Για τις εκλογές της ΠΟΕΔΗΝ

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

στις 7 Δεκέμβρη 2017 έχουμε εκλογές για την ανάδειξη αντιπροσώπων στο συνέδριο της ΠΟΕΔΗΝ. Στο συνέδριο θα αποφασιστεί σε ποιά κατεύθυνση θα κινηθεί η Ομοσπονδία τα επόμενα τρία χρόνια.

Τα προβλήματα που μας βασανίζουν πολλά:

·   η εντατικοποίηση της εργασίας

·   η υποχρηματοδότηση της υγείας

·   οι τσακισμένοι μισθοί που δεν επαρκούν

όλα συνέπειες των αντιλαϊκών πολιτικών των κυβερνήσεων και της ΕΕ, ως συνέπεια της λειτουργίας των νοσοκομείων ως ιδιωτικές επιχειρήσεις με τη λογική του κόστους-οφέλους.

Κριτήριο της ψήφου πρέπει να είναι η στάση που κράτησαν οι συνδικαλιστικές δυνάμεις στο χώρο μας πάνω σ’ αυτά τα ζητήματα.

Ενωτική Πρωτοβουλία και Ενιαίο Ψηφοδέλτιο, όχι μόνο δεν αντιπάλεψαν τις αντεργατικές επιλογές Διοίκησης και Κυβέρνησης, αλλά έβαλαν πλάτες να περάσουν. Άλλοτε με τη συνειδητή τους αδράνεια όπως πρόσφατα με τη μετεγκατάσταση της Οφθαλμολογικής και άλλοτε φανερά όπως με τη στήριξη των απογευματινών ιατρείων.

·     Δεν έκαναν τίποτα να οργανώσουν την πάλη των εργαζομένων, ακόμα και σε κινητοποιήσεις που οι ίδιοι ψήφιζαν.

·     Καλλιέργησαν στους εργαζόμενους τη λογική του μικρότερου κακού, την ηττοπάθεια, το ότι έχουν κοινά συμφέροντα με τη Διοίκηση.

·   Προτάσσουν ατομικές λύσεις των προβλημάτων, έναντι των συλλογικών.

Σας καλούμε να πείτε ένα μεγάλο ΝΑΙ στην Αγωνιστική Συσπείρωση Υγειονομικών-Συνεργαζόμενοι, τη μόνη δύναμη που

· ανέδειξε τις αιτίες των προβλημάτων,

· εναντιώθηκε στις καταστροφικές για τους εργαζόμενους επιλογές των διοικούντων και κυβερνώντων,

·  ενημέρωσε τους εργαζόμενους για τις συνέπειες των αποφάσεών τους,

· οργάνωσε την πάλη τους με προπαγάνδιση κινητοποιήσεων και απεργιών.

Στις 7 του Δεκέμβρη είναι ζητούμενο να αλλάξει ο συσχετισμός δύναμης στην ΠΟΕΔΗΝ, υπέρ των δυνάμεων που συγκρούονται με τις αντιλαικές πολιτικές κυβέρνησης-Ε.Ε. σε βάρος αυτών που κινούνται στη γραμμή του συμβιβασμού και της υποταγής.

ΣΑΣ ΚΑΛΟΥΜΕ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΕΤΕ ΜΑΖΙΚΑ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΙΣ 7 ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΕΙΛΟΥΜΕ ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΥΣ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΠΟΕΔΗΝ.

ΝΑ ΑΝΑΔΕΙΞΤΕ ΔΥΝΑΤΟ ΤΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΤΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ – ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΤΕ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΣΑΣ, ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ, ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ Ο ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΟΣ ΔΥΝΑΜΗΣ 

ΒΡΕΤΑΝΙΑ Σχεδόν μισό εκατομμύριο παιδιά πηγαίνουν νηστικά στο σχολείο τους κάθε μέρα

Περίπου 500.000 παιδιά σε ολόκληρο το Ηνωμένο Βασίλειο πηγαίνουν στο σχολείο τους νηστικά κάθε μέρα.

Αυτή είναι η ζοφερή πραγματικότητα για οκτώ εκατομμύρια ανθρώπους στη Βρετανία, οι οποίοι δεν έχουν επάρκεια τροφίμων, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ που επικαλούνται βρετανικά μέσα ενημέρωσης.

Παράλληλα, περίπου 870.000 παιδιά στην Αγγλία πέφτουν κάθε βράδυ για ύπνο νηστικά επειδή οι γονείς τους δεν έχουν αρκετά χρήματα για να τους προσφέρουν τα απαραίτητα γεύματα.

Αλλά οι ανεπαρκείς ποσότητες τροφίμων δεν είναι το μοναδικό πρόβλημά τους: Χιλιάδες οικογένειες στη χώρα που ζουν στο όριο της φτώχειας δεν έχουν πρόσβαση σε τρόφιμα μεγάλης θρεπτικής αξίας και αυτό έχει μακροπρόθεσμες συνέπειες για ένα μεγάλο αριθμό παιδιών.

Ο δρ. Τζορτζ Γκριμπλ, επιστήμονας στο πανεπιστήμιο University College London, χαρακτήρισε «καταστροφική» την κατάσταση για την ανάπτυξη των παιδιών. «Όταν οι άνθρωποι ζουν σε συνθήκες φτώχειας, αναγκάζονται να αγοράσουν τα φθηνότερα τρόφιμα που δεν έχουν καμία θρεπτική αξία», δηλώνει στην εφημερίδα.

Ποσοστό μεγαλύτερο του 60% των παιδιάτρων θεωρούν ότι η αδυναμία πρόσβασης σε τρόφιμα συμβάλλει στην κακή υγεία των παιδιών που αναλαμβάνουν για θεραπεία, σύμφωνα με έρευνα του 2017 που διενήργησε ο Βρετανικός Παιδιατρικός Σύλλογος (Royal College of Paediatricians and Child Health).

(Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Συμβαίνουν στο νοσ. Παπαγεωργίου

Εκλογές στο σωματείο για το προσεχές συνέδριο της ΠΟΕΔΗΝ και οι γνώριμοι πραματευτάδες βγήκαν στο σεργιάνι για να διαφημίσουν την πραμάτεια τους.

Κουβαρίστρες, τσιμπιδάκια, λέει το τραγούδι, και εδώ οι θέσεις προϊσταμένων και τομεαρχών μπαίνουν στο ράφι της έκθεσης προσκαλώντας τους πάντα διαθέσιμους για κατάληψή τους.

Άλλωστε οι πάλαι ποτέ πολέμιοι της διαφθοράς απανταχού του ιδρύματος, γίνονται τώρα  εντολοδόχοι- ντίλερ της κυβέρνησης και δια μέσου υπουργού, (όπως βέβαια οι ίδιοι μαρτυρούν εδώ και εκεί) προσφέρουν θέσεις στελεχικές προκρίνοντας βέβαια αντικειμενικά κριτήρια επιλογής προσωπικού.

Πρώτα ήταν οι ίδιοι που προκήρυτταν 100 θέσεις, τώρα είναι οι ίδιοι που ανεβοκατεβάζουν στελέχη και αποκόμματα. Στο τραπέζι θα μπουν, υποσχετικά βέβαια, και μετατάξεις, μεταθέσεις, αλλαγούλες σε τμήματα και του χάνου τα δολώματα με απλή προϋποθεσούλα μια θεσούλα σε ψηφοδελτιάκι.

Για την επιχειρηματικότητα που φέρνει συνθήκες γαλέρας.... γαργάρα!!!

Τελικά φαίνεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑΣ κατάφερε να εδραιωθεί και σε ένα επίπεδο μεσαίων στελεχών. Χωριό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει, λέει η παροιμία, αλλά εδώ θα μας συγχωρήσετε και θα πούμε ότι όχι μόνο δεν μείναν στον κολαούζο αντίθετα βγάλαν και ντουντούκες.

ΥΓ(1) για τους ενδιαφερόμενους: κρατάτε μικρό καλάθι!!! 

ΥΓ(2) στόχος η συνενοχή και η φθορά των συνειδήσεων.

  

Ετοιμάζονται για εκμετάλλευση ανθρώπων και φυσικών πόρων και στο Διάστημα

Η Συνθήκη για το Απώτερο Διάστημα, που συντάχθηκε πριν από 50 χρόνια, στις 27 Γενάρη του 1967, είναι ο διεθνής νόμος που τυπικά διέπει και σήμερα τις ανθρώπινες δραστηριότητες στο διαστημικό χώρο. Συντάχθηκε και υπογράφτηκε αρχικά από τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και την ΕΣΣΔ και στη συνέχεια επικυρώθηκε από 107 χώρες, ενώ άλλες 23 την έχουν υπογράψει, αλλά δεν έχουν ολοκληρώσει την επικύρωση. Η Συνθήκη έγινε εφικτή την εποχή που υπήρχαν η ΕΣΣΔ και οι άλλες σοσιαλιστικές χώρες, όταν η Σοβιετική Ενωση πρωτοπορούσε στην εξερεύνηση του Διαστήματος, προκαλώντας φόβο στους ιμπεριαλιστές για ενδεχόμενη αξιοποίηση αυτής της πρωτοπορίας και για στρατιωτικούς σκοπούς, την περίοδο που δεν είχε καταλήξει ακόμη η κούρσα για το ποιος θα πατήσει πρώτος στην επιφάνεια της Σελήνης. Και βέβαια, σε μια περίοδο που οι διαστημικές δυνάμεις ήταν μόνο δύο και η όποια δραστηριότητα στο Διάστημα μπορούσε να προέρχεται μόνο από κράτη και όχι από ιδιωτικά κεφάλαια. Τα πράγματα σήμερα είναι διαφορετικά και τα μονοπώλια και οι κυβερνήσεις τους δεν θα μπορούσαν να αφήσουν το πεδίο του Διαστήματος ανεκμετάλλευτο.

