Η σπηλιά -Γιάννης Ατζακάς

Ο Θέμης Αγραφιώτης, πτυχιούχος Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών, καταχείμωνο του '93, φτάνει στο παγωμένο μακεδονικό οροπέδιο, στη μικρή μεθοριακή πολιτεία του: αυτός στο μεσοστράτι της ζωής του, η χώρα στα μισά μιας μακράς Μεταπολίτευσης, στον κολοφώνα ενός ξέφρενου εθνικού ξεφαντώματος. Εκεί, εγκάτοικος της σπηλιάς, όπως συμβολικά αποκαλεί την ταπεινή του κάμαρη, στοιχειώνεται τις νύχτες από τις νεκρές ψυχές εκείνων που από ιδιοτέλεια και δειλία τον είχαν κάποτε προδώσει.

Μόνη καταφυγή στις ώρες της σχόλης του η συγγραφή. Τα δεινά, ο άδικος διωγμός του φίλου του Ίωνα Λεντάκη, καθηγητή Φυσικής και Χημείας σε ένα μεγαλόσχημο σχολείο των βορείων προαστίων, ως πρώτη συγγραφική του απόπειρα, καταλήγει σε απόλυτη αποτυχία. Αργότερα, στο γύρισμα του αιώνα και της νέας χιλιετίας, ο Θέμης απόμαχος πια, έχοντας επιστρέψει στα πατρογονικά του χώματα, είναι έτοιμος τώρα να συντάξει το μικρό συναξάρι του - μια σκοτεινή προφητεία για τη μοίρα του ένδοξου έθνους, που από χρόνια πριν είχε μάταια ψελλίσει "πεθαίνω σαν χώρα".

«Ένιωθα βαθιά μέσα μου πως η καταφρονεμένη αυτή γωνιά, το ρημάδι αυτό όπου ξέπεσα, δεν ήταν παρά μια δική μου αυλή των θαυμάτων, ένα θεατρικό σκηνικό, μόνο για να παρασταθεί μια δραματική εποχή της άσημης ζωής μου - μια παράσταση που ως σκηνοθέτη, ηθοποιό και θεατή θα είχε μόνον εμένα. Την ίδια στιγμή πίστευα πως ήταν και μια δίκαιη ποινή, που ο ίδιος είχα επιβάλει στον εαυτό μου, για την αγνή πίστη σε μεγάλες ιδέες, για την αφελή εμπιστοσύνη μου στην αγαθότητα των ανθρώπων, στην αφοσίωση των φίλων. [...] Και αυτή η παθιασμένη εμμονή δεν ήταν παρά μια τελετουργική επιστροφή στα σκληρά παιδικά χρόνια μου, μια συνειδητή απάρνηση όλης της ευτέλειας και της μαλθακότητας, ένας μυστικός εξαγνισμός. 'Ηταν η δική μου ασκητική.

Μουσική το σαββατόβραδο

Bob Dylan - One more Cup of Coffee

Your breath is sweet Your eyes are like two jewels in the sky Your back is straight, your hair is smooth On the pillow where you lie But I don't sense affection No gratitude or love Your loyalty is not to me But to the stars above One more cup of coffee for the road One more cup of coffee 'fore I go To the valley below Your daddy, he's an outlaw And a wanderer by trade He'll teach you how to pick and choose And how to throw the blade He oversees his kingdom So no stranger does intrude His voice, it trembles as he calls out For another plate of food One more cup of coffee for the road One more cup of coffee 'fore I go To the valley below Your sister sees the future Like your…

Στον κόσμο του «πράσινου» Marlboro

Από https://atexnos.gr

Όταν τον Φεβρουάριο του 2014 -με την υποσημείωση πως «πρόκειται για μυθοπλασία» βγήκε στον αέρα πως η  Phillip Morris, (ο μεγαλύτερος παραγωγός τσιγάρων στον κόσμο), θα αρχίσει την παραγωγή ενός είδους τσιγάρων μαριχουάνας, με το εμπορικό σήμα «Marlboro Μ», μετά το ενάμισι εκατομμύριο F_b_Likes όλοι γέλασαν με το αστείο.

Όπως επίσης κανείς από όσους τουλάχιστον είναι μακριά απ’ αυτά δεν έδωσε σημασία όταν σε ανύποπτο χρόνο ο αντιπρόεδρος της εταιρείας είχε δηλώσει «Ήταν στα σχέδιο της εταιρείας μας η ιδέα της εμπορίας κάνναβης και παρακολουθούσε την αγορά αρκετό καιρό τώρα» [«Our company has been high on the idea for marketing cannabis and has been monitoring the market for some time»]

Ούτε είναι γνωστό στο πλατύ κοινό ότι  η Phillip Morris συμμετείχε ενεργά (από το 2012 στις πρωτοβουλίες της νομιμοποίησης μαριχουάνας – ώστε να περάσει ο νομός στο Κολοράντο και Ουάσιγκτον κλπ.

