της 10ωρης δουλειάς
Από τις περσινές κινητοποιήσεις ενάντια στο νομοσχέδιο της 10ωρης δουλειάς
Πολύς ντόρος σηκώνεται το τελευταίο διάστημα με δημοσιεύματα που κάνουν λόγο για την πιλοτική καθιέρωση της «4ήμερης εργασίας» σε μια σειρά χώρες και παρόμοια εγχειρήματα που λέγεται ότι θα δοκιμαστούν και στην Ελλάδα. Μέχρι στιγμής η συγκεκριμένη είδηση αφορά εταιρείες αποκλειστικά στους χώρους των υπηρεσιών και της πληροφορικής και μόνο για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, τους καλοκαιρινούς μήνες.

Βεβαίως, και μόνο η επίκληση του παραδείγματος από άλλες χώρες, όπου κατά κανόνα η 4ήμερη εργασία δεν είναι τίποτα άλλο παρά εφαρμογή της «διευθέτησης» του εργάσιμου χρόνου, φανερώνει ότι κανένα αφεντικό δεν ...τρελάθηκε ξαφνικά. Από όλα τα σχετικά ρεπορτάζ και την καλλιεργούμενη «ανυπομονησία» για να «τρέξει» και στην Ελλάδα το συγκεκριμένο μέτρο, γίνεται φανερή η προπαγανδιστική προσπάθεια να μετριαστεί η καθολική απόρριψη του νόμου - έκτρωμα για τα Εργασιακά, που ψηφίστηκε πέρυσι τέτοιες μέρες και περιλαμβάνει και τη «διευθέτηση», όπως αυτή περιγράφεται σε σχετικές ευρωενωσιακές Οδηγίες. Θυμίζουμε ότι ο συγκεκριμένος νόμος ήρθε να διευκολύνει τους εργοδότες στην εφαρμογή της «διευθέτησης» του χρόνου εργασίας που ήδη προβλεπόταν από προηγούμενους νόμους. Δίνει τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις να απασχολούν τους εργαζόμενους μέχρι και 10 ώρες τη μέρα για μια περίοδο την οποία αποκαλούν περίοδο αυξημένης απασχόλησης. Αυτήν την περίοδο οι ώρες εργασίας επιπλέον του 8ωρου είναι απλήρωτες, και σε επόμενη φάση θα «αντισταθμιστούν» με ρεπό σε μια περίοδο «μειωμένης απασχόλησης».

Αυτό που επιδιώκεται με τη «διευθέτηση» και την αυξομείωση του ωραρίου είναι κάθε ώρα που δουλεύει ο εργαζόμενος να αποφέρει τα μέγιστα κέρδη στον εργοδότη και να «κοστίζει» λιγότερο, σε όλες τις περιόδους, είτε αυξημένης είτε μειωμένης απασχόλησης. Υπενθυμίζεται ότι προπαγανδιστικά ο νόμος είχε επενδυθεί με κάτι απίθανα επιχειρήματα, όπως για το «δικαίωμα της εργαζόμενης μητέρας» να δουλεύει παραπάνω - και μάλιστα απλήρωτη - για να βλέπει το παιδί της μία μέρα τη βδομάδα.

Σήμερα, έναν χρόνο μετά τις μεγάλες απεργίες και τις πολύμορφες κινητοποιήσεις ενάντια στον αντεργατικό νόμο, τα εργοδοτικά επιτελεία προσπαθούν να πείσουν για την εφαρμογή του και καλούν τους εργαζόμενους να πουν και ευχαριστώ για την περαιτέρω ελαστικοποίηση της εργασίας, που μαζί με την τηλεργασία, τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου που πλέον κυριαρχούν στις νέες προσλήψεις, αλλά και τα εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση, διαμορφώνουν τη σύγχρονη εργασιακή ζούγκλα. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι την ίδια στιγμή που διαφημίζουν εγχειρήματα 4ήμερης εργασίας, η κυβέρνηση εξαγγέλλει την επέκταση του ωραρίου του Ολοήμερου Σχολείου - χωρίς κανένα άλλο μέτρο ενίσχυσής του - με προφανές το κριτήριο ότι κάπου πρέπει να παραμένουν «παρκαρισμένα» τα παιδιά την ώρα που οι γονείς δουλεύουν με τα ατέλειωτα ωράρια - λάστιχο.

Ας δούμε όμως στην πράξη τι εννοούν τα παπαγαλάκια του κεφαλαίου όταν διαφημίζουν τον «παράδεισο» της «4ήμερης εργασίας» που θέλουν να εφαρμόσουν οι καλοί μας εργοδότες.

Φερετζές για την πλήρη διάλυση του σταθερού ωραρίου

Είναι χαρακτηριστικό ότι σε τέτοια δημοσιεύματα σκοπίμως αποσιωπάται το γεγονός ότι όπου εφαρμόζεται η αποκαλούμενη 4ήμερη εργασία, έχει ως απαράβατο όρο ο όγκος εργασίας να παραμείνει τουλάχιστον ίδιος με αυτόν που αντιστοιχεί στην 5ήμερη εργασία, αν όχι να αυξηθεί. Ετσι, ακόμα κι αν υποθέσουμε το απίθανο, ότι ο χρόνος εργασίας τις υπόλοιπες μέρες δεν θα αυξηθεί, ο εργαζόμενος θα είναι υποχρεωμένος να βγάλει σε 4 μέρες τη δουλειά που έβγαζε σε 5, ενώ αν υπολογίσουμε ότι στις περισσότερες περιπτώσεις η εντατικοποίηση είχε ήδη ενταθεί και έβγαζε σε 5 μέρες τη δουλειά μιας βδομάδας, πλέον αυτή απογειώνεται. Αλλωστε, σε πολλές περιπτώσεις οι ίδιες οι εταιρείες παραδέχονται πως όταν δεν είναι δυνατόν να βγει η δουλειά σε 4 μέρες ή ο όγκος εργασίας έχει μεγαλώσει, τότε οι εργαζόμενοι θα δουλεύουν παραπάνω από 4 μέρες. Αυτή η πλήρης διάλυση κάθε σταθερότητας στον ημερήσιο εργάσιμο χρόνο πλέον είναι «καθ' όλα νόμιμη», με όλες τις σχετικές διατάξεις διαχρονικά από τις κυβερνήσεις.

