Παρασκευή 27 Μαΐου 2016

Δημοσιονομικό Συμβούλιο: μια πρώτη γνωριμία

Για όσους έχουν την επιθυμία να διαβάσουν λίγο πιο εκλαϊκευμένα τα περί πολυνομοσχεδίου.Παραθέτουμε μια σειρά αναλύσεων του cogito ergo sum http://teddygr.blogspot.gr/

Τις τελευταίες μέρες γίνεται πολλή κουβέντα για τον περίφημο "αυτόματο κόφτη", δηλαδή για την διαδικασία που θα ακολουθείται προκειμένου να επανέλθει στις ράγες του ο προϋπολογισμός τού κράτους σε περίπτωση εκτροχιασμού του. Αυτός ο "κόφτης" δεν είναι κάτι που ακούμε τώρα για πρώτη φορά. Έχει συζητηθεί πολλές φορές κατά το παρελθόν σε υψηλά ευρωπαϊκά επίπεδα, αφού συνιστά εδώ και χρόνια απαίτηση της Γερμανίας. Και, βέβαια, ό,τι αποφασίζεται στις Βρυξέλλες δεν αργεί να φτάσει και στον τόπο μας.


Εδώ, λοιπόν, ο "κόφτης" είχε απασχολήσει την κυβέρνηση ΝΔ-ΠαΣοΚ από τα τέλη του 2013, αφού προβλεπόταν στο δεύτερο μνημόνιο. Κι επειδή αυτός ο "κόφτης" δεν δουλεύει αν δεν τον βάλει κάποιος σε λειτουργία, η τότε κυβέρνηση (καθ' υπόδειξη και με τις ευλογίες τής τρόικας, φυσικά) φρόντισε να θεσπίσει τον διαχειριστή του: το Δημοσιονομικό Συμβούλιο. Ας δούμε, λοιπόν, τι πράγμα είναι αυτό το Δημοσιονομικό Συμβούλιο και ποιοι το αποτελούν.

Μιλώντας για "Δημοσιονομικό Συμβούλιο" θα μπορούσαμε να πούμε (με ελευθεριάζουσα κάπως γλώσσα) ότι πρόκειται για τον "νταβατζή" της κυβέρνησης επί οικονομικών θεμάτων. Συστήθηκε ως ανεξάρτητη αρχή το 2014 με τον Ν. 4270 (ΦΕΚ Α' 143/28-6-2014) και στην αρμοδιότητές του περιλαμβάνονται η άσκηση δημοσιονομικής εποπτείας, η παρακολούθηση της εκτέλεσης του προϋπολογισμού, ο έλεγχος των δαπανών υπουργείων και φορέων τού δημοσίου και η επιβολή περικοπών σε κάθε περίπτωση υπέρβασης. Χαρακτηριστικά, το Δημοσιονομικό Συμβούλιο... 
- ... προβαίνει σε αξιολογήσεις σχετικά με την εφαρμογή των δημοσιονομικών κανόνων, ιδιαίτερα σε σχέση με την διαπιστούμενη σημαντική απόκλιση από το μεσοπρόθεσμο στόχο ή την πορεία προσαρμογής προς αυτόν. 
- ... παρακολουθεί την συμμόρφωση με τους αριθμητικούς δημοσιονομικούς κανόνες που ενσωματώνονται στο εθνικό πλαίσιο δημοσιονομικής διαχείρισης, ώστε να επιτευχθεί ο μεσοπρόθεσμος δημοσιονομικός στόχος.
- ... παρακολουθεί την συμμόρφωση με την ενεργοποίηση του διορθωτικού μηχανισμού (σ.σ.: νά ο κόφτης!) και την εξέλιξη της δημοσιονομικής διόρθωσης με βάση το ψηφισμένο σχέδιο διορθωτικών ενεργειών.
- ... αξιολογεί τις δημοσιονομικές προβλέψεις και τον ετήσιο κρατικό προϋπολογισμό (σ.σ.: νά και το νταβατζηλίκι που λέγαμε!).

