Εν τούτω Νίκα(ια)
Δεν ξέρουμε ακόμα πολλά στοιχεία για την ταυτότητα του δολοφόνου της Νίκαιας, που έπεσε με ένα φορτηγό πάνω στο συγκεντρωμένο πλήθος κι άρχισε να το πυροβολεί. Ούτε αν είχε κάποια σχέση με το ISIS, κι έβλεπε πχ οράματα (Αλλάχ Ακμπάρ ή “Εν τούτω Νίκα” στα σύννεφα κι ένα φορτηγό στον ουρανό) που τον οδήγησαν στις αποτρόπαιες, εγκληματικές πράξεις του. Ξέρουμε αρκετά για τη σχέση του ISIS με την ιμπεριαλιστική Δύση, η οποία τον εξοπλίζει. Αλλά αυτό δε χωράει στην απερίφραστη καταδίκη της βίας και των εγκλημάτων. Ούτε ο δυτικός (ιμπεριαλιστικός) κόσμος στο περίφημο “απ’ όπου κι αν προέρχεται”.
Η αντι-ισλαμική, ξενοφοβική υστερία θα ξαναρχίσει από εκεί ακριβώς που την άφησαν οι ασώματες κεφαλές στα τηλεπαράθυρα. Μονότονη σαν μασημένη κασέτα, βρώμικη σαν την πλύση εγκεφάλου, κι αβάσταχτα απλοϊκή, σαν τη θεωρία του Χάντιγκτον για τη “Σύγκρουση των Πολιτισμών”. Η κυρίαρχη προπαγάνδα που όλα τα σφάζει και τα μαχαιρώνει, αφού τα βάλει στο ίδιο τσουβάλι, σαν αυτό που φοράνε στο κεφάλι τους για κουκούλα τα μέλη της ΚΚΚ (Κου Κλουξ Κλαν).
Ο αστικός πολιτικός κόσμος “ξορκίζει” την απειλή της Λεπέν, υιοθετώντας πλήρως την ακροδεξιά πολιτική ατζέντα της. Ο δράστης βέβαια είχε τυνησιακή καταγωγή, αλλά γαλλική υπηκοότητα. Τόσο το χειρότερο -θα πουν οι οπαδοί της φυλετικής καθαρότητας- για τους πολιτογραφημένους Γάλλους, που έχουν ρίζες αφρικανικές (ή από άλλη παλιά γαλλική αποικία) και “καταστρέφουν τη γαλλική εθνική ταυτότητα”. Αν είναι έτσι βέβαια, θα έπρεπε να διώξουν και τη μισή εθνική Γαλλίας (στο ποδόσφαιρο και όχι μόνο) που έφτασε ως τον τελικό του EURO. Εκτός κι αν θεωρείται πως αυτοί προωθούν τα εθνικά ιδεώδη (αλόνζ αφάν ντε λα πατρί) και τη γλιτώσουν. Από την άλλη πάλι, μπορούν να τιμωρηθούν τα έγχρωμα μέλη της ομάδας, για παραδειγματισμό, επειδή δεν κατάφερε να πάρει το Κύπελλο.
Ό,τι δεν κατάφερε, εν τω μεταξύ, το ποδόσφαιρο και το EURO, που αξιοποιήθηκε για να σκεπάσει το απεργιακό κύμα και τις κινητοποιήσει, θα έρθει να το αποσώσει τώρα το μακελειό στη Νίκαια -που θα γίνει το νέο “εν τούτω νίκα” της κυβέρνησης Ολάντ ενάντια στην εργατική τάξη της Γαλλίας και τα δικαιώματά της. Μια κυβέρνηση που τώρα πενθεί με κροκοδείλια δάκρυα, και θα της πάρει κάνα δυο βομβαρδισμούς και μερικούς ανεργατικούς νόμους ακόμη, για να συνέλθει και να το ξεπεράσει.
Παράλληλα, θα αρχίσουν στα social media και τα μηνύματα “προσευχηθείτε” (κατά το “παραιτηθείτε”): Pray for Nice, προσευχηθείτε για τη Νίκαια, για τη Γαλλία, για τον ευρωπαϊκό πολιτισμό. Το θέμα είναι ποιος ακριβώς θα προσευχηθεί για την εργατική τάξη (pray for the working class) και τους λαούς όλου του κόσμου. Και το μόνο όπλο των λαών δεν είναι αυτό που στρέφουν ο ένας απέναντι στον άλλο, ούτε οι διαδικτυακές προσευχές για να αλλάξουν τα πράγματα άνωθεν (από τις ηγεσίες ή τον επουράνιο ηγέτη τους), αλλά ο αγώνας τους. Κι αυτό είναι το μοναδικό “εν τούτω νίκα” για αυτούς, το μοναδικό όραμα που έχει αξία κι είναι οδηγός για δράση.
