Το εμβόλιο να μη γίνει άλλοθι για να κρύψει ότι το δημόσιο σύστημα Υγείας στενάζει

Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος / Παράρτημα Λάρισας – Διαδικτυακή Συναυλία...«Ανάγκη δική μας και δική σας… Η Τέχνη να συνεχίζει να δίνει κουράγιο και δύναμη!»

4.000 εργαζόμενοι στην Υγεία = αναπόσπαστο κομμάτι του ΕΣΥ

Είμαστε οι 4.000 εργαζόμενοι στον πολύπαθο τομέα της Υγείας!

Η ιστορία μας ξετυλίγεται στη διάρκεια των μνημονιακών ετών, όπου κάθε μορφή ανάπτυξης προσέκρουε στις αυστηρές δεσμεύσεις των «θεσμών» και το καθεστώς επιτήρησης της χώρας μας. Τροχοπέδη και για μόνιμες προσλήψεις στον δημόσιο τομέα. Στον αντίποδα, οι κραυγαλέες ελλείψεις ανθρώπινου δυναμικού στην Υγεία απαιτούσαν εξεύρεση άμεσης λύσης. Κι αυτή δόθηκε το 2016 μέσω του ΟΑΕΔ, με το «Ειδικό Πρόγραμμα Απασχόλησης 4.000 μακροχρόνια ανέργων στον Δημόσιο Τομέα της Υγείας του άρθρου 64 Ν. 4430/2016» ΦΕΚ 3888/τ.Β΄/02-12-2016, ετήσιας διάρκειας, στο οποίο απασχολούμαστε με διαδοχικές, ανανεούμενες συμβάσεις.

Πρόκειται για ένα μοναδικό Ειδικό Πρόγραμμα εργασιακής επανένταξης, πλήρους απασχόλησης, που αφορά αποκλειστικά το χώρο της Υγείας, με σημαντικό μοριοδοτούμενο κριτήριο την εμπειρία. Το ζητούμενο ήταν να βρεθούν έμπειροι μακροχρόνια άνεργοι όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων και κλάδων για να ενισχύσουν το ταλαιπωρημένο ΕΣΥ σε όλη την Ελλάδα.

Ο στόχος επετεύχθη! Οι αυξημένες ανάγκες των δομών Υγείας επέβαλλαν την άμεση τοποθέτησή μας σε καίριες θέσεις τακτικού προσωπικού, για την απρόσκοπτη λειτουργία τους. Μας ανέθεσαν υπερπλήρη καθήκοντα, τα οποία μοιραζόμαστε ισάξια με όλους τους συναδέλφους μας.

Προσληφθήκαμε για να καλύψουμε δυσαναπλήρωτα κενά στο Εθνικό Σύστημα Υγείας σε σχεδόν 100 ειδικότητες υγειονομικών και διοικητικών (ΠΕ, ΤΕ, ΔΕ, ΥΕ) - πλην ιατρών: Επιστημονικό, νοσηλευτικό και παραϊατρικό προσωπικό, φαρμακοποιοί, διοικητικοί υπάλληλοι όλων των κατηγοριών, τεχνικοί, πληρώματα ασθενοφόρων, οδηγοί, προσωπικό καθαριότητας, εργάτες κ.ά.

Πλαισιώνουμε το ΕΣΥ στο συνολικό φάσμα των δομών του πανελλαδικά: Πανεπιστημιακά και Γενικά Νοσοκομεία, Κεντρική Υπηρεσία του υπουργείου Υγείας, Κέντρα Υγείας, ΔΥΠΕ, μονάδες ΠΕΔΥ, καθώς και όλους τους εποπτευόμενους φορείς - ΕΟΠΥΥ, ΟΚΑΝΑ, ΚΕΘΕΑ, ΕΟΦ, ΕΚΕΑ, ΕΚΑΒ.

Η πρότερη παρατεταμένη ανεργία, που ήταν συνέπεια της «κρίσης», άσκησε μορφές βίας σε κάθε επίπεδο της ζωής μας: Φτώχεια, οικονομική εξαθλίωση, κοινωνική απομόνωση, απόγνωση, ψυχολογική κατάρρευση στον αγώνα επιβίωσης. «Ουδέν κακόν αμιγές καλού».

Το τεράστιο πλήγμα αποτέλεσε εφαλτήριο εξαιρετικών μαθημάτων ζωής:

-- Βαθιά κατανόηση του πραγματικού νοήματος της προσφοράς προς τον συνάνθρωπο.

-- Εμβάθυνση στην αξία και διαφύλαξη της ανθρώπινης ζωής.

- Απόλυτη εκτίμηση και σεβασμός στο πολύτιμο δικαίωμα της εργασίας που επανακτήσαμε!

Χαρακτηριζόμαστε «ωφελούμενοι»... ειδικό καθεστώς συμβασιούχων, με ό,τι συνεπάγεται για άνιση μεταχείριση.

Απασχολούμαστε εν γνώσει μας ως «φθηνά εργατικά χέρια» με μειωμένα εργασιακά δικαιώματα σε «οικονομικά κλειστό» Πρόγραμμα. Με παγιωμένες αποδοχές, χωρίς μισθολογικά κλιμάκια, επιδόματα, αναγνώριση προϋπηρεσίας, τριετιών και μεταπτυχιακών - διδακτορικών τίτλων. Με μειωμένες άδειες ακόμα και για εγκυμοσύνη, λοχεία, ανατροφή τέκνου κι ανεπίτρεπτη «πολυτέλεια» το επίδομα τέκνου στη χώρα της υπογεννητικότητας. Πρόσφατα κατακτήσαμε το ουσιαστικά ηθικό δικαίωμα της τιμητικής αιμοδοτικής άδειας!

Είμαστε μέλη πολλών Σωματείων Εργαζομένων που μας υποστηρίζουν ένθερμα. Δυστυχώς, υπάρχουν ακόμα κάποια που δεν μας κάνουν δεκτούς!

Τίποτε από τα προαναφερθέντα δεν μας πτοεί. Η δίψα για διάθεση προσφοράς στην εργασία που αποτελεί το δεύτερο σπίτι μας είναι μεγαλύτερη!

Είναι οξύμωρο ότι κατά τα τελευταία έτη, η μόνη ουσιαστική θωράκιση του ΕΣΥ έχει πραγματοποιηθεί με ελαστικές μορφές εργασίας που δημιουργούν στρατιές συμβασιούχων με ημερομηνία λήξης, παρότι είμαστε όλοι άκρως απαραίτητοι.

Οι κενές οργανικές θέσεις στον δημόσιο τομέα της Υγείας υπερβαίνουν τις 30.000, βάσει μετρήσεων από μη επικαιροποιημένα πολυετή οργανογράμματα, όπου υπάρχουν φυσικά... Προσθέτοντας τουλάχιστον 5.000 φετινές συνταξιοδοτήσεις, αποχωρήσεις κι απώλειες, ο τελικός αριθμός αποδεικνύεται εκθετικά μεγαλύτερος.

Τα μνημόνια άφησαν ανεξίτηλα σημάδια. Οι ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό, εξοπλισμό και υποδομές ήταν δυσθεώρητες. Εντονη απουσία σε πάσης φύσεως υγειονομικό υλικό, ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό, υπολογιστές, γραφική ύλη, συντηρήσεις μηχανημάτων και κτιρίων... ο κατάλογος είναι ατελείωτος. Αρκετοί εργαζόμενοι εκ των 4.000 αναγκάζονται να αγοράζουν από τον μισθό τους στολές κι άλλα είδη για να καλύψουν βασικές εργασιακές τους ανάγκες!

Μετά το σαρωτικό πέρασμα των μνημονίων, αντιμετωπίζουμε την έλευση της πανδημίας. Από το πρώτο κύμα της επισφραγίστηκε η αναγκαιότητα της συνέχισης του Ειδικού Προγράμματός μας. Συνεργαστήκαμε στενότερα με τους συναδέλφους μας, αλληλοστηριζόμενοι. Παρακάμψαμε την ψυχοφθόρα ανασφάλεια του αβέβαιου εργασιακού μέλλοντος κι επιδοθήκαμε σε τιτάνιο αγώνα στην προσπάθεια αναχαίτισης της εξάπλωσής της. Από την «πρώτη γραμμή» και από τα «μετόπισθεν» θέσαμε πρωταρχικό στόχο τη διασφάλιση του υπέρτατου αγαθού της υγείας των συμπολιτών μας.

Το αμείλικτο δεύτερο κύμα κατέφθασε σφοδρότερο. Ολοι οι χώροι Υγείας πλημμύρισαν από ύποπτα και θετικά κρούσματα. Εργαζόμαστε με υποτυπώδη εξοπλισμό. Πλέον, δίνεται «μάχη» ακόμα και για την απόκτηση μίας μάσκας! Κάποιοι εκ των 4.000 φορούν πάνω από τις στολές τους σακούλες απορριμμάτων... για προφύλαξη! Αναστολή αδειών, εξάντληση, εξουθενωτικά ωράρια, εξοντωτικές βάρδιες και διπλοβάρδιες έγιναν καθημερινότητα και το χειρότερο...

Σημειώνεται ραγδαία αύξηση του ποσοστού των 4.000 που είναι θετικοί στον κορονοϊό. Μερικοί ευτυχώς τον περνούν ανώδυνα, μένοντας σε καραντίνα. Πολλοί νοσηλεύονται - κάποιοι εξ αυτών σε εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση.

Ο ιός δεν κάνει διακρίσεις ανάμεσα σε συμβασιούχους και μόνιμους.

Εχουμε μετατραπεί σε κινητές εστίες διασποράς. Πληθαίνουν οι φωνές των οικογενειών μας που ραγίζουν την καρδιά μας: «Μαμά (ή μπαμπά) γιατί δεν με αγκαλιάζεις πια;», «Σε θέλουμε ζωντανή-ό και υγιή κι ας πεινάσουμε. Εκθέτεις κι εμάς σε θανάσιμο κίνδυνο για μερικούς μήνες εργασίας ακόμη;». Από αγάπη και αίσθημα ευθύνης στερούμαστε την κατά πρόσωπο επικοινωνία μαζί τους. Δεν ζούμε όμως σε επαύλεις για να απομονωθούμε.

Είμαστε 4.000 επαγγελματίες λειτουργοί Υγείας που με υψηλό αίσθημα καθήκοντος έχουμε υπερβεί σημαντικά τα όρια των ανθρώπινων δυνατοτήτων, διότι αρνούμαστε να προδώσουμε τους ασθενείς που μας εμπιστεύονται καθημερινά τη ζωή τους. Το χαμόγελο ευγνωμοσύνης τους και η επιδοκιμασία του κοινωνικού συνόλου μάς δίνουν το κουράγιο να συνεχίζουμε.

Η κυβέρνηση ενέκρινε προσφάτως την ανανέωση ενός ακόμα έτους... εργασιακής ομηρίας.

Τον Ιούνη, μετά από πιέσεις, απεργίες, πορείες και συλλαλητήρια, μας ενημέρωσαν ότι εξετάζονται μόνιμες λύσεις για το μέλλον του Ειδικού Προγράμματός μας. Στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων εισήχθη και η επαίσχυντη λέξη «προκήρυξη» με πιθανή αυξημένη μοριοδότηση - ο συντομότερος δρόμος του διαχωρισμού και της ανεργίας.

Προσληφθήκαμε με αδιάβλητες διαδικασίες και εποπτεία ΑΣΕΠ. Τα δικαιολογητικά των τυπικών προσόντων μας έχουν ελεγχθεί και είναι γνήσια και επαρκή.

Εκτοτε, οι κραυγές αγωνίας μας συναντούν εκκωφαντική σιωπή... Νιώθουμε αόρατοι και απολύτως αναλώσιμοι.

Καλούμε τους κυβερνώντες και όσους πολιτικούς από τα κόμματα της αντιπολίτευσης ενστερνίζονται τέτοιες αχαρακτήριστες λύσεις να επισκεφτούν τις δομές. Να περάσουν μαζί μας μία οποιαδήποτε μέρα. Θα διαπιστώσουν ότι στην ενδυμασία μας δεν διακρίνεται η σχέση εργασίας μας, αλλά η λέξη ΑΝΘΡΩΠΙΑ!

Τους καλούμε να επισκεφτούν τις κλινικές Covid. Να σταθούν μπροστά στους διασωληνωμένους, να κοιτάξουν κατάματα τους νοσούντες συναδέλφους των 4.000 που με δυσκολία αναπνέουν και η ζωή τους κρέμεται από μία κλωστή... Με ποιο πολιτικό ανάστημα θα τους πουν ότι θυσιάζουν τη ζωή τους για μία ακόμα ετήσια ανανέωση; Οτι το καλύτερο σενάριο είναι μία προκήρυξη όπου ΙΣΩΣ είναι επιτυχόντες;

Τους καλούμε να σταματήσουν να αναμασούν την αντισυνταγματικότητα και το παρερμηνευμένο, κατά το δοκούν, άρθρο 103 του Συντάγματος - την αναθεώρηση του οποίου καταψήφισαν οι ίδιοι - παρότι το στήριξαν 450 Σωματεία, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα. Η Ελλάδα κυβερνάται από ΠΝΠ. Ολα τα γραφεία ανθρώπινου δυναμικού είναι στα πρόθυρα νευρικής κατάρρευσης, διότι όποια ενημέρωση κι αν δώσουν ανατρέπεται άμεσα.

Είμαστε 4.000 άνθρωποι με ήθος, αξίες και αξιοπρέπεια. Στηρίζουμε οικονομικά τις οικογένειές μας και συνεισφέρουμε στις πατρικές. Εχουμε ανήλικα και ενήλικα τέκνα που φοιτούν σε σχολεία και σχολές, τα οποία απαιτούν πολυετή οικονομικό προγραμματισμό. Κάποιοι είμαστε κάτοχοι μεταπτυχιακών και διδακτορικών τίτλων. Αρκετοί σπουδάζουμε παράλληλα, ώστε να ανταποκριθούμε επάξια στις σύγχρονες ανάγκες του λειτουργήματός μας. Για τους 45+ ηλικιακά, ίσως είναι η τελευταία εργασιακή ευκαιρία, παρότι συνταξιοδοτικά είμαστε παραγωγικοί έως τα 67!

Θα συμπληρώσουμε 5 έτη αδιάλειπτης εργασίας στο ΕΣΥ χωρίς καμία μέρα διακοπής. Εχουμε εμπειρία και εξειδίκευση. Καλύπτουμε πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Το Πρόγραμμα υλοποιείται ενιαία με ένα ΦΕΚ, χωρίς ατομικές συμβάσεις εργασίας. Από την Κρήτη έως τον Εβρο, υγειονομικοί και διοικητικοί ενωμένοι, κρίκοι της ίδιας αλυσίδας, κάνουμε «κατάθεση ψυχής» για να παραμείνει όρθιο το δημόσιο σύστημα Υγείας ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ. Είναι αδιανόητο να βρεθεί έστω κι ένας συνάδελφος εκτός εργασιακού στίβου στη λήξη της σύμβασής του.

Οι θέσεις ευθύνης που κατέχουμε επιβάλλεται να μετατραπούν σε μόνιμες θέσεις εργασίας, ως ελάχιστος φόρος τιμής στην προσφορά μας.

Δεν αποτελούμε «κληροδότημα» προηγούμενων ετών, «νούμερα» αριθμητικής κάλυψης των έμψυχων ελλείψεων στην Υγεία σε δημόσιο έγγραφο, «κόστος» στον Προϋπολογισμό.

Αποτελούμε επένδυση, θεμέλιο και αναπόσπαστο κομμάτι στο μέλλον του ΕΣΥ.

Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή!

Εν μέσω πανδημίας έχουν ωριμάσει οι συνθήκες για τη λήψη μίας σημαντικής απόφασης: Ενα μεγάλο «άνοιγμα πυλών» στην Υγεία που θα συμπεριλαμβάνει και εμάς. Τους 4.000 - όλους - χωρίς διακρίσεις.

