Κυριακή 17 Απριλίου 2016

Αναμνήσεις ενός κόσμου που ζει και πορεύεται



Σαράγιεβο
Βαδίζω με μάτια κλείστα
τα βαστώ σφαλιστά και ονειρεύομαι
μην με αγγίζεις μη με ξυπνάς
την αλήθεια σας πια δεν τη δέχομαι
Δεν ανοίγω τα μάτια μου καν
διασχίζω τον κόσμο και φλέγομαι
αν με αγαπάς μη μιλάς
άλλα ψέματα δεν τα ανέχομαι

Φώναξε η ζωή μας χάνεται πάει,
διάλυσε τη σκόνη που σκεπάζει το φως
Ο θάνατος διακοπές στο Σαράγιεβο πάει,
ξύπνησε στις ειδήσεις τα βλέπεις και τρως

Απόψε τα βλέπο διπλά ,
ήλιος λάμπει κι ας είναι μεσάνυχτα
δυο τσιγάρα πολύ δυνατά
κι εκτοξεύομαι μες το διάστημα
Μια οθόνη που δείχνεί μηδέν
εποχές που δεν γίνονται θαύματα.
ένα στόμα φωνάζει πως δεν
θα με πείσεις με χίλια τεχνάσματα

Φώναξε η ζωή μας χάνεται πάλι,
διάλυσε τη σκόνη που σκεπάζει το φως
Ο θάνατος διακοπές στο Σαράγιεβο πάει,
ξύπνησε στις ειδήσεις τα βλέπεις και τρως

Μια σκισμένη φωτογραφία γεμάτη μ'αναμνήσεις,
θάνατος να γίνεται ό,τι τόλμησες ν'αγγίξεις,
να δύει ο ήλιος και ο παράδεισος να ναι κλειστός,
μόνο στην κόλαση απόψε τρεμοσβήνει ένα φως,
βλέπω αγγέλους,διαβόλους να χορεύουν μαζί
και η γυναίκα που αγαπάω να είναι δίπλα μου νεκρή,
βάζω φτερά στους ώμους, πετάω ψηλά,
την αλήθεια σας σκοτώνω κι έτσι φεύγω μακριά