Ειδήσεις -αποσιωπήσεις.

3.000 απολύσεις

Η σουηδική εταιρεία κατασκευής τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού «Ericsson» σχεδιάζει να κλείσει και τις τελευταίες μονάδες παραγωγής της στη Σουηδία και να απολύσει περί τους 3.000 εργαζομένους, έγραφε την Πέμπτη 22/9 η ημερήσια «Svenska Dagbladet». Τον περασμένο Ιούλη, η «Ericsson» είχε προχωρήσει και σε άλλες περικοπές επιδιώκοντας να μειώσει το κόστος της για να αντιμετωπίσει, όπως δήλωσε, τις ολοένα και πιο δύσκολες συνθήκες που αντιμετωπίζει στην αγορά. Να θυμίσουμε ότι και το 2014 η «Ericsson» είχε εφαρμόσει πρόγραμμα μείωσης του κόστους κατά 9 δισ. σουηδικές κορόνες (940 εκατ. ευρώ). Με τις νέες περικοπές υπολογίζει ότι θα εξοικονομεί 3 δισ. κορόνες ετησίως (313 εκατ. ευρώ). Η «Ericsson» απασχολεί παγκοσμίως 120.000 εργαζομένους, εκ των οποίων 17.000 στη Σουηδία. Τι δείχνει αυτή η εξέλιξη; Οτι παντού, σε όλα τα καπιταλιστικά κράτη, τα προβλήματα στην κερδοφορία του κεφαλαίου τα πληρώνουν οι εργαζόμενοι. Ο κολοσσός της «Ericsson», όχι κάποια τυχαία επιχείρηση, προκειμένου να μειώσει το «εργατικό κόστος» κλείνει εργοστάσια στη Σουηδία και ανοίγει αλλού, όπου η εργατική δύναμη είναι πιο φθηνή. Αυτός είναι ο αδίστακτος νόμος του κεφαλαίου. Από τον οποίο για να γλιτώσουν οι εργαζόμενοι πρέπει να παλέψουν για να απαλλαγούν από την εξουσία και την ιδιοκτησία του κεφαλαίου.

                                                      ΒΕΛΓΙΟ 

Διαδήλωση ενάντια στα αντεργατικά μέτρα

Στη βελγική πρωτεύουσα διαδήλωσαν χτες χιλιάδες άνθρωποι ενάντια στα νέα μέτρα λιτότητας που εισηγείται η τετρακομματική κυβέρνηση του νεοφιλελεύθερου Σαρλ Μισέλ. Σύμφωνα με τα συνδικάτα συμμετείχαν 70 χιλιάδες εργαζόμενοι, που απαίτησαν να μπει τέρμα στην επιδείνωση της ζωής τους. Βεβαίως οι ηγεσίες των συνδικάτων που προωθούν την ταξική συνεργασία, προβάλλουν αμυντικά αιτήματα και αναγκάζονται να κινητοποιηθούν όσο φουντώνει η οργή των εργατών. Τελευταία εξέλιξη αλλά όχι μοναδική είναι πρόσφατη ανακοίνωση της αμερικανικής Caterpillar ότι θα κλείσει τη μονάδα της στο Βέλγιο, πετώντας δύο χιλιάδες στο δρόμο.

Οι εργαζόμενοι στις μεταφορές και σε διάφορες δημόσιες υπηρεσίες είχαν τη μεγαλύτερη συμμετοχή στην κινητοποίηση.

Η κυβέρνηση του Σαρλ Μισέλ έχει προχωρήσει σε πάγωμα των μισθών στο Δημόσιο και έχει ανακοινώσει ότι θα αυξήσει το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67 από τα 65 έτη.

Η 6η του Οκτώβρη να αποτελέσει χαστούκι στην πολιτική τους.

Σε μαζική συμμετοχή στις κινητοποιήσεις των υγειονομικών στις 6 Οκτώβρη καλεί η Πανελλαδική Γραμματεία Υγείας - Πρόνοιας του ΠΑΜΕ.

Συγκεκριμένα καλεί στη στάση εργασίας που θα γίνει εκείνη την ημέρα στην Αττική από τις 7 το πρωί μέχρι τις 11 το μεσημέρι, προτείνοντας ταυτόχρονα να διευρυνθεί η στάση εργασίας σε όλη την πρωινή βάρδια για να οργανωθεί καλύτερα, με συγκεντρώσεις το πρωί στα Νοσοκομεία, πορείες και κατάληξη στη συγκέντρωση στο υπουργείο Υγείας.

Επίσης καλεί σε μαζική συμμετοχή στη 24ωρη απεργία που θα γίνει στην υπόλοιπη χώρα και στις συγκεντρώσεις που θα γίνουν ανά περιοχή.

Στο κάλεσμά της αναφέρει:

«Μόνο μέσα από την ενεργό συμμετοχή μας στην οργανωμένη πάλη μπορούμε να βάλουμε ΤΕΡΜΑ στις μονοβάρδιες, στην κινητικότητα, στις άθλιες συνθήκες δουλειάς, στο μεροκάματο στα όρια της φτώχειας, στα “μπίζνες πλαν” διοικήσεων και κυβέρνησης για κλινικές και νοσοκομεία, στα νέα αντιλαϊκά μέτρα που απεργάζονται επιχειρηματικοί όμιλοι - κυβέρνηση - Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) - ΔΝΤ.

Μόνο μέσα από τη δραστήρια συμμετοχή στα σωματεία μας, μέσα από πρωτοβουλίες διεκδίκησης των σύγχρονων δικαιωμάτων μας, διεκδίκησης υψηλού επιπέδου και εντελώς δωρεάν υπηρεσίες για όλο το λαό, σε συντονισμό με σωματεία εργαζομένων άλλων κλάδων, αυτοαπασχολούμενων, μικρομεσαίων αγροτών, με συλλόγους χρονίως πασχόντων, συνταξιούχων, γυναικών, νεολαίας θα καταφέρουμε να περάσει το εργατικό - λαϊκό κίνημα στην επίθεση απέναντι στον κοινό εχθρό.

Η σημερινή άσχημη κατάσταση στο κίνημα που επιτρέπει στην εργοδοσία και τις κυβερνήσεις της να μας αφαιρούν μαζικά κατακτήσεις που κέρδισαν οι προηγούμενες γενιές με μακροχρόνιους αγώνες, μαζικές απεργίες και θυσίες, δεν θα κρατήσει για πάντα.

Στο χέρι σου είναι, συνάδελφε, να αλλάξει μια ώρα αρχύτερα! Όσο στερείς το μυαλό και τις δυνάμεις σου από τη συλλογική πάλη για όλα όσα δικαιούμαστε, για όλα όσα δικαιούνται τα παιδιά σου, δίνεις περιθώρια στον αντίπαλο να σου αφαιρεί κι άλλα. Η ευτυχία σου και αυτή των παιδιών σου δεν είναι στα χέρια της κυβέρνησης και των αφεντικών της, δεν είναι ούτε στον προσωπικό αγώνα για επιβίωση. Είναι στον κοινό συλλογικό αγώνα για να επιβάλουμε το δίκιο μας, εμείς οι πολλοί απέναντι στους λίγους που μας το στερούν βίαια.