Ζητούμε μία μονόδρομη λύση που θα δικαιώσει νομοθετικά το αίτημά μας: Αυτόματη μετατροπή των ορισμένου χρόνου συμβάσεών μας σε μόνιμη σχέση εργασίας, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Η μόνη ηθική και ουσιαστική ανταμοιβή. Εμείς δεν θέτουμε όρους εργασίας, ενόσω αποδεκατιζόμαστε από τον κορονοϊό κι αναμένουμε το τρίτο κύμα του Covid-19!

Οτιδήποτε άλλο είναι ανάξιο ημίμετρο και οδηγός επιστροφής των περισσοτέρων εξ ημών στο κατώφλι της ανεργίας.

Η Συντονιστική Επιτροπή των 4.000 στην Υγεία

Για το ζήτημα του εμβολιασμού και την ανάγκη θωράκισης του δημόσιου συστήματος Υγείας

Οι τυμπανοκρουσίες για την άφιξη στη χώρα μας του εμβολίου που προμηθεύτηκε και η Ελλάδα (ενός από τα 7 διαθέσιμα που έχουν, ή αναμένεται να πάρουν έγκριση για κυκλοφορία από τους αρμόδιους φορείς), δεν μπορούν να σκεπάσουν τις εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης για τη διαχείριση της πανδημίας.

Η κυβέρνηση άφησε το λαό μας εκτεθειμένο, χωρίς μέτρα προστασίας της ζωής και της υγείας του στα νοσοκομεία, στους εργασιακούς χώρους, στα σχολεία, στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, απέναντι σε έναν «εχθρό» κάθε άλλο παρά αόρατο.

Ακόμα και τώρα, που οι ρυθμοί των εμβολιασμών δεν θα είναι αυτοί που είχαν αρχικά υπολογιστεί, που γεννιούνται και πρόσθετες ανάγκες για τη σταθερή παρακολούθηση όσων θα εμβολιάζονται, η κυβέρνηση επιμένει να αγνοεί τα αιτήματα των υγειονομικών για ενίσχυση και θωράκιση του δημόσιου συστήματος Υγείας, όταν ακόμα και ο ίδιος ο πρωθυπουργός μιλάει πλέον ανοιχτά για το ενδεχόμενο ενός τρίτου κύματος της πανδημίας.

Σε κάθε περίπτωση, η ανάλυση του γενετικού κώδικα του ιού ήδη από το Γενάρη του 2020, που είναι άλλωστε ένας από τους βασικούς λόγους που έχουμε μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο διαθέσιμα εμβόλια έναντι του SARS-COV-2, αποκαλύπτει ότι το παραμύθι της κυβέρνησης και των αστικών επιτελείων για την «αόρατη απειλή» τελικά δεν είχε δράκο!

Γι' αυτό και το εμβόλιο που η κυβέρνηση παρουσιάζει ως «από μηχανής θεό» δεν μπορεί να κρύψει τα χάλια του δημόσιου συστήματος Υγείας, με τις τραγικές ελλείψεις σε προσωπικό, υποδομές, εξοπλισμό. Δεν μπορεί να κρύψει ότι ήταν και παραμένει ανοχύρωτο, εξαιτίας της δραστικής μείωσης της κρατικής χρηματοδότησης και της ενίσχυσης της εμπορευματικής λειτουργίας των δημόσιων μονάδων Υγείας, διαχρονική πολιτική όλων των κυβερνήσεων που εναλλάσσονται στο τιμόνι της διακυβέρνησης.

Υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη για τις εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης από το γεγονός ότι αντί να ενισχύσει, μειώνει την κρατική χρηματοδότηση για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας που έχει στρατηγικό ρόλο - κλειδί για την πρόληψη πριν, πολύ περισσότερο τώρα, κατά τη διάρκεια της πανδημίας;

Τι επιτάχυνε την παρασκευή του εμβολίου;

Η ταχύτητα με την οποία αναπτύχθηκαν τα εμβόλια, συγκριτικά με παλιότερα, που προϋπέθεταν 3, 8 ή και περισσότερα χρόνια κλινικών μελετών, επιβεβαιώνει αυτό που από την πρώτη στιγμή υποστηρίζουμε. Ότι δηλαδή σήμερα υπάρχουν τεράστιες αντικειμενικές δυνατότητες για την πρόληψη, την αντιμετώπιση και τη θεραπεία, όχι μόνο της λοίμωξης Covid-19, αλλά και άλλων ασθενειών που μαστίζουν την ανθρωπότητα.

Δυνατότητες που όμως μένουν αναξιοποίητες, όταν οι καπιταλιστές δεν επιλέγουν να επενδύσουν σε αυτές, επειδή το κέρδος, κινητήρια δύναμη της παραγωγής και της επιστημονικής έρευνας, δεν είναι το προσδοκώμενο.

Ποιοι είναι όμως οι παράγοντες που οδήγησαν στην επιτάχυνση της ανάπτυξης και της έγκρισης των διαθέσιμων εμβολίων;

Οι απαρχές του εμβολιασμού χρονολογούνται από τον 11ο αιώνα, όταν η παρατήρηση που έκανε μία Κινέζα βουδίστρια ότι όσοι επιβίωναν από τη θανατηφόρα ευλογιά δεν νοσούσαν ξανά (ανοσία), την ώθησε να παίρνει ξύσματα από τις κρούστες ευλογιάς, να τα τοποθετεί σε σκόνη και να τα φυσά στη μύτη υγιών ατόμων. Τα πρώτα εμβόλια, χάρη στα οποία αποδεδειγμένα εκριζώθηκαν λοιμώδη νοσήματα που προκαλούσαν σοβαρές αναπηρίες, ακόμα και θάνατο, χρονολογούνται από την αυγή του καπιταλισμού.

Μία σύντομη αναφορά στους σταθμούς του ταξιδιού ενός εμβολίου ή ενός φαρμάκου πριν φτάσει στον τελικό προορισμό βοηθάει για να απαντηθούν εύλογα ερωτήματα.

Μετά την προκλινική δοκιμή (στο εργαστήριο, σε ζώα) ακολουθούν οι κλινικές δοκιμές. Διακρίνονται στη «φάση Ι», με μικρό αριθμό εθελοντών (20 έως 80), κατά την οποία εξετάζονται το προφίλ ασφάλειας και η ασφαλής δόση, στη «φάση ΙΙ» με 100 - 300 εθελοντές, κατά την οποία εξετάζεται η αποτελεσματικότητα, και στη «φάση ΙΙΙ» με 1.000 έως 3.000 εθελοντές συνήθως, κατά την οποία επίσης εξετάζεται η αποτελεσματικότητα, αλλά και η εμφάνιση ανεπιθύμητων ενεργειών.

Ενας από τους λόγους της γρήγορης ανάπτυξης εμβολίων για τον νέο κορονοϊό είναι ότι στη «φάση ΙΙΙ» συμμετέχει πολλαπλάσιος αριθμός εθελοντών, περίπου 40.000. Αρα τα δεδομένα για την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια έχουν εξαχθεί από την παρακολούθηση χιλιάδων εθελοντών.

Αξίζει να σημειωθεί ότι πρόκειται για πολυκεντρική διπλή τυφλή μελέτη, που θεωρείται ακρογωνιαίος λίθος της σύγχρονης ιατρικής έρευνας και εξασφαλίζει μεγάλη εγκυρότητα στην εξαγωγή συμπερασμάτων (διεξάγεται ταυτόχρονα από διαφορετικές ομάδες ερευνητών γιατρών, το υπό μελέτη φάρμακο δίνεται σε μία ομάδα ασθενών και σε μία άλλη δίνεται εικονικό φάρμακο [placebo], ούτε οι ασθενείς, ούτε οι γιατροί γνωρίζουν αν η ουσία που λαμβάνουν οι ασθενείς είναι η δραστική ή το placebo).

Μια κερδοφόρα παγκόσμια αγορά

Το πιο σημαντικό είναι βεβαίως ότι δημιουργήθηκε μια μεγάλη παγκόσμια αγορά για μοίρασμα ανάμεσα σε μονοπωλιακούς ομίλους που διεκδικούν ο καθένας το δικό του μεγαλύτερο κομμάτι.

Από την άλλη, για να μπορέσει αυτή η αγορά να αξιοποιηθεί, ήταν υποχρεωμένοι να αναπτύξουν μια ορισμένη ανταλλαγή πληροφοριών και ορισμένες συμφωνίες μεταξύ τους (π.χ. η συμφωνία της «AstraZeneca», βρετανικών συμφερόντων, με το Ινστιτούτο Γκαμαλέγια και το Ρωσικό Ταμείο Αμεσων Επενδύσεων).

Οι αστικές κυβερνήσεις των καπιταλιστικών χωρών έδωσαν εγγυήσεις και χρηματοδότησαν αφειδώς τις φαρμακοβιομηχανίες, προαγοράζοντας τα εμβόλια σε μεγάλες ποσότητες, γεγονός που επιτάχυνε την παρασκευή τους. Με άλλα λόγια, η πανδημία δημιούργησε για τις φαρμακευτικές εταιρείες, που έχουν στα χέρια τους και την έρευνα, μια εξασφαλισμένη παγκόσμια αγορά με τεράστια κερδοφορία.

Αυτό δεν αναιρεί, αντίθετα οξύνει τους μεταξύ τους ανταγωνισμούς.

Ολους τους προηγούμενους μήνες ο λαός παρακολούθησε μια ανελέητη κούρσα ανάμεσα σε φαρμακοβιομηχανίες και κράτη για το ποιος θα έχει πρώτος το εμβόλιο, ποιος θα πάρει το μεγαλύτερο κομμάτι της παγκόσμιας αγοράς, με ποιες διακρατικές συμφωνίες θα το διαθέσει στον υπόλοιπο κόσμο.

Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και σήμερα, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού ανάμεσα σε κράτη και πολυεθνικές, η Κομισιόν αρνείται να δώσει τις συμβάσεις που έχει υπογράψει για την προμήθεια των εμβολίων που θα φτάσουν και στην Ελλάδα.

Η αντιμετώπιση της πανδημίας συνδέεται άμεσα με την «ομαλή» λειτουργία της καπιταλιστικής οικονομίας, ιδιαίτερα σήμερα στη φάση της κρίσης της.

Ο λόγος επομένως που από την πρώτη στιγμή δόθηκε βάρος στην έρευνα για το εμβόλιο δεν είναι ότι οι κυβερνήσεις, το κεφάλαιο και το κράτος του συγκινήθηκαν αντικρίζοντας τις εκατόμβες νεκρών για τις οποίες ευθύνονται και έδειξαν «μεταμέλεια» για το έγκλημα σε βάρος της ζωής και της υγείας μας. Η πανδημία μπορεί να μην είναι η αιτία, όπως θέλουν να την παρουσιάζουν, της νέας βαθιάς συγχρονισμένης κρίσης, επιδρά όμως καταλυτικά στην επιδείνωση της οικονομίας. Η αντιμετώπισή της είναι προϋπόθεση για την επιστροφή στην «κανονικότητα», που όμως δεν προμηνύει τίποτα καλό για τους εργαζόμενους, απεναντίας θα φέρει νέα δεινά.

Η αναγκαιότητα του εμβολιασμού δεν κρύβει τις ευθύνες της κυβέρνησης

Ο μαζικός εμβολιασμός είναι αναγκαιότητα για την προστασία της υγείας του λαού. Ταυτόχρονα πρέπει με ευθύνη της κυβέρνησης να αξιοποιηθούν οι ανεξάντλητες δυνατότητες που αντικειμενικά υπάρχουν ώστε να εξασφαλιστούν το συντομότερο δυνατό όλα τα διαθέσιμα, ασφαλή και αποτελεσματικά με βάση τα επιστημονικά κριτήρια και τις προδιαγραφές φάρμακα και εμβόλια για την προστασία της ζωής και της υγείας του λαού μας. Και πρέπει να απαντήσει η κυβέρνηση στα καίρια ερωτήματα γιατί δεν παίρνει τα μέτρα σε αυτήν την κατεύθυνση.

Το γεγονός ότι τα φάρμακα, τα εμβόλια στον καπιταλισμό είναι εμπορεύματα, δεν σημαίνει ότι δεν διεκδικούμε να αξιοποιούνται καθολικά και δωρεάν για όλους με αυστηρά επιστημονικά κριτήρια. Το γεγονός ότι στον καπιταλισμό το ποιο φάρμακο, ποιο εμβόλιο θα παραχθεί και ποιο όχι, καθορίζεται με γνώμονα το κέρδος, δεν σημαίνει κατ' ανάγκη ότι δεν είναι ασφαλές και αποτελεσματικό, αλλά σίγουρα είναι πανάκριβο για το λαό και πολλές φορές απρόσιτο.

Ο καπιταλισμός φταίει και όχι αυτό που παράγεται από τη δουλειά, χειρωνακτική και πνευματική, χιλιάδων εργαζομένων στον τομέα των φαρμάκων και εμβολίων. «Μαζί με τα νερά... δεν πετάμε και το παιδί...».

Πολλά φάρμακα που ήταν υποσχόμενα στην αρχή της πανδημίας, δεν είχαν τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Ταυτόχρονα, νέα ελπιδοφόρα φάρμακα (π.χ. μονοκλωνικά αντισώματα) μελετώνται. Συνεχώς εμπλουτίζονται οι γνώσεις μας, ανοίγονται νέα μονοπάτια, αναθεωρούνται κάποια δεδομένα, συγκεντρώνονται νέα. Ετσι προχωράνε η έρευνα και η επιστήμη.

Η διάρκεια της προστασίας που παρέχει το σημερινό εμβόλιο, το αν η αποτελεσματικότητα είναι ίδια σε όλες τις ηλικιακές ομάδες και σε ασθενείς με βεβαρημένο ιστορικό, αν αναχαιτίζει τη μετάδοση σε άλλους, αν όσοι δεν προστατευτούν πλήρως εμφανίσουν ηπιότερη νόσο, είναι ερωτήματα που μένει να απαντηθούν.

Σε καμιά περίπτωση όμως δεν μπορεί η κυβέρνηση να τσουβαλιάζει όσους θέτουν τέτοια αντικειμενικά ερωτήματα με τις αερολογίες των κάθε λογής «αρνητών», οι οποίοι αποτελούν αμελητέα ποσότητα και δικό της «βολικό» αντίπαλο.

Αντίθετα, με δεδομένο ότι πολλά από τα παραπάνω ερωτήματα θα απαντηθούν στην πράξη, προκύπτει η ανάγκη της μεγαλύτερης θωράκισης εδώ και τώρα του δημόσιου συστήματος Υγείας, ώστε μεταξύ άλλων να παρακολουθεί με επάρκεια την πορεία του νέου εμβολίου, ακόμα κι όταν εμβολιαστεί ένα ικανό μέρος του πληθυσμού.

Παλεύουμε με όλα τα μέσα για την υγεία του λαού

Οι αγωνιζόμενοι υγειονομικοί δεν αντιμετωπίζουμε κανένα δίλημμα. Θα κάνουμε το εμβόλιο. Είναι πράξη ατομικής αλλά και συλλογικής ευθύνης.

Η δική μας αγωνία είναι ότι για να εμβολιαστεί το 50% - 75% του πληθυσμού, για να δημιουργηθεί το τείχος ανοσίας που απαιτείται, θα περάσουν μήνες. Μέχρι τότε και ενόψει του τρίτου κύματος που δεν είναι απλώς πιθανό αλλά σχεδόν βέβαιο, οι εργαζόμενοι, ο λαός μας παραμένουν εκτεθειμένοι. Γιατί όσο και να σκίζει τα ρούχα της η κυβέρνηση πως έκανε ό,τι μπορούσε, η πραγματικότητα βοά για το αντίθετο.

Θα πάρει μέτρα η κυβέρνηση έστω και τώρα; Θα προσλάβει όλο το αναγκαίο μόνιμο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό ή θα συνεχίζει να στέλνει ηλεκτρονικά ραβασάκια στους νοσοκομειακούς γιατρούς στην Αθήνα, στην Αρτα και τα Γιάννενα, στην Κέρκυρα και αλλού, τη μέρα της εφημερίας τους να ετοιμάσουν τις αποσκευές τους και να παρουσιαστούν το επόμενο πρωί στις Σέρρες, στη Βέροια, στην Κατερίνη, αδιάφορο ακόμα και αν έχουν αναρρωτική άδεια, αν ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες.

