Δευτέρα 4 Απριλίου 2016

Ο αδερφός Ομπάμα – Άρθρο του Φιντέλ Κάστρο για την επίσκεψη Ομπάμα στην Κούβα


 Οι βασιλείς της Ισπανίας μάς έφεραν τους κατακτητές και τα αφεντικά, των οποίων τα αποτυπώματα έμειναν στα κομμάτια γης που παραχωρήθηκαν στους χρυσοθήρες που αναζητούσαν το χρυσό στην άμμο των ποταμών, μια καταχρηστική και επονείδιστη μορφή εκμετάλλευσης, της οποίας τα κατάλοιπα μπορούμε να τα διακρίνουμε, ακόμα και στον αέρα, σε πολλές τοποθεσίες της χώρας.
Ο τουρισμός σήμερα, κατά μεγάλο μέρος,  αναφέρεται αλλά και αναφέρει τα απολαυστικά τοπία και τα εξαιρετικά διατροφικά εδέσματα των θαλασσών μας, και μόνο όταν τα μοιραζόμαστε με το ιδιωτικό κεφάλαιο των μεγάλων ξένων επιχειρήσεων, των οποίων τα κέρδη αν δεν φτάνουν τα χιλιάδες εκατομμύρια δολάρια, δεν αξίζουν καμιάς προσοχής.
Μιας και υποχρεώθηκα να αναφερθώ στο θέμα, οφείλω να προσθέσω, κυρίως για τους νέους, πως πολύ λίγα άτομα αντιλαμβάνονται τη σημασία αυτής της συνθήκης σε αυτή τη μοναδική στιγμή της ανθρώπινης ιστορίας. Δεν θα πω ότι έχει χαθεί ο χρόνος, αλλά δεν διστάζω να δηλώσω  πως δεν ήμαστε επαρκώς πληροφορημένοι, ούτε εσείς ούτε εμείς, με τη γνώση και τη συνείδηση που θα έπρεπε να έχουμε  για να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα που μας θέτει προκλήσεις. Το πρώτο που πρέπει να πάρουμε υπόψη είναι ότι οι ζωές μας αποτελούν ένα ιστορικό κλάσμα του δευτερολέπτου, το οποίο πρέπει να μοιραστούμε επιπλέον και με τις ζωτικές ανάγκες όλων των ανθρώπων. Ένα από τα χαρακτηριστικά που έχει ο άνθρωπος είναι να υπερτιμά τον ρόλο του, γεγονός που έρχεται σε αντίθεση από την άλλη πλευρά με τον εξαίρετο αριθμό των ανθρώπων που ενσαρκώνουν τα πιο υψηλά όνειρα.
Παρόλα αυτά, κανείς δεν είναι καλός ή κακός από μόνος του. Κανείς από εμάς δεν είναι σχεδιασμένος για το ρόλο που πρέπει να αναλάβει στην επαναστατική  κοινωνία. ……………..
και συνεχίζει..
Παρόλα αυτά, ας δούμε πώς σκέφτεται σήμερα ο επιφανής μας επισκέπτης:
«Ήρθα εδώ για να αφήσω πίσω μου τα τελευταία κατάλοιπα του ψυχρού πολέμου στην Αμερικανική Ήπειρο. Ήρθα εδώ τείνοντας χέρι φιλίας προς τον κουβανικό λαό».
Και ξαφνικά, ένας κατακλυσμός αντιλήψεων, ολοκληρωτικά καινοτόμων για την πλειοψηφία από εμάς:
«Και οι δύο χώρες ζήσαμε ένα νέο αποικιοκρατούμενο κόσμο από τους ευρωπαίους». Και συνέχισε ο βορειοαμερικανός Πρόεδρος: «Η Κούβα, όπως και οι Ηνωμένες Πολιτείες, έγινε από σκλάβους φερμένους από την Αφρική. Ακριβώς όπως και στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο κουβανικός λαός έχει την κληρονομιά του από σκλάβους και δουλοκτήτες».
Στο μυαλό του Ομπάμα οι αυτόχθονες πληθυσμοί δεν υπάρχουν καθόλου. Ούτε και αναφέρει ότι οι φυλετικές διακρίσεις ανατράπηκαν από την Επανάσταση. Ότι η σύνταξη και ο μισθός για όλους τους κουβανούς θεσπίστηκαν με νόμο από την Επανάσταση, πριν ο κύριος Μπάρακ Ομπάμα συμπληρώσει τα δέκα του χρόνια. Η μισητή και ρατσιστική αστική συνήθεια να προσλαμβάνουν μπράβους για να πετούν έξω από τα κέντρα αναψυχής τους νέγρους πολίτες, καταργήθηκε μια και καλή, από την Κουβανική Επανάσταση. ………………..
Το 1961, μόλις δύο χρόνια και τρεις μήνες από τον Θρίαμβο της Επανάστασης, μια μισθοφορική δύναμη με κανόνια και βαριά οπλισμένο πεζικό, εξοπλισμένη με αεροπλάνα, εκπαιδευμένη και συνοδευόμενη από πολεμικά πλοία και αεροπλανοφόρα των Ηνωμένων Πολιτειών, επιτέθηκε αιφνιδιαστικά στη χώρα μας. Τίποτα δεν μπορεί να δικαιολογήσει αυτή την εν ψυχρώ επίθεση, που κόστισε στην χώρα μας εκατοντάδες απώλειες με νεκρούς και τραυματίες.  Πουθενά δεν αναφέρεται ότι, από την φιλο-γιάνκικη ομάδα επίθεσης δεν μπόρεσαν να εκκενώσουν έστω και έναν μισθοφόρο.  Μαχητικά αεροπλάνα των γιάνκηδων παρουσιάστηκαν στα Ηνωμένα Έθνη, σαν εξοπλισμός των εξεγερμένων κουβανών…………
Υπάρχει ένα σημαντικό ζήτημα:
Ο Ομπάμα έκανε μια ομιλία στην οποία χρησιμοποίησε πολλά γλυκόλογα για να εκφράσει: «Είναι η ώρα πια να ξεχάσουμε το παρελθόν, να αφήσουμε το παρελθόν πίσω, να κοιτάξουμε το μέλλον, να το κοιτάξουμε μαζί, ένα μέλλον ελπιδοφόρο. Και δεν θα είναι εύκολο, θα υπάρχουν προκλήσεις, και θα δώσουμε τον αναγκαίο χρόνο. Όμως η παρουσία μου εδώ, μου δίνει περισσότερες ελπίδες για αυτό που μπορούμε να κάνουμε μαζί, σαν φίλοι, σαν οικογένεια, σαν γείτονες, μαζί».
Υποτίθεται πως ο καθένας από εμάς διέτρεχε τον κίνδυνο εμφράγματος ακούγοντας αυτά τα λόγια από τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών. Μετά από έναν αποκλεισμό χωρίς έλεος που διαρκεί πια σχεδόν 60 χρόνια. Και αυτοί που πέθαναν σε μισθοφορικές επιθέσεις στα κουβανικά πλοία και λιμάνια, το αεροπλάνο της γραμμής γεμάτο επιβάτες που εξερράγη εν πτήση, οι μισθοφορικές επεμβάσεις, οι πολλαπλές ενέργειες βίας και εξαναγκασμού;
Να μην έχει κανείς την ψευδαίσθηση, ότι ο λαός αυτής της ευγενούς και γεμάτης αυταπάρνηση χώρας θα απαρνηθεί την δόξα και τα δικαιώματα, αλλά και τον πνευματικό πλούτο που έχει κερδίσει με την ανάπτυξη στην εκπαίδευση, τις επιστήμες και τον πολιτισμό.
Επισημαίνω επίσης, ότι ήμαστε ικανοί να παράγουμε τα τρόφιμα και τον υλικό πλούτο που χρειαζόμαστε με την προσπάθεια και την εξυπνάδα του λαού μας. Δεν χρειαζόμαστε να μας χαρίσει τίποτα η αυτοκρατορία. Οι προσπάθειές μας θα είναι νόμιμες και ειρηνικές, γιατί είμαστε ταγμένοι στον αγώνα για την ειρήνη και την αδελφοσύνη όλων των ανθρώπων που ζούμε σε αυτόν τον πλανήτη.
Φιντέλ Κάστρο Ρους, 27 Μάρτη 2016, 10:25 μ.μ