Θα μπορούσαμε να
μιλήσουμε για ανεμοσκορπίσματα και διαδόσεις, όσον αφορά την μετεγκατάσταση της
Γ΄ πανεπιστημιακής παιδιατρικής κλινικής του Ιπποκρατείου στο νοσοκομείου Παπαγεωργίου, αν οι
συζητήσεις μεταξύ διοικητών νοσοκομείων
- διευθυντών - πανεπιστημιακών - ΥΠΕ δεν θα έφταναν σε οριστική απόφαση.
Συζητούν και
αποφασίζουν ουσιαστικά τη μεταφορά της Κλινικής του Ιπποκρατείου στο
"άδειο" Παπαγεωργίου, για να μπορέσουν, όπως λένε, να σώσουν την
λειτουργία της Δ΄ παιδιατρικής Κλινικής του νοσοκομείου που βρίσκεται στα
πρόθυρα κλεισίματος, λόγω συνταξιοδότησης και ταυτόχρονα μετακίνησης ιατρών
παιδιάτρων σε άλλες παιδιατρικές πανεπιστημιακές κλινικές. Και στο όνομα τούτης
της σωτηρίας, είναι πιο βολικό να
κλείσουν τριάντα και πλέον παιδιατρικά κρεβάτια σε μια πόλη που στενάζει σε
παιδιατρικές κλίνες, σε μια πόλη που αιμορραγεί μετά το κλείσιμο της
παιδιατρικής του νοσοκομείου Λοιμωδών. Και δεν θα μιλούσαμε με βεβαιότητα για
κλείσιμο των κρεβατιών, εάν η κλινική του Ιπποκρατείου δεν έρχονταν για να
συγχωνευτεί με την εδώ κλινική. Γιατί αν είναι να έρθει ως αυτόνομη
λειτουργικά, ποιος ο λόγος να έρθει;
Δεν μιλάμε βέβαια για
την περίπτωση της συστέγασης Γ΄και Δ΄, γιατί de facto με τον τρόπο αυτό εξανεμίζονται τα ήδη υπάρχοντα κρεβάτια του
Ιπποκρατείου!
Και ερχόμαστε στο δεύτερο θέμα και εξίσου
σημαντικό που αφορά στη στελέχωση του εδώ μελλοντικού παιδιατρικού τμήματος.
Είτε συστέγαση, είτε συγχώνευση, είτε αυτόνομα χωροταξικά και λειτουργικά, τα
νοσηλευτικά και λοιπά χέρια παραμένουν δύο για κάθε εργαζόμενο. Ήδη να
θυμίσουμε τις πάνω από 200 κενές θέσεις νοσηλευτικού, συν άλλες τόσες περίπου
ιατρικού και λοιπού προσωπικού.
Αφελείς δεν τους λες,
για να πιστεύουν ότι θα ανοίξει ο ασκός του Αιόλου των προσλήψεων. Οι δικές μας
πλάτες θα νιώσουν τις δικές τους ορέξεις. Άντε να γίνει και καμιά πενταμηνίτικη
σύμβαση, ή ΚΕΕΛΠΝΙΤΙΚΗ πρόσληψη για να χρυσώσουν χάπια. Άλλωστε κοστίζουν
λιγότερο τέτοιες πράξεις.
Στη διαδικασία αυτών
των σκέψεων γεννιούνται ερωτήματα που πρέπει να βρουν απάντηση για να
μπορέσουμε να μιλήσουμε για ολοκληρωμένο σενάριο που προσπαθεί να βρει θεατρική
στέγη.
Τι αλισβερίσια
μπορούν να υπάρχουν σε ηγετικές –
διευθυντικές θέσεις, ώστε να επιθυμούν τέτοιες αλλαγές;
Γιατί η εδώ διοίκηση,
ενώ αδυνατεί να εκταμιεύσει τα “χρωστούμενα” του ΕΟΠΠΥΥ, συνεχίζει να
γιγαντώνει το νοσοκομείο με δραστηριότητες, οι όποιες κατά βάση δε ν λείπουν;
Γιατί η διοίκηση και
το πανεπιστημιακό διευθυντήριο δεν επιδιώκει- διεκδικεί την στελέχωση με
ιατρικό προσωπικό της Δ΄παν. Παιδ.κλινικής; Στον οργανισμό 2 κενές θέσεις
παιδιάτρων ψάχνουν να βρουν το “δακτυλίδι” στο αέναο παιγνίδι που`ντο που`ντο
το δακτυλίδι, ψάξε ψάξε δεν θα το βρεις…
Μήπως …μήπως λέμε,
έχουν όλα αυτά σχέση με τον τρόπο λειτουργίας της παρεχόμενης υγείας, Της εμπορευματοποίησής
της; Μεγαλύτερος κύκλος εργασιών, μεγαλύτερος τζίρος, μικρότερο κόστος
(λιγότερο προσωπικό), μήπως αυτά αποτελούν εχέγγυα για την αυριανή
χρηματοδότηση; Για να είμαστε πιστοί και στα “ευαγγέλια” της Ε.Ε –
συριζανέλικης “αριστεροδεξιοφροσύνης” – μεγάλου κεφαλαίου….!
Λέμε τώρα
εμείς…,απλώς ρωτάμε….
Και για να είμαστε
σαφείς, σε κοινωνικό σύστημα όπως τούτο που βιώνουμε, που η εκμετάλλευση
αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό του, η υγεία θα αποτελεί από τη μια πλευρά
κόστος για το “κοινωνικό κράτος” και δεν θα χορηγείται ποτέ απρόσκοπτα, ενώ από την άλλη πεδίο κερδοφορίας, γι’ αυτό
και θα λυμαίνεται και θα αγοραπωλείται.
Κανένα κλείσιμο κρεβατιού και κλινικής.
Άμεσα προσλήψεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού για μόνιμη
κάλυψη των κενών θέσεων.
Αλισβερίσια και συμφωνοχάρτια να μείνουν στα συρτάρια τους.
Αγωνιστική Συσπείρωση Υγειονιμικών νοσ. Παπαγεωργίου
