Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΟΥ «ΠΟΛΕΜΟΥ» ΨΕΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΥΤΑΠΑΤΗΣ Αποπροσανατολισμός, σύγχυση, παραπληροφόρηση μέσω διαδικτύου

Η πιο αποτελεσματική παραπληροφόρηση ξεκινά με κάποια ψήγματα αλήθειας
Η περίπτωση του αντιεμβολιαστικού κινήματος

Στα μέσα του 19ου αιώνα, μια κάμπια στο μέγεθος ανθρώπινου δακτύλου άρχισε να εξαπλώνεται στις βορειοανατολικές ΗΠΑ. Η εμφάνιση αυτού του παράσιτου της ντοματιάς συνοδεύτηκε από τρομακτικές αναφορές για θανατηφόρες δηλητηριάσεις, ακόμη και επιθέσεις σε ανθρώπους! Το 1869 τοπικές εφημερίδες (το βασικό μέσο διάδοσης πληροφοριών και απόψεων εκείνη την εποχή) δημοσίευσαν προειδοποιήσεις, αναφέροντας ότι ένα κορίτσι στο Ρεντ Κρικ, που είχε έρθει αντιμέτωπο μ' αυτό, «είχε πάθει σπασμούς, που κατέληξαν στο θάνατο». Μερικούς μήνες αργότερα, άλλη εφημερίδα δημοσίευσε δήλωση κάποιου γιατρού Φούλερ, που ισχυριζόταν ότι είχε συλλέξει ένα τεράστιο άτομο αυτού του είδους παρασίτου, προειδοποιούσε ότι «είναι θανατηφόρο σαν κροταλίας» και ότι γνώριζε πως τρεις άνθρωποι είχαν πεθάνει απ' αυτό.
Το έντομο, αν και καταστροφικό για το φυτό της ντομάτας, ήταν αβλαβές για την υγεία του ανθρώπου και αυτό το γνώριζαν ήδη δεκαετίες πριν από τα δημοσιεύματα οι Αμερικανοί εντομολόγοι. Πώς εξηγείται ότι οι φήμες επέμεναν παρότι η αλήθεια ήταν διαθέσιμη σε πρώτη ζήτηση; Ο άνθρωπος μαθαίνει στο κοινωνικό πλαίσιο. Υιοθετεί απόψεις και συγκροτεί μεγάλο μέρος των αντιλήψεών του με βάση τα δεδομένα που του δίνονται ως αδιαφιλονίκητη γνώση, από ανθρώπους που εμπιστεύεται, όπως οι δάσκαλοι, οι γονείς, οι φίλοι, οι πηγές πληροφόρησης που εμπιστεύεται. Αυτή η κοινωνική μετάδοση της γνώσης βρίσκεται στην καρδιά του ανθρώπινου πολιτισμού. Αλλά πολλές φορές οι πληροφορίες και οι «γνώσεις» είναι λαθεμένες, σκόπιμα ή μη.

Μπροστά
Ο κόσμος προχώρησε από την εποχή της «θηριώδους» κάμπιας του 1869. Η επιστημονική πρόοδος έχει βοηθήσει να διαλυθούν κάποια «σκοτάδια», οι άνθρωποι είναι κατά μέσον όρο πιο μορφωμένοι και έχουν τρόπους να διασταυρώσουν την ακρίβεια μιας πληροφορίας, ή να διερευνήσουν μια «γνώση». Θα περίμενε κανείς ότι θα ήταν λιγότερο ευάλωτοι στην παραπληροφόρηση. Εκείνο που κάνει την προπαγάνδα και την παραπληροφόρηση τόσο αποτελεσματικές και σήμερα είναι το γεγονός ότι οι άνθρωποι που εκτίθενται σε αυτές μπορούν να τις αναπαραγάγουν και μεταδώσουν πολύ εύκολα σε φίλους και συναδέλφους, που τους εμπιστεύονται, λειτουργώντας έτσι άθελά τους ως ενισχυτές του ψέματος. Κανένας δεν σκέφτεται: Είμαι ο τύπος ανθρώπου που είναι ευάλωτος στην παραπληροφόρηση. Είναι πάντα οι άλλοι που παραπλανώνται από τη μασκαρεμένη ως είδηση προπαγάνδα και τα αυτοματοποιημένα συστήματα του διαδικτύου (bot), που προωθούν τη μια ή την άλλη ατζέντα.

Παλιότερα ήταν συχνό φαινόμενο τα e-mail που υποστήριζαν κάτι παράδοξο, αλλά συνήθως όχι εντελώς αδύνατο, και καλούσαν τον ...κοινωνικά υπεύθυνο παραλήπτη να τα αποστείλει με τη σειρά του σε όσο γίνεται περισσότερους από τους γνωστούς του, ώστε να τους προειδοποιήσει. Αλλες φορές επρόκειτο για έμμεση προώθηση κάποιου στόχου εμπορικού, πολιτικού κ.ο.κ., ενώ άλλες επρόκειτο για κοινωνικά πειράματα, από επιστήμονες που σχετίζονταν με εταιρείες ή κρατικές υπηρεσίες, ώστε να δουν μέχρι ποιο σημείο μπορεί να περάσει ένα ψέμα, πόσοι, ίσως και ποιοι ανταποκρίνονται ενεργά σε αυτό, πώς είναι διαρθρωμένες οι κοινωνικές ομάδες στη μικροκλίμακα. Μετά την εμφάνιση των ιστοτόπων των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης (ΜΚΔ), η ανάγκη γι' αυτού του είδους τα e-mail σταδιακά έπαψε, καθώς οι διαδικασίες αυτές μπορούσαν να γίνουν μέσα απ' αυτά πολύ πιο αποτελεσματικά και σε ευρύτερη κλίμακα.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η ψευδής πληροφόρηση ή η σκόπιμη παραπληροφόρηση εκκινεί από συμβατικές ειδησεογραφικές σελίδες και με την πολλαπλασιαστική αναμετάδοσή της από τα ΜΚΔ φτάνει να βρει θέση ακόμη και στις σελίδες θεωρούμενων γενικά έγκυρων (από πλευράς πληροφόρησης) ιστοτόπων εφημερίδων. Οι πηγές της παραπληροφόρησης στις σημερινές συνθήκες γενικού πληροφοριακού πολέμου μπορεί να είναι και άλλου τύπου. Οι περισσότεροι στρατοί σήμερα έχουν ειδικές διευθύνσεις και τμήματα που ασχολούνται με τον κυβερνοπόλεμο, βασική πλευρά του οποίου είναι η προπαγάνδα, η παραπλάνηση του αντιπάλου, η δημιουργία σύγχυσης στις γραμμές του, η παραπληροφόρησή του. Το ίδιο συμβαίνει και με τις κρατικές υπηρεσίες πληροφοριών, τουλάχιστον των ισχυρότερων χωρών. Γίνεται λοιπόν καθαρό ότι πίσω από την «παραπληροφόρηση» και τα fake news βρίσκεται «πόλεμος» κρατικών και επιχειρηματικών συμφερόντων, «πόλεμος» που δεν έχει μόνο χαρακτήρα προπαγάνδας αλλά και οικονομικές - κοινωνικές επιπτώσεις.

Μόλυνση
Πολλοί θεωρητικοί της επικοινωνίας και κοινωνικοί επιστήμονες προσπάθησαν να κατανοήσουν πώς επιμένουν τα ψευδή πιστεύω, μοντελοποιώντας τη διάδοση των πληροφοριών κατ' αναλογία με τη διάδοση μιας μολυσματικής ασθένειας. Σε ένα μοντέλο «μόλυνσης» οι ιδέες είναι σαν ιοί που πηγαίνουν από μυαλό σε μυαλό. Αρχίζεις με ένα δίκτυο που αποτελείται από κόμβους, που αντιπροσωπεύουν άτομα, και από ακμές, που αντιπροσωπεύουν κοινωνικές συνδέσεις. Τροφοδοτείς την «είδηση» σε ένα «μυαλό» και βλέπεις πώς εξαπλώνεται, κάτω από διάφορες προϋποθέσεις για το πότε γίνεται επιτυχής η μετάδοση. Τα μοντέλα αυτά είναι απλά, αλλά έχουν καταφέρει να ερμηνεύσουν διάφορα περιστατικά διάδοσης ψευδών ειδήσεων. Μπορούν επίσης να εξηγήσουν τη διάδοση των memes (μιμίδια) στο διαδίκτυο. Αυτά έχουν συνήθως τη μορφή μιας εικόνας, σταθερής ή κινούμενης (βίντεο), με «χτυπητό» περιεχόμενο, πάνω στην οποία εμφανίζεται μια φράση με μεγάλα γράμματα. Συχνά έχουν παιχνιδιάρικη χροιά και αναφορές σε ειδησεογραφικά ή κοινωνικά - πολιτιστικά γεγονότα, κυρίως με έμμεσο τρόπο.

Ακόμα και η αποκάλυψη του ψεύδους ενός meme που έχει διαδοθεί αρκετά, δεν εξασφαλίζει την εξαφάνισή του. Μήνες ή και χρόνια μετά συνεχίζει να διαδίδεται από κάποιους, καλοπροαίρετους ή μη, και οι φίλοι τους στους οποίους το στέλνουν το αποδέχονται ως δεδομένο, χωρίς να το ψάχνουν. Η ανάρτηση στο διαδίκτυο της αλήθειας δεν βοηθάει αν κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να την αναζητήσει. Μοιάζει σαν λύση η περισσότερη μόρφωση γύρω απ' το θέμα και η ανάπτυξη κριτικής ικανότητας. Αλλά αυτό δεν αρκεί. Μερικές φορές ψευδείς αντιλήψεις επιμένουν και διαδίδονται ακόμη και μεταξύ κοινοτήτων, που αναζητούν την αλήθεια, συλλέγοντας και διαμοιράζοντας στο εσωτερικό τους αποδεικτικά στοιχεία.

Λάθος κατάληξη
Η σελίδα του «Facebook» «Σταματήστε τον Υποχρεωτικό Εμβολιασμό» έχει περισσότερους από 140.000 ακολούθους. Οι διαχειριστές της συχνά αναρτούν υλικά που αποσκοπούν να πείσουν όσους την ακολουθούν ότι τα εμβόλια είναι επιβλαβή ή αναποτελεσματικά, περιλαμβάνοντας ειδήσεις, επιστημονικές μελέτες και συνεντεύξεις με διακεκριμένους επικριτές των εμβολίων. Σε άλλες σελίδες ομάδων στο «Facebook», χιλιάδες ανήσυχοι γονείς ρωτούν και απαντούν σε ερωτήσεις για την ασφάλεια των εμβολίων, μοιράζονται επιστημονικές μελέτες και νομικές συμβουλές για την υποστήριξη των προσπαθειών τους ενάντια στα εμβόλια. Ολοι αυτοί αναζητούν την αλήθεια για να αποφασίσουν σχετικά με μια στάση, που μπορεί να έχει σοβαρότατες συνέπειες για τα παιδιά τους και για όλους τους ανοσοκατεσταλμένους ανθρώπους. Και όμως καταλήγουν σε επικίνδυνα λαθεμένα συμπεράσματα.

Ερευνητές μελέτησαν το φαινόμενο, χρησιμοποιώντας τη «δικτυακή επιστημολογική δομή», που αναπτύχθηκε προ εικοσαετίας από οικονομολόγους, για να μελετήσουν τη διάδοση αντιλήψεων μέσα σε μια κοινότητα και θεωρούν ότι καλύπτει κάποια κρίσιμα κενά του μοντέλου μόλυνσης, καθώς παίρνει υπόψη άτομα που μαζεύουν στοιχεία, τα διαμοιράζονται, όπως και την εμπειρία από την επιλογή που τελικά έκαναν. Στο βασικό μοντέλο πρόσθεσαν δύο κρίσιμα συστατικά: Την «κοινωνική εμπιστοσύνη», δηλαδή πόσο αξιόπιστη θεωρείται μια πηγή σε σχέση με μια άλλη, και τον «κομφορμισμό», δηλαδή την τάση κάθε μέλους μιας ομάδας να δράσει όπως και τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας. Με την κοινωνική εμπιστοσύνη μπορεί να εξηγηθεί γιατί οι ακόλουθοι του αντιεμβολιασμού πιστεύουν τον έναν ή τον άλλον, αντί των αρμόδιων επιστημονικών κοινοτήτων και κρατικών υπηρεσιών. Συχνά υπάρχουν μια έλλειψη εμπιστοσύνης απέναντι στους γιατρούς με βάση κάποιες προηγούμενες εμπειρίες ως ασθενείς και μια δικαιολογημένη αμφιβολία κατά πόσον οι αστικές κρατικές υπηρεσίες ενδιαφέρονται πραγματικά για τα συμφέροντα των απλών ανθρώπων. Συνδυάζοντας και τον παράγοντα του «κομφορμισμού» εξηγούνται οι κλίκες μελών μέσα στην κοινότητα, που αποκρύπτουν ειδήσεις και πληροφορίες, οι οποίες έρχονται σε αντίθεση με τις βασικές αντιλήψεις της ομάδας.

