Κόκκινη κλωστή δεμένη
στην ανέμη γυρισμένη δώστης κλώτσο να γυρίσει παραμύθι να αρχινίσει.
Ως αφήγηση παραμυθιού φαντάζει
η λειτουργία και οι αποφάσεις των διοικούντων του νοσοκομείου, πιστοί στις
εκπλήξεις και στην παρουσία όμορφων παλικαρόπουλων που ξαναποκτούν την χαμένη
τους εικόνα, αφήνοντας εκείνη του βάτραχου που εκλιπαρεί για ένα φιλί. Ίσως
πάλι όλη αυτή η δραστηριότητα να προσομοιάζει στη ζωή και στη κίνηση του
ανθρώπου που ανήκει στο ευρύ φάσμα του αυτισμού, του τύπου με διαταραχή Άσπεργκερ.
Κύριο χαρακτηριστικό του συνδρόμου η αδυναμία να αντιλαμβάνεται τον κόσμο,
να επεξεργάζεται τις πληροφορίες που
λαμβάνει και να αλληλεπιδρά με τους άλλους.
Πως αλλιώς να
χαρακτηριστεί η ανακαίνιση του θέματος της μετεγκατάστασης της οφθαλμολογικής κλινικής. Ενώ η ίδια η διοίκηση παραδέχεται
την παντελή έλλειψη προσωπικού, κάνει
τεμενάδες στους εκάστοτε διευθυντάδες · και επειδή τα μεγαλύτερα σφαγεία
γίνονται στο όνομα των αναγκών, είναι καιρός να δει εκείνες τις ανάγκες που
έχουν να κάνουν με την ίδια την ύπαρξη των εργαζόμενων. Επιχειρηματολογίες του
τύπου δεν θα αποδυναμωθεί (όλα βαίνουν καλώς μέχρι τώρα) η νοσηλευτική
λειτουργία, αξιοποιώντας προσωπικό που λες και βρίσκεται σε κατάσταση “ψυγείου”
και δεν χρησιμοποιείται στα αμπάρια της γαλέρας, μόνο ως τραγέλαφος
εκλαμβάνεται. Σίγουρο θεωρούμε βέβαια
και δίχως αυταπάτη να μας διακατέχει, ούτε σε παραμύθι γυροφέρνετε ούτε από
σύνδρομο Άσπεργκερ υποφέρετε.
ΚΕΡΔΟΦΟΡΙΑ στο όμορφο “μαγαζί” θέλετε να
επιφέρεται ΚΥΡΙΟΙ και το ξέρετε. Επιπροσθέτως,
όταν ρίχνεις νερό στη γλάστρα το βασιλικό θέλεις να ποτίσεις. Έτσι
για να μην μπερδευόμαστε!
Θα επανέλθουμε..