Αλλά τώρα γίνεται πραγματικότητα, αφού ανακοινώθηκε και επίσημα η φημολογούμενη συμφωνία μεταξύ της εταιρείας Altria Group Inc που παράγει τα γνωστά τσιγάρα και της εταιρείας παραγωγής κάνναβης Cronos Group με μια παράλληλη αγορά της 2^ης :ο κατασκευαστής των Marlboro αγοράζει το 45% της Cronos Group με προκαταβολή 2,4 δις $ και όταν ολοκληρωθεί «λογιστικά» η αγορά η παραγωγός των Marlboro θα δώσει ακόμη 1, 4 δις $. δολάρια, φτάνοντας το ύψος της γειτονικής της Constellation Brands η οποία πρόσφατα αγόρασε μέρος της Canopy Growth Corp, μιας άλλης καναδέζικης εταιρείας παραγωγού κάνναβης.

Πλέον ο σύστημα εκμετάλλευσης δίνει ακόμα μία δυνατότητα στον αυτοϋποβιβαζόμενο άνθρωπο, ώστε να «ξεφύγει» από την αλλοτρίωση* που το ίδιο του επιβάλει. Οι σύγχρονοι σκλάβοι είναι ελεύθεροι να πιουν όσο θέλουν, από ότι θέλουν υπό δύο προϋποθέσεις: α) Να αγοράζουν τη ψυχοτρόπο ουσία από την παραγωγή των μονοπωλιακών ομίλων και β) Να τους «ανεβάσει» τόσο όσο να μην χρειάζεται να αμφισβητήσουν το σύστημα που τους την πουλάει.

Ο Μαρξ στα Οικονομικά και Φιλοσοφικά Χειρόγραφα του 1844, προσδιόρισε τους τύπους αλλοτρίωσης του ανθρώπου στο καπιταλιστικό σύστημα σε:  |> αποξένωση του εργαζόμενου από το προϊόν της εργασίας του, |> αποξένωση του εργαζόμενου από την ίδια την εργασία, ως πράξη παραγωγής, |> αποξένωση του εργαζομένου από τον εαυτό του και |> αποξένωση του εργαζομένου από το του υπόλοιπους εργαζομένους

Σύμφωνα με τον Μαρξ, «η παραγωγή δεν παράγει τον άνθρωπο μόνο σαν εμπόρευμα, το ανθρώπινο εμπόρευμα, τον άνθρωπο με τη μορφή εμπορεύματος. Παράγει, επίσης, τον άνθρωπο πνευματικά και φυσικά σαν απανθρωποιημένη ύπαρξη…».

«Πρώτα – πρώτα στο ότι η εργασία είναι εξωτερική για τον εργάτη, δηλαδή δεν ανήκει στη βαθύτερη ύπαρξή του, ότι επομένως ο εργάτης δεν επιβεβαιώνει τον εαυτό του στην εργασία, αλλά αρνείται το εαυτό του, νιώθει μίζερος και καθόλου ευτυχισμένος, δεν αναπτύσσει ελεύθερα την πνευματική του και φυσική του ενεργητικότητα, αλλά απονεκρώνει τη σάρκα του και καταστρέφει το πνεύμα του. Έτσι, ο εργάτης βρίσκει τον εαυτό του μόνο έξω από την εργασία του. Την ώρα της εργασίας του αισθάνεται έξω από τον εαυτό του. Νιώθει άνετα όταν δε βρίσκεται στη δουλειά του και δε νιώθει άνετα όταν βρίσκεται στη δουλειά του. Έτσι η εργασία του δεν είναι εθελοντική, αλλά καταναγκαστική, είναι καταναγκαστική εργασία. Για το λόγο αυτό η εργασία δεν είναι ικανοποίηση μιας ανάγκης, αλλά ένα μέσο να ικανοποιήσει ανάγκες έξω από αυτήν. Ο αλλότριος χαρακτήρας της φαίνεται καθαρά από το γεγονός ότι μόλις πάψει να υπάρχει φυσικός ή άλλος εξαναγκασμός η εργασία αποφεύγεται σαν μάστιγα. Εξωτερική εργασία, εργασία στην οποία ο άνθρωπος αλλοτριώνει τον εαυτό του, είναι εργασία αυτοθυσίας, απονέκρωσης…»

Ως αποτέλεσμα των παραπάνω, «ο άνθρωπος (ο εργάτης) αισθάνεται πια ότι ενεργεί ελεύθερα, μόνο στις κτηνώδεις λειτουργίες του, δηλαδή να τρώει, να πίνει και να τεκνοποιεί, πολύ λίγο στο να στεγάζεται, να στολίζεται, κλπ. και ότι στις ανθρώπινες λειτουργίες δεν αισθάνεται πια παρά σαν ζώο. Το κτηνώδικο γίνεται ανθρώπινο και το ανθρώπινο γίνεται κτηνώδικο. Να τρώει, να πίνει, να τεκνοποιεί κλπ. είναι, βέβαια, επίσης λειτουργίες γνήσια ανθρώπινες. Αλλά όταν αποσπαστούν από άλλες πλευρές της ανθρώπινης δραστηριότητας και μετατραπούν σε τελικούς και αποκλειστικούς σκοπούς, είναι ζωώδεις λειτουργίες»

Εγνατία Οδός: Αυξήσεις-φωτιά μέχρι και 150% στα διόδια! Άντε και καλές γιορτές!!