Θα εξοπλίσει τα νοσοκομεία με τον αναγκαίο αριθμό συσκευών παροχής υψηλής ροής οξυγόνου για να αποφεύγεται η διασωλήνωση ασθενών που μπορούν να υποστηριχθούν μη επεμβατικά; Είναι έγκλημα που δεν το έχει κάνει, ενώ προβλέπεται στα θεραπευτικά πρωτόκολλα του ΕΟΔΥ.

Θα στελεχώσει έστω και τώρα με όλο το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό τα Κέντρα Υγείας ώστε να καταγραφεί άμεσα όλος ο πληθυσμός, οι χρονίως πάσχοντες, ομάδες υψηλού κινδύνου να εμφανίσουν σοβαρή νόσο Covid-19, τα ΑμεΑ;

Είναι εξαιρετικά κρίσιμο ζήτημα όχι μόνο για τους εμβολιασμούς αλλά και για τη στενή παρακολούθηση με σκοπό να προληφθεί η επιδείνωση. Δεν είμαστε στο πρώτο κύμα. Τώρα ξέρουμε ότι έχουμε τα θεραπευτικά μέσα ώστε έγκαιρα να παρέμβουμε και να αποτρέψουμε μία πιθανή επιδείνωση. Και η κυβέρνηση το ξέρει, αλλά συνεχίζει να τζογάρει την υγεία και τη ζωή μας.

Εμείς, οι αγωνιζόμενοι υγειονομικοί, δεν θα την τζογάρουμε. Συνεχίζουμε να παλεύουμε για ουσιαστικά μέτρα προστασίας για μας και το λαό και θα είμαστε ανάμεσα στους πρώτους στο «Θριάσιο», στο «Αττικόν», στον «Ευαγγελισμό», στο «Σωτηρία», στη Θεσσαλονίκη, παντού, που θα κάνουμε το εμβόλιο. Για να είμαστε όρθιοι, υγιείς και δυνατοί στο πόστο μας, στο πλευρό των ασθενών μας, να τους προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας, στο πλευρό του λαού μας στον αγώνα του για μέτρα προστασίας της υγείας και της ζωής του.

Ανοσοι απέναντι στον κορονοϊό, με συλλογική οργάνωση και πάλη που θα δημιουργεί αποτελεσματικά αντισώματα απέναντι στην πανδημία της πολιτικής της εκμετάλλευσης. Μέχρι να τη βάλει στο χρονοντούλαπο της κοινωνικής ιστορίας, όπως τις λοιμώδεις νόσους των περασμένων αιώνων.

Αφροδίτη Ρέτζιου

Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ)

Ολοι μαζί;

 

«Η πανδημία και το πώς συμπεριφερόμαστε μέσα σ' αυτή είναι θέμα το οποίο αφορά όλους και πρέπει να ενωθούμε σε αυτήν την εθνική προσπάθεια», δήλωσε πρόσφατα η γενική διευθύντρια του Συνδέσμου Θεσσαλικών Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών. Ομως, τα 113 νομοσχέδια που ψήφισε η κυβέρνηση μέσα στην πανδημία, άλλο πράγμα δείχνουν: Οτι τα βάρη της πανδημίας και της κρίσης τα φορτώνεται ο λαός, την ώρα που το σινάφι των μεγαλοεργοδοτών απολαμβάνει ολοένα και περισσότερα προνόμια, για να περάσουν με τις μικρότερες απώλειες την κρίση. Ούτε και πριν από την πανδημία ήμασταν «όλοι μαζί», εργοδότες και εργαζόμενοι. Προς απόδειξη, να ένα παράδειγμα από μια μεγάλη βιομηχανία γάλακτος της Θεσσαλίας, που φιγουράρει στις 50 πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις της χώρας. Τα καθαρά κέρδη της το 2019 έφτασαν τα 15.817.317 ευρώ και οι δαπάνες για μισθοδοσία τα 25.097.627 ευρώ. Δηλαδή, οι εργαζόμενοι με τη δουλειά τους κάλυψαν τους μισθούς, την αγορά πρώτων υλών, το κόστος λειτουργίας και συντήρησης της εταιρείας, όλα τα πάγια έξοδα, τη φορολογία κι άφησαν καθαρό κέρδος 16 εκατ. ευρώ! Στην πλειοψηφία των επιχειρήσεων του κλάδου, που γνωρίζει μέρες δόξας μέσα στην πανδημία, η εντατικοποίηση της δουλειάς «πάει τρένο», ενώ ένα μεγάλο μέρος των εργαζομένων αμείβεται με μισθούς γύρω από τον βασικό, δουλεύοντας μέσα σε άθλιες συνθήκες. Είναι κι αυτός ένας λόγος για τον οποίο ο κλάδος περιλαμβάνεται σ' εκείνους με τη μεγαλύτερη διασπορά του κορονοϊού, που δεν απειλεί βέβαια «όλους μαζί», εργαζόμενους και εργοδότες, αλλά κάνει θραύση στους μεροκαματιάρηδες και τις οικογένειές τους.

Συμβαίνουν στο Παπαγεωργίου: Για τον εμβολιασμό του προσωπικού.

 Από την αρχή της εκδήλωσης της πανδημίας SARS-COV2, διεκδικήσαμε  όλα εκείνα τα μέτρα που είναι αναγκαία για να προστατευτεί η Υγεία τόσο του υγειονομικού προσωπικού όσο και του υπόλοιπου πληθυσμού. Πάγια αιτήματα ήδη από το πρώτο κύμα αποτέλεσαν τα μέτρα ατομικής προστασίας, η πρόσληψη του απαραίτητου εξειδικευμένου προσωπικού, το άνοιγμα των απαραίτητων κλινών ΜΕΘ, η επίταξη του ιδιωτικού τομέα, τα δωρεάν τεστ για όλους, η δωρεάν διάθεση των φαρμάκων για την αντιμετώπιση του κορωνοϊού, αλλά και ο δωρεάν μαζικός εμβολιασμός όλου του πληθυσμού με την έγκριση των εμβολίων. Κανένα από τα παραπάνω μόνο του δεν αρκεί για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά οποιαδήποτε πανδημία, καθώς αποτελούν ξεχωριστούς αλλά και αναπόσπαστους κρίκους της αλυσίδας ΠΡΟΛΗΨΗ – ΘΕΡΑΠΕΙΑ - ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.

 Ο εμβολιασμός είναι ένα αναγκαίο μέτρο για τη διέξοδο από την Υγειονομική Κρίση των τελευταίων 10 μηνών, που έχει στοιχίσει τη ζωή σε πάνω από  4000 συνανθρώπους μας στη χώρα μας μεταξύ των οποίων και σε δεκάδες συναδέλφους υγειονομικούς. Εδώ να κάνουμε μια παρένθεση και να αναφέρουμε ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να κρύψει κάτω από την προσδοκία του εμβολιασμού - που δίκαια έχει ο λαός - τις τεράστιες ευθύνες της για το χάλι στην Υγεία, για την πολιτική που μας έφερε ως εδώ και θα συνεχιστεί και μετά την πανδημία, ανεξάρτητα από το εμβόλιο.

Την Τετάρτη (16/12) έφτασε έγγραφη οδηγία σε όλα τα νοσοκομεία, που ζητούσε έως Πέμπτη μεσημέρι (17/12) να δηλώσουν οι συνάδελφοι εάν επιθυμούν να εμβολιαστούν, ζητώντας μάλιστα και το ΑΦΜ(;) δημιουργώντας πρακτικά κλίμα εξαναγκασμού και ανασφάλειας, αλλά και απορία εκ μέρους του προσωπικού για την προχειρότητα που αντιμετωπίζεται ένα τόσο σοβαρό και σημαντικό βήμα που αφορά στην πρόληψη από τον κορωνοϊό. 

Δεδομένου ότι οι υγειονομικοί είμαστε στις ομάδες υψηλού κινδύνου που θα εμβολιαστούν κατά προτεραιότητα, θεωρούμε επιτακτική ανάγκη να ενημερωθεί το προσωπικό αναλυτικά από την Επιτροπή Λοιμώξεων του Νοσοκομείου για τη διαδικασία εμβολιασμού: 

• Πότε θα πραγματοποιηθεί. 
• Ποια εμβόλια θα διατεθούν για τον εμβολιασμό και πόσες φάσεις θα χρειαστούν για την ανάπτυξη πλήρους ανοσίας.  
• Πιθανές παρενέργειες που δύναται να εκδηλωθούν και που θα αναφέρονται οι συνάδελφοι σε τυχόν εκδήλωσή τους.  
• Αντενδείξεις για τον εμβολιασμό και ομάδες συναδέλφων που εξαιρούνται από αυτόν (πχ άτομα με πρόσφατο εμβολιασμό για άλλο νόσημα, εγκυμονούσες, άτομα με αλλεργίες ή ανοσοκαταστολή ή λήψη άλλων φαρμάκων που ενδεχομένως να προκληθεί αλληλεπίδραση).  
• Ποια μέτρα θα ληφθούν για τη σωστή οργάνωση των εμβολιαστικών κέντρων  ιατρείων.

 Το ξαναλέμε: 

Η ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΤΟΜΙΚΗ ΑΛΛΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ.

Στη βάση αυτή και ο εμβολιασμός δεν είναι ατομική υπόθεση. Στην ευθύνη της κυβέρνησης είναι να παρθούν όλα εκείνα τα μέτρα ενημέρωσης, πρόληψης.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ

Να παρθούν άμεσα μέτρα για πλήρη ενημέρωση των υγειονομικών και του κοινού ώστε να καταπολεμηθούν ο φόβος κι η ανασφάλεια, αλλά και οι σκοταδιστικές αντιλήψεις που μπαίνουν εμπόδιο στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Θεωρούμε ότι μόνο μέσα από τη σωστή και έγκαιρη ενημέρωση δίνεται η δυνατότητα στο προσωπικό να πειστεί στο σύνολό του για την ασφάλεια & αναγκαιότητα του εμβολιασμού. Η κυβέρνηση πρέπει να κατανοήσει ότι το ποσοστό συμμετοχής των υγειονομικών στον εμβολιασμό θα επηρεάσει καθοριστικά και την συμμετοχή του πληθυσμού γενικότερα και γι΄αυτό απαιτούνται όλα όσα προτείνουμε παραπάνω κι όχι βεβιασμένες κινήσεις και ανούσιες φιέστες.

              ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

Σύστημα Υγείας με κατεβασμένη μάσκα: Τα «αναπόφευκτα» της πανδημίας και τα «εφικτά» του 21ου αιώνα

 

Του Γιώργου Σιδέρη*

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, τα κρούσματα της πανδημίας SARS-COV-2 είναι πάνω από 75 εκατομμύρια άνθρωποι. Πάνω από 1,6 εκατομμύρια είναι οι νεκροί. Ήταν αναπόφευκτη αυτή η εξέλιξη; 

O αόρατος εχθρός...

Πανδημία χαρακτηρίζεται μία παγκόσμια επιδημία, η εξάπλωση μία λοιμώδους νόσου σε όλο τον κόσμο με γρήγορους ρυθμούς.

Πανδημίες είχαμε, έχουμε και θα έχουμε: Τον 14ο αιώνα η Μαύρη Πανώλη οδήγησε στον θάνατο τουλάχιστον ποσοστό περί του 30% του πληθυσμού της Ευρώπης. Το 1918 η Ισπανική Γρίπη προκάλεσε τον θάνατο 500 εκατομμυρίων ανθρώπων. Πιο πρόσφατες πανδημίες περιλαμβάνουν την γρίπη των χοίρων το 2009-2010 και τον HIV που μόνο το 2018 και 2019 οδήγησε στο θάνατο 1.460.000 ανθρώπους.

Ποιο είναι το διαφορετικό με τον SARS-COV-2; Ότι εμφανίζεται ένας τύπος κορονοϊού που δεν γνωρίζαμε ακριβώς τη μεταδοτικότητα του, τη νοσηρότητα και θνητότητα, τα κλινικά του χαρακτηριστικά. Καθόλου αμελητέα η γνώση που ακόμα δεν κατέχουμε.

Δικαιολογείται όμως από αυτό το γεγονός πως τα εμπορευματοποιημένα συστήματα Υγείας στην Ελλάδα, στα κράτη μέλη της ΕΕ και σε άλλες καπιταλιστικές χώρες βρέθηκαν ανέτοιμα και κατέρρευσαν;

Είναι ψέμα αυτό που λάνσαραν διάφοροι από την πρώτη στιγμή, ότι τάχα «η ανθρωπότητα βρέθηκε αντιμέτωπη με μία πρωτόγνωρη αναπάντεχη απειλή, έναν αόρατο εχθρό» και σχεδόν μεταφυσικά το παρουσίαζαν ως: «ο πρόσκαιρος άνθρωπος απέναντι σε ένα απρόσωπο και αόρατο ον». 

Είναι δυνατόν τη στιγμή που η επιστήμη και η τεχνολογία έχουν φτάσει σε τεράστια επίπεδα ανάπτυξης να ισχυρίζονται ότι κανένα σύστημα Υγείας όσο ανεπτυγμένο και αν ήταν, δε θα μπορούσε να ανταπεξέλθει; 

...και ο ορατός αντίπαλος 

Ο κίνδυνος προέρχεται και από τις τραγικές ελλείψεις των συστημάτων Υγείας, που ήταν γνωστές πριν την εμφάνιση του κορονοϊού και για τις οποίες στη χώρα μας μιλούσαν χρόνια οι νοσοκομειακοί γιατροί, οι ενώσεις και η ομοσπονδία τους. Έχουν γίνει εκατοντάδες κινήσεις, παρεμβάσεις και καταγγελίες από εργατικά σωματεία και συλλόγους. Αυτές οι ελλείψεις είναι συγκεκριμένες: 550 κλίνες ΜΕΘ, ενώ χρειάζονταν 2.500 πριν την εμφάνιση της επιδημίας του κορονοϊού, 30.000 οργανικές θέσεις προσωπικού κενές στα νοσοκομεία, 6.000 κενές θέσεις γιατρών, ανύπαρκτη Πρωτοβάθμια Φροντίδας Υγείας, πάνω από 1 δισ. ευρώ μείωση των δαπανών για την Υγεία την τελευταία δεκαετία. Με τις όποιες διαφοροποιήσεις, αυτά τα στοιχεία αφορούν όλη την ΕΕ, όλα τα αναπτυγμένα καπιταλιστικά κράτη που σήμερα πληρώνουν εκατόμβες νεκρών και εν μία νυκτί σταμάτησαν να είναι το παράδειγμα προς μίμηση. Να λοιπόν τι σημαίνουν οι γενικόλογες εκφράσεις «εξορθολογισμός των δαπανών» και «παθογένειες του συστήματος» και να, που δεν είναι τόσο γενικές όσο φαίνονται.

Οι νεκροί και οι υπεύθυνοι έχουν ονοματεπώνυμο. 

Είναι αποτέλεσμα της αντιλαϊκής πολιτικής, που ακολούθησαν όλες οι κυβερνήσεις, με βάση και τις κατευθύνσεις της ΕΕ για την εμπορευματοποίηση και την ιδιωτικοποίηση της Υγείας. Έπρεπε να πιαστούν οι δημοσιονομικοί στόχοι, τα ματωμένα πλεονάσματα.

Αυτή η πολιτική δεν φταίει μόνο για τα κενά, αλλά και γιατί ακυρώνει στην πράξη τις μεγάλες επιστημονικές και τεχνολογικές δυνατότητες, που υπάρχουν σήμερα, για την κάλυψη όλων των αναγκών πρόληψης και περίθαλψης του λαού.