Διαβάζοντας μάλιστα «ανάποδα» την προώθηση της 4ήμερης εργασίας, θα μπορούσε να ειπωθεί ότι αποτελεί ένα σκαλοπάτι για την περαιτέρω εντατικοποίηση της εργασίας. Οι εργοδότες μπορούν να επικαλεστούν τα όποια θετικά αποτελέσματά της για την επιχείρηση, ώστε να ζητήσουν από τον εργαζόμενο: «Αφού κατάφερες να κάνεις σε 4 μέρες αυτό που έκανες σε 5, μπορείς στο εξής σε 5 μέρες να κάνεις και επιπλέον εργασία»!

Αλλωστε, το ίδιο το κυνήγι του ανταγωνισμού στον καπιταλισμό επιβάλλει στους εργοδότες να ψάχνουν τρόπους ώστε να αυξάνουν την παραγωγή σε λιγότερο χρόνο, μειώνοντας ταυτόχρονα το κόστος τους, προφανώς και το εργατικό. Η εφαρμογή της 4ήμερης εργασίας δεν ξεφεύγει από αυτήν την ανάγκη που έχουν οι καπιταλιστές εργοδότες, με αυτό το κριτήριο την επιλέγουν, όπως επιλέγουν και τις ελαστικές μορφές εργασίας, τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου, τη δουλειά - λάστιχο. Γι' αυτό και όπου γίνεται προσπάθεια να εφαρμοστεί η λεγόμενη 4ήμερη εργασία γίνεται για ορισμένα χρονικά διαστήματα, όποτε η εργοδοσία εκτιμά ότι υπηρετεί καλύτερα τους παραπάνω όρους: Και το τέντωμα της παραγωγικότητας, και τη μείωση του κόστους λειτουργίας.

Πέντε μέρες δουλειάς στριμώχνονται σε τέσσερις...

Μια ματιά στο πώς προωθείται το μοντέλο της «4ήμερης εργασίας» στα κράτη που προβάλλονται το τελευταίο διάστημα είναι αρκετά διαφωτιστική.

Η Ισλανδία υπήρξε από τις πρώτες χώρες που εφάρμοσαν πιλοτικά τέτοιο πρόγραμμα, από το 2015 έως το 2019, το οποίο αφορούσε 2.500 εργαζόμενους. Διακηρυγμένος στόχος ήταν η αύξηση της παραγωγικότητας, την οποία βέβαια οι εργαζόμενοι δεν θα λάμβαναν ως αύξηση στον μισθό τους, αλλά ως επιπλέον ελεύθερο χρόνο.

Στο Βέλγιο, παρά το αίτημα των συνδικάτων για 7ωρη και 5ήμερη εργασία, η κυβέρνηση προώθησε τη δυνατότητα 4ήμερης εργασίας με αύξηση του ημερήσιου εργάσιμου χρόνου έως και κατά 1,5 ώρα.

Στην Ισπανία, το πιλοτικό πρόγραμμα 4ήμερης εργασίας, που η κυβέρνηση εξήγγειλε ότι θα εφαρμόσει για 3 χρόνια, αφορά περίπου 6.000 εργαζόμενους σε 200 επιχειρήσεις, οι οποίες βέβαια θα επιδοτηθούν με 250.000 ευρώ κατά μέσο όρο από τον κρατικό προϋπολογισμό, προκειμένου «να μειωθεί το ρίσκο» των επιχειρηματιών. Συνεπώς, από άλλο δρόμο το συγκεκριμένο πρόγραμμα φορτώνεται στους εργαζόμενους.

Στη Σουηδία εφαρμόστηκε πιλοτικά ένα πρόγραμμα 6ωρης εργασίας σε μικρή κλίμακα. Για να μειωθούν οι ώρες εργασίας των 70 νοσηλευτριών, η τοπική διοίκηση του Γκέτεμποργκ χρηματοδότησε με 1,3 εκατομμύρια ευρώ την επιχείρηση, όπου καταγράφηκε αύξηση της παραγωγικότητας κατά 85% και μείωση των ημερών αναρρωτικής άδειας που λάμβαναν οι εργαζόμενοι. Αντίστοιχα προγράμματα έχουν εφαρμοστεί στη Γερμανία, στη Νέα Ζηλανδία και στην Ιαπωνία με τη στήριξη της κυβέρνησης, ενώ σχεδιάζεται και στη Σκοτία.

Ενα από τα πιο πρόσφατα τέτοια προγράμματα - και το πιο προβεβλημένο - ξεκίνησε στις αρχές του μήνα στη Βρετανία, όπου περισσότεροι από 3.300 εργαζόμενοι σε 70 βρετανικές μικρές και μεγάλες εταιρείες ξεκίνησαν να εφαρμόζουν στη μεγαλύτερη μέχρι σήμερα κλίμακα το μοντέλο της 4ήμερης εργασίας. Το πιλοτικό πρόγραμμα θα διαρκέσει 6 μήνες και οργανώνεται από τη «4 Day Week Global» σε συνεργασία με διάφορες «δεξαμενές σκέψης» και ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και στο Boston College.

...αλλά δουλεύουμε και τα Σαββατοκύριακα με αυξημένο ωράριο

Η ΜΚΟ «4 Day Week Global» υποστηρίζει πως με βάση τα πειράματα που πραγματοποιήθηκαν στο παρελθόν «η έρευνα δείχνει ότι οι εταιρείες επωφελούνται από υψηλότερη παραγωγικότητα και υψηλότερες αποδόσεις, ενώ οι εργαζόμενοί τους εξακολουθούν να αποζημιώνονται με τις συνήθεις αποδοχές τους».

Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα που η ίδια παρουσιάζει. Για παράδειγμα, μια δικηγορική εταιρεία στον Καναδά αναφέρει στην έκθεση για τα αποτελέσματα του προγράμματος, κατά το οποίο οι εργαζόμενοι έλαβαν πληρωμένο ρεπό κάθε Τετάρτη: «Παίρνουμε πάντα το ρεπό μας; Φυσικά και όχι, ειδικά οι δικηγόροι. Οπως όλοι οι δικηγόροι που μπορεί να χρειαστεί να εργαστούν τα Σαββατοκύριακα αν κάτι απαιτεί προσοχή ή είναι επείγον, εργαζόμαστε επίσης τις Τετάρτες αν κάτι απαιτεί εργασία ή είναι επείγον. Εχω έρθει προσωπικά στη δουλειά τις Τετάρτες περίπου το 70% του χρόνου (σ.σ. η εργοδότρια), και οι περισσότεροι άλλοι δικηγόροι περίπου το 30% του χρόνου.

Η απάντηση είναι ότι η σκέψη τού να έχουμε ρεπό, η αποσύνδεση, το αίσθημα αυτονομίας (!) είναι αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία, και όχι το να παίρνουμε πραγματικά ρεπό».

Αλλη μία περίπτωση, η διαδικτυακή πλατφόρμα «Welcome to the Jungle», που εφάρμοσε αντίστοιχο πρόγραμμα για τους εργαζόμενους σε αυτήν, είναι ακόμα πιο αποκαλυπτική στην έκθεσή της όπου καταγράφεται η αύξηση της εντατικοποίησης των εργαζομένων: «Παρά τις προκλήσεις, οι ομάδες παρακινήθηκαν να προσπαθήσουν να είναι πιο παραγωγικές, καθώς είχαν επίγνωση ότι θα είχαν μια σημαντική ανταμοιβή: Μια ολόκληρη μέρα ρεπό αν κατόρθωναν να ολοκληρώσουν τις εβδομαδιαίες εργασίες τους». Με άλλα λόγια, οι εργαζόμενοι κλήθηκαν να βγάλουν δουλειά 5 ημερών σε 4 προκειμένου να λάβουν μία μέρα ρεπό.

Στην έκθεση για την ίδια επιχείρηση, μάλιστα, καταγράφεται ότι το τελικό αποτέλεσμα ήταν να αυξηθεί ο ημερήσιος χρόνος εργασίας. Οπως αναφέρεται στα συμπεράσματα του «πειράματος», «οι μέρες έγιναν μακρύτερες και τα διαλείμματα μικρότερα». Πιο συγκεκριμένα αναφέρεται ότι ο ημερήσιος χρόνος εργασίας στην επιχείρηση, αν και αρχικά μειώθηκε από 8,86 σε 8,5 ώρες μέχρι την 11η βδομάδα εφαρμογής του προγράμματος, τελικά κατέληξε την 20ή βδομάδα σε 9,14 ώρες! Καταγεγραμμένη είναι επίσης η μείωση του χρόνου των διαλειμμάτων (πέραν του διαλείμματος για φαγητό), που από 12,6 λεπτά κατά μέσο όρο για τους εργαζόμενους έπεσαν στα 5,4 λεπτά, και για τους μάνατζερ από 13,2 σε 3,6 λεπτά.

«Ρεπό» - σταγόνα στον ωκεανό των εξοντωτικών ωραρίων

Ενα από τα παραδείγματα που προβλήθηκαν για τη χώρα μας ότι προωθούν την «4ήμερη εργασία» είναι αυτό μεγάλης εταιρείας ορκωτών λογιστών στην Αθήνα. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα η συγκεκριμένη εταιρεία θα εφαρμόσει το μέτρο μόνο για τον Αύγουστο, όταν η δουλειά «πέφτει». Οπως μας λέει ο Κώστας Δράκος, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Λογιστών, από κάτι τέτοιες ανακοινώσεις «δεν λείπουν οι αναφορές στον ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα των εταιρειών, στην ισορροπία επαγγελματικής και προσωπικής ζωής κ.λπ.

Η πραγματικότητα στον κλάδο είναι διαφορετική: Στη συντριπτική πλειοψηφία των εταιρειών ισχύουν τα ατελείωτα ωράρια, η εργασία τα Σαββατοκύριακα, πολύ συχνά με απλήρωτες υπερωρίες. Χαρακτηριστικό είναι ότι ακόμα και στις συνεντεύξεις οι υποψήφιοι εργαζόμενοι μαθαίνουν ότι "ο κλάδος δεν έχει ωράρια" και "όσο έχει δουλειά, καθόμαστε". Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι η μεγάλη δυσαρέσκεια, που οδηγεί σε μαζικές παραιτήσεις, λόγω των άσχημων συνθηκών εργασίας.

Αυτός είναι από τους βασικούς λόγους που ωθούν τις εταιρείες να δώσουν μερικές μέρες έξτρα άδεια, που δυστυχώς αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό των ατελείωτων ωραρίων».

Ο Κ. Δράκος υπογραμμίζει ότι «πράγματι, η ανάπτυξη της τεχνολογίας και της παραγωγικότητας δίνει σήμερα τη δυνατότητα για μείωση του χρόνου εργασίας. Γι' αυτό και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Λογιστών διεκδικεί Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που να προβλέπει 7ωρο - 5ήμερο και πληρωμή κάθε επιπλέον ώρας εργασίας ως υπερωρίας. Δυστυχώς, παρά τα όμορφα λόγια στις ανακοινώσεις τους, οι ανωτέρω εταιρείες προς το παρόν αρνούνται την υπογραφή της».

από Ριζοσπάστη

Τετάρτη 15 Ιουνίου 2022

Κάτι απατεωνιές!!!!