Από atexnos

Από 1η Ιανουαρίου 2019, μια δυσάρεστη έκπληξη περιμένει τους οδηγούς που θα κινούνται στην Εγνατία, καθώς θα δουν πως η χρέωση ανά χιλιόμετρο έχει αυξηθεί και θα εκτοξεύει το κόστος σε κάποιες περιπτώσεις και στο 150%. 

Ο νέος τρόπος υπολογισμού με βάση τη χιλιομετρική απόσταση που προβλέπει η κοινή υπουργική απόφαση που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ του Ιουνίου για τη νέα εμπορική πολιτική αυξάνει τα διόδια από 0,03 σε 0,05 ευρώ ανά χιλιόμετρο για τα Ι.Χ. αυτοκίνητα (αύξηση 66%). Τις αυξήσεις στα διόδια είχε προαναγγείλει σε συνέντευξη του στην εφημερίδα «Μακεδονία» ο πρόεδρος της Εγνατίας ΑΕ Απόστολος Αντωνούδης, κάνοντας μάλιστα λόγο για… «δίκαια διόδια»! 

Ωστόσο σε συγκεκριμένους σταθμούς διοδίων όπως στα Μάλγαρα οι αυξήσεις φτάνουν στα 150%. Ο συγκεκριμένος σταθμός, ένας σταθμός με μεγάλη διέλευση οχημάτων, έχει ζώνη χρέωσης 59,7 χιλιομέτρων, με αποτέλεσμα το ύψος του κομίστρου να εκτινάσσεται από το 1,20 ευρώ σήμερα στα 2,98 ευρώ. Υπενθυμίζεται πως η έκδοση της ΚΥΑ ήταν ένα από τα προαπαιτούμενα για την ολοκλήρωση της τέταρτης αξιολόγησης και για την προώθηση του διαγωνισμού παραχώρησης του οδικού άξονα που βρίσκεται σε εξέλιξη από το Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων (ΤΑΙΠΕΔ).

Εκτός από τις μεγάλες αυξήσεις στις τιμές των διοδίων, η ΚΥΑ προβλέπει πως από 1η Ιανουαρίου 2019 καταργείται κάθε απαλλαγή από την πληρωμή διοδίων, με την εξαίρεση των ανέργων οι οποίοι θα διέρχονται δωρεάν, όταν δείχνουν την κάρτα ανεργίας. Οπως αναφέρει «Κάθε απαλλαγή ή εξαίρεση καταβολής διοδίων τελών στην Εγνατία Οδό και στους καθέτους άξονες αυτής, πλην των αναφερομένων στην παράγραφο 1 καταργείται και παύει να ισχύει από την 01-01-2019.»

Στην ΚΥΑ, που υπογράφουν οι υπουργοί Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος και Υποδομών Χρήστος Σπίρτζης, εκτός της αύξησης του κόστους των διοδίων επί της Εγνατίας προβλέπεται η δημιουργία 43 συνολικά πλευρικών διοδίων. 

Για το ύψος των διοδίων, στην απόφαση αναφέρεται ότι:

§  για τον σταθμό Παμβώτιδα, το μήκος καθορίζεται σε 39,7 χιλιόμετρα με χρέωση 1,98 ευρώ (από 1,20 ευρώ σήμερα)

§  για το Μαλακάσι σε 48,1 χιλιόμετρα με χρέωση 2,40 ευρώ (από 2,10),

§  για τη Σιάτιστα σε 48,6 χλμ. με χρέωση 2,40,

§  για τον Πολύμυλο σε 48,2 χλμ. με 2,41 ευρώ (από 2,40),

§  στα Μάλγαρα για μήκος 59,7 χλμ με 2,98 ευρώ (από 1,20 ευρώ),

§  στη Θεσσαλονίκη για μήκος χρέωσης 13,8 χλμ σε 0,69 ευρώ.

§  στην Ανάληψη για 58,8 χλμ σε 2,94 ευρώ (από 2,40 ευρώ),

§  στην Ασπροβάλτα για 28,5 χλμ. το κόστος ανέρχεται σε 1,42 ευρώ,

§  στη Μουσθένη με μήκος χρέωσης 54,3 χλμ. η χρέωση γίνεται 2,71 ευρώ (από 2,40 ευρώ),

§  στην Καβάλα με 47,2 χλμ. 2,36 ευρώ,

§  στον Ίασμο για 46,2 χλμ. η χρέωση διαμορφώνεται σε 2,31 ευρώ (από 1,90 ευρώ),

§  στη Μέστη με 55,7 χλμ. σε 2,78 ευρώ (από 1,70 ευρώ) και στο Αρδάνιο για 40,5 χλμ. σε 2,02 ευρώ.