Κάποια παραδείγματα:

Η ετοιμότητα: Το 2020 θα έπρεπε και θα μπορούσε το δημόσιο σύστημα Υγείας να είναι ανεπτυγμένο με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορεί να αντιμετωπιστεί ένα έκτακτο λοιμώδες μεταδοτικό νόσημα. Με άλλες υποδομές, ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό, προσωπικό επαρκές και κατάλληλα εκπαιδευμένο, κατάλληλο χωροταξικό σχεδιασμό, εκπαίδευση και αντίστοιχη επιδημιολογική επιτήρηση. Αυτά θα έπρεπε να υπάρχουν εδώ και χρόνια.

Τι υπήρξε όμως στην πράξη; Ειδικά νοσοκομεία που έκλεισαν (π.χ. «Λοιμωδών» στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη) και μάλιστα με το επιχείρημα ότι «δεν έχουμε πια επιδημίες κλπ.». (!!!)

Το εμβόλιο: Θα ήταν αλλιώς τα πράγματα αν υπήρχε ανταλλαγή, συλλογική επεξεργασία της νέας γνώσης που παράγεται, αυτή η γνώση αν έμπαινε στην υπηρεσία της προστασίας και της υγείας του λαού. Είναι γνωστοί οι μεγάλοι ανταγωνισμοί για τα κέρδη, που βρίσκονται πίσω από την παραγωγή και τη διάθεση των εμβολίων. Τι έγινε όμως στην πράξη; Είναι χαρακτηριστικό ότι από το 2018 διεξάγονταν έρευνες για την ανάπτυξη εμβολίων έναντι των ιών SARS/MERS, που είναι γενετικά παρόμοιοι με τον τωρινό ιό. Δεν χρηματοδοτήθηκαν γιατί είχαν εκτιμήσει ότι ήταν «άκαιρες» και δε θα αποφέρουν κέρδος.

Η πρόβλεψη: Θα μπορούσαμε σήμερα να προβλέψουμε την έκταση και τη σφοδρότητα του δεύτερου κύματος αν δεν υπήρχε η τύφλωση των υγειονομικών πρωτοκόλλων στο όνομα του τουρισμού και των tour operators. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη Λάρισα η κυβέρνηση δεν μπορούσε να προβλέψει πόσα κρεβάτια ΜΕΘ χρειάζονται. Λίγα χιλιόμετρα όμως πιο κει, στις ΝΑΤΟικές βάσεις, μπορεί να προβλεφθεί με ακρίβεια -και μάλιστα χρηματοδοτείται με περίσσεια κουβαρντοσύνη- η τεχνολογία που επιτρέπει να πληγεί κάποιος στόχος (λαός της περιοχής) που βρίσκεται εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά. 

Η έκθεση Πισσαρίδη

Το μοντέλο της υγείας-μπίζνας απέτυχε και αποτυγχάνει. Και όμως! Αυτό το σύστημα που κατέρρευσε σα χάρτινος πύργος σε όλη την Ευρώπη συνεχίζουν και το φέρνουν σαν παράδειγμα!

Στις 23 Νοέμβρη βγήκε στη δημοσιότητα η έκθεση του Χ. Πισσαρίδη με τίτλο «Σχέδιο Ανάπτυξης για την Ελληνική Οικονομία» που παραδόθηκε στην κυβέρνηση μετά από «χρήσιμες» παρατηρήσεις βιομηχάνων, τραπεζιτών, δικηγορικών κολοσσών, του θλιβερού Παναγόπουλου της ΓΣΕΕ και άλλων. Η έκθεση συζητήθηκε σε τηλεδιάσκεψη υπό την προεδρία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Στο κεφάλαιο 4.4 διαβάζουμε: «...Αν και η συνολική δημόσια δαπάνη περιορίστηκε σημαντικά κατά τη διάρκεια της δεκαετούς κρίσης, η δομή της, όπως και αυτή του συστήματος υγείας γενικότερα, θα πρέπει να βελτιωθεί, αλλιώς θα επικρατήσει η τάση για (...) αύξηση του κόστους». Στο υποκεφάλαιο 4.3 με τίτλο «προτάσεις πολιτικής» κάνει λόγο για: «αύξηση οικονομικής αυτονομίας», «εξορθολογισμό της δημόσιας δαπάνης προμηθειών φαρμάκων και υλικών των δημόσιων νοσοκομείων», «ανάπτυξη συνεργασίας δημόσιου και ιδιωτικού τομέα υγείας όπως με συμβάσεις με ιδιωτικές κλινικές, συμβάσεις διαχείρισης ή μίσθωσης εξοπλισμού, ή συμβάσεις εκχώρησης», «εφαρμογή συστήματος παρακολούθησης κόστους και αξιολόγησης».

Σε απλά ελληνικά η έκθεση Πισσαρίδη λέει: τα νοσοκομεία να δουλεύουν αυτόνομα ως επιχειρήσεις ΑΕ. Ένα παράδειγμα: Κάποια νοσοκομεία δεν είχαν από το πρώτο κύμα τις απαραίτητες συσκευές υψηλής ροής οξυγόνου (high flow oxygen therapy devices) , τώρα τρέχουν να τις προμηθευτούν. Άλλα νοσοκομεία ακόμα και τώρα δεν τις διαθέτουν γιατί κοστίζουν, ενώ γνωρίζουν ότι θα μπορούσαν να μειώσουν τον αριθμό των διασωληνωμένων. Άλλα νοσοκομεία περιμένουν τις δωρεές των φιλεύσπλαχνων βιομηχάνων και εφοπλιστών. Αυτή είναι η περίφημη διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια των νοσοκομείων. 

Ο αγώνας για την προστασία της υγείας συνεχίζεται

Οι καθημερινές εξαγγελίες της κυβέρνησης, ο κρατικός προυπολογισμός, η έκθεση Πισσαρίδη δείχνει ότι ακριβώς ξέραμε. Η κυβέρνηση δεν είναι απλά στον επιχειρηματικό της κόσμο, στρώνει από τώρα την επόμενη μέρα που θα πληρώσουν υγειονομικοί και ασθενείς. Είναι φανατικοί και στοχοπροσηλωμένοι,στην υπηρεσία ενός συστήματος που κοστίζει ζωές και ταυτόχρονα χαρίζει δεκάδες φιλιά ζωής στα μονοπώλια της ιδιωτικής Υγείας.

Ακόμα και σήμερα τα μεγάλα μονοπώλια της Υγείας συνεχίζουν να θησαυρίζουν: Αγοραπωλησία τεστ, επινοικίαση αργυραμοιβών για κρεβάτια ΜΕΘ, επιλογή ασθενών, παθήσεις που χειρουργούνται μόνο στον ιδιωτικό τομέα.

Γιατί δεν επιτάσσουν τον ιδιωτικό τομέα; Είναι θέμα ηθικής ή φοβούνται να μη γίνουμε «Σοβιετία»; Πολύ περισσότερο που το δημόσιο σύστημα Υγείας έχει να αντιμετωπίσει τους ασθενείς Covid-19, τη λοιπή νοσηρότητα και τους εμβολιασμούς.

Γιατί δεν πήραν μέτρα για σχολεία, μέσα μεταφοράς, χώρους δουλειάς; Ήταν αχρείαστα επειδή η ζέστη θα εξασθενούσε το ιικό φορτίο;

Γιατί σπέρνουν αυταπάτες ότι η έναρξη των εμβολιασμών θα εξαφανίσει μονομιάς την πανδημία; Δεν ξέρουν ότι το εμβόλιο είναι ένα μόνο όπλο στην αντιμετώπιση της;

Η καπιταλιστική οικονομία ήταν είναι και θα είναι πάνω από την ανθρώπινη ζωή όσο δεν ξεμπερδεύουμε μαζί της.

Το κέρδος των επιχειρηματικών ομίλων θα είναι το υπέρτατο αγαθό που δεν θα λογαριάζει ζωές και αγαπημένα πρόσωπα όσο δεν ξεμπερδεύουμε μαζί του.

Συνεχίζουμε τον αγώνα για την προστασία της υγείας του λαού. Αφού έπαψαν να σέβονται εμάς και τις ζωές μας, πρέπει να μάθουν να μας φοβούνται.

*Ο Γιώργος Σιδέρης είναι μέλος του Γενικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας.

ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΚΕ Άμεση μονιμοποίηση των 4.000 εργαζομένων με πρόγραμμα του ΟΑΕΔ στο δημόσιο σύστημα Υγείας

 

Την άμεση μονιμοποίηση των 4.000 εργαζομένων με πρόγραμμα του ΟΑΕΔ στο δημόσιο σύστημα Υγείας ζητά το ΚΚΕ με τροπολογία που κατέθεσε στη Βουλή και στο νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας «Ρυθμίσεις για την προστασία της δημόσιας υγείας από τις συνέπειες της πανδημίας του κορονοϊού COVlD-19, την ενίσχυση των μέσων μαζικής μεταφοράς, την επιτάχυνση της απονομής των συντάξεων, τη ρύθμιση οφειλών προς τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης και άλλες κατεπείγουσες διατάξεις».

Και με την κίνηση αυτή, το ΚΚΕ υποστηρίζει το δίκαιο αίτημα των εργαζομένων για άμεση μονιμοποίηση στο δημόσιο σύστημα Υγείας, που παραμένει αθωράκιστο ιδιαίτερα σε αυτές τις κρίσιμες συνθήκες της πανδημίας με τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό. Στην αιτιολογική έκθεση που συνοδεύει την τροπολογία τονίζει πως δουλεύουν ήδη ανελλιπώς εδώ και 4 χρόνια και καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες στον δημόσιο τομέα της Υγείας και ότι απασχολούνται σε θέσεις μόνιμου προσωπικού, στελεχώνοντας επιτυχώς ολόκληρα τμήματα, κλινικές και διευθύνσεις.

Επισημαίνει πως οι κυβερνήσεις, η σημερινή και η προηγούμενη, αρνούνται να προσλάβουν μόνιμο υγειονομικό και διοικητικό προσωπικό, καλύπτοντας τις μεγάλες ελλείψεις με συμβασιούχους, που για χρόνια τους κρατούν σε ομηρία.

Ολόκληρη η τροπολογία του ΚΚΕ

ΠΡΟΣ ΤΗ ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ - ΠΡΟΣΘΗΚΗ

Στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Υγείας: «Ρυθμίσεις για την προστασία της δημόσιας υγείας από τις συνέπειες της πανδημίας του κορονοϊού COVlD-19, την ενίσχυση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, την επιτάχυνση της απονομής των συντάξεων, τη ρύθμιση οφειλών προς τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης και άλλες κατεπείγουσες διατάξεις».

Θέμα: Άμεση μονιμοποίηση των 4.000 εργαζομένων με πρόγραμμα του ΟΑΕΔ στο δημόσιο σύστημα Υγείας.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Από την αρχή του 2017 σε όλο το φάσμα των Δομών της Δημόσιας Υγείας προσλήφθηκαν 4.000 εργαζόμενοι με ενιαίο Ειδικό Πρόγραμμα του ΟΑΕΔ, εργασιακής επανένταξης και πλήρους απασχόλησης, με βάση τις Δημόσιες Προσκλήσεις Νο 13/2016 και 10/2017 - ΦΕΚ 3888/τ.Β/2-12-2016, για να καλύψουν τις κραυγαλέες ελλείψεις αποκλειστικά στον χώρο της Υγείας. Δουλεύουν ήδη ανελλιπώς εδώ και 4 χρόνια και καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες στον δημόσιο τομέα της Υγείας. Απασχολούνται σε θέσεις μόνιμου προσωπικού, στελεχώνοντας επιτυχώς ολόκληρα τμήματα, κλινικές και διευθύνσεις.

Οι εργαζόμενοι έχουν προσληφθεί με εποπτεία ΑΣΕΠ κι έχει εγκριθεί ήδη η 4η διαδοχική ετήσια ανανέωση των συμβάσεών τους, χωρίς καμία ημέρα διακοπής. Απασχολούνται σε θέσεις από 100 διαφορετικές ειδικότητες στο δημόσιο σύστημα Υγείας.

Μέχρι τώρα τόσο η σημερινή, όσο και η προηγούμενη κυβέρνηση αρνούνται να προσλάβουν μόνιμο υγειονομικό και διοικητικό προσωπικό, καλύπτοντας τις μεγάλες ελλείψεις με συμβασιούχους, που για χρόνια τους κρατούν σε ομηρία.

Το ΚΚΕ υποστηρίζει το δίκαιο αίτημα των εργαζομένων για άμεση μονιμοποίηση στο δημόσιο σύστημα Υγείας, που παραμένει αθωράκιστο ιδιαίτερα σε αυτές τις κρίσιμες συνθήκες της πανδημίας με τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό.

ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ - ΠΡΟΣΘΗΚΗ

Στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Υγείας: «Ρυθμίσεις για την προστασία της δημόσιας υγείας από τις συνέπειες της πανδημίας του κορονοϊού COVlD-19, την ενίσχυση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, την επιτάχυνση της απονομής των συντάξεων, τη ρύθμιση οφειλών προς τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης και άλλες κατεπείγουσες διατάξεις».

Προστίθεται άρθρο ως εξής:

Άρθρο

Οι 4.000 εργαζόμενοι που προσλήφθηκαν από την αρχή του 2017 με το ειδικό πρόγραμμα του ΟΑΕΔ με εποπτεία ΑΣΕΠ (Δημόσιες Προσκλήσεις Νο. 13/2016 και 10/2017) και απασχολούνται εφεξής σε φορείς του Δημόσιου Τομέα Υγείας, με συνεχώς ανανεούμενες συμβάσεις ορισμένου χρόνου, η ισχύς των οποίων παρατείνεται διαρκώς μέχρι και σήμερα, μονιμοποιούνται από την έναρξη ισχύος της παρούσας και εντάσσονται στο προσωπικό των μονάδων Υγείας που υπηρετούν.

Ο χρόνος που έχει διανυθεί από την πρόσληψή τους μέχρι τη μονιμοποίησή τους αναγνωρίζεται πλήρως για κάθε συνέπεια σε σχέση με τα υπηρεσιακά, βαθμολογικά, μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματά τους.

Αθήνα, 18 Δεκεμβρίου 2020

Οι προτείνοντες βουλευτές

Κατσώτης Χρήστος

Λαμπρούλης Γιώργος

Καραθανασόπουλος Νίκος

Στολτίδης Λεωνίδας

Ούτε τρίχα!

 

Την ώρα που η Δυτική Αττική «βράζει» από τον κορονοϊό και οι καταγγελίες για ελλείψεις μέτρων προστασίας στους χώρους δουλειάς δείχνουν τον πραγματικό ένοχο γι' αυτήν την επικίνδυνη εξέλιξη, η κυβέρνηση προσπαθεί να κρύψει τις εγκληματικές ευθύνες της πίσω από την «ατομική ευθύνη» και κουνάει το δάχτυλο στο λαό και τους εργαζόμενους «να μην κάνουν του κεφαλιού τους», να τηρήσουν ευλαβικά τα μέτρα που ανακοίνωσε χτες για Μάνδρα, Ελευσίνα και Ασπρόπυργο, αλλιώς «θα σφραγίσει την περιοχή σπίτι σπίτι»!

Από την αρχή της πανδημίας, η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί για να κρυφτεί ο πραγματικός ένοχος: Η πολιτική που βάζει στο ζύγι του «κόστους - οφέλους» για το κεφάλαιο την υγεία του λαού και προσαρμόζει τα υγειονομικά πρωτόκολλα στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων και των «αντοχών της οικονομίας».

Η οικονομία βέβαια αντέχει τις επιδοτήσεις και τις φοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο, δεν αντέχει όμως την ουσιαστική ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας, με έμφαση στην Πρόληψη, την αποσυμφόρηση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς και των σχολικών τάξεων, την ουσιαστική προστασία σε ευαίσθητους κρίκους, όπως τα γηροκομεία και άλλες δομές Πρόνοιας.

