Δεν ανεχόμαστε να χάνονται ζωές από το κρύο στην πόλη μας

 

Για τον θάνατο 60χρονου άστεγου από ανακοπή λόγω υποθερμικού σοκ

• 
• 
• 

Φωτό αρχείου

«Δεν ανεχόμαστε να χάνονται ζωές από το κρύο στην πόλη μας», τονίζει η Γραμματεία Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ, σε ανακοίνωσή της, για τον θάνατο 60χρονου άστεγου από ανακοπή λόγω υποθερμικού σοκ.

Αναλυτικά αναφέρει τα εξής:

«Σήμερα, στην καρδιά της Θεσσαλονίκης, ένας 60χρονος έχασε τη ζωή του από υποθερμικό σοκ, επειδή ήταν άστεγος και βρισκόταν στο δρόμο στη διάρκεια του παγετού. Δεν μπορεί να περάσει στα ψιλά γράμματα, ο θάνατος ενός ανθρώπου από το κρύο, στην Θεσσαλονίκη του 2022! Δεν μπορεί να θεωρείται κόστος, ατομική ευθύνη, να μετριέται με ευρώ, η ανάγκη του λαού για στέγαση και θέρμανση, ειδικά μέσα σε ακραία καιρικά φαινόμενα. Είναι ασυγχώρητο πως ένας άνθρωπος έχασε τη ζωή του την ίδια στιγμή που εκατομμύρια ευρώ ξοδεύονται σε επενδυτικά έργα για τις ανάγκες των εργοδοτών, πως ένας άνθρωπος έχασε τη ζωή του λίγα χιλιόμετρα μακριά από το πολυδιαφημιζόμενο τεχνολογικό πάρκο, και ανάμεσα σε 5στερα ξενοδοχεία.

Από σήμερα κιόλας απαιτούμε:

• Με ευθύνη του κράτους να ανοίξουν θερμαινόμενες αίθουσες και να οδηγηθούν με ασφαλή και άμεσο τρόπο εκεί όλοι όσοι ζουν στο δρόμο.

• Να εξασφαλιστεί η διατροφή και η στέγασή τους, ιδιαίτερα μέσα σε συνθήκες ακραίων καιρικών φαινομένων.

• Να εξασφαλιστεί η ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη».

Στάση εργασίας Τρίτη 1/2

                     ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ

Με βάση την καταγραφή της κατάστασης της πανδημίας η περιοχή της Κεντρικής Μακεδονίας είναι η πρώτη στους θανάτους, ξεπερνώντας σε απόλυτους αριθμούς ακόμα και την Αττική. Το αρνητικό αυτό ρεκόρ αναδεικνύει την άθλια κατάσταση στον τομέα της ΥAγείας στην περιοχή μας με τις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό, σε κλίνες ΜΕΘ

Είναι τεράστιες οι ευθύνες της κυβέρνησης για την κατάσταση αυτή και για το γεγονός ότι δεν πήρε κανένα ουσιαστικό μέτρο ενίσχυσης του δημόσιου τομέα της Υγείας. Ακόμα και σήμερα, δύο και παραπάνω χρόνια μέσα στην πανδημία, δεν παίρνει κανένα ουσιααστικό μέτρο.

Αντ` αυτού η  η αναπληρώτρια υπουργός Υγείας, Μ. Γκάγκα δηλώνει ότι «έχει αλλάξει η ιατρική και η πρόσβαση, με χρήση ίντερνετ, τηλεϊατρικής, αυτοκινητόδρομων, με τη μείωση των αποστάσεων, άρα πρέπει να γίνει σχεδιασμός από την αρχή». Νέος υγειονομικός χάρτης και “νέο ΕΣΥ” με κλείσιμο νοσοκομείων και συγχωνεύσεις κλινικών. Λειτουργία με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και στόχος η εμπορευματοποίηση της υγείας.

Από μόνος του ο προϋπολογισμός του 2022 αποδεικνύει την πρόθεση της κυβέρνησης. Μειωμένος κατά 270εκατ σε νοσοκομεία και ΠΦΥ.

Η κατάσταση στα νοσοκομεία παραμένει τραγική. Το προσωπικό βρίσκεται μονίμως "στην πρέσα", είναι εξουθενωμένο, με πολλούς εργαζόμενους να βρίσκονται σε burnout είτε να νοσούν. Οι κλίνες ΜΕΘ συνεχίζουν να είναι πλήρεις, με δεκάδες ασθενείς εκτός ΜΕΘ ή στις πρόχειρες ΜΕΘ επιβαρύνοντας την πορεία τους. Οι απλές κλίνες Covid σε κάθε νοσοκομείο, μετά από κάθε εφημερία, γεμίζουν ασφυκτικά και γίνεται αγώνας δρόμου μέχρι την επόμενη. Τα νοσοκομεία έχουν μετατραπεί σε μονοθεματικά, είτε εξολοκλήρου είτε με τη μείωση έως και 80% των χειρουργείων και των ιατρείων, στέλνοντας τους ασθενείς στον ιδιωτικό τομέα που συνεχίζει ανενόχλητος να θησαυρίζει κυριολεκτικά πάνω στα συντρίμμια του ΕΣΥ. Είναι ενδεικτικό της κατάστασης ότι έχει δημιουργηθεί λίστα αναμονής και στα ιδιωτικά θεραπευτήρια.

Σε αντίστοιχη άθλια κατάσταση βρίσκονται και τα Κέντρα Υγείας σε όλη την περιοχή. Τα περισσότερα λειτουργούν με μειωμένο προσωπικό, χωρίς να καλύπτουν βασικές ανάγκες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.

Συνάδελφοι εξ αντικειμένου μπαίνει το ερώτημα. Πρέπει να παλέψουμε για τις σύγχρονες ανάγκες μας; Το οφείλουμε σε μας και στις επόμενες γενιές.

Μπορούμε να κερδίσουμε.

Η εμπειρία από τις μάχες που έδωσαν οι κάτοικοι των περιοχών που πλήγηκαν από φυσικές καταστροφές, αλλά και η σπουδαία παρακαταθήκη των νικηφόρων αγώνων που έδωσαν οι εργαζόμενοι της “e-food” και της “COSCO”, δείχνουν το δρόμο: Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό!

Ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας με γενναία αύξηση της κρατικής Χρηματοδότησης και προσλήψεις μόνιμου προσωπικού -Μονιμοποίηση των συμβασιούχων.

Καμία απόλυση υγειονομικού.

Ένταξη των υγειονομικών στα ΒΑΕ και αναγνώριση του θανάτου από κορωνοϊό ως εργατικό ατύχημα. 

Δημιουργία εμβολιαστικών δομών στο πλαίσιο της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας. Ενίσχυση του εμβολιαστικού προγράμματος ειδικά για τις κλειστές δομές, τις δομές προσφύγων και μεταναστών.

Επίταξη του Ιδιωτικού Τομέα της Υγείας, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

Συμμετέχουμε στην πανδημοσιουπαλληλική ημέρα δράσης για την υγεία με στάση εργασίας, που προκήρυξε η ΑΔΕΔΥ, στις 1/2/22 12:00-15:00 και καλούμε στην συγκέντρωση στις 13:00 έξω από τις ΥΠΕ.

Απάτες και Μπίζνες

 Με ποινή που αναμένεται να φτάσει έως και τα 20 χρόνια φυλάκισης έρχεται αντιμέτωπη η Ελίζαμπεθ Χολμς, η άλλοτε νεαρότερη γυναίκα δισεκατομμυριούχος στις ΗΠΑ, για την εξαπάτηση επενδυτών που έριξαν κεφάλαια στην εταιρεία της οποίας ήταν διευθύνουσα σύμβουλος, της «Theranos». H Χολμς το 2003 και σε ηλικία 19 ετών ίδρυσε την εταιρεία βιοτεχνολογίας «Theranos», υποστηρίζοντας πως η συσκευή της, το «Edison», μπορούσε να πραγματοποιήσει μια σειρά ιατρικών εξετάσεων, από τη χοληστερόλη έως τον καρκίνο, χρησιμοποιώντας αίμα από ένα απλό τσίμπημα του δακτύλου και μόλις μέσα σε μία ώρα.

Η προοπτική αυτή, που θα εξασφάλιζε τεράστια κέρδη σε ένα περιβάλλον εμπορευματοποίησης της Υγείας, προσέλκυσε το ενδιαφέρον μεγάλων επενδυτών, που έριξαν πάνω από 700 εκατομμύρια δολάρια στην εταιρεία, με αποτέλεσμα το 2013 η χρηματιστηριακή της αξία να αγγίζει τα 10 δισ. δολάρια και να απασχολεί πάνω από 800 υπαλλήλους. Ωστόσο, η Χολμς και η συσκευή της αποδείχθηκαν ίσως η μεγαλύτερη απάτη των τελευταίων δεκαετιών, καθώς το 2015, όταν οι ελληνικής καταγωγής καθηγητές Ιατρικής Ερευνας, Τζον Ιωαννίδης και Ελευθέριος Διαμαντής, μαζί με τον δημοσιογράφο της «Wall Street Journal», Τζον Καρειρού, αμφισβήτησαν την εγκυρότητα της τεχνολογίας του «Theranos».

***

Μπορεί η συσκευή που λάνσαρε η Χολμς να αποδείχθηκε «μούφα», όμως η υπόθεσή της αποτελεί ακόμα ένα παράδειγμα για το πώς λειτουργεί ο τομέας της Υγείας, και πόσο μάλλον το ψηφιακό της κομμάτι, σαν «πεδίο δόξης λαμπρό» για το κεφάλαιο. Η Χολμς δεν βρήκε «αφελείς» που τις έδωσαν εκατοντάδες εκατομμύρια, αλλά εκμεταλλεύτηκε τη συγκυρία, δηλαδή το γεγονός ότι όσο προχωρά περισσότερο η εμπορευματοποίηση της Υγείας και του Φαρμάκου και παράλληλα αξιοποιούνται και νέες τεχνολογίες, τόσο μεγαλώνουν ο ανταγωνισμός και τα περιθώρια του κέρδους των επιχειρηματικών ομίλων, σε βάρος της υγείας του λαού.

Την προηγούμενη βδομάδα πραγματοποιήθηκε το ετήσιο «Συνέδριο Υγειονομικής Περίθαλψης» της επενδυτικής «JP Morgan», όπου στο επίκεντρο των εργασιών βρέθηκε η τεχνητή νοημοσύνη, η ψηφιακή διαγνωστική και η τηλε-ιατρική. Σύμφωνα με εκτιμήσεις που αναφέρθηκαν εκεί, η «αγορά» της Υγείας αντιστοιχεί στο 18% του ΑΕΠ στις ΗΠΑ, δηλαδή τα 3,6 τρισ. δολάρια, ενώ σε άλλες ανεπτυγμένες καπιταλιστικά χώρες το ποσοστό αυτό αντιστοιχεί στο 10% του ΑΕΠ κατά μέσο όρο, με συνεχή τάση αύξησης που ακολουθεί τη γήρανση του πληθυσμού.

Καθώς η πανδημία δημιούργησε τεράστιες πιέσεις στα υποστελεχωμένα και εμπορευματοποιημένα δημόσια συστήματα Υγείας σε όλο τον κόσμο, οι εταιρείες τηλε-ιατρικής ευημερούν. Η εταιρεία «WeDoctor» στην Κίνα, που υποστηρίζει πως λειτουργεί «διαδικτυακά νοσοκομεία», έχει αξία που αγγίζει πλέον τα 7 δισ., ενώ η αμερικανική «Teladoc» αύξησε τα έσοδά της κατά 80% το 2021, φτάνοντας τα 520 εκατ. ευρώ, με την αξία της να αποτιμάται στα 13 δισ.