Οι εξελίξεις στον κλάδο μας τα χρόνια πριν την καπιταλιστική οικονομική κρίση, αλλά και μέσα σε αυτή δείχνουν ότι οι μόνοι κερδισμένοι διαχρονικά είναι οι μονοπωλιακοί όμιλοι στην Υγεία, είναι οι μεγαλοεπιχειρηματίες στην αποκατάσταση και την πρόνοια που εξασφάλιζαν τεράστια κέρδη σε κάθε περίοδο, με κάθε κυβέρνηση. Παλιότερα με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και σήμερα με τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Οι όμιλοι και ο Σύνδεσμος Βιομηχάνων καθορίζουν μισθούς και δικαιώματα σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα μέσα από μηχανισμούς και όργανα του κράτους.

Η ενίσχυση της κερδοφορίας τους ήρθε μέσα από το τσάκισμα των μισθών μας, των εργασιακών και ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων. Ήρθε μέσα από την υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση των κρατικών υγειονομικών μονάδων, για να αυξάνεται το “ζεστό χρήμα” που πηγαίνει από τον κρατικό προϋπολογισμό στους εφοπλιστές και τους βιομήχανους.

Η αύξηση πληρωμών των ασφαλιστικών ταμείων και των ίδιων των ασφαλισμένων και ανασφάλιστων απευθείας από την τσέπη τους για εξετάσεις, νοσήλια, θεραπείες, φάρμακα υπηρετεί το στόχο να φτιαχτεί ένα σύστημα πλήρως ανταποδοτικό. Νοσοκομεία με τζίρο και μειωμένη κρατική χρηματοδότηση (αυτόνομες αυτοδιοικούμενες μονάδες) είναι η στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης “οικειοθελώς” συμφωνημένη από τις σοσιαλδημοκρατικές και νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις.

Όπως το νοσοκομείο της Σαντορίνης που χτίστηκε και εξοπλίστηκε από τον κόπο του λαού, παραδόθηκε όμως από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ σε Ανώνυμη Εταιρεία (ΑΕ), την ΑΕΜΥ, στελεχώθηκε και με δανεικό προσωπικό, για να λειτουργεί ως αυτοχρηματοδοτούμενη μονάδα. Δε συναντάμε, λοιπόν, μόνο το κλείσιμο, τη συγχώνευση, την κατάργηση Νοσοκομείων, Κέντρων Υγείας κι άλλων μονάδων Υγείας σαν αποτέλεσμα αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής. Ταυτόχρονα, μπορεί και να ανοίγουν μαγαζιά Υγείας με προσωπικό για ορισμένο χρονικό διάστημα (επικουρικοί, 5μηνα, ελαστικές εργασιακές σχέσεις), που “θα μπαίνει και θα βγαίνει” ανάλογα με τις ανάγκες της πελατείας, με ασθενείς που θα ακριβοπληρώνουν με άμεσο και έμμεσο τρόπο.

Εργοδοσία, κράτος και ΕΕ θέλουν να προωθήσουν το μοντέλο "Σαντορίνη ΑΕ" παντού κι έχουν ετοιμάσει και τα εργαλεία τους (θεραπευτικά πρωτόκολλα, αξιολόγηση κλπ.).

Η κυβέρνηση με τα ίδια κριτήρια ετοιμάζεται να φέρει σχέδιο νόμου για ΠΦΥ και για Ψυχική Υγεία.

Με αυτές τις εξελίξεις και την πολιτική που τις δημιουργεί και τις αναπαράγει, ούτε θέλει, ούτε μπορεί να αντιπαρατεθεί επί της ουσίας η πλειοψηφία της ΠΟΕΔΗΝ. Γι' αυτό η αντιπαράθεση που επιλέγει να κάνει είναι πολύ βολική για την ίδια την κυβέρνηση, βολική για τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που σφράγισαν αρνητικά τη ζωή μας και τελικά εξυπηρετική για το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα. Γιατί δεν αμφισβητεί με τι όρους και για ποιον δουλεύουν τα νοσοκομεία, οι μονάδες Υγείας και Πρόνοιας. Γιατί διαχρονικά έβαζαν και βάζουν πλάτη να εισέρχεται μέσα στο κίνημα η γραμμή της ανταγωνιστικότητας και του “ευρωπαϊκού κεκτημένου” που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του αντιπάλου μας. Είναι η επιζήμια γραμμή που υπονομεύει τα συλλογικά δικαιώματα των υγειονομικών, των ασθενών και περιθαλπομένων. Είναι η γραμμή που “κλέβει” την Επιστήμη από τα τίμια χέρια των υγειονομικών και την παραδίδει στα χέρια των εμπόρων της Υγείας, για να πλουτίζουν. Σε όλα αυτά ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ έβαζαν πλάτη τόσα χρόνια και συνεχίζουν να βάζουν.

Γι' αυτό δεν τους νοιάζει πραγματικά να οργανωθούν οι κινητοποιήσεις μέσα από μαζικές συλλογικές διαδικασίες στους χώρους δουλειάς. Γι αυτό επιδιώκουν να είναι και οργανωτικά διαιρεμένο το κίνημα, θέλοντας τους εργαζόμενους με ελαστικές εργασιακές σχέσεις έξω από τα σωματεία. Ξεπέρασέ τους!

Διεκδικούμε:

- ΤΩΡΑ μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Μονιμοποίηση όλων των συναδέλφων που εργάζονται με ελαστικές εργασιακές σχέσεις. Σταθερή μόνιμη δουλειά για όλους με πλήρη δικαιώματα.

- Ένταξη των υγειονομικών στα ΒΑΕ με σύγχρονους όρους και δικαιώματα. Κάτω τα χέρια από το ανθυγιεινό επίδομα.

- Να αποκατασταθούν άμεσα όλες οι απώλειες που είχαμε, μισθολογικές, ασφαλιστικές, εργασιακές. Μέτρα προστασίας της μητρότητας για όλους τους εργαζόμενους.

- Αποκλειστικά Δημόσια - Δωρεάν, Καθολική και Υποχρεωτική ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ. Να πληρώσει το κράτος και η εργοδοσία.

-Τα σχέδια της κυβέρνησης για την Ψυχική Υγεία και την ΠΦΥ να μη φθάσουν στη Βουλή!

- Αποκλειστικά Δημόσια, Δωρεάν και Σύγχρονη ΥΓΕΙΑ - ΠΡΟΝΟΙΑ για όλο το λαό. Να καταργηθεί κάθε επιχειρηματική δράση».

Όταν πρόκειται για εθνική ανάταση, ε! τότε δεν μπορούμε να πούμε τίποτε!!!!