Στα σκαριά

Σήμερα, η εξόρυξη μεταλλευμάτων και άλλων υλικών από αστεροειδείς δεν είναι απλά μια δυνατότητα για κάποιο μακρινό μέλλον, αλλά σχεδόν μια πραγματικότητα. Δύο εταιρείες, η «Deep Space Industries» και η «Planetary Resources», ήδη εργάζονται προς την κατεύθυνση αυτή. Αυτό που θα εμπορευτούν σε πρώτη φάση είναι το νερό, τα καύσιμα πυραύλων και τα οικοδομικά υλικά για αποστολές βαθέος Διαστήματος, που όλα έχουν τεράστιο κόστος αν μεταφερθούν από τη Γη. Και οι δύο εταιρείες λένε ότι θα εκτοξεύσουν το πρώτο σκάφος προς αστεροειδείς έως το τέλος του 2020, κάνοντας τις πρώτες δοκιμές των απαραίτητων τεχνολογιών σε τροχιά γύρω από τη Γη, ήδη από φέτος. Στοχεύουν να έχουν βάλει τις διαστημικές τους εξορυκτικές δραστηριότητες σε πλήρη λειτουργία το δεύτερο μισό της επόμενης δεκαετίας.

Ενώ προετοιμάζεται η αποστολή της αμερικανικής NASA προς τον μεταλλικό αστεροειδή Ψυχή, στον δρόμο προς τον πλούσιο σε νερό αστεροειδή Μπενού βρίσκεται ήδη η διαστημοσυσκευή OSIRIS-REx, στοχεύοντας να φέρει πίσω στη Γη ένα δείγμα του διαστημικού βράχου για ανάλυση. Ερευνητές της αποστολής, που είναι ταυτόχρονα και σύμβουλοι της «Planetary Resources», θεωρούν ότι σχεδόν όλη η τεχνολογία της αποστολής θα αξιοποιηθεί και από τις εταιρείες. Προηγούμενες αποστολές έχουν δώσει σχεδόν ό,τι είναι απαραίτητο για την προσέγγιση σε αστεροειδείς, αν όχι για την προσεδάφιση σ' αυτούς.

Υλικό - κλειδί

Ο ευκολότερος στόχος εξόρυξης είναι το νερό, που γνωρίζουμε πια ότι υπάρχει σε διάφορα μικρά ουράνια σώματα (μέχρι και 10% της μάζας ορισμένων αστεροειδών) και το οποίο με ηλεκτρόλυση μπορεί να δώσει υδρογόνο και οξυγόνο για καύσιμα. Ψήνοντας με ηλιακό φούρνο την επιφανειακή σκόνη - ακόμη και της Σελήνης - μπορούν να ανακτηθούν υδρατμοί και άλλες πτητικές ουσίες, όπως το άζωτο και ενώσεις του θείου. Ομως, για να εξορύξουν οτιδήποτε, τα δύο αμερικανικά μονοπώλια θα χρειαστούν να συλλέξουν πρώτες ύλες από τον αστεροειδή, διαδικασία που, σύμφωνα με ορισμένες χώρες, όπως η Ρωσία και η Βραζιλία, αλλά και το Βέλγιο, θεωρούν καταπάτηση της Συνθήκης του 1967. Η άλλη πλευρά ερμηνεύει τις σχετικές προβλέψεις της Συνθήκης υπό το πνεύμα της Συνθήκης για τις θάλασσες: Κανένας δεν μπορεί να τις αποικήσει, αλλά όλοι μπορούν να ψαρεύουν τα ψάρια τους. Αυτήν τη διεσταλμένη ερμηνεία της Συνθήκης για το Απώτερο Διάστημα έχει υιοθετήσει και η κυβέρνηση των ΗΠΑ εδώ και δεκαετίες. Μάλιστα, η κυβέρνηση Ομπάμα ψήφισε νόμο που αναγνωρίζει στους Αμερικανούς δικαιώματα ιδιοκτησίας σε αστεροειδείς και επιτρέπει να κάνουν εξόρυξη σ' αυτούς. Παρόμοιο νόμο πέρασε πρόσφατα και το Λουξεμβούργο!

Η μικρή χώρα - μέλος της ομάδας των 6 κρατών που είχαν συστήσει την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ανθρακα και Χάλυβα, πρόδρομο της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, που μετεξελίχθηκε σε ΕΕ, επιδιώκει πρωτοπόρο ρόλο, στην εξόρυξη μεταλλευμάτων και στο Διάστημα. Ηδη οι δύο προαναφερθείσες αμερικανικές εταιρείες άρχισαν να δραστηριοποιούνται και στο Λουξεμβούργο. Η «ispace», μια ιαπωνική εταιρεία με στόχο τη ρομποτική εξόρυξη στην επιφάνεια της Σελήνης, επίσης εγκαταστάθηκε στο Λουξεμβούργο, ενώ η κυβέρνηση του δουκάτου ανακοίνωσε ότι θα δώσει 200 εκατομμύρια ευρώ για την υποστήριξη ερευνητικών δραστηριοτήτων και επενδυτικών δράσεων σε αυτές και τις άλλες περίπου 50 εταιρείες που έχουν έδρα στη χώρα και σχετίζονται με την εξόρυξη στο Διάστημα.