 Εξοικονόμηση

«Εξοικονόμηση» είναι το νέο σύνθημα της κυβέρνησης για την ακρίβεια στο ρεύμα, μπροστά στο ενδεχόμενο να υπάρξει άμεσα πρόβλημα στην επάρκεια φυσικού αερίου στην ηλεκτροπαραγωγή. Τι σημαίνει όμως πρακτικά η «εξοικονόμηση»; Σύμφωνα με τον κυβερνητικό σχεδιασμό, να μειώσει το Δημόσιο την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας από 15% έως και 35%. Για να γίνει όμως αυτό θα χρειαστούν μέτρα όπως «λελογισμένη» χρήση του κλιματισμού, που σημαίνει ζέστη το καλοκαίρι και παγωνιά τον χειμώνα για τους εργαζόμενους. Σημαίνει επίσης επέκταση της τηλεργασίας, που μεταφέρει τα λειτουργικά κόστη του ρεύματος από το κράτος στο νοικοκυριό του κάθε εργαζόμενου. Σημαίνει επίσης ενεργειακή αναβάθμιση των δημόσιων κτιρίων, δηλαδή χρήμα με ουρά σε κατασκευαστικούς και άλλους ομίλους, στο όνομα της «πράσινης ανάπτυξης». Τι άλλο θα φέρει η «εξοικονόμηση»; Νέα χαράτσια στον λαό, αφού όπως ήδη ακούγεται η κυβέρνηση ετοιμάζεται να θέσει πλαφόν στη λαϊκή κατανάλωση ρεύματος, που η υπέρβασή του θα συνοδεύεται από πρόστιμα. Αντίθετα, η κατανάλωση κάτω από ένα όριο θα «επιβραβεύεται» με εκπτώσεις στην απογειωμένη τιμή του ρεύματος, ή θα τίθεται ως προαπαιτούμενο για να συμμετέχει κανείς στην «ψιχουλομαχία» που στήνει από μήνα σε μήνα το κράτος, επιδοτώντας τάχα το κόστος της Ενέργειας. Με άλλα λόγια, όταν ακούς «εξοικονόμηση» το μυαλό σου δεν γίνεται να μην πάει ξανά στον λαό, που θα πληρώσει «με το στανιό» τις συνέπειες μιας ακόμα κρίσης για την οποία ευθύνεται η λειτουργία της ίδιας της καπιταλιστικής οικονομίας. Μόνο αν ο ίδιος διεκδικήσει να πληρώσει το κεφάλαιο τα σπασμένα, και όχι αυτός, θα μπορέσει να πάρει ανάσα.


 Ψιλά γράμματα

Ολοένα και περισσότερο διαφημίζεται η 4ήμερη εργασία περίπου ως «διεθνής τάση», με τα αστικά επιτελεία να λένε στον εργατόκοσμο ότι «το αφεντικό τρελάθηκε». Πάνε κι έρχονται τα ρεπορτάζ για τη «μειωμένη» (τάχα) εργασία σε χώρες του εξωτερικού, σε μια προσπάθεια να «τουμπάρουν» την καθολική απόρριψη του εκτρωματικού νόμου της ΝΔ για τα Εργασιακά, που γενικεύει και τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Επειδή όμως στις διαφημίσεις η αλήθεια βρίσκεται στα «ψιλά γράμματα», διαβάζουμε π.χ. ότι στην Αγγλία, για να εξασφαλίζουν το «4ήμερο» οι εργαζόμενοι πρέπει να δουλεύουν 9,5 ή/και 10 ώρες τη μέρα, ενώ οι εργοδότες θα εξακολουθούν να δίνουν το 100% της αμοιβής με την προϋπόθεση να διατηρείται στο μέγιστο η παραγωγικότητα. Αντίστοιχα στο Βέλγιο η εργάσιμη μέρα αυξάνεται κατά 1,5 ώρα. Ενώ στην Ισλανδία η μείωση των ωρών εργασίας προϋποθέτει την «αύξηση της παραγωγικότητας», δηλαδή το τέντωμα των εργαζομένων, που για τους εργοδότες σημαίνει περισσότερα κέρδη, αλλά οι εργαζόμενοι θα αρκεστούν σε λίγο παραπάνω «ελεύθερο χρόνο». Από κάτι τέτοια επιβεβαιώνεται ότι όσο και να καλογυαλίζουν τη διευθέτηση τα διάφορα παπαγαλάκια, αυτή εξακολουθεί να παραμένει ένα ακόμα αντιδραστικό μέτρο εργασιακής εξόντωσης, ενταγμένο στη δίψα της εργοδοσίας για περισσότερη παραγωγικότητα, για ένταση της δουλειάς στα απώτατα όρια της αντοχής των εργαζομένων, χωρίς βέβαια καμιά αύξηση στους μισθούς. Με αυτά τα κριτήρια θα «δομείται» ο ημερήσιος εργάσιμος χρόνος, αντί αυτός να είναι σταθερός για όλους τους εργαζόμενους και μάλιστα μειωμένος, αφού αυτή η δυνατότητα προσφέρεται από την εκτίναξη της παραγωγικότητας. Δουλειά και ζωή - λάστιχο: Αυτό διαφημίζουν μέσα από τους ελκυστικούς τίτλους για την «4ήμερη εργασία»...

Σάββατο 11 Ιουνίου 2022

Τουρνουά σκάκι για την ειρήνη στις 18 Ιούνη στο φράγμα της Θέρμης Από την ΕΔΥΕΘ σε συνεργασία με την ΕΝΙΘ


Η Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη Θεσσαλονίκης (ΕΔΥΕΘ), σε συνεργασία με την Ένωση Νοσοκομειακών Ιατρών Θεσσαλονίκης (ΕΝΙΘ), με την υποστήριξη του Δήμου Θέρμης και της Ένωσης Σκακιστών Καλαμαριάς πραγματοποιούν Τουρνουά Σκάκι για την Ειρήνη.

«Στη σημερινή πολύ επικίνδυνη συγκυρία, που ο πόλεμος μαίνεται στην Ουκρανία με απρόβλεπτες συνέπειες για τους λαούς ολόκληρης της περιοχής, είναι πολλοί οι φορείς της Θεσσαλονίκης που πραγματοποιούν καθημερινά εκδηλώσεις ζητώντας τον άμεσο τερματισμό του, ενάντια στην οποιανδήποτε ανάμειξη της χώρας μας σ’ αυτόν. Είναι, θεωρούμε, καθήκον μας να εκδηλώσουμε την αλληλεγγύη μας με τους λαούς, που είναι πάντα τα θύματα των πολέμων», αναφέρει η ΕΔΥΕΘ. 

Το τουρνουά θα γίνει το Σάββατο 18 Ιούνη, το απόγευμα, στο Φράγμα της Θέρμης.

«Για τους μικρούς μας φίλους θα υπάρχει εργαστήριο Βιολογίας και Οικολογίας και διαδραστική παρουσίαση της χλωρίδας και της πανίδας της περιοχής», αναφέρει η ΕΔΥΕΘ. 

Για το πρόγραμμα και την υποβολή αιτήσεων

συμμετοχής δείτε εδώ.

