Το «θαύμα»...
«Κυρίαρχοι οι Ελληνες εφοπλιστές και το 2017 στις ναυπηγήσεις» γράφει ο Τύπος, καθώς «στο τέλος του Οκτωβρίου είχαν σε εξέλιξη πρόγραμμα για 238 πλοία, χωρητικότητας 23,9 εκατ. τόνων (dwt)». «Πρώτοι οι Ελληνες εφοπλιστές» στην αγορά πλοίων, έχοντας επενδύσει «από τις αρχές του χρόνου μέχρι και την πρώτη βδομάδα του Νοεμβρίου 4,06 δισ. δολάρια για την αγορά 253 πλοίων». «Συνεχίζει να προελαύνει η ελληνόκτητη ναυτιλία, αυξάνοντας το μερίδιό της στον παγκόσμιο στόλο στο 16,71% το 2017, έναντι μεριδίου 16,36% το 2016 και μόλις 15,53% στις αρχές του 2009. Ολα αυτά τα χρόνια, ο ελληνόκτητος στόλος όχι μόνο διατήρησε την πρώτη θέση στην παγκόσμια ναυτιλία, αλλά διεύρυνε περαιτέρω το μερίδιό του». Πού οφείλεται αυτό το «ελληνικό ναυτιλιακό θαύμα»; Γιατί ενώ ο εφοπλισμός καταγράφει πρωτιές, η ανεργία στους ναυτεργάτες τσακίζει κόκαλα; Κι αν οι ναυπηγήσεις νέων πλοίων σπάνε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, γιατί στα ελληνικά ναυπηγεία πέφτει πού και πού καμιά σφυριά;
... έχει εξήγηση
Αν δει κανείς το «δουλεμπόριο» που δίνει και παίρνει στα καράβια, τις συνθήκες εργασίας, τις αμέτρητες φοροαπαλλαγές, που ισοδυναμούν με πλήρη φοροασυλία, τις απαλλαγές από ασφαλιστικές εισφορές, τις κρατικές επιχορηγήσεις και επιδοτήσεις (μόνο οι εφοπλιστές της ακτοπλοΐας έχουν επιδοτηθεί με 1 δισ. «ζεστό» χρήμα τα τελευταία 16 χρόνια), είναι βέβαιο ότι θα βρει την απάντηση. Τα προνόμια που εξασφαλίζουν διαχρονικά οι κυβερνήσεις στους εφοπλιστές, μαζί και η σημερινή κυβέρνηση, είναι ένα μέρος μόνο των όσων προσφέρονται απλόχερα συνολικά στους επιχειρηματικούς ομίλους. Και αυτό το τρελό φαγοπότι για το κεφάλαιο στήνεται πάνω στο θυσιαστήριο των λαϊκών αναγκών. Να τι έχουν να περιμένουν από την ανάπτυξη οι επιχειρηματικοί όμιλοι και τι ο λαός.