Ανταγωνισμοί και νέες συμφωνίες

Από τις 17 Νοέμβρη 2005, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είχε εκδώσει ψήφισμα σχετικά με τη μη διάδοση των όπλων μαζικής καταστροφής, που όμως είχε και μια άλλη πτυχή. Το ψήφισμα υπενθυμίζει τις διατάξεις του άρθρου IV της Συνθήκης του 1967 για το Απώτερο Διάστημα, μέσω της οποίας τα συμβαλλόμενα μέρη δεσμεύονται να μη θέσουν σε τροχιά γύρω από τη Γη ή γύρω από άλλα ουράνια σώματα πυρηνικά όπλα ή αντικείμενα που φέρουν Οπλα Μαζικής Καταστροφής (ΟΜΚ), να μην εγκαταστήσουν ΟΜΚ σε ουράνια σώματα και να μην τοποθετήσουν ΟΜΚ στο απώτερο Διάστημα με κανέναν άλλο τρόπο, να μην ιδρύσουν στρατιωτικές βάσεις ή εγκαταστάσεις, να μην διεξαγάγουν δοκιμές όπλων ούτε στρατιωτικές ασκήσεις στη Σελήνη ή σε άλλα ουράνια σώματα. Ταυτόχρονα, όμως, καλούσε την Ευρωπαϊκή Ενωση και τα κράτη - μέλη να εξετάσουν το ενδεχόμενο διαπραγμάτευσης νέων συμφωνιών για το απώτερο Διάστημα, ώστε να διασφαλιστεί η ειρηνική εκμετάλλευση και χρήση του Διαστήματος.

Το αν κάποιοι βάζουν μπροστά το «Μεγάλο Δουκάτο» για να ανοίξει το δρόμο ή αν είναι προσπάθεια αποκλειστικά της αστικής τάξης στη μικρή χώρα να παίξει πρωτοπόρο ρόλο ανοίγοντας ένα νέο βιομηχανικό τομέα και να βρει παραγωγική διέξοδο στα κεφάλαια που συσσωρεύει κυρίως από τις τραπεζικές δραστηριότητές της, είναι δευτερεύον ζήτημα. Σημασία έχει ότι η ΕΕ έχει βάλει πλώρη να μη μείνει πίσω σε σύγκριση με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, να πάρει ένα καλό, μεγάλο κομμάτι και από αυτήν την ξένη «πίτα». Γιατί οι φυσικοί πόροι στη Γη, κατ' επέκταση και στο ηλιακό σύστημα, ανήκουν σε όλους τους ανθρώπους (τη νοήμονα ζωή σε αυτήν την περιοχή του σύμπαντος) και όχι στο λουξεμβουργιανό ή άλλης εθνικότητας ή πολυεθνικό κεφάλαιο. Τα ορυχεία - κάτεργα σε άλλους πλανήτες και οι αναλώσιμοι αστροναύτες - εργάτες των εμπορικών διαστημοπλοίων πρέπει να παραμείνουν μόνο αντικείμενο των έργων επιστημονικής φαντασίας.

Η αξιοποίηση κοντινών ουράνιων σωμάτων χρειάζεται να γίνει τόσο για την εξεύρεση επιτόπου πόρων για αύξηση του βεληνεκούς και των δυνατοτήτων της επανδρωμένης και ρομποτικής εξερεύνησης του Διαστήματος, όσο και για τον εμπλουτισμό του γήινου περιβάλλοντος με δυσεύρετους υψηλής αξίας χρήσης φυσικούς πόρους και προϊόντα που κατασκευάζονται πιο εύκολα στο Διάστημα. Αυτό όμως να γίνει σε όφελος όλης της ανθρωπότητας, όχι της εκμεταλλεύτριας τάξης. Προϋπόθεση είναι, βέβαια, να πάψει να υπάρχει το σύστημα της εκμετάλλευσης. Καμιά ρύθμιση ή συμβιβασμός δεν μπορεί να σταματήσει την ασίγαστη δίψα του κεφαλαίου για περισσότερο κέρδος, στη Γη, στο Διάστημα, παντού, όπου φτάνουν οι αρπάγες του.

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγή: «Scientific American»

Κυριακή με μουσική

ΓΕΡΜΑΝΙΑ Ερχεται αντεργατική θύελλα με κάθε κυβερνητικό συνδυασμό

Εργοδότες και «σοφοί της οικονομίας» απαιτούν ρητά κατάργηση του 8ώρου, περισσότερες απλήρωτες ώρες εργασίας, μεγαλύτερη ευελιξία για τις επιχειρήσεις και μείωση του μη μισθολογικού «κόστους»

«Ο πιο ευέλικτος εργάσιμος χρόνος είναι σημαντικός για την ανταγωνιστικότητα των γερμανικών επιχειρήσεων. Οι εταιρείες που θέλουν να επιβιώσουν στον νέο μας ψηφιοποιημένο κόσμο πρέπει να είναι ευκίνητες. Η ιδέα να ξεκινάει η εργάσιμη μέρα το πρωί και να τελειώνει με την αποχώρηση από την εταιρεία είναι ξεπερασμένη». Με αυτά τα λόγια περιγράφει ο πρόεδρος της Επιτροπής των «σοφών της οικονομίας», Κρίστοφ Σμιντ, το μελλοντικό εργασιακό τοπίο στη Γερμανία.