§  Για τον σταθμό διοδίων της Τύριας στο οδικό τμήμα Νεοχωρίου-Σελλών-Τύριας, η περιοχή χρέωσης καθορίζεται σε 68,4 χιλιόμετρα (μεταξύ Ηγουμενίτσας-Ιωαννίνων), διαμορφώνοντας την τιμή του διοδίου σε 3,42 ευρώ από 2,10 ευρώ (67%)

§  στους κάθετους άξονες στην Ιεροπηγή, το μήκος χρέωσης καθορίζεται σε 47,2 χλμ. με χρέωση 2,36 ευρώ (από 2,10 ευρώ),

§  στους Ευζώνους για 60 χλμ. με κόστος 3 ευρώ (από 1,80 ευρώ),

§  στον Προμαχώνα για 48 χλμ. με χρέωση 2,4 ευρώ (από 2,40 ευρώ)

§  στο Στρυμονικό για 47,5 χλμ. με κόστος 2,37 ευρώ.

Το Δώρο των Χριστουγέννων δεν «δωρίζεται»

Δεν «δωρίζεται»

Πλήθος από καταγγελίες φτάνουν σε σωματεία και στο ΠΑΜΕ για τη στάση της εργοδοσίας σχετικά με το Δώρο των Χριστουγέννων, που έπρεπε να έχει καταβληθεί μέχρι τις 21/12. Το σενάριο γνωστό και εξευτελιστικό για τους ανθρώπους του μόχθου: Οι εργοδότες βρίσκουν τρόπο να τη σκαπουλάρουν από το νόμο που καθιστά αυτόφωρη παράβαση τη μη καταβολή του επιδόματος, βάζοντας δικούς τους ανθρώπους (ακόμα και μπράβους) να πάνε μαζί με τους εργαζόμενους στα ΑΤΜ, να κάνουν ανάληψη και να επιστρέψουν τα χρήματα. Αλλοι βάζουν τους εργαζόμενους να υπογράφουν ψευδώς ότι πήραν τα χρήματα και άλλοι «πατσίζουν» το Δώρο με χρωστούμενους μισθούς ή με τα λεγόμενα «μαύρα», αφού η κυβέρνηση αρνείται να νομοθετήσει ως αυτόφωρο αδίκημα τη μη έγκαιρη καταβολή των δεδουλευμένων. Ετσι, με την απληρωσιά να σπάει κόκαλα, το «υποχρεωτικό» Δώρο απλά αναπληρώνει κάποιον από τους χαμένους μισθούς. Το ΠΑΜΕ έχει έγκαιρα καλέσει τα σωματεία να είναι σε ετοιμότητα και να υπερασπιστούν αυτήν την κατάκτηση, που στην πράξη αμφισβητείται από την εργοδοσία. Γιατί οι εργοδότες μπορεί να ελίσσονται πάνω στους νόμους - λάστιχο όλων των κυβερνήσεων για να αυθαιρετούν ανενόχλητοι, αλλά τα ταξικά συνδικάτα και η οργανωμένη παρέμβαση είναι που μπορούν να ασκήσουν πραγματική πίεση, για να μην ξηλωθεί άλλη μια κατάκτηση.

Μια διαφορετική οπτική των πραγμάτων.

Καθρέπτης

Ο τρόπος που ορισμένα Μέσα συνεχίζουν να προβάλλουν τον αποτρόπαιο φόνο της νεαρής φοιτήτριας στη Ρόδο είναι απαράδεκτος και επικίνδυνος. Σε τι ακριβώς ωφελούν την «ενημέρωση της κοινής γνώμης» όλες αυτές οι λεπτομέρειες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας από τις καταθέσεις των κατηγορούμενων και των λιμενικών; 'Η οι φωτογραφίες που σκυλεύουν το σώμα της νεκρής φοιτήτριας; Σε τι βοηθάνε τη διαλεύκανση της υπόθεσης οι καθημερινές τηλεοπτικές εμφανίσεις διαφόρων, σχετικών και άσχετων, που τοποθετούνται επί παντός επιστητού, από τη «βία κατά των γυναικών» μέχρι τα δακτυλικά αποτυπώματα στα πειστήρια του εγκλήματος; Πώς ακριβώς συμβάλλουν στην «καταδίκη» τάχα της αυτοδικίας η υπερπροβολή της επίθεσης που δέχτηκε ένας από τους κατηγορούμενους στις φυλακές Αυλώνα από συγκρατούμενούς του και οι συνεντεύξεις που οι ίδιοι έδιναν στη συνέχεια στα κανάλια, για να δικαιολογήσουν την πράξη τους; Ο θάνατος της φοιτήτριας στη Ρόδο ανοίγει πολλά και σοβαρά ζητήματα, που αν τα «ξύσει» κανείς θα αποκαλύψει τη σαπίλα ενός ολόκληρου συστήματος, η οποία δεν αθωώνει, αντίθετα μεγεθύνει τις ευθύνες και για το συγκεκριμένο έγκλημα. Καθρέπτης της ίδια σαπίλας είναι όμως και ο τρόπος με τον οποία προβάλλεται το έγκλημα από την πλειοψηφία των ΜΜΕ, στο όνομα μάλιστα της «αντικειμενικότητας» και του «αυξημένου ενδιαφέροντος» του κόσμου.

ΟΥΓΓΑΡΙΑ

Μαζικές διαδηλώσεις ενάντια στο «νόμο των σκλάβων»

Χιλιάδες εργαζόμενοι διαδήλωσαν χτες στους δρόμους της Βουδαπέστης ενάντια στο νόμο που ψήφισε η αντιδραστική πλειοψηφία της Βουλής, μετά από πρόταση της κυβέρνησης του Βίκτορ Ορμπάν, να δίνεται η δυνατότητα στην εργοδοσία να υπογράφει συμβάσεις με εργαζόμενους για ετήσιες υπερωρίες 400 ωρών (από 250 ώρες που ισχύει σήμερα) και να μπορούν να επεκτείνουν τις συμβάσεις αυτές έως και τρία χρόνια.

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η 5ήμερη βδομάδα εργασίας των 40 ωρών μπορεί να φτάσει τις 48 ώρες, να γίνει δηλαδή 6ήμερη. Ο λόγος που επικαλείται η κυβέρνηση, που στηρίζει και στηρίζεται στο μεγάλο κεφάλαιο, είναι ότι υπάρχει έλλειψη εργατικού δυναμικού. Το γεγονός βέβαια ότι μετά την καπιταλιστική παλινόρθωση αυξήθηκε και η μετανάστευση εργαζομένων, συνήθως με προσόντα, αναζητώντας μια καλύτερη αμοιβή στο εξωτερικό, αξιοποιείται και πάλι για να αυξηθεί ο βαθμός εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης.

Ωστόσο, χιλιάδες είναι αυτοί που αντιδρούν στον λεγόμενο «νόμων των σκλάβων», όπως ήδη αποκαλείται στις διαδηλώσεις.

Φίλος δεν πιάνεται

Την περίοδο που βρισκόταν σε εξέλιξη ο απεργιακός αγώνας στην «Ελληνική Χαλυβουργία», η πλειοψηφία του σωματείου στη «Χαλυβουργική» αρνούνταν το συντονισμό και την έμπρακτη αλληλεγγύη, λέγοντας ότι «εμείς δεν θα γίνουμε Χαλυβουργία». Τώρα, το εργοστάσιο κλείνει και δεκάδες εργαζόμενοι θα χάσουν τη δουλειά τους. Είχαν προηγηθεί άλλα αντεργατικά μέτρα, όπως απολύσεις, διαθεσιμότητες, μειώσεις μισθών, εκ περιτροπής εργασία κ.ά., για τη «διάσωση» τάχα της επιχείρησης, που όμως δεν απέτρεψαν το λουκέτο, το οποίο αποδίδεται στην παρατεταμένη κρίση στον κλάδο των Κατασκευών. Τα χρέη της «Χαλυβουργικής» είναι δυσθεώρητα, αλλά το αυτί της εργοδοσίας δεν φαίνεται να ιδρώνει. Μόλις τον περασμένο Απρίλη η εταιρεία ανανέωσε την άδεια από τη ΡΑΕ για τη δημιουργία μονάδας παραγωγής ρεύματος 880 MW, που όπως φαίνεται θα αποτελέσει το νέο παραγωγικό της αντικείμενο. Γράφτηκε επίσης ότι η προνομιακή θέση του εργοστασίου μπορεί να αξιοποιηθεί για τη δημιουργία μονάδας logistics, που αναδεικνύεται σε κερδοφόρο πεδίο για το κεφάλαιο. Το συμπέρασμα είναι ότι «κανείς δεν χάνεται». Μόνο που αυτό αφορά αποκλειστικά το κεφάλαιο και όχι τους εργαζόμενους, οι οποίοι θα χάσουν τη δουλειά τους, αφού πλήρωσαν με μεγάλες θυσίες την «επιχείρηση διάσωσης» της εταιρείας. Αν κάτι πρέπει να μείνει ως συμπέρασμα γι' αυτούς και για όλους τους εργαζόμενους, είναι ότι η εργοδοσία φίλος δεν πιάνεται. Και ότι καμιά αυταπάτη δεν πρέπει να υπάρχει γι' αυτό το σάπιο σύστημα, που «δουλεύει» για τα κέρδη του κεφαλαίου, ότι μπορεί να φανεί «γενναιόδωρο» στους εργαζόμενους που αποδέχονται αδιαμαρτύρητα τις θυσίες «για το καλό της επιχείρησης».