Τετάρτη 8 Ιουνίου 2022

Για την πανελλαδική σύσκεψη του ΠΑΜΕ

 ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

Σε δυο βδομάδες στο κλειστό γυμναστήριο «Αριστείδης Παπαμιχαήλ» στη Δραπετσώνα θα φιλοξενηθεί η Πανελλαδική Σύσκεψη του ΠΑΜΕ. Το διήμερο 18 και 19 Ιούνη, το οργανωμένο κομμάτι των εργαζομένων θα συζητήσει για την πορεία του εργατικού κινήματος και την ανάγκη της ανασύνταξής του, ως προϋπόθεση για να σηκώσουν ψηλά το κεφάλι οι εργαζόμενοι στους χώρους δουλειάς. Επιδιώκουμε μέσα από ζωντανή συζήτηση να ενισχυθεί το ενδιαφέρον και να απαντηθεί ο προβληματισμός που υπάρχει σε χιλιάδες εργαζόμενους για τον ρόλο των συνδικάτων στην ανατροπή αυτής της κατάστασης. Να μεγαλώσει η συσπείρωση στον αγώνα, ο συντονισμός εκατοντάδων σωματείων στην ανάπτυξη της πάλης, σε μεγάλα μέτωπα που αφορούν τη ζωή των εργαζομένων.

Η σύσκεψη θα πραγματοποιηθεί έχοντας ως φόντο έναν  ακόμη ιμπεριαλιστικό πόλεμο με τα μαχαίρια, τα οποία αφού ακονίστηκαν το προηγούμενο διάστημα, βγήκαν σε χρήση με θύμα τους λαούς. Είτε αυτό εκφράζεται με απώλειες σε ζωές, είτε σε αυξημένη φτωχοποίηση όχι μόνο των λαών των εμπλεκομένων χωρών, αλλά γενικότερα της εργατικής τάξης.

Η ακρίβεια και όπως αυτή εκφράζεται είτε με τις τιμές είτε με λογαριασμούς όχι μόνο έκανε αισθητή την παρουσία της, παίρνει και χαρακτηριστικά μονιμότητας.

Σε αυτό το φόντο λοιπόν να έχεις και την κυβέρνηση να τελειώνει την πανδημία γιατί αυτό επιτάσσουν τα συμφέροντα του τουριστικού -και όχι μόνο- κεφαλαίου. 

Η πανδημία πάντως δεν έδωσε τέλος στον εαυτό της. Ήδη ο ΠΟΥ αναπροσαρμόζει προς τα πάνω τις εκατόμβες παίρνοντας υπόψη την πλεονάζουσα θνητότητα, τις παράπλευρες απώλειες θα λέγαμε εμείς, ως αποδεικτικό της κατάστασης των δομών υγείας. Ενώ αν μετρήσουμε τις πληγές στους εργαζόμενους θα δούμε εντατικοποίηση, απαξίωση και τρομοκρατία. Και ένας ολόκληρος στρατός από επικουρικούς χρονοπροσδιορισμένους σε αναμονή μιας νέας ανανέωσης. Ενώ ένας αριθμός εργαζόμενων πετιέται κυριολεκτικά έξω από την παραγωγική διαδικασία, ουσιαστικά στην ανεργία με τη διαδικασία της αναστολής. 

Και όλα αυτά δεν είναι τίποτε άλλο από αυτό, που όλες οι κυβερνήσεις ορκίζονται και εφαρμόζουν, η μετατροπή των νοσοκομείων σε επιχειρήσεις. Το “νέο ΕΣΥ” ξεδιπλώνεται μάλλον γοργά γιατί τέτοιες είναι οι απαιτήσεις ιδιωτών και ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών. Και η βιασύνη επιβεβαιώνεται από την παρουσία του ΟΔΙΠΥ Α.Ε. (Οργανισμός Διασφάλισης της Ποιότητας στην Υγεία Α.Ε. με το ν. 4715/2020) στα νοσοκομεία, ως ένα βήμα στην παραπέρα εμπορευματοποίηση της υγείας. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα εργαλείο αξιολόγησης και πιστοποίησης των παρόχων υπηρεσιών υγείας, δημόσιων και ιδιωτικών. Ο πρόσφατα ψηφισμένος ν. 4931/2022 για τον ΕΟΠΥΥ, την ΠΦΥ και τα απογευματινά χειρουργεία είναι η εξειδίκευση των κατευθύνσεων του ΟΔΙΠΥ στους συγκεκριμένους τομείς.

Μέσα από κριτήρια “αξιολόγησης”, “ανταμοιβές”, “ποινές”, ενισχύεται η “ανταγωνιστικότητα” στο δημόσιο τομέα, που θα έχει ως αποτέλεσμα την ακόμα μεγαλύτερη διαφοροποίηση των μονάδων και των παροχών ανάμεσα στις περιοχές της χώρας, την ανάπτυξη “προσοδοφόρων” τομέων και την υποβάθμιση άλλων αναγκαίων στην υγεία του λαού.

Η “χαρτούρα” που καλούνται να διεκπεραιώσουν εμπλεκόμενοι συνάδελφοι, πατάει πάνω σε υπαρκτά ζητήματα. Η λύση τους παραπέμπεται απλά και μόνο στην ύπαρξη των οδηγιών και κατευθύνσεων του ΟΔΙΠΥ, αφού δεν υπάρχει καμιά μέριμνα για το ποιός θα εφαρμόσει τις οδηγίες αυτές! Φαίνεται πλέον πιο καθαρά, αυτό που λέμε εδώ και χρόνια, ότι:

οι ελλείψεις σε προσωπικό με μόνιμες εργασιακές σχέσεις και η υποκατάστασή τους με ελαστικές, αποτελούν προϋπόθεση του νοσοκομείου-επιχείρηση

οι μέχρι τώρα κατευθύνσεις του ΟΔΙΠΥ, αλλά και αυτές που θα ακολουθήσουν, αποτελούν κριτήρια χρηματοδότησης των νοσοκομείων, αφού ολοκληρωθεί η κοστολόγηση των ιατρικών και νοσηλευτικών πράξεων από το ΚΕΤΕΚΝΥ

για την εφαρμογή των κατευθύνσεων αυτών, δημιουργούνται και τα ανάλογα στελέχη, με αντικείμενο το να “εμπνεύσουν” στο προσωπικό τις “αξίες” της επιχειρηματικότητας, να το κάνουν κοινωνό της ιδέας ότι η “οικονομική ευμάρεια” της επιχείρησης είναι προς το συμφέρον του! Για όσους δεν ή κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν, περνάμε από την εποχή του καρότου στην εποχή του μαστιγίου.