Μπορεί στη Γερμανία να υπάρχει, τις τελευταίες μέρες, «πολιτική αβεβαιότητα» και δυσκολία να σχηματιστεί σταθερή κυβέρνηση, όμως, η θύελλα που έρχεται για τους εργαζόμενους είναι προδιαγεγραμμένη και ανεξάρτητη από τη σύνθεση της επόμενης κυβέρνησης: Κατάργηση του 8ώρου, μείωση των προβλεπόμενων 11 ωρών ανάπαυσης μεταξύ δύο βαρδιών, μεγαλύτερη ελαστικότητα στην εργασία, ενίσχυση της προσωρινής απασχόλησης, μείωση του μη μισθολογικού «κόστους», περιορισμένες κοινωνικές δαπάνες. Αυτά - μεταξύ άλλων - απαιτούν οι εργοδότες, προτείνουν οι κορυφαίοι οικονομολόγοι και έχουν υιοθετήσει κατά βάση όλα τα αστικά κόμματα.

Θυμίζουμε ότι στη Γερμανία «ανθούν» εδώ και δεκαετίες οι λεγόμενες «άτυπες» μορφές απασχόλησης και έχουν γίνει μεγάλες περικοπές σε προνοιακά επιδόματα. Μάλιστα, αυτές θεωρούνται ένας από τους βασικούς παράγοντες που έχουν οδηγήσει σε καλούς ρυθμούς ανάπτυξης, υψηλή ανταγωνιστικότητα και κερδοφορία, επενδύσεις κ.λπ. Τώρα, ενόψει της ψηφιοποίησης της παραγωγής και της οικονομίας και προκειμένου να ενισχυθεί η θέση του γερμανικού κεφαλαίου απέναντι σε άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, «δεν μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι», λέει χαρακτηριστικά ο πρόεδρος των Γερμανικών Εργοδοτικών Ενώσεων (BDA), Ινγκο Κράμερ και ζητά από τη μελλοντική κυβέρνηση μια «επιδρομή» «για την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη».

Κατάργηση του 8ώρου και μείωση των ωρών ανάπαυσης

Στην πολυσέλιδη έκθεσή τους, την οποία παρέδωσαν στην καγκελάριο και πρόεδρο των Χριστιανοδημοκρατών (CDU), Αγκελα Μέρκελ, οι «πέντε σοφοί οικονομολόγοι» προτείνουν «χαλάρωση» της νομοθεσίας για τον εργάσιμο χρόνο και ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας για διευθέτηση του χρόνου εργασίας.

Σήμερα, η γερμανική νομοθεσία προβλέπει: Εργασία έως 6 μέρες και έως 48 ώρες τη βδομάδα. Ημερήσιος εργάσιμος χρόνος έως 8 ώρες. Μεταξύ του τέλους μιας βάρδιας και έναρξης της επόμενης, πρέπει να υπάρχει περίοδος ανάπαυσης τουλάχιστον 11 ωρών (8 ώρες ξεκούραση και ο χρόνος που απαιτείται από και προς τον τόπο εργασίας).

Οι εργοδότες ζητούν από καιρό άρση τέτοιων «εμποδίων» και οι κορυφαίοι οικονομολόγοι πλαισίωσαν με τη ...«σοφία» τους τις επιχειρηματικές ανάγκες: Χρειάζεται να γίνει μια προσαρμογή «από έναν ημερήσιο μέγιστο χρόνο εργασίας σε εβδομαδιαίο μέγιστο», ώστε «να κατανέμεται ο χρόνος εργασίας με μεγαλύτερη ευελιξία μέσα στις μέρες της βδομάδας», ανάλογα με τις ανάγκες της επιχείρησης. «Επιπλέον, λόγω της αυξανόμενης ευελιξίας των ωρών και του τόπου εργασίας, να επιτρέπονται παρεκκλίσεις από την ελάχιστη περίοδο ανάπαυσης των 11 ωρών». Οι Γερμανοί εργοδότες μιλούν ξεκάθαρα για μείωση σε 9 ώρες.

Ετσι, ανοίγει η πόρτα για επέκταση των (απλήρωτων) ωρών εργασίας των εργαζομένων, κάτι για το οποίο «προειδοποιούν» και οι οικονομολόγοι. Θυμίζουμε ότι πρόσφατα στην Ελλάδα ψηφίστηκε - από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, τη ΝΔ, τη Δημοκρατική Συμπαράταξη, την Ενωση Κεντρώων και το Ποτάμι - ο νόμος για τη «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας των νοσοκομειακών γιατρών, που ορίζει τις 48 ώρες ως μέσο όρο εβδομαδιαίας εργασίας (με περίοδο αναφοράς το 4μηνο) και παρέχει δυνατότητα να ανεβαίνει ο χρόνος εργασίας έως και στις 60 ώρες τη βδομάδα («ρήτρα εξαίρεσης»).

