Είναι γνωστοί ως «ντελιβεράδες»ή τα «παιδιά με το μηχανάκι» ή «τα κούριερ». Πάνω σ’ ένα δίκυκλο παλεύουν για το μεροκάματο, εκτεθειμένοι σ’ ένα σωρό κινδύνους, πληρώνοντας κάθε τόσο ακριβά το τίμημα της επιβίωσης, με τη ζωή κάποιου συναδέλφου (πρόσφατα ο κλάδος θρηνεί τρεις νεκρούς).
Εργαζόμενοι «παντός καιρού»: με βροχή, με χιόνι, με παγετό, με καύσωνα, μέσα σε αδιάκοπη κίνηση και μποτιλιαρίσματα, σε δρόμους γεμάτους σαμαράκια και λακούβες και επικίνδυνους οδηγούς. Συχνά κάνοντας δουλειές και «θελήματα» που δεν τους αναλογούν.
Οι ντελιβεράδες εκτός από τις απαράδεκτες συνθήκες δουλειάς έχουν ν’ αντιμετωπίσουν την ασυδοσία και την αυθαιρεσία της εργοδοσίας, που καταπατά τα ελάχιστα εναπομείναντα δικαιώματά τους, που δεν αφαιρέθηκαν ακόμα από την εργατική νομοθεσία.
Είναι εργαζόμενοι χωρίς δικαιώματα, σ’ έναν κλάδο πολυδιασπασμένο, με εξαντλητικά ωράρια, κακοπληρωμένοι: δεν πληρώνονται δώρα και επιδόματα, δεν πληρώνονται υπερωρίες και Κυριακές και, στην ταχυεστίαση, δεν αποζημιώνονται ούτε με ένα ευρώ για το μηχανάκι και την βενζίνη. Και ανασφάλιστοι οι περισσότεροι.
Σήμερα οι ντελιβεράδες (διανομείς, εξωτερικοί και κούριερ) απεργούν διεκδικώντας συλλογική σύμβαση εργασίας, ενιαία ειδικότητα με τίτλο «Οδηγός δικύκλου – Μεταφορέας», ένσημα βαρέα και ανθυγιεινά, εταιρικά μηχανάκια, μέσα ατομικής προστασίας κλπ.. Εκατοντάδες δίκυκλα συγκεντρώθηκαν στο κέντρο της Αθήνα και δημιούργησαν μοτοπορεία (φωτογραφίες).
Ο ντελιβεράς απεργεί: Από τον αγώνα δρόμου στο δρόμο του αγώνα
Για κάθε εργαζόμενο, σε κάθε κλάδο, δεν υπάρχει άλλος δρόμος από τη συσπείρωση στο σωματείο και τον οργανωμένο αγώνα. Για τη διεκδίκηση του μεροκάματου, των ανθρώπινων συνθηκών δουλειάς, των δικαιωμάτων. Για το δικαίωμα στη ζωή κι όχι στην ψευτοεπιβίωση, δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την πάλη ενάντια στα μνημόνια και στις πολιτικές της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενάντια στη βαρβαρότητα της κρίσης και στις αιτίες που «γεννούν» τις κρίσεις και τις κοινωνικές ανισότητες.