Επιλεκτικός διαμοιρασμός
Ομως περιπτώσεις, όπως η σομαλική κοινότητα στη Μινεσότα και οι κοινότητες ορθόδοξων Εβραίων στη Νέα Υόρκη, που υπέφεραν πρόσφατα από επιδημίες ιλαράς (λόγω μη εμβολιασμού των μελών τους) αποτέλεσαν και στόχους ειδικής καμπάνιας εκλεπτυσμένης παραπληροφόρησης από αντιεμβολιαστές. Η πολιτική συμπεριφορά των ανθρώπων που δεν συμμετέχουν στο λαϊκό κίνημα, το τι αγοράζουμε και ποιους εκτιμούμε, εξαρτώνται από την εικόνα που έχουμε για τον κόσμο. Είναι φυσικό, στον σημερινό, καπιταλιστικό κόσμο, πολλές εύπορες ομάδες και άτομα, να ενδιαφέρονται σφόδρα να διαμορφώσουν την κοινή γνώμη για διάφορα θέματα, ακόμη και για επιστημονικά.

Υπάρχει η απλοϊκή αντίληψη ότι όταν η βιομηχανία προσπαθεί να επηρεάσει την επιστήμη το κάνει πάντα εξαγοράζοντας κάποιους επιστήμονες. Υπάρχουν όμως και πιο ύπουλες, πιο αποτελεσματικές στρατηγικές, που χρησιμοποιούν τα μονοπώλια, τα κράτη και διάφορες ομάδες. Κλασικό παράδειγμα η προσπάθεια της καπνοβιομηχανίας στις ΗΠΑ τις δεκαετίες του 1950 - '60, να πείσει ότι το κάπνισμα δεν βλάπτει, εκδίδοντας περιοδικό και διοχετεύοντας και στον υπόλοιπο Τύπο πληροφόρηση μόνο για έρευνες που επιβεβαίωναν τον ισχυρισμό της, ή κατέληγαν ότι η βλαπτικότητα του καπνού είναι αμφισβητήσιμη. Εκαναν, δηλαδή, επιλεκτικό διαμοιρασμό πληροφοριών. Πιο πρόσφατα, ένας οργανισμός για την ενημέρωση και συμβουλευτική των γονέων στη Νέα Υόρκη, πέρα από την κατάλληλη επιλογή πληροφοριών που διοχέτευε, για να επηρεάσει πιο αποτελεσματικά τις κοινότητες των ορθόδοξων Εβραίων, επισήμαινε στα υλικά που τους έστελνε ότι μερικά εμβόλια περιέχουν ζελατίνη προερχόμενη από γουρούνια, αγγίζοντας τις θρησκευτικές «χορδές» αυτής της κοινότητας.

Απαραίτητο βήμα
Οι παράγοντες που αξιοποιούν την παραπληροφόρηση σχεδιάζουν περιεχόμενο, που ελπίζουν ότι θα εξοργίσει ή θα ερεθίσει στοχευμένα ακροατήρια, ώστε να γίνουν αγγελιοφόροι, χρησιμοποιώντας το κοινωνικό τους «κεφάλαιο» για να δώσουν αξιοπιστία στο αρχικό μήνυμα. `Η, όπως έγραφε σε ενημερωτικό του το «Facebook» το 2018 σχετικά με τους αλγορίθμους κατάταξης που χρησιμοποιεί, «δίνουν προτεραιότητα σε αναρτήσεις που πυροδοτούν συζητήσεις και ουσιαστικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ των ανθρώπων». Η στόχευση ακροατηρίων, που είναι δυνατή σήμερα με βάση τα προσωπικά δεδομένα, που άμεσα αλλά κυρίως έμμεσα έχουν δώσει οι χρήστες του «Facebook», είναι απίστευτη. Μπορεί κανείς να ζητήσει να κάνει διαφημιστική - προπαγανδιστική καμπάνια π.χ. στις γυναίκες μεταξύ 32 και 42 ετών, που ζουν στην Αττική, έχουν παιδιά προσχολικής ηλικίας, έχουν πτυχίο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και έχουν κάνει like στον τάδε πολιτικό.

Οι χειραγωγοί της κοινωνικής συνείδησης αναπτύσσουν συνεχώς νέες πιο εκλεπτυσμένες μεθόδους επίδρασης. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που διαπιστώθηκε η λειτουργία bot στο «Twitter», σε συνδυασμό με πληρωμένα τρολ, ακόμη και με χάκινγκ παραβίασης λογαριασμών «φίλων», ώστε να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι μια άποψη είναι εδραιωμένη ευρέως και να ανέβει κάποιο hashtag ψηλά. Ολοι αυτοί στηρίζονται στο ότι οι άνθρωποι αντιδρούν πολλές φορές συναισθηματικά και διαμοιράζονται πρόθυμα παραπληροφόρηση αν αυτή ενισχύει τις προϋπάρχουσες αντιλήψεις ή προκαταλήψεις τους. Η κατανόηση των μεθόδων, των μηχανισμών και της κοινωνικής βάσης πάνω στην οποία στηρίζεται η παραπληροφόρηση είναι ένα πρώτο, απολύτως απαραίτητο βήμα, ώστε να αποφύγει κανείς να μετατραπεί άθελά του σε αναμεταδότη του ψεύδους και σε «βαποράκι» σκοπιμοτήτων και συμφερόντων.


Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγή: «Scientific American»

Ενας στους τέσσερις θανάτους από καρκίνο οφείλονται στο κάπνισμα

Από ατέχνως
Ο καπνός προκαλεί περισσότερους θανάτους από καρκίνο που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, από κάθε άλλο παράγοντα κινδύνου. Το κάπνισμα ευθύνεται για περίπου 2,3 εκατομμύρια θανάτους το χρόνο ή σχεδόν έναν στους τέσσερις (24%) των συνολικών θανάτων από καρκίνο, σύμφωνα με το νέο παγκόσμιο «Άτλαντα Καρκίνου».

Παρά τις αντικαπνιστικές εκστρατείες, περίπου 1,1 δισεκατομμύρια άνθρωποι συνεχίζουν να καπνίζουν παγκοσμίως. Πάντως περίπου 1,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι σε 55 χώρες προστατεύονται πλέον από αντικαπνιστικές νομοθεσίες.

Ο «Άτλας», που παρήχθη από την Αμερικανική Εταιρεία Καρκίνου (ACS), την Ένωση για το Διεθνή Έλεγχο του Καρκίνου (UICC) και τη Διεθνή Υπηρεσία Έρευνας για τον Καρκίνο (IARC), παρουσιάσθηκε σε παγκόσμιο συνέδριο για τον καρκίνο στο Καζακστάν.

Τα νέα στοιχεία δείχνουν ότι ο καρκίνος αποτελεί τη Νο 1 ή τη Νο 2 αιτία προώρου θανάτου (πριν τα 70) σε 91 χώρες. Ο αριθμός των νέων περιστατικών καρκίνου αναμένεται να αυξηθεί κατά 60% έως το 2040.

Οι λοιμώξεις από μικροοργανισμούς ευθύνονται για περίπου το 15% των νέων περιπτώσεων καρκίνου, όμως το ποσοστό ποικίλλει εντυπωσιακά, από μόνο 4% στις χώρες υψηλού εισοδήματος σε πάνω από 50% σε αρκετές χώρες της υποσαχάριας Αφρικής. Οι τέσσερις κυριότεροι καρκινογόνοι ιοί, που ευθύνονται για πάνω από το 90% των καρκινογόνων λοιμώξεων, είναι του ελικοβακτηριδίου του πυλωρού, των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV), της ηπατίτιδας Β (ΗΒV) και της ηπατίτιδας C (HCV).

Το πάχος αυξάνει τον κίνδυνο για 13 είδη καρκίνου και ευθύνεται σχεδόν για το 4% των συνολικών νέων περιστατικών καρκίνου μεταξύ των ενηλίκων διεθνώς. Περίπου το 40% των ανδρών και γυναικών άνω των 18 ετών στον κόσμο, καθώς επίσης το 27% των αγοριών και το 24% των κοριτσιών πέντε έως 18 ετών, θεωρούνται υπέρβαροι και παχύσαρκοι.

Το αλκοόλ ευθύνεται για το 4,2% όλων των καρκίνων, με μεγάλες αποκλίσεις από χώρα σε χώρα. Ο «Άτλας» εκτιμά ότι μέσα στην επόμενη 50ετία θα υπάρξουν περίπου 44 εκατομμύρια νέες περιπτώσεις καρκίνου της μήτρας διεθνώς.

Ο καρκίνος του μαστού είναι ο συχνότερος καρκίνος στις γυναίκες σχεδόν σε όλες τις χώρες του κόσμου και ευθύνεται σχεδόν για το 25% όλων των νέων περιστατικών καρκίνου σε αυτές. Ο κίνδυνος για καρκίνο του μαστού στις χώρες υψηλού εισοδήματος είναι έως τριπλάσιος σε σχέση με τις φτωχές χώρες.

Κάθε χρόνο περίπου 270.000 παιδιά διαγιγνώσκονται με καρκίνο. Το προσδόκιμο επιβίωσης για μια τουλάχιστον πενταετία μετά τη διάγνωση ποικίλλει σημαντικά, καθώς είναι πάνω από 80% των παιδιών ασθενών στις ανεπτυγμένες χώρες, αλλά μόνο 20% στις φτωχές.

Ακόμη, το 3% έως 6% όλων των καρκίνων εκτιμάται ότι προκαλούνται από την έκθεση των ανθρώπων σε καρκινογόνες ουσίες κατά την εργασία τους. Η ρύπανση του αέρα προκαλεί πάνω από μισό εκατομμύριο θανάτους από καρκίνο των πνευμόνων κάθε χρόνο, ιδίως στις ταχέως αναπτυσσόμενες μεγαλουπόλεις των χωρών χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος.

Η ακτινοθεραπεία ενδείκνυται για περίπου το 60% των καρκινοπαθών για την ανακούφιση των συμπτωμάτων τους, τη συρρίκνωση των όγκων πριν τη χειρουργική αφαίρεση τους ή την καταστροφή των καρκινικών κυττάρων για την αποφυγή μεταστάσεων. Όμως η παροχή ακτινοθεραπείας είναι ανεπαρκής σε αρκετές χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος. Για παράδειγμα, στην Αιθιοπία, ένας πληθυσμός περίπου 100 εκατομμυρίων εξυπηρετείται από ένα μοναδικό κέντρο ακτινοθεραπείας.

