Από τη σύσκεψη σωματείων εργαζόμενων των νοσοκομείων Θεσσαλονίκης
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ
ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΥΓΕΙΑΣ
Στο Τρίτο
Κοινοτικό Πρόγραμμα δράσης της ΕΕ “Υγεία για την Ανάπτυξη 2014-2020” αλλά και
σε άλλα ευρωενωσιακά ντοκουμέντα γίνεται λόγος για την Υγεία ως “μοχλού της
οικονομίας και της αγοράς”. Αυτό αφορά:
α) στην παραπέρα
μείωση του λεγόμενου “μη μισθολογικού κόστους”, που αφορά κρατικές και
εργοδοτικές δαπάνες για παροχές και υπηρεσίες υγείας.
β) στην ανάπτυξη
“ανταγωνιστικών και οικονομικά βιώσιμων συστημάτων υγείας”. Αυτό σημαίνει
ενίσχυση του ιδιωτικού τομέα στον κλάδο και λειτουργία των κρατικών δομών
υγείας στη λογική του κόστους-οφέλους, με συνέπεια την παραπέρα
εμπορευματοποίηση των παρεχόμενων υπηρεσιών.
Ακολουθώντας πιστά τη στρατηγική αυτή, η
κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συχεχίζει το έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων, παρά τα
διαφημιστικά τερτίπια όπως η ιατροφαρμακευτική κάλυψη 2,5 εκ. ανασφάλιστων από
πόρους του ΕΟΠΥΥ αντί κρατικής
χρηματοδότησης.
Για την ΠΦΥ
Η ΠΦΥ είναι το
σύνολο των υπηρεσιών Υγείας-Πρόνοιας που παρέχονται έξω από τα νοσοκομεία, και
αφορούν την πρόληψη, τη θεραπεία, την αποκατάσταση και την προαγωγή της υγείας.
Έχει μεγάλη σημασία για την ατομική αλλά και δημόσια υγεία, γιατί πρέπει να
καλύπτει μια μεγάλη γκάμα υπηρεσιών πρόληψης και προαγωγής της υγείας, που
αφορούν όλους τους ανθρώπους -και τους υγιείς- σε όλη τη διάρκεια της ζωής
τους, αλλά και τις σύγχρονες μεθόδους θεραπείας και αποκατάστασης για όσους
πάσχουν.
Η χρηματοδότηση των μονάδων ΠΕΔΥ από τον κρατικό
προϋπολογισμό είναι μειωμένη κατά 7 εκατομμύρια ευρώ (από 129 εκατ. ευρώ το 2016 σε 122
εκατ. ευρώ το 2017).
Οι δαπάνες προσωπικού για το ΠΕΔΥ είναι μειωμένες κατά
6 εκατομμύρια ευρώ (από 48
εκατ. ευρώ το 2016 σε 42 εκατ. ευρώ το 2017).
Δηλαδή, την ώρα που τα Κέντρα Υγείας «στενάζουν» υπό
το βάρος των τεράστιων ελλείψεων σε γιατρούς και λοιπό προσωπικό, αντιδραστήρια
κ.λπ., η κυβέρνηση μειώνει κι άλλο τα κονδύλια για τη χρηματοδότησή τους. Αυτό
οδηγεί σε απόλυτη επιδείνωση της ήδη άσχημης κατάστασης των μονάδων του ΠΕΔΥ
και κατά συνέπεια στη χειροτέρευση των όρων παροχής Πρωτοβάθμιας Περίθαλψης στο
λαό.
Την ίδια στιγμή, τα ίδια έσοδα των μονάδων ΠΕΔΥ
(δηλαδή οι απευθείας πληρωμές των ασθενών) είναι αυξημένα κατά 1 εκατομμύρια
ευρώ, από 20 εκατομμύρια ευρώ το 2016 σε 21 εκατομμύρια ευρώ το 2017.
ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΓΙ ΤΗΝ ΠΦΥ(ΤΟΜΥ)
Βαφτίζοντας το κρέας ψάρι η κυβέρνηση,
κάνει λόγο για ανάπτυξη της ΠΦΥ, που θα στηρίζεται:
1)
σε προσωρινούς
και αποσπασματικούς πόρους από το ΕΣΠΑ με ημερομηνία λήξης μετά από 4 χρόνια
2) στο τομεακό πρόγραμμα του Υπουργείου Δοιοκητικής
Μεταρρύθμισης, με πόρους ώσπου να ‘περπατήσει” το σύστημα
3) στους “εθνικούς πόρους”, δηλαδή στα έσοδα των
ασφαλιστικών ταμείων, στις απευθείας πληρωμές των ασθενών, στους έμμεσους
φόρους(τσιγάρα, αλκοόλ κλπ.) και στη χρηματοδότηση της Τοπικής Διοίκησης που
έχει νομοθετηθεί με το παράλληλο πρόγραμμα και θα προέρχεται από την αύξηση των
παλιών και την επιβολή νέων δημοτικών φόρων και τελών.
Να υπενθυμίσουμε ότι σύμφωνα με το 3ο
μνημόνιο, οι κρατικές δαπάνες για την υγεία παραμένουν παγωμένες τουλάχιστον
μέχρι το 2018.
«Η λειτουργία του νέου δημόσιου
συστήματος ΠΦΥ θα βασιστεί εκτός από τις υπάρχουσες δομές και στις
αποκεντρωμένες μονάδες πρωτοβάθμιας φροντίδας, οι οποίες θα λέγονται Τοπικές
Ομάδες Υγείας (ΤΟΜΥ)».
Σύμφωνα με τροπολογία που ψηφίστηκε
πρόσφατα σχετικά με τη δημιουργία και τη στελέχωση των ΤΟΜΥ, αυτές θα
στελεχώνονται από 1 νοσηλευτή, 1 διοικητικό υπάλληλο και 1 γιατρό γενικής
ιατρικής ή παθολόγο ή παιδίατρο και θα καλύπτουν μια περιοχή με 10.000-12.000
κόσμο. Θα λειτουργούν σε 2 βάρδιες και θα παρέχουν σύμφωνα με όσα λέει ο νόμος,
υπηρεσίες προαγωγής, πρόληψης, διάγνωσης και θεραπείας.
Αυτές οι μονάδες όμως είναι πίσω ακόμα
και απ’ αυτό το υποτυπώδες και ανεπαρκές σύστημα ΠΦΥ που υπήρχε μέχρι σήμερα.
Δεν είναι σύστημα ΠΦΥ αλλά ένα σκορποχώρι τοπικών «σημείων» υγείας που θα
παρέχουν ορισμένες υπηρεσίες τύπου ΠΦΥ, μόνο από κάποιους γενικούς γιατρούς ή
παθολόγους και παιδιάτρους και όχι από γιατρούς άλλων ειδικοτήτων και μόνο για
ορισμένες ώρες την ημέρα. Όσο για την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών, αυτές
θα αναλώνονται στη συνταγογράφηση, άντε και στη μέτρηση της πίεσης και σε καμιά
περίπτωση δεν αντιστοιχούν σε αναπτυγμένες, πλήρως στελεχωμένες με γιατρούς
όλων των ειδικοτήτων και το απαραίτητο υγειονομικό προσωπικό και εξοπλισμένες
με σύγχρονα μηχανήματα μονάδες υγείας, δηλαδή Κέντρα Υγείας.
Στη βάση αυτή η
κυβέρνηση αλλάζει τον τρόπο που θα γίνεται «η αγορά υπηρεσιών υγείας» μέσω του
οικογενειακού γιατρού προκειμένου, όπως λένε, να περιοριστεί το «κόστος» που
προκαλεί στο σύστημα ο ασφαλισμένος. Ο
οικογενειακός γιατρός θα λειτουργεί σαν «κόφτης», φραγμός για παραπέρα
εξετάσεις ή ιατρικές επισκέψεις σε γιατρούς άλλων ειδικοτήτων όταν απαιτείται.
