Δοκιμασμένο όπλο της εργοδοσίας με την κάλυψη του αστικού κράτους
Η εργασία με το Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών, το λεγόμενο «μπλοκάκι», στον κλάδο των Κατασκευών και Τεχνικών Μελετών αλλά και ευρύτερα στον κλάδο παροχής Επιστημονικών - Τεχνικών Υπηρεσιών, μετράει ήδη πάνω από τρεις δεκαετίες «ζωής», ενώ πλέον είναι κύρια εργασιακή σχέση για τη μισθωτή εργασία των μηχανικών - τεχνικών.
Από την εμφάνισή του μέχρι την πλήρη επικράτησή του, το «μπλοκάκι» αξιοποιήθηκε από το κεφάλαιο ως αιχμή της επίθεσης για την παράκαμψη όποιων νομοθετικών «περιορισμών» για την εργοδοσία είχαν κατακτηθεί στο έδαφος πολύχρονων αγώνων του ταξικού κινήματος. Αξιοποιήθηκε για την κατάργηση αυτονόητων εργατικών δικαιωμάτων, αλλά και την υπονόμευση υπογραφής και εφαρμογής Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, επομένως της ίδιας της εργατικής ενότητας, τόσο στο επίπεδο μιας επιχείρησης όσο και ολόκληρου του κλάδου.
Το «μπλοκάκι» αποτελεί δοκιμασμένο όπλο στα χέρια της εργοδοσίας για να συγκαλύπτει τη συμβατική σχέση μισθωτής εργασίας, εργαζομένων που παρέχουν εξαρτημένη εργασία, με μηνιαίο μισθό, σε έναν εργοδότη, κάποιες φορές με μερική απασχόληση σε παραπάνω από έναν εργοδότες. Εργαζομένων που η εργασία τους υπόκειται στον έλεγχο και εποπτεία του εργοδότη, ο οποίος καθορίζει το χρόνο και τόπο παροχής της εργασίας, ενώ ο εργοδότης έχει την αποκλειστική ιδιοκτησία του προϊόντος αυτής. Ωστόσο, με τυπικούς - νομικούς όρους καταγράφονται από τις αρχές του αστικού κράτους (εφορία, ασφαλιστικά ταμεία, Επιθεώρηση Εργασίας, ΕΛΣΤΑΤ) ως αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες.
Λύνει πολύπλευρα τα χέρια του κεφαλαίου
Το «μπλοκάκι», ως σχέση εργασίας, συνοψίζει όλα τα χαρακτηριστικά των ελαστικών σχέσεων και της κινητικότητας που το κεφάλαιο σχεδιάζει να γενικεύσει συνολικά στην αγορά εργασίας.
Λύνει τα χέρια του κεφαλαίου από μια σειρά «υποχρεώσεων» και «δεσμεύσεων» που συγκροτούν αυτό που ονομάζει «εργατικό κόστος», δηλαδή τον άμεσο και έμμεσο μισθό, την τιμή της εργατικής δύναμης:
-- Την εργοδοτική εισφορά για την Κοινωνική Ασφάλιση.
-- Τον 13ο και τον 14ο μισθό.
-- Την καταβολή αποζημίωσης απόλυσης στον εργαζόμενο, καθώς ονομάζει την απόλυση λύση σύμβασης με κάποιον «συνεργάτη», δηλαδή εργολάβο.
-- Η εργοδοσία αποφεύγει τη χορήγηση νόμιμης άδειας με αμοιβή, της άδειας τοκετού και λοχείας για τις γυναίκες, καθώς η εγκυμοσύνη ισοδυναμεί με «οικειοθελή αποχώρηση» ή με άδεια «άνευ αποδοχών», της άδειας ασθενείας ή λόγω εργατικού ατυχήματος, ενώ και το κράτος απαλλάσσεται από το επίδομα ανεργίας.
-- Η εργοδοσία, χωρίς κανέναν νομοθετικό περιορισμό, παρακάμπτει το τυπικό ωράριο απασχόλησης με απαλλαγή από την πληρωμή υπερωριών, την πενθήμερη εργασία, έχει πλήρη ευελιξία για την παράκαμψη του νομικού ορίου απολύσεων και την εκτεταμένη ανανέωση της εργατικής δύναμης.
-- Στην πράξη η σχέση εργασίας με το «μπλοκάκι» κατοχυρώνει την αποκλειστικά ατομική διαπραγμάτευση του εργαζόμενου με τον εργοδότη για το ύψος μισθού και τους όρους εργασίας.
Η επίθεση στα εργατικά δικαιώματα δεν ξεκίνησε με την καπιταλιστική κρίση και τα μνημόνια, αλλά κλιμακώθηκε στο έδαφος της μεγάλης ανεργίας και της πολιτικής του αστικού κράτους για τη διαχείριση της κρίσης και τη θωράκιση της κερδοφορίας των ομίλων.