Κάθε φορά λοιπόν που η κατάσταση ξεφεύγει και η πίεση στο ξεχαρβαλωμένο σύστημα Υγείας μεγαλώνει, η κυβέρνηση «βγάζει στη σέντρα» οτιδήποτε άλλο εκτός από την εργοδοσία και τα πρωτόκολλα προστασίας των κερδών της, που μετατρέπουν τους χώρους δουλειάς σε υγειονομικές βόμβες. Και το κάνει αυτό, ενώ ομολογεί ότι παρά τους αυστηρούς περιορισμούς που ανακοίνωσε και σε άλλες περιοχές, το δεύτερο κύμα της πανδημίας αργεί πολύ να υποχωρήσει!

Τα ερωτήματα, λοιπόν, μετά και τα χτεσινά μέτρα για τους τρεις δήμους της Δυτικής Αττικής, παραμένουν:

Γιατί η κυβέρνηση δεν διερευνά έστω και τώρα τις σοβαρές καταγγελίες των εργαζομένων σε μεγάλα εργοστάσια και αποθήκες, για δεκάδες συναδέλφους τους με συμπτώματα κορονοϊού που κρύβονται κάτω από το χαλί, για μονάδες που συνεχίζουν αδιατάρακτα να λειτουργούν, ακόμα κι όταν οι εργαζόμενοι πέφτουν σαν τα κοτόπουλα, ο ένας μετά τον άλλο;

Γιατί δεν στελεχώνει το ΚΕΠΕΚ στην Ελευσίνα, που το προσωπικό του δεν επαρκεί να ελέγξει ούτε μια ισχνή μειοψηφία των μεγάλων επιχειρήσεων της περιοχής σε «κανονικές» συνθήκες, πόσο μάλλον τώρα, στις έκτακτες συνθήκες της πανδημίας;

Γιατί δεν επιβάλλει μέτρα ουσιαστικής προστασίας σε μια από τις μεγαλύτερες βιομηχανικές ζώνες της χώρας και περιορίζεται μόνο σε ...φιλικές συστάσεις προς τους εργοδότες να αυξήσουν τα τεστ στους εργαζόμενους;

Γιατί δεν αναβαθμίζει εδώ και τώρα τις αστικές συγκοινωνίες από και προς τη Δυτική Αττική, με τις οποίες μετακινούνται καθημερινά στις δουλειές τους χιλιάδες εργαζόμενοι;

Γιατί δεν ενισχύει με προσωπικό και υποδομές τα νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας της περιοχής, τα οποία είναι ούτως ή άλλως υποστελεχωμένα και δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στις ανάγκες των χιλιάδων εργαζομένων και κατοίκων της Δυτικής Αττικής;

Ολα αυτά είναι μέτρα και παρεμβάσεις που αναδείκνυαν οι εργαζόμενοι και τα σωματεία τους, οι υγειονομικοί και φορείς της περιοχής πολύ πριν το πρόβλημα βγει εκτός ελέγχου και ενώ όλα έδειχναν ότι η εξέλιξη βάδιζε προς τα εκεί.

Η κυβέρνηση όμως δεν θέλει να πειράξει ούτε μια τρίχα από τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων. Πολλές από αυτές, μάλιστα, ειδικά στον κλάδο των Τροφίμων, της Ενέργειας ή των Μεταφορών, δουλεύουν αυτήν την περίοδο στο «φουλ», με «έκτακτο» προσωπικό που συνωστίζεται στους ίδιους χώρους με πριν, με εντατικοποίηση της δουλειάς και απογείωση της ευελιξίας, που δεν επιτρέπουν την τήρηση ούτε των πιο στοιχειωδών υγειονομικών κανόνων.

Η χώρα μας άλλωστε δεν διεκδικεί καμιά πρωτοτυπία. Επιστημονικές έρευνες στην Αγγλία, στις ΗΠΑ και αλλού έχουν προ πολλού επιβεβαιώσει ότι οι χώροι δουλειάς είναι εστίες υπερμετάδοσης εξαιτίας της έλλειψης μέτρων, πράγμα που στα λόγια αναγνωρίζεται και στην Ελλάδα, χωρίς όμως οι κυβερνήσεις να κάνουν κάτι για να σπάσουν τον κρίκο της υπερμετάδοσης και να προστατέψουν τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους.

Η σημερινή εξέλιξη με την πανδημία είναι μια πρόσθετη απειλή για τους εργαζόμενους και τους κατοίκους της περιοχής, δίπλα στον μολυσμένο αέρα και το έδαφος, στη χωματερή, στον κίνδυνο ενός μεγάλου βιομηχανικού ατυχήματος, εκεί όπου οι αυλές των σπιτιών σχεδόν εφάπτονται με την περίφραξη των επιχειρήσεων... Η αγωνιστική διεκδίκηση μέτρων για την προστασία της υγείας και της ζωής τους είναι τώρα αναγκαία όσο ποτέ!

https://www.rizospastis.gr/

Στους ίδιους δρόμους της υποχρηματοδότησης η υγεία.

                 ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

Η πανδημία απέδειξε σε όλο τον κόσμο, ότι τα αδιέξοδα του καπιταλισμού κοστίζουν σε ζωές και σε επιδείνωση της ποιότητας ζωής για τους εργαζόμενους και το λαό. Η εργατική τάξη είναι ανάγκη να παλέψει για δημόσιο καθολικό και δωρεάν σύστημα Υγείας, αξιοποιώντας όλα τα σύγχρονα επιτεύγματα της επιστήμης, της έρευνας και της τεχνολογίας. Για την κάλυψη των αναγκών μας που εμποδίζουν οι εργοδότες και τα κέρδη τους

Την ώρα που η χώρα μετρά εκατοντάδες νεκρούς την ημέρα από την πανδημία και η φτώχεια εξαπλώνεται σε όλο και περισσότερα λαϊκά νοικοκυριά, η κυβέρνηση κάνει τα πάντα για να διαχειριστεί την κρίση σε όφελος των επιχειρηματικών ομίλων.

Τα νούμερα του Κρατικού Προϋπολογισμού είναι αδιάψευστος μάρτυρας του τί έχει ακόμη να περάσει πάνω από τις πλάτες της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Μόνο οι έμμεσοι φόροι (ΦΠΑ, Φόροι Κατανάλωσης κλπ) που τους πληρώνουν οι εργαζόμενοι αυξάνονται κατά 2,6 εκατ. Ενώ απ’ την άλλη τα κονδύλια για την Υγεία περικόπτονται κατά 600 εκ. ευρώ. Πού πάνε λοιπόν τα δισεκατομμύρια που συγκεντρώνονται από τη βαριά φοροληστεία που επέβαλαν στην εργατική τάξη και στα φτωχά λαϊκά στρώματα;

Στους επιχειρηματικούς ομίλους, που έχουν φιλική συμμετοχή περίπου 5% στους συνολικούς φόρους!

Στον τομέα της Υγείας η κυβέρνηση έγραψε στα παλιά της τα παπούτσια τις προτάσεις των υγειονομικών και των Συνδικάτων, για αποκλειστικό δημόσιο σύστημα υγείας με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης. Αρνήθηκε την πραγματική επίταξη του ιδιωτικού τομέα της Υγείας, όπως και τις προσλήψεις του αναγκαίου ιατρικού, νοσηλευτικού προσωπικού, τη δημιουργία των αναγκαίων ΜΕΘ, την επαναλειτουργία των νοσοκομείων που έκλεισε η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Στον προϋπολογισμό δεν υπάρχει καμιά πρόβλεψη για μονιμοποίηση των 4.000 εργαζομένων που δουλεύουν 4 χρόνια τώρα μέσα στα νοσοκομεία και στις δομές Υγείας. Αντίθετα, μειώνει κατά 600 εκατ. τις δαπάνες για την Υγεία, συνεχίζοντας την πολιτική που απαξιώνει το δημόσιο σύστημα για να ενισχυθούν οι μεγάλοι ιδιώτες, αυξάνοντας τις τιμές στα τεστ των ιδιωτικών εργαστηρίων, δηλώνοντας κυνικά ότι ακόμα και τα πιο αναγκαία μέτρα για την προστασία του λαού εξαρτώνται από το «εύλογο κέρδος» τους.

Οι εργαζόμενοι έχουν έρθει αντιμέτωποι από την αρχή της πανδημίας με σωρεία μέτρων που περιλαμβάνουν νέες σαρωτικές ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις και στο εισόδημα όπως:

• Διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου, σε βάρος των εργαζομένων με απλήρωτες υπερωρίες.

• Κατάργηση του 8ωρου και επιβολή 10ωρης δουλειάς.

• Εκ περιτροπής εργασία με το 50% του μισθού.

• Αναστολή συμβάσεων, που ανοίγει το δρόμο των απολύσεων.

• Παράταση στο πάγωμα του κατώτατου μισθού.

Απέναντι σε ένα Προϋπολογισμό που είναι δηλητήριο για τη ζωή των εργαζομένων και συνεχίζει το έγκλημα σε βάρος της υγείας και των δικαιωμάτων του λαού, απαιτούμε:

• Αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν Σύστημα Υγείας για όλους. Κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης. Κέντρα Υγείας πλήρως εξοπλισμένα με ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό, με πλήρες ιατρικό, νοσηλευτικό και άλλο υγειονομικό προσωπικό όλων των ειδικοτήτων.

• Να καταργηθούν οι έμμεσοι φόροι, ο ΦΠΑ στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, όλοι οι φόροι που ληστεύουν τα εργατικά, λαϊκά νοικοκυριά, όπως ο ΕΝΦΙΑ.

• Αφορολόγητο για τους εργαζόμενους, ατομικό 20.000 ευρώ με αύξηση 5.000 ευρώ για κάθε παιδί. Να φορολογηθεί το κεφάλαιο, με 45% στα κέρδη του.

• Την επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού στο Δημόσιο και της 13ης και 14ης σύνταξης, που είναι χρήματα δεδουλευμένα, χρήματα των ίδιων των εργαζομένων, των συνταξιούχων.

• Να δοθούν πραγματικές αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές.

Ασφάλιση, Υγεία, σύνταξη, Δουλειά

Δε θα τα χαρίσουμε στα αφεντικά

Το ... «μάννα εξ ουρανού»

 

Το ... «μάννα εξ ουρανού»

Στη χώρα μας ολοένα και πιο συχνά η κυβέρνηση επικαλείται τον εμβολιασμό ως το «μάννα εξ ουρανού», που θα θέσει υπό έλεγχο την πανδημία, θα εκτονώσει την πίεση στα χειμαζόμενα νοσοκομεία, θα αποκαταστήσει την «κανονικότητα» στην οικονομία, προβλέποντας από τώρα ακόμα και μια «καλή τουριστική σεζόν» για το ερχόμενο καλοκαίρι.

Η προσπάθεια αυτή της κυβέρνησης να καλλιεργήσει προσδοκίες ότι «όπου να 'ναι τελειώνουμε με την πανδημία», την ώρα που οι νεκροί καθημερινά παραμένουν κοντά στους 100, οι διασωληνωμένοι στους 600 και τα lockdown δεν αποδίδουν τους προσδοκώμενους ρυθμούς μείωσης των κρουσμάτων, μόνο τυχαία δεν είναι.

Η κυβέρνηση προσπαθεί να κρύψει κάτω από την προσδοκία του εμβολιασμού - που δίκαια έχει ο λαός - τις τεράστιες ευθύνες της για το χάλι στην Υγεία, για την πολιτική που μας έφερε ως εδώ και θα συνεχιστεί και μετά την πανδημία, ανεξάρτητα από το εμβόλιο.

Οπως θα συνεχίζεται και η πίεση στο σύστημα της Υγείας, που καθιστά αναγκαίο να ενταθούν οι αγωνιστικές διεκδικήσεις για την ενίσχυσή του, να αξιοποιηθεί η όποια ύφεση της πανδημίας με το εμβόλιο για ουσιαστική θωράκιση της πρόληψης και των νοσοκομείων.

Αυτό είναι αναγκαίο γιατί:

Ακόμα κι αν ο εμβολιασμός ξεκινούσε σήμερα, θα χρειαστούν πολλοί μήνες μέχρι να χτιστεί ένα αποτελεσματικό τείχος ανοσίας και προστασίας του γενικού πληθυσμού. Θυμίζουμε ότι με βάση το εμβολιαστικό πρόγραμμα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, που και σ' αυτό προσπαθεί να βουλώσει τρύπες με μετακινήσεις υγειονομικών, θα εμβολιάζονται περίπου 2 εκατ. άνθρωποι το μήνα. Που σημαίνει ότι για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, ανάλογα και με την αποτελεσματικότητα του εμβολίου, οι ανάγκες του συστήματος Υγείας για όσους ασθενήσουν από Covid ενόσω εξελίσσεται ο εμβολιασμός θα παραμείνουν μεγάλες, χωρίς να αποκλείεται μάλιστα και ένα τρίτο κύμα της πανδημίας.

Οι «εξαιρέσεις» που τίθενται από τους πρώτους κιόλας εμβολιασμούς σε ομάδες του πληθυσμού, είτε επειδή υπήρξαν παρενέργειες (έστω και περιορισμένες) «στην πράξη», όπως στην περίπτωση των αλλεργικών ασθενών στη Μ. Βρετανία, είτε επειδή δεν έγιναν επαρκείς δοκιμές σε κατηγορίες του πληθυσμού, όπως έγκυες και θηλάζουσες γυναίκες και άλλοι, φανερώνουν ότι υπάρχει ακόμα δρόμος για να μπορέσει ο εμβολιασμός να γίνει καθολικός, ότι σημαντικά τμήματα του πληθυσμού θα μένουν «εκτός».

Ακόμα κι αν η ροή των ασθενών με Covid μειωθεί στα νοσοκομεία, η μετατροπή τους όλο το προηγούμενο διάστημα σε «μιας νόσου» έχει απογειώσει τις ανάγκες για χρόνιους και έκτακτους ασθενείς, που χρειάζονται επειγόντως φροντίδα αλλά παραμένουν για μήνες αποκλεισμένοι από το δημόσιο σύστημα Υγείας. Αρκεί να σκεφτεί κανείς πόσα χειρουργεία έχουν αναβληθεί ή πόσο έχουν μακρύνει οι λίστες αναμονής για την εξέταση ακόμα και σοβαρά πασχόντων. Οι ασθενείς αυτοί θα παραμένουν στο περίμενε όσο το σύστημα της Υγείας παραμένει υποστελεχωμένο και φρακαρισμένο στην πρώτη έκτακτη ανάγκη για προσαρμογές.

Οι ανάγκες πρόσβασης σε υπηρεσίες του δημόσιου συστήματος Υγείας μεγαλώνουν και για όσους νόσησαν από τον κορονοϊό και τώρα βρίσκονται στη φάση της αποκατάστασης, χρειάζονται όμως διαρκή ιατρική παρακολούθηση και φροντίδα, για τυχόν πιο μόνιμες βλάβες στην υγεία τους, όπως προειδοποιούν και οι επιστήμονες που παρακολουθούν τη συμπεριφορά του ιού.

Η ίδια η διαδικασία του εμβολιασμού για τον κορονοϊό, με ένα νέο εμβόλιο για μια νέα νόσο, απαιτεί ένα ανεπτυγμένο δημόσιο σύστημα Υγείας, με επάρκεια σε προσωπικό για τον εμβολιασμό και για τη συστηματική παρακολούθηση του πληθυσμού που θα εμβολιαστεί, για την έγκαιρη επέμβαση όπου εντοπιστούν τυχόν προβλήματα, για την απόκτηση επιστημονικής γνώσης για κρίσιμα ζητήματα, όπως είναι η ανταπόκριση σε διαφορετικές κατηγορίες του πληθυσμού, το κατά πόσο οι εμβολιασμένοι μεταδίδουν ή όχι κ.ά.

Ο,τι και να γίνει, εμβόλιο για την αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων και στην Υγεία δεν πρόκειται να υπάρξει ποτέ! Μοναδική «ασπίδα» για τον λαό και όπλο για να υπερασπιστεί την υγεία και τις ανάγκες του από το σύστημα που τις βάζει στη ζυγαριά του κόστους - οφέλους για το κεφάλαιο, είναι ο αγώνας για ένα αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας για όλους, με έμφαση στην πρόληψη, που θα αξιοποιεί όλα τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας για να θεραπεύει τον λαό και να καλυτερεύει την ποιότητα της ζωής του.