Κι αφού μιλάμε για "ανεξάρτητη αρχή", ο νόμος ορίζει ότι "ο Πρόεδρος, τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου και το προσωπικό του Δημοσιονομικού Συμβουλίου, κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, δεν λαμβάνουν οδηγίες από οποιονδήποτε κυβερνητικό φορέα ή άλλον δημόσιο ή ιδιωτικό οργανισμό". Οπότε, αν πει το Δημοσιονομικό Συμβούλιο ότι πρέπει να μειωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις, δεν θα φταίει η κυβέρνηση που θα υπακούσει. Κι άντε τώρα να πεις πως έχουν άδικο αυτοί που βλέπουν τις "ανεξάρτητες αρχές" με μισό μάτι.

Το πρώτο διοικητικό συμβούλιο του Δημοσιονομικού Συμβουλίου ορίστηκε με απόφαση του νυν υπουργού οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου. Πρόεδρος (με μηνιαίο μισθό 4.750, χώρια τα έξτρα) ανέλαβε ο καθηγητής της ΑΣΟΕΕ Παναγιώτης Κορλίρας, ο οποίος έχει διατελέσει πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της πάλαι ποτέ Ιονικής Τράπεζας, υποδιοικητής τής Τράπεζας της Ελλάδος (επί Χαλικιά), στέλεχος της εταιρείας "Αθηναϊκές Συμμετοχές Κεφαλαίου" (πρωταγωνίστησε στην δημιουργία τής χρηματιστηριακής φούσκας του 1999), πρόεδρος του Κέντρου Οικονομικού Προγραμματισμού και Ερευνών - ΚΕΠΕ (διορίστηκε από την τότε υπουργό ανάπτυξης Λούκα Κατσέλη) και μέλος τής επιτροπής διαλόγου στο Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη (!).

Μιλώντας για τον κ. Κορλίρα, αξίζει τον κόπο να ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στην εταιρεία "Αθηναϊκές Συμμετοχές Κεφαλαίου" που προαναφέραμε. Στις αρχές του 1999, τότε που στο χρηματιστήριο της Αθήνας είχε στηθεί τρελλό πάρτυ προς τιμήν των κορόιδων, μια παρέα αποφάσισε να εκμεταλλευτεί την αναμπουμπούλα για να κονομήσει. Σ' αυτή την παρέα βρίσκονταν γνωστοί επιχειρηματίες, όπως ο Μίνως Κυριακού, ο Ευάγγελος Μυτιληναίος, ο Ανδρέας Κορασίδης, ο Βασίλης Θεοχαράκης και ο Χρήστος Παπαέλληνας. Μαζί τους είχαν και μερικούς τραπεζίτες, σαν τον διοικητή τής Κτηματικής Τάσο Τζαβέλλα, τον διαχειριστή κεφαλαίων τής HSBC Γιάννη Βεζανή και τον πρόεδρο της Ιονικής Παναγιώτη Κορλίρα. Από δίπλα και ο Αντώνης Βαρθολομαίος, με 12ετή θητεία σε τράπεζες των ΗΠΑ αλλά και στις δικές μας Interbank και Εγνατία.

Αυτή η ωραία παρέα, λοιπόν, έπρεπε να βρει ένα όχημα προκειμένου να μπει γρήγορα στο παιχνίδι τού χρηματιστηρίου, μια ήδη εισηγμένη επιχείρηση. Έτσι, απέκτησε την πλειοψηφία των μετοχών τής παραπαίουσας εριοϋφαντουργίας "Δημητριάδης" (οι παλιότεροι θα θυμούνται τα ονομαστά κασμήρια της) και την μετέτρεψε σε εταιρεία συμμετοχών. Το κόλπο ήταν όμορφα στημένο και τα λεφτά που βγήκαν χοντρά. Το κακό για τα καλά φιλαράκια ήταν ότι σύντομα το χρηματιστήριο κατέρρευσε και δεν πρόλαβαν να κουκουλώσουν το φαγοπότι. Έτσι, η υπόθεση έφτασε στα δικαστήρια, με κατηγορίες πλημμεληματικού χαρακτήρα, όπως χειραγώγηση μετοχών και προσυνεννοημένες συναλλαγές. Ο φάκελλος ανατέθηκε στην γνωστή μας αμερόληπτη θεραπαινίδα τής δικαιοσύνης Κωνσταντίνα Μπουρμπούλια. Η παρέα βρήκε την ησυχία της για κάμποσα χρόνια.