***

Ενα άλλο παράδειγμα ότι ο Τομέας Υγείας θεωρείται «χρυσοφόρος» είναι το γεγονός ότι οι επιχειρηματικοί κολοσσοί των νέων τεχνολογιών εισάγουν επίσης υπηρεσίες που σχετίζονται με την Υγεία στα δεδομένα που σχετίζονται με τις υπηρεσίες «νέφους» (cloud). Για το σκοπό αυτόν, η «Microsoft» πλήρωσε 20 δισεκατομμύρια δολάρια πέρυσι για την «Nuance», μια εταιρεία τεχνητής νοημοσύνης που ειδικεύεται στα δεδομένα υγείας. Η «Amazon Web Services», το τμήμα cloud του μονοπωλίου, έχει επίσης ξεκινήσει μια υπηρεσία υγειονομικής περίθαλψης. Αλλη τεράστια εταιρεία, η «Oracle», ολοκληρώνει την εξαγορά της «Cerner», ενός ομίλου πληροφορικής Υγείας, για 28 δισεκατομμύρια δολάρια.

Μάλιστα, το 2021 οι επενδύσεις στις νεοφυείς (start up) εταιρείες που ασχολούνται ιδιαίτερα με την ψηφιακή Υγεία διπλασιάστηκαν, φτάνοντας τα 57 δισ. δολάρια, ενώ μόνο το ίδιο έτος, οι μεγάλες εταιρείες των νέων τεχνολογιών («Google», «Amazon», «Apple», «Meta» και «Microsoft») επένδυσαν 3,6 δισ. σε τεχνολογίες Υγείας με κύρια έμφαση τις έξυπνες συσκευές Υγείας και τα δεδομένα Υγείας.

Την ίδια ώρα, διεθνείς έρευνες αποτιμούσαν πως μόνο ο κλάδος του Φαρμάκου, πριν από την πανδημία, είχε παγκόσμια αξία στα 6,65 τρισ. δολάρια, με τα συνολικά έσοδα να «κλείνουν» για το 2020 στα 1,24 τρισ. Σύμφωνα με την Eurostat, η φαρμακευτική βιομηχανία είναι ο τομέας τεχνολογίας με την υψηλότερη προστιθέμενη αξία ανά απασχολούμενο άτομο, σημαντικά υψηλότερη από τη μέση αξία για τις βιομηχανίες νέας τεχνολογίας και μεταποίησης.

***

Τα τελευταία χρόνια, τα σκάνδαλα που έχουν να κάνουν με τους κλάδους της ιατρικής περίθαλψης, του Φαρμάκου, της βιοϊατρικής κ.ο.κ. τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο όσο και στη χώρα μας, όλο και πληθαίνουν, είτε πρόκειται για απάτες σαν την παραπάνω, είτε για τεχνητές αυξήσεις τιμών, ή για προώθηση σκευασμάτων και υπηρεσιών ακόμα και εις βάρος της υγείας ασθενών. Αυτά είναι μόνο μια ενδεικτική εικόνα από τα «παρελκόμενα» της επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία και το Φάρμακο, τα οποία έχουν δημιουργήσει μια τεράστια αγορά πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ.

Το γεγονός ότι το Φάρμακο, οι υπηρεσίες Υγείας αποτελούν στον καπιταλισμό εμπόρευμα, ότι η παραγωγή και η διακίνησή τους αποφέρουν τεράστια κέρδη στα μονοπώλια, όπως αποδεικνύεται περίτρανα και με τα εμβόλια για τον κορονοϊό, είναι το έδαφος στο οποίο «ανθίζουν» όλες αυτές οι αμέτρητες περιπτώσεις «διαπλοκής» και «διαφθοράς». Γι' αυτό οι επιχειρηματικοί όμιλοι επιδιώκουν με κάθε τρόπο να αυξήσουν το μερίδιό τους στην αγορά, να πετάξουν «εκτός» τους ανταγωνιστές τους.

Ο λογαριασμός, όπως πάντα, καταλήγει στον λαό. Ο χορός των δισεκατομμυρίων, που στήνεται γύρω από τις μπίζνες αυτές, μεταφράζεται την ίδια στιγμή σε μια πρωτόγνωρη «υγειονομική φτώχεια» για τη λαϊκή πλειοψηφία, κάτι που αποδεικνύεται περίτρανα μέσα στην πανδημία.

Ετσι, οι τεράστιες δυνατότητες που αναδεικνύονται από την δυναμική πρόοδο της επιστήμης και της τεχνολογίας, αντί να οδηγούν σε ενίσχυση των δημόσιων συστημάτων Υγείας, για την πρόληψη ασθενειών, την εξασφάλιση υψηλών υπηρεσιών ιατρικής φροντίδας, αξιοποιούνται για να δημιουργείται ακόμα μεγαλύτερος χώρος στην «πίτα» των κερδών του ιδιωτικού τομέα της Υγείας. Το κυνήγι του κέρδους είναι το μεγάλο εμπόδιο στην απρόσκοπτη πρόσβαση του λαού σε υψηλού επιπέδου σύγχρονες υπηρεσίες Υγείας - Πρόνοιας.

Για τις άθλιες κυβερνητικές τροπολογίες που προβλέπουν τηλεργασία σε νοσούντες COVID

 

Η προ ημερών καταγγελία από σωματείο εργαζομένων που ανέφερε εν ολίγοις πιέσεις σε νοσούντες εργαζομένους ώστε να πάνε για δουλειά, με εκφράσεις «πάρε ένα ντεπόν και έλα», βρίσκει πλέον νομιμοποίηση στην υπουργική τροπολογία που έρχεται αύριο στην ολομέλεια της Βουλής.

Με πρωτόκολλα υγείας προσαρμοσμένα πλήρως στην κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων πασπαλισμένα από ψευτοδιακηρύξεις περί προστασίας της υγείας, η κυβέρνηση έπιασε πάτο! Δε φτάνει που περιόρισε τις μέρες καραντίνας στο ελάχιστο δημιουργώντας χάος μέσα στους χώρους δουλειάς με νοσούντες να σπέρνουν ανεξέλεγκτα τον ιό, δε φτάνει που άνοιξε τα σχολεία χωρίς μέτρα προστασίας πανηγυρίζοντας για το 50%+1 με αποτέλεσμα τα τμήματα να είναι ανοιχτά αλλά τα παιδιά να μη βρίσκονται μέσα σε αυτά και να μη γίνεται μάθημα καθώς απουσιάζει κυλιόμενα μεγάλο μέρος μαθητών και εκπαιδευτικών, με τις τροπολογίες που φέρνει αύριο τερμάτισε την αθλιότητα.

Η κυβέρνηση δίνει τη δυνατότητα στους επιχειρηματικούς ομίλους να έχουν στη διάθεση τους, τους εργαζόμενους που νοσούν, να τους εξαναγκάζουν σε εξ αποστάσεως εργασία. Την ίδια στιγμή τιμωρεί τους εργαζόμενους γονείς που είδαν τα παιδιά τους να νοσούν, δίνοντας άδεια με το 50% των αποδοχών.

Με την ανυπαρξία μέτρων ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος Υγείας να είναι πλέον εγκληματική, η εργασία των νοσούντων από απόσταση αποτελεί πρόκληση καθώς βασική ανάγκη είναι η ανάρρωση ιδιαίτερα από έναν ιό που εξαιτίας του χάνονται καθημερινά δεκάδες άνθρωποι, με τους νεκρούς στη χώρα μας να ξεπερνούν τους 22000.

Η υπομονή έχει εξαντληθεί και η οργή ξεχειλίζει!

Εργαζόμενος που θα νοσεί και θα κληθεί να δουλέψει, να ενημερώνει άμεσα το σωματείο του, το ΠΑΜΕ!

• Να μην περάσουν οι άθλιες κυβερνητικές τροπολογίες!
• Κανένας εργαζόμενος δεν πρέπει να δουλεύει εφόσον νοσεί!
• Να εξασφαλιστούνάδειες ειδικού σκοπού σε όσους εργαζόμενους βγαίνουν θετικοί, νοσούν, σε όσους βρίσκονται σε καραντίνα και σε όσους πρέπει να επιτηρούν μικρά παιδιά ή ηλικιωμένους, με το κόστος να επιβαρύνει αποκλειστικά το κράτος και την εργοδοσία. 

Στάλθηκε από το Ταχυδρομείο Yahoo σε Android

Ενα αποτρόπαιο κουβάρι...

Ενα πραγματικό κουβάρι, όπου διάφορες εκφράσεις του αποτρόπαιου φαινομένου της βίας κατά των γυναικών μπλέκονται με τα εξίσου αποκρουστικά «ήθη» γόνων μεγάλων επιχειρηματικών οικογενειών, ξετυλίγεται τις τελευταίες μέρες. Μια νέα γυναίκα κατήγγειλε ότι έπεσε θύμα βιασμού από τρεις άνδρες, ενώ συμμετείχε σε πρωτοχρονιάτικο πάρτι σε σουίτα ξενοδοχείου της Θεσσαλονίκης. Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά μέχρι τώρα, για την υπόθεση έχουν ήδη αναγνωριστεί δύο άτομα, ενώ αναμένονταν τα αποτελέσματα και των τοξικολογικών εξετάσεων για να εξακριβωθεί αν στην κοπέλα είχαν χορηγηθεί εν αγνοία της ναρκωτικές ουσίες, με σκοπό στη συνέχεια να τη βιάσουν.

Το θέμα κυριάρχησε στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, με αναρτήσεις να κατονομάζουν άτομα που ανήκουν σε γνωστά επιχειρηματικά «τζάκια» ως άμεσα εμπλεκόμενα. Οι καταγγελίες δεν εξαντλήθηκαν στο συγκεκριμένο περιστατικό αλλά επεκτάθηκαν και στην ύπαρξη και λειτουργία εγκληματικών κυκλωμάτων, με την Εισαγγελία να έχει παραγγείλει τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης, προκειμένου να διερευνηθεί και το αδίκημα της μαστροπείας. Την ίδια στιγμή, πολλοί εκφράζουν την ανησυχία τους μπροστά στο ενδεχόμενο συγκάλυψης και επισημαίνουν πως τα πρόσωπα που κατονομάζονται ως εμπλεκόμενα έχουν ισχυρές οικονομικές και πολιτικές διασυνδέσεις.

* * *

Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει μέχρι πού θα ξετυλιχτεί το κουβάρι, το οποίο περιπλέκεται γύρω από την αδιανόητη σήψη που δημιουργεί και αναπαράγει η σημερινή κοινωνία, ποια νήματα τελικά θα ξεδιπλωθούν και ποια θα παραμείνουν σφιχτοπλεγμένα. Οσο προκλητικό είναι να πέφτουν «στα μαλακά» δράστες εγκλημάτων βίας κατά των γυναικών, άλλο τόσο εξοργιστικό είναι να διαφεύγουν της Δικαιοσύνης και της τιμωρίας δράστες που κακοποιούν και βιάζουν στα πριβέ τους πάρτι, αξιοποιώντας την οικονομική τους δύναμη και την πολιτική τους επιρροή.

Οσο επιτακτικό είναι επομένως να διερευνηθεί το συγκεκριμένο έγκλημα, άλλο τόσο αναγκαίο είναι να δυναμώσει συνολικά το μέτωπο απέναντι στις σάπιες «αξίες» της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης, στα «πρότυπα» της επιβολής με κάθε μέσο και τρόπο στη ζούγκλα του ανελέητου ανταγωνισμού, στα φαινόμενα υποτίμησης της προσωπικότητας και της αξιοπρέπειας της γυναίκας, της αντιμετώπισής της ως σεξουαλικού «λάφυρου». Ειδικά σήμερα που η εμπορευματοποίηση του σεξ και η ακραία στρέβλωση των σχέσεων ανάμεσα στα δύο φύλα γεννούν νέες κοινωνικές παθογένειες: Τη διοργάνωση πολυτελών πάρτι στα οποία νέες γυναίκες δέχονται «πιέσεις» να πάρουν μέρος για να «ομορφύνουν» τη βραδιά, την αξιοποίηση ουσιών για να διευκολύνεται η δράση των επίδοξων βιαστών, τη διάδοση των επίσημων και ανεπίσημων ψηφιακών «οίκων ανοχής», το εμπόριο της πορνογραφίας στο οποίο οι «ερασιτεχνικές» λήψεις αναδεικνύονται περιζήτητες και ιδιαίτερα επικερδείς.

