1. Αμείλικτη η αληθινή ζωή, διατρανώνει παντού την παρουσία της και με το οξύ της πνεύμα αποδίδει δικαιοσύνη σε όσους τη διεκδικούν και βρίσκονται σε κοινό βήμα μαζί της. Δεν αναγνωρίζει τεχνάσματα, δεν αναπτύσσει μεγάλες ταχύτητες, έχει τον δικό της μετρημένο χρόνο, αγνοεί τις πρόχειρες ματιές, δεν περιμένει κανέναν από εμάς σε κανένα σταθμό για να τον σύρει στο άρμα της, δεν συμμετέχει σε καμία συνδιαλλαγή και δεν γνωρίζει συναισθηματικές διακυμάνσεις. Το πεζοδρόμιο γνωρίζει καλύτερα απ' τον καθένα ότι της χρωστά τη ζωντάνια του, και εμείς τη δυνατότητα που μας δίνει να συντονιστούμε στο ρυθμό της, να οργανώσουμε τον εαυτό μας και να αιφνιδιάσουμε με την παρουσία μας.
2. Δεν υπάρχει χειρότερη φράση από το «έχασα τη ζωή μου», που συνοδεύεται από έναν βαθύ αναστεναγμό. Ας επωφεληθούμε από την κινεζική σοφία: «Οταν γεννιέται ένα μωρό, ούτε ο γιατρός ούτε η μάνα του του μαθαίνουν πώς να αναπνέει για να αρχίσει να ζει». Ζούμε χάρη σε μια ανάσα τη στιγμή της γέννησής μας και πεθαίνουμε όταν δεν μπορούμε πια να ανασάνουμε. Οποιος μπαίνει στη θέση του θύματος και πιστεύει πως τα έχασε όλα, στρέφει την πλάτη του στην αληθινή ζωή και το μόνο που μπορεί να περιμένει είναι η ελεύθερη πτώση του.
3. Μάταια προσπαθούν οι μυστικοσύμβουλοι να βοηθήσουν την κυβέρνηση να ανακτήσει τις ζωτικές της δυνάμεις, να συναντηθεί με την αληθινή ζωή. Κυβερνητικοί και αντιπολίτευση προσπαθούν να κατεβάσουν το έργο που παίζεται σε όλη την επικράτεια, αλλά δεν μπορούν. Κατάφεραν, ωστόσο, σε συνεργασία με τα «γνωστά μέσα», να μετατρέψουν τις αρετές του πολίτη σε αδυναμίες, σε μια προσπάθεια να αλλάξουν το σενάριο της ζωής και να διαμορφώσουν το μέλλον σε περιβάλλον σκότους και ακινησίας.
4. Αδύναμος ο πολίτης καθίσταται όμηρος άνευ όρων. Και από δίπλα η για πρώτη φορά Αριστερά, που πρωτοτυπεί μόνο στο ότι, κάνοντας όσα της υποδεικνύουν να κάνει, εκφράζει στο τέλος τη λύπη της για την αδικία που διέπραξε.
5. «Αγαθές» είναι και οι προθέσεις της αντιπολίτευσης: από τη μεταπολίτευση έως σήμερα δεν κάνει τίποτε άλλο από το να συντηρεί το μαγαζί της, έχει - δεν έχει την εξουσία. Ο τίτλος «πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας» είναι για τον Κυριάκο αδιάφορος. Μόνο όταν γίνει πρωθυπουργός, θα αποκτήσει η θέση αυτή ενδιαφέρον γι' αυτόν και την οικογένειά του. Θαυμάζεις τη ματαιοδοξία του ανδρός που, παραμιλώντας καθημερινά για εκλογές, έχει αποσπαστεί από τη ζωή του και, χωρίς ίχνος ψυχικής πειθαρχίας, δεν κάνει τίποτα άλλο από το να περιμένει την ανακοίνωση της πολυπόθητης ημερομηνίας για να γίνει «βεζίρης στη θέση του βεζίρη».
6. Οσο ο πολίτης δεν αναλαμβάνει την ευθύνη για την ύπαρξή του και δεν προκαλεί ρήξεις σε όσα τον καταστρέφουν, θα βρίσκεται σε μόνιμη εκκρεμότητα με τον εαυτό του και θα κυριεύεται από θλίψη. Η αληθινή ζωή βρίσκεται πάνω απ' όλα στο πεζοδρόμιο.
Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ
