Η εξάρθρωση της συμμορίας με γιατρούς, νοσηλευτές, φαρμακοποιούς κ.ά., που έκλεβε και διακινούσε αντικαρκινικά φάρμακα από δημόσια νοσοκομεία στο εξωτερικό, έχει δικαιολογημένα προκαλέσει την οργή των ασθενών και των οικογενειών τους. Αυτήν την αγανάκτηση προσπαθεί να εκμεταλλευτεί η κυβέρνηση, για να «βγάλει λάδι» την αντιλαϊκή πολιτική της και στο χώρο της Υγείας. Γι' αυτό αναθερμαίνει την προπαγάνδα ότι για την άθλια κατάσταση που βιώνουν ασθενείς και υγειονομικοί, ευθύνονται τα κάθε λογής κυκλώματα των προηγούμενων χρόνων και ότι τώρα η κυβέρνηση «βάζει τάξη» με την εξάρθρωσή τους και με τον «εξορθολογισμό» των δαπανών για φάρμακο, περίθαλψη και νοσηλεία. Ποιοι τα λένε αυτά; Εκείνοι που, στο πλαίσιο της «δημοσιονομικής πειθαρχίας» και της λειτουργίας της Υγείας με κριτήρια «κόστους - οφέλους», δεν διστάζουν να τσεκουρώσουν φάρμακα, θεραπείες, προσωπικό και υποδομές ακόμα και για τους καρκινοπαθείς. Είναι πρόκληση για τους ασθενείς και τις οικογένειές τους να παριστάνουν τους «αθώους του αίματος», εκείνοι που σε συνέχεια των προηγούμενων κυβερνήσεων υλοποιούν την πιο άγρια πολιτική και στην Υγεία, αντιμετωπίζοντας το Φάρμακο ως εμπόρευμα και τους ασθενείς ως πελάτες των ιδιωτικών ομίλων. Πάνω σ' αυτό το έδαφος ανθίζουν και τα διάφορα «μπουμπούκια», που κερδοσκοπούν σε βάρος των ασθενών και γενικά των ασφαλισμένων. Η βαρβαρότητα και η εξαχρείωση, η πολιτική εμπορευματοποίησης της Υγείας, τα παράσιτα που θησαυρίζουν ακόμα και από το θάνατο της εργατικής τάξης, έχουν κοινή ρίζα το κέρδος. Και αυτήν την κοινωνική «αρρώστια» πρέπει να ξεριζώσουν οι εργαζόμενοι για να ζήσουν όπως τους αξίζει, με βάση τον τεράστιο κοινωνικό πλούτο που παράγουν και τις μεγάλες δυνατότητες της επιστήμης και της τεχνολογίας.