* * *

Κι αν τα ερωτήματα που έχουν προκύψει τις τελευταίες μέρες δεν έχουν πάρει απαντήσεις, τίποτα δεν μπορεί να κρύψει ότι τα κυκλώματα εμπορευματοποίησης του γυναικείου σώματος κατά κανόνα «συνδυάζονται» με τη νόμιμη επιχειρηματική δραστηριότητα, συνυπάρχουν μαζί της και «ξεπλένονται» από αυτή.

Ε. Χ.

https://www.rizospastis.gr

«Η πανδημία δεν έχει ταξικά χαρακτηριστικά... »

 «Η κρίση του κορονοϊού μάς αφορά όλους και όλοι μαζί θα την αντιμετωπίσουμε ενωμένοι»... Ατάκες σαν κι αυτή «φοριόντουσαν» πολύ από κυβερνητικά στελέχη και αστικά επιτελεία εντός και εκτός Ελλάδας πριν από δύο χρόνια, όταν ξέσπασε η πανδημία, επιχειρώντας να επιβάλουν σιγή νεκροταφείου και να διαμορφώσουν κλίμα «συναίνεσης» για την ολομέτωπη επίθεση που κλιμακώθηκε από την πρώτη στιγμή, για να φορτωθούν αποκλειστικά στις πλάτες των λαών τα βάρη της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης του 2020.

Στη χώρα μας, το σχετικό προπαγανδιστικό μπαράζ «απογείωσε» ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλος, ο οποίος δήλωνε προκλητικά τον Μάρτη του 2020 ότι η πανδημία «δεν έχει ταξικά χαρακτηριστικά» και ότι πρέπει εργαζόμενοι, εργοδότες, κράτος «να αναλάβουμε όλοι το κόστος της αντιμετώπισης». Από κοντά, το ίδιο αντιλαϊκό παζλ που καλούσε τον λαό να «βάλει πλάτη», συμπλήρωνε το περιβόητο πια «θα λογαριαστούμε μετά» του ΣΥΡΙΖΑ...

Δύο χρόνια μετά, οι εργαζόμενοι και οι λαοί σε όλο τον κόσμο κάνουν «λογαριασμό» και γνωρίζουν από την ίδια τους την πείρα ότι η διαχείριση της πανδημίας ήταν και είναι πέρα για πέρα ταξική: Το βιώνουν στην «απογείωση» των απολύσεων και στη μεγάλη ανεργία που παραμένει, στην εντατικοποίηση της δουλειάς, στο πολύπλευρο βάθεμα της υποαπασχόλησης και της «ευελιξίας». Το βλέπουν στο ακόμα πιο τσακισμένο εισόδημά τους, με τις μειώσεις μισθών και την ακρίβεια, στα τσακισμένα δημόσια συστήματα Υγείας...

Τα στοιχεία που περιλαμβάνει η προχτεσινή έκθεση της οργάνωσης Oxfam, βασισμένα σε επεξεργασία δεδομένων του Forbes, της Credit Suisse και της Παγκόσμιας Τράπεζας, έρχονται να επιβεβαιώσουν με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο αυτήν ακριβώς την πικρή πείρα των λαών: Τη συσσώρευση τεράστιου πλούτου σε μια χούφτα εκμεταλλευτές, την ίδια ώρα που τσακίζεται το εισόδημα της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργατικών - λαϊκών νοικοκυριών.

Μεταξύ άλλων καταγράφονται τα εξής αποκαλυπτικά:

-- Οι δισεκατομμυριούχοι όλου του κόσμου αύξησαν τον πλούτο τους κατά 5 τρισ. δολάρια μέσα στην πανδημία, από 8,6 τρισ. τον Μάρτη του 2020 σε 13,8 τρισ. τον Νοέμβρη του 2021.

-- Οι 10 πλουσιότεροι άνθρωποι του κόσμου (μεταξύ των οποίων οι Ιλον Μασκ, Τζεφ Μπέζος, Μπιλ Γκέιτς, Μαρκ Ζούκερμπεργκ, Ουόρεν Μπάφετ) υπερδιπλασίασαν στο ίδιο διάστημα τον πλούτο τους, από 700 δισ. δολάρια σε 1,5 τρισ., με ρυθμό αύξησης 1,3 δισ. δολάρια τη μέρα.

-- Οι 10 αυτοί μεγιστάνες έχουν 6 φορές μεγαλύτερο πλούτο από το φτωχότερο 40% του πλανήτη (3,1 δισ. άνθρωποι).

-- Πάνω από 160 εκατ. άνθρωποι έπεσαν την ίδια περίοδο κάτω από το όριο της επίσημης φτώχειας.

-- 21.000 άνθρωποι πεθαίνουν καθημερινά από αιτίες που σχετίζονται άμεσα με παράγοντες οικονομικής ανισότητας, όπως η έλλειψη πρόσβασης σε υγειονομική περίθαλψη, η πείνα κ.ά.

Τα παραπάνω συγκεντρωτικά στοιχεία «βγάζουν μάτι» για το πού πήγανε και πάνε τα τεράστια πακέτα διάσωσης των καπιταλιστικών οικονομιών, τα μέτρα που εφαρμόστηκαν από τις αστικές κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων, αλλά διαφημίστηκαν ιδιαίτερα από τη σοσιαλδημοκρατία ως «επιστροφή του ισχυρού κράτους», ως «απόρριψη του νεοφιλελευθερισμού» και «δίχτυ στήριξης της κοινωνίας»... Επιβεβαιώνουν ότι και με την... «εγκατάλειψη της λιτότητας» και με τα επεκτατικά μέτρα διαχείρισης, οι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι.

Οι τεράστιες ανισότητες και η συνεχής διεύρυνση της ψαλίδας ανάμεσα στους παραγωγούς του πλούτου και σε μια χούφτα εκμεταλλευτές που τον καρπώνονται, δεν είναι βέβαια κάποιο «φυσικό φαινόμενο» ούτε κάτι που ξεκίνησε με την πανδημία. Είναι στοιχεία στο ίδιο το DNA του καπιταλισμού, τα οποία μέσα στην πανδημία και με την εκδήλωση της διεθνούς οικονομικής κρίσης του 2020, όπως και σε όλες τις προηγούμενες κρίσεις, ήρθαν με ακόμα μεγαλύτερη σφοδρότητα στην επιφάνεια.

Ολη αυτή η αθλιότητα δεν παίρνει καμία γιατρειά με τις χρεοκοπημένες συνταγές περί «ανθρώπινου καπιταλισμού», όπως αυτές που ξανασερβίρει η ίδια η έκθεση της Oxfam και αναπαράγουν αστικά επιτελεία, με παραμύθια για «δικαιότερη κατανομή του πλούτου», «δικαιότερη φορολογία» και «υπερφορολόγηση των δισεκατομμυριούχων», που εκτός όλων των άλλων έχουν και το μαχαίρι και το πεπόνι με ένα τεράστιο πλέγμα φοροαπαλλαγών, φορολογικών «κινήτρων», μειωμένων φορολογικών συντελεστών και άλλων εργαλείων που τους έχουν διασφαλίσει όλες οι αστικές κυβερνήσεις.

Με ή χωρίς πανδημία, σε ανάπτυξη και κρίση, ο καπιταλιστικός δρόμος είναι ο δρόμος της εκμετάλλευσης, της διεύρυνσης των ανισοτήτων και της φτώχειας για τους εργαζόμενους και τον λαό, την ώρα που τεράστια μονοπώλια αυγατίζουν τα κέρδη τους.

Η μόνη φιλολαϊκή διέξοδος από αυτήν την αθλιότητα βρίσκεται στην πάλη για τη ριζική ανατροπή της, για να γίνουν οι εργαζόμενοι ιδιοκτήτες του τεράστιου πλούτου που παράγουν, για να απαλλαγούν από τα παράσιτα που τον εκμεταλλεύονται, για να αξιοποιηθεί η τεράστια πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας για την κεντρικά σχεδιασμένη παραγωγή με κριτήριο την ικανοποίηση των εργατικών - λαϊκών αναγκών.

https://www.rizospastis.gr

ΠΑΡΤΕ ΠΙΣΩ ΤΩΡΑ ΤΗΝ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟΛΥΣΗ

 Το Σωματείο Εργαζόμενων Νοσοκομείου Παπαγεωργίου εκφράζει τη συμπαράστασή του στους εργαζόμενους στα μεταλλεία Κασσάνδρας στον αγώνα που δίνουν ενάντια στη συνδικαλιστική απόλυση του Προέδρου του Σ.Ε.Μ.ΛΑ. Τζανετή Νίκου από την εταιρεία «EDILMAC» που αποτελεί την πρώτη απόλυση συνδικαλιστή με τον νόμο έκτρωμα Χατζηδάκη 4808/21. 

Συνάδελφοι, στην επίθεση που δέχεστε, δεν είστε μόνοι.

Μετά από πάμπολλες επιδοτήσεις, προνόμια, επιχορηγήσεις και στηρίξεις κάθε μορφής από όλες τις κυβερνήσεις, με αποκορύφωμα την ψήφιση της νέας επενδυτικής συμφωνίας τον περασμένο Μάρτιο προς την πολυεθνική «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ», οι εργαζόμενοι τώρα στα μεταλλεία έρχονται αντιμέτωποι με τον «Στρατηγικό Οδικό Χάρτη 2021-24 της εταιρείας» που προβλέπει το τσάκισμα των δικαιωμάτων των μεταλλωρύχων. Με σειρά απολύσεων σε εργολαβικούς εργαζόμενους, με συνδικαλιστικές διώξεις εργαζόμενων, με απειλές για μαζικές απολύσεις ακόμη και σε εργαζόμενους της, με τη διακοπή λειτουργίας του μεταλλείου Μαύρων Πετρών, με το «κόψιμο» εργατικών κατακτήσεων (διμηνιαίο μπόνους), με εφαρμογή πολλών ειδικοτήτων σε κάθε εργαζόμενο, με άρνηση να δώσει αυξήσεις στους μισθούς των εργαζόμενων –μιλώντας ακόμη και για μειώσεις. 

Όλα αυτά έρχονται να προστεθούν στα ελλιπή μέτρα προστασίας που δεν λαμβάνονται για την προστασία της Υγείας & Ασφάλειας, στα ακόμα πιο μειωμένα δικαιώματα και μισθούς των εργολαβικών εργαζόμενων –οι οποίοι είναι σε ακόμα χειρότερη κατάσταση, βιώνοντας καθημερινά την ανασφάλεια αν και αύριο θα έχουν δουλειά στο έργο- και στις συνδικαλιστικές διώξεις και απολύσεις εργαζόμενων που διεκδικούν όλα τα παραπάνω. 

Στην προσπάθεια των εταιρειών στα μεταλλεία να επιβάλλουν «σιγή ιχθύος», χαρακτηριστική είναι η απόλυση του Προέδρου του Σ.Ε.Μ.ΛΑ. Απόλυση που δείχνει πως κυβέρνηση και εργοδοσία έχουν κοινό στόχο να αυξήσουν ακόμα περισσότερο το βαθμό της εκμετάλλευσης στους εργαζόμενους και μειώσουν συνολικά τα δικαιώματα.

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους, τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, τα εργατικά σωματεία να στείλουμε ένα μαζικό, ηχηρό μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση, διεκδικώντας: 

ΝΑ ΠΑΡΘΕΙ ΠΙΣΩ Η ΑΠΟΛΥΣΗ

Συμμετέχουμε:

Στη συγκέντρωση των σωματείων, την Τετάρτη 19 Ιανουαρίου στις 08:30, έξω από τα δικαστήρια Πολυγύρου, ημέρα που θα πραγματοποιηθεί η δίκη ενάντια στην πρώτη απόλυση συνδικαλιστή με τον νόμο Χατζηδάκη.