Εθνική υπόθεση τα κέρδη

«Ο τουρισμός είναι εθνική υπόθεση, εθνική δύναμη. Εδώ δεν χωράνε αντιπαραθέσεις πολιτικές, μικροκομματικές», τόνισε η αναπληρώτρια υπουργός Τουρισμού, Ελενα Κουντουρά, μιλώντας στο ραδιοσταθμό του Αθηναϊκού - Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων, με αφορμή τη χτεσινή Παγκόσμια Μέρα Τουρισμού. «Θα φτάσουμε στα 27,5 εκατ. μαζί με την κρουαζιέρα, που έχει περίπου 25% αύξηση. Με τα δεδομένα, τα οποία έχουμε, αυτό το 6% - 7% της αύξησης των αφίξεων είναι πλέον γεγονός. Πέρυσι, το 2015 ήταν μια χρονιά - ρεκόρ, με 26 εκατ. τουρίστες και 14 δισ. έσοδα. Το 2016 το ξεπερνάει κατά πολύ». Πράγματι, ο τουρισμός είναι «εθνική υπόθεση» για τους τζίρους και τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων του κλάδου, δηλαδή υπέρ του κεφαλαίου. Και τα ρεκόρ κερδών βγαίνουν από τις πλάτες των εργαζομένων. Τα ξενοδοχεία δουλεύουν με μειωμένο προσωπικό. Συνολικά οι εργαζόμενοι στις επιχειρήσεις του κλάδου δουλεύουν με συνεχώς μειούμενους μισθούς, με ώρες απλήρωτης δουλειάς πέρα από το 8ωρο, με εντατικοποίηση της δουλειάς, με εργασιακές σχέσεις - λάστιχο και τους κόβουν και το εφάπαξ. Οι δε Ελληνες εργαζόμενοι στην πλειοψηφία τους δεν μπορούν να κάνουν διακοπές, αφού η ανεργία, η φτώχεια, η πολύμορφη εισοδηματική τους αφαίμαξη από την πολιτική των κυβερνήσεων, για να ανακάμψει από την κρίση το κεφάλαιο, τους επιβάλλει απαγόρευση διακοπών. Να η εθνική υπόθεση, όλα για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.

                                    Πραγματικό κελεπούρι

Την πρότασή του για «οικουμενική κυβέρνηση» ανέπτυξε για πολλοστή φορά ο Β. Λεβέντης σε ραδιοφωνική συνέντευξη («Παραπολιτικά»). Προσέξτε τι είπε ακριβώς: «Μια κυβέρνηση που έχει 15% ο Τσίπρας και 1% - 2% ο Καμμένος, με 17% μπορεί να σταθεί μια κυβέρνηση με τόσο σκληρά μέτρα; Επί έξι χρόνια κοροϊδεύαμε, και ο Γιωργάκης και ο Σαμαράς όταν ήταν να πάρουν τη δόση περνάγανε στη Βουλή κάποια σκληρά μέτρα για να πάρουν τη δόση και δεν εφαρμοζόταν τίποτα στην κοινωνία. Οι ξένοι αναγκαστήκανε και βάλανε τον κόφτη και βάλανε και το υπερταμείο ακριβώς γιατί μας έκριναν αναξιόπιστους. Οπότε τώρα κάθε κυβέρνηση ξέρει ότι αν δεν εφαρμόσει τα της Ευρώπης θα κόβονται μισθοί και συντάξεις ή θα εκποιείται περιουσία του Δημοσίου». Δηλαδή, σύμφωνα με τον πρόεδρο της Ενωσης Κεντρώων, η οικουμενική κυβέρνηση χρειάζεται για τους παρακάτω λόγους: Πρώτον, για να ψηφίζονται από ευρύτερες πλειοψηφίες τα αντιλαϊκά μέτρα. Δεύτερον, για να διασφαλιστεί ότι αφού ψηφιστούν, θα εφαρμόζονται κιόλας. Τρίτον, για να γλιτώσουν οι «ξένοι» από το ...μαρτύριο να θεσπίζουν κόφτες και υπερταμεία, προκειμένου να προχωρά η αντιλαϊκή πολιτική που συναποφασίζουν με την κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα στην Ελλάδα. Τι να πει κανείς... Πραγματικό «κελεπούρι» η Ενωση Κεντρώων και ο πρόεδρός της για το κεφάλαιο...

Περί λειτουργίας του σωματείου.

Σκόρπιες απόψεις περί της δράσης του σωματείου, που πολλές φορές είναι δυνατό να πάρουν  και οργανωμένη μορφή, διαχέονται στους χώρους εργασίας. Αυτό  δε σημαίνει, ότι κατ΄ανάγκη μπορούν να χαρακτηριστούν a priori κακόβουλες, αλλά το αντίθετο, να είναι θετικά φορτισμένες, ορμώμενες από μια γνήσια ανησυχία των εργαζομένων.

Πριν προχωρήσουμε σε οποιαδήποτε διαπίστωση να ξεκαθαρίσουμε ότι σωματείο δεν μπορεί να είναι ή να θεωρείται ΜΟΝΟ το εκλεγμένο ΔΣ. Επίσης δεν μπορεί να είναι και οι 2-3 άλλοι που βρίσκονται στις παρυφές του. Ούτε βέβαια η ιδιότητα του ενεργού μέλους αποκτιέται μόνο από τη συμμετοχή σε μαζικές διαδικασίες που χαρακτηρίζονται από περιοδικότητα όπως κατάρτιση ψηφοδελτίων, εκλογών. Και τέλος για τα ίδια τα μέλη του ΔΣ  να λογίζονται ενεργά μόνο κατά τη περίοδο των συνεδριάσεών του.

Προχωρώντας να ξεκαθαρίσουμε ότι ένα σωματείο δεν διακρίνεται για την “ουδετερότητα” των  θέσεών του ή πολύ περισσότερο για ένα θεσμό που βρίσκεται πάνω ή πέρα από συγκεκριμένες πολιτικές τοποθετήσεις. Όλα τα σωματεία διαθέτουν τα χαρακτηριστικά εκείνα που τα δίνουν και την τελική τους μορφή. Τα δε χαρακτηριστικά τους αποκτώνται σύμφωνα με τα κριτήρια που έχουν τοποθετήσει ως βάση του αγώνα τους· και εδώ αναδεικνύονται ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν από τον καθένα. Όπως για παράδειγμα τα προβλήματα  που ταλανίζουν τον κάθε εργαζόμενο είναι αποτέλεσμα της κακής διαχείρισης του εκάστοτε υπουργού ή της διοίκησης ; αν ναι, τότε γιατί κάνουμε συνεχώς το ίδιο λάθος και ουσιαστικά τους ανακυκλώνουμε; - η έλλειψη προσωπικού, ως μια κατάσταση παγιωμένη, είναι μέρος των απόνερων της οικονομικής κρίσης; αν ναι, τότε γιατί τα τεράστια κενά προϋπάρχουν της κρίσης; -η υποχρηματοδότηση της υγείας ή και οι περικοπές των κοινωνικών δαπανών είναι φαινόμενο της κρίσης; αν ναι, γιατί είναι συνεχώς μειούμενη από τις περιόδους της περιβόητης ανάπτυξης της χώρας; -η διαφθορά στο χώρο της υγείας είναι σημείο των καιρών ή συνεχώς αυξανόμενη; αν ναι, γιατί όσα κεφάλια και αν κόψεις το φαινόμενο της λερναίας ύδρας διευρύνεται; -εντέλει, ενώ το προσωπικό είναι μειωμένο κατά 50 εργαζόμενους, το νοσοκομείο παρουσιάζει “κερδοφορία”(απολογισμός2015). Και για να μην το κουράζουμε άλλο, όλα αυτά πόση σχέση μπορούν να έχουν με τον τρόπο λειτουργίας των νοσοκομείων που καθ΄όλα μοιάζει με τη λειτουργία μιας επιχείρησης(βλέπε ορολογία κόστος- όφελος, πελάτης-ασθενής κτλ); γιατί μόνον έτσι βέβαια μπορεί να υλοποιηθεί  η βασική κατεύθυνση που μιλά για σταδιακή αποχώρηση(χρηματοδότηση) του δημόσιου φορέα από την διαδικασία της παροχής υγείας.  Στην περίπτωση που τα ερωτήματα αυτά έχουν πραγματική βάση ύπαρξης τότε γίνεται διακριτή και η γενικότερη στόχευση του σωματείου και ο χαρακτήρας των αιτημάτων του και η διεκδίκηση τους.

