ΝΤΑΡΟΥΣΑΦΑΚΑ
Σε «θολό» μέλλον... από τα τερτίπια του χορηγού
Στον απόηχο του πρόσφατου φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας στην Κωνσταντινούπολη, αλλά και της κατάκτησης του τροπαίου από την τουρκική Φενέρμπαχτσε, με ό,τι σημαίνει αυτό για την ίδια την ομάδα αλλά και το τουρκικό μπάσκετ, ακούστηκαν πολλά... Πέραν του δίκαιου της επιτυχίας από την ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, που όντως απέδειξε εντός αγωνιστικού χώρου ότι ήταν η καλύτερη των τεσσάρων που συμμετείχαν (κόντρα σε Ολυμπιακό, ΤΣΣΚΑ Μόσχας, Ρεάλ Μαδρίτης), δεν ήταν λίγοι αυτοί που συνέδεσαν την επιτυχία και με άλλους λόγους. Από τον τόπο της διεξαγωγής του φάιναλ φορ μέχρι τη σύνδεση της ίδιας της Ευρωλίγκας με πληθώρα τουρκικών πολυεθνικών ως βασικών χορηγών της Λίγκας και της ίδιας της διοργάνωσης, οι ...συμπτώσεις έδωσαν τροφή για ποικίλα σχόλια.
Διοργανώσεις και ομάδες υπό τον έλεγχο των χορηγών
Στο σημερινό οικοδόμημα του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού οι θεωρίες συνωμοσίας ούτε ξένες ούτε πρωτόγνωρο φαινόμενο είναι, αφού άλλωστε σε αρκετές περιπτώσεις εκτός από «καπνός» έχει υπάρξει και «φωτιά», έστω κι αν αυτή ήρθε στην επιφάνεια καθυστερημένα (π.χ. αποδείξεις εκ των υστέρων για στημένα). Από την άλλη, το σίγουρο είναι ότι σε έναν αθλητισμό έρμαιο των επιχειρηματικών συμφερόντων και των στόχων των πολυεθνικών για κέρδος μέσω αυτού, είναι αυτά που χρήζουν δεύτερης και τρίτης ματιάς για το τι πραγματικά έχει συμβεί. Σε έναν αθλητισμό όπου πλέον δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν ότι οι χορηγοί είναι αυτοί που «κινούν τα νήματα» και παίζουν ρόλο σε πληθώρα αποφάσεων, από τα πιο απλά μέχρι τα πιο σημαντικά ζητήματα. Από το πού θα μεταγραφεί ένας παίκτης, κυρίως οι λεγόμενοι πρωτοκλασάτοι, και τι μπορεί να προσφέρει η μετακίνησή του στην εκάστοτε αγορά, σε ποια διοργάνωση θα αγωνιστεί κάποια ομάδα, μέχρι την πορεία προς την επιτυχία που θα προσφέρει περισσότερα κέρδη και στον χορηγό (μέσω της διαφήμισης κτλ.), τα πάντα συνδέονται με τις αποφάσεις των χορηγών. Ακόμα και η ύπαρξη των ίδιων των ομάδων...
Το πρόσφατο παράδειγμα της τουρκικής Νταρουσάφακα, που απειλείται ακόμα και με διάλυση, λόγω της επερχόμενης φυγής του βασικού χορηγού της, αποτελεί έναν ακόμα κρίκο στην «αλυσίδα» τέτοιων περιστατικών. Και δείχνει ξεκάθαρα πού μπορεί να οδηγήσει η σύνδεση του αθλητισμού με τις πολυεθνικές, πέραν του εφήμερου του εγχειρήματος για όσο η πολυεθνική έχει κέρδη, όταν αλλάξουν οι υπολογισμοί.