Η αποτυχία των διαπραγματεύσεων για κυβέρνηση «Τζαμάικα», πάντως, σε καμία περίπτωση δεν αφορούσε σε τέτοιου είδους διαφωνίες και φιλεργατικές «ευαισθησίες» των κομμάτων. Φιλελεύθεροι (FDP) και Χριστιανοδημοκράτες/ Χριστιανοκοινωνιστές (CDU/CSU) στήριζαν με θέρμη τέτοιες προτάσεις, ενώ οι Πράσινοι εμφανίζονταν - κλασικά - «διστακτικοί», χωρίς όμως να το θεωρούν ανυπέρβλητο εμπόδιο.

Υπό αμφισβήτηση και ο ελάχιστος μισθός

Το 2015 καθιερώθηκε ένας ελάχιστος μισθός στη Γερμανία (8,50 ευρώ την ώρα) και από το 2017 θα αυξηθεί ελάχιστα (στα 8,84 ευρώ την ώρα). Η καθιέρωση ενός κατώτατου μισθού στη Γερμανία «είχε επιπτώσεις» αν και όχι «μεγάλες», τονίζεται στην έκθεση των «σοφών»: Οι εταιρείες προσαρμόστηκαν με ελάχιστες ή καθόλου μισθολογικές αυξήσεις, μείωση του ωραρίου εργασίας και αύξηση των τιμών των προϊόντων τους. Οι «σοφοί» προειδοποιούν επίσης ότι αυτό το μέτρο κάνει πιο δύσκολη την πρόσληψη εργαζομένων με χαμηλά προσόντα, υπονοώντας ότι κοστίζουν πολύ στους εργοδότες! Προτείνουν να εξαιρούνται από τον ελάχιστο μισθό ως και 12 μήνες όσοι κάνουν πρακτική άσκηση.

Σε κάθε περίπτωση, οι επιπτώσεις του εθνικού ελάχιστου μισθού «εξετάζονται σε οικονομικά ευνοϊκές συνθήκες και πριν την είσοδο των αναγνωρισμένων προσφύγων στην αγορά εργασίας». Οι τελευταίοι προσφέρονται για πάμφθηνο εργατικό δυναμικό και οποιοδήποτε όριο, ακόμη κι αυτός ο στοιχειώδης κατώτατος μισθός (πείνας για τα δεδομένα της Γερμανίας) αποτελεί εμπόδιο για την ένταση της εκμετάλλευσης.

Κανένα όριο στην «ευελιξία» των εργαζομένων

Ολη η ενότητα «εργασιακά» στην έκθεση των «σοφών» κατακλύζεται από αντεργατικές προτάσεις πάντα «υπό το πρίσμα της αναγκαίας ευελιξίας στις επιχειρήσεις» και πάντα υπέρ «της ανταγωνιστικότητας και της ανάπτυξης»:

• Να διατηρηθεί η δυνατότητα των εργοδοτών να χρησιμοποιούν συμβάσεις ορισμένου χρόνου χωρίς περιορισμούς και χωρίς «αιτιολόγηση». Αυτές οι απαιτήσεις, προτού ακόμη γίνουν νόμος του κράτους, τίθενται από τους επιχειρηματικούς ομίλους στους εργαζόμενους και τα συνδικάτα. Την προηγούμενη Παρασκευή ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Μετάλλου και Ηλεκτρικών Συσκευών της Σαξονίας (VSME)      στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης με το Συνδικάτο μετάλλου (IG Metall) για κλαδική Συλλογική Σύμβαση, απαίτησε να αντικατασταθεί ο μέγιστος ημερήσιος χρόνος από τον μέγιστο εβδομαδιαίο και επιπλέον να επεκταθεί η διάρκεια των προσωρινών συμβάσεων. Τα κόμματα που διαπραγματεύονταν για σχηματισμό κυβέρνησης είχαν συμφωνήσει «οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου να μπορούν να διαρκούν έως και δύο χρόνια χωρίς κάποιον αντικειμενικό λόγο από πλευράς της επιχείρησης», επιθυμούσαν ωστόσο, να ...«καταπολεμήσουν την κατάχρησή τους», όπως ανέφερε το έγγραφο της διαπραγμάτευσης.
• Να διατηρηθεί το δικαίωμα των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων να απασχολούν αποσπασμένους εργαζόμενους από άλλες χώρες της ΕΕ με μισθούς της χώρας προέλευσης, δηλαδή με χαμηλότερο μισθό (Οδηγία Μπόλκενστάιν). Αντιτίθενται στη μεταρρύθμιση της σχετικής Οδηγίας (23/10/2017) που θέτει «στα χαρτιά» κάποιους περιορισμούς για να αμβλύνουν τον «αθέμιτο» ανταγωνισμό, εξαιτίας των εξευτελιστικών μισθών (Βαλτικές χώρες, Πολωνία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Ελλάδα κ.ά.), που μειώνουν πολύ σε ορισμένα κράτη - μέλη και ορισμένους κλάδους το εργασιακό «κόστος». «Η ευελιξία των επιχειρήσεων θα επηρεαστεί», «θα μειωθεί η ελκυστικότητα της αποσπασμένης εργασίας» και «αποτρέπει τον ανταγωνισμό από εταιρείες που μπορούν να προσφέρουν φθηνότερες υπηρεσίες», προειδοποιούν.
• «Η ευελιξία της αγοράς εργασίας περιορίστηκε από τη μεταρρύθμιση του νόμου περί προσωρινής εργασίας»: Από τον περασμένο Απρίλη οι ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι επιτρέπεται να πληρώνονται το πολύ 9 μήνες αργότερα από τους μόνιμους συναδέλφους τους και να απασχολούνται το πολύ έως 18 μήνες μέσω της ίδιας εταιρείας ενοικίασης.