Φτάνει όμως μόνον αυτό; Φτάνει δηλαδή να ξεκαθαρίσεις τις αιτίες, να τις κουβεντιάσεις να τοποθετήσεις στόχους και να επιλέξεις μορφές πάλης; (διαμαρτυρίες, στάσεις, απεργίες, νομικές διεκδικήσεις). Η ιστορία του εργατικού κινήματος δείχνει πως ο αγώνας ενός σωματείου όταν περιορίζεται στα στενά όρια του χώρου του μικρά αποτελέσματα φέρει σε σχέση πάντα με τις ανάγκες των εργαζόμενων. Μπορεί η εντατικοποίηση να διαφέρει από νοσοκομείο σε νοσοκομείο η υποστελέχωση παρουσιάζεται  παντού, η διαφθορά πιθανόν να έχει διαφορετικό αριθμητή, ο παρανομαστής είναι κοινός, γιατί κοινός είναι ο τρόπος λειτουργίας. Γαλέρες τα νοσοκομεία στο κοινό πέλαγος του συστήματος. Τώρα αν η κάθε γαλέρα έχει διαφορετικό αριθμό κουπιών λίγη σημασία έχει. Άλλωστε αντίθετος είναι ο άνεμος και η στεριά άφαντη. Φτάνει  μόνον τέτοιου είδους συμμαχίες, κοινής δράσης δηλ. του χώρου  υγείας; Η απάντηση είναι ξεκάθαρα όχι. Αν σ΄αυτό το σχεδιασμό δεν εντάξεις τον γονιό, την οικογένεια, την γειτονιά, την κοινωνία, να ψάξεις δηλ., να ματώσεις να βρεις τους φυσικούς σου συμμάχους, ο αγώνας πάλι περιορισμένο ορίζοντα θα έχει. Σ` αυτό το τομέα χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια, να κυριαρχήσεις αρχικά σε στάσεις δυσαρέσκειας που  έχουν να κάνουν με τον “απαιτητικό” ασθενή, τον κουραστικό συγγενή, τον αναιδή συνοδό. Γιατί και σ`αυτούς τεράστια σύγχυση υπάρχει. Που ενώ είναι πληγωμένος από τις εκάστοτε διάφορες  πολιτικές μα πάντα με το ίδιο αντιλαϊκό προσανατολισμό, πιθανόν  άνεργος, ανασφάλιστος, βλέπει τον εργαζόμενο ή τον ασφαλισμένο ή τον υγειονομικό  ως πόλο αντιπαράθεσης· που ενώ δε βρίσκει δομές υγείας(α`βάθμιες) είναι ευκολότερο να διαπραγματευτεί την φιλονικία με τον εργαζόμενο που θα ασχοληθεί μαζί του. Και ενώ η αιτία φαντάζει ξεκάθαρη, εντούτοις χαοτική χαρακτηρίζεται η στάση τους. Επίσης εκείνο που πρέπει να προσθέσουμε είναι ότι η σχέση μαζικότητας του αγώνα και χρόνου επίτευξης του στόχου είναι αντιστρόφως ανάλογη. Οπότε διαλέγει ο καθένας και παίρνει.

Σύνθετα φαντάζουν όλα αυτά  και πιθανόν να δημιουργούν σκέψεις, όπως, πως θα γίνουν αυτά και στη συνέχεια να μπαίνουν ερωτήματα στη βάση του αν υπάρχει ευκολότερος δρόμος. Ευκολότερος δρόμος δεν υπάρχει. Υπάρχει βέβαια και ο δρόμος της ιδιώτευσης, του μοναχικού “καβαλάρη” της φωνής του δε βαριέσαι, του ωχαδερφισμού ή και του αδυσώπητου “αγανακτισμένου”. Στάσεις απογοήτευσης και παράδοσης τεχνικά δοσμένες από αυτούς που κρατούν τις εξουσίες, για να τσακίσουν ευκολότερα κάθε σκέψη για οργανωμένη δράση.

Και στην εποχή που οι διάφοροι ψαλιδοχέριδες Κατρούγκαλοι με την αριστεροσύνη τους αμφισβητούν ευθέως την ίδια τη συλλογική δράση, καθ`υπόδειξη βέβαια των άλλων “ευεργετών” ΣΕΒ και ΕΕ,  επιβεβλημένη θεωρείται η ενδυνάμωση του σωματείου και της δράση του. Άλλωστε τεράστια η εμπειρία από το χτύπημα δικαιωμάτων. Στο όνομα της ανάπτυξης, στο όνομα δήθεν της σωτηρίας των θέσεων εργασίας, κυβερνήσεις με διάφορα πρόσημα στοχοποιούν δικαιώματα και κατακτήσεις. Στο δρόμο τους καλοθελητάδες πολλοί, εργοδοτικά σωματεία, επιχειρησιακά, στημένα από αφεντικά πιπιλίζουν την καραμέλα της ιδιαιτερότητας του δικού τους χώρου, υπογράφοντας συμβάσεις με μειώσεις, αλληθωρίζουν στις ατομικές συμβάσεις των ψίχουλων. Λογικές του μικρότερου κακού· λογικές που οδηγούν στη επώδυνη  διαπίστωση πως το βαρέλι δεν έχει πάτο.

Επιβίωση με ανθρώπινες συνθήκες και αξίες μακριά από ένα ταξικά προσανατολισμένο σωματείο, μοιάζει με παραμύθι που δεν έχει λύκους, ή καλύτερα με λύκους που έρχονται στο μαντρί επιζητώντας την συντροφιά των προβάτων.  

  ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ  ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΝΟΣ. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

Να δοκιμάσουμε τη δύναμή μας! Μπορούμε να τους σταματήσουμε!