Έτσι πρακτικά θα διασφαλίζει – και μάλιστα έναντι ποινής – ότι αυτά που θα
«στοιχίζει» ο ασφαλισμένος στα ασφαλιστικά ταμεία,(τα υποχρηματοδοτούμενα από
το κράτος και τους επιχειρηματικούς ομίλους), δεν θα υπερβαίνουν το όριο των
πετσοκομμένων προϋπολογισμών.
Με αυτά τα
κριτήρια θα αξιολογούνται «οι υπηρεσίες που θα παρέχουν οι νέες δομές στην ΠΦΥ»
και μάλιστα ο Υπουργός το χαρακτήρισε ως «καινοτόμο σύστημα αξιολόγησης».
Εργαλείο γι’ αυτήν την αξιολόγηση είναι τα «πρωτόκολλα» μέσω των οποίων θα
χτυπηθεί «η προκλητή ζήτηση» και οι «περιττές παρεμβάσεις». Αυτά τα πρωτόκολλα
έχουν χρησιμοποιηθεί για τις παντός είδους περικοπές και περιορισμούς στα
φάρμακα, στις ιατρικές και εργαστηριακές εξετάσεις, στις προληπτικές εξετάσεις,
στο χρόνο νοσηλείας κ.ά. Γεγονός που στερεί από τους ασθενείς αναγκαίες
ιατρικές πράξεις και άλλες παροχές για την έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία, τους
αναγκάζει να πληρώνουν πολλά περισσότερα και όλα αυτά στο όνομα της
επιστημονικότητας των «πρωτοκόλλων».
Ο Υπουργός ανέφερε ότι θα
υπάρχουν «υγειονομικοί δείκτες» με βάση τους οποίους θα αξιολογούνται οι
γιατροί και οι νέες μονάδες της ΠΦΥ. Έφερε το παράδειγμα της καλής ρύθμισης των
διαβητικών. Πως θα γίνεται όμως αυτό όταν σε αυτές τις μονάδες δεν προβλέπεται
ενδοκρινολόγος – διαβητολόγος; Πως με αυτήν τη σύνθεση και τον αριθμό των
γιατρών θα επιτευχθεί η εξειδικευμένη και συχνή παρακολούθηση; Τι θα σημαίνει
για την αξιολόγηση γιατρών και μονάδων ένας αρρύθμιστος διαβητικός; Μήπως
περικοπή παροχής υπηρεσιών υγείας για τη συγκεκριμένη πάθηση όπως γίνεται στην
Αμερική και το εργαλείο γι’ αυτήν την περικοπή μήπως είναι η αξιολόγηση των
γιατρών προκειμένου να πάρουν καλό βαθμό; Επίσης και η μονάδα υγείας να
αξιολογηθεί θετικά για να συνεχιστεί η χρηματοδότησή της; Γιατί ήδη σε χώρες
της ΕΕ οι δημόσιες μονάδες που δεν αξιολογούνται θετικά δε χρηματοδοτούνται
ούτε από το κράτος ούτε από τους Δήμους.
Εξαγγέλλει τη
λειτουργία αυτών των αποκεντρωμένων ιατρείων στα αστικά κέντρα αρχικά
«καλύπτοντας το 30% του αστικού πληθυσμού». Δε λέει όμως με τι υπηρεσίες υγείας
θα καλύπτεται ο υπόλοιπος πληθυσμός μέχρι την πλήρη ανάπτυξη έστω και αυτών των
μεμονομένων ιατρείων και όχι ΚΥ. Και το άλλο 70% του πληθυσμού των αστικών
κέντρων σε ποια φάση θα καλυφθεί; Γιατί είναι γνωστό ότι οι ανάγκες των ασθενών
αλλά και αυτών που είναι υγιείς για να μην αρρωστήσουν δε μπορεί να περιμένουν.