Στην παράσταση διαμαρτυρίας, την Τρίτη 18 Ιανουαρίου στις 11:00, στο Υφυπουργείο Μακεδονίας Θράκης.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ – ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΙΩΞΗ

ΕΡΓΑΤΕΣ ΕΝΩΜΕΝΟΙ – ΠΟΤΕ ΝΙΚΗΜΕΝΟΙ

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ Δ.Σ. Σ.Ε.Ν.Π

 Η μεγάλη αύξηση των κρουσμάτων COVID-19, οι «εικόνες ντροπής» χιλιάδων συνανθρώπων μας που περιμένουν για ώρες για έλεγχο για SARS-CoV-2 και οι εκατοντάδες υγειονομικοί σε καραντίνα επιβάλλουν την ουσιαστική ενίσχυση των δημόσιων μονάδων υγείας, την στελέχωση και επαναλειτουργία των κλειστών νοσοκομείων, καθώς και την άμεση επίταξη των ιδιωτικών μονάδων και την ένταξη τους σε ενιαίο σχέδιο αντιμετώπισης της επιδημίας.

Παρά τους κυβερνητικούς πανηγυρισμούς περί «θωράκισης του ΕΣΥ» - που διαψεύδονται από τη μείωση του αριθμού των μονίμων εργαζομένων στην Υγεία κατά 2229 εργαζόμενους (από 78.220 τον Ιανουάριο 2020 σε 75991 τον Οκτώβριο 2021), και της κρατικής χρηματοδότησης των δημόσιων μονάδων κατά 279 εκατ. και του κονδυλίου για την αντιμετώπιση της επιδημίας κατά 208 εκατ. - η πραγματικότητα είναι ότι τα δημόσια νοσοκομεία, το ένα μετά το άλλο, «πλημμυρίζουν» από ασθενείς COVID-19 και μετατρέπονται σε νοσοκομεία «μιας νόσου».

Αντί για την ενίσχυση των δημόσιων μονάδων υγείας με επείγουσες προσλήψεις και μονιμοποίηση των συμβασιούχων συναδέλφων, η κυβέρνηση επιμένει να κρατά σε αναστολή εργασίας περισσότερους από 6000 εργαζόμενους, ενώ ταυτόχρονα η επικίνδυνη οδηγία του ΕΟΔΥ επιβάλλει την επιστροφή στην εργασία (ακόμη και σε τμήματα με ασθενείς ευπαθών ομάδων) νοσούντων υγειονομικών μετά από 5ήμερη καραντίνα, διευκολύνοντας την ήδη μεγάλη ενδονοσοκομειακή διασπορά.

Ταυτόχρονα, αντί για την ενίσχυση των Κέντρων υγείας με προσωπικό και εξοπλισμό και την επίταξη των ιδιωτικών διαγνωστικών κέντρων, για να εξασφαλισθεί συστηματικός δωρεάν διαγνωστικός έλεγχος για SARS-CoV-2, εκατοντάδες χιλιάδες λαϊκές οικογένειες αναγκάζονται να χρυσοπληρώνουν και να ταλαιπωρούνται, ενώ η κυβέρνηση κυριολεκτικά μας «κοροϊδεύει» με δηλώσεις για δήθεν «τα φθηνότερα tests» και με «επιβολή πλαφόν».

Αντί για τη στελέχωση και επαναλειτουργία των κλειστών νοσοκομείων, αγανάκτηση μας προκαλούν οι

 πρωθυπουργικές δηλώσεις  ότι «έχουμε περιφερειακά νοσοκομεία περισσότερα από όσα θα έπρεπε» που επιβεβαιώνουν τους σχεδιασμούς για συγχωνεύσεις – καταργήσεις δημόσιων νοσοκομείων.

Αντί για την άμεση επίταξη ιδιωτικών μονάδων υγείας (χωρίς αποζημίωση για τους ιδιοκτήτες και με μισθοδοσία του προσωπικού από τον κρατικό προϋπολογισμό) για τη νοσηλεία ασθενών με COVID, η κυβέρνηση συνεχίζει τις  «χρυσοφόρες» συμφωνίες με τους ιδιοκτήτες τους.

Ταυτόχρονα, πυκνώνουν οι εξαγγελίες για επέκταση των ΣΔΙΤ και της λειτουργίας των δημόσιων νοσοκομείων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, με βάση τις κατευθύνσεις του ΟΔΙΠΥ Α.Ε. και τα κριτήρια «Κοστολόγησης Ομοιογενών Διαγνωστικών Κατηγοριών» που διαμόρφωσε η ΚΕΤΕΚΝΥ Α.Ε. στη διάρκεια της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Αν και ομολογούν ότι βασική εστία διάδοσης της επιδημίας είναι οι μεγάλοι εργασιακοί χώροι και τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, αφήνουν ανενόχλητη την εργοδοσία να παραβιάζει ακόμη και στοιχειώδη μέτρα για την προστασία της υγείας, όπως η τήρηση των αποστάσεων, η χορήγηση μασκών και αντισηπτικών, οι απολυμάνσεις στους χώρους της δουλειάς αλλά και να απειλεί νοσούντες εργαζόμενους «να πάρουν ένα ντεπόν και να πάνε για δουλειά».

Αρνούνται να πάρουν ουσιαστικά μέτρα για την ασφαλή λειτουργία των σχολείων και συνεχίζουν τις συγχωνεύσεις εκατοντάδων σχολικών τμημάτων, με αποτέλεσμα να υπάρχουν τάξεις με 27 μαθητές να συνωστίζονται σε ακατάλληλες αίθουσες.

Όλα αυτά ενισχύουν τις θεωρίες συνωμοσίας και τον ανορθολογισμό, που σκόπιμα καλλιεργείται από παραθρησκευτικές ή ακροδεξιές ομάδες.

Για να έχει προοπτική ο αγώνας μας χρειάζεται να στρέφεται ενάντια στους επιχειρηματικούς ομίλους, που ανυπομονούν να αυξήσουν τα κέρδη τους και απαιτούν, από τις κυβερνήσεις και την Ευρωπαϊκή Ένωση, να προχωρήσουν άμεσα οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις για την επέκταση της δράσης τους.

Καλούμε όλα τα Σωματεία εργαζομένων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα να διεκδικήσουμε μαζί:

► Άμεση ενίσχυση των δημόσιων μονάδων υγείας με επείγουσες προσλήψεις, ανάκληση των αναστολών εργασίας και μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων

► Να στελεχωθούν και να επαναλειτουργήσουν τα κλειστά νοσοκομεία

► Να επιταχθούν οι ιδιωτικές δομές υγείας, χωρίς αποζημίωση των ιδιοκτητών και με μισθοδοσία του προσωπικού από το κράτος .

► Συστηματικό δωρεάν εργαστηριακό έλεγχο για SARS-COV-2, χωρίς διαχωρισμούς

► Άμεσα μέτρα προστασίας της υγείας στους χώρους δουλειάς, Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, σχολεία και τις σχολές.

      

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΣΤΟ ΥΜΑΘ 13/1/22 στις 6,30 μμ

Ανοιχτή επιστολή της ΕΝΙΘ προς τους εργαζόμενους της περιοχής

Απευθυνόμαστε στους συναδέλφους μας, στους εργαζόμενους όλων των κλάδων με στόχο την ενημέρωση και κυρίως την συμπόρευση στον αγώνα ενάντια στην πανδημία, για τη διεκδίκηση μέτρων για την προστασία της υγείας και της ζωής του λαού. Με το παρακάτω κείμενο επιδιώκουμε να απαντήσουμε σε ορισμένα βασικά ερωτήματα και προβληματισμούς.

Είναι η μετάλλαξη Όμικρον μια απλή «γριπούλα» όπως υποστηρίζουν στελέχη της κυβέρνησης;

Η νέα μετάλλαξη του κορονοϊού τον καθιστά πολύ πιο μεταδοτικό, έως και 6 φορές περισσότερο. Ταυτόχρονα, τόσο η συγκεκριμένη όσο και κάθε νέα μετάλλαξη του ιού θα μεταδίδεται ευκολότερα σε άτομα που έχουν νοσήσει ή είναι εμβολιασμένοι, ανεξάρτητα αν δε νοσούν το ίδιο βαριά. Ήδη φαίνεται τις τελευταίες εβδομάδες ότι τα κρούσματα είναι έως και 50 φορές περισσότερα σε καθημερινή βάση σε σχέση με την περίοδο του 3ου κύματος της πανδημίας που κυριαρχούσε η μετάλλαξη Δέλτα. Επομένως, ακόμα και αν η νόσηση από την Όμικρον είναι σχετικά λιγότερο βαριά, η τεράστια διασπορά θα οδηγήσει σε αύξηση της πίεσης στο ΕΣΥ. Τα δημόσια νοσοκομεία ήδη πιέζονται υπερβολικά από την αύξηση των νοσηλειών, κάτω και από το βάρος του ελάχιστου και εξαντλημένου υγειονομικού προσωπικού. Επιπλέον, η ανυπαρξία της πρωτοβάθμιας φροντίδας, της επάρκειας σε Κέντρα Υγείας και τοπικά ιατρεία, μεταφέρει στα νοσοκομεία το βάρος της αντιμετώπισης και της ελαφριάς νόσησης η οποία φυσικά χρειάζεται διάγνωση, παρακολούθηση και θεραπεία. 

Συμπερασματικά, δεν πρέπει να υπάρχει κανένας εφυσηχασμός όσον αφορά την επικινδυνότητα της νέας μετάλλαξης του ιού. Τα ενδεδειγμένα μέτρα αντιμετώπισης της διασποράς πρέπει να ισχύσουν στο ακέραιο τόσο για την προστασία από τον ίδιο τον ιό, όσο και για να μπορέσουν τα νοσοκομεία να αντιμετωπίζουν και τις υπόλοιπες παθήσεις. Η κυβέρνηση υπερτονίζει την ηπιότερη συμπτωματολογία και κυκλοφορεί υπεραισιόδοξες προβλέψεις, για να κρύψει την ανάγκη να ληφθούν άμεσα μέτρα θωράκισης του ΕΣΥ και μείωσης της διασποράς σε κρίσιμους χώρους.

«Μήπως να την κολλήσουμε όλοι για να ξεμπερδεύουμε με την πανδημία»; 

Με βάση τα παραπάνω και λαμβάνοντας υπόψη την ιδιαίτερα δύσκολη κατάσταση του ΕΣΥ, η εφαρμογή της «ανοσίας της Αγέλης» θα έχει τρομακτικές επιπτώσεις. Ανάμεσά μας δεν βρίσκονται μονάχα νέοι και απολύτως υγιείς άνθρωποι. Ιδιαίτερα την περίοδο της πανδημίας, οι ασθένειες και τα διάφορα προβλήματα υγείας στον πληθυσμό έχουν αυξηθεί. Η ανεξέλεγκτη διασπορά θα θέσει σε τεράστιο κίνδυνο όλους αυτούς τους ανθρώπους όσο και αν οι ίδιοι προστατεύουν τον εαυτό τους. Αν το σύστημα υγείας αδυνατεί να λειτουργήσει όπως πρέπει τότε ακόμα και κάτι που σήμερα θεωρείται ιάσιμο, όσο δεν θεραπεύεται μπορεί να προκαλέσει σοβαρές ζημιές στην υγεία ακόμα και να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή του ασθενούς. Αυτό το βιώνουμε στα νοσοκομεία ακόμα και πριν την εμφάνιση της Όμικρον. Οι λίστες αναμονής για χειρουργεία που ήταν ήδη μεγάλες πριν την πανδημία, έχουν σήμερα δεκαπλασιαστεί. Οι διαγνωστικοί έλεγχοι ακόμα και για σοβαρές παθήσεις όπως οι καρκίνοι έχουν μειωθεί έως και 70%. 

Είναι αδιαμφισβήτητο ότι όλοι θέλουν να τελειώσει η πανδημία. Αυτό όμως που πρέπει να απασχολήσει τους εργαζόμενους είναι με ποιο κόστος θα γίνει αυτό και κυρίως ποιος θα το πληρώσει.