ΤΟ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ

«Η κατάθεση του πολυνομοσχεδίου για τα προαπαιτούμενα δείχνει την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να προωθήσει άμεσα και χωρίς χρονοτριβή τα νέα μέτρα προς όφελος του κεφαλαίου, των επιχειρηματικών ομίλων», επισημαίνει σε ανακοίνωσή του το ΠΑΜΕ και καλεί «τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, τους εργαζόμενους να μη σκύψουν το κεφάλι μπροστά στο νέο κύμα μέτρων που έρχεται και θα ενταθεί. Να βγουν στο προσκήνιο επιθετικά τα συμφέροντα μας, της συντριπτικής λαϊκής πλειοψηφίας που υποφέρει. Να δυναμώσουν οι πρωτοβουλίες, οι αγώνες και οι διεκδικήσεις μας με βάση τις ανάγκες της εργατικής τάξης, τις απώλειες που έχουμε δεχτεί. Να ενισχυθεί η πάλη για την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων, η απόκρουση των νέων μέτρων στα Εργασιακά, το χτύπημα στις συνδικαλιστικές ελευθερίες και στην απεργία. Να δοκιμάσουμε τη δύναμη μας! Μπορούμε να τους σταματήσουμε!».

Αναλυτικά στην ανακοίνωσή του το ΠΑΜΕ υπογραμμίζει: 

«Η κυβέρνηση με αυτό το νομοσχέδιο "κλείνει" και επισπεύδει μέτρα που ήταν σε εκκρεμότητα από την προηγουμένη δέσμη των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων και παράλληλα σχεδιάζει τον επόμενο γύρο επίθεσης με νέες τις ανατροπές στα Εργασιακά και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες.

Το νέο πολυνομοσχέδιο αφορά αντιλαϊκά προαπαιτούμενα που συνδέονται με την εκταμίευση της υποδόσης των 2,8 δισ. ευρώ. Ύστερα από την ένταξη των ΟΑΣΑ, ΟΣΥ, ΣΤΑΣΥ, ΟΣΕ, ΟΑΚΑ και ΕΛΤΑ στο ταμείο ιδιωτικοποιήσεων προστίθενται τώρα η ΔΕΗ, η ΕΥΔΑΠ, η ΕΥΑΘ, οι "Κτιριακές Υποδομές", η "Αττικό Μετρό" και η ΕΛΒΟ, ενώ μέχρι το Δεκέμβρη η λίστα θα συμπληρωθεί και με νέες επιχειρήσεις.

Η ένταξη όλων αυτών των επιχειρήσεων στο "υπερ-ταμείο" ιδιωτικοποιήσεων δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Περιλαμβάνεται στο στρατηγικό σχέδιο του κεφαλαίου για "αξιοποίηση" των υποδομών που μοναδικό στόχο έχουν την ανάκαμψη της κερδοφορίας του. Σε αυτή την κατεύθυνση η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και όλα τα κόμματα του ευρωμονόδρομου υλοποιούν κατά γράμμα όλες τις απαιτήσεις του κεφαλαίου και της ΕΕ.

Επίσης, το νομοσχέδιο φέρνει σημαντικά νέα πλήγματα σε τμήματα ασφαλισμένων. Τα τρία προαπαιτούμενα αυξάνουν το ύψος των ασφαλιστικών εισφορών για χιλιάδες αγρότες, νέους ελεύθερους επαγγελματίες, αλλά και ιδιοκτήτες τουριστικών καταλυμάτων, ενώ καταργούν και την έκπτωση 15% που ίσχυε για την εξαγορά πλασματικών ετών Ασφάλιση.

Πιο συγκεκριμένα, η εισφορά για υγειονομική περίθαλψη των ασφαλισμένων του ΟΓΑ αυξάνεται στο 6,95% από την 1η Γενάρη του 2017 αντί για την 1η Γενάρη του 2019, που προέβλεπε ο νόμος-λαιμητόμος για το Ασφαλιστικό.

Επίσης καταργείται η διάταξη που όριζε ότι οι νέοι επιστήμονες θα καταβάλλουν μειωμένη εισφορά για τα πέντε πρώτα χρόνια Ασφάλισης. Η πληρωμή των τσουχτερών εισφορών στον κλάδο Υγείας στο 6,9% επί του εισοδήματός τους θα ξεκινήσει από 1/1/2017.

Με άλλη διάταξη, όσοι ιδιοκτήτες μικρών τουριστικών καταλυμάτων δραστηριοποιούνταν σε οικισμούς κάτω των 2.000 κατοίκων θα ασφαλίζονται αναγκαστικά στον ΟΑΕΕ και όχι στον ΟΓΑ, όπως γινόταν μέχρι τώρα, γεγονός που θα οδηγήσει σε μεγαλύτερες εισφορές. Οι ανωτέρω θα καταβάλλουν από 1/1/2017 εισφορές που αντιστοιχούν στο 20% του φορολογητέου εισοδήματος τους (αντί 14% το 2017, 16% το 2018, 18% το 2019, 19% το 2020 και 19,5% το 2021).

Επιπλέον, γίνεται πιο ακριβή η εξαγορά πλασματικών χρόνων για όλους τους ασφαλισμένους, αφού η έκπτωση κατά 15% στην περίπτωση εφάπαξ πληρωμής μειώνεται στο 2% ανά έτος. Έτσι, κάποιος που εξαγοράζει πέντε έτη ασφάλισης και πληρώσει εφάπαξ, θα έχει 10% έκπτωση στο συνολικό ποσό αντί του 15% που ίσχυε.

Το κλείσιμο της πρώτης "αξιολόγησης" απαιτεί επιπλέον παρεμβάσεις, οι οποίες αναμένεται να προχωρήσουν με άλλες διαδικασίες, όπως με την έκδοση υπουργικών αποφάσεων και άλλων ρυθμίσεων.

Το ΠΑΜΕ καλεί τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, τους εργαζόμενους να μη σκύψουν το κεφάλι μπροστά στο νέο κύμα μέτρων που έρχεται και θα ενταθεί. Να βγουν στο προσκήνιο επιθετικά τα συμφέροντα μας, της συντριπτικής λαϊκής πλειοψηφίας που υποφέρει.

Να δυναμώσουν οι πρωτοβουλίες, οι αγώνες και οι διεκδικήσεις μας με βάση τις ανάγκες της εργατικής τάξης, τις απώλειες που έχουμε δεχτεί. Να ενισχυθεί η πάλη για την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων, η απόκρουση των νέων μέτρων στα Εργασιακά, το χτύπημα στις συνδικαλιστικές ελευθερίες και στην απεργία.

Να δοκιμάσουμε τη δύναμη μας!

Μπορούμε να τους σταματήσουμε!».

Συλλαλητήριο ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις διοργανώνει η Γραμματεία Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ την Τρίτη 27 Σεπτέμβρη στις 6.30 το απόγευμα στο Άγαλμα Βενιζέλου. 

