Η
εντατικοποίηση χέρι - χέρι με την κερδοφορία
Με αφορμή τον απολογισμό του 2015
αναδείξαμε κάποια σημεία που χρήζουν ιδιαίτερης
προσοχής. Τα στοιχεία επιβεβαιώνουν αυτά που εδώ και καιρό λέμε για περαιτέρω
εμπορευματοποίηση της υγείας, χαράτσωμα των ασθενών και εντατικοποίηση της
εργασίας.
Στην παρουσίαση αυτών των στοιχείων η
διοίκηση παινεύεται πως έχει τους “καλύτερους” και τους “παραγωγικότερους”
εργαζόμενους, τους οποίους όμως προσπαθεί να κάνει “περισσότερο
παραγωγικότερους”. Μας λένε δηλαδή, να τραβάμε γρηγορότερα κουπί στη μεγάλη γαλέρα, στη
“ναυαρχίδα” του ΕΣΥ. Και να ‘μαστε και ευχαριστημένοι από πάνω, γιατί ο
κίνδυνος εμβολισμού είναι μικρότερος λόγω της μεγάλης μας ταχύτητας και ότι οι
πιθανότητες επιβίωσης αυξάνονται όσο γρηγορότερα κωπηλατούμε. Στις γαλέρες
πάντως, η μέγιστη διάρκεια επιβίωσης ήταν μερικοί μήνες...
Τα ίδια παινέματα περί “παραγωγικών”
εργαζόμενων και “πρωτοπόρου νοσοκομείου”, δυστυχώς, αναπαράγονται και από
συναδέλφους του Ενιαίου ψηφοδελτίου. Τονίζουν τις επιδόσεις του νοσοκομείου σε
αντιπαράθεση με λιγότερο “αποδοτικά” νοσοκομεία. Με το “στρίβειν δια του
αρραβώνος” αντικαθιστούν τη διεκδίκηση για καλυτέρευση των όρων δουλειάς
μας με την επ’ ίσοις όροις εκμετάλλευση.
Παραπέρα, στο υπουργείο βλέποντας τα
στοιχεία του απολογισμού, μπαίνουν στον πειρασμό: 38 εκ η μισθοδοσία, 28 εκ το
κέρδος, λίγο να πέσει το ένα, λίγο να ανέβει το άλλο, δεν υπάρχει λόγος
κρατικής χρηματοδότησης.
Μια χαρά είναι για υπουργείο και
διοίκηση μια νοσηλεύτρια για 40 ασθενείς, μια χαρά να ερχόμαστε για δουλειά
χωρίς να γνωρίζουμε το τμήμα στο οποίο θα δουλέψουμε, μια χαρά να συνηθίσουμε
στην ιδέα ότι οι συνάδελφοι τραυματιοφορείς είναι είδος υπό εξαφάνιση, μια
χαρά...
Γιατί σ’ όλα αυτά, να μην ξεχνάμε ότι ο
ιδιωτικοοικονομικός τρόπος λειτουργίας του νοσοκομείου είναι αυτός που συντηρεί
τα παραπάνω φαινόμενα καθώς επίσης και τα διαφόρων τύπων «μαγαζάκια». Αυτός ο
τρόπος λειτουργίας είναι που φέρνει τεχνητή ζήτηση, όπως τεχνητή βάπτιση
“επειγόντων – αναγκαίων” πράξεων και διαδικασιών, εργασιακές σχέσεις – λάστιχο
και συγχωνεύσεις ή κλείσιμο μη κερδοφόρων τμημάτων.
Συναδέλφισσες-συνάδελφοι,
εμείς οι ίδιοι κρατάμε τις τύχες μας στα
χέρια μας. Από μας εξαρτάται. Να διεκδικήσουμε ΕΔΩ και ΤΩΡΑ προσλήψεις μόνιμου
προσωπικού και όχι τη Δευτέρα Παρουσία γιατί δεν πάει άλλο!!!
Παλεύουμε για τα δικαιώματα των ασθενών
και για τα αυτονόητα δικαιώματα των υγειονομικών και ο αγώνας αυτός πρέπει να
είναι μαζικός απ’ όλους τους εργαζόμενους για να έχει τα καλύτερα δυνατά
αποτελέσματα.
