Τρίτη 15 Μαΐου 2018

Εκδήλωση διαμαρτυρίας ΕΔΥΕΘ-Παλαιστινιακής Παροικίας για το μακελειό στη Γάζα την Πέμπτη 17 Μάη




Εκδήλωση διαμαρτυρίας για την σφαγή άοπλων διαδηλωτών στα ματωμένα χώματα της Παλαιστίνης διοργανώνουν την Πέμπτη, 17 Μάη στις 7 μ.μ. στο Άγαλμα Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη η Παλαιστινιακή Παροικία της πόλης και η ΕΔΥΕΘ. Στην ανακοίνωση τους καλούν όλο το λαό, τους εργαζόμενους και τη νεολαία της Θεσσαλονίκης να πάρουν μαζικά μέρος στην εκδήλωση.
Αναλυτικά το κάλεσμα έχει ως εξής: 
«Με βαθιά οδύνη και αποτροπιασμό παρακολουθούμε τις τελευταίες ημέρες και ώρες το απίστευτο λουτρό αίματος, που διαδραματίζεται στη Γάζα, την ασταμάτητη σφαγή των δεκάδων άοπλων Παλαιστίνιων διαδηλωτών από το στρατό του κράτους-τρομοκράτη, του κράτους-δολοφόνου Ισραήλ.
Τουλάχιστον 52 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν μόνο σήμερα και πάνω από 2.000 έχουν τραυματιστεί από σφαίρες Ισραηλινών στρατιωτών, που πυροβολούν εν ψυχρώ. Μεταξύ των νεκρών τουλάχιστον οκτώ είναι ανήλικοι κάτω των 16 ετών, από τους τραυματίες τουλάχιστον 122 είναι επίσης ανήλικοι, δεκάδες είναι οι γυναίκες ακόμη και οι δημοσιογράφοι που έχουν τραυματιστεί.
Από την αρχή των διαδηλώσεων της αποκαλούμενης Μεγάλης Πορείας της Επιστροφής, που ξεκίνησαν οι Παλαιστίνιοι στις 30 Μάρτη διεκδικώντας το δικαίωμα της επιστροφής για τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες, ο αριθμός των νεκρών από ισραηλινά πυρά ξεπερνά τους 100.
Η απόφαση των ΗΠΑ να μεταφέρουν την πρεσβεία τους στην Ιερουσαλήμ, οι πρόσφατοι βομβαρδισμοί των ΗΠΑ – Βρετανίας – Γαλλίας στη Συρία και η απόφαση του προέδρου Τραμπ να βγουν οι ΗΠΑ από τη “Συμφωνία για τα Πυρηνικά” του Ιράν, πραγματικά απασφάλισαν την επιθετικότητα και την κτηνωδία του Ισραήλ ενάντια στους Παλαιστινίους, ενάντια στους λαούς της Συρίας και του Ιράν. Στην κτηνώδη αυτή επιθετικότητά του το Ισραήλ έχει την ουσιαστική στήριξη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Τα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη τηρούν ίσες αποστάσεις, εξισώνοντας το θύτη με το θύμα, ζητώντας “αυτοσυγκράτηση” από τις δύο πλευρές.
Βαρύτατες είναι οι ευθύνες και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Μόλις πριν από λίγες ημέρες και ενώ το Ισραήλ δολοφονούσε αδιάκριτα, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας συναντιόταν στην Κύπρο με τον πρωθυπουργό του κράτους-δολοφόνου, για να προωθήσει και νέες συμφωνίες μαζί του, νέες κερδοφόρες μπίζνες για το ελληνικό κεφάλαιο. Το αίμα των δολοφονημένων παιδιών της Παλαιστίνης προφανώς δεν έχει καμία αξία για τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ, μπροστά στα κέρδη της ελληνικής άρχουσας τάξης, τα οποία τρέχει να εξασφαλίσει.
Οι υποκριτικές δηλώσεις των κυβερνητικών και κομματικών παραγόντων του ΣΥΡΙΖΑ είναι κοροϊδία και ύβρις για τους αμέτρητους νεκρούς του παλαιστινιακού λαού. Το αίμα των δολοφονημένων παιδιών του δεν μπορεί να ξεπλυθεί με καμία δήλωση δήθεν συμπάθειας, θα μένει και θα στιγματίζει για πάντα τους υποκριτές.
Ο καθένας σήμερα πρέπει να αποφασίσει: Με το δολοφόνο ή με το θύμα!
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο δήμαρχος της Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης, που σήμερα την ημέρα της μεγάλης σφαγής έφερε στο Δημοτικό Συμβούλιο συγχαρητήριο ψήφισμα για τα 70 χρόνια από τη δημιουργία του Ισραήλ. Δυστυχώς, στο ίδιο μήκος κύματος και η αξιωματική αντιπολίτευση του δήμου και ο επικεφαλής της Σταύρος Καλαφάτης, καθώς και οι άλλες παρατάξεις.
Μοναδική λαμπρή εξαίρεση οι δύο δημοτικοί σύμβουλοι της “Λαϊκής Συσπείρωσης” οι οποίοι στιγμάτισαν τη σφαγή του παλαιστινιακού λαού και τους δολοφόνους του, αλλά και τη στάση των υπολοίπων παρατάξεων.
Σήμερα ο περήφανος παλαιστινιακός λαός δεν έχει κανένα άλλο στήριγμα εκτός από την αλληλεγγύη και τη συμπαράσταση των λαών. Στον μαρτυρικό και δίκαιο αγώνα του μόνο στους λαούς μπορεί να στηριχτεί.
Γι’ αυτό καλούμε τους εργαζόμενους, τη νεολαία, τον κάθε άνθρωπο καλής θέλησης, τις οργανώσεις του λαϊκού κινήματος να εκφράσουν με κάθε πρόσφορο τρόπο αυτήν την αλληλεγγύη. Μαζικά και οργανωμένα να απαιτήσουμε:
§  Να πάρει θέση τώρα η ελληνική κυβέρνηση, αναγνωρίζοντας το παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.
§  Να σταματήσουν οι εποικισμοί και να αποχωρήσουν όλοι οι έποικοι που έχουν εγκατασταθεί πέρα από τα σύνορα του ’67.
§  Το γκρέμισμα του απαράδεκτου τείχους διαχωρισμού στην Ιερουσαλήμ.
§  Το δικαίωμα επιστροφής των Παλαιστίνιων προσφύγων στις εστίες τους, με βάση τις σχετικές αποφάσεις του ΟΗΕ.
§  Την άρση κάθε αποκλεισμού των Παλαιστινίων στη Δυτική Όχθη και στη Λωρίδα της Γάζας.
§  Την άμεση απελευθέρωση όλων των Παλαιστίνιων και άλλων πολιτικών κρατουμένων που κρατούνται στις ισραηλινές φυλακές.
§  Την αποχώρηση του ισραηλινού στρατού από όλα τα κατεχόμενα εδάφη του 1967, συμπεριλαμβανομένων των Υψωμάτων του Γκολάν και της περιοχής Σεμπάα του Νότιου Λιβάνου.
§  Καμία συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και τις επεμβάσεις».