Μουσική το Σαββατόβραδο

Σάπια υλικά

Στον έναν κλάδο με υψηλή κερδοφορία, αυτόν των Τηλεπικοινωνιών, στα τηλεφωνικά κέντρα της απίστευτης εντατικοποίησης, η εργοδοσία μοιράζει ηρεμιστικά χάπια στους «στρεσαρισμένους» εργαζόμενους. Πρόσφατο είναι το παράδειγμα τηλεφωνήτριας που είχε πάθει εγκεφαλικό, αλλά δίχως διάγνωση της χορηγήθηκε ηρεμιστικό στο χώρο δουλειάς, με αποτέλεσμα σήμερα να δίνει μάχη για τη ζωή της. Σε άλλη μεγάλη πολυεθνική του ίδιου κλάδου, η εργοδοσία σχεδιάζει 60 απολύσεις μέχρι το τέλος του χρόνου. Την ίδια ώρα, στον κερδοφόρο κλάδο του Φαρμάκου απολύθηκαν 50 εργαζόμενοι σε ένα βράδυ και στα Τρόφιμα, σε μεγάλη γαλακτοβιομηχανία, απολύθηκε εργαζόμενος επειδή ζήτησε να πληρώνεται τις υπερωρίες και τα νυχτερινά. Ολα τα παραπάνω είναι ένα μικρό μόνο δείγμα τού τι επικρατεί στους χώρους δουλειάς και μάλιστα σε κλάδους που χαρακτηρίζονται «πιλότοι» στην ανάπτυξη. Η ειρωνεία είναι ότι τα περιστατικά αυτά συνέβησαν ή κορυφώθηκαν τον τελευταίο μήνα, παράλληλα με τη συζήτηση για τον «αναπτυξιακό» νόμο της ΝΔ με τίτλο «Επενδύω στην Ελλάδα», η οποία έδωσε αφορμή σε ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα να ...ανανεώσουν τους όρκους πίστης στην πολιτική στήριξης της καπιταλιστικής ανάπτυξης, που υποτίθεται ότι θα φέρει ευημερία στους εργαζόμενους και το λαό! Τα παραδείγματα όμως που αναφέραμε δείχνουν ποια είναι τα υλικά αυτής της ανάπτυξης: Δουλειά χωρίς ανάσα, ένταση της εκμετάλλευσης, εργοδοτικό ξεσάλωμα κι από πάνω παχυλές επιδοτήσεις στους καπιταλιστές. Γι' αυτό, όπως ξεστόμισαν οι υπουργοί τα παχιά τους λόγια για τη «νέα Ελλάδα», έτσι πρέπει κάθε τους λέξη να πάει στο καλάθι των αχρήστων από την εργατική τάξη και να γίνει ένας επιπλέον λόγος για πιο αποφασιστική οργάνωση του αγώνα.

Καταραμένοι δολοφόνοι! – Δε χρειάζεται να ξέρεις ισπανικά για να σε σοκάρει η φασιστική βία στη Χιλή

Καταραμένοι δολοφόνοι! – Δε χρειάζεται να ξέρεις ισπανικά για να σε σοκάρει η φασιστική βία στη Χιλή

Ο στρατός είναι στους δρόμους, δολοφονεί εν ψυχρώ, χτυπάει μικρά παιδιά, πυροβολεί στο ψαχνό, απάγει πολίτες από τα σπίτια τους, πετάει βασανισμένους μέσα από κλούβες στους δρόμους. Και τα κανάλια σιωπούν και τα ΜΚΔ λογοκρίνουν τα βίντεο* που δείχνουν την αλήθεια.


Σα να μην πέρασε μια μέρα από τη χούντα του Πινοτσέτ. Ο στρατός είναι στους δρόμους, δολοφονεί εν ψυχρώ, χτυπάει μικρά παιδιά, πυροβολεί στο ψαχνό, απάγει πολίτες από τα σπίτια τους, πετάει βασανισμένους μέσα από κλούβες στους δρόμους. Και τα κανάλια σιωπούν και τα ΜΚΔ λογοκρίνουν τα βίντεο* που δείχνουν την αλήθεια.

Μια αλήθεια που ένα μικρό δείγμα της μπορείτε να το δείτε στο βίντεο παρακάτω*. Και δε χρειάζεται να ξέρει κανείς ισπανικά, για να το καταλάβει και να σοκαριστεί με την ωμή καταστολή και τον ακόμα πιο ωμό φασισμό. Άλλωστε σε όλο τον κόσμο, τα γουρούνια έχουν την ίδια μούρη, παρόμοιες στολές, κοινό κώδικα “αξιών”.


*To Facebook πχ έχει επισημάνει το συγκεκριμένο βίντεο στην πλατφόρμα του ως βίαιο-αποτρόπαιο και δεν επιτρέπει την ενσωμάτωση-αναπαραγωγή του σε άλλες σελίδες από τη δική του πλατφόρμα.

Εναντίον των γελωτοποιών που δυσφημούν και προσβάλλουν.Η ομιλία του Ντάριο Φο κατά την απονομή Νόμπελ

Contra Jogulatores Obloquentes

Εναντίον των γελωτοποιών που δυσφημούν και προσβάλλουν)

Νόμος που θέσπισε ο αυτοκράτορας Φρειδερίκος ΕΓ στη Μεσίνα το 1221 και όριζε ότι οποιοσδήποτε πολίτης επιτρεπόταν να βιαιοπραγήσει ατιμωρητί εναντίον των γελωτοποιών.

Τα σχέδια που σας δείχνω είναι δικά μου. Σας έχω ήδη μοιράσει σμικρυμένα φωτοαντίγραφά τους. Εδώ και λίγο καιρό, όταν ετοιμάζω μια ομιλία, έχω τη συνήθεια να χρησιμοποιώ εικόνες• δεν την γράφω, αλλά την εικονογραφώ. Αυτό μου δίνει τη δυνατότητα να αυτοσχεδιάζω, να ασκώ τη φαντασία μου και να σας υποχρεώνω να χρησιμοποιείτε τη δική σας.

Κάθε τόσο, θα σας επισημαίνω σε ποιο σημείο του χειρογράφου μου βρισκόμαστε. Έτσι, δεν θα χάσετε τον ειρμό. Αυτό θα βοηθήσει ιδιαίτερα εκείνους από εσάς που δεν καταλαβαίνετε τα ιταλικά ή τα σουηδικά. Οι αγγλόφωνοι θα έχουν ένα τεράστιο πλεονέκτημα σε σχέση με τους υπόλοιπους, επειδή θα φαντάζονται πράγματα που δεν είπα ούτε σκέφτηκα. Υπάρχει βέβαια το πρόβλημα των δύο γέλιων: όσοι καταλαβαίνουν ιταλικά, θα γελούν αμέσως• όσοι δεν καταλαβαίνουν, θα πρέπει να περιμένουν να κάνει τη μετάφραση στα σουηδικά η Αννα Μπαρζότι. Και ύστερα, υπάρχουν και εκείνοι από εσάς που δεν ξέρουν αν πρέπει να γελάσουν την πρώτη ή τη δεύτερη φορά. Τέλος πάντων, ας ξεκινήσουμε.

– Κυρίες και κύριοι, ο τίτλος που διάλεξα για αυτή τη σύντομη ομιλία είναι «εναντίον των γελωτοποιών»• πρόκειται για ένα νόμο του αυτοκράτορα Φρειδερίκου Β’, «εκ Θεού ηγεμόνα», που στο σχολείο μάς μαθαίνουν να τον θεωρούμε εξαιρετικά φωτισμένο και φιλελεύθερο. Είναι ένας νόμος εναντίον των γελωτοποιών, που δυσφημούν και προσβάλλουν. Ο νόμος επέτρεπε σε όλους τους πολίτες να προσβάλλουν τους γελωτοποιούς, να τους δέρνουν και, αν θέλουν, να τους σκοτώνουν κιόλας, χωρίς να διατρέχουν τον κίνδυνο να οδηγηθούν στα δικαστήρια και να τιμωρηθούν. Σπεύδω να σας βεβαιώσω ότι ο νόμος αυτός δεν ισχύει πια, οπότε μπορώ ακίνδυνα να συνεχίσω.

Κυρίες και κύριοι, ορισμένοι φίλοι μου διακεκριμένοι άνθρωποι των γραμμάτων έχουν διακηρύξει σε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές συνεντεύξεις: «Το ύψιστο βραβείο θα έπρεπε να το απονείμουμε στα μέλη της Σουηδικής Ακαδημίας, γιατί είχαν το θάρρος να απονείμουν φέτος το βραβείο Νόμπελ σε έναν γελωτοποιό». Συμφωνώ. Η θαρραλέα πράξη σας αποτελεί σχεδόν πρόκληση.

Αρκεί να δείτε την αναστάτωση που προκάλεσε: υψιπετείς ποιητές και συγγραφείς, που συνήθως συχνάζουν στις ανώτερες σφαίρες και σπάνια ενδιαφέρονται για τους ανθρώπους που ζουν και μοχθούν, αντέδρασαν σαν να βρέθηκαν ξαφνικά μέσα σε έναν τυφώνα.

Όπως είπα, χειροκροτώ και επαυξάνω αυτά που είπαν οι φίλοι μου.

Οι ποιητές αυτοί είχαν ήδη ανέβει στα παρνασσιακά ύψη όταν εσείς, με την αυθάδειά σας, τους ρίχνετε στη γη, όπου πέφτουν μπρούμυτα στο τέλμα της καθημερινότητας.

Προσβολές και ύβρεις απευθύνονται με ουρλιαχτά στη Σουηδική Ακαδημία, στα μέλη και τους συγγενείς τους μέχρι έβδομης γενεάς. Οι πιο άγριοι φωνασκούν: «Κάτω ο βασιλιάς… της Νορβηγίας!». Φαίνεται ότι μες στη σύγχυσή τους μπέρδεψαν τις δυναστείες.

(Εδώ γυρίζουμε σελίδα. Βλέπουμε έναν γυμνό ποιητή που τον έχει ρίξει κάτω ένας τυφώνας).

Ορισμένοι πέφτουν κάτω και χτυπούν στα πισινά τους. Έχουν αναφερθεί περιπτώσεις ποιητών και συγγραφέων που υπέφεραν τρομερά από το συκώτι και τα νεύρα τους. Επί μέρες μετά την απονομή είχαν εξαφανιστεί τα ηρεμιστικά από τα ιταλικά φαρμακεία.

Αλλά, αγαπητοί Ακαδημαϊκοί, ας το παραδεχτούμε- αυτή τη φορά το παρακάνατε. Θέλω να πω, πρώτα δίνετε το βραβείο σε έναν νέγρο- ύστερα σε έναν εβραίο συγγραφέα- και τώρα σε έναν κλόουν. Τι τρέχει; Τρελαθήκατε;

Τα έχασαν και οι ανώτεροι κληρικοί. Ανώτεροι Παπικοί εκλέκτορες, επίσκοποι, καρδινάλιοι και πρελάτοι του Opus Dei έχουν βγει απ’ τα ρούχα τους- έφτασαν σε σημείο να ζητούν την επανενεργοποίηση του νομού που έστελνε τους γελωτοποιούς στην πυρά. Να ψηθούν σε σιγανή φωτιά.

Από την άλλη μεριά, υπάρχουν πάρα πολλοί που ενθουσιάστηκαν, όπως εγώ, με την επιλογή σας. Οπότε σας μεταφέρω τις θερμότατες ευχαριστίες εξ ονόματος πάμπολλων μίμων, γελωτοποιών, κλόουν, ακροβατών και παραμυθάδων.

Και μια και μιλάμε για παραμυθάδες, ας μην ξε- χάσουμε τους παραμυθάδες της κωμόπολης της λίμνης Ματζιόρε, στην οποία γεννήθηκα και μεγάλωσα, μιας κωμόπολης με πλούσια προφορική παράδοση.

Οι παλιοί παραμυθάδες, οι τεχνίτες του γυαλιού δίδαξαν σ’ εμένα και σε άλλα παιδιά την τέχνη να σκαρώνουμε φανταστικές ιστορίες. Αν τους ακούγατε, θα ξεκαρδιζόσασταν στα γέλια -αλλά τα γέλια σας θα πνίγονταν, όταν πιάνατε τον τραγικό σαρκασμό που έκρυβαν. Ως σήμερα, μου έχει μείνει στο μυαλό η ιστορία του Βράχου του Κάλντε.

«Πριν πολλά χρόνια -άρχισε ο γέρος τεχνίτης του γυαλιού- πάνω ψηλά στην κορφή του απότομου βράχου που ορθώνεται από πάνω από την λίμνη υπήρχε μια πόλη που λεγόταν Κάλντε. Η πόλη έτυχε να στηρίζεται σε ένα χαλαρό θραύσμα βράχου που αργά αργά, μέρα με τη μέρα, γλιστρούσε προς τον γκρεμό. Ήταν μια θαυμάσια πόλη, με ένα καμπαναριό, έναν οχυρό πύργο στην κορυφή της και σπιτάκια, μαζεμένα το ένα δίπλα στο άλλο. Μια πόλη που κάποτε υπήρχε και τώρα δεν υπάρχει πια. Χάθηκε τον 15° αιώνα.