Χρειάζονται λιγότερες μέρες καραντίνας;

Το τελευταίο μέτρο της κυβέρνησης για τη μείωση των ημερών καραντίνας στις 5, δεν βασίζεται σε επιστημονικά δεδομένα και δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες αντιμετώπισης της νόσησης. Όμως δεν έμειναν εκεί. Έχουν και επίσημα παραιτηθεί από την άκρως απαραίτητη ιχνηλάτηση των κρουσμάτων και τον εντοπισμό όλων των επαφών τους. Η μέχρι τώρα ανεπαρκής αντιμετώπιση της διασποράς εκεί που συμβαίνει, είναι σήμερα ανύπαρκτη. Η κυβέρνηση μετατρέπει τους χώρους δουλειάς σε εστίες υπερμετάδοσης και αντί να ενισχύσει το ΕΣΥ που θα επωμιστεί το βάρος, ενισχύει την ατομική ευθύνη και την «αυτό-διάγνωση». Όλα τα δεδομένα δείχνουν ότι ο ιός μπορεί να κορυφωθεί έως και την 7η-9η ημέρα νόσησης ή ακόμα και πιο αργά σε ορισμένες περιπτώσεις. Η «επιστημονική» κάλυψη που επιχειρούν οι κυβερνήσεις για να δικαιολογήσουν αυτό το απαράδεκτο μέτρο είναι το γεγονός ότι στην μόλυνση με Όμικρον ο ιός έχει μικρότερη περίοδο επώασης (εμφανίζει συμπτώματα στις 3 μέρες). Στην πραγματικότητα, όπως επίσημα έχουν παραδεχτεί οι κυβερνήσεις όλων των χωρών που το εφαρμόζουν, τα κριτήρια είναι οικονομικά και όχι ιατρικά. Ακόμα χειρότερα, έχει ανοίξει η συζήτηση για την επιστροφή στην εργασία ακόμα και θετικών στον ιό εργαζόμενων. Στα νοσοκομεία ήδη εφαρμόζεται, και υπάρχει το εξής παράδοξο: Την ίδια ώρα που είναι σε αναστολή χιλιάδες υγειονομικοί που δεν εμβολιάστηκαν, στο όνομα δήθεν της αντιμετώπισης της διασποράς, εργάζονται υγειονομικοί που μπορεί να είναι μεταδοτικοί στις 5 ημέρες νόσησης! Μάλιστα, η κυβέρνηση μέσω του Υπουργού Υγείας απειλεί ευθέως με απολύσεις, ανοίγοντας την πόρτα για μαζικές απολύσεις από το ΕΣΥ.   

Ο λαός θα πληρώσει πολύ ακριβά τα μέτρα της κυβέρνησης με ανυπολόγιστο κόστος για την υγεία του. Ακόμα χειρότερα, αν δεν αντιμετωπιστεί αυτή η πολιτική, θα νομιμοποιηθεί η επικίνδυνη λογική της ατομικής ευθύνης στην υγεία, γεγονός που εκτός από εξαιρετικά επικίνδυνο, αφαιρεί από το κράτος την πρώτη ευθύνη για την οργάνωση και τη λειτουργία εθνικού συστήματος υγείας με στόχο την κάλυψη των αναγκών και όχι την αποφυγή του κόστους ή την ενίσχυση της κερδοφορίας των ιδιωτικών κλινικών που θησαυρίζουν σήμερα σε βάρος της λαϊκής υγείας. Επιπλέον, αυτή η πολιτική δίνει αέρα στα πανιά της εργοδοσίας που τώρα θα γίνει ακόμα πιο επιθετική.

Τι πρέπει να κάνουμε;

Όσα αρνούνται να παρέχουν πρέπει να τα διεκδικήσουμε και να αναγκάσουμε κράτος και εργοδοσία να πάρουν μέτρα. Η εμπειρία από τις μάχες που έδωσαν οι κάτοικοι των περιοχών που πλήγηκαν από φυσικές καταστροφές, αλλά και η σπουδαία παρακαταθήκη των νικηφόρων αγώνων που έδωσαν οι εργαζόμενοι της “e-food” και της “COSCO”, δείχνουν το δρόμο: Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό! Το μέτωπο της υγείας είναι πολύ σοβαρό και μας αφορά όλους. Η πολιτική της ΕΕ και όλων των κυβερνήσεων στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες βεβαιώνουν την προσπάθειά τους να εμπορευματοποιήσουν ακόμα περισσότερο το δημόσιο σύστημα υγείας.

Η ΕΝΙΘ καλεί εργαζόμενους, σωματεία και φορείς, να ενώσουμε τις φωνές και τη δράση μας και να διεκδικήσουμε: 

Δωρεάν μαζικά τεστ Rapid/PCR, 2 φορές την εβδομάδα σε όλους, ιχνηλάτηση των επαφών και απομόνωση. Επαναφορά της 10ήμερης καραντίνας των νοσούντων άμεσα. Πλήρης κάλυψη στα απαραίτητα μέσα ατομικής προστασίας (μάσκες, αντισηπτικά κτλ).

Μέτρα για αποφυγή συγχρωτισμού σε χώρους δουλειάς και ειδικότερα σε χώρους εκπαίδευσης με αραιώση των τάξεων. Άμεση αύξηση των δρομολογίων των ΜΜΜ.

Μαζικές προσλήψεις στο ΕΣΥ και κάλυψη όλων των κενών. Άρση των αναστολών εργασίας. Καμιά σκέψη για απόλυση υγειονομικού. Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων.

Ενίσχυση με προσωπικό και υποδομή της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και όλων των δομών της που μπορούν να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες του μαζικού διαγνωστικού ελέγχου, των εμβολιασμών και της αντιμετώπισης της ήπιας νόσησης από κορονοϊό. 

Άμεσο άνοιγμα και επαναλειτουργία των δομών που έκλεισαν τα προηγούμενα χρόνια (Λοιμωδών, Παναγία, πρώην 424) και η αξιοποίησή τους για αύξηση των κλινών νοσηλείας.

Επίταξη του συνόλου των δομών της ιδιωτικής υγείας και ένταξή τους σε εθνικό σύστημα αντιμετώπισης της πανδημίας. Άμεση επίταξη όλων των κλινών ΜΕΘ των 5 μεγάλων πολυκλινικών της Θεσσαλονίκης που θα αποσυμφορήσουν σημαντικά το ΕΣΥ και θα επιτρέψουν την συνέχιση των θεραπειών, των χιλιάδων τακτικών χειρουργείων σε αναμονή.

Εξαντλητική και εξατομικευμένη ενημέρωση για την ανάγκη εμβολιασμού ανά κλάδο και χώρο δουλειάς. Ο εμβολιασμός μπορεί να συμβάλλει σημαντικά στην προστασία από βαριά νόσηση, όχι όμως αν δεν συνδυάζεται με τα άλλα απαραίτητα μέτρα.

Για τους με.. εμπόδια μοριακούς ελέγχους στους εργαζόμενους

 Σήμερα πραγματοποιήθηκε διαμαρτυρία στο Γενικό Διευθυντή του νοσοκομείου για την ταλαιπωρία που υφίσταται το προσωπικό στη διενέργεια μοριακού ελέγχου. 

Οι προφάσεις μέχρι τώρα πολλές: ελλείψεις στα δείγματα, ελλείψεις σε προσωπικό των εργαστηρίων, καταχρηστική διενέργεια μοριακού ελέγχου σε μη εργαζόμενους κτλ. 

Ένα είναι το σίγουρο, ότι  στο στόχαστρο μπαίνουν οι εργαζόμενοι και οι ανάγκες τους. Δεν είναι δυνατόν μέρες που δεν βρίσκεται ο γιατρός εργασίας την απόφαση διενέργειας μοριακού ελέγχου να την παίρνει ο εφημερεύων γιατρός και αυτός βρισκόμενος για μία ώρα στο χώρο του ΤΕΠ, λες και τις υπόλοιπες ώρες δεν εμφανίζεται ανάγκη για μοριακό έλεγχο.  Ως  αποτέλεσμα αυτού, οι θετικοί εργαζόμενοι να περιμένουν στον αύλειο χώρο του ΤΕΠ για επανέλεγχο επί 2 τουλάχιστον ώρες για την έγκριση και εργαζόμενοι με συμπτωματολογία να περιφέρονται σε χώρους του νοσοκομείου ψάχνοντας για το πώς θα πραγματοποιηθεί ο μοριακός έλεγχος. 

Αντί  να στηθεί ένα τείχος προστασίας στους εργαζόμενους και στους ασθενείς έμμεσα αποφεύγοντας τη διασπορά,  στήνεται τείχος “προστασίας” στα υποτιθέμενα “κόστη”.

Αυτό είναι ένα χτυπητό παράδειγμα του νοσοκομείου που λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Κόστος η υγεία του προσωπικού και όσων έχουν επαφές μαζί τους απ’ τη μια, όφελος απ΄ την άλλη για την κάσα της επιχείρησης-νοσοκομείου. Και εδώ δεν υπάρχουν μέσες λύσεις και χρυσές τομές που κάποιοι πάνε να ανακαλύψουν. Ή το ένα, ή το άλλο. Ή η υγεία του κόσμου , ή το κέρδος της επιχείρησης.

 Μέχρι εδώ και μη παρέκει. Απαίτηση του σωματείου είναι η απρόσκοπτη διενέργεια μοριακού ελέγχου του προσωπικού  καθώς και η ύπαρξη γιατρού εργασίας σε καθημερινή βάση.

           ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

Δεν διακομίζονται στον ιδιωτικό τομέα 17 ασθενείς που είναι σε φορεία στο Κρατικό Νίκαιας

 

Σοβαρή καταγγελία για την κατάσταση στα δημόσια νοσοκομεία, αλλά και για τη δήθεν «συμβολή» των ιδιωτικών κλινικών έκανε η Μαίρη Αγρογιάννη, παθολόγος στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών του ΓΝ Νίκαιας και γγ της ΕΙΝΑΠ.

Όπως καταγγέλλει, στο Κρατικό Νίκαιας 17 ασθενείς παραμένουν σε φορεία διότι δεν υπάρχουν κρεβάτια στο νοσοκομείο και δεν τους δέχονται στον ιδιωτικό τομέα διότι είναι βαριά ασθενείς! Κι όλα αυτά όταν μόλις σήμερα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου δήλωνε πως «οι μεγάλες ιδιωτικές κλινικές στην Αθήνα  διαθέτουν στο ΕΣΥ από το 10% έως το 15% των απλών κλινών τους για νοσηλείες Covid. Με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζουμε επιπλέον 300-400 κλίνες Covid,  πέρα από τις 300 που έχουν ήδη διατεθεί στην Αθήνα».

Η καταγγελία της γιατρού Μαίρης Αγρογιάννη:

«Στο κλείσιμο της γενικής εφημερίας του Κρατικού Νίκαιας σήμερα, 17 ασθενείς, ανάμεσά τους και ένας διασωληνωμένος, παρέμειναν στα ΤΕΠ λόγω έλλειψης διαθέσιμων κλινών για να νοσηλευτούν.

Με βάση την οδηγία του υπουργείου Υγείας, οι ασθενείς δηλώθηκαν στην ειδική πλατφόρμα του ΟΔΙΚ, προκειμένου να διακομιστούν στις κλίνες του ιδιωτικού τομέα.

Όπως πληροφορηθήκαμε όμως στις ιδιωτικές κλινικές υπάρχουν και αυτή τη φορά "κριτήρια εισαγωγής"! Δεν μπορούν να διακομιστούν ασθενείς με συμπτώματα πολύ σοβαρής νόσου, χειρουργικοί ασθενείς, ασθενείς που χρειάζονται αιμοκάθαρση κλπ. Δηλαδή για άλλη μία φορά η τεράστια "συμβολή" του ιδιωτικού τομέα περιορίζεται όχι μόνο σε μετρημένες κλίνες έναντι αδρής αμοιβής, αλλά και σε ασθενείς με ήπια συμπτώματα μόνο!

Και σαν να μην έφτανε αυτό, η τελευταία ενημέρωση που έγινε το μεσημέρι από τη 2η ΥΠΕ είναι ότι δεν πρόκειται να διακομιστεί κανένας ασθενής σήμερα. Άρα ή θα πρέπει να βρεθούν κρεβάτια να νοσηλευτούν ή θα παραμείνουν (για άγνωστο πόσο) σε φορεία στα Επείγοντα.

Η κατάσταση είναι οριακή και επικίνδυνη για τους ασθενείς! Πρέπει τώρα να σταματήσει η κοροϊδία της κυβέρνησης! Να προχωρήσει σε πραγματική επίταξη του ιδιωτικού τομέα στο σύνολό του άνευ όρων και χωρίς καμία αποζημίωση!