Συμβαίνουν στο Παπαγεωργίου: όταν η συνέντευξη παίρνει 35%

Τελικά αληθεύει ότι η ερώτηση η οποία έκρυβε και τη μεγαλύτερη βαρύτητα ήταν αυτή που έδινε την απόχρωση στη συζήτηση. Ο λόγος περί χρωματικής προτίμησης. 

Το ξεκαθαρίζουμε από την αρχή, συμφωνημένη ήταν η απάντηση. Την απάντηση θα σας τη δώσουμε  στο τέλος. Έρχεται η ώρα για την κρίσιμη ερώτηση  στο κάθε αιτούντα - διεκδικητή - υποψήφιο.(ακολουθεί διάλογος)

(Δ= διοίκηση) (ΥΠ= υποψήφιος)

   Δ. Το αγαπημένο σας χρώμα; Και απόχρωση να πείτε, δεκτή.

Ερώτηση φοβερή. Δίνει περιεχόμενο στη συζήτηση και υπόσταση στον ερωτώντα. Κάποιοι λένε ότι γίνεται για να σπάσει ο πάγος, λειτουργεί ως ice breaker δηλαδή. Εμείς λέμε ότι είναι βγαλμένα από την επιστήμη της στατιστικής, μέσω αυτής,  ο υποψήφιος, φανερώνοντας τη μύχια σκέψη του, δίνει τη δυνατότητα στον επίτροπο να συνθέσει  με το  στοιχείο που λείπει την προσωπικότητα του ερωτηθέντα.

   ΥΠ. Σε  αμηχανία. αναρωτιέται για το είδος της ερώτησης και που η απάντησή της  πιθανόν να κρίνει το μέλλον. Να δώσω το ροζ που είναι του παρόντος; Το μπλε δεν μου κάθεται καλά αν και φαντάζει ως το μέλλον. Ερώτηση μπλόφα(σαν να τραβάς από τα δεκατέσσερα και να περιμένεις επτά)

  YΠ. Το κίτρινο κύριοι! με  μια δόση αμφιβολίας.

  Δ. Κόβεσαι!!! επιλέξατε το χρώμα του μίσους.

(Αντικειμενική προσέγγιση εκ των υστέρων και από τα έξω· που πας με το κίτρινο...)

Πληροφορίες αναφέρουν ότι έπαιξε όλο το ουράνιο τόξο καθώς και το χρωματολόγιο του βαφέα στη συνέντευξη.

Κάποιοι θα μας τρολάρουν για το κόκκινο!... δε θα πάρουμε.

Για τους νικητές η κάθε απόχρωση ήταν και αποδεκτή. Για τους ηττημένους η χρωματογραφία ήταν μέρος του παιχνιδιού που δεν γνώριζαν. Για όλους τους υπόλοιπους η στατιστική δίνει την απάντηση, το κουτσουλί κύριοι... το κουτσουλί!!!!             

Η υγεία που "αρρωσταίνει", η υγεία που υποχρηματοδοτείται.

Αναμασώντας τα ίδια ψέματα...

Με προκλητικό τρόπο και αναμασώντας χιλιοειπωμένα ψέματα, ο υπουργός Υγείας Ανδ. Ξανθός επιχείρησε να εξωραΐσει την ασφυκτική και επικίνδυνη κατάσταση που έχει διαμορφωθεί για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα στο χώρο της Υγείας, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στη Βουλή για τον κρατικό προϋπολογισμό. Κάνοντας λόγο για «πραγματικά στοιχεία», ο υπουργός ισχυρίστηκε ότι «έχουμε ενίσχυση των δημόσιων δαπανών Υγείας (...) Η κριτική περί περικοπών που ασκήθηκε πέρυσι για τον προϋπολογισμό του 2018 - και σε μεγάλο βαθμό αναπαράγεται και φέτος - είναι εντελώς αβάσιμη και παραπειστική. Δεν υπάρχουν περικοπές στις δαπάνες, το αντίθετο μάλιστα. Υπάρχει οριακή αλλά πολιτικά και λειτουργικά σημαντική αύξηση κάθε χρόνο».

* * *

Η πραγματικότητα που θέλει να κρύψει ο υπουργός είναι η εξής: Οι δαπάνες για τα δημόσια νοσοκομεία μειώνονται το 2019 κατά 65 εκατ. ευρώ, που προστίθενται στις μειώσεις κατά 363 εκατ. ευρώ το 2018. Μόνο σε 6 χρόνια (από το 2013 μέχρι και το 2019), το πετσόκομμα των κρατικών κονδυλίων για τα νοσοκομεία ξεπερνά το 30%. Και όπως ομολόγησε ο υπουργός, «η μειωμένη χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό υπερκαλύπτεται με την αυξημένη μεταβίβαση πόρων από τον ΕΟΠΥΥ στο ΕΣΥ», δηλαδή από τις αυξημένες εισφορές των εργαζομένων. Την ίδια ώρα, η κρατική χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ παραμένει στα 100 εκατ. ευρώ, τα οποία προορίζονται για την «κάλυψη» των ανασφάλιστων και δεν επαρκούν ούτε για τα φάρμακά τους! Μόνο σε δύο χρόνια (2016 - 2017) περικόπηκαν 405 εκατ. ευρώ από την κρατική χρηματοδότηση προς τον Οργανισμό.