«Εε -φώναζαν οι γεωργοί και οι ψαράδες στην κοιλάδα κάτω- γλιστράτε, θα πέσετε από κει ψηλά».

Αλλά οι κάτοικοι της πόλης πάνω στο βράχο, γελούσαν και τους κορόιδευαν: «Νομίζετε πως είστε έξυπνοι, προσπαθείτε να μας τρομάξετε για να φύγουμε από τα σπίτια και τα χωράφια μας και να μας τα πάρετε. Αλλά δεν είμαστε τόσο βλάκες».

Έτσι, συνέχισαν να καλλιεργούν τ’ αμπέλια τους, να σπέρνουν τα χωράφια τους, να παντρεύονται και να ερωτεύονται. Πήγαιναν στην εκκλησία. Ένιωθαν τον βράχο να γλιστρά κάτω από τα σπίτια τους, αλλά δεν πολυέδιναν σημασία. «Ο βράχος σταθεροποιείται. Φυσιολογικό», καθησύχαζαν ο ένας τον άλλο.

Το μεγάλο θραύσμα του βράχου ήταν έτοιμο να βουλιάξει στη λίμνη. «Προσέξτε, το νερό σάς έχει φτάσει ως τον αστράγαλο», φώναζαν οι άνθρωποι απ’ τον κάμπο. «Ανοησίες, είναι τα νερά από τα σιντριβάνια που ξεχείλισαν», έλεγαν οι άνθρωποι της πόλης κι έτσι, αργά αλλά σταθερά, η πόλη βούλιαξε μες στην λίμνη.

Γκλου… γκλου… βουλιάζουν… σπίτια, άντρες, γυναίκες, δύο άλογα, τρία γαϊδούρια… γκλου. Άφοβος ο παπάς συνέχισε να ακούει την εξομολόγηση μιας καλόγριας. «Συγχωρητέο… τρία πατερημών… γκλου…». Ο πύργος εξαφανίστηκε, το ίδιο και το καμπαναριό με τις καμπάνες και με τα όλα του. Ντιν… νταν… γκλου…

«Ακόμη σήμερα -συνέχισε ο γέρος τεχνίτης του γυαλιού- αν κοιτάξετε μέσα στο νερό από εκείνο το κομματάκι στεριάς που προεξέχει από την επιφάνεια της λίμνης, και αν την ίδια στιγμή πέσει κεραυνός και η λάμψη φωτίσει τον βυθό της λίμνης, θα δείτε -κι ας φαίνεται απίστευτο- τη βυθισμένη πόλη, με τους δρόμους της άθικτους και ως και τους κατοίκους της, να σεργιανούν και να λένε και να ξαναλένε: «Δεν έγινε τίποτα». Τα ψάρια κολυμπούν μπροστά στα μάτια τους και τους σκαλίζουν τ’ αυτιά. Αλλά τα διώχνουν και λένε: «Δεν χρειάζεται να ανησυχούμε. Είναι ψάρια που έμαθαν να κολυμπούν στον αέρα».

«Αψού! Ο Θεός μαζί σου! Ευχαριστώ… Έχει λίγη υγρασία σήμερα… πιο πολλή από χθες… αλλά όλα εντάξει». Έχουν φτάσει στον πάτο, αλλά, γι’ αυτούς δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα».

Όσο ενοχλητικό κι αν είναι, δεν μπορούμε ν’ αρνηθούμε ότι η ιστορία αυτή έχει κάτι να μας πει.

Επαναλαμβάνω, χρωστώ πολλά σ’ αυτούς τους τεχνίτες του γυαλιού και, σας βεβαιώ, σας ευγνωμονούν ιδιαίτερα, Ακαδημαϊκοί, που βραβεύσατε έναν μαθητή τους. Και εκφράζουν με ενθουσιασμό την ευγνωμοσύνη τους. Στη γενέτειρά μου, οι άνθρωποι ορκίζονται ότι τη νύχτα που έμαθαν ότι ένας συντοπίτης τους παραμυθάς πήρε το βραβείο Νόμπελ, ένα καμίνι που ήταν σβηστό επί πενήντα χρόνια ξαφνικά πήρε φωτιά κι οι φλόγες του έφτασαν ώς τα ουράνια, σαν εορταστικά πυροτεχνήματα, εκτοξεύτηκαν μυριάδες θρύψαλα χρωματιστού γυαλιού, που ύστερα σκορπίστηκαν πάνω στην επιφάνεια της λίμνης και σήκωσαν ένα εντυπωσιακό σύννεφο καπνού.

(Την ώρα που χειροκροτάτε, θα πιω ένα ποτήρι νερό. Είναι σημαντικό να μιλάτε μεταξύ σας όταν πίνω νερό, επειδή αν προσπαθήσετε να ακούσετε το γκλου γκλου που κάνουμε πίνοντας νερό, θα σας πνίξει και θ’ αρχίσετε να βήχετε. Οπότε είναι προτιμότερο να λέτε μεταξύ σας: «Ω τι ωραία βραδιά!»

Τέλος της διακοπής).

Πριν από όλα τ’ άλλα, απόψε δέχεστε τις εγκάρδιες και σοβαρές ευχαριστίες ενός εξαιρετικού Δασκάλου της σκηνής, ελάχιστα γνωστού όχι μόνο σ’ εσάς και στους λαούς της Γαλλίας, της Νορβηγίας, της Φιλανδίας… αλλά και στον λαό της Ιταλίας. Κι όμως, είναι, μετά τον Σαίξπηρ, ο μεγαλύτερος θεατρικός συγγραφέας της αναγεννησιακής Ευρώπης. Αναφέρομαι στον Ρουτζάντε Μπεόλκο, τον πιο μεγάλο μου δάσκαλο μαζί με τον Μολιέρο: και οι δυο ήταν ηθοποιοί-θεατρικοί συγγραφείς, που τους χλεύαζαν οι κορυφαίοι άνθρωποι των γραμμάτων της εποχής τους. Προπάντων, τους περιφρονούσαν επειδή έδειχναν στη σκηνή την καθημερινή ζωή, τις χαρές και την απελπισία των κοινών ανθρώπων την υποκρισία και την έπαρση των μεγάλων και των ισχυρών και την ακατάπαυτη αδικία. Και το πιο μεγάλο και ασυγχώρητο λάθος τους ήταν το εξής: λέγοντας αυτά τα πράγματα, έκαναν τους ανθρώπους να γελούν. Το γέλιο δεν αρέσει στους ισχυρούς.

Ο Ρουτζάντε, ο γνήσιος πατέρας της Commedia dell’ Arte, κατασκεύασε και μία δική του γλώσσα, μία γλώσσα από και για το θέατρο, που βασιζόταν σε ποικίλες γλώσσες: τις διαλέκτους της κοιλάδας του Πάδου, εκφράσεις της λατινικής, της ισπανικής και της γερμανικής, όλα αυτά ανάκατα με αυτοσχέδιες δικές του. Απ’ αυτόν, από τον Ρουτζάντε Μπεόλκο, έμαθα να απελευθερώνομαι από τη συμβατική λογοτεχνική γραφή και να εκφράζομαι με λέξεις που μπορούμε να μασούμε, με ασυνήθιστους ήχους, με διάφορες τεχνικές ρυθμού και αναπνοής, ως και με τις φλυαρίες και ανοητολογίες του grammelot.

Επιτρέψτε μου να αφιερώσω ένα μέρος του πολύτιμου βραβείου στον Ρουτζάντε.

Πριν λίγες μέρες, ένας πολύ ταλαντούχος νέος ηθοποιός μου είπε: «Μαέστρο, πρέπει να προσπαθήσετε να μεταβιβάσετε την ενεργητικότητα και τον ενθουσιασμό σας στους νέους. Πρέπει να τους δώσετε αυτό το φορτίο που έχετε. Πρέπει να μοιραστείτε μαζί τους την επαγγελματική σας γνώση και πείρα». Η Φράνκα, η γυναίκα μου, κι εγώ κοιταχτήκαμε και είπαμε: «Έχει δίκιο». Αλλά όταν διδάσκουμε σε άλλους την τέχνη μας και μοιραζόμαστε αυτό το φορτίο φαντασίας, τι σκοπό θα εξυπηρετήσει αυτό; Πού θα οδηγήσει;

Τους περασμένους μήνες, η Φράνκα κι εγώ επισκεφτήκαμε αρκετές πανεπιστημιουπόλεις για να κάνουμε εργαστήρια και σεμινάρια σε νέους. Μας εξέπληξε -για να μην πω μας ανησύχησε- που ανακαλύψαμε την άγνοιά τους για την εποχή στην οποία ζούμε. 1 ους είπαμε για τις δίκες που γίνονται τώρα στην Τουρκία, αυτών που κατηγορούνται για την σφαγή της Σίβας. Τριάντα εφτά κορυφαίοι δημοκρατικοί διανοούμενοι, που συναντήθηκαν στην πόλη της Ανατολίας για να τιμήσουν τη μνήμη ενός περίφημου μεσαιωνικού γελωτοποιού της οθωμανικής περιόδου, κάηκαν ζωντανοί μέσα στη νύχτα, παγιδευμένοι στο ξενοδοχείο τους. Τη φωτιά έβαλαν μια ομάδα φανατικών φονταμενταλιστών τους οποίους προστάτευσαν μέλη της κυβέρνησης. Μέσα σε μια νύχτα έφυγαν βίαια από τον κόσμο μας τριάντα εφτά από τους πιο διάσημους καλλιτέχνες; συγγραφείς, σκηνοθέτες, ηθοποιούς και κούρδους χορευτές της χωράς. Μ’ ένα χτύπημα, αυτοί οι φανατικοί κατέστρεψαν ορισμένους από τους πιο σημαντικούς εκφραστές της τουρκικής κουλτούρας.

Χιλιάδες φοιτητές μάς άκουσαν. Η έκφραση του προσώπου τους έδειχνε πως απορούσαν και το έβρισκαν απίστευτο. Δεν είχαν ακούσει ποτέ για τη σφαγή. Αλλά αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερό ήταν ότι δεν είχαν ακούσει για τη σφαγή ούτε οι παρόντες διδάσκοντες και καθηγητές. Ιδού η Τουρκία, μεσογειακή χώρα, πρακτικά μπροστά στα μάτια μας, χώρα που επιμένει να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κι ωστόσο κανένας δεν είχε ακούσει για τη σφαγή. Ο διαπρεπής ιταλός δημοκράτης Σαλβίνι πολύ σωστά σχολίασε: «Το κύριο στήριγμα της αδικίας είναι η πλατιά διαδεδομένη άγνοια των γεγονότων». Αλλά αυτή η άγνοια των νέων τούς έχει μεταβιβαστεί από εκείνους που έχουν αναλάβει να τους μορφώσουν και να τους διδάξουν: όταν μιλούμε για άγνοια και μη ενημέρωση, πρώτοι υπεύθυνοι είναι οι δάσκαλοι και οι άλλοι εκπαιδευτικοί.

Οι νέοι εύκολα υποκύπτουν στον βομβαρδισμό από ανούσιες κοινοτοπίες και χυδαιότητες που καθημερινά τους σερβίρουν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης: άκαρδες τηλεοπτικές ταινίες στις οποίες, μέσα σε δέκα λεπτά, έχουν παρακολουθήσει τρεις βιασμούς, δύο δολοφονίες, έναν ξυλοδαρμό και μια καραμπόλα δέκα αυτοκινήτων πάνω σε μια γέφυρα που μετά γκρεμίζεται και τα πάντα -αυτοκίνητα, οδηγοί και επιβάτες- πέφτουν στη θάλασσα… μόνον ένας επιβιώνει, αλλά δεν ξέρει κολύμπι και έτσι πνίγεται, υπό τις επευφημίες του πλήθους των φιλοπερίεργων θεατών που ξαφνικά έχουν εμφανιστεί στη σκηνή.