Το ...φανταχτερό παραμύθι
Με βασικό χορηγό έναν από τους ισχυρότερους τουρκικούς ομίλους επενδύσεων, με δραστηριότητες σε πολλούς τομείς της οικονομίας, τόσο στην ίδια την Τουρκία όσο και διεθνώς, η Νταρουσάφακα έκανε την πρώτη «γνωριμία» της με τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις της Ευρωλίγκας και του Eurocup πριν από λίγα χρόνια. Και κυρίως από το 2013, όταν ο ισχυρός χορηγός αποφάσισε να μπει στην ομάδα, δίνοντάς της και το όνομά του. Mπαίνοντας «σφήνα» στην ισχυρή μπασκετική τετράδα των ομάδων της Κωνσταντινούπολης (Φενέρ, Γαλατασαράι, Εφές, Μπεσίκτας), η Νταρουσάφακα συνεχώς δυνάμωνε αγωνιστικά και κυρίως οικονομικά. Κορυφαίο γεγονός θεωρήθηκε η συμμετοχή της στην Ευρωλίγκα, και ιδιαίτερα αυτή της περσινής σεζόν, όταν απέσπασε την περίφημη «wild card» (κάρτα ελεύθερης συμμετοχής) από τη Λίγκα για να συμμετάσχει στη διοργάνωση, παρά τις αναδιαρθρώσεις που είχαν αποφασίσει οι υπεύθυνοι της Ευρωλίγκας. Το γεγονός μάλιστα ότι ο πολυεθνικός όμιλος - χορηγός της ομάδας αποτελούσε και βασικό χορηγό της διοργάνωσης έκανε αρκετούς να συνδέουν άμεσα την απόφαση της Λίγκας να δώσει εκεί την «wild card». Αμέσως μετά ακολούθησε ένα πανάκριβο πλάνο αγωνιστικής επένδυσης στην ομάδα, σε τεχνική ηγεσία και παίκτες. Με την έλευση του πρώην τεχνικού των Κλίβελαντ Καβαλίερς, Ντέιβιντ Μπλατ, και την απόκτηση σπουδαίων παικτών (Αντερσον, Ουαναμέικερ, Κλάιμπερν μερικοί απ' αυτούς), το ...παραμύθι για την ομάδα άρχισε σιγά σιγά να γράφει τα πρώτα του κεφάλαια. Αν και εξ αρχής μπήκαν υψηλοί στόχοι, που έφταναν ακόμα και στην παρουσία στο φάιναλ φορ, εντούτοις τελικά κάτι τέτοιο δεν επιτεύχθηκε. Θεωρείται ωστόσο επιτυχία το γεγονός ότι κατάφερε έστω και την ύστατη ώρα να προκριθεί στην οκτάδα, αλλά και να παλέψει τα προημιτελικά με τη Ρεάλ Μαδρίτης, μέχρι η ισπανική ομάδα να πάρει την πρόκριση. Με αυτόν τον τρόπο τελείωσε το όνειρο της Ευρωλίγκας για τη Νταρουσάφακα, αφού την επόμενη σεζόν η «wild card» φεύγει απ' τα χέρια της (θα καταργηθεί ή θα δοθεί σε ισπανική ομάδα), ενώ το τουρκικό μπάσκετ, πέραν των δύο ομάδων με εγγυημένα συμβόλαια (Φενέρ, Εφές) δεν δικαιούται άλλη συμμετοχή. Αρχικά αυτό που διαφαινόταν ήταν το γεγονός ότι η ομάδα θα αγωνιστεί του χρόνου στη δεύτερη διοργάνωση της Ευρωλίγκας, το Eurocup, προκειμένου να ανακτήσει την παρουσία της στη Λίγκα των ισχυρών, ίσως με ενδεχόμενη κατάκτηση του τροπαίου.
...με δράκους στο φινάλε
Ωστόσο, ακόμα και αυτό καθίσταται πλέον «ρευστό». Γιατί το τέλος του παραμυθιού περιλάμβανε τελικά και ...δράκους. Αυτοί σχετίζονται με τον ίδιο τον χορηγό και την αλλαγή των υπολογισμών του. Οπως έγινε γνωστό, ο πανίσχυρος επενδυτικός όμιλος αλλάζει πλέον «χωράφια», προκειμένου να βρει νέα κέρδη, και αυτά ακούνε στο όνομα Φενέρ. Το δέλεαρ της επένδυσης στη μία εκ των δύο πιο δημοφιλών ομάδων της Τουρκίας, με τεράστια μάζα οπαδών και αγαπημένη του Προέδρου της χώρας Ρ. Τ. Ερντογάν, υψηλούς στόχους και πλέον πρωταθλήτρια Ευρώπης, αποτελούσε μια ιδιαίτερη πρόκληση για τον ισχυρό χορηγό. Αυτό όμως δεν θα γίνει χωρίς συνέπειες για την ίδια τη Νταρουσάφακα, που διανύει μια περίοδο κατά την οποία κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά ποιο θα είναι το μέλλον της. Κάποιες φήμες θέλουν τον χορηγό να συνεχίζει τη βοήθεια προς τον σύλλογο, φυσικά με πολύ λιγότερα χρήματα, προκειμένου αυτός να αγωνιστεί στο Εurocup, κάτι τέτοιο όμως δεν έχει επιβεβαιωθεί ακόμα.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι δύο από τα ισχυρά ονόματα της ομάδας, Κλάιμπερν και Ουαναμέικερ, που είχαν αγοραστεί από τον ίδιο τον χορηγό, θα τον ακολουθήσουν στη νέα ομάδα. Προς την έξοδο φαίνεται να οδεύουν και αρκετοί άλλοι παίκτες, τους οποίους εποφθαλμιούν αρκετές ομάδες της Ευρωλίγκας, μετατρέποντας τη Νταρουσάφακα στο πιο συμφέρον «σούπερ μάρκετ» του ευρωπαϊκού μπάσκετ αυτή τη στιγμή. Την ίδια ώρα, «θολό» είναι και το τοπίο ως προς την παραμονή του τεχνικού Ντέιβιντ Μπλατ, αφού με βάση τα νέα δεδομένα, από τη μία δεν μπορεί να «σηκωθεί» το βαρύ συμβόλαιό του, και από την άλλη δεν μπορεί να παραμείνει στην ομάδα με το μέλλον άγνωστο.
Μπ. Τσ.
