Μια μακρά περίοδος
ανομβρίας και υποστελέχωσης, ακολουθείται από την εμφάνιση μιας
“κατακλυσμιαίας εποχής προσλήψεων”. Έργα
και ημέρες του ΣΥΡΙΖΑ με άλλα λόγια.
Η
προεκλογική περίοδος μύρισε και η “παροχολογία” καλά κρατεί. Ψίχουλα για
κοινωνικά μερίσματα, κατακρεουργημένες συντάξεις που παίρνουν παράταση για να
τεμαχιστούν εκ νέου, προσλήψεις συγκεκριμένου χρονικού ορίζοντα, δημιουργούν το
σκηνικό της ομηρίας και της αναμονής.
Συνεπικουρείται βέβαια η παράσταση και συντηρείται από τις θεατρικές
κινήσεις και πράξεις των κομμάτων του ευρωμονόδρομου.
Το Ίδρυμα εδώ και
χρόνια έχτισε και συνεχίζει να χτίζει, κομπάζοντας για τα
εκατομμύρια του κύκλου εργασιών και τα εκατομμύρια κέρδος. Βέβαια ο
παράγοντας εργατική δύναμη περνά στη σκιά της αίγλης του Ιδρύματος. Φρόντισαν
και φροντίζουν οι κυβερνώντες – παλιοί και νέοι – σε αγαστή σύμπνοια με τους διοικούντες, να
δημιουργήσουν τετρακόσια και πλέον κενά σε προσωπικό. Και παρόλα αυτά “κατάφεραν”
με την αύξηση της εντατικοποίησης της εργασίας να παρουσιάζουν
“μεγαλουργήματα”!!! Μ` άλλα λόγια, έκαναν ότι κάνει οποιαδήποτε “υγιής”
καπιταλιστική επιχείρηση που “σέβεται” τον εαυτό της, αξιοποιώντας και τον
τελευταίο αντεργατικό νόμο.
Συνάδελφε επικουρικέ,
ήδη στο νοσοκομείο
Παπαγεωργίου εφαρμόζονται εφτά με οχτώ μορφές εργασιακών συμβάσεων. Ούτε ΤΥΧΑΙΟ
είναι ούτε ΠΡΟΣΚΑΙΡΟ. Επιλογές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κυβερνώντων
όλων των αποχρώσεων μέχρι τα τώρα, να δημιουργήσουν συνθήκες τέτοιες που να διευκολύνουν
τη συντήρηση των συστημάτων υγείας με
όλο και μικρότερο κόστος για τον κρατικό κορβανά. Η υποχρηματοδότηση των
νοσοκομείων αλλά και συνολικά της υγείας
δημιουργούν τα ματωμένα πλεονάσματα, που δίνονται ως επιδοτήσεις για την
“υγιή ανάπτυξη” των επιχειρηματικών ομίλων.
Ανάπτυξη, που όπως λένε, θα φέρει αύξηση των θέσεων εργασίας, κάνοντας
γαργάρα, ότι και αυτές οι νέες θέσεις που ενδεχομένως δημιουργηθούν, θα
καλύπτονται από παρόμοιες μορφές εργασίας, γιατί ο παράγοντας που
εξασφαλίζει την κερδοφορία είναι το χαμηλό εργατικό κόστος. “ΑΝΑΓΚΑΙΑ”
λοιπόν η ανακύκλωση εργαζομένων με
εποχικότητα και περιοδικότητα στην εργασία.
Αυτή η πανσπερμία των
μορφών συνοδεύεται και από ανάλογη διαφορετικότητα στα δικαιώματα. Λιγότερες ή καθόλου μέρες άδειας (αιμοδοσίας,
ασθενειών τέκνων, κλειστών τμημάτων, πληροφορικής, κτλ). Τακτική
εναρμονισμένη πλήρως στη λογική του
διαίρει και βασίλευε, η οποία στηρίζεται από τις παρατάξεις Ενωτική Πρωτοβουλία
και Ενιαίο Ψηφοδέλτιο που πλειοψηφούν στο σωματείο. Αυτών που μέσω της
επιχειρησιακής συλλογικής σύμβασης “φρόντισαν” να σε αποκλείσουν από τα
παραπάνω δικαιώματα.
Συνάδελφε επικουρικέ,
μην αρκεστείς στην ιδέα ότι κάπου ακούμπησες. Όμηρος των ανανεώσεων είσαι και της αναμονής,
αναλώσιμος στο βωμό της κερδοφορίας. Έτσι κι αλλιώς η παρουσία σου έρχεται να
καλύψει πάγιες και διαρκείς ανάγκες του νοσοκομείου. Η εγγραφή σου στο σωματείο
θα πρέπει να αποτελεί απαίτηση για μόνιμη και σταθερή δουλειά με πλήρη
δικαιώματα κόντρα στη λογική του “μικρότερου κακού” και των μειωμένων
απαιτήσεων. Απαίτηση, που πρέπει να εκφραστεί οργανωμένα ως αγωνιστική
διεκδίκηση, όχι μόνο δική σου, αλλά και όλων των εργαζόμενων. Γιατί όλοι στο
ίδιο καζάνι βράζουμε.