Σε ένα άλλο πανεπιστήμιο χλευάσαμε το σχέδιο – που, αλίμονο, έχει προχωρήσει- της χειραγώγησης του γενετικού υλικού ή ειδικότερα την πρόταση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να επιτρέψει διπλώματα ευρεσιτεχνίας σε ζωντανούς οργανισμούς. Νιώσαμε πώς το σχέδιο αυτό έκανε το κοινό μας να ανατριχιάσει. Η Φράνκα και εγώ εξηγήσαμε πώς οι Ευρωκράτες μας, με την παρότρυνση ισχυρών και πανταχού παρουσών πολυεθνικών εταιρειών, προετοιμάζουν ένα σχέδιο εφάμιλλο της πλοκής μιας κινηματογραφικής ταινίας φαντασίας-φρίκης με τίτλο «Ο γουρουναδελφός του Φρανκεστάιν». Προσπαθούν να πετύχουν να εγκριθεί μία εντολή (ντιρεκτίβα) που (προσέξτε!) θα δίνει τη δυνατότητα στις βιομηχανίες να παίρνουν διπλώματα ευρεσιτεχνίας σε ζωντανά όντα η σε μέρη τους, που θα δημιουργούνται με τεχνικές γενετικής χειραγώγησης που φαίνεται πως έχει βγει κατ’ ευθείαν από τον «Μαθητευόμενο Μάγο».

Να πώς θα λειτουργεί αυτό: χειραγωγώντας τη γενετική συγκρότηση του γουρουνιού, ένας επιστήμονας πετυχαίνει να κάνει το γουρούνι να μοιάζει πιο πολύ με άνθρωπο. Με τη διευθέτηση αυτή γίνεται πολύ ευκολότερο να παίρνουμε από το γουρούνι το όργανο που επιθυμούμε -μία σπλήνα, ένα συκώτι- και να το μεταμοσχεύουμε σε έναν άνθρωπο. Αλλά για να βεβαιωθούμε ότι τα μεταμοσχευμένα γουρουνίσια όργανα δεν θα απορριφθούν, είναι αναγκαίο και να μεταβιβάσουμε ορισμένες γενετικές πληροφορίες από το γουρούνι στον άνθρωπο. Αποτέλεσμα: ένα ανθρωπογούρουνο (κι ας μου πείτε πως έχουμε ήδη πολλά τέτοια).

Και κάθε μέρος αυτού του νέου πλάσματος, αυτού του εξανθρωπισμένου γουρουνιού, θα υπόκειται στους νόμους της ευρεσιτεχνίας’ και όποιος θέλει ένα μέρος του, θα πληρώσει πνευματικά δικαιώματα στην εταιρεία που το «εφεύρε». Παρενέργειες, τερατώδεις παραμορφώσεις, λοιμώδη νοσήματα -όλα μπορούμε να τα έχουμε, περιλαμβάνονται στην αρχική τιμή…

Ο Πάπας καταδίκασε αυστηρά αυτή την τερατώδη γενετική μαγεία. Την ονόμασε προσβολή στην ανθρωπότητα, την αξιοπρέπεια του ανθρώπου και πάσχισε να υποβαθμίσει την πλήρη και αναντίρρητη έλλειψη ηθικής αξίας του σχεδίου.

Το εκπληκτικό είναι ότι ενώ αυτό συμβαίνει, ένας αμερικανός επιστήμονας, ένας αξιοπρόσεκτος μάγος -πιθανόν έχετε διαβάσει για αυτόν στις εφημερίδες- έχει καταφέρει να κάνει μεταμόσχευση του κεφαλιού ενός μπαμπουίνου. Έκοψε τα κεφάλια δυο μπαμπουίνων και τους τα άλλαξε. Οι μπαμπουίνοι δεν ένιωθαν ιδιαίτερα καλά μετά την αλλαγή. Πράγματι, είχαν παραλύσει και πέθαναν και οι δύο λίγο μετά, αλλά το πείραμα πέτυχε και αυτό είναι το σπουδαίο.

Αλλά εδώ είναι η ουσία: αυτός ο σημερινός Φρανκεστάιν, ένας κάποιος καθηγητής Ουάιτ, είναι παρόλα αυτά, διακεκριμένο μέλος της Ακαδημίας Επιστημών του Βατικανού. Κάποιος θα έπρεπε να ειδοποιήσει τον Πάπα.

Έτσι, παίξαμε αυτές τις εγκληματικές φάρσες στα παιδιά των πανεπιστημίων, και ξεκαρδίστηκαν στα γέλια. Έλεγαν για τη Φράνκα και εμένα: «Έχουν πλάκα, λένε απίστευτες ιστορίες». Ούτε για μια στιγμή δεν τους πέρασε από το μυαλό ότι αυτά που τους λέγαμε ήταν αληθινά.

Οι συναντήσεις αυτές εδραίωσαν την πεποίθησή μας ότι δουλειά μας είναι -υπακούοντας στην προτροπή του μεγάλου ιταλού ποιητή Σαβίνιο- «να λέμε την ιστορία μας». Το καθήκον που έχουμε ως διανοούμενοι, ως πρόσωπα που ανεβαίνουμε στον άμβωνα ή στη σκηνή, και που, το πιο σημαντικό, απευθυνόμαστε σε νέους, δεν είναι μόνο να τους διδάξουμε μέθοδο, όπως πώς να χρησιμοποιούν τα χέρια, πως να ελέγχουν την αναπνοή, πως να χρησιμοποιούν το στομάχι, τη φωνή, την ψιλή φωνή, το contracampo. Δεν αρκεί να διδάξουμε μια τεχνική ή ένα στιλ: πρέπει να τους δείξουμε τι συμβαίνει γύρω τους. Πρέπει να μπορούν να πουν την ιστορία τους. Ένα θέατρο, μία λογοτεχνία, μία καλλιτεχνική έκφραση που δεν μιλούν για την εποχή τους δεν έχουν αξία.

Πρόσφατα, πήρα μέρος σε μια μεγάλη συνδιάσκεψη με πολλούς ανθρώπους. Προσπάθησα εκεί να εξηγήσω, ιδίως στους νέους, τις λεπτομέρειες μίας δικαστικής υπόθεσης στην Ιταλία. Έγιναν επτά δίκες που στο τέλος τους τρεις αριστεροί ιταλοί πολιτικοί καταδικάστηκαν ο καθένας σε φυλάκιση 21 ετών, επειδή δολοφόνησαν έναν αξιωματικό της αστυνομίας. Μελέτησα τα στοιχεία -όπως όταν προετοίμαζα τον «Τυχαίο θάνατο ενός αναρχικού»- και στη συνδιάσκεψη ανέφερα τα στοιχεία της υπόθεσης που είναι πράγματι παράλογα, αν δεν θυμίζουν φάρσα. Αλλά ξαφνικά διαπίστωσα ότι μιλούσα σε κουφούς, για τον απλό λόγο ότι οι ακροατές μου αγνοούσαν όχι μόνο τη συγκεκριμένη υπόθεση, αλλά και το τι συνέβαινε πριν πέντε ή δέκα χρόνια: τη βία, την τρομοκρατία. Δεν ήξεραν τίποτε για τις σφαγές που έγιναν στην Ιταλία, τις βόμβες που εξερράγησαν στα τραίνα, τις βόμβες στις πλατείες ή τις δικαστικές φάρσες που διαδραματίζονται έκτοτε.

Το τρομερά δύσκολο είναι πως για να μιλήσουμε για ό,τι συμβαίνει σήμερα, πρέπει να αρχίσουμε από το τι συνέβη πριν τριάντα χρόνια και ύστερα να πλησιάζουμε στο σήμερα. Δεν αρκεί να μιλούμε για το παρόν. Και προσέξτε: αυτό δεν συμβαίνει μόνο στην Ιταλία- το ίδιο συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη. Προσπάθησα στην Ισπανία και συνάντησα την ίδια δυσκολία- το ίδιο στη Γαλλία και στη Γερμανία- δεν ξέρω για τη Σουηδία, αλλά θα δοκιμάσω.

Για να τελειώνουμε, επιτρέψτε μου να μοιραστώ το βραβείο με τη Φράνκα.

Η Φράνκα Ράμε, σύντροφός μου στη ζωή και στην τέχνη, που την αναγνωρίσατε ως ηθοποιό και συγγραφέα, έβαλε το χεράκι της στη συγγραφή πολλών έργων του θεάτρου μας.

(Τώρα που μιλάμε, η Φράνκα παίζει σε ένα θέατρο στην Ιταλία, αλλά θα έρθει μεθαύριο. Η πτήση της φτάνει το μεσημέρι και, αν θέλετε, μπορούμε να πάμε να την υποδεχτούμε όλοι μαζί στο αεροδρόμιο).

Η Φράνκα είναι πολύ κοφτερό μυαλό, πιστέψτε με. Ένας δημοσιογράφος την ρώτησε: «Πώς αισθάνεστε ως σύζυγος ενός κατόχου του βραβείου Νόμπελ! Που έχετε στο σπίτι σας ένα μνημείο;». Του απάντησε: «Δεν ανησυχώ» δεν το θεωρώ καθόλου μειονέκτημα» εκπαιδεύομαι πολύ καιρό» κάθε πρωί κάνω τις ασκήσεις μου» γονατίζω και ακουμπώ τις παλάμες στο πάτωμα, οπότε γυμνάζομαι για να γίνω το βάθρο του μνημείου. Έχω γίνει καλή σε αυτό».

Όπως είπα, είναι έξυπνη. Μερικές φορές μάλιστα, στρέφει την ειρωνεία της εναντίον του εαυτού της. Χωρίς αυτή στο πλευρό μου, και την έχω μια ολόκληρη ζωή, ποτέ δεν θα είχα πραγματοποιήσει το έργο που κρίνατε άξιο να τιμήσετε. Μαζί δώσαμε χιλιάδες παραστάσεις σε θέατρα, κατειλημμένα εργοστάσια, σε πανεπιστημιακές καταλήψεις, ακόμη και σε εκκλησίες που δεν λειτουργούν, σε φυλακές και σε πάρκα, με λιακάδα και με καταρρακτώδη βροχή, μαζί όλα. Μας έβρισαν, δεχτήκαμε επιθέσεις από την αστυνομία, προσβολές από τους δεξιούς και βία. Και ίσα-ίσα η Φράνκα υπέστη την πιο φρικτή επίθεση. Αναγκάστηκε να πληρώσει πολύ πιο ακριβά από όλους μας, με σπασμένο λαιμό και πόδι, την αλληλεγγύη της προς τους ταπεινούς και τους τσακισμένους που ήταν ανέκαθεν η βασική αρχή μας.

Τη μέρα που αναγγέλθηκε ότι θα έπαιρνα το βραβείο Νόμπελ, βρέθηκα μπροστά στο θέατρο στη Βία ντι Πόρτα Ρομάνα στο Μιλάνο όπου η Φράνκα, μαζί με τον Τζιόρτζιο Αλμπεράτσι, έπαιζαν το έργο «Ο διάβολος με βυζιά». Ξαφνικά, με περικύκλωσαν ένα σμάρι δημοσιογράφοι, φωτογράφοι και τηλεοπτικά συνεργεία. Ένα διερχόμενο τραμ σταμάτησε, απροσδόκητα, ο οδηγός σταμάτησε για να με χαιρετήσει, μετά κατέβηκαν όλοι οι επιβάτες, με χειροκρότησαν και όλοι ήθελαν να μου πιάσουν το χέρι και να με συγχαρούν… και σε μια στιγμή όλοι σταμάτησαν και, με μια φωνή, φώναξαν: «Πού είναι η Φράνκα;». Άρχισαν να φωνάζουν «Φράνκααα!» ώσπου, σε λίγο, εμφανίστηκε. Ανάστατη και έτοιμη να βάλει τα κλάματα από τη συγκίνηση, με πλησίασε, με αγκάλιασε και με φίλησε.

Την ίδια στιγμή, εμφανίστηκε μια ορχήστρα, ένας Θεός ξέρει από πού, μόνο με πνευστά και τύμπανα. Ήταν παιδιά από όλα τα μέρη της πόλης και έτυχε να παίζουν μαζί για πρώτη φορά. Έπαιξαν το τραγούδι «Porta Romana bella, Porta Romana» σε ρυθμό σάμπα. Ποτέ δεν έχω ακούσει τραγούδι να παίζεται τόσο παράφωνα, αλλά ήταν η ωραιότερη μουσική που έχουμε ακούσει ποτέ η Φράνκα κι εγώ.