Ο Υπουργός
εξήγγειλε την ενίσχυση του νέου συστήματος ΠΦΥ με 3.000 συνολικά προσωπικό,
(γιατρούς, νοσηλευτές, μαίες, κοινωνικούς λειτουργούς, επισκέπτες υγείας), όταν
μόνο οι γιατροί των ΚΥ και των πρώην μονάδων του ΕΟΠΥΥ μεταξύ 2012 και 2014
μειώθηκαν κατά 5.000 περίπου και σήμερα είναι ακόμα χειρότερα τα πράγματα.
Το προσωπικό που
θα προσληφθεί θα είναι με δίχρονες συμβάσεις εργασίας, δηλαδή με μειωμένα
δικαιώματα και όχι σταθερή δουλειά, απαξιωμένο ως εξειδικευμένο και
επιστημονικό.
Μετά το πέρας
της χρηματοδότησης από το ΕΣΠΑ(4 χρόνια), στρώνεται το έδαφος για να λειτουργούν
οι μονάδες αυτές ανταποδοτικά, με δεδομένη την ανεπαρκή κρατική χρηματοδότηση.
Τοπική Διοίκηση, ΜΚΟ και ΚΟΙΝΣΕΠ θα αποτελέσουν το όχημα για τη λειτουργία τους
με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.
Από τα παραπάνω σηματοδοτείται τι επιδιώκει η
κυβέρνηση με τη λεγόμενη μεταρρύθμιση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ)
με τους οικογενειακούς γιατρούς στις γειτονιές που προωθεί. «Ανάπτυξη» των
δημόσιων μονάδων ΠΦΥ με το ελάχιστο δυνατό κρατικό κόστος, που η λειτουργία
τους θα εξαρτάται από τα έσοδα που θα έχουν από τα ασφαλιστικά ταμεία και τις
άμεσες πληρωμές των ασθενών.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ
Στη χώρα μας το 35,7% δεν έχει κάνει
ποτέ μαστογραφία, το 53% δεν έχει κάνει ποτέ υπέρηχο μαστού και το 33,3% δεν
έχει επισκεφτεί ποτέ γιατρό για ψηλάφηση μαστών, όταν στατιστικά ο καρκίνος του
μαστού λαμβάνει διαστάσεις επιδημίας, αφού 1 στις 8 γυναίκες μπορεί να νοσήσει.
Από τις 390 μονάδες του πρώην ΕΟΠΥΥ το
2013 έχουν μείνει σήμερα περίπου 200.
Σε 29 δήμους της χώρας δεν υπάρχουν
ειδικευμένοι γιατροί στην ΠΦΥ.
Σε 140 δήμους δεν υπάρχει καρδιολόγος
Σε 110 δήμους δεν υπάρχει γυναικολόγος
Σε 70 δήμους δεν υπάρχει παιδίατρος
Στις μονάδες υγείας του πρώην ΕΟΠΥΥ τον
Ιανουάριο του 2015 υπηρετούσαν 4126 υπάλληλοι και το Μάιο του 2016 υπηρετούσαν
3507
Στα τοπικά ιατρεία τον Ιανουάριο 2015
υπηρετούσαν 418 υπάλληλοι και το Μάιο του 2016 υπηρετούσαν 355
Το προσωπικό των ΚΥ έχει μειωθεί κατά
782 και αντίστοιχα στις μονάδες υγείας(πρώην ΕΟΠΥΥ) κατά 619
Στην πρόληψη πάρα πολλές εξετάσεις όπως
οστική πυκνότητα που έχει να κάνει με την οστεοπόρωση, εξετάσεις του
θυρεοειδούς, τέστ ΠΑΠ, κολωνοσκόπηση(που πρέπει να είναι υποχρεωτική για
ηλικίες άνων των 50), προγεννετικός έλεγχος, δεν γίνονται στις δομές της ΠΦΥ.
Στην πόλη μας, υπήρχε μηχάνημα μέτρησης
οστικής πυκνότητας στο ιατρείο της Ίωνος Δραγούμη, όπου όταν έκλεισε
μεταφέρθηκε στο Ψυχιατρείο και δε λειτούργησε ποτέ.
