Τρίτη 12 Απριλίου 2016

Οι «βέλτιστες πρακτικές»ή τα όμορφα χωριά όμορφα καίγονται (1)-Γερμανία

Και επειδή πολύς ντόρος γίνεται για τις "μνημονιακές" πολιτικές εν Ελλάδι, όπως επίσης για τις εξαντλητικές διαπραγματεύσεις της συριζανελικης κυβέρνησης θα κάνουμε μια προσπάθεια να δείξουμε πεπραγμένα της δημοκρατικής ευρωπαϊκής ένωσης σε χώρες μη μνημοκρατούμενες, εκει που το κεφάλαιο ζορίζεται να βρει ανάπτυξη και για να οδηγηθεί εκεί χρησιμοποιεί γνωστές ατραπούς.
Και ξεκινάμε με την "ηγέτιδα"οικονομική δύναμη.   

Στη Γερμανία, την ισχυρότερη οικονομία της ΕΕ, οι ελαστικές μορφές απασχόλησης διευρύνονται συνεχώς. Οι θέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης το 1997 ανέρχονταν στο 82,5% επί του συνόλου και σήμερα έχουν πέσει στο 57%. Κατά την ίδια περίοδο αυξήθηκαν οι νέες μορφές απασχόλησης (συμβάσεις ορισμένου χρόνου, μερική απασχόληση, προσωρινή εργασία κ.ά.) φτάνοντας στο 43%, από 17,5% που ήταν το 1997.
Διαδεδομένη μορφή ελαστικής απασχόλησης είναι τα λεγόμενα «mini jobs» ή «οριακή απασχόληση», που αμείβεται έως 450 ευρώ το μήνα. Με αυτή τη μορφή απασχολούνται περίπου επτά εκατομμύρια άνθρωποι, κυρίως στο χονδρικό και λιανικό εμπόριο, τη συντήρηση και επισκευή μηχανοκίνητων οχημάτων και μοτοσικλετών, ξενοδοχεία και υπηρεσίες εστίασης, την υγειονομική περίθαλψη και την κοινωνική μέριμνα.
Μια ακόμη διαδεδομένη μορφή ευελιξίας είναι η «εργασία μετά από κλήση - τηλεφώνημα» (Arbeit auf Abfuf). Ο εργαζόμενος δεν ξέρει πότε και για πόση ώρα θα εργαστεί και δεν έχει κανένα εργασιακό και κοινωνικό δικαίωμα (Υγεία, Ασφάλιση). Οι μηνιαίες απολαβές κυμαίνονται από 100 έως 300 ευρώ. Η πλειονότητά τους έχει απολαβές περίπου 150 ευρώ το μήνα, τις οποίες συμπληρώνει το κράτος με κάποιο επίδομα ανεργίας.
Η έννοια του κατώτατου μισθού δεν υπάρχει, ενώ από πέρυσι υποτίθεται ότι ισχύει το κατώτατο ωρομίσθιο, των 8,50 ευρώ ανά ώρα, όχι όμως για όλους. Από αυτό εξαιρούνται οι νέοι κάτω από 18 ετών, οι εκπαιδευόμενοι, οι μακροχρόνια άνεργοι κατά τους πρώτους έξι μήνες μετά την πρόσληψή τους, όσοι κάνουν πρακτική έως τρεις μήνες. Εξαιρούνται ακόμα κλάδοι στους οποίους οι Συλλογικές Συμβάσεις προβλέπουν κατώτατο ωρομίσθιο χαμηλότερο από τα 8,50 ευρώ.
Επίσης, κάνει θραύση η λεγόμενη «ενοικιαζόμενη εργασία», μέσω εργολαβικών και δουλεμπορικών γραφείων, που είναι χιλιάδες σε όλη τη χώρα. Ακόμα επεκτείνεται η λεγόμενη δουλειά με το «μπλοκάκι», που υποκρύπτει σχέσεις μισθωτής εργασίας