ΟΙ ΕΛΙΕΣ, ΤΑ ΚΡΑΝΗ ΚΑΙ Η ΔΙΚΗ “δίκην ιδιώνυμου*”

Μετά Πατριάρχη εποχή….

“Ατμόσφαιρα γαλήνια απλώνεται μιας και την ευχή της θρησκευτικής ηγεσίας φέρει για ομόνοια και επί γης ειρήνη!

Αλλά έλα που ο διάβολος o χιλιοπόδαρος, ο χιλιοκακοτραγουδισμένος δε σπάει το ποδάρι του μα τη γαληνεμένη ειρήνη.

Αχός βαρύς ακούγεται πολλά τουφέκια πέφτουν….  Είναι βέβαιο, λόγω χρονικής συγκυρίας, ότι η Δέσπω δεν κάνει πόλεμο.

Το Μυριοκέφαλο πλήθος των κολίγων σκούζει και θρηνεί, αδικαιολογήτως βεβαίως, για την Ιθάκη που χάθηκε για την Ιθάκη που πάει.

Γιατί, τι σου είναι βρε μικρόνοα κολίγε η Ιθάκη, όταν μπροστά σου απλώνεται η απεραντοσύνη και το μεγαλείο της διαδρομής;

Κύκλωπες που θα συναντήσεις ξανά, σαρδανάπαλε κολίγε; Τους Λαιστρυγόνες που θε  ν` ανταμώσεις;

Στη συμβουλή μου μείνε: μόνο στις Σειρήνες, κερί στα αυτιά σου βάλε και των φωνών τους τις λαλιές μην ξεχαστείς και ακούσεις!

Περίεργα πράγματα θα πουν για τα κουπιά του πλοίου. Γι` αυτό δέσου πισθάγκωνα στα μέρη της γαλέρας και μη σαλέψεις μηδέ τα βλέφαρα κινήσεις.

Σου χαράζω άμυαλε κολίγε ΕΓΩ τη διαδρομή. Ασφαλής ρότα και σαν αποφασίσω ΕΓΩ σε βγάζω στην Ιθάκη.”

Τούτες τις σκέψεις οι ομοτράπεζοι της ενημέρωσης κάνουν μπροστά στη κολιγιά. Τους είναι βέβαια βαρύ να ομολογήσουν ότι οι όμορφες μέρες δύσκολα μπορούν να έρθουν. Γιατί απλούστατα η διαδρομή απαιτεί γαλέρα και κουπί.

Και έτσι αρόδο –μεσοπέλαγα στο βουητό της θάλασσας, της κολιγιάς το σμήνος μεστώνει κορμί και φωνή ορθώνει.

Και  στον αντίποδα τούτης της ροής, η ειρηνόφιλη διοίκηση κλαδιά ελιάς από τα κράνη προσφέρει,  οδηγώντας τους “αντιφρονούντες” σε μια άλλου τύπου δίκη “δίκην ιδιώνυμου”.

*νόμος4229 του 1929 “περί μέτρων ασφαλείας του κοινωνικού καθεστώτος και προστασίας των ελευθεριών του πολίτη”   ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