Στο ΠΕΔΥ της Τούμπας, ο υπέρηχος έχει
χαλάσει με αποτέλεσμα να γίνονται μόνο οι εξετάσεις άνω και κάτω κοιλίας, ενώ
δε μπορούν να γίνουν υπέρηχοι θυρεοειδούς και μαστού. Υπάρχει μαστογράφος, δεν
υπάρχει όμως χειριστής. Ενδεικτικό είναι ότι στην 4η ΥΠΕ έχουν μείνει μόνο 4
χειριστές.
Τα ακτινοσκοπικά μηχανήματα είναι
χαλασμένα, αποκλείοντας έτσι πολλούς ασθενείς να κάνουν ακτινοσκόπηση στομάχου,
διάβαση εντέρου, πυελογραφίες κλπ.
Δεν υπάρχουν ειδικότητες
γαστρεντερολόγου και ενδοκρινολόγου. Για όσους χειρουργούς έχουν μείνει, κάνουν
μικρές αλλαγές χωρίς να μπορούν να κάνουν μικροεπεμβάσεις γιατί λείπουν τα
απαραίτητα εργαλεία.
Αντίστοιχη κατάσταση επικρατεί και στην
οδοντιατρική πρόληψη, όπου εδώ στη Θεσσαλονίκη υπάρχουν μεν οδοντίατροι, δεν
υπάρχουν όμως υλικά για να δουλέψουν. Στο ορθοδοντικό τμήμα του Φοίνικα που
αναφέρεται σε παιδιά, προσπαθούν να καλύψουν τις ανάγκες όλου του πληθυσμού με
2 ορθοδοντικούς και 2 οδοντοτεχνίτες. Σε πολλά ΚΥ της περιφέρειας υπάρχουν
οδοντιατρικά μηχανήματα όπως και μηχανήματα μικροβιολογικού, τα οποία
σκουριάζουν.
Ο σχεδιασμός της κυβέρνησης για την
οδοντιατρική περίθαλψη αφορά τον έλεγχο των μαθητών μέχρι τα 18 και την
προληπτική αποκατάσταση ή θεραπεία στα ΚΥ ή τα νοσοκομεία. Δεν υπάρχει πρόθεση
να προσληφθεί προσωπικό(οδοντίατροι) ούτε για τον έλεγχο, ούτε για την
αποκατάσταση, ούτε έχει γίνει σχεδιασμός με τα απαραίτητα υλικά.
Η κατάσταση στα ΚΥ είναι τόσο τραγική,
που η Εκκλησία “υιοθέτησε” το ΚΥ στα Ανώγεια Κρήτης, που έχει αναφορά σε 9.000
κατοίκους! Θα παρέχει σύριγγες και γάζες από το παγκάρι των φτωχών...
Η προσπάθεια που κάνουν κάποιοι δήμαρχοι
να οργανώσουν υπηρεσίες ΠΦΥ στρώνουν το έδαφος για την εξαπάτηση των δημοτών,
ότι τάχα μπορεί να υπάρξει ολοκληρωμένη ΠΦΥ από του δήμους. Αυτό που κάνουν
στην ουσία είναι να φορτώνουν στις πλάτες των δημοτών την παροχή υπηρεσιών
υγείας, βγάζοντας έτσι λάδι την
κυβέρνηση.
Στη Νεάπολη εγκαινιάστηκε η κατασκευή
κτιρίου που θα λειτουργήσει ως πολυδύναμο ιατρείο. Με τι εργαζόμενους; με τι
εργασιακές σχέσεις; με τι υποδομές σε εργαστήρια και υλικά;
Οι κατευθυντήριες οδηγίες και τα θεραπευτικά
πρωτόκολλα της ΕΕ και της κυβέρνησης αλλοιώνουν τελικά το χαρακτήρα της
πρόληψης, την περιορίζουν στις ομάδες “υψηλού κινδύνου”(π.χ. εξετάσεις για
προστάτη). Αυτή όμως πρέπει να αφορά και τον υγιή πληθυσμό με συστηματικές και
τακτικές εξετάσεις. Η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση δεν αρκούν, δεν μπορούν
να αντιμετωπίσουν την τραγική ανεπάρκεια δημόσιων και δωρεάν μονάδων Υγείας,
ούτε την οικονομική αδυναμία των λαϊκών οικογενειών.