* * *

Ο Ανδ. Ξανθός μίλησε επίσης για «αιμοδότηση του ΕΣΥ με πάνω από 6.000 μόνιμους γιατρούς και λοιπό προσωπικό, με 4.500 περίπου επικουρικούς εργαζόμενους, καθώς και με 4.000 συμβασιούχους μέσω ΟΑΕΔ», ώστε να υπάρξει «σταδιακή αναβάθμιση της δημόσιας περίθαλψης στη χώρα». Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική και αμείλικτη: Μέχρι τέλος του χρόνου πρόκειται να απολυθούν από τα δημόσια νοσοκομεία 500 επικουρικοί γιατροί που έχουν συμπληρώσει διετία. Μέχρι 31/1/2019 πρόκειται να απολυθούν άλλοι 600 γιατροί μέσω ΕΣΠΑ, ενώ 380 γιατροί του ΕΣΥ συνταξιοδοτούνται τους επόμενους μήνες. Περίπου 1.200 επικουρικοί εργαζόμενοι άλλων ειδικοτήτων (νοσηλευτές, τεχνολόγοι, διοικητικοί κ.λπ.) πρόκειται να απολυθούν στα τέλη Μάη, ενώ ενδιάμεσα συνεχίζονται οι απολύσεις εργαζομένων με διάφορες συμβάσεις εργασίας (καθαριότητα, τεχνικές υπηρεσίες κ.ά.). Τη στιγμή που τα νοσοκομεία αδειάζουν από προσωπικό, που οι ελλείψεις «χτυπάνε κόκκινο» και απειλούνται με λουκέτο κλινικές και τμήματα, ο κρατικός προϋπολογισμός δεν προβλέπει ούτε ευρώ για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, ενώ διευρύνεται η «ευελιξία» στις εργασιακές σχέσεις γιατρών και νοσηλευτών.

* * *

«Αποδείξαμε ότι ο αποκλεισμός των ανασφάλιστων και οι ανισότητες στην Υγεία δεν είναι αποδεκτές (...) Σήμερα οι ανασφάλιστοι στην Ελλάδα, που εξακολουθούν να είναι πάνω από 2 εκατομμύρια, μπορούν πλέον με τη χρήση του ΑΜΚΑ τους να συνταγογραφούνται για τα φάρμακά τους, να πραγματοποιούν εργαστηριακές εξετάσεις στις δημόσιες δομές, να νοσηλεύονται ή να χειρουργούνται στα νοσοκομεία δωρεάν και χωρίς διακρίσεις, να δέχονται εξειδικευμένη και ακριβή φροντίδα χωρίς καμιά χρέωση», υποστήριξε ο Ανδ. Ξανθός. Ποια είναι η αλήθεια; Η δαπάνη για την περίθαλψη των ανασφάλιστων έχει μετατεθεί στους υπόλοιπους εργαζόμενους μέσω του ΕΟΠΥΥ. Οι δωρεάν παροχές ισχύουν μόνο για ένα μικρό μέρος των ανασφάλιστων, με ατομικό εισόδημα έως 2.400 ευρώ το χρόνο. Οι υπόλοιποι πληρώνουν κανονικά συμμετοχή στις δαπάνες ή και εξολοκλήρου, όπως και οι ασφαλισμένοι. Η κάλυψη εξάλλου αφορά μόνο το δημόσιο σύστημα Υγείας, που σημαίνει ότι υποχρεώνονται σε μόνιμη ομηρία από τις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό και εξοπλισμό, ακόμα και για μια απλή εξέταση, αφού τα ραντεβού είναι μακροχρόνια, με κίνδυνο για την υγεία τους.

* * *

Τα «δείγματα γραφής» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ακολουθούν την πεπατημένη των προηγούμενων κυβερνήσεων, στηρίζοντας τους επιχειρηματικούς ομίλους, υλοποιώντας τις στρατηγικές κατευθύνσεις της ΕΕ και το σχεδιασμό για λειτουργία των δημόσιων μονάδων ως «αυτοτελών επιχειρηματικών μονάδων», που θα καλύπτουν ολοένα μεγαλύτερο μέρος του κόστους λειτουργίας, συμπεριλαμβανομένης και της μισθοδοσίας, από την «πώληση» υπηρεσιών Υγείας σε ασθενείς και ασφαλιστικά ταμεία. Ασθενείς και υγειονομικοί δεν πρέπει να συμβιβαστούν με το σημερινό χάλι στην Υγεία. Να μην ανεχτούν την κοροϊδία της κυβέρνησης, την πολιτική που συνθλίβει τις σύγχρονες ανάγκες τους. Να αγωνιστούν για χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό στο ύψος των πραγματικών αναγκών, κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα για όλους.

https://www.rizospastis.grΕ. Τ

Όταν είσαι νύχι.. κρέας σου φέρονται με το γάντι...