Πιστέψτε με, το βραβείο ανήκει και στους δυο μας.

Σας ευχαριστώ.

Νέο Συλλαλητήριο των Συνδικάτων την Πέμπτη 24 Οκτώβρη. Κλιμακώνουμε την πάλη μας ενάντια στην αντεργατική επίθεση

Νέο Συλλαλητήριο των Συνδικάτων την Πέμπτη 24 Οκτώβρη
Συγκέντρωση στο άγαλμα Βενιζέλου στις 7μμ

Κλιμακώνουμε την πάλη μας ενάντια στην αντεργατική επίθεση
            
Οι Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα και τα Συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ συνεχίζουμε με μεγαλύτερη δύναμη, μαχητικότητα και αποφασιστικότητα τη δράση μας ενάντια στο κατάπτυστο νομοσχέδιο της κυβέρνησης.

Διεκδικούμε σύγχρονους όρους δουλειάς και αμοιβής. Μετά τις δυο απεργιακές κινητοποιήσεις στις 24 Σεπτέμβρη και στις 2 Οκτώβρη, μετά από το μαχητικό συλλαλητήριο στις 17 Οκτώβρη κλιμακώνουμε με νέο Συλλαλητήριο στις 24 Οκτώβρη και συγκέντρωση στο άγαλμα Βενιζέλου στις 7μμ.
            
Παλεύουμε κόντρα στο νομοσχέδιο-σκούπα για τις κλαδικές συμβάσεις, τους μισθούς των εργαζομένων και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες, το οποίο δίνει γη και ύδωρ στους επενδυτές και γκρεμίζει όσα εργατικά-λαϊκά δικαιώματα έμειναν όρθια με σκληρό αγώνα, στην περίοδο της κρίσης.
                    
Να το πάρει τώρα πίσω η κυβέρνηση της ΝΔ.
Παλεύουμε κόντρα στα εμπόδια της ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ, που σπέρνει σύγχυση και μοιρολατρία και κάνει ό,τι μπορεί για να υπάρξει σιγή νεκροταφείου, ξοφλώντας με αυτόν τον τρόπο τις δεσμεύσεις της απέναντι στην κυβέρνηση στο ΣΕΒ και τις άλλες εργοδοτικές ενώσεις για στήριξη των μέτρων.
         
 Με το σύνθημα: «Κάτω τα χέρια από τα Συνδικάτα! Διεκδικούμε σύγχρονους όρους δουλειάς και αμοιβής, ζωή με δικαιώματα» συνεχίζουμε να δίνουμε τη μάχη της ενημέρωσης μέσα σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς, δυναμώνουμε το μαζικό και ενωτικό ρεύμα αντίστασης στην αντιλαϊκή επίθεση της κυβέρνησης και των επιχειρηματικών ομίλων.
           
 Καλούμε όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις να πάρουν όλα τα μέτρα για να είναι το Συλλαλητήριο μαζικό, δυναμικό.

Όλες και όλοι στο Συλλαλητήριο στις 24 Οκτώβρη.
Όλες και όλοι στη συγκέντρωση στο άγαλμα Βενιζέλου στις 7μ.μ.

ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 23 ΟΚΤΩΒΡΗ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ!

                      ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ 
                           ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

             ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 23 ΟΚΤΩΒΡΗ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ!

Ολοένα και πιο ασφυκτική είναι η κατάσταση που επικρατεί στην Υγεία τόσο για τους εργαζόμενους υγειονομικούς όσο και για τους ασθενείς, με τις ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές να σπάνε κυριολεκτικά κόκκαλα. Γιατροί και συνολικά οι υγειονομικοί έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με τη γενίκευση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, την εντατικοποίηση, το τσάκισμα μισθολογικών και επιστημονικών τους δικαιωμάτων. Χιλιάδες οι κενές θέσεις σε υγειονομικό προσωπικό, με την κυβέρνηση να μη βγάζει άχνα για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, παγώνοντας επ’ αόριστον τις όποιες προκηρύξεις.
 Παράλληλα, για τους ασθενείς η «δημόσια υγεία» μεταφράζεται σε άγριο χαράτσωμα που στην ουσία τους εξασφαλίζει ένα «βασικό πακέτο» υπηρεσιών υγείας, πολύ πίσω από τις σύγχρονες ανάγκες μας, με τις υπόλοιπες παροχές να καθίστανται πολυτέλεια.
Άλλωστε, αυτές είναι οι «τολμηρές μεταρρυθμίσεις» που διαφημίζει η κυβέρνηση ΝΔ, παίρνοντας τη σκυτάλη από τον ΣΥΡΙΖΑ και υλοποιώντας κατά γράμμα την αντιδραστική στρατηγική της ΕΕ για χάρη των επιχειρηματιών στο Φάρμακο και την Υγεία:  ολοκληρωτική μετατροπή των νοσοκομείων και των «δημόσιων μονάδων υγείας» σε επιχειρήσεις που θα λειτουργούν με μηδαμινή κρατική χρηματοδότηση και έσοδα από την πώληση των υπηρεσιών τους στους ασθενείς- πελάτες. Λαγός αυτής της πολιτικής εμφανίζεται επάξια η ηγετική ομάδα του Π.Ι.Σ.( ΝΔ), αφού πρωτοστατεί στην προσπάθεια της παραπέρα ιδιωτικοποίησης της υγείας.
Οι προτάσεις τους αντιστοιχούν με την επιχειρηματική λειτουργία των “δημόσιων”  νοσοκομείων με εργαζόμενους που θα “κοστίζουν” φτηνά, ο μισθός τους, η εργασία τους και η εξέλιξή τους θα εξαρτώνται από τα έσοδα που φέρνουν στο νοσοκομείο οι πελάτες – ασθενείς. Και για να μην κουνηθεί φύλλο μπρος σε αυτές τις αντιδραστικές μεθοδεύσεις, μετά τον απεργοκτόνο νόμο Αχτσιόγλου, η κυβέρνηση προσπαθεί με κάθε τρόπο να διαλύσει την συλλογική οργάνωση των εργαζομένων με το «ηλεκτρονικό φακέλωμα». 
Καλούμε όλους τους συναδέλφους να ξεπεράσουν τη μοιρολατρία και απογοήτευση, να παραμερίσουν την πλειοψηφία της ΠΟΕΔΗΝ - που μέσα στο υπουργικά γραφεία «διαπραγματεύεται» μια κάποια «πριμοδότηση», ενώ στους εργαζόμενους δηλώνει ότι δήθεν διεκδικεί τη «μετατροπή των συμβάσεων τους σε αορίστου χρόνου» - και να διεκδικήσουν:
► μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Μονιμοποίηση των εργαζομένων με ελαστικές εργασιακές σχέσεις.
► ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς μας. Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού. Ένταξη στα Βαρέα Ανθυγιεινά Επαγγέλματα όλων όσων εργάζονται σε αντίστοιχες συνθήκες.  
► πλήρη και επαρκή κρατική χρηματοδότηση των δημόσιων μονάδων υγείας, με κατάργηση των πληρωμών των ασθενών και των ασφαλιστικών εισφορών για υγειονομική περίθαλψη.
Για να έχουν προοπτική οι αγώνες μας, χρειάζεται να στρέφονται ενάντια στην πηγή των προβλημάτων μας, που είναι η πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων για την επέκταση της επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία. Να έχουν προμετωπίδα την κάλυψη των λαικών αναγκών, για αποκλειστικά δημόσιες, δωρεάν και υψηλού επιπέδου υπηρεσίες υγείας, μόνιμη εργασία με πλήρη δικαιώματα στους εργαζόμενους υγειονομικούς.

Όλοι στην ΑΠΕΡΓΙΑ την Τετάρτη 23 Οκτωβρίου. 
Συγκέντρωση στο ΜΕΤΡΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ στις 10 π.μ. 
και πορεία στο Υπουργείο Υγείας

Επέκταση της επιχειρηματικής λειτουργίας του Νοσοκομείου με ανάπτυξη του ιατρικού τουρισμού

Για «επέκταση της επιχειρηματικής λειτουργίας του ΠΓΝΙ με ανάπτυξη του ιατρικού τουρισμού, μέσω ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών», κάνει λόγο η Επιτροπή Αγώνα του ΠΑΜΕ στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Ιωαννίνων (ΠΓΝΙ), σε ανακοίνωσή της, με αφορμή την πρόσφατη επίσκεψη του νέου διοικητή της 6ης ΥΠΕ στο νοσοκομείο.

Στην ανακοίνωσή της η Επιτροπή Αγώνα αναφέρει τα εξής:

«Τις προηγούμενες μέρες επισκέφτηκε το νοσοκομείο ο νέος διοικητής της 6ης ΥΠΕ. Στη συνάντηση με τον Σύλλογο Εργαζομένων του ΠΓΝΙ, ανάμεσα στα άλλα ενημέρωσε ότι θα προχωρήσουν «όσο πιο άμεσα γίνεται» η ανάπτυξη των υπηρεσιών ιατρικού τουρισμού στο ΠΓΝΙ. Για το σκοπό αυτό θα δεσμευτούν «όσες κλίνες του νοσοκομείου χρειαστεί», για να τις αξιοποιήσουν ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες.

Επιβεβαιώνονται οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ που έχουν προειδοποιήσει για αυτήν την εξέλιξη. Δηλαδή την παραπέρα επιχειρηματική δράση των νοσοκομείων, που θα πουλάνε το τουριστικό προϊόν «υγεία», και τη δραστική είσοδο των ασφαλιστικών εταιρειών στα δημόσια νοσοκομεία. Αυτή είναι η λεγόμενη «ανάπτυξη για όλους» ή «δίκαιη» ανάπτυξη που υπηρετούν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, αντίστοιχα. Σε αυτήν την ανάπτυξη η Υγεία, η Κοινωνική Ασφάλιση, η Παιδεία, ο Πολιτισμός, το περιβάλλον, όλα υποτάσσονται στην κερδοφορία του τουριστικού κλάδου, από τον οποίο κερδίζουν μεγάλοι όμιλοι, ιδιωτικές και δημόσιες επιχειρήσεις.

Η ανάπτυξη του ιατρικού τουρισμού και της επιχειρηματικής δράσης στα δημόσια νοσοκομεία αποτελεί διακηρυγμένο στόχο της ΕΕ, την οποία στηρίζουν οι άλλες συνδικαλιστικές δυνάμεις. Ο σχεδιασμός προβλέπει επιχειρηματικές συνέργειες για την προσέλκυση τουριστών, μέσω ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών στα δημόσια νοσοκομεία που έχουν αναπτύξει εξειδικευμένες ιατρικές υπηρεσίες, κατάλληλο ξενοδοχειακό εξοπλισμό, σε πόλεις με ξενοδοχεία 5 αστέρων και αεροδρόμια εξωτερικών γραμμών. Άλλωστε το πλάνο της ΕΕ είναι έως το 2023 τα δημόσια νοσοκομεία να γίνουν αυτοτελείς αυτοχρηματοδοτούμενες μονάδες.

Ο ιατρικός τουρισμός στα δημόσια νοσοκομεία περιλαμβάνεται στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης της ΝΔ, διά στόματος πρωθυπουργού που ζήτησε να μπει ως προτεραιότητα η ανάπτυξη του ιατρικού τουρισμού, ώστε να γίνει η Ελλάδα παγκόσμιο κέντρο τουρισμού ευεξίας αλλά και του υφυπουργού Υγείας που δήλωσε: «Αξιοποιούμε τους παραγωγικούς πόρους και το άξιο δυναμικό των δημόσιων νοσοκομείων, μέσω της σύναψης συμβολαίων για την παροχή, επ' αμοιβή, υπηρεσιών στην ιδιωτική ασφάλιση υγείας».

Η προετοιμασία του σχεδίου από την νυν (ΝΔ) και πρώην (ΣΥΡΙΖΑ) κυβέρνηση και τη Διοίκηση του ΠΓΝΙ που "πάει με όλα". 