Η πρόληψη είναι ευθύνη του κράτους και όχι προσωπική
υπόθεση του καθενός. Συνδέεται
με τον τρόπο οργάνωσης της κοινωνίας, με το σύστημα Υγείας, τους στόχους, την
ποιότητα και την επάρκεια των υπηρεσιών του. Δεν μπορεί να γίνει με ευκαιριακές
καμπάνιες, επικοινωνιακές φιέστες, ούτε να ανατίθεται σε ΜΚΟ.
«Αυτοθεραπεία» - «Αυτοδιάγνωση» - «Αυτοφροντίδα»
Μια σειρά μονοπωλιακοί όμιλοι που δραστηριοποιούνται
στην Ελλάδα στο χώρο του φαρμάκου, όπως η «Bayer Eλλάς», η
«BoehringerIngelheim», η «Glaxo Smith Kline», η «Novartis», ELPEN, ΒΙΑΝΕΞ κ.ά.,
μέσω του Συνδέσμου Εταιρειών Φαρμάκων Ευρείας Χρήσης (ΕΦΕΧ), κάνουν
προτάσεις που μπορούν να συμβάλλουν, όπως λένε, στην ανάπτυξη της
«αυτοφροντίδας» στη χώρα μας.
Στο “Μανιφέστο της Αυτοφροντίδας” του ΕΦΕΧ
αποτυπώνονται οι στρατηγικοί στόχοι και κατευθύνσεις της ΕΕ για μείωση του
κόστους, δηλαδή των κρατικών και ασφαλιστικών δαπανών στην Υγεία, που υπηρετούν
το στόχο του κεφαλαίου για για πιο φτηνούς εργαζόμενους, προκειμένου να
υπηρετηθούν η ανταγωνιστικότητα και η αναθέρμανση της καπιταλιστικής
κερδοφορίας. Η «αποδοτικότερη λειτουργία» των διαθέσιμων πόρων, όπως αναφέρεται
σε ευρωενωσιακά, αλλά και κυβερνητικά κείμενα, σημαίνει την αλλαγή κατεύθυνσης
και τον περιορισμό της χρηματοδότησης σε τομείς της Υγείας για ασθένειες που
είναι σοβαρές και χρειάζονται νοσηλευτική περίθαλψη, για την πρόληψη και ένα
μέρος των ασθενειών - τις πιο «ήπιες».
Οι όροι της «αυτοφροντίδας» και «αυτοθεραπείας»
αναφέρονται «στο σύνολο των δραστηριοτήτων που αναλαμβάνουν οι πολίτες για να
βελτιώσουν την υγεία τους και γενικότερα την καλή ζωή τους, να προλάβουν ή και
να μειώσουν την πιθανότητα κάποιου προβλήματος υγείας και να βοηθήσουν την
ανάρρωσή τους μετά από κάποια ασθένεια ή χειρουργική επέμβαση». Δηλαδή, ο
ασθενής πρέπει να αντιμετωπίζει ο ίδιος μόνος του, στο πλαίσιο της ατομικής
ευθύνης, χωρίς να απευθύνεται σε γιατρό (εκτός αν χρειαστεί, λόγω εξέλιξης της
νόσου), να επιλέξει τη θεραπεία του και να την εφαρμόσει χωρίς να απασχολήσει
και να επιβαρύνει το σύστημα Υγείας. Με τον τρόπο αυτό αποποιείται το κράτος
της ευθύνης του για παροχή υπηρεσιών υγείας στο λαό. Οι υπέρμαχοι της
«αυτοθεραπείας» προτείνουν ούτε λίγο - ούτε πολύ την υποκατάσταση των Κέντρων
Υγείας από τα φαρμακεία!