Ούτε ψίχουλο

Ενδεικτικό της αντεργατικής επιθετικότητας του γερμανικού κεφαλαίου είναι πως κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για κυβέρνηση «Τζαμάικα», οι επιχειρηματίες δεν ήθελαν να αφήνεται ούτε χαραμάδα ανοιχτή για φιλολαϊκές παροχές και πως «η οικονομία παρακολουθεί με ανησυχία την προσπάθεια των κομμάτων να βελτιώσουν το κοινωνικό τους προφίλ για να κρατήσουν τους ψηφοφόρους τους». Οι όποιες παροχές πρότειναν τα κόμματα ήταν ψίχουλα, με δεδομένο ότι «τα πρόσθετα φορολογικά έσοδα θα ανέλθουν στα 300 δισ. ευρώ τα επόμενα τέσσερα χρόνια» (στοιχεία του Συνδέσμου Γερμανικών Βιομηχανιών) και το δημοσιονομικό περιθώριο της επόμενης κυβέρνησης στα 30 δισ. ευρώ (στοιχεία υπουργείου Οικονομικών). Ομως ούτε τα ψίχουλα είναι ανεκτά από τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Σε Χριστιανοδημοκράτες (CDU) και Σοσιαλδημοκράτες (SPD) υπήρχε η σκέψη για περιορισμό των συμβάσεων ορισμένου χρόνου (βλ. παραπάνω) και για δικαίωμα επιστροφής από μερική σε πλήρη απασχόληση. Οι εργοδότες (BDA) απείλησαν με απολύσεις ή φρένο στις προσλήψεις και οι σοφοί υπερθεμάτισαν: «Παραμένει ορθό να μην υπάρχει δικαίωμα επιστροφής των εργαζομένων από μερική σε πλήρη εργασία» καθώς «οι δυνατότητες αύξησης του ποσοστού απασχόλησης και των ωρών εργασίας είναι περιορισμένες μακροπρόθεσμα». Δηλαδή, σε αυτό το «ευέλικτο εργασιακό περιβάλλον», από τη μια, οι εργαζόμενοι θα ξεπατώνονται στη δουλειά με όλο και παραπάνω απλήρωτες ώρες δουλειάς και άλλοι εργαζόμενοι θα υποαπασχολούνται, με μισθούς πείνας και χωρίς δικαιώματα.

Επίσης, νέες «κοινωνικές παροχές» - που ψέλλιζαν οι Πράσινοι - «θα αυξήσουν το μη μισθολογικό κόστος» «διακινδυνεύοντας επίσης τις θέσεις εργασίας», λέει ο BDA. Για τη μείωσή του «οι ασφαλιστικές εισφορές πρέπει να μην ξεπερνούν το 40%» και «να μειωθεί η εισφορά υπέρ ανέργων κατά 0,2% - 0,3%».

Τέλος, «να απορριφθούν προτάσεις για παράταση των παροχών ανεργίας, καθώς αυτό θα αποδυναμώσει τα ...κίνητρα για εύρεση εργασίας» (πρόταση SPD).

 https://www.rizospastis.gr

Η Σουηδία «λαγός» στην πρωτοπορία της απάτης.

από atexnos.gr

Γράφει ο Πάνος Αλεπλιώτης //

Υπάρχει ένας ιδιαίτερος χώρος στην ”κόλαση” για τους πουλημένους συνδικαλιστές γράφει μια Σουηδική αριστερή εφημερίδα, κι αν δεν υπήρχε έπρεπε να φτιαχτεί, προσθέτω εγώ.

Η Σουηδία έχει ανεργία 4,5% στους Σουηδούς και 21% στους γεννημένους εκτός Σουηδίας. Συμφώνησαν οι εκπρόσωποι της Ομοσπονδίας Μετάλλου από την μια και οι εκπρόσωποι της εργοδοσίας από την άλλη να παρουσιαστούν στην ”κοκκινοπράσινη” και με την στήριξη των ροζ, κυβέρνηση, να χτυπήσουν το χέρι στο τραπέζι και να της δηλώσουν πως αυτό, κι αυτό θέλουμε για να χτυπήσουμε την ανεργία, δηλώνει ο εκπρόσωπος της Ομοσπονδίας που θεωρητικά είναι η πιο «σκληρή» στις διαπραγματεύσεις. Από κει προέρχεται και ο σημερινός πρωθυπουργός της Σουηδίας Λεβέν!