Τώρα μπορεί κανείς να καταλάβει καλύτερα τις πολιτικές και πρακτικές των κυβερνήσεων και της διοίκησης του ΠΓΝΙ, που καμία σχέση δεν έχουν με την αναβάθμιση της ποιότητας των υπηρεσιών στο ΠΓΝΙ προς τις λαϊκές οικογένειες. Αποτελούν όμως μέρος του σχεδιασμού για την ανάπτυξη της συνολικής επιχειρηματικής δράσης του νοσοκομείου και την ανάπτυξη του ιατρικού τουρισμού.

Ως ώριμο φρούτο θα «μπουκάρουν» οι ιδιωτικές ασφαλιστικές στα δημόσια νοσοκομεία, αφού και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ φρόντισε να υπάρξει δραστική υποχρηματοδότηση των νοσοκομείων. Πρόκειται για περικοπές 700 εκατ. ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό (40% μείωση) την περίοδο 2016-2019. Πριν από λίγες μέρες δεν δημοσιοποιήθηκε από την κυβέρνηση ΝΔ, το προσχέδιο του προϋπολογισμού για το 2020. Αυτό προβλέπει περαιτέρω μείωση κατά 100 εκατ. ευρώ της χρηματοδότησης για τα νοσοκομεία και την ΠΦΥ και 550 εκατ. ευρώ στα Ασφαλιστικά Ταμεία που είναι οι βασικοί χρηματοδότες των νοσοκομείων. Αν συνυπολογίσουμε τα 150 εκατ. ευρώ "μαύρη τρύπα" στα νοσοκομεία (όπως δήλωσε το Υπουργείο Υγείας), μπορεί κανείς με ασφάλεια να καταλάβει πόσο γρήγορα θα τρέξει η κυβέρνηση τα συμβόλαια με τις ιδιωτικές ασφαλιστικές, έχοντας εξασφαλίσει και από την προηγούμενη κυβέρνηση το έτοιμο έδαφος προϋποθέσεων για ΣΔΙΤ.

Άμεσα συνδεδεμένο με τα παραπάνω είναι η έναρξη της λειτουργίας του ΚΕΤΕΚΝΥ ΑΕ το 2018 (επί ΣΥΡΙΖΑ) στην οποία συμμετέχει πιλοτικά μαζί με άλλα 17 νοσοκομεία το ΠΓΝΙ. Μιας ανώνυμης εταιρείας επιφορτισμένης με την υλοποίηση όλων των μέτρων που απαιτούνται για τη λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων με κριτήρια επιχείρησης ΑΕ. Δηλαδή χρηματοδότηση με βάση την αποδοτικότητα και ανταγωνιστικότητά τους (με εργαλείο περιορισμού του κόστους νοσηλείας τα DRGs). Τελικός στόχος η συμμετοχή των δημόσιων νοσοκομείων στην αγορά Υγείας, σε ανταγωνισμό με τα ιδιωτικά.

Επιπλέον, η διοίκηση του ΠΓΝΙ προετοίμασε το νοσοκομείο για την επιχειρηματική ανάπτυξη του ιατρικού τουρισμού. Στο νέο, υπερσύγχρονο 4ο κτίριο που άνοιξε βίαια χωρίς πρόσθετο προϋπολογισμό και νέο μόνιμο προσωπικό, αναπτύσσονται υπηρεσίες που μπορούν να πουληθούν ως τουριστικό προϊόν. Αγοράζεται η νέα ξενοδοχειακή και τεχνολογική υποδομή που είναι αναγκαία για τον ιατρικό τουρισμό (νέα κρεβάτια και λοιπός εξοπλισμός), γίνεται πιστοποίηση των κλινικών με ISO (που ζητάνε οι τουριστικοί πράκτορες και οι ιδιωτικές ασφαλιστικές).

Όλη η νέα υποδομή προχωράει συμπιέζοντας την λειτουργία των υπολοίπων υπηρεσιών του νοσοκομείου, αποψιλώνοντας τις κλινικές από προσωπικό, αυξάνοντας κατακόρυφα την εντατικοποίηση, επεκτείνοντας τις ελαστικές σχέσεις απασχόλησης. Προχωράνε οι νέες υπηρεσίες με μηδενική σχεδόν αύξηση του κρατικού προϋπολογισμού, από έσοδα του νοσοκομείου, αφήνοντας άδεια τα ταμεία του ΠΓΝΙ από τον Αύγουστο. Ταυτόχρονα αυξήθηκε η επιχειρηματική λειτουργία των ιδιωτικών απογευματινών ιατρείων κατά 40%.

Είναι δε ενδεικτικές οι επιπτώσεις που θα υπάρχουν από αυτήν την πολιτική στις άλλες δομές Υγείας στην Ήπειρο. Ο διοικητή της 6ης ΥΠΕ μίλησε για ανακατανομή κονδυλίων υπέρ του ΠΓΝΙ. Δηλαδή, θα μειωθεί ακόμη πιο πολύ η κρατική χρηματοδότηση για τις περιφερειακές δομές Υγείας στην Ήπειρο για να αυξηθεί η χρηματοδότηση του ΠΓΝΙ. Από την άλλη αυξάνεται έτσι η πίεση στο νοσοκομείο, πέραν των 400.000 ασθενών.

Γίνεται φανερό ότι η διαφήμιση της διοίκησης για τις νέες υποδομές, τον νέο εξοπλισμό κ.λπ. είναι παραπλανητική γιατί δεν θα αξιοποιηθούν για τη δωρεάν και ολοκληρωμένη ιατρική φροντίδα των λαϊκών στρωμάτων αλλά για τα τουριστικά πακέτα. Αυτά θα προηγούνται κάθε άλλης ιατρικής ανάγκης. Το "τουριστικό θαύμα" στην Υγεία θα τσακίσει εργασιακά δικαιώματα, δικαιώματα ασθενών και επιστημονικά κριτήρια. Τα "πεντάστερα" νοσοκομεία θα είναι ακόμη πιο απρόσιτα για τις λαϊκές οικογένειες.

Μόνος δρόμος για υγειονομικούς και ασθενείς η αντεπίθεση για την υπεράσπιση της κάλυψης των σύγχρονων αναγκών τους.

Καλούμε υγειονομικούς και ασθενείς να βγάλουν πολιτικά συμπεράσματα από τη μακρόχρονη επίθεση εναντίον τους και σε συνθήκες κρίσης και σε συνθήκες ανάκαμψης της οικονομίας. Να αντιπαλέψουν την πολιτική που μετατρέπει το ΠΓΝΙ σε ξενοδοχείο πολυτελείας για λίγους. Να αντιπαλέψουν όλες τις κυβερνήσεις και τις δυνάμεις που υπηρετούν την "ανάπτυξη" για λογαριασμό των επιχειρηματικών ομίλων, τους στερούν διαρκώς την ζωή με βασικά δικαιώματα. Ο μόνος δρόμος διεξόδου είναι ο αγώνας για να μπει φρένο σε αυτήν την κατάσταση, για να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, ο δρόμος για ριζική ανατροπή του συστήματος που ορίζει ως δημοσιονομικό μέγεθος την κάλυψη αναγκών Υγείας και κόστος τα δικαιώματα των παραγωγών του πλούτου.

Με συσπείρωση στο ΠΑΜΕ μπορούμε να ενισχύσουμε τον αγώνα για διεκδίκηση άλλου δρόμου ανάπτυξης, στον οποίο η Υγεία και το Φάρμακο δεν θα παράγονται με στόχο το κέρδος αλλά την κάλυψη των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Αυτός ο δρόμος χρειάζεται σύγκρουση με την εξουσία των μονοπωλίων και των πολιτικών τους εκφραστών. Σύγκρουση που μόνο το ταξικό κίνημα θέλει και μπορεί να πραγματοποιήσει».

Συμβαίνουν στο Παπαγεωργίου. ΝΑ ΑΝΑΚΛΗΘΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΙ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ

ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

ΝΑ ΑΝΑΚΛΗΘΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΙ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ

Παράσταση διαμαρτυρίας πραγματοποίησε το Σωματείο στη Διοίκηση του νοσοκομείου την Τετάρτη 16/10, απαιτώντας της ανάκληση των απολύσεων 2 εργαζόμενων του προγράμματος του ΟΑΕΔ. Στη συνάντηση με το Γενικό Διευθυντή του νοσοκομείου συμμετείχαν και συνδικαλιστές από την ΠΟΕΔΗΝ και την ΑΔΕΔΥ.

Οι εκπρόσωποί μας τόνισαν στις τοποθετήσεις τους, ότι οι απολύσεις είναι απόρροια του τρόπου λειτουργίας του νοσοκομείου με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Ο συγκεκριμένος τρόπος λειτουργίας είναι αυτός που απαιτεί πειθήνιους και υποτακτικούς εργαζόμενους, έρμαια στις διαθέσεις της Διοίκησης.

Κατήγγειλαν επίσης τις ελαστικές μορφές εργασίας, τη στοχοθεσία μέσω της αξιολόγησης, αλλά και το αντεργατικό νομικό πλαίσιο που δίνει το ελεύθερο στην εργοδοσία να απολύει χωρίς να δίνει λόγο σε κανέναν! Κάλεσαν τους εργαζόμενους σε επαγρύπνηση, αφού οι 2 απολύσεις “χτυπούν το καμπανάκι” για τους υπόλοιπους εργαζόμενους.

Στις τοποθετήσεις τους οι υπόλοιπες παρατάξεις στάθηκαν μόνο την ηθική πλευρά του ζητήματος, αποκρύπτοντας ουσιαστικά το φόντο στο οποίο έλαβαν χώρα οι απολύσεις.

Από τη μεριά του, ο Γενικός Διευθυντής του νοσοκομείου, υπεραμύνθηκε του συγκεκριμένου τρόπου λειτουργίας – προσπαθώντας να απαντήσει μόνο στην τεκμηριωμένη επιχειρηματολογία των εκπροσώπων μας – με επιχειρήματα του τύπου ότι “το νοσοκομείο είναι κοινωφελές” ή ότι “τυχόν κέρδη του επιστρέφονται στο κράτος”. Πράγματα, που επιβεβαιώνουν τη συνειδητή υποχρηματοδότηση της υγείας από το κράτος ως στρατηγική επιλογή της Ε.Ε. και των εγχώριων κυβερνήσεων για παραπέρα συμπίεση της τιμής της εργατικής δύναμης και άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφορίας για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Τέλος, είπε ότι το θέμα θα συζητηθεί ξανά στην επόμενη συνεδρίαση του Δ.Σ. του νοσοκομείου την επόμενη βδομάδα.

Τα περί συλλογής υπογραφών για την απομάκρυνση των 2 συναδέλφων και άλλα διάφορα, δεν επιβεβαιώθηκαν. Αυτό πρέπει να προβληματίσει τους υπόλοιπους εργαζόμενους για το τι λογής συμφέροντα εξυπηρετούν τέτοιες “πληροφορίες”.

Ευθύνες επίσης φέρει και η πλειοψηφούσα παράταξη του Ενιαίου Ψηφοδελτίου, που δεν ενημέρωσε άμεσα τις υπόλοιπες παρατάξεις, αντιμετωπίζοντας το ζήτημα των απολύσεων ως υπόθεση ρουτίνας! Όσο για τον σκυλοκαβγά μεταξύ Ενωτικής Πρωτοβουλίας και Ενιαίου Ψηφοδελτίου, το μόνο που εξυπηρετεί, είναι να αποπροσανατολίζει τον κόσμο, αφού αμφότεροι συμφωνούν στο κύριο, τον τρόπο λειτουργίας του νοσοκομείου με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και τις εργασιακές σχέσεις-λάστιχο.

Καλούμε τους συναδέλφους σε αγωνιστική επαγρύπνηση. Για μια ακόμα φορά αποδείχτηκε, ότι αυτό που φοβάται η Διοίκηση, είναι η κινητοποίηση των εργαζόμενων.

