Μια αποκαλυπτική πλευρά του «θαύματος του τουρισμού» στην Ελλάδα φέρνουν στην επιφάνεια τα στοιχεία του Κέντρου Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών (KEAO), σύμφωνα με τα οποία οι μεγαλοξενοδόχοι είναι από τους μεγαλύτερους οφειλέτες των ασφαλιστικών ταμείων. Οι οφειλές τους αγγίζουν τα 2 δισ. ευρώ και συσσωρεύονται χρόνο με το χρόνο, παρά τα απανωτά «ρεκόρ» που σπάει ο τουρισμός, σύμφωνα με τις κυβερνητικές θριαμβολογίες. Αν σ' αυτά προσθέσει κανείς την απληρωσιά που «σπάει κόκαλα», καθώς χιλιάδες εργαζόμενοι στον Τουρισμό παραμένουν απλήρωτοι ακόμα για τη σεζόν του 2015 - 2016, αντιλαμβάνεται ότι το «θαύμα» της ανάπτυξης του Τουρισμού στηρίζεται, μεταξύ άλλων, στη λεηλασία των Ταμείων και βέβαια στο τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων με όλους τους τρόπους. Στους μεγάλους οφειλέτες αθροίζονται επίσης - σύμφωνα με τα στοιχεία του ΚΕΑΟ - μεγάλες επιχειρήσεις του Εμπορίου και κατασκευαστικές. Οι εργοδότες των παραπάνω κλάδων (ξενοδοχεία, εμπόριο, κατασκευές) χρωστούν συνολικά στα Ταμεία πάνω από 4,5 δισ. ευρώ. Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση εντάσσει στο ΚΕΑΟ, άρα και στον προθάλαμο των αναγκαστικών κατασχέσεων, τους μικροοφειλέτες των Ταμείων, με χρωστούμενα κάτω από 5.000 ευρώ, για να εκβιάσει την αποπληρωμή τους. Η ταξική αντιλαϊκή πολιτική, συνέχεια και προέκταση των προηγούμενων, σε όλο της το μεγαλείο...
«Μνημόνιο Plus» για να ανακάμψει το κεφάλαιο
Την ίδια ώρα, η πλευρά του ΣΕΒ καταθέτει πακέτο προτάσεων με στόχο την προσέλκυση νέων κερδοφόρων επενδύσεων: «Χρειαζόμαστε, ένα "Ελληνικό Μνημόνιο Plus" που θα ξεπερνάει το manual των δανειστών και θα χαράζει μία νέα πορεία», τονίζουν χαρακτηριστικά οι εγχώριοι βιομήχανοι.
Μεταξύ άλλων, η νέα λίστα του ΣΕΒ περιλαμβάνει:
-- «Μείωση του αφορολόγητου στο επίπεδο που ορίζεται από το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης». Πρόκειται για τη φορολόγηση λαϊκών εισοδημάτων που ξεκινούν από τα 4.800 ευρώ το χρόνο, που αντιστοιχούν δηλαδή σε εισοδήματα ύψους 342 ευρώ το μήνα!
-- «Εμπροσθοβαρής δημοπράτηση όλων των ιδιωτικοποιήσεων με αυστηρή καταληκτική ημερομηνία ολοκλήρωσης το συντομότερο δυνατό».
-- «Μείωση του συνολικού συντελεστή φορολόγησης της εργασίας», δηλαδή των ασφαλιστικών εισφορών που καταβάλλει η εργοδοσία.
-- «Περικοπές λειτουργικών δαπανών στον ευρύτερο δημόσιο τομέα κατά 1 μονάδα του ΑΕΠ», δηλαδή κατά 1,8 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση. Ταυτόχρονα, προτείνεται η εισαγωγή συγκεκριμένων προγραμμάτων «βελτίωσης της παραγωγικότητας σε όλους τους τομείς που δραστηριοποιείται το Δημόσιο».
-- Καθιέρωση συστήματος φορολογικών υπεραποσβέσεων για τις επενδυτικές δαπάνες των επιχειρήσεων.