Το φασιστικό «απόφθεγμα» με την υπογραφή του στρατάρχη της Βέρμαχτ Εριχ φον Μάνσταϊν, που «κοσμούσε» τοίχο στρατοπέδου στο Μανταμάδο Λέσβου, ήταν ένα από τα πολλά που άφησε πίσω του ο ναζιστής εγκληματίας του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, διοικητής της 11ης Στρατιάς που εισέβαλε στη Σοβιετική Ενωση.

Χαρακτηριστική είναι η διαταγή που εξέδωσε στις 20 Νοέμβρη του 1941 για να ενταθούν τα εγκλήματα κατά του σοβιετικού λαού: «Το εβραιο-μπολσεβίκικο σύστημα πρέπει να εξαλειφθεί μια για πάντα. Δεν πρέπει να του επιτραπεί ποτέ πια να μπει στον ευρωπαϊκό ζωτικό μας χώρο. Ο Γερμανός στρατιώτης δεν έχει απλά μόνο το καθήκον να συντρίψει με στρατιωτικά μέσα το σύστημα αυτό. Πρέπει να δράσει σαν τιμωρός για όλες τις φρικαλεότητες που προξένησαν στον ίδιο και στον γερμανικό λαό».

Μετά το τέλος του πολέμου, η δίκη του Μάνσταϊν από βρετανικό στρατοδικείο το 1949 ήρθε να επιβεβαιώσει ότι η ανατροπή του σοσιαλισμού στη Σοβιετική Ενωση ήταν κοινός στόχος του Αξονα και των άλλων ιμπεριαλιστικών κρατών, που στη συνέχεια συμμάχησαν ενάντια στη Γερμανία. Εκεί δεν καταδικάστηκε για «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας», αλλά για «έλλειψη της δέουσας επιμέλειας κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του». Η ...«αμέλεια» που επέδειξε, είχε συνέπεια μεταξύ άλλων τη μεταφορά χιλιάδων αμάχων από τα κατεχόμενα εδάφη της Πολωνίας και της Σοβιετικής Ενωσης σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, εκτελέσεις αιχμαλώτων πολέμου, την παράδοση των Σοβιετικών πολιτικών επιτρόπων στα Ες-Ες.

Για την «αμέλειά» του αυτή καταδικάστηκε από τους Βρετανούς μόλις σε 18 χρόνια φυλάκιση, ποινή που μειώθηκε λίγο αργότερα στα 12 χρόνια με συνυπολογισμό της περιόδου αιχμαλωσίας από το 1945. Ετσι, με πρωτοβουλία του Τσόρτσιλ και τη στήριξη του Αντενάουερ, ο Μάνσταϊν αποφυλακίστηκε τον Μάρτη του 1953, για να συνεχίσει να υπηρετεί το σύστημα που γέννησε το φασισμό - ναζισμό, αυτήν τη φορά ως σύμβουλος για την οργάνωση του Ομοσπονδιακού Στρατού και την ένταξη της Δυτικής Γερμανίας στο ΝΑΤΟ. Και όταν πέθανε το 1973, το επίσημο κράτος τον αποχαιρέτισε με στρατιωτικές τιμές και με τον Δυτικογερμανό αρχηγό ΓΕΕΘΑ να εκφωνεί τον επικήδειο.

Η περίπτωση του εγκληματία Μάνσταϊν δεν είναι μεμονωμένη ούτε ασυνήθιστη στη μεταπολεμική ΟΔΓ. Χιλιάδες ναζί στελέχωσαν τον κρατικό μηχανισμό της χώρας, πολλοί αναλαμβάνοντας (ή διατηρώντας) ηγετικές θέσεις στη διοίκηση, στη δικαιοσύνη, στο στρατό, στις μυστικές υπηρεσίες. Πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, όταν μονοπωλιακοί όμιλοι όπως οι «Thyssen», «Krupp», BMW, BASF κ.ά. ήθελαν να εξασφαλίσουν τα συμφέροντά τους κάτω από διαφορετικές πια συνθήκες, μέσα από έμπειρο και αξιόπιστο πολιτικό και κρατικό προσωπικό;

Αυτοί άλλωστε είχαν φέρει και τον Χίτλερ μερικά χρόνια πριν στην εξουσία και είχαν στείλει τη ναζιστική Βέρμαχτ σε κάθε κατεύθυνση για να εκτελέσει τις παραγγελίες τους. Ο λαός πρέπει να βγάλει συμπεράσματα και από αυτήν την ιστορία με τον συγκεκριμένο εγκληματία ναζιστή, καταδικάζοντας και απομονώνοντας τους φασίστες. Να τους βάλει μια για πάντα στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας, και αυτούς και τον καπιταλισμό που τους γεννάει.

Δημήτρης ΑΜΠΑΤΙΕΛΟΣ, Γερμανία

 https://www.rizospastis.gr