Το χρήμα -Εμίλ Ζολά

Σήμερα στις συνθήκες της κρίσης σκόπιμα καλλιεργείται ότι μια σειρά φαινόμενα, π.χ. χρηματιστηριακή κερδοσκοπία, οικονομικά «σκάνδαλα», σαπίλα της αστικής τάξης, παρασιτισμός κ.ά. είναι περιστασιακά, πως προκαλούνται από λαθεμένους χειρισμούς και άλλες τέτοιες απόψεις που εξυπηρετούν την απενοχοποίηση του καπιταλιστικού συστήματος για τις κρίσεις, τη μαζική ανεργία, την εξαθλίωση. Το έργο κυκλοφόρησε το 1891 στην περίοδο που μόλις συντελούνταν το πέρασμα του καπιταλισμού στο μονοπωλιακό του στάδιο. Στην αφήγηση του έργου, ο αναγνώστης θα συναντήσει όλα τα φαινόμενα του καπιταλισμού που του παρουσιάζονται σήμερα ως νέα. Αποδεικνύεται περίτρανα πόσο παλιά είναι, όσο και ο καπιταλισμός. Παρόλο που ο Ζολά δεν έφτασε στο συμπέρασμα σχετικά με την αναγκαιότητα επαναστατικής ανατροπής του καπιταλισμού, το έργο του συμβάλλει στο συμπέρασμα πως ο καπιταλισμός δεν επιδιορθώνεται, δεν εξανθρωπίζεται, παρά αναπαράγει σε μεγαλύτερη έκταση και οξύτητα τις εσωτερικές του αντιφάσεις, όπως αποδεικνύεται σε σύγκριση με γεγονότα που αποτυπώνει έργο γραμμένο πριν από 110 χρόνια