Ο Α` παγκόσμιος πόλεμος- Έρνο Γκόντος

Εκατομμύρια ένιωθαν ότι δεν έχει σημασία τι έγινε, ούτε τι θα γίνει, σημασία έχει μόνο να μην πυροβολούν άλλο, να έχουμε να φάμε και να μην παγώνουμε το χειμώνα. Όμως όσοι έβγαλαν συμπεράσματα από τα διδάγματα της Ιστορίας σκέφτονταν διαφορετικά. Αυτοί προσπαθούσαν να μετατρέψουν τον ευσεβή πόθο για ειρήνη σε επαναστατική βούληση. Την επιθυμία των λαών για ειρήνη την γέννησε η εξάντληση από τον πόλεμο. Η κουρασμένη ψυχή σκέφτεται μόνο πώς θα βρει ανάπαυλα, με κάθε τρόπο. Δεν αναλύει, δεν ψάχνει για αιτίες: <<Ας τελειώσει πια!>>Αλλά οι επαναστάτες, που εξαρχής γνώριζαν το πώς και το γιατί του πολέμου, έλεγαν: <<Αν δεν ξεριζώσουμε τα αγριόχορτα, θα ξαναμεγαλώσουν. Ο καπιταλισμός θα φέρει νέο πόλεμο, νέα βάσανα, αν δεν τελειώσουμε μαζί του.<< Ήθελαν ακριβώς αυτό που τρόμαζε τους καλοσυνάτους φιλειρηνιστές: <<Επανάσταση εναντίον του πολέμου!>>, αυτό ήταν το σύνθημά τους.

Επικίνδυνα παιχνίδια με το προσφυγικό

Η κατάσταση στα νησιά όπου βρίσκονται εγκλωβισμένοι χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες είναι εκρηκτική. Τα επεισόδια που σημειώθηκαν στη Μόρια της Λέσβου, την περασμένη βδομάδα στη Χίο, επιβεβαιώνουν ότι, με ευθύνη της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, βρίσκεται σε εξέλιξη ένα άθλιο και επικίνδυνο «παιχνίδι» στις πλάτες των εγκλωβισμένων προσφύγων αλλά και του ελληνικού λαού. Είναι γεγονός ότι η μεγάλη πλειοψηφία των προσφύγων και των μεταναστών θα ζει για πολλούς μήνες κάτω από άθλιες συνθήκες σε διάφορα κέντρα ανά τη χώρα. Είναι, επίσης, γεγονός ότι ο ελληνικός λαός συνειδητοποιεί πως η συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας, που η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός διαφημίζουν ως το «φάρμακο» που θα δώσει τις λύσεις στο Προσφυγικό, δεν είναι παρά το εργαλείο για να γίνει μόνιμος ο εγκλωβισμός αυτών των ανθρώπων. Πάνω σ' αυτό το έδαφος, διάφορα «κέντρα» παίζουν τα επικίνδυνα παιχνίδια τους, ενώ φασιστοειδή βρίσκουν ευκαιρία να χύσουν το ρατσιστικό τους δηλητήριο στη Λέσβο, στη Χίο, στο Ωραιόκαστρο...

Η ευθύνη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δεν μπορεί να κρυφτεί. Έβαλε φαρδιά - πλατιά την υπογραφή της στη συμφωνία Ευρωπαϊκής Ένωσης - Τουρκίας, που εγκλωβίζει χιλιάδες ανθρώπους στη χώρα μας. Μήνες μετά από τη συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας, με την κατάσταση να έχει διαμορφωθεί, όπως είναι σήμερα, η κυβέρνηση εξακολουθεί να συσκοτίζει το ρόλο της ΕΕ στη διόγκωση του προσφυγικού προβλήματος, ενώ υπερασπίζεται με κάθε τρόπο αυτήν τη συμφωνία. Άλλωστε, μόλις χτες ο ίδιος ο πρωθυπουργός αυτό ακριβώς επανέλαβε. Και όχι μόνον αυτό, αλλά υιοθέτησε πλήρως τα επιχειρήματα των ιμπεριαλιστικών επιτελείων για «διατήρηση της κοινωνικής συνοχής» και της «ασφάλειας των πολιτών», επιχειρήματα που αξιοποιούνται για να παραβιάζουν τα δικαιώματα των προσφύγων, που τούς καταδικάζουν σε εγκλωβισμό στη χώρα μας.

Επιπλέον, εξακολουθούν να είναι - σε πολλές περιπτώσεις - ακατάλληλες έως επικίνδυνες οι συνθήκες διαμονής, με αποτέλεσμα οι εγκλωβισμένοι να προσπαθούν να βρουν τρόπους για να φύγουν από τους χώρους στους οποίους στοιβάζονται. Αποδεικνύεται λοιπόν ότι η διαχείριση του προσφυγικού ζητήματος στο πλαίσιο των πολιτικών της ΕΕ δεν μπορούν να δώσουν λύση στο πρόβλημα του εγκλωβισμού χιλιάδων, αντίθετα το αναπαράγουν και το συντηρούν.

Οι εργαζόμενοι, οι λαϊκές οικογένειες πρέπει να συνεχίσουν να αγκαλιάζουν τους χιλιάδες ξεριζωμένους, στη Λέσβο, στη Χίο και αλλού. Να κινητοποιηθούν αποφασιστικά ενάντια στο φασιστικό - ρατσιστικό δηλητήριο που στάζουν διάφορα κέντρα, που εμφανίζονται πότε ως «αγανακτισμένοι του Αγίου Παντελεήμονα» και πότε ως «προβληματισμένοι γονείς» που δεν θέλουν στο σχολείο των παιδιών τους τα προσφυγόπουλα. Να κινητοποιηθούν, απαιτώντας νέες ανοιχτές δομές φιλοξενίας, που θα πληρούν τις συνθήκες υγιεινής, ασφάλειας και αξιοπρεπούς διαβίωσης, εκπαίδευση όλων των παιδιών των μεταναστών και προσφύγων. Να παλέψουν ενάντια στη Συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας. Να κινητοποιηθούν ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς που γεννούν πολέμους και δημιουργούν την προσφυγιά, με αίτημα τη μεταφορά των χιλιάδων εγκλωβισμένων από τη χώρα μας στις χώρες που θέλουν να πάνε.

http://www.rizospastis.gr/columnStory.do?publDate=21/9/2016&id=16389&columnId=7401

Η αγανάκτηση δεν φτάνει για να αλλάξει η άθλια κατάσταση στην Υγεία

Συζήτηση με την Αθηνά Γραμματικοπούλου, πρόεδρο του Σωματείου Εργαζομένων στο Θεαγένειο Νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης

Για τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζει το Θεαγένειο Αντικαρκινικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, εξαιτίας της αντιλαϊκής πολιτικής και στον τομέα της Υγείας, τις συνέπειες που έχουν σε υγειονομικούς και ασθενείς, αλλά και για τη δράση που αναπτύσσει το Σωματείο Εργαζομένων, ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με την Αθηνά Γραμματικοπούλου, πρόεδρο του σωματείου.