Ποια είναι η συμφωνία; Να επιδοτηθούν οι εργοδότες για να προσλάβουν πρόσφυγες, μετανάστες και μακροχρόνια άνεργους. Με μειωμένες αποδοχές στα ¾ της σύμβασης που ισχύει σήμερα για τον εισαγωγικό μισθό! Ας το δούμε με αριθμούς. Ο κανονικός εισαγωγικός μισθός στην Σουηδία, δεν τηρείται πάντα, ιδιαίτερα στον ιδιωτικό τομέα, αλλά αν θεωρήσουμε ότι ισχύει, είναι 2000 ευρώ (20.000 κορόνες). Προστίθενται σ’ αυτά τα εργοδοτικά και τα κοινωνικά έξοδα και πάμε στις 2.800 ευρώ.

Αφαιρείται όμως από τα 2000 ευρώ, εφορία περίπου 30 με 33% και άρα στο χέρι παίρνεις περίπου 1350-1400 ευρώ. Πολλά λεφτά για Ελλάδα, ίσα ίσα να την βγάλεις σε μια μικρή επαρχιακή πόλη στην Σουηδία με φτηνό ενοίκιο. Αποκλείεται πχ στην Στοκχόλμη.

”Αντί να κάθονται άνεργοι οι 149.000 μακροχρόνια άνεργοι και άλλοι τόσοι πρόσφυγες και να επιβαρύνουν το κράτος με τα επιδόματα ανεργίας”, συμφώνησαν οι ”συνδικαλιστές” τα παρακάτω:

1.Ο μισθός των παραπάνω κατηγοριών θα κυμαίνεται από 1400 έως 1500 ευρώ.

2.Ο εργοδότης δεν θα επιβαρύνεται πάνω από 800 ευρώ συμπεριλαμβανομένης και της εργοδοτικής εισφοράς.

3.Θα υπάρχει μέριμνα εκμάθησης της Σουηδικής γλώσσας χωρίς ολική παρακράτηση μισθού αλλά μάλλον στο μισό του χρόνου, ”αν το επιτρέπει το ωράριο”.

4.Τα υπόλοιπα θα αναλαμβάνει το κράτος να τα επιδοτήσει.

”Ένας θαυμάσιος συνδυασμός κοινωνικής πολιτικής και κάλυψης εργατικής δύναμης” δηλώνει ο εκπρόσωπος των εργοδοτικών οργανώσεων.

Τι να πρωτοθαυμάσεις; Την κατάργηση στην πράξη των συλλογικών συμβάσεων και δημιουργία φτηνού εργατικού δυναμικού που μπορεί σε βάθος χρόνου να προτιμηθεί από τους κανονικούς” ακριβούς ” εργαζόμενους.

Ότι το μέτρο μπορεί να οδηγήσει στο συνολικό φρενάρισμα της μισθολογικής εξέλιξης;

Την δημιουργία εργατών δυο ταχυτήτων;

Την αφαίρεση του μισθού για την εκμάθηση της γλώσσας; Θα πάει κανείς να μάθει γλώσσα όταν θα του αφαιρείται μισθός;

Την κραυγαλέα στήριξη των εργοδοτών του κεφαλαίου και από κοντά και των μικρών επιχειρήσεων σε βάρος των συνολικών φορολογικών εσόδων που πρέπει να καταλήγουν στην παιδεία και την υγεία;

Την μελλοντική υπόσκαψη των συνάξεων και για αυτούς που δουλεύουν με μειωμένες αποδοχές και όλων των υπολοίπων;

Τα ξέρουν αυτά οι συνδικαλιστές και ξέρουν και τον βρώμικο ρόλο τους για την διάσπαση των εργαζομένων. Όπως ξέρουν γιατί η Σουηδία πήρε τους περισσοτέρους πρόσφυγες από όλους για να κλείσει ξαφνικά τα σύνορα όταν έκρινε η αστική της τάξη ότι τους φτάνει μέχρι τον επόμενο πόλεμο κάπου μακριά. Μ αυτά ξερογλείφονται και στην υπόλοιπη Ευρώπη οι εργοδότες και περιμένουν το αποτέλεσμα.

Το θέμα θα πάει και στις υπόλοιπες Ομοσπονδίες.

”Δεν είναι ανάγκη να συμφωνήσουν όλοι, λέει ο τάχα διαπραγματευτής αλλά όσο περισσότεροι τόσο καλύτερα” για να εισπράξει τα χειροκροτήματα των εργοδοτών, της κυβέρνησης και των αστικών κομμάτων της αντιπολίτευσης που σε ρόλο λαγού είχαν προτείνει το μέτρο πριν λίγους μήνες.

Kι όλα αυτά ξέροντας ότι θα πάει στην ”Κόλαση”.