Ως αποτέλεσμα δεν θα είναι πρωτεύουσας σημασίας η επιστημονική επάρκεια του εργαζόμενου και η προσφορά του στον ασθενή, αλλά πως και πόσο θα βάλει στην πράξη τη στοχοθεσία του νοσοκομείου-επιχείρηση. 

Σε αυτές τις όχι και τόσο νέες συνθήκες και σε αυτές που θα δημιουργηθούν πρέπει να βάλουμε εμπόδια. 

Η βαθειά υποστελέχωση με τις τεράστιες ελλείψεις σε νοσηλευτικό, βοηθητικό, τεχνικό, προσωπικό είναι περισσότερο από εμφανής. Τα τμήματα με τους ελάχιστους νοσηλευτές ανά βάρδια με την τεχνική υπηρεσία να μετριέται στα δάκτυλα του ενός χεριού, με τις εργολαβικές εταιρείες να συμπληρώνουν τα κενά μόνο ήσυχους δεν μπορεί να μας αφήνει.

Ο αγώνας να μην περάσουν οι αντιδραστικές αυτές προτάσεις είναι αγώνας που αφορά όλους, είτε πρόκειται για εργαζόμενους και τις συνθήκες εργασίας ακόμη και για όσους πιστεύουν ότι “τρύπωσαν” κάπου και θα μείνουν αλώβητοι, είτε το λαό που μαζί με τους απλήρωτους λογαριασμούς θα τσαλακώνεται καθημερινά στην αναζήτηση γιατροποριάς.

Με αυτήν τη στρατηγική πρέπει να συγκρουστεί ο λαός, με την ΕΕ και τα κόμματα που την υπηρετούν, για να μπορέσει να βρει την υγειά του. Τώρα ξέρει ότι τίποτα δεν έχει να περιμένει από «σωτήρες», που ανεβάζουν μάλιστα στροφές στην κοροϊδία όσο επιταχύνεται η κούρσα της κυβερνητικής εναλλαγής.

Η πείρα από το δίχρονο της πανδημίας έδειξε ότι μόνο ο λαός μπορεί να ανοίξει διέξοδο, διεκδικώντας μέτρα για την υγεία και τη ζωή του ενάντια στην πολιτική του «κόστους - οφέλους» και των «αντοχών της οικονομίας». Οργανώνοντας την πάλη με κριτήριο τις ανάγκες του και τις δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα αυτές να ικανοποιηθούν, μέσα από ένα σύγχρονο, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν, καθολικό σύστημα Υγείας. 

Ζητάμε τώρα να γίνουν μαζικές διαδικασίες και να οργανωθεί αγώνας διεκδίκησης για

Άμεσες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού.

Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων.

Επιστροφή όλων των εργαζόμενων που βρίσκονται σε αναστολή.

13Ος και 14ος μισθός για να αναπληρωθεί μέρος των απωλειών μας.

Το τελευταίο διάστημα συγκεντρώθηκε πολύτιμη πείρα από νικηφόρους αγώνες που στο επίκεντρο των πλαισίων τους βρέθηκαν οι σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων, όπως ο αγώνας για μόνιμη και σταθερή δουλειά των εργαζομένων της «e-food» ενάντια στις απολύσεις και την ενοικιαζόμενη εργασία, ο αγώνας των εργατών της ΛΑΡΚΟ ενάντια στο σταμάτημα της λειτουργίας της επιχείρησης και την ανεργία, οι αγώνες των οικοδόμων για ΣΣΕ με ουσιαστικές αυξήσεις στα μεροκάματα, ο αγώνας των λιμενεργατών της COSCO για μέτρα υγείας και ασφάλειας στην εργασία, για ΣΣΕ με συγκροτημένα δικαιώματα.

Οι παραπάνω αγώνες είχαν αποτελέσματα γιατί: 

Οι εργαζόμενοι και τα σωματεία τους πήγαν κόντρα στο ρεύμα της ηττοπάθειας και του συμβιβασμού, άνοιξαν μέτωπο με την εργοδοσία και την κυβέρνηση(πχ COSCO, ΛΑΡΚΟ).

Παραμερίστηκαν γραφειοκρατικές διαδικασίες και εργοδοτικοί μηχανισμοί-συνδικάτα(COSCO).

Ένωσαν όλους τους εργαζόμενους ανεξάρτητα από την εργασιακή τους σχέση, λειτουργώντας ζωντανά, με συλλογικές διαδικασίες από τα κάτω.

Είχαν τη στήριξη και την αλληλεγγύη της εργατικής τάξης, η οποία εκφράστηκε με εκατοντάδες ψηφίσματα συμπαράστασης, μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις, κλπ.

Οργανώθηκαν από σωματεία στα πλαίσια της ικανοποίησης των σύγχρονων αναγκών των εργαζόμενων, που αναδύονται με βάση την πρόοδο της τεχνολογίας και της επιστήμης. 

ΤΕΤΟΙΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΘΕΛΟΥΜΕ!


Δευτέρα 6 Ιουνίου 2022

Οχι άλλη αύξηση στους μισθούς μας!!!!