Οκτώβρης 2019

ΕΙΝΑΠ Η νόσος δεν κοστολογείται - Να ανακληθεί το μέτρο των εξελιγμένων «Κλειστών Ενοποιημένων Νοσηλίων»

Πηγή: Eurokinissi
Το γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα οικονομικές υπηρεσίες και διοικήσεις νοσοκομείων ασκούν πιέσεις στους νοσοκομειακούς γιατρούς να καθορίζουν λογιστικού τύπου χρεώσεις νοσηλίων στους ασθενείς με σύστημα ΚΕΝ (DRG’s) καταγγέλλει η ΕΙΝΑΠ.

Τα DRG (Diagnosis Related Groups) αποτελούν εξέλιξη των ΚΕΝ (Κλειστών Ενοποιημένων Νοσηλίων) τα οποία καθιερώθηκαν εδώ και 10 χρόνια και αποτελούν τα προεόρτια της πλήρους ιδιωτικοποίησης των νοσοκομείων αφού προσδιορίζουν τι θα πληρώνει ο ασθενής μέσω του ταμείου του, έμμεσα ή άμεσα, όταν χρειαστεί νοσηλεία. Μέσω αυτών καθορίζεται το οικονομικό εύρος και οι ημέρες νοσηλείας ανά πάθηση, στα πλαίσια των οποίων θα πρέπει να κινούνται οι θεραπευτικές αλλαγές των γιατρών, καταργώντας ουσιαστικά την αναγκαία εξατομίκευση στην αντιμετώπιση των περιστατικών.

Σκοπός είναι να μειωθούν όσο γίνεται οι δαπάνες νοσηλείας αφού θα προβλέπεται «ποινή» είτε για γιατρούς είτε για ασθενείς. Για τους ασθενείς μπορεί να σημαίνει επιπλέον πληρωμή από τα προβλεπόμενα, ενώ για το γιατρό μείωση του budget του τμήματος ή μείωση κλινών, όπως έχει γίνει σε Μ.Βρετανία, Γαλλία κ.λπ.

Αν π.χ. μια πνευμονεκτομή εκτιμάται ότι χρειάζεται νοσηλεία 10 ημέρες και υπάρξει παράταση, θα υπάρξει «ποινή» σε ασθενή ή γιατρό αν δεν αιτιολογηθεί λεπτομερέστατα το επιπλέον κόστος.

Σε ανακοίνωσή της η ΕΙΝΑΠ επισημαίνει:

«Με επείγον έγγραφο η προηγούμενη κυβέρνηση βάζει εμπρός τη διαδικασία εφαρμογής (άνοιξη 2019) και η τωρινή ζητάει επειγόντως από τα 18 νοσοκομεία – πιλότους (8 στην Αθήνα και 10 στην υπόλοιπη χώρα) να δρομολογήσουν την πιλοτική εφαρμογή για κάποιους χιλιάδες ασθενείς, ώστε να γενικευθεί το Μάιο, επειδή είναι μέτρο πλήρους ιδιωτικοποίησης σε βάρος ασθενών και υγειονομικών.

Με βάση τα παραπάνω, το τελευταίο διάστημα οικονομικές υπηρεσίες και διοικήσεις νοσοκομείων ασκούν πιέσεις στους νοσοκομειακούς γιατρούς με επίκληση διάφορων νομοθετικών διατάξεων στην κατεύθυνση οι γιατροί να καθορίζουν λογιστικού τύπου χρεώσεις νοσηλίων στους ασθενείς με σύστημα ΚΕΝ (DRG’s).

Υπενθυμίζουμε την πάγια διαφωνία μας για την ουσία του θέματος που επιχειρεί να καθιερώσει ιδιωτικοοικονομικού τύπου λειτουργία στα δημόσια νοσοκομεία.

Εκτός από αυτό όμως, σε καθαρά υπηρεσιακό επίπεδο, αυτονόητα, η όποια τέτοια διαδικασία είναι καθαρά αρμοδιότητα των οικονομικών και διοικητικών υπηρεσιών. Το καθήκον των γιατρών εκτός από την προσφορά περίθαλψης εξαντλείται στην περιγραφή της διάγνωσης σύμφωνα με τα σχετικά ιατρικά συστήματα κωδικοποίησης (ICD 10) καθώς και την περιγραφή των θεραπευτικών πράξεων και της τελικής έκβασης.

Σε τέτοιες λογικές και πρακτικές είμαστε αντίθετοι από άποψη αρχών. Αναγκάζουν τόσο τους γιατρούς όσο και το λοιπό νοσοκομειακό προσωπικό να ασκούν περισσότερο λογιστική πάρα ιατρική, μετατρέποντας την Υγεία σε εμπόρευμα!

• Απαιτούμε να ανακληθεί το μέτρο.

• Καλούμε τους νοσοκομειακούς γιατρούς να αντισταθούν και να μην εφαρμόσουν αντιδραστικές οδηγίες.

Οι μαχόμενοι γιατροί, που θέλουμε να ζούμε με έναν αξιοπρεπή μισθό, δεν κοστολογούμε τη νόσο!».

ΕΔΟΘ: Συγκαλύπτουν την υπόθεση με το χρέος στον ΟΑΣΘ

Τη Δευτέρα 7/10 συνεδρίασε η Εκτελεστική Επιτροπή της ΕΔΟΘ με θέμα,για ακόμη μία φορά,την αγωγή του ΟΑΣΘ κατά της ΕΔΟΘ. Οι παρατάξεις ΔΑΚΕ και «Πρωτοπορία» αποφάσισαν να προχωρήσουν σε εξωδικαστικό συμβιβασμό με τον ΟΑΣΘ,για το χρέος ύψους 118.000 ευρώ που δημιουργήθηκε από την διαχείριση των καρτών του ΟΑΣΘ τα περασμένα χρόνια. Η ΔΑΣ έκανε την εξής τοποθέτηση-πρόταση: Θα μπορούσε η ΕΔΟΘ να μπει σε μια διαδικασία για διακανονισμό του χρέους,αν αυτοί που παραδεχτήκαν ευθύνες για «διαχειριστικά λάθη» και συγκεκριμένα ποσά κατέβαλαν αυτά τα χρήματα οι ίδιοι,άμεσα. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο διαχειριστικό,είναι συνδικαλιστικό και πολιτικό. Δείχνει πως αντιλαμβάνονται οι παρατάξεις που είχαν την διαχείριση των καρτών την ΕΔΟΘ και τα σωματεία,ως τσιφλίκι τους. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να συγκαλυφθούν οι ευθύνες που υπάρχουν. Στη συγκεκριμένη περίπτωση λειτουργούν λες και δεν συνέβη τίποτα: Οι ΔΑΚΕ και «Πρωτοπορία» όχι μόνο δεν κατήγγειλαν τα μέλη τους που είχαν την διαχείριση των καρτών,όχι μόνο δεν τους απομόνωσαν αλλά εξακολουθούν να τους έχουν ως πρωτοκλασάτα στελέχη εκλεγμένα στην ΕΔΟΘ,σε ομοσπονδίες και σωματεία. Η προσπάθεια από ΔΑΚΕ και «Πρωτοπορία» να διαχυθούν ευθύνες σε όλα τα μέλη της ΕΕ εκείνης της περιόδου πέφτει στο κενό. Θέλουν εκ των υστέρων να καταστήσουν συνυπεύθυνους τους υπόλοιπους,πετάνε λάσπη στον ανεμιστήρα. Τα χρήματα από τις κάρτες δεν είχαν σχέση με τα οικονομικά της ΕΔΟΘ και δεν έμπαιναν στο ταμείο. Την διαχείριση των χρημάτων και των καρτών την είχαν αποκλειστικά μέλη του προεδρείου που συγκροτούσαν ΔΑΚΕ-«Πρωτοπορία». Αυτοί υπέγραφαν τις συμβάσεις με τον ΟΑΣΘ και όλα τα σχετικά έγγραφα. Καμιά βοήθεια δεν ζήτησαν ποτέ για την διαχείριση των καρτών,καμία ενημέρωση δεν έκαναν ότι υπάρχει θέμα χρέους. Κανένα σωματείο δεν διαμαρτυρήθηκε ότι δεν παρέλαβε κάρτες. Πρακτικά των συνεδριάσεων της ΕΕ εκείνης της περιόδου δεν κρατούνταν,επίσης με ευθύνη του προεδρείου. Δεν δικαιολογείται καμία βιασύνη για να γίνει τώρα διακανονισμός με τον ΟΑΣΘ. Σύμφωνα με τον δικηγόρο της ΕΔΟΘ η απόφαση του δικαστηρίου θα βγει το νωρίτερο σε 8 μήνες,μετρώντας από αρχές Δεκέμβρη. Στην εκδίκαση της αγωγής η ΕΔΟΘ έχει επιχειρήματα π.χ. η μηνυτήρια αναφορά που κατέθεσε η ΕΔΟΘ κατά πάντος υπευθύνου,οι ευθύνες που έχει ο ΟΑΣΘ κ.α. Διακανονισμός μπορεί να γίνει και πριν βγει η απόφαση ή και μετά την απόφαση. Η ΕΔΟΘ έχει και το δικαίωμα έφεσης κατά της απόφασης του δικαστηρίου. Μέχρι να εκδοθεί η απόφαση του δικαστηρίου θα γίνει το συνέδριο της ΕΔΟΘ τον Μάη. Την απόφαση για ένα τέτοιο σοβαρό θέμα μπορεί να την πάρει και το συνέδριο. Σε καμία περίπτωση δεν συμφωνούμε την απόφαση για διακανονισμό ή όχι,να την πάρει η ΕΕ της ΕΔΟΘ. Το θέμα πρέπει να συζητηθεί άμεσα στο Γενικό Συμβούλιο και στα σωματεία μέλη της. Οι ΔΑΚΕ και «Πρωτοπορία» αποφασισμένες να συγκαλύψουν τις ευθύνες για την δημιουργία του χρέους προς τον ΟΑΣΘ,αγνόησαν την πρόταση της ΔΑΣ και άλλων παρατάξεων,την οποιαδήποτε απόφαση να την πάρουν το ΓΣ και τα σωματεία. Με μελοδραματικό τόνο είπαν ότι «έχουν την ιστορική ευθύνη να σώσουν την ΕΔΟΘ»,ψήφισαν μόνοι τους τον διακανονισμό και την πληρωμή του χρέους. «Σώζουν» την ΕΔΟΘ δηλαδή από ένα χρέος που οι παρατάξεις τους δημιούργησαν,«ξεπλένουν» τα στελέχη τους απαλλάσσοντάς τα από την ευθύνη της κατάχρησης,αποφεύγουν τη συζήτηση που θα αποκαλύψει πως με τέτοιες μεθόδους εξασφάλιζαν και εκλογική πελατεία – αλλοίωναν συσχετισμούς – εξασφάλιζαν καρέκλες!! Να θυμίσουμε ότι την μηνυτήρια αναφορά κατά παντός υπευθύνου δεν την ψήφισαν στην ΕΕ και τα 3 μέλη της «Πρωτοπορίας» και ένα μέλος της ΔΑΚΕ. Η απόφαση για μηνυτήρια αναφορά πέρασε με τις ψήφους των μελών της ΔΑΣ και των άλλων παρατάξεων. Ύστερα έχουν τα μούτρα και λένε ότι δεν θέλουν να συγκαλύψουν την υπόθεση. Καλούμε τους συναδέλφους,και από αυτό το γεγονός,να βγάλουν συμπεράσματα: Αυτοί που κακοδιαχειρίστηκαν τα οικονομικά,που χρησιμοποίησαν τα χρήματα των εργαζομένων και των σωματείων για προσωπικά η παραταξιακά οφέλη,είναι οι ίδιοι που υπερασπίζονται την αντιλαϊκή πολιτική,τις αντιδραστικές αλλαγές στο δημόσιο,που βάζουν πάνω απ' όλα την προσωπική ανέλιξη. Καλούμε όλα τα μέλη του Γενικού Συμβουλίου της ΕΔΟΘ και τα σωματεία μέλη της να απαιτήσουν την άμεση συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου της με θέμα συζήτησης τα παραπάνω. Το χρέος στον ΟΑΣΘ να το πληρώσουν όσοι το δημιούργησαν και να μη συγκαλυφθούν οι πολιτικές και συνδικαλιστικές ευθύνες. 15/10/19 Δ.Α.Σ. Ε.Δ.Ο.Θ,