Από το «πρώτη φορά αριστερά», στο «πρώτη φορά …βασιλικιά»
Τέτοιο λιβάνισμα στους μονάρχες της Μεγάλης Βρετανίας επί τρεις μέρες ούτε οι ίδιοι οι «γαλαζοαίματοι» δεν το περίμεναν. Κυβέρνηση, κρατική και ιδιωτική τηλεόραση έδωσαν κυριολεκτικά τα ρέστα τους. Από τη σφυρίδα και την «τριλογία ψαριών» που απόλαυσαν στο προεδρικό μέγαρο, μέχρι τους λουκουμάδες και τον …«φρέντο χωρίς καλαμάκι» που ήπιε ο υψηλότατος Κάρολος με την Καμίλα στην Αθήνα, είναι μερικά από τα όσα ακούσαμε και διαβάσαμε για την επίσκεψή τους. Δημοσιογραφικά παπαγαλάκια και κυβερνητικά στελέχη, μην μπορώντας να μαζέψουν τα σάλια τους για τους «υψηλούς» προσκεκλημένους, επιχείρησαν μια …«μεγαλοπρεπή» μπουγάδα στον βρετανικό ιμπεριαλισμό, αλλά και στον ίδιο το θεσμό της βασιλείας. Και αυτά σχεδόν ταυτόχρονα με τα περί «προόδου» και «φιλελευθερισμού» που έκρωζε η κυβέρνηση στη Βουλή, ψηφίζοντας το νόμο για την αναδοχή και την υιοθεσία. Ετσι έχουν τα πράγματα… Μετά το «πρώτη φορά αριστερά», έρχεται το «πρώτη φορά …βασιλικιά».
Μοναρχοπροφυλακτικά…
Εταιρεία στην Αγγλία υπόσχεται… βασιλική προστασία, με προφυλακτικά Πρίγκιπα Χάρι και Μέγκαν Μαρκλ, ενόψει του γάμου του ζευγαριού! Μάλιστα τα 80 κοστίζουν 11 ευρώ, κάτι που σημαίνει ότι το ένα βγαίνει περίπου 15 λεπτά του ευρώ. Με αυτή την τιμή, η αλήθεια είναι πως πολλοί θα κάνουν δεύτερες σκέψεις… σε σχέση με την παρεχόμενη ποιότητα. Και ας ρισκάρουν την… ευτυχία να τους «κοιτάει» ο πρίγκιπας Χάρι και η Μέγκαν Μαρκλ σε αυτή την ιδιαίτερη στιγμή. Η αλήθεια είναι ότι ο παροξυσμός στη Βρετανία και για αυτό τον βασιλικό γάμο, φτάνει στα άκρα.
Αντί να αντιδρούν στον αναχρονιστικό θεσμό της μοναρχίας, αγκαλιάζουν κάθε αλλοφροσύνη που σχετίζεται με τη βασιλική οικογένεια
Πηγή: Χαραυγή
Γαλαζοαίματα» παράσιτα στη Βρετανία των 14 εκατομμυρίων φτωχών
Από atexnos
Γράφει ο Νίκος Μόττας //
Σπουδαία μέρα η σημερινή για τη Βρετανία! Παντρεύεται ο πρίγκηπας Χάρι την εκλεκτή της καρδιάς του και ο βασιλικός οίκος των Ουίνσδορ υποδέχεται την «αφρόκρεμα» των απανταχού «γαλαζοαίματων» και του διεθνούς «τζετ-σετ».
Άλλη μια αφορμή για τα μέσα μαζικής ενημέρωσης που θα καλύψουν ενδελεχώς το ιστορικό γεγονός, με εντυπωσιακά πλάνα και εικόνες από τη γαμήλια τελετή, τις ενδυμασίες των προσκεκλημένων, τα χιλιάδες σημαιάκια που ανεμίζουν έξω από το μεγαλοπρεπές παλάτι του Ουίνσδορ στο Μπερκσάϊρ.
Την ίδια στιγμή, λίγα χιλιόμετρα μακριά απ’ το σημείο σύναξης των βασιλικών παράσιτων και των φίλων τους, μια άλλη Βρετανία- η αληθινή Βρετανία- θα συνεχίσει να ζει την καθημερινότητα της. Αναφερόμαστε στη Βρετανία των εργατών, των φτωχών λαϊκών μαζών, των ανθρώπων του μεροκάματου, των οικογενειών που βιώνουν τη βαρβαρότητα του καπιταλιστικού συστήματος στις φτωχογειτονιές του Λονδίνου και άλλων πόλεων.
Βλέπετε, πέρα από το μικρόκοσμο του Μπάκινγχαμ και τους παραμυθένιους βασιλικούς γάμους, υπάρχει μια ολόκληρη χώρα. Μια χώρα στην οποία 14 εκατομμύρια άνθρωποι- περισσότερο από το 1/4 του συνολικού πληθυσμού της- ζουν στο όριο της φτώχειας! Πρόκειται για την ίδια χώρα, τη Βρετανία, όπου 4 εκατομμύρια παιδιά βρίσκονται αντιμέτωπα με την πείνα, την ανέχεια, τον κοινωνικό αποκλεισμό.
Την ώρα που τα απομεινάρια της φεουδαρχίας- τα οποία συνεχίζουν να διατηρούν και να διαιωνίζουν την παρασιτική τους ύπαρξη και στον καπιταλισμό- σπαταλούν εκατομμύρια για υπερπολυτελείς γάμους και δεξιώσεις, κάποιοι συμπατριώτες τους στερούνται ακόμη και το καθημερινό πιάτο φαγητό. Σύμφωνα με στοιχεία του 2017, περισσότεροι από 300.000 άνθρωποι στη Βρετανία είναι άστεγοι!
Την ίδια στιγμή που η Βασίλισσα του Ηνωμένου Βασιλείου και ο Δούκας του Εδιμβούργου ζουν την υπερπολυτελή ζωή τους, περίπου 2 εκατομμύρια συνταξιούχοι βρίσκονται στο όριο της φτώχειας. Τι σημασία έχουν, όμως, οι απόκληροι του κόσμου τούτου μπροστά στη φανταχτερή μεγαλοπρέπεια των βασιλιάδων;
Μόνο που αυτή η φανταχτερή μεγαλοπρέπεια του βασιλικού θεσμού- την οποία αυτές τις μέρες σπεύδουν να «διαφημίσουν« τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης- κρύβει πίσω της μαύρες, αιματοβαμμένες σελίδες ιμπεριαλιστικών εγκλημάτων και άγριας εκμετάλλευσης.
Μόνο όταν οι εργαζόμενοι, ο λαός, αντιληφθούν τη δύναμη τους και βγουν ξανά στο προσκήνιο της ιστορίας, μπορούν να γίνουν οι ίδιοι αφέντες του πλούτου που παράγουν, στέλνοντας μια και καλή τα καλοταϊσμένα παράσιτα εκεί που πραγματικά ανήκουν: στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.