Μαίρη Αγρογιάννη

Παθολόγος στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών του ΓΝ Νίκαιας,

ΓΓ της ΕΙΝΑΠ».

Φωνές Γαλέρας

https://drive.google.com/file/d//view?usp=sharing

«ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΣΥΝΔΕΣΗ» Οταν το ξεχείλωμα του ωραρίου και η ένταση της εκμετάλλευσης βαφτίζονται «δικαίωμα»

Της μόδας έχει γίνει τους τελευταίους μήνες, που χιλιάδες εργαζόμενοι κλήθηκαν να δουλέψουν από το σπίτι, το περιβόητο «δικαίωμα στην αποσύνδεση», πάντα με τις ευλογίες των εργοδοτών και της ΕΕ. Τα επιτελεία τους έχουν σηκώσει τα μανίκια ψηλά για να πείσουν τους εργαζόμενους ότι ο καθένας μόνος του ατομικά έχει το δικαίωμα να ορίσει τάχα το πόσες ώρες θα δουλέψει!

Τα τελευταία χρόνια σχετικές διατάξεις έχουν νομοθετήσει έξι χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης: Βέλγιο, Γαλλία, Ελλάδα, Ιταλία, Σλοβακία και Ισπανία. Στην Ελλάδα η κυβέρνηση της ΝΔ έχει περάσει σχετικές διατάξεις στον πρόσφατο αντεργατικό νόμο - έκτρωμα Χατζηδάκη (ν. 4808/2021), με τον ΣΥΡΙΖΑ να αποδεικνύεται και εδώ «πρωτεργάτης» στην προπαγάνδα ότι οι εργαζόμενοι προστατεύονται επαρκώς εφόσον κατοχυρώνεται το «δικαίωμα στην αποσύνδεση».

Σημειωτέον, σε επίπεδο ΕΕ έχει ξεκινήσει μια συζήτηση για τους τρόπους άσκησης του «δικαιώματος» αυτού και τη θέσπιση σχετικής Οδηγίας. Κοινός παρανομαστής η αποδοχή και προώθηση του «δικαιώματος στην αποσύνδεση», που όπως θα δούμε πιο κάτω διευκολύνει όλο και περισσότερο στο σβήσιμο των ορίων μεταξύ εργάσιμου και μη εργάσιμου χρόνου.

Αποκαλυπτική είναι έρευνα του Eurofound η οποία δημοσιοποιήθηκε τον Σεπτέμβρη του 2021. Συγκεκριμένες αναφορές της - έστω κι αν μερικές φορές χρειάζεται να διαβάσουμε «πίσω από τις γραμμές» - δείχνουν ότι το «δικαίωμα στην αποσύνδεση» τελικά χτυπά το πραγματικό δικαίωμα στον ελεύθερο χρόνο, ακυρώνει την όποια υποχρέωση του εργοδότη να απασχολεί τον εργαζόμενο συγκεκριμένες ώρες και δημιουργεί συνθήκες που σπρώχνουν τους εργαζόμενους στα όρια της εξάντλησης, ιδιαίτερα όσους απασχολούνται σε καθεστώς τηλεργασίας.

Πόσο «δικαίωμα» είναι τελικά;

Το «δικαίωμα στην αποσύνδεση» υποτίθεται ότι αναφέρεται στη δυνατότητα του εργαζόμενου να αρνηθεί να δουλεύει μετά το τέλος του ωραρίου εργασίας. Η άσκησή του βέβαια προϋποθέτει ότι η σχέση εργοδότη - εργαζόμενου είναι ισότιμη και επομένως ο εργαζόμενος ελεύθερα αποφασίζει να ασκήσει ένα τέτοιο δικαίωμα. Ωστόσο, ακόμα και ο πιο αφελής εργαζόμενος γνωρίζει πολύ καλά ότι η σχέση του με τον εργοδότη μόνο ισότιμη δεν είναι, ότι ο εργοδότης του τον ξεζουμίζει καθημερινά λέγοντάς του ρητά ή άρρητα: «Θα κάνεις ό,τι σου λέω, αλλιώς απολύεσαι».

Η ίδια η έρευνα άλλωστε δεν κρύβει την παραπάνω αλήθεια, αναφέροντας: «Μία από τις κύριες ανησυχίες (...) σχετίζεται με το γεγονός ότι η απόφαση για την αποσύνδεση ή όχι παραμένει ουσιαστικά στους εργαζομένους (...) αυτό μπορεί να αφήνει τους εργαζόμενους με την αντίληψη ότι πρέπει να ανταποκρίνονται στις επικοινωνίες (σ.σ. με μία έννοια στις κλήσεις της εργοδοσίας), παρά το δικαίωμα αποσύνδεσης, ιδιαίτερα όταν η διευθυντική κουλτούρα ανταμείβει τη συνεχή διαθεσιμότητα ή αυτό θεωρείται από τους εργαζόμενους ως τρόπος επίδειξης "δέσμευσης"». Επίσης, στα συμπεράσματά της επισημαίνει ότι «σε άνισες σχέσεις εξουσίας στον χώρο εργασίας, μπορεί να είναι πιο δύσκολο για τους εργαζόμενους να επιβάλουν το δικαίωμά τους να αποσυνδεθούν».

Πιο κάτω θα δούμε ότι οι γαλαντόμοι εργοδότες υπερασπίζονται σθεναρά το «δικαίωμα» αυτό, αλλά αρνούνται εξίσου σθεναρά οποιαδήποτε ρύθμιση προβλέπει την υποχρέωσή τους να μην απασχολούν τους εργαζόμενους μετά το πέρας του ωραρίου εργασίας, επιβεβαιώνοντας στο ακέραιο ότι το «δικαίωμα» είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα τους.

Γιατί τόση έγνοια για το «δικαίωμα» αυτό;

Η έρευνα προσπαθεί να αξιολογήσει τις συνέπειες του «δικαιώματος στην αποσύνδεση» (όπου αυτό εφαρμόζεται). Με δεδομένο ότι το Eurofound είναι οργανισμός της ΕΕ και ασχολείται κυρίως με μελέτες των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας, γεννάται το ερώτημα γιατί τους απασχολεί ο αντίκτυπος της εφαρμογής του.

Την απάντηση τη βρίσκουμε στην ίδια την έρευνα. Σε μια αναφορά κειμένου Ευρωπαίων «κοινωνικών εταίρων», στον ασφαλιστικό κλάδο, σημειώνεται ότι «θα πρέπει να δοθεί προσοχή στην πρόληψη των αντιπαραγωγικών μορφών άγχους λόγω της ψηφιακής διαθεσιμότητας». Σε άλλο σημείο της έρευνας αναφέρονται σχετικές μελέτες μεταξύ των οποίων διαπιστώνεται ότι οι αρνητικές επιπτώσεις που φέρνει στη ζωή των εργαζομένων η μετατροπή τους σε εργαζόμενους 24 ωρών - 7 ημερών τη βδομάδα οδηγεί στην επιδείνωση της εργασιακής απόδοσης, έχει αρνητικές επιπτώσεις στην παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα.

Με άλλα λόγια, η έρευνα γίνεται όχι γιατί η ΕΕ και οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών της ενδιαφέρονται για τους εργαζόμενους, αλλά γιατί ψάχνουν να βρουν τη «χρυσή τομή» ώστε ο χρόνος εργασίας να παρατείνεται τόσο όσο εξακολουθεί ο εργαζόμενος να είναι αποδοτικός, το ξεζούμισμά του δηλαδή να αποδίδει τα μέγιστα.

Εξαφανίζοντας τα όρια εργάσιμου - μη εργάσιμου χρόνου

Εισαγωγικά η έρευνα διαπιστώνει την αύξηση της τηλεργασίας μέσα στην πανδημία. Και προβάλλοντας τα πλεονεκτήματά της, ξεχωρίζει τη «μεγαλύτερη αυτονομία και ευελιξία σε σχέση με το πότε και πώς εκτελείται η εργασία (...) και τη δυνατότητα για βελτιωμένη ισορροπία μεταξύ εργασίας και προσωπικής ζωής». Ομως τα πλεονεκτήματα «πάνε περίπατο» όταν η ίδια η έκθεση αναφέρει ως μειονεκτήματα, μεταξύ άλλων, τα εξής: Αυξημένη ένταση και άγχος, εξελιγμένα συστήματα ελέγχου και παρακολούθησης, απεριόριστη εργασία, διαθεσιμότητα 24/7, πολλές ώρες εργασίας και περιορισμένος χρόνος ανάπαυσης, κοινωνική και επαγγελματική απομόνωση κ.ά.

Σε άλλο σημείο διαπιστώνει ότι οδηγεί στην «αυξημένη ασάφεια των ορίων μεταξύ ιδιωτικής και επαγγελματικής ζωής και μεταξύ εργάσιμου και μη εργάσιμου χρόνου που προκύπτει από τη συνεχή σύνδεση (...) Τα δεδομένα δείχνουν ότι αυτό μπορεί να οδηγήσει στην αύξηση των ωρών εργασίας πέραν του συμβατικού χρόνου εργασίας και σε ανεπαρκείς περιόδους ανάπαυσης (...) Οι τηλεργαζόμενοι στο σπίτι είναι πιο πιθανό να δηλώσουν ότι εργάζονται στον ελεύθερο χρόνο τους (28%) από ό,τι οι εργαζόμενοι που βασίζονται στις εγκαταστάσεις του εργοδότη τους (περίπου 4%)».

Ούτε 11 ώρες ανάπαυση!

Το τι εννοούν ως «συμβατικό χρόνο εργασίας» αποκαλύπτεται πιο κάτω, καθώς αναφέρεται ότι «τα άτομα που εργάζονται τακτικά από το σπίτι έχουν δυο φορές περισσότερες πιθανότητες να ξεπεράσουν το μέγιστο των 48 ωρών εργασίας την εβδομάδα σε σχέση με εκείνους που εργάζονται στις εγκαταστάσεις του εργοδότη τους και είναι λιγότερο πιθανό να έχουν πρόσβαση στη νομικά υποχρεωτική ελάχιστη ημερήσια ανάπαυση των 11 ωρών»!

Με άλλα λόγια, όχι μόνο ξεπερνούν το 48ωρο αλλά δουλεύουν και πάνω από 13 ώρες τη μέρα, αφού δεν εφαρμόζεται ούτε ο προβλεπόμενος από τη σχετική ευρωενωσιακή Οδηγία χρόνος ανάπαυσης διάρκειας 11 ωρών!

Οι περιπτώσεις που μελετήθηκαν

Το Eurofound μελέτησε επιχειρήσεις που εφαρμόζουν το «δικαίωμα στην αποσύνδεση» σε μια προσπάθεια να αξιολογήσει την εφαρμογή και τα αποτελέσματά της.

Πρόκειται για την εξέταση κειμένων (συνήθως συμφωνιών επιχειρήσεων με συνδικάτα) που ορίζουν τον τρόπο εφαρμογής του «δικαιώματος στην αποσύνδεση». Τα κείμενα αφορούν 12 περιπτώσεις σε επιχειρησιακό και κλαδικό επίπεδο, μεγάλες ευρωπαϊκές εταιρείες που απασχολούν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους (τραπεζικός/ασφαλιστικός κλάδος, τηλεπικοινωνίες, αυτοκινητοβιομηχανία κ.λπ.).