 Τσιχλόφουσκες

Πολύς ντόρος έγινε τους περασμένους μήνες για τη διπλή αύξηση του κατώτερου μισθού, που η κυβέρνηση διαφήμισε ως «αντίδοτο» τάχα στην ακρίβεια. Ο παρατεταμένος όμως πληθωρισμός, που από μήνα σε μήνα αυξάνεται ακόμα περισσότερο, κάνει αυτές τις αυξήσεις των 0,50 ευρώ τη μέρα να μοιάζουν με ...τσιχλόφουσκες. Οσο κι αν τις φουσκώσουν, για να διασκεδάσουν τη λαϊκή αγανάκτηση που φουντώνει, σε τίποτα δεν αλλάζει το γεγονός ότι η αγοραστική δύναμη του κατώτατου μισθού συρρικνώθηκε ακόμα περισσότερο από τις ανατιμήσεις του Απρίλη, κατά 18% και 28%, για τις συμβάσεις πλήρους και μερικής απασχόλησης αντίστοιχα. Μάλιστα, σχετικές έρευνες διαπιστώνουν ότι από μήνα σε μήνα μεγαλώνει η χασούρα για τον λαό, αφού τον Μάρτη τα ποσοστά της υποχώρησης ήταν 14,7% και 23,7%, αντίστοιχα. Στο σύνολό του, ο μέσος μισθός στον ιδιωτικό τομέα για τον μήνα Απρίλη είχε απολέσει το 9,9% της αγοραστικής του δύναμης, ποσοστό που δεν μπορεί με τίποτα να αναπληρωθεί από τις αυξήσεις - ψίχουλα που δίνει η κυβέρνηση με τον κατάπτυστο νόμο Βρούτση - Αχτσιόγλου. Τα στοιχεία αυτά - αν και υποτιμημένα σε σχέση με την πραγματικότητα που βιώνει ο λαός - έρχονται να επιβεβαιώσουν το αυτονόητο: Την ανάγκη να δυναμώσει η πάλη για ΣΣΕ με πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς, για ουσιαστικά μέτρα προστασίας των βιοπαλαιστών από την ακρίβεια, για αναπροσαρμογές στους μισθούς με βάση τον πληθωρισμό που κατατρώει το λαϊκό εισόδημα.

Θάνατοι...

Μείωση κατά 22% εμφάνισαν διεθνώς οι νοσηλείες ασθενών με σοβαρό έμφραγμα μέσα στην πανδημία, σύμφωνα με ευρωπαϊκή έρευνα. Τα στοιχεία καταγράφουν επίσης για την ίδια περίοδο καθυστέρηση κατά μέσο όρο 69 λεπτών στην παροχή ιατρικής βοήθειας για σοβαρό έμφραγμα, μείωση κατά 34% στις καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις και κατά 49% στις εμφυτεύσεις ηλεκτρονικών συσκευών, όπως βηματοδότες κ.ο.κ. Προφανώς δεν σταμάτησαν ξαφνικά άνθρωποι να αντιμετωπίζουν καρδιοπάθειες. Και η «σημαντική παγκόσμια μείωση» στις νοσηλείες ασθενών με καρδιαγγειακή νόσο που καταγράφει η έρευνα, απλώς σημαίνει αύξηση όσων πέθαναν στο σπίτι τους αβοήθητοι. Αλλο εύρημα δείχνει ότι τα νοσοκομεία αναγκάστηκαν να αντιμετωπίσουν πλημμελώς καρδιολογικά περιστατικά μέσα στην πανδημία (π.χ. αντί για τοποθέτηση «στεντ» να χορηγούν φάρμακα), με αποτέλεσμα να υπάρχει αυξημένη θνητότητα. Θυμίζουμε επίσης ότι, σύμφωνα με τον ΠΟΥ, κατά τη διετία 2020-'21 καταγράφηκαν τουλάχιστον 15 εκατομμύρια περισσότεροι θάνατοι παγκοσμίως, εκ των οποίων μόνο το 1/3 οφείλεται στον Covid-19, ενώ είναι χαρακτηριστικές δηλώσεις επιστημόνων που σχολιάζουν την παραπάνω έρευνα και προειδοποιούν ότι θα συνεχίσουν να υπάρχουν θάνατοι και «νόσοι που αλλιώς δεν θα είχαν συμβεί».

... φραγκοδίφραγκα

Ολα τα παραπάνω κάνουν «φραγκοδίφραγκα» το πώς οι λαοί πλήρωσαν, πληρώνουν και θα συνεχίσουν παντού να πληρώνουν τη μετατροπή των συστημάτων Υγείας σε «μίας νόσου». Μια μετατροπή που αποτέλεσε επιλογή για όλες τις αστικές κυβερνήσεις, αφού τα εμπορευματοποιημένα συστήματα Υγείας αποδείχθηκαν ανίκανα να σηκώσουν το βάρος της ουσιαστικής προστασίας του λαού από την πανδημία και παράλληλα άλλες ασθένειες. Είναι ξεκάθαρο ότι η Υγεία - εμπόρευμα, η αντιμετώπιση της πιο ζωτικής ανάγκης ως πεδίου κερδοφόρων επενδύσεων, φέρνει πολύ περισσότερο πόνο, ενώ η σύγχρονη ιατρική επιστήμη έχει σήμερα την ικανότητα να φροντίσει και να γιατρέψει πολύ περισσότερες ασθένειες απ' ό,τι στο παρελθόν, να αντιμετωπίσει περισσότερες και δυσκολότερες αρρώστιες. Αυτή η μεγάλη αντίφαση δείχνει και τη διέξοδο για τον λαό: Για να έχει την υγεία του και να μην κινδυνεύει να πάει σαν το σκυλί στ' αμπέλι, εξαιτίας της σημερινής άθλιας κατάστασης στα συστήματα της Υγείας, πρέπει να δυναμώσει τον αγώνα για σύγχρονες, αποκλειστικά δημόσιες, δωρεάν υπηρεσίες Υγείας, να βάλει στο στόχαστρο τον πραγματικό ένοχο, τον καπιταλισμό, που εμπορευματοποιεί τις ανάγκες του για να κερδίζουν μια χούφτα παράσιτα.

Παρασκευή 3 Ιουνίου 2022

Μονά χάνω - ζυγά κερδίζεις

 Ωρολογιακή βόμβα που απειλεί να τινάξει στον αέρα ακόμα και τον πιο σφιχτό οικογενειακό προϋπολογισμό, προκαλώντας ήδη ζήτημα επιβίωσης για εκατομμύρια λαϊκά νοικοκυριά, είναι η ακρίβεια, με τις αλλεπάλληλες ανατιμήσεις στην Ενέργεια και σε όλα τα βασικά αγαθά. Η προσπάθεια της κυβέρνησης να κρύψει κάτω από το χαλί τις ευθύνες της και να παρουσιάσει την πολιτική της ως «αντίδοτο» τάχα στην «απογείωση» του κόστους ζωής, είναι προκλητική και δεν μπορεί να μείνει αναπάντητη.