Όταν ποντάρεις στον τυχερό αριθμό 9 με τουλάχιστον 3,5 ευρώ

 

Αλγόριθμος;

Τις αργίες των Χριστουγέννων θα τις περάσουμε φέτος στα σπίτια μας, με παρέα το πολύ μια οικογένεια ακόμα, όπως ανακοίνωσε τις προάλλες ο πρωθυπουργός, βάζοντας στα 9 άτομα το όριο των «συναθροίσεων» σε εσωτερικούς χώρους. Είναι όμως να πονοκεφαλιάζει κανείς, ψάχνοντας να βρει ποιο επιστημονικό πρωτόκολλο και ποιος ...υγειονομικός αλγόριθμος οδηγεί στον μαγικό αριθμό 9 (ούτε 8, ούτε 10) για τις χριστουγεννιάτικες μαζώξεις στο σπίτι. Και το λέμε αυτό, γιατί μόλις πριν από λίγες μέρες, απαγορεύτηκαν οι συναθροίσεις άνω των τριών (!) για να μη διαδίδεται τάχα ο ιός σε εξωτερικούς χώρους, ενώ έπεσαν και πρόστιμα σε εργαζόμενους και συνδικαλιστές που βάδιζαν δυο - δυο, για μη συμμόρφωση με τις απαγορεύσεις. Στην προσπάθειά της να προσαρμόσει τα πρωτόκολλα διαχείρισης της πανδημίας στις προτεραιότητες της αντιλαϊκής της πολιτικής, η κυβέρνηση εκτίθεται και αυτογελοιοποιείται. Επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά ότι οι απαγορεύσεις σε βάρος σωματείων και φορέων, που έτσι κι αλλιώς τηρούν όλα τα προβλεπόμενα μέτρα προστασίας, έχουν στόχο την τρομοκράτηση και την περιστολή των λαϊκών διεκδικήσεων και όχι βέβαια την προστασία της υγείας των εργαζομένων και του λαού. Τα παραδείγματα που έχουν μαζευτεί είναι πλέον πολλά και ξεσκεπάζουν την άθλια προσπάθεια της κυβέρνησης να συκοφαντήσει και να καταστείλει τις δίκαιες διεκδικήσεις των εργαζομένων και του λαού.

Με 3,5 ευρώ!

Σε μόλις 3,5 ευρώ για κάθε εργάσιμη μέρα από την αρχή της πανδημίας και μέχρι το τέλος Νοέμβρη αντιστοιχούν τα μέτρα «στήριξης της απασχόλησης» που διαφημίζει η κυβέρνηση, σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα ο Γ. Βρούτσης. Στην πράξη, ακόμα κι αυτό το ποσό είναι μικρότερο, καθώς ένα μεγάλο μέρος κατευθύνθηκε στις επιχειρήσεις (κάλυψη ασφαλιστικών εισφορών, επιδότηση μισθών κ.τ.λ.). Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον υπουργό, από την αρχή της πανδημίας (μέσα Μάρτη) και μέχρι και το τέλος Νοέμβρη, τα μέτρα αυτά για 3.429.710 δικαιούχους (εργαζόμενους και επιχειρήσεις), κοστολογούνται στα 2,520 δισ. ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι κατά μέσο όρο, χωρίς μάλιστα να αφαιρεθεί το ποσό που πήγε στις επιχειρήσεις και δεν εισέπραξαν ποτέ οι εργαζόμενοι, αναλογούν σε καθέναν από αυτούς λιγότερα από 3,5 ευρώ για κάθε εργάσιμη μέρα! Και ενώ αυτή είναι η δραματική κατάσταση που διαμορφώνεται για την εργατική - λαϊκή οικογένεια, ο Γ. Βρούτσης, χωρίς ίχνος ντροπής, δήλωσε πως «η κυβέρνηση αποδεικνύει συνεχώς την αποτελεσματική και υπεύθυνη διαχείριση της κρίσης για την προστασία των ανέργων, των εργαζομένων και των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων»! Οσον αφορά τις αναστολές συμβάσεων για τον μήνα Νοέμβρη, το συνολικό ποσό ανέρχεται σε 439,975 εκατ. ευρώ και αφορά 674.871 εργαζόμενους. Αυτό σημαίνει ότι σε κάθε εργαζόμενο αντιστοιχούν 651,9 ευρώ, στο ύψος του κατώτερου, και όχι 800 ευρώ, όπως ψευδώς διαφήμιζε η κυβέρνηση.

Ανακοίνωση -καταγγελία

 

                                               ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ-ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Στις 6/12 /20 αστυνομικά όργανα ζήτησαν  να μάθουν από υπαλλήλους της security για την παρουσία των πανό του σωματείου και της ΕΝΙΘ  στην κεντρική είσοδο του νοσοκομείου. θεωρούμε αυτή τη στάση μέρος της γενικότερης τρομοκρατικής επίθεσης που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση για να καταστείλει κάθε διαφορετική άποψη. Να αποσιωπήσει  κάθε αντίλογο  στην εγκληματική στάση της.  Αυτής που αφήνει ουσιαστικά το λαό  απροστάτευτο και το σύστημα υγείας γυμνό με τη βαθιά υποστελέχωση και με ένα προϋπολογισμό για την υγεία κατά 600 εκατομμύρια φτωχότερο.

Προφανώς η οργανωμένη διαμαρτυρία του σωματείου στην φιέστα του πρωθυπουργού την προηγούμενη εβδομάδα ενόχλησε αρκετά. 

Η πολιτική διαχείριση του καρότου έχει παρέλθει και έχει αφήσει στη θέση της αυτής του μαστιγίου. Η καταστολή αποτελεί προϋπόθεση για την εφαρμογή  όλων των αντεργατικών μέτρων.  

Έκφραση της πολιτικής τρομοκράτησης ήταν και οι παρεμβάσεις της αστυνομίας σε αγωνιστικές διεκδικήσεις εργαζόμενων σε διάφορα νοσοκομεία σαν και αυτή που έγινε στον Άγιο Δημήτριο την Πέμπτη 10/12. Πρόσφατες είναι και  οι διαδικασίες ΕΔΕ που προχώρησαν διοικήσεις νοσοκομείων σε συναδέλφους που νόσησαν από covid19 καταλογίζοντάς τους ευθύνη για αυτό. Δεν ξεχνούμε και τις αδικαιολόγητες βιαιοπραγίες αστυνομικών προς εργαζόμενους άλλων κλάδων  που διεκδικούν μέτρα υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς τους. Μπροστά είναι και το αντεργατικό νομοσχέδιο για τη 10ωρη εργασία και ο νέος προϋπολογισμός με τον κατά 600εκ φτωχότερο για την υγεία. 

Αυτοί επιθυμούν σιγή νεκροταφείου, βουλωμένα στόματα και πειθήνιους εργαζόμενους αλλά ταυτόχρονα να ψηφίζονται οι αντεργατικοί νόμοι  δίκην πολυβόλου.

Τους λέμε ότι θα μας βρίσκουν μπροστά τους. 

Καταγγέλλουμε κάθε παρέμβαση στις δραστηριότητες των σωματείων και στις διεκδικήσεις των εργαζόμενων.

Το σωματείο θα διεκδικεί

• γενναία αύξηση των δαπανών για την υγεία 

• μαζικές προσλήψεις υγειονομικών

• μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων. 

• μαζικά τεστ στην κοινότητα.

• επίταξη του ιδιωτικού τομέα.

Το παραπάνω κείμενο προτάθηκε από την ΑΣΥ ως ψήφισμα του σωματείου στις παρατάξεις του Δ.Σ. Ενιαίο Ψηφοδέλτιο και Ενωτική Πρωτοβουλία και ακόμη παίρνεται απόφαση.

Ρωτάμε: 

Μήπως θεωρούν άνευ σημασίας οι παραπάνω παρατάξεις  την προσπάθεια καταστολής και τη σιγή νεκροταφείου στους εργασιακούς χώρους;

Μήπως  θεωρούν άνευ σημασίας τη μείωση των δαπανών στην υγεία;

Μήπως θεωρούν άνευ σημασίας τα υποστελεχωμένα νοσοκομεία;

Μήπως  θεωρούν άνευ σημασίας την εργασιακή ομηρία των συμβασιούχων;

Μήπως θεωρούν άνευ σημασίας τη μαϊμού επίταξη του ιδιωτικού τομέα;

Μήπως θεωρούν άνευ σημασίας τα 10ωρα και τα 200 ευρώ κατώτατο μισθό;

Είναι πλέον ξεκάθαρο, ότι βολεύονται και παραβολεύονται, παρά τις κατά καιρούς αγωνιστικές τους κορώνες. Όσο για παλιότερες διακηρύξεις τους, που “καταδίκαζαν τη βία απ’ όπου και να προέρχεται”, αποδεικνύεται πόσο κάλπικες ήταν.

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ

ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

Έφυγε ο νοσηλευτής, συνάδελφος, συναγωνιστής Γιώργος.

 Το Σωματείο και σύσσωμη η οικογένεια των εργαζομένων του Νοσοκομείου μας, αποχαιρετούν σήμερα με βαρύ πόνο και ανείπωτη θλίψη τον δικό μας, Γιώργο Γεωργιάδη.

Ο Γιώργος υπήρξε πατέρας, σύζυγος, φίλος, μα πάνω και πέρα από όλα Νοσηλευτής. Ένας άνθρωπος που αγάπησε και στήριξε τη νοσηλευτική επιστήμη, που πρωτοπόρησε, που την πήγε ένα βήμα μπροστά.Ένας ακάματος σκαπανέας, από όποιο μετερίζι κι αν βρέθηκε.Βαθιά ανθρώπινος, δίδαξε ήθος και αυταπάρνηση, αγωνίστηκε, πλήγωσε και πληγώθηκε.

Στο Γιώργο δεν αξίζουν δακρύβρεχτες νεκρολογίες. Δεν έζησε μεμψιμοιρώντας κι είναι βέβαιο, πως και τώρα που η επιβλητική του παρουσία δεν είναι πια ανάμεσά μας, δε θα ήθελε κάτι τέτοιο να συνοδεύει τον χαμό του.

Τον αποχαιρετούμε με την υπόσχεση πως θα βαδίσουμε στα χνάρια του, με την ελπίδα πως η δική του απώλεια θα είναι η τελευταία στο μακρύ και δύσβατο δρόμο που περπατάμε, με την πίστη πως θα αγωνιστούμε με κάθε μας ικμάδα, μέχρι κι ο τελευταίος ασθενής να βγει υγιής από τις κλινικές και τις μονάδες μας, με την πεποίθηση πως θα δώσουμε τη μάχη για ένα καλύτερο δημόσιο σύστημα υγείας που κι ο ίδιος αγάπησε και υπηρέτησε για περισσότερα από 30 χρόνια.

Όσο μεγάλος κι αν είναι πόνος της απουσίας θα είσαι πάντα δίπλα μας, στο Τμήμα των Επειγόντων Περιστατικών για το οποίο ήσουν πάντα τόσο περήφανος, στη Νοσηλευτική Υπηρεσία, να δίνεις κατευθύνσεις στους Προϊσταμένους σου σαν Τομεάρχης, στη Βραχεία Ογκολογική, δίπλα σ’ αυτούς που ζούνε καθημερινά τον πόνο και δίνουνε τη μάχη για τη ζωή.

Αγαπητέ Γιώργο,

Σε αποχαιρετούμε, σήμερα, στο τελευταίο, στο μεγάλο ταξίδι της ζωής σου. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει.

Δ.Σ. ΣΕΝΠ

Αυξάνεται η χρήση κάνναβης και τζόγου στους 16χρονους μαθητές

 

Η ανησυχία για την αύξηση της χρήσης κάνναβης στους 16χρονους μαθητές στην Ευρώπη και την Ελλάδα αποτυπώνεται στην Εκθεση του διεθνούς ερευνητικού προγράμματος ESPAD, επιβεβαιώνοντας την ανάγκη να δυναμώσει το μέτωπο απέναντι στην πολιτική της νομιμοποίησης των ναρκωτικών, στις αντιεπιστημονικές αντιλήψεις περί διαχωρισμού «μαλακών και αθώων» ναρκωτικών.

Τα ερευνητικά στοιχεία δίνουν πολύτιμες πληροφορίες που επιβάλλουν την ανάγκη πρωτογενούς πρόληψης, εντός κι εκτός σχολείων. Η Εκθεση βασίζεται στα ευρήματα επιστημονικής έρευνας η οποία διενεργήθηκε το 2019 σε 35 ευρωπαϊκές χώρες. Στην Ελλάδα, η έρευνα ESPAD διενεργείται ανά 4ετία.

Στην πανευρωπαϊκή έρευνα συμμετείχαν 99.647 συνολικά 16χρονοι μαθητές, συμπληρώνοντας ένα ανώνυμο ερωτηματολόγιο στις τάξεις τους. Στην Ελλάδα συμμετείχε πανελλήνιο αντιπροσωπευτικό δείγμα 17.733 μαθητών ηλικίας 16 - 18 ετών, εκ των οποίων οι 5.988 ήταν 16χρονοι.

Ευκολία πρόσβασης σε ναρκωτικές ουσίες

Η ουσία στην οποία απαντούν ότι έχουν πιο εύκολη πρόσβαση οι μαθητές είναι η κάνναβη με 32% και ακολουθούν το MDMA (έκσταση) 14%, κοκαΐνη 13%, αμφεταμίνη 10%, μεθαμφεταμίνη 8,5%.

Ευκολία πρόσβασης σε κάνναβη: Μέσος όρος Ευρώπης 32% - Ελλάδα 28%

Οι χώρες όπου φαίνεται ότι οι μαθητές έχουν μεγαλύτερη ευκολία πρόσβασης στην κάνναβη είναι: Ολλανδία 51%, Δανία 48%, Γερμανία 42%, Αυστρία 42%, Ισπανία 41%, Ιταλία 37%, Γαλλία 34%. Οι περισσότερες είναι χώρες όπου έχει αποποινικοποιηθεί η χρήση κάνναβης.

Ευκολία πρόσβασης σε MDMA (έκσταση): Μέσος όρος Ευρώπης 14% - Ελλάδα 9,5%

Χώρες όπου οι μαθητές δηλώνουν ότι έχουν υψηλή ευκολία πρόσβασης σε MDMA με πάνω από 20% είναι η Ολλανδία, η Σλοβενία, η Σλοβακία, η Τσεχία και η Δανία.

Ευκολία πρόσβασης σε κοκαΐνη: Μέσος όρος Ευρώπης 13% - Ελλάδα 14%

Οι χώρες που παρουσιάζουν υψηλά ποσοστά ευκολίας πρόσβασης των μαθητών στην κοκαΐνη είναι: Δανία, Ιρλανδία (22%), Μάλτα, Σλοβενία, Σουηδία (20%) και Ιταλία (18%). Η Ελλάδα παρουσιάζει ευκολία προσβασιμότητας λίγο πάνω από τον μέσο όρο των μαθητών της Ευρώπης, όσο ακριβώς και η Ολλανδία (14%).

Χώρες που παρουσιάζουν υψηλή προσβασιμότητα σε όλες τις ουσίες

Υπάρχουν ορισμένες χώρες όπου οι μαθητές απαντούν ότι έχουν υψηλά ποσοστά πρόσβασης σε όλες τις ουσίες. Αυτές είναι: Ολλανδία, Ιταλία, Ισπανία, Δανία, Σλοβακία, Τσεχία.