Οι εταιρείες αυτές είναι η ισπανική «Banco Santander» (στον τραπεζικό κλάδο, με 29.000 εργαζόμενους στην Ισπανία και 196.000 παγκοσμίως), οι γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες BMW (με 134.000 εργαζόμενους παγκοσμίως) και «Volkswagen» (με 307.000 εργαζόμενους στη Γερμανία και 642.000 παγκοσμίως), η ιταλική «Enel» (στην Ενέργεια, με 30.000 εργαζόμενους στην Ιταλία και 67.000 παγκοσμίως), η γερμανική «Evonik» (στα χημικά, με 19.000 εργαζόμενους στη Γερμανία και 32.000 παγκοσμίως), η γαλλική «Groupe JLO» (δραστηριοποιείται στην παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών, με 125 εργαζόμενους), η βελγική «Solvay» (επίσης στα χημικά, με 1.000 εργαζόμενους στο Βέλγιο και 24.500 παγκοσμίως), η ισπανική «Telefοnica» (στις τηλεπικοινωνίες, με 29.000 εργαζόμενους στην Ισπανία και 114.000 παγκοσμίως), η γαλλική «Total» (στην Ενέργεια, με 35.000 εργαζόμενους στη Γαλλία και 110.000 παγκοσμίως) και η ιταλική «UniCredit» (στον τραπεζικό κλάδο, με 37.000 εργαζόμενους στην Ιταλία και 90.000 παγκοσμίως). Ακόμα, σε κλαδικό επίπεδο έγιναν συμφωνίες στον τραπεζικό κλάδο στην Ισπανία, που συνολικά απασχολεί 195.000 εργαζόμενους, και στον ασφαλιστικό τομέα στη Γερμανία, που συνολικά απασχολεί 202.000 εργαζόμενους.

«Σκληρή» και «ήπια» εφαρμογή του «δικαιώματος»

Ενα στοιχείο που δείχνει τους κρυφούς στόχους του «δικαιώματος στην αποσύνδεση» είναι η διάκριση δύο τρόπων εφαρμογής του: «Σκληρής» και «ήπιας».

Η «σκληρή» περιλαμβάνει την υποχρέωση στην αποσύνδεση και προβλέπει και τεχνικές παραμέτρους για την εφαρμογή της, όπως: Τερματισμός συνδεσιμότητας μεταξύ διακομιστών και ψηφιακού κινητού, αποκλεισμός παράδοσης email σε συγκεκριμένες ώρες, αυτόματη διαγραφή email σε όρους μη διαθεσιμότητας. Και εδώ, βέβαια, προβλέπονται «εξαιρέσεις μόνο για συγκεκριμένες περιπτώσεις». Οι εργοδότες απορρίπτουν ασυζητητί τέτοια εφαρμογή, ενώ ακόμα κι αυτή τους προσφέρει σημαντικές διευκολύνσεις για το ξεχείλωμα του χρόνου εργασίας.

Αντιθέτως, αποδέχονται και ενθαρρύνουν την «ήπια» εφαρμογή, που περιλαμβάνει μέτρα «ευαισθητοποίησης», «εκπαίδευσης», «διευθυντών που δίνουν το παράδειγμα» κ.ά. που ουσιαστικά επιτρέπουν στους εργοδότες να επιβάλλουν στους εργαζόμενους να μην ασκούν το «δικαίωμα» αυτό, ή να το ασκούν καταπώς θέλει κάθε φορά η εργοδοσία.

Ως προς την απόρριψη της «σκληρής» εφαρμογής, αποκαλυπτικά είναι τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούν οι ίδιοι οι εργοδότες για να δικαιολογήσουν τη θέση τους.

Στην έρευνα περιλαμβάνεται απόσπασμα συνέντευξης που έδωσε το 2019 στη βελγική εφημερίδα «Le Soir» εκπρόσωπος της «Solvay», για να δηλώσει την αντίθεσή του σε καθετί που ...περιορίζει το «δικαίωμα αποσύνδεσης», είτε από τη εργοδοσία είτε από την κυβέρνηση: «Δεν πιστεύω σε καταναγκαστικά μέτρα, είναι πολύ απλοϊκό. Δουλεύουμε ήδη σε διεθνές επίπεδο, επομένως με τις διαφορές ώρας τα πράγματα είναι περίπλοκα. Αλλά πέρα από αυτό, είναι πολύ πατερναλιστικό: "Δεν μπορείτε να τα καταφέρετε μόνοι σας, οπότε θα το κάνουμε για εσάς". Και, τρίτον, για πολύ κόσμο, ειδικά στη νεότερη γενιά, δεν είναι απαραίτητα αυτό που θέλει. Θέλουν μια ισορροπημένη κατανομή μεταξύ εργασίας και ιδιωτικής ζωής, αλλά όχι απαραίτητα ίδια για όλους»!

Η επιχειρηματολογία του πραγματικά κάνει το άσπρο μαύρο. Η εργοδοσία εμφανίζεται ως απελευθερωτής των εργαζομένων, μη αποδεχόμενη να μπουν όροι υποχρεωτικής τήρησης ενός χρονικού ορίου εργασίας! Η απελευθέρωση του ωραρίου εργασίας απελευθερώνει τους εργαζόμενους! Πόσο πολύ θυμίζει την επιχειρηματολογία Χατζηδάκη όταν περνούσε τον νόμο - έκτρωμα για τους εργαζόμενους. Οταν έλεγε ότι η αύξηση της απλήρωτης εργασίας γίνεται γιατί το ζητούν οι εργαζόμενοι, γιατί κανείς δεν μπορεί να πει στον εργαζόμενο πόσες ώρες θα δουλέψει, πρέπει να αποφασίζει μόνος του!

Μια ακόμα αυταπάτη είναι το δήθεν πλεονέκτημα που δίνει η τηλεργασία στον εργαζόμενο, να είναι περισσότερο αυτόνομος και ευέλικτος σε σχέση με το πότε και πώς εκτελεί την εργασία. Ο ισχυρισμός αυτός δημιουργεί την πεποίθηση ότι ο εργαζόμενος από μόνος τους καθορίζει πότε θα εργαστεί.

Ομως οι ώρες εργασίας, ακόμα κι αν είναι διαφορετικές από τις συνηθισμένες, καθορίζονται με κριτήριο τις ανάγκες των επιχειρήσεων και όχι την προσωπική ζωή των εργαζομένων. Είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς ότι ο εργαζόμενος θα ολοκληρώσει μια εργασία σε διαφορετικές προθεσμίες από αυτές που επιβάλλουν οι ανάγκες της παραγωγής και της αγοράς;

Από την άλλη, η μετατροπή του σε εργαζόμενο 24/7 δεν αφήνει κανένα χρονικό περιθώριο για οποιαδήποτε ευελιξία. Ακόμα κι αν δεν δουλεύει αλλά πρέπει να είναι διαθέσιμος, πώς μπορεί κανείς να προγραμματίσει την κοινωνική του ζωή όταν γνωρίζει ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να χρειαστεί να διακόψει για να ανταποκριθεί στις κλήσεις της εργοδοσίας;

«Ελεύθεροι» ξημερώματα και αργά το βράδυ, πάντα με εξαιρέσεις...

Ακριβώς σ' αυτήν την κατεύθυνση, η συζήτηση για το «δικαίωμα στην αποσύνδεση» γίνεται έχοντας ως δεδομένο ότι το 8ωρο έχει ξεπεραστεί προ πολλού και αυτό που συζητείται είναι να μπορεί ο εργαζόμενος να μη βρίσκεται στη διάθεση του εργοδότη μετά από 13 ώρες εργασίας τη μέρα!

Ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα αναφέρονται στην έρευνα. Σημειώνεται για την BMW ότι «κανένας υπάλληλος δεν απαιτείται να είναι διαθέσιμος εκτός των συμφωνημένων ωρών διαθεσιμότητας, εκτός κι αν απαιτείται από το μοντέλο χρόνου εργασίας της ομάδας. Οι ώρες μη διαθεσιμότητας καλύπτουν συνήθως (σ.σ. άρα όχι πάντα) τα βράδια και νωρίς το πρωί, καθώς και τα Σάββατα, τις Κυριακές και τις επίσημες αργίες».

Επίσης, στην «Evonik» «το πιο συχνό μοτίβο αποσύνδεσης περιλαμβάνει τα βράδια, τα ξημερώματα και τα Σαββατοκύριακα»!

Ακόμα πιο σαφές είναι το παράδειγμα της «Groupe JLO». Την περίοδο 2015 - 2019 είχε εφαρμόσει τη λεγόμενη «σκληρή» προσέγγιση. Αυτό σημαίνει ότι ο διακομιστής της (για την επικοινωνία μέσω ίντερνετ) δούλευε μόνο 13 ώρες τη μέρα (7 π.μ. - 8 μ.μ.) και μετά τερματιζόταν. Αρα οι εργαζόμενοι θα έπρεπε να είναι διαθέσιμοι 13 ώρες τη μέρα.

Ακόμα κι αυτό όμως άλλαξε. Με το πρόσχημα ότι το ζητούσαν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι αλλά και ότι άλλαξε ο διακομιστής και προέκυψαν τεχνικά ζητήματα που καθιστούσαν «δυσκολότερη την υλοποίηση των τερματισμών λειτουργίας του» (!), η εργοδοσία υιοθέτησε την «ήπια» προσέγγιση, δηλαδή να κάνει συστάσεις στους εργαζόμενους «να μη στέλνετε email ή να απαντάτε σε email τα βράδια και τα Σαββατοκύριακα», εφόσον βέβαια θέλουν κάτι τέτοιο... Παράλληλα, τους πληροφορούσε ότι μπορούν να ασκούν το «δικαίωμα στην αποσύνδεση» καθημερινά από τις 8 το βράδυ έως τις 7 το πρωί και τα Σαββατοκύριακα από τις 8 το βράδυ της Παρασκευής έως τις 7 το πρωί της Δευτέρας!

Μήτρα εξαθλίωσης και δυστυχίας

Συμπερασματικά, οι εργαζόμενοι δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από «δικαιώματα» που απλά συγκαλύπτουν τη δυνατότητα των εργοδοτών να τους ξεζουμίζουν. Η διεκδίκηση του δικαιώματος στην εργασία συνοδεύεται από την απαίτηση για μόνιμη και σταθερή δουλειά, με μειωμένο σταθερό ημερήσιο ωράριο, η τήρηση του οποίου να είναι υποχρέωση του εργοδότη, να μην υπάρχει καμία ενόχληση στον εργαζόμενο πριν και μετά τη λήξη του ωραρίου, καμία «διευθέτηση». Αυτές ο διεκδικήσεις συνδέονται με την πάλη για σύγχρονα δικαιώματα για όλους, τα οποία θα κατοχυρώνονται μέσα από ΣΣΕ με αυξήσεις στους μισθούς, κόντρα στους αντεργατικούς νόμους των τελευταίων χρόνων.

Και αν κάτι αποδεικνύουν όλα τα παραπάνω, είναι ότι η ίδια η εξέλιξη, η πρόοδος στις επιστήμες και στην τεχνολογία δημιουργούν τις δυνατότητες να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων στη ζωή και στη δουλειά τους. Εμπόδιο όμως στέκεται η οργάνωση της παραγωγής με κριτήριο τη μεγιστοποίηση της καπιταλιστικής κερδοφορίας, που τελικά μετατρέπει ακόμα και τα επιστημονικά επιτεύγματα από πηγή ευημερίας για τους εργαζόμενους σε εργαλεία έντασης της εκμετάλλευσης και εκτίναξης της ανεργίας.

Εκτός μάχης χιλιάδες υγειονομικοί την ώρα που αυξάνονται οι ανάγκες

 

Πηγή: Associated Press

Με ασταμάτητο τσουνάμι, που σαρώνει ακόμα περισσότερο τις όποιες δυνατότητες είχαν τα δημόσια νοσοκομεία να σταθούν όρθια από την αυταπάρνηση του προσωπικού, μοιάζουν οι νοσηλείες υγειονομικών με COVID. Μετά το σοκ που προκάλεσε η είδηση των προηγούμενων ημερών ότι περίπου 100 εργαζόμενοι στον «Ευαγγελισμό» νοσούν και είναι εκτός υπηρεσίας, αλλά και τα στοιχεία για πάνω από 2.000 σε όλη την Ελλάδα, καθημερινά επιβεβαιώνεται ότι κάθε εφημερία αποδεκατίζει όλο και περισσότερο το ήδη λιγοστό προσωπικό. Οι χιλιάδες απουσίες έρχονται να προστεθούν στους πάνω από 6.000 υγειονομικούς που παραμένουν σε αναστολή επειδή δεν έχουν εμβολιαστεί.