Η μαγιά για το «φούσκωμα» των τιμών είναι ο ιστορικά υψηλός πληθωρισμός, ο οποίος προϋπήρχε του πολέμου. Είναι συνοδευτικό της επεκτατικής πολιτικής διαχείρισης της τελευταίας οικονομικής κρίσης και της πανδημίας, των απανωτών πακέτων στήριξης των ομίλων με φτηνό χρήμα από την ΕΚΤ, τους κρατικούς προϋπολογισμούς και τα ταμεία ανάκαμψης. Γι' αυτό τώρα παρουσιάζουν την αύξηση των επιτοκίων και την επαναφορά των δημοσιονομικών περιορισμών ως αναγκαία μέτρα για τον αποπληθωρισμό, με αβέβαια όμως αποτελέσματα.


Ο λαός πάντως κανένα καλό δεν είδε από το χρήμα με ουρά «που έπεσε στην αγορά», όπως λέει η κυβέρνηση. Στην πλειονότητά του προορίζεται για χρηματοδότηση και άλλα μέτρα στήριξης των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Οι «διευκολύνσεις» που έκανε το κράτος στους βιοπαλαιστές ΕΒΕ απλώς κλότσησαν λίγους μήνες πιο κάτω το τενεκεδάκι των ασήκωτων χρεών που τους πνίγουν. Ενώ τα μέτρα που πάρθηκαν για τη διαχείριση της πανδημίας για άλλη μια φορά ανακύκλωναν τη φτώχεια ανάμεσα στους περισσότερο και στους λιγότερο φτωχούς.


Τώρα έρχεται η ώρα του λογαριασμού, που χτυπάει κατακέφαλα τον λαό: Από τη μία με την ακρίβεια που σαρώνει το εισόδημα, σε συνδυασμό με τους χαμηλούς μισθούς, συνέπεια των αντεργατικών νόμων που ψήφισαν όλες οι κυβερνήσεις (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ) για να είναι «ανταγωνιστικό» το λεγόμενο «κόστος εργασίας». Από την άλλη με τη διόγκωση των κρατικών ελλειμμάτων και χρεών, που θεωρούνται εμπόδιο στην ανάπτυξη και γι' αυτό γίνεται προσπάθεια να συγκρατηθούν, με επαναφορά δημοσιονομικών περιορισμών και των πρωτογενών πλεονασμάτων στη χώρα μας.


Απ' όπου και να το πιάσει κανείς, σταθερά χαμένος βγαίνει μόνο ο λαός. Με τα μνημόνια των κυβερνήσεων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ πλήρωσε την οικονομική κρίση με περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, αυξήσεις φόρων, αιματηρή μείωση των κρατικών δαπανών που αφορούν και τις πιο στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες, νέες θυσίες στα εργασιακά δικαιώματα. Οπως πληρώνει τώρα την άλλη όψη της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής, με τον πληθωρισμό και την αύξηση του κρατικού χρέους, που βάζουν φωτιά στην τσέπη του. «Μονά χάνω - ζυγά κερδίζεις» δηλαδή...


Τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα στη σκιά του ιμπεριαλιστικού πολέμου, όπου η χώρα συμμετέχει με τα μπούνια, με τη στήριξη και των άλλων κομμάτων του ευρωατλαντικού τόξου, παρά τα «ναι μεν αλλά» του ΣΥΡΙΖΑ. Οι ευρωπαϊκές και αμερικανικές κυρώσεις στη Ρωσία, κυρίως στην Ενέργεια, είναι επιταγές που πληρώνει «έναντι» ο λαός, όχι μόνο σε χρήμα αλλά και με ένταση των κινδύνων για την ασφάλειά του, όπως δείχνει το σοβαρό περιστατικό με τα δύο δεξαμενόπλοια στον Περσικό.


Το ακριβότερο εισαγόμενο LNG, που προβλέπεται να αντικαταστήσει το ρωσικό αέριο, θα επιβαρύνει κι άλλο το κόστος διαβίωσης και θα επιδράσει στη διεύρυνση της ενεργειακής φτώχειας. Την ίδια ώρα, οι εφοπλιστές και οι ενεργειακοί όμιλοι ετοιμάζονται να ξεκοκαλίζουν τα δισ. ευρώ του Ταμείου Ανάκαμψης και του κουμπαρά για τη διαχείριση της «ενεργειακής κρίσης». Το ακριβότερο καύσιμο, σε συνδυασμό με την «απελευθέρωση» της αγοράς Ενέργειας και το σχέδιο της «πράσινης μετάβασης» εγγυώνται ότι οι αυξήσεις στην Ενέργεια ήρθαν για να μείνουν.


Οπως στην προηγούμενη κρίση ενοχοποιούσαν τον λαό ότι «έμαθε να ζει με περισσότερα από όσα αντέχει η οικονομία» και γι' αυτό έπρεπε να αποδεχτεί τα μνημόνια και τις περικοπές, τώρα τον παραμυθιάζουν ότι πρέπει «να θυσιάσει ένα μέρος της ευημερίας του, ως το αναγκαίο τίμημα για την υπεράσπιση των δυτικών αξιών, απέναντι στον αναθεωρητισμό της Ρωσίας». Κάθε τους λέξη και ένα ψέμα πάνω στο οποίο σχεδιάζουν το επόμενο βήμα ενάντια στον λαό. Η συζήτηση για περιορισμό της λαϊκής κατανάλωσης στην Ενέργεια είναι αποκαλυπτική, και δεν υπάρχει αμφιβολία ποιος θα πληρώσει ξανά το μάρμαρο των ελλείψεων για τις οποίες προετοιμάζεται η ευρωπαϊκή αγορά.


Κυρώσεις, πόλεμος, ανταγωνισμοί για την Ενέργεια, «πράσινη μετάβαση» συνθέτουν τη νέα αντιλαϊκή «κανονικότητα» και θέτουν επιτακτικά το ερώτημα: Ο λαός θεατής στη βαρβαρότητα που τον εξοντώνει ή πρωταγωνιστής στον καθημερινό αγώνα για τις σύγχρονες ανάγκες του, στην πάλη για την ανατροπή της;