***

-- Πώς σχολιάζετε τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού από τη ΔΕΘ, για προσλήψεις στα δημόσια νοσοκομεία 10.000 νοσηλευτών και γιατρών; Εκτιμάτε ότι μπορεί να ανατραπεί η σημερινή εικόνα στον κρατικό τομέα της Υγείας, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση;

-- Ο κ. Τσίπρας είναι άξιος συνεχιστής των προηγούμενων πρωθυπουργών, οι οποίοι κάθε Σεπτέμβρη «γεμίζουν» στα λόγια τα νοσοκομεία με προσωπικό. Από τις εξαγγελίες της κυβέρνησης δεν πρέπει να παρασυρθεί κανένας υγειονομικός, κανένας άνθρωπος των λαϊκών στρωμάτων, που δίκαια αγανακτεί με το σημερινό χάλι στην Υγεία. Από τις 10.000 προσλήψεις που εξήγγειλε, οι μισές και παραπάνω δεν θα είναι μόνιμου προσωπικού, αλλά με προγράμματα «κοινωφελούς εργασίας», με επικουρικό προσωπικό και με συμβάσεις με ημερομηνία λήξης.

Την ίδια ώρα, στο ΕΣΥ λείπουν 30.000 νοσηλευτές και ο κος Τσίπρας λέει ότι θα προσλάβει 5.000 άτομα μέσω ΟΑΕΔ. Πρόκειται, δηλαδή, για σταγόνα στον ωκεανό των ελλείψεων, μιας και σε ένα χρόνο από τώρα τα κενά θα είναι ίδια ή και μεγαλύτερα. Να θυμίσουμε, επίσης, ότι ο προηγούμενος υπουργός Υγείας αυτής της ίδιας κυβέρνησης τα ίδια έλεγε πριν από ένα χρόνο και δεν προσελήφθη στα νοσοκομεία κανένας καινούργιος εργαζόμενος.

Το σκηνικό που στήνει και αυτή η κυβέρνηση στο κρατικό σύστημα της Υγείας είναι πιστή συνέχεια των προηγούμενων: Ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, εργαζόμενοι πολλών ταχυτήτων, ένταση της εμπορευματοποίησης και του ανταποδοτικού χαρακτήρα της περίθαλψης, σε βάρος των ασθενών, ασφαλισμένων και ανασφάλιστων, πετσοκομμένοι προϋπολογισμοί και λειτουργία των νοσοκομείων στη λογική κόστους - οφέλους.

Αυτή είναι η «συνεισφορά» του τομέα της Υγείας στο στόχο της ανάκαμψης της οικονομίας, επιβεβαιώνοντας ότι σ' αυτήν δεν χωράνε τα δικαιώματα των υγειονομικών και οι σύγχρονες ανάγκες του λαού.

-- Πώς εκφράζεται στο Θεαγένειο Αντικαρκινικό Νοσοκομείο η γενικότερη αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης στο χώρο της Υγείας;

-- Οι κενές θέσεις εργασίας στο νοσοκομείο είναι 351, με βάση τον ισχύοντα κανονισμό, ο οποίος υποτιμάει βέβαια τις πραγματικές ανάγκες. Στη Νοσηλευτική Υπηρεσία υπάρχουν 144 κενές θέσεις, από γιατρούς λείπουν 105, στη Διοικητική Υπηρεσία 28, στην Τεχνική 8 και πάει λέγοντας. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι οι αλλαγές που έγιναν τα τελευταία χρόνια στα οργανογράμματα των νοσοκομείων, επέφεραν δραματική μείωση έως εξαφάνιση των προβλεπόμενων διοικητικών θέσεων.

Ως αποτέλεσμα της έλλειψης προσωπικού, στο Τμήμα Υπερήχων τα ραντεβού κλείνονται μετά από δύο χρόνια (!) γιατί καλύπτεται από ένα μόνο γιατρό, συγχωνεύθηκε και ουσιαστικά καταργήθηκε η Γναθοχειρουργική Κλινική με την ΩΡΛ, γιατί δεν υπάρχει κανένας γιατρός. Επίσης, συγχωνεύθηκαν οι Χειρουργικές Κλινικές Β' και Γ' λόγω συνταξιοδότησης του διευθυντή, καταργήθηκαν 28 κρεβάτια με το τελευταίο οργανόγραμμα και καταργήθηκε το Ερευνητικό Τμήμα.

Σε ό,τι αφορά τις ελλείψεις στον εξοπλισμό, από τις πολλές που υπάρχουν, ξεχωρίζουν αυτές που σχετίζονται με το χαρακτήρα του νοσοκομείου ως αντικαρκινικού. Ενδεικτικά, δεν υπάρχει Κεντρική Μονάδα Διάλυσης Φαρμάκων - Κυτταροστατικών, που είναι απαραίτητη σε κάθε νοσοκομείο για την ορθολογική χρήση των χημειοθεραπειών, ώστε να μην πετιούνται φάρμακα, δεν υπάρχει μαγνητικός τομογράφος, είναι χαλασμένο το μηχάνημα της βραχυθεραπείας, που είναι απαραίτητο στη θεραπεία του καρκίνου της μήτρας.

Επίσης, η πηγή Κοβαλτίου στο Ακτινοθεραπευτικό είναι παροπλισμένη και περιμένουμε να αντικατασταθεί μέσω δωρεάς από ιδιώτη, ενώ και το πρόσφατα αποκτημένο Pet-scan λειτούργησε με δωρεές ραδιοφαρμάκου για τέσσερις μήνες και σταμάτησε δίχως να ξέρουμε πότε θα ξαναλειτουργήσει. Πρόκειται για ελλείψεις που δυσκολεύουν πραγματικά τη διαδικασία της διάγνωσης και της θεραπείας των ασθενών που απευθύνονται στο νοσοκομείο και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορούν να αποβούν ακόμα και μοιραίες για τον άρρωστο.

Σε ευθεία συνάρτηση με τις ελλείψεις και τα προβλήματα είναι και η κρατική χρηματοδότηση, που φθίνει διαρκώς τα τελευταία χρόνια. Ενδεικτικά, ο προϋπολογισμός του «Θεαγένειου» για το 2009 ήταν 78 εκατ. ευρώ, το 2014 ήταν 68 εκατ. ευρώ και το 2016 είναι 41 εκατ. ευρώ! Αντίστοιχα, ο προϋπολογισμός του φαρμακείου μειώνεται κατά τέσσερα εκατομμύρια ανά έτος. Ετσι, το 2013 ήταν 24 εκατ. ευρώ, το 2014 ήταν 20 εκατ. ευρώ και το 2015 ήταν 16 εκατ. ευρώ.

Αυτή η υποχρηματοδότηση προκαλεί απίστευτη ταλαιπωρία για τους καρκινοπαθείς και τις οικογένειές τους, επειδή το φαρμακείο του νοσοκομείου δεν μπορεί να προμηθευτεί όλα τα φάρμακα (Prolia, x-geva κ.λπ.), με αποτέλεσμα οι καρκινοπαθείς να τα προμηθεύονται από εξωτερικά φαρμακεία και να τα κουβαλούν μαζί τους με την εισαγωγή τους στο νοσοκομείο.