Να σημειωθεί ότι η κατάσταση στα δημόσια νοσοκομεία με τις ελλείψεις προσωπικού είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, καθώς λόγω της έκρηξης κρουσμάτων σε εργαζόμενους το υπουργείο Εσωτερικών με «εξαιρετικά επείγον» έγγραφο ζητάει από όλους τους δημόσιους οργανισμούς να καταρτίσουν «έκτακτο πλάνο εργασιών» προκειμένου «να εξασφαλιστεί η εύρυθμη κατά το δυνατόν λειτουργία των υπηρεσιών», γνωστοποιώντας τις «οργανικές μονάδες που πρέπει να λειτουργούν σε κάθε περίπτωση».

Στο «διά ταύτα», και ενώ τα κρούσματα εκτοξεύονται και αυξάνονται ραγδαία οι εισαγωγές ασθενών στα δημόσια νοσοκομεία, αυτά καλούνται να λειτουργήσουν με ακόμα λιγότερο προσωπικό, στον αντίποδα της ανάγκης για μόνιμες προσλήψεις. Σε δηλώσεις του άλλωστε ο διοικητής της 1ης ΥΠΕ άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο νέας αναστολής χειρουργείων, ανάλογα με την εξέλιξη της κατάστασης ενώ σε ισχύ είναι η απόφαση της κυβέρνησης να μειωθεί η καραντίνα για τους εργαζόμενους που νοσούν από covid σε μόλις πέντε μέρες. Την αντίθεσή της στην κυβερνητική απόφαση εκφράζει η ΟΕΝΓΕ, επισημαίνοντας πως πρόκειται για αντιεπιστημονική κι επικίνδυνη οδηγία. 

https://www.902.gr

«Των δημίων επιστήμη...»

Σε ανάρτηση ο Κ. Μητσοτάκης με θέμα τον εμβολιασμό επισημαίνει πως «Με σύμμαχο την επιστήμη δίνουμε τη μάχη κατά της πανδημίας και της παραπληροφόρησης!». Ποιος είδε την επιστήμη και την πληροφόρηση και δεν τις φοβήθηκε;

- Ποια επιστήμη διδάσκει πως το «ορθό» είναι το δημόσιο σύστημα υγείας να συνεχίζει να λειτουργεί στα «όρια» του, εδώ και δύο χρόνια, με προσωπικό λιγότερο από τα προ πανδημίας επίπεδα και με νοσοκομειακές μονάδες, που θα μπορούσαν να συμβάλουν τα μέγιστα στην μάχη για την ζωή να παραμένουν κλειστές, αφού καμία κυβέρνηση δεν τις ξανάνοιξε τότε που έκλεισαν;

- Ποια επιστήμη διδάσκει πως «επειδή aδεν μπορεί το δημόσιο σύστημα να ανταποκριθεί στους απαιτούμενους μοριακούς ελέγχους για κορονοϊό, μην κάνετε pcr test εκτός αν θέλετε να πληρώσετε 60 ευρώ σε ένα διαγνωστικό»;

- Ποια επιστήμη ξερόβηξε και μετέτρεψε το κορονοϊό σε ένα... συναχάκι, που πλέον απαιτεί λιγότερες μέρες καραντίνας και αυτό αφορά όλους τους εργαζόμενους ακόμα και τους υγειονομικούς;

- Η επιβολή πρωτοκόλλων «ανοσίας της αγέλης» από τις ΗΠΑ, έως την Ελλάδα και την Πορτογαλία, ποιον υπηρετεί; Mαζί με τον βασιλικό της «απρόσκοπτης» λειτουργίας της καπιταλιστικής οικονομίας ποτίζεται και η γλάστρα του ανορθολογισμού και της παραπληροφόρησης με κυβερνητικές χορηγίες...

Ο αναγκαίος και μαζικός εμβολιασμός υπονομεύεται από τον σκοταδισμό, τον οποίον ταΐζουν οι εγκληματικές πολιτικής διαχείρισης της πανδημίας σε όλον τον καπιταλιστικό κόσμο.

Υπονομεύεται παράλληλα στην πράξη αφού όλα τα υπόλοιπα που απαιτούνται για να αποδώσει τα μέγιστα ο εμβολιασμός (θωράκιση του δημόσιου συστήματος υγείας με τις αναγκαίες προσλήψεις, ενίσχυση της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, την επίταξη των μεγάλων ομίλων του ιδιωτικού τομέα της υγείας) όχι απλά δεν γίνονται, αλλά αδυνατίζουν μέρα με την μέρα.

Υπονομεύεται από την ίδια την επιλογή της κυβέρνησης και της ΕΕ να μετατραπεί το εμβόλιο από όπλο σε μέσο διαχωρισμού του λαού.

Στην περίσταση ταιριάζουν περίφημα οι στίχοι του Κώστα Βάρναλη:

«Και συ τσούλα των δήμιων επιστήμη/

της αλήθειας εσχάτη τεφροδόχα/

και συ πρόστυχη πένα και μολύβι/

του βούρκου λιβανίζετε την μπόχα».

Υπάρχουν μελέτες: Όσο οι υπηρεσίες υγείας είναι εμπόρευμα, ο λαός δεν θα έχει δωρεάν υψηλού επιπέδου παροχές

 

«Με την πανδημία να καλπάζει και τη μετάλλαξη «Όμικρον» να γίνεται κυρίαρχη, μπορεί να φαίνεται πολυτέλεια η υπενθύμιση γύρω από το τι έχει μεσολαβήσει από την έναρξη της πανδημίας. Έχει αξία όμως να αναλογιστεί κάποιος ότι τέτοιες μέρες πέρυσι η κυβέρνηση παρουσίαζε το εμβολιαστικό χρονοδιάγραμμα δηλώνοντας λίγο ή πολύ ότι “τελειώνουμε με την πανδημία”. Το ΚΚΕ, τότε, σε ανακοίνωση του έγραφε: “Ο εμβολιασμός θα είναι μια μακρόχρονη διαδικασία. Αν, συνεπώς, δεν ληφθούν τα αναγκαία μέτρα και η πανδημία δεν αντιμετωπίζεται και η σωστή προετοιμασία για τον εμβολιασμό υπονομεύεται”.

Αν και τα επιστημονικά δεδομένα είναι ρευστά, μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι οι προβλέψεις για ρεκόρ κρουσμάτων συνοδεύονται πάντα με ευχολόγια και συστάσεις ατομικής ευθύνης, χωρίς καμία στήριξη του δημόσιου συστήματος Υγείας και χωρίς κανένα ουσιαστικό μέτρο για χώρους δουλειάς, σχολεία, Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, που αποτελούν εστίες υπερμετάδοσης.

Πέρασαν σχεδόν δύο χρόνια και οι όποιες εξαγγελίες ή κυβερνητικά μέτρα που επαναλαμβάνονται κάθε τρεις και λίγο, από τη μία οδηγούν σε τραγικά αποτελέσματα και από την άλλη ενισχύουν τον πυρήνα της πολιτικής εμπορευματοποίησης στην υγεία.

Η πολιτική της κυβέρνησης παραμένει εγκληματική αφού:

Αντί για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, γιγαντώνει τις ελαστικές σχέσεις εργασίας ΚΑΙ ΕΠΙΠΛΕΟΝ προαναγγέλλει απολύσεις καταρχήν για τους υγειονομικούς που είναι σε αναστολή.

Αντί για δωρεάν, επαναλαμβανόμενα τεστ στον πληθυσμό και ουσιαστική επιδημιολογική επιτήρηση, προώθησε την ατομική ευθύνη, την αυτοδιάγνωση, τα τεστ επί πληρωμή ΚΑΙ ΕΠΙΠΛΕΟΝ είναι επίσημη η παραίτηση της από την ιχνηλάτηση και τον περιορισμό της διάδοσης στην κοινότητα.

Αντί για αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης σε νοσοκομεία και Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, ψήφισε περικοπές στον προϋπολογισμό του 2022 ΚΑΙ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ετοιμάζει το “νέο ΕΣΥ” που θα προωθήσει ακόμα περισσότερο την αυτοχρηματοδότηση των νοσοκομείων.

Αντί για επαναλειτουργία των 8 δημόσιων νοσοκομείων (που όλες οι κυβερνήσεις κράτησαν κλειστά), συνεχίζει το λουκέτο ΚΑΙ ΕΠΙΠΛΕΟΝ σχεδιάζει νέες «συγχωνεύσεις» στο πλαίσιο της «αναδιάρθρωσης του υγειονομικού χάρτη» και του “νέου ΕΣΥ”

Αντί για επίταξη του ιδιωτικού τομέα, τον προστάτευσε προκλητικά από την COVID νοσηρότητα, τον πριμοδότησε με τη λοιπή νοσηρότητα ΚΑΙ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ετοιμάζει γενίκευση των ΣΔΙΤ και άλλων μορφών ιδιωτικοποίησης.

Αντί για ολοκληρωμένο εμβολιαστικό σχεδιασμό με συνδυασμένα μέτρα προσωποποιημένης ενημέρωσης, προληπτικές εξετάσεις και ουσιαστική φαρμακοεπαγρύπνηση, αξιοποίησε το εμβόλιο για ποινές, διχασμό, πρόστιμα ΚΑΙ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ετοιμάζει κι άλλες.

Το τελευταίο κακοπαιγμένο επεισόδιο στον καυγά ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί η μελέτη Τσιόδρα-Λύτρα η οποία έκανε προσπάθεια να ποσοτικοποιήσει ένα πρόβλημα που όλοι γνώριζαν. Η προσπάθεια της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ να ευνουχιστούν τα συμπεράσματα της εν λόγω μελέτης και να εγκλωβιστούν στο ερώτημα: “ήξερε ή δεν ήξερε η κυβέρνηση” είναι προκλητική, αντιεπιστημονική και δείχνει το πολιτικό ποιόν και των δύο. Αλήθεια; Χρειαζόταν μελέτη για να μάθουν ότι οι διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ έχουν μεγαλύτερη θνητότητα; Ήθελαν μελέτη για να καταλάβουν ότι είναι λίγα τα 500 περίπου κρεβάτια ΜΕΘ που είχε το ΕΣΥ προ πανδημίας, ενώ με βάση τον Π.Ο.Υ. έπρεπε να είναι 3500; Ήθελαν μελέτη για να καταλάβουν ότι ΜΕΘ δεν είναι ένας ενδοτραχειακός σωλήνας και ένας αναπνευστήρας, αλλά χώροι, υποδομή, εξοπλισμός και εκπαιδευμένο προσωπικό;

Αν τα παραπάνω θεωρούνται “ανικανότητα” και “ιδεολογικές εμμονές της δεξιάς”, θα προσγειωθούν απότομα όσοι μάθουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ κινήθηκε στις ίδιες ράγες και θα πέσουν από τα σύννεφα όσοι ελπίζουν στο χώρο του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ το οποίo ήταν συγκυβέρνηση και ψήφισε την πλειοψηφία των μέτρων. Γιατί όλες οι αστικές κυβερνήσεις και τα αστικά κόμματα, όλων των αποχρώσεων, προώθησαν την εμπορευματοποίηση, αύξησαν την υποστελέχωση, αναπαρήγαγαν τον ανορθολογισμό, ευνόησαν τον ιδιωτικό τομέα υγείας, αξιοποίησαν το εμβόλιο και τα φάρμακα ως όπλο ανταγωνισμού μεταξύ ιμπεριαλιστικών συμμαχιών, καπιταλιστικών κρατών και εταιριών.

Η ζωή και ο θάνατος του λαού μας κάθε μέρα είναι η καλύτερη μελέτη που αποδεικνύει ότι το σύστημα υγείας πλέον δεν πιέζεται από την COVID 19 και τις μεταλλάξεις της αλλά από τη χρεοκοπία των εμπορευματοποιημένων συστημάτων υγείας. Δεν γίνεται οι υπηρεσίες υγείας να είναι εμπόρευμα και ταυτόχρονα ο λαός να έχει δωρεάν υψηλού επιπέδου υπηρεσίες υγείας αντίστοιχες με τα επιτεύγματα της επιστήμης, της τεχνολογίας και της εποχής».

άρθρο του  Γιώργος Σιδέρης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και Υπεύθυνος του Τμήματος Υγείας-Πρόνοιας της ΚΕ του ΚΚΕ