Όταν ξέσπασε το σκάνδαλο του παραδικαστικού κυκλώματος και απομακρύνθηκε η Μπουρμπούλια, η υπόθεση βγήκε από την ναφθαλίνη. Τελικά, το 2005, ο Μυτιληναίος καταδικάστηκε πρωτοδίκως σε 3 χρόνια φυλάκιση και 5.000 ευρώ πρόστιμο (!), ο κύπριος μεγαλομέτοχος Πωλ Παπαδόπουλος σε 4 χρόνια και 12.000 ευρώ πρόστιμο και ο μεγαλομέτοχος Στέφανος Μαντακίδης σε 2 χρόνια και 8.000 ευρώ πρόστιμο (και οι τρεις αθωώθηκαν στο Εφετείο έναν χρόνο αργότερα).Οι συγκατηγορούμενοι τραπεζίτες Τάσος Τζαβέλλας και Παναγιώτης Κορλίρας κρίθηκαν αθώοι επειδή από την διαδικασία δεν προέκυψε ότι γνώριζαν την απάτη. Δέκα χρόνια αργότερα, ο Τσακαλώτος θα θεωρούσε ότι ένας τραπεζίτης που δεν πήρε μυρωδιά ότι είχε μπλέξει με απατεώνες, θα ήταν ο πλέον ενδεδειγμένος έλλην για να μπει επί κεφαλής ενός συμβουλίου που θα ελέγχει την οικονομία της χώρας. Κάτι παραπάνω θα ξέρει ο υπουργός...

Παρένθεση. Μεταξύ των εταιρειών που εξαγόρασε η "Αθηναϊκή Συμμετοχών Κεφαλαίου" ήταν και η "Περσεύς Υγειονομική Μέριμνα ΑΕΕ" (πρώην "Μοσχολιός Χημικά ΑΕ"). Μετά την εξαγορά της, οι Μοσχολιοί έφυγαν και η εταιρεία απέκτησε νέο διοικητικό συμβούλιο (*) στο οποίο ο Τζαβέλλας ήταν πρόεδρος και ο Κορλίρας μέλος. Αφού οι δυο τραπεζίτες κρίθηκαν από το δικαστήριο αθώοι για συμμετοχή σε απάτη, έχουμε το δικαίωμα να συμπεράνουμε ότι πρέπει να ήσαν τουλάχιστον αφελείς (για να μη χρησιμοποιήσουμε βαρύτερο χαρακτηρισμό) και ο Μυτιληναίος με την παρέα του τους κορόιδεψαν και τους εκμεταλλεύτηκαν. Παρεμπιπτόντως, αξίζει να σημειώσουμε ότι Τζαβέλλας και Κορλίρας είχαν αξιοσέβαστες αποδοχές ως μέλη του Δ.Σ. της μητρικής εταιρείας: 19.800.000 δρχ. ετησίως ο πρώτος και 10.000.000 δρχ. ετησίως ο δεύτερος (**). Κλείνει η παρένθεση.

Βέβαια, ο Κορλίρας δεν είναι μόνος του στην προσπάθεια αυτή. Στο πενταμελές διοικητικό συμβούλιο υπάρχουν άλλα τέσσερα μέλη, τα οποία αμείβονται με 3.325 μηνιαίως έκαστο: ο καθηγητής Δημήτρης Σερεμέτης (με θητεία συμβούλου σε διάφορα πασοκικά υπουργεία, γνωστός για την φράση "ο ΣυΡιζΑ πρέπει να συμμαχήσει και με τον διάβολο για να γίνει κυβέρνηση", που είπε το 2013), ο -69χρονος πια- καθηγητής Βασίλης Μανεσιώτης (πρώην προϊστάμενος της Διεύθυνσης Οικονομικών Μελετών τής Τράπεζας της Ελλάδος), ο καθηγητής Ευθύμιος Τσιώνας (ένας από τους 242 πανεπιστημιακούς που υπέγραψαν πέρυσι δήλωση υπέρ του "Ναι" στο δημοψήφισμα) και ο Γιάννης Μονογιός(συνεργάτης του Κορλίρα στο ΚΕΠΕ, επί κεφαλής οικονομολόγος της Πειραιώς και σύμβουλος του Γιάννη Στουρνάρα, όταν ο τελευταίος ήταν υπουργός οικονομικών).

Τελειώνω. Δεν ξέρω γιατί αλλά όλα αυτά με κάνουν να κουμπώνομαι όταν ακούω να γίνεται λόγος για το Δημοσιονομικό Συμβούλιο. Να κουμπώνομαι και να διπλοσταυροκουμπώνομαι...