Χρήση ναρκωτικών στους μαθητές της Ευρώπης

Το 2,4% των μαθητών της Ευρώπης έχει κάνει χρήση κάνναβης πρώτη φορά πριν από τα 13 έτη. Οι χώρες με τα υψηλότερα ποσοστά στην πρώιμη χρήση κάνναβης πριν από τα 13 έτη είναι η Γαλλία (4,5%), η Ιταλία (4,4%) και η Κύπρος (3,6%). Η χρήση πριν από τα 13 έτη στους μαθητές της Ευρώπης σε άλλες ουσίες είναι: MDMA 0,5%, αμφεταμίνες 0,5% και κοκαΐνη 0,4%. Στην Ελλάδα πρώιμη χρήση κάνναβης πριν από τα 13 έτη δηλώνει το 1,2% των μαθητών, ενώ την τελευταία 20ετία παρουσιάζεται μικρή ανοδική τάση κατά 0,4%.

Η μέση χρήση ναρκωτικών στους μαθητές στην Ευρώπη, έστω και μια φορά στη ζωή τους, είναι 17% και οφείλεται κυρίως στην υψηλή μέση χρήση κάνναβης (16%). Τα μεγαλύτερα ποσοστά χρήσης ναρκωτικών στις μαθητικές ηλικίες της Ευρώπης είναι σε Τσεχία (29%), Ιταλία (28%), Λετονία (27%), Σλοβακία (25%).

Η χρήση στους μαθητές της Ευρώπης ανά ουσία είναι: Κάνναβη 16%, MDMA 2,3%, αμφεταμίνες 1,7%, κοκαΐνη 1,9%, LSD 2,1%. Η χρήση στους μαθητές της Ευρώπης παρουσιάζει μια αύξηση από το 1995 μέχρι το 2011 και από τότε μέχρι σήμερα παρουσιάζει σταθερότητα και μικρή πτώση σε κάποιες ουσίες. Η μέση χρήση ναρκωτικών αλλά και κάνναβης στους Ελληνες μαθητές είναι 8,2%.

Χρήση κάνναβης στους μαθητές της Ευρώπης

Η κάνναβη είναι το πιο διαδεδομένο ναρκωτικό στους μαθητές με χρήση 16%, με τις χώρες που παρουσιάζουν τα υψηλότερα ποσοστά να είναι η Τσεχία (28%) και η Ιταλία (27%). Η χρήση κάνναβης στους Ελληνες μαθητές είναι 8,5%. Ορισμένα αποκαλυπτικά στοιχεία είναι τα εξής:

Το 13% των μαθητών έχει κάνει χρήση κάνναβης τους τελευταίους 12 μήνες. Χώρες με τα υψηλότερα ποσοστά είναι η Γαλλία (15%), η Ιταλία (13%), η Ολλανδία (13%) και η Ισπανία (12%). Η χρήση κάνναβης τους τελευταίους 12 μήνες στους Ελληνες μαθητές είναι 4,2%.

Το 13% των μαθητών έχει κάνει χρήση κάνναβης τις τελευταίες μέρες. Χώρες με υψηλά ποσοστά είναι η Ιταλία (15%), η Γαλλία (13%) και η Ολλανδία (13%). Η χρήση κάνναβης τους τελευταίους 12 μήνες στους Ελληνες μαθητές είναι 4,6%.

Με βάση την κλίμακα CAST (Cannabis Abuse Screeing Test) ο επιπολασμός μαθητών υψηλού κινδύνου χρηστών κάνναβης στην Ευρώπη είναι 4%. Χώρες με υψηλά ποσοστά είναι η Γαλλία (7,2%), η Γερμανία (7%), η Σλοβενία (6,3%), η Ιταλία (6,2%) και η Αυστρία (6%). Η χρήση υψηλού κινδύνου στους Ελληνες μαθητές είναι 2,9%.

Οι τάσεις της χρήσης κάνναβης δείχνουν άνοδο στη χρήση σε όλη τη διάρκεια της ζωής (από 11% το 1995 σε 16% το 2019) και στη χρήση τις τελευταίες 30 μέρες (από 4,1% το 1995 σε 7,4% το 2019).

Το 2% των μαθητών της Ευρώπης έχουν κάνει χρήση ναρκωτικής ουσίας (εκτός κάνναβης). Μετά την κάνναβη τα πιο διαδεδομένα ναρκωτικά ήταν το MDMA, το LSD, η κοκαΐνη και η αμφεταμίνη. Τα πιο υψηλά ποσοστά χρήσης LSD βρέθηκαν σε Λετονία και Εσθονία με 5% αντίστοιχα.

Ο μέσος όρος χρήσης ηρεμιστικών χαπιών χωρίς ιατρική συνταγή στους μαθητές της Ευρώπης ήταν 9,2%, με χώρες με υψηλή χρήση να είναι η Σλοβακία (23%), η Λετονία (22%) και η Λιθουανία (21%). Στην Ελλάδα χρήση ηρεμιστικών χαπιών χωρίς ιατρική συνταγή δηλώνει το 3,5% των μαθητών. Χρήση αναβολικών χαπιών δηλώνει το 1% των μαθητών της Ευρώπης, με την Κύπρο να είναι στις χώρες με την πιο υψηλή χρήση με 2%. Η κατηγορία χρήση χαπιών χωρίς ιατρική συνταγή είναι η μόνη κατηγορία όπου οι μαθήτριες υπερτερούν από τους μαθητές σε σχέση με όλες τις άλλες ναρκωτικές ουσίες, όπου τα αγόρια είναι περισσότερα σε όλες τις κατηγορίες.

Θλιβερή «πρωτιά» στον τζόγο για τους Ελληνες μαθητές«Τα υψηλά επίπεδα αποδοχής του τζόγου στις ευρωπαϊκές κοινωνίες και η κουλτούρα του τζόγου στο οικογενειακό περιβάλλον έχουν αναγνωριστεί ως σημαντικοί παράγοντες για την είσοδο και τη μετάβαση των εφήβων στον προβληματικό τζόγο», είναι μια από τις διαπιστώσεις της Ερευνας.

Ποσοστό 22% των 16χρονων στην Ευρώπη αναφέρουν ότι έχουν στοιχηματίσει χρήματα τουλάχιστον μία φορά τους τελευταίους 12 μήνες, κυρίως σε λοταρίες (κληρώσεις), ενώ σε ποσοστό 7,9% έχουν στοιχηματίσει χρήματα διαδικτυακά. Σ' ένα μέσο ευρωπαϊκό ποσοστό 5%, οι 16χρονοι που στοιχημάτισαν τους τελευταίους 12 μήνες εμπίπτουν στην κατηγορία της προβληματικής ενασχόλησης με τον τζόγο.

«Η Ελλάδα βρίσκεται στην κορυφή των χωρών, με τα υψηλότερα ποσοστά στον τζόγο», διαπιστώνεται. Ενας στους 3 16χρονους στη χώρα μας έχει στοιχηματίσει χρήματα τουλάχιστον μία φορά μέσα στους τελευταίους 12 μήνες (33%) έναντι σχεδόν ενός στους 4 (22%) σε μέσο ευρωπαϊκό επίπεδο.Τα υψηλότερα ποσοστά παρατηρούνται στην κατηγορία λοταρίες/κληρώσεις (74% επί όσων στοιχημάτισαν στην Ελλάδα, έναντι 49% πανευρωπαϊκά) και το ποσοστό στην κατηγορία προβλέψεις σε αθλήματα είναι 30% όσων στοιχημάτισαν στην Ελλάδα (έναντι 45% πανευρωπαϊκά). Η υπερβολική ενασχόληση με τον τζόγο αντιστοιχεί σε 7,7% και η παθολογική ενασχόληση σε 4,6%.

Οι ευθύνες των μέχρι τώρα κυβερνήσεων για την εξάπλωση του τζόγου είναι εγκληματικές, καθώς εδώ και δεκαετίες, με μπροστάρη το κράτος, καλλιεργούνται ψεύτικες ελπίδες, διαμορφώνοντας στάση ζωής με «εύκολο χρήμα» και «τύχη», δημιουργώντας παραίτηση κι απόσταση από την αγωνιστική διεκδίκηση των δικαιωμάτων.

ΚΛΕΙΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΓΙΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ Μεγαλώνει η ανισοτιμία στην πρόσβαση στη μόρφωση

ΚΛΕΙΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΓΙΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ

Μεγαλώνει η ανισοτιμία στην πρόσβαση στη μόρφωση

Οι όροι με τους οποίους λειτουργεί η τηλεκπαίδευση χτυπούν κι άλλο το δικαίωμα στη γνώση

Οσο τα σχολεία παραμένουν κλειστά στο μεγαλύτερο πια μέρος του πλανήτη, όπως φαίνεται και στη χώρα μας αναδεικνύεται όλο και περισσότερο η ανισότιμη πρόσβαση των μαθητών στη γνώση, η οποία, στις συνθήκες υπό τις οποίες διεξάγεται η τηλεκπαίδευση, μεγαλώνει εκρηκτικά.

Πριν από λίγες μέρες η «Γιούνισεφ» επισήμανε ότι οι οικογένειες 1,3 δισεκατομμυρίων παιδιών ηλικίας 3 με 17 ετών σε όλο τον πλανήτη δεν διαθέτουν κανένα είδος σύνδεσης στο διαδίκτυο. Στις ηλικίες 15 - 24 ετών, το ποσοστό αυτών που δεν έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο από το σπίτι τους είναι 63%. Υπολογίζεται ότι τα 2/3 των παιδιών σχολικής ηλικίας παγκοσμίως δεν έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο, αν και η πανδημία έχει καταστήσει την τηλεκπαίδευση σχεδόν τον μόνο τρόπο συμμετοχής στην Εκπαίδευση.

Αν όμως κάποιος θεωρεί ότι αυτά τα προβλήματα είναι υπόθεση μόνο των παιδιών από τις «υποανάπτυκτες χώρες», κάνει λάθος.

Σε πλήθος χωρών εντείνονται οι προβληματισμοί για τις επιπτώσεις που έχει στους μαθητές το παρατεταμένο κλείσιμο των σχολείων, το ότι δεν διασφαλίζεται η λειτουργία τους με υγειονομικά πρωτόκολλα που θα υπηρετούν πραγματικά την όσο το δυνατόν μικρότερη διατάραξη της εκπαιδευτικής διαδικασίας, αφού η διά ζώσης εκπαίδευση είναι αναντικατάστατη, όπως από την πρώτη στιγμή έχουν τονίσει οι εκπαιδευτικοί, ως οι πλέον αρμόδιοι.

Μεγαλώνουν τα κενά σε στοιχειώδεις γνώσεις

Τον περασμένο Σεπτέμβρη, στη Γαλλία, οι ετήσιες εξετάσεις αξιολόγησης που γίνονται για να καταγραφεί το επίπεδο των γνώσεων σε βασικά μαθήματα, όπως η Γλώσσα και τα Μαθηματικά, κατέγραψαν σοβαρές αδυναμίες στους μαθητές Δημοτικού. Οι εκπαιδευτικοί τα συνδέουν με το 6μηνο που μεσολάβησε, καθώς την άνοιξη τα σχολεία ήταν κλειστά και ακολούθησε το καλοκαίρι. Από τότε άλλωστε ήταν συνεχείς οι καταγγελίες εκπαιδευτικών για το πρόγραμμα «Εκπαίδευση από Απόσταση» που λάνσαρε το γαλλικό υπουργείο Παιδείας, αν και υπήρχαν σχολεία όπου το 40% των μαθητών δεν είχαν καν ηλεκτρονικό υπολογιστή στο σπίτι. Στη Νορμανδία το ποσοστό αυτό σε κάποιες περιοχές έφτανε μέχρι και το 75%.

Σχολιάζοντας τα αποτελέσματα αυτών των εξετάσεων, ακόμα και οι επικεφαλής της DGESCO (Direction Generale de l'Enseignement Scolaire - Γενική Διεύθυνση Σχολικής Εκπαίδευσης, υπάγεται στο υπουργείο Παιδείας) αναγνώριζαν ότι «δεν μπορούμε να αντικαταστήσουμε το σχολείο διά ζώσης, ειδικά όσον αφορά την απόκτηση βασικών γνώσεων».

Δάσκαλοι διαφόρων δημόσιων σχολείων δήλωναν ότι «επειδή τώρα ξεκινάει η εκπαιδευτική χρονιά, είναι λίγο νωρίς για να διαμορφώσουμε ακριβή εικόνα ως προς το φαινόμενο εγκατάλειψης του σχολείου από ορισμένους μαθητές, αλλά διαπιστώνουμε ότι πολλοί έχουν χάσει τα "αντανακλαστικά εργασίας" (συμμετοχή τους στο μάθημα, επιμέλεια και συνέπεια στις εργασίες κ.λπ.)». Καθηγητές λυκείων, παρατηρώντας τη συμπεριφορά των μαθητών τους μετά την επιστροφή, συμπέραιναν ότι «έχουν γίνει λίγο νευρικοί ως προς τις γνώσεις τους, δεν τολμούν να πουν ότι δεν γνωρίζουν κάτι (...) Βλέπουμε καθαρά ότι υπήρχε πολύς καιρός για να χάσουν τους ρυθμούς τους». Τέλος, εκπαιδευτικοί από επαγγελματικά λύκεια (στα οποία φοιτούν πολύ περισσότερα παιδιά εργατικών - λαϊκών οικογενειών) εντόπιζαν ότι «δυστυχώς, όσοι είχαν την τάση να εγκαταλείψουν το σχολείο πριν και στη διάρκεια της πρώτης καραντίνας, τώρα έχουν την τάση να έχουν απανωτές απουσίες».

«Εκτοξεύεται η ανομοιογένεια»

Οσο τα σχολεία παραμένουν κλειστά σε δεκάδες χώρες της Ευρώπης, πληθαίνουν και οι δημόσιες τοποθετήσεις διαφόρων αστών επιστημόνων για τις συνέπειες που η κατάσταση αυτή θα έχει στο γνωστικό επίπεδο χιλιάδων παιδιών, με βάση και τους όρους που διεξάγεται η τηλεκπαίδευση.

Στα τέλη του Νοέμβρη, αναπτυξιακοί ψυχολόγοι από το Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης χαρακτήρισαν «θεαματικές» τις συνέπειες που έχει το κλείσιμο των σχολείων ειδικά στους μαθητές Δημοτικού, δεδομένων των ιδιαιτεροτήτων που έχουν αυτές οι ηλικίες και του ότι πολλές φορές οι γονείς αναλαμβάνουν «αναγκαστικά» και ρόλο «δασκάλου», με ό,τι πρόσθετες δυσκολίες αυτό προκαλεί ειδικά στους εργαζόμενους γονείς, που αυτήν την περίοδο μάλιστα μπορεί να δουλεύουν στο διπλανό (ή και στο ίδιο) δωμάτιο από εκείνο όπου το παιδί τους «κάνει μάθημα». Κι αυτό ενώ η οικονομική κατάσταση κάθε οικογένειας επηρεάζει καθοριστικά τους όρους που ένα παιδί συμμετέχει στην τηλεκπαίδευση, από το αν υπάρχει χώρος να «απομονωθεί» την ώρα του μαθήματος μέχρι το αν υπάρχει αξιοπρεπής σύνδεση και συσκευή, για να μη διακόπτεται συνεχώς η επαφή με την υπόλοιπη τάξη.