Πρόκειται για το χρεοκοπημένο επιχείρημα ότι υπάρχουν
τρόποι, στο πλαίσιο της επιχειρηματικής δράσης και του ανταγωνισμού, να
βγαίνουν όλοι κερδισμένοι, από τους μεγαλοεπιχειρηματίες μέχρι και τους
«μικρούς» αυτοαπασχολούμενους φαρμακοποιούς της γειτονιάς. Προπαγανδιστικά
προσπαθούν να τους δελεάσουν ότι θα αναβαθμιστούν, ενώ κρύβουν ότι αυτή η
αλλαγή ρόλων, που είναι αντιεπιστημονική, είναι και επικίνδυνη όχι μόνο για
τους ασθενείς, αλλά και για τους ίδιους.
Με βάση τα παραπάνω, ο τομέας της ΠΦΥ και πρόληψης θα
συνεχίσει να αποτελεί ατομική υπόθεση, με σοβαρές επιπτώσεις στο λαό και θα εξαρτάται
από την οικονομική δυνατότητα του καθενός και ειδικά τώρα σε περίοδο
καπιταλιστικής κρίσης, όπου η νοσηρότητα στον πληθυσμό έχει αυξηθεί λόγω της
πτώσης του βιοτικού του επιπέδου.
Ένα μεγάλο κομμάτι αφορά την ψυχική
υγεία, όπου η πρόληψη είναι κυριολεκτικά ανύπαρκτη. Η αύξηση των αυτοκτονιών, η
αύξηση κατά 36% της χρήσης αντικαταθλιπτικών, δείχνει την ανάγκη εξειδικευμένου
επιστημονικού προσωπικού, το οποίο θα στηρίζει τα άτομα με ψυχικά νοσήματα,
αλλά και θα καλύπτει τις ανάγκες που προκύπτουν στα σχολεία, στους χώρους
δουλειάς.
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ
Α. Ένα
αποκλειστικά κρατικό και δωρεάν σύστημα ΠΦΥ ενταγμένο στο ενιαίο κρατικό
σύστημα υγείας.
Β. Το
σύστημα ΠΦΥ περιλαμβάνει τα Κέντρα Υγείας και τα Περιφερειακά Ιατρεία.
Γ. Η
ανάπτυξή τους παίρνει υπ’ όψη τον πληθυσμό, τη σύνθεσή του, την επιδημιολογία,
την ύπαρξη βιομηχανικής, αγροτικής παραγωγής, τον παιδικό πληθυσμό, τα σχολεία,
τις σχολές, τον ηλικιωμένο πληθυσμό, τον γυναικείο πληθυσμό, τα ΑμΕΑ, τους
μετανάστες, τους Ρομά κλπ.
Δ. Είναι
στελεχωμένο με γιατρούς όλων των ειδικοτήτων, οδοντίατρους, φαρμακοποιούς, με
νοσηλευτικό προσωπικό και μαίες, κοινωνικούς λειτουργούς, επισκέπτες υγείας,
ψυχολόγους και άλλους υγειονομικούς, υποστηρικτικό και διοικητικό προσωπικό.
Ε.
Διαθέτει πλήρη εργαστηριακό, διαγνωστικό εξοπλισμό, φυσικοθεραπευτήριο,
οδοντιατρείο, φαρμακείο.
ΣΤ.
Λειτουργεί καθημερινά και σε 24ωρη βάση.
Κριτήριο
όλων των παραπάνω, είναι να επιτελούνται όλες οι εργασίες της ΠΦΥ με κύριο
προσανατολισμό την πρόληψη, αλλά και θεραπεία και αποκατάσταση. Επίσης να
καλύπτονται πλήρως οι γενικές και ειδικές ανάγκες σε υπηρεσίες ΠΦΥ όλου του
πληθυσμού.
