Εμπόδιο οι κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, εμπόδιο η μονομερής προσφυγή στον ΟΜΕΔ, εμπόδιο οι ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις, εμπόδιο το σωματείο, εμπόδιο η απεργία. Όλα αυτά τα εμπόδια επιδιώκει να σαρώσει ο οδοστρωτήρας της ΝΔ με στόχο την ανάπτυξη!
από ΑΤΕΧΝΩΣ
Ο Μητσοτάκης στην προεκλογική περίοδο σε μια συνάντηση που είχε με επιχειρηματίες μπροστά στις κάμερες είχε πει ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας θα σαρώσει ως οδοστρωτήρας οτιδήποτε εμποδίζει την επιχειρηματικότητα. Λίγους μήνες μετά τις εκλογές η κυβέρνηση κάνει πράξη τα λόγια του πρωθυπουργού με το αναπτυξιακό – πολυνομοσχέδιο που κατατέθηκε την Πέμπτη 10/10 στη βουλή. Μιλάμε πραγματικά για ένα νομοσχέδιο – οδοστρωτήρα. Οδοστρωτήρα εργασιακών δικαιωμάτων και συνδικαλιστικών ελευθεριών γιατί όπως αποδεικνύεται αυτά θεωρούν στην κυβέρνηση εμπόδια στην επιχειρηματικότητα.
Εμπόδιο οι κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, εμπόδιο η μονομερής προσφυγή στον ΟΜΕΔ, εμπόδιο οι ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις, εμπόδιο το σωματείο, εμπόδιο η απεργία. Όλα αυτά τα εμπόδια επιδιώκει να σαρώσει ο οδοστρωτήρας της ΝΔ με στόχο την ανάπτυξη! Η ανάπτυξη τους, δηλαδή, περνά μέσα:
-Από την περαιτέρω μείωση του μέσου μισθού που θα έρθει ως συνέπεια της ουσιαστικής κατάργησης των κλαδικών ΣΣΕ με τις ρήτρες εξαίρεσης που θεσπίζονται
-Από την ακόμα πιο δύσκολη υπογραφή οποιασδήποτε ΣΣΕ αφού πέρα από την κατάργηση της μονομερούς προσφυγής στον ΟΜΕΔ το νομοσχέδιο προβλέπει ότι κάθε ΣΣΕ θα πρέπει να έχει την τελική έγκριση του υπουργού καταργώντας στην πράξη τις ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις
-Από την επιβολή σιγής νεκροταφείου μέσα στους χώρους δουλειάς αφού η παράδοση του ηλεκτρονικού μητρώου των σωματείων στο υπουργείο, άρα και στην εργοδοσία, διευρύνει το φόβο του εργαζόμενου να οργανωθεί στο σωματείο του
-Από την ακόμα πιο δύσκολη και ελεγχόμενη διαδικασία προκήρυξης μιας απεργίας, αφού πέρα από το 50%+1 που θέσπισε ο ΣΥΡΙΖΑ και διατηρεί τώρα η ΝΔ στο νομοσχέδιο – οδοστρωτήρα, προβλέπεται η ηλεκτρονική ψηφοφορία με στόχο αφενός την αποδυνάμωση συλλογικών διαδικασιών όπως η Γενική Συνέλευση του συνδικάτου, αφετέρου τον έλεγχο της ψηφοφορίας, αφού η ηλεκτρονική ψηφοφορία δεν εξασφαλίζει ούτε τη μυστικότητα της ψήφου ούτε το ανεμπόδιστο της ψήφου.
Ο αναπτυξιακός νόμος πέρα από τις αντεργατικές διατάξεις προβλέπει μια σειρά μέτρων χρηματοδότησης των επιχειρήσεων με ζεστό κρατικό χρήμα, «διευκολύνσεων» για την απόκρυψη «μαύρου χρήματος» (πώς αλλιώς μπορεί να εκληφθεί η πρόβλεψή του ότι δεν υποχρεούνται να ονομαστικοποιήσουν τις μετοχές τους οι ιδιοκτήτες ΜΜΕ;) αλλά και fast track διαδικασίες για άρση αρχαιολογικών «εμποδίων», για αδειοδοτήσεις επιχειρήσεων χωρίς έλεγχο του κράτους κ.α.
Το νομοσχέδιο αυτό αποδεικνύει και στον πλέον δύσπιστο τι σημαίνει για τους κυβερνώντες και το κεφάλαιο ο όρος «ανάπτυξη». Σημαίνει προνόμια για τη μεγαλοεργοδοσία και το κεφάλαιο και κατάργηση κάθε έννοιας, ακόμα και στοιχειώδους, προστασίας των εργαζόμενων. Μιλάμε, δηλαδή, για μια ανάπτυξη που θα πατήσει πάνω στον εργασιακό μεσαίωνα που έχει επιβληθεί και στους μισθούς πείνας. Προετοιμάζουν ένα μέλλον ζοφερό για τους πολλούς, για αυτούς δηλαδή που παράγουν τον πλούτο, τους εργαζόμενους, κι ένα μέλλον φωτεινό για τους λίγους, για αυτούς που καρπώνονται αυτόν τον πλούτο, τους εργοδότες. Οι πολλοί, οι εργαζόμενοι, που όχι απλά δεν έχουμε τίποτα να κερδίσουμε από αυτή την ανάπτυξη αλλά αντίθετα ετοιμαζόμαστε να μετρήσουμε πόσα ακόμα θα χάσουμε οφείλουμε να αποτρέψουμε τη νέα σφαγή που μας ετοιμάζουν.
Δεν πρέπει να περάσει αυτό το νομοσχέδιο! Οι 2 απεργίες κόντρα σε κυβέρνηση, εργοδοσία, ΜΜΕ και συνδικαλιστική μαφία της ΓΣΕΕ ήταν επιτυχημένες και αφήνουν παρακαταθήκη για το μέλλον. Τις επόμενες μέρες οι εργαζόμενοι πρέπει με τη συμμετοχή μας στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ στις 17ης Οκτώβρη αλλά και στις νέες απεργιακές κινητοποιήσεις που θα προετοιμάσουν τα συνδικάτα οφείλουμε να τους αναγκάσουμε να βάλουν στην εξίσωση της ανάπτυξής τους τα συμφέροντα των πολλών, των εργαζόμενων. Ήρθε η ώρα να βγούμε στην αντεπίθεση. Να διεκδικήσουμε όλα όσα μας ανήκουν.