Μελέτη που έγινε με δεδομένα από σχολεία σε τέσσερα γερμανόφωνα καντόνια της Ελβετίας (και συγκρίνοντας αποδόσεις των μαθητών ένα δίμηνο πριν την καραντίνα και ένα δίμηνο στη διάρκεια της καραντίνας) κατέληξε ότι «όσο πιο μικρό είναι ένα παιδί, τόσο περισσότερο η διαδικασία της μάθησης επηρεάζεται και από την οικογένειά του, όμως οι καταστάσεις που βιώνει η οικογένεια κάθε παιδιού είναι πολύ διαφορετικές... Για τον γονιό που έχει ένα υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο, είναι πιο εύκολο να βοηθήσει το παιδί του, να του προσφέρει ένα πιο κατάλληλο μέρος για να μελετήσει ή ακόμα και σωστά εργαλεία», π.χ. υπολογιστή. Συμπληρώνουν οι ψυχολόγοι ότι «τα πιο μικρά παιδιά είναι πιο ευάλωτα στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει το οικογενειακό περιβάλλον τους εξαιτίας της πανδημίας, ειδικά τις οικονομικές» και παραπέμπουν σε έρευνες που έγιναν μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008, σχολιάζοντας: «Στη διάρκεια εκείνης της περιόδου, που σημαδεύτηκε από μεγάλη αύξηση της ανεργίας και τεράστια αβεβαιότητα (...) τα πιο μικρά παιδιά υπέφεραν πολύ από το άγχος των γονιών τους, τα οικονομικά τους προβλήματα και έγιναν πολύ περισσότερο θύματα βίας». Αναφερόμενοι δε στην πρόσφατη μελέτη, υπογραμμίζουν ότι μετά το κλείσιμο των σχολείων «εκτοξεύτηκε η ετερογένεια» των μαθητών, «κάποια παιδιά ξέχασαν αυτά που είχαν μάθει, άλλα έμειναν στάσιμα» και καταλήγουν: «Οταν το σχολείο δεν λειτουργεί, οι αιτίες για την αυξημένη ετερογένεια των μαθητών πρέπει να αναζητηθούν και στο ίδιο το παιδί και την οικογένειά του», αφού «παίζει ρόλο η κοινωνικοοικονομική κατάστασή τους».

ΣΥΛΛΟΓΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΗΣΗ ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ Σοβαρές ελλείψεις, «βολικές» για την πολιτική που αφήνει εκτεθειμένο τον λαό

 ΣΥΛΛΟΓΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΗΣΗ ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ

Σοβαρές ελλείψεις, «βολικές» για την πολιτική που αφήνει εκτεθειμένο τον λαό

Ηδη από τον Μάρτη του 2020, επιστήμονες επισημαίνουν σημαντικά κενά στα επιδημιολογικά δεδομένα σχετικά με την πανδημία στη χώρα μας, καθώς και έλλειψη διαφάνειας στην ενημέρωση. Αναδεικνύουν με παρεμβάσεις τους ότι όσο δεν υπάρχει ολοκληρωμένη συλλογή των στοιχείων, δεν μπορούν να σχεδιαστούν και στοχευμένα μέτρα για τον περιορισμό της πανδημίας.

Προφανώς όμως αυτή η έλλειψη δεν σχετίζεται με «ανικανότητα», αλλά αποτελεί συνειδητή επιλογή της κυβέρνησης: Αυτή η ασαφής εικόνα τής είναι βολική, αφού της επιτρέπει να σχεδιάζει και να υλοποιεί με λιγότερες αντιδράσεις την πολιτική στήριξης των επιχειρηματικών συμφερόντων, χωρίς τα αναγκαία μέτρα προστασίας του λαού, ακόμη και σήμερα με τους χιλιάδες νεκρούς από την πανδημία και εκατοντάδες ακόμη συνανθρώπους μας να δίνουν μάχη για τη ζωή τους στις ΜΕΘ.

Αν δεν γνωρίζουμε αν βασική εστία μετάδοσης του ιού στην κοινότητα είναι τα πάρτι της νεολαίας και οι «πλατείες» ή οι πολλαπλές συρροές κρουσμάτων σε εργασιακούς χώρους, στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς κ.ά., η κυβέρνηση μπορεί εύκολα να δείχνει το πρώτο, να παίρνει οριζόντια περιοριστικά μέτρα, αντί να υποχρεώνει τους εργοδότες να πάρουν μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς, αντί να υποχρεώνεται η ίδια να ενισχύσει άμεσα τα ΜΜΜ.

«Εκτός κάδρου» η υπερμετάδοση στους χώρους δουλειάς

Κι αυτό ενώ η ίδια η πείρα πλέον επιβεβαιώνει στην πράξη τον ρόλο που παίζουν στη διασπορά οι μεγάλες συρροές κρουσμάτων σε εργοστάσια και άλλους μεγάλους εργασιακούς χώρους.

Αποκαλυπτική ήταν η περίπτωση των βιομηχανιών επεξεργασίας τροφίμων στη Βόρεια Ελλάδα και αλλού. Μόνο από τα ΜΜΕ έγιναν γνωστά τα κρούσματα στις επιχειρήσεις επεξεργασίας κρεάτων σε Καβάλα και Ημαθία, σε επιχείρηση επεξεργασίας ελιάς στη Χαλκιδική. Αλλά και σε άλλους μεγάλους εργασιακούς χώρους, όπως τα διαλογητήρια και τα κονσερβοποιία στην περιοχή της Πέλλας και της Ημαθίας, όπου καταγράφηκαν εκατοντάδες κρούσματα σε εργαζόμενους. Υπενθυμίζεται μάλιστα ότι στις επιχειρήσεις αυτές απασχολούνταν εργαζόμενοι από 4 νομούς της Κ. Μακεδονίας.

Ποτέ η κυβέρνηση δεν έδωσε συγκεκριμένα στοιχεία για όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, ενώ προφανώς κρίσιμα στοιχεία δεν υπάρχουν καν, αφού σε καμία από αυτές τις περιπτώσεις δεν ακολούθησε πραγματική ιχνηλάτηση, ώστε να καταγραφεί πόσο συνέβαλαν στη διασπορά στην κοινότητα.

Αντίστοιχα, δεν υπήρξε καταγραφή στοιχείων από ελέγχους για τους χιλιάδες εργάτες γης που ήρθαν από τις γειτονικές χώρες για να απασχοληθούν κυρίως στις μεγάλες εκμεταλλεύσεις στον αγροτικό τομέα, τόσο στην Κεντρική Μακεδονία όσο και στην υπόλοιπη χώρα.

Δεν ίδρωσε το αυτί τους ούτε και με τα μαζικά κρούσματα που εκδηλώνονται σε επιχειρήσεις του εμπορίου, όπως σούπερ μάρκετ («Σκλαβενίτης», My Market κ.ά.).

Επιβεβαιώνεται μήνες τώρα ότι δεν τους ενδιαφέρει καθόλου η εξέλιξη της επιδημίας στους τόπους δουλειάς, αλλά και στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς που χρησιμοποιούν οι εργαζόμενοι για τη μετάβασή τους στην εργασία τους. Στην περίπτωση μάλιστα της Θεσσαλονίκης, με τον μικρό στόλο οχημάτων του ΟΑΣΘ, εξακολουθούν και σε συνθήκες περιοριστικών μέτρων, μέχρι και σήμερα δηλαδή, κάθε μέρα έως τις 7 και 8 το πρωί να στοιβάζονται οι εργάτες μέσα στα λεωφορεία.

Ελλιπή είναι τα στοιχεία ακόμη και για τις ευαίσθητες κλειστές δομές. Από τον Ιούλη έχουν να δημοσιοποιηθούν στοιχεία σχετικά με την εξέλιξη της πανδημίας στα Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης Προσφύγων και στις άλλες προσφυγικές δομές. Παράλληλα, δεν έχουν δημοσιοποιηθεί στοιχεία για τα κρούσματα σε δομές όπως κέντρα πρόνοιας και αναπηρίας αλλά και οίκους ευγηρίας, όπου εμφανίζονται μαζικά κρούσματα και σε ορισμένες περιπτώσεις μαζικοί θάνατοι (περισσότεροι από 20 πέθαναν από τους τρόφιμους στον οίκο ευγηρίας στο Ασβεστοχώρι).

Σοβαρή ανεπάρκεια στη συλλογή των αναγκαίων στοιχείων και στην ενημέρωση

Για όλα τα παραπάνω ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με τον Ηλία Κονδύλη, Αναπληρωτή Καθηγητή ΠΦΥ - Πολιτικής Υγείας στο Τμήμα Ιατρικής του ΑΠΘ. Οπως επισημαίνει, είναι πρωταρχικό να υπάρχει ολοκληρωμένη συλλογή επιδημιολογικών δεδομένων σε καθημερινή βάση για τον έλεγχο της εξέλιξης της επιδημίας στην κοινότητα, τον έλεγχο της αποτελεσματικότητας των μέτρων κοινωνικής αποστασιοποίησης και την έγκαιρη προετοιμασία των υπηρεσιών υγείας για την αντιμετώπιση του όποιου επερχόμενου υγειονομικού φορτίου.

Οι δηλώσεις στελεχών της κυβέρνησης, ότι αιφνιδιάστηκαν από την έλευση του δεύτερου επιδημικού κύματος και την έντασή του, έρχονται και αυτές να επιβεβαιώσουν ότι δεν υπάρχει αυτό το αναγκαίο σύστημα επιδημιολογικής επιτήρησης, δεν υπάρχει επάρκεια στη συλλογή των στοιχείων, ώστε να μπορεί να φρενάρει την επιδημία εκεί που γεννιέται και φουντώνει, στην κοινότητα, στους εργασιακούς χώρους, στα ΜΜΜ.

Τα μίνιμουμ στοιχεία τα οποία χρειάζεται να συλλέγει και να αναφέρει μια χώρα μέσω επιδημιολογικής επιτήρησης, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης Νοσημάτων (ο ευρωπαϊκός ΕΟΔΥ), είναι οχτώ: Ο αριθμός των κρουσμάτων. Ο αριθμός των θανάτων. Ο αριθμός των τεστ. Ο αριθμός των νοσηλευομένων σε απλές κλίνες Covid. Ο αριθμός των νοσηλευομένων σε κλίνες ΜΕΘ. Ο αριθμός των εξελθόντων ασθενών. Η γεωγραφική διασπορά των κρουσμάτων. Οι επιπτώσεις της επιδημίας στο σύστημα Υγείας (πληρότητα κλινών ΜΕΘ, κλινών Covid, κρούσματα σε υγειονομικούς, συρροές κρουσμάτων σε νοσοκομεία, σε οίκους ευγηρίας, σε δομές χρόνιας φροντίδας). Και τέλος, αναλυτικά στοιχεία ιχνηλάτησης των περιστατικών, δηλαδή πόσα κρούσματα γεννά κάθε ένα κρούσμα, ποιες είναι οι κυριότερες κοινωνικές δραστηριότητες μέσω των οποίων διασπείρεται η επιδημία.

Στην πραγματικότητα, ωστόσο, στην Ελλάδα δεν καταγράφονται συστηματικά ούτε καν τα παραπάνω μίνιμουμ στοιχεία, ενώ ακόμα περισσότερο δεν δίνονται με διαφάνεια προς ενημέρωση (εκτός των κρουσμάτων και των θανάτων, ανακοινώνονται μόνο ορισμένα από αυτά, μόνο σποραδικά και συνήθως υπό μορφή «άτυπης ενημέρωσης»). Ακόμα και αυτά τα στοιχεία που καταγράφονται, δεν έχουν αναλυτικό βάθος, καθώς δεν έχουμε αριθμό κρουσμάτων και θανάτων ανά επάγγελμα, εργασιακό χώρο, κοινωνικοοικονομική θέση, εθνικότητα. Επίσης, δεν καταγράφονται οι επιπτώσεις της επιδημίας στο σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, δηλαδή πόσοι υγειονομικοί έχουν νοσήσει, πόσοι πέθαναν, πόσες συρροές καταγράφηκαν σε γηροκομεία κ.λπ. Και φυσικά δεν υπάρχει ιχνηλάτηση των επαφών των κρουσμάτων.

Επιχειρείται να κρυφτεί η συμβολή των χώρων δουλειάς στη διασπορά του ιού, ενώ και από τις άλλες χώρες έρχονται στοιχεία που την επιβεβαιώνουν. Χαρακτηριστικά, ο ΕΟΔΥ της Σκοτίας έχει διαπιστώσει ότι βασικές εστίες διασποράς αποτελούν τα πολλαπλά κρούσματα στο λιανεμπόριο, σε εργασιακούς χώρους, στα ΜΜΜ. Αλλά και στη Γιούτα των ΗΠΑ, όπου καταγράφονται συρροές κρουσμάτων σε μεγάλους εργασιακούς χώρους, υπολογίζεται ότι το 20% των συρροών είναι στη βιομηχανία, το 15% στις κατασκευές και το 30% στο χονδρικό και λιανικό εμπόριο.

Χρόνια αποδιάρθρωση των υπηρεσιών δημόσιας Υγείας

Οπως επισημαίνει ο Ηλ. Κονδύλης, σε όλες τις χώρες, ανεπτυγμένες και μη, τα πολλαπλά προβλήματα που σχετίζονται με την επάρκεια και την ποιότητα των στοιχείων, σε όλες τις περιπτώσεις, είναι συμπτώματα της χρόνιας πολιτικής υποχρηματοδότησης - αποδιάρθρωσης των υπηρεσιών δημόσιας Υγείας ή της ιδιωτικοποίησής τους.

Στις ΗΠΑ, τονίζει, ο αντίστοιχος ΕΟΔΥ δεν έχει πραγματική εικόνα για την πανδημία. Δεν έχει σαφή εικόνα για τα κρούσματα ανά φυλετική ομάδα, παρότι γνωρίζουμε ότι οι Αφροαμερικανοί και οι Λατίνοι, εξαιτίας των επαγγελμάτων που έχουν μεγάλα τμήματά τους (υπηρεσίες Υγείας, Επισιτισμός κ.ά.), έχουν πολύ αυξημένα ποσοστά έκθεσης στον κορονοϊό και υψηλότερα ποσοστά θανάτων σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό. Τα τελευταία 10 χρόνια, μειώθηκε κατά 50% ο προϋπολογισμός του Οργανισμού. Δεν έχει ολοκληρωμένα στοιχεία, καθώς είναι αναγκασμένος να συλλέγει στοιχεία από τις Διευθύνσεις Υγείας των Πολιτειών των ΗΠΑ, που όμως λόγω της υποστελέχωσης είτε δίνουν ελλιπή στοιχεία, είτε δεν δίνουν και καθόλου.

Στη Βρετανία, προσθέτει ο Ηλ. Κονδύλης, κεντρικό ζήτημα αντιπαράθεσης είναι αν τα στοιχεία που δημοσιοποιούνται είναι πραγματικά ή όχι. Λέγεται ότι ο αριθμός των κρουσμάτων υποτιμάται και ο λόγος της υποτίμησης είναι ότι η κυβέρνηση έχει αναθέσει εργολαβικά τη διενέργεια και την καταγραφή των διαγνωστικών τεστ σε ιδιωτικές εταιρείες, οι οποίες παρουσιάζουν τεράστιες καθυστερήσεις στο να επικοινωνούν αυτά τα στοιχεία στην Υπηρεσία Δημόσιας Υγείας. Η ανεπάρκεια αυτή σχετίζεται με την ιδιωτικοποίηση του συστήματος συλλογής και καταγραφής των στοιχείων.

Στη χώρα μας, το ζήτημα ανεπάρκειας των στοιχείων σχετίζεται και με τις δομικές ανεπάρκειες του συστήματος επιδημιολογικής επιτήρησης του συστήματος δημόσιας Υγείας, των υπηρεσιών δημόσιας Υγείας.

Με βάση στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, η χώρα μας το 2010 δαπανούσε για επιδημιολογική επιτήρηση 114 εκατ. ευρώ και έφτασε το 2018 να δαπανά 66,5 εκατ. ευρώ. Μειώθηκε δηλαδή η χρηματοδότηση κατά 45%. Και αυτή η μείωση είναι διαχρονική και επί ΝΔ και επί ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα, το 50% αυτής της μείωσης επήλθε την περίοδο 2016 - 2018.

«Το ζήτημα της διαφάνειας και της επάρκειας των στοιχείων είναι κεντρικό ζήτημα», τονίζει ο Ηλ. Κονδύλης. «Η κυβέρνηση πρέπει να επικοινωνήσει όλα τα στοιχεία σύμφωνα και με τα αιτήματα της επιστημονικής κοινότητας, και να συνεχίσει να συλλέγει στοιχεία, στήνοντας δημόσιες ομάδες υγείας στην κοινότητα, για το πού εξελίσσεται η επιδημία, ώστε να σχεδιάσει στοχευμένα μέτρα ενόψει του τρίτου κύματος».