Αποτέλεσμα της υποχρηματοδότησης είναι και η μεγάλη έλλειψη προσωπικού που αναφέραμε προηγουμένως και η οποία μεταφράζεται σε συρρίκνωση των υπηρεσιών και καθυστέρηση των ραντεβού, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό για την έγκαιρη διάγνωση και τη θεραπεία των καρκινοπαθών. Για παράδειγμα, από το Τμήμα Πρόληψης έχει κλείσει το Γαστρεντερολογικό Ιατρείο και το Τμήμα Μαστού λειτουργεί τρεις μέρες τη βδομάδα, αντί για πέντε. Ακόμα, το 2012 στο Γυναικολογικό Τμήμα πάρθηκαν 6.058 Τεστ Παπ, ενώ το 2015 μειώθηκαν στα 4.193. Το 2012 πραγματοποιήθηκαν 7.802 μαστογραφίες στο Τμήμα Πρόληψης, σε αντιδιαστολή με το 2015, που έγιναν 5.972. Είναι χαρακτηριστικό, επίσης, το γεγονός ότι σχεδόν όλες οι κλινικές λειτουργούν με επικουρικούς γιατρούς.

-- Οι συνθήκες που διαμορφώνονται στη λειτουργία του νοσοκομείου τι επιπτώσεις έχουν για τους εργαζόμενους και τους ασθενείς;

-- Το «Θεαγένειο» είναι ένα ειδικό νοσοκομείο, με δύναμη 330 κρεβατιών και εξυπηρετεί όλη τη Βόρεια Ελλάδα, τη Θεσσαλία και τα νησιά του Βορείου Αιγαίου. Ο όγκος της δουλειάς είναι πολύ μεγάλος, λόγω της ιδιαιτερότητας και της πολυπλοκότητας της αντιμετώπισης των ογκολογικών ασθενών.

Το νοσοκομείο αναπτύχθηκε σταδιακά σε κάθετη ανάπτυξη δέκα ορόφων, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν καθόλου ελεύθεροι χώροι. Οταν βγαίνει εκτός λειτουργίας το δεύτερο ασανσέρ, δημιουργείται πρόβλημα ακόμα και στην πρόσβαση. Με πρόχειρες λύσεις έχουν μονιμοποιηθεί κακές πρακτικές, μπαλκόνια και αποθήκες έχουν μετατραπεί σε γραφεία και διάδρομοι έχουν μετατραπεί σε αποθηκευτικούς χώρους.

Ελλείψει πρωτοβάθμιας φροντίδας, οι άρρωστοι για απλές συνταγογραφήσεις αναγκάζονται να έρχονται στο «Θεαγένειο». Καθημερινά περνούν από τα Τακτικά Εξωτερικά Ιατρεία και εξετάζονται γύρω στα 450 άτομα. Στο Τμήμα Ημερήσιας Νοσηλείας, με δύναμη 40 κρεβατιών, περνούν 160 άρρωστοι ημερησίως για να κάνουν χημειοθεραπεία κατά το πρωινό ωράριο, ενώ οι χημειοθεραπείες του συγκεκριμένου τμήματος ανέρχονται στις 26.896 ετησίως.

Ολο το 2015 εκτελέστηκαν 179.788 ραντεβού και πραγματοποιήθηκαν 19.272 εισαγωγές. Η εντατικοποίηση της εργασίας του προσωπικού είναι πάρα πολύ μεγάλη και η σχέση με τους αρρώστους μοναδική, με ιδιαίτερα σωματικό και ψυχικό κόστος. Η μακροχρόνια έλλειψη προσωπικού οδήγησε σε αλλότρια καθήκοντα για τους νοσηλευτές, καθώς τους εμπλέκει στη διάλυση των κυτταροστατικών - χημειοθεραπευτικών φαρμάκων, παρόλο που δεν περιλαμβάνεται στα επαγγελματικά τους καθήκοντα.

Επίσης, έχει καταργηθεί το Ερευνητικό Τμήμα του νοσοκομείου. Δεν νοείται ογκολογικό κέντρο χωρίς έρευνα. Ολη η έρευνα και οι νέοι βιοδείκτες στους οποίους στηρίζονται οι σύγχρονες θεραπείες, δε γίνονται στο νοσοκομείο μας, με αποτέλεσμα να στέλνονται τα δείγματα των ασθενών σε ιδιωτικά κέντρα, ενώ θα μπορούσαν με την υπάρχουσα υποδομή, ανθρώπινο δυναμικό και εξοπλισμό, να πραγματοποιούνται εντός του νοσοκομείου.

-- Το Σωματείο Εργαζομένων πώς στέκεται απέναντι σ' αυτήν την κατάσταση;

-- Για δεύτερη φορά, οι εργαζόμενοι ανέδειξαν τις ταξικές δυνάμεις στην πλειοψηφία του σωματείου, δείχνοντας εμπιστοσύνη στην προσπάθεια που κάνουμε να φέρουμε στο προσκήνιο τις πραγματικές αιτίες των προβλημάτων, να οργανώσουμε τον αγώνα για τη διεκδίκηση μέτρων ανακούφισης εργαζομένων και ασθενών, αντιπαλεύοντας την προσπάθεια της κυβέρνησης να μας συμφιλιώσει με τη λογική του μικρότερου κακού και των μειωμένων απαιτήσεων.

Σ' αυτή την κατεύθυνση, προβάλλουμε την ανάγκη της σύγκρουσης με την αντιλαϊκή πολιτική, της οργάνωσης μαζί με όλους τους εργαζόμενους και το λαό, για τη διεκδίκηση αποκλειστικά δημόσιας και δωρεάν Υγείας και Πρόνοιας, πλήρους και σταθερής εργασίας για όλους τους υγειονομικούς, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στο ύψος των σύγχρονων αναγκών.

Στην καθημερινή λειτουργία του σωματείου, επιδιώκουμε να έχουμε τακτική επαφή και επικοινωνία με το σύνολο του προσωπικού και ιδιαίτερα με τους νέους συναδέλφους, που συνθλίβονται από τις ελαστικές σχέσεις εργασίας. Γι' αυτό το σκοπό, αξιοποιούμε όλα τα μέσα, από συσκέψεις, εξορμήσεις και συζητήσεις μέχρι τακτικές μηνιαίες πρωινές συνελεύσεις, στις οποίες καλούμε να συμμετέχουν και οι άρρωστοι με τους συνοδούς τους, που στέκονται αλληλέγγυοι σε κάθε κινητοποίησή μας.

Η πείρα έχει δείξει ότι η αγανάκτηση δεν φτάνει για να αλλάξει η άθλια κατάσταση στην Υγεία και παντού. Αυτό που χρειάζεται σήμερα είναι να γίνουν σοβαρά βήματα στην οργάνωση των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς, στη συμμαχία τους με τα άλλα λαϊκά στρώματα, στην ανάπτυξη αγώνων που θα έχουν στην προμετωπίδα τις σύγχρονες ανάγκες του λαού. Στην ανάπτυξη του κινήματος με αυτά τα χαρακτηριστικά προσπαθούμε να συμβάλλουμε κι εμείς.