Για την Ελληνίδα αγρότισσα τη ξεχασμένη αυτή γυναίκα της ελληνικής υπαίθρου από όλους τους διαχειριστές της καπιταλιστικής ανάπτυξης για δεκαετίες πριν την ενοποίηση της Ευρώπης, ήρθε η πολιτική της ΕΕ στον αγροτικό τομέα και η Κοινή Αγροτική Πολιτική να την αποτελειώσει με την αριστεροδεξιά κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ που έχει επιφορτιστεί να αποτελειώσει την βρώμικη δουλειά, τη συγκέντρωση της αγροτικής γης-παραγωγής-τυποποίησης-εμπορίας σε όλο και λιγότερα χέρια, με τη στολή παραλλαγής της αριστεροσύνης.
Σήμερα, πιθανόν να έχει ελαττωθεί ο αναλφαβητισμός στις γυναίκες της υπαίθρου, να μην γεννάνε στα χωράφια. Όμως το μικρό αγροτικό νοικοκυριό της βρίσκεται έρμαιο της ασυδοσίας βιομηχάνων, μεγαλεμπόρων, μεγαλομεσαζόντων, όπως οι πρώην συνεταιριστικές ενώσεις και οι σύγχρονες ανάγκες της πεταμένες στον Καιάδα.
Μέρα με τη μέρα βλέπει το εισόδημα της οικογένειας να συρρικνώνεται. Η υπερφορολόγηση, τα χαράτσια του ΕΛΓΑ, τα καλλιεργητικά έξοδα, η εκτίναξη του ΦΠΑ, ο ΕΝΦΙΑ και τα κάθε λογής τέλη, οδηγούν στην παραπέρα φτωχοποίησή της. Σε πολλές περιπτώσεις είναι ανασφάλιστη καθώς το αγροτικό εισόδημα δε φτάνει για να ασφαλίζονται και ο άνδρας και η γυναίκα. Παράλληλα η σύνταξη μειώνεται παρά τις αυξημένες ασφαλιστικές εισφορές, ενώ ούτε σύνταξη χηρείας δεν δικαιούται. Οι συνέπειες της νέας ΚΑΠ 2014-2020 ήδη είναι ορατές και θα αποτελέσουν την ταφόπλακα της φτωχομεσαίας αγροτιάς, η οποία οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στο συνεχές ξεκλήρισμά της, σε όφελος επιχειρηματιών μεγαλοαγροτών, καπιταλιστικών γεωργοκτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων, τραπεζών, βιομηχάνων, μεγαλεμπόρων.
Επιφορτισμένη με την ανατροφή των παιδιών, τη φροντίδα των ηλικιωμένων, των ΑμΕΑ και των δουλειών του σπιτιού, πολλές φορές επιφορτίζεται σημαντικό φόρτο χειρωνακτικής δουλειάς στην καλλιέργεια ή στα ζώα. Ειδικά στις περιόδους έντασης της αγροτικής εργασίας, σε συνθήκες ιδιαίτερα σκληρές γι' αυτήν, που ξεκινάνε από τις 4 το πρωί μέχρι αργά το βράδυ, επιβαρύνεται ιδιαίτερα ο γυναικείος οργανισμός της. Υπάρχουν καταγγελίες από αγρότισσες ότι δε δέχονται τα παιδιά στον παιδικό σταθμό ή στο ολοήμερο σχολείο γιατί δεν έχουν τα απαραίτητα έγγραφα από τον ΟΓΑ. Αλλά και όσες έγιναν δεκτές στο πρόγραμμα του ΕΣΠΑ για δωρεάν, όπως λένε, φιλοξενία των παιδιών σε παιδικούς σταθμούς, δεν έβρισκαν αντίστοιχη δομή για να το πάνε.
Οι τεράστιες ελλείψεις σε κοινωνικές υπηρεσίες, τα ανύπαρκτα ή άθλια κέντρα υγείας στην ύπαιθρο, τα σχολεία που όλο και αραιώνουν από χωριό σε χωριό, οι ανύπαρκτοι παιδικοί σταθμοί σε ολόκληρες ομάδες χωριών, τα προβλήματα στην μετακίνηση των μαθητών, η απουσία υποδομών για δημόσιο και δωρεάν αθλητισμό, πολιτισμό, ψυχαγωγία συμπληρώνουν τα «χρυσά κουτάλια» με τα οποία θα έτρωγε με την ένταξη της χώρας μας στην ΕΕ.
Το «κερασάκι της τούρτας» στην αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ και ανάμεσα στα παυσίπονα των ευρωπαϊκών προγραμμάτων της γυναικείας επιχειρηματικότητας, είναι το πλασάρισμα στις αγρότισσες των γυναικείων αγροτικών συνεταιρισμών που προάγουν, όπως λένε, την καινοτομία. Ρίχνονται στην αρένα με τα θηρία της καπιταλιστικής αγοράς με μικρή παραγωγή, με έλλειψη τεχνογνωσίας και ενημέρωσης, με μεγάλο κόστος παραγωγής. Πάνω από 50% από αυτές έχουν ζημιές και η μηνιαία αποζημίωση για τις περισσότερες γυναίκες κυμαίνεται ανάμεσα στα 100-200 ευρώ. Άνθρακας και αυτός ο ευρωενωσιακός θησαυρός. Μετά τη ίδρυση του πρώτου γυναικείου αγροτικού συνεταιρισμού το 1983 και την αύξηση που παρατηρήθηκε το 1990-2010, σήμερα οι καταγεγραμμένοι είναι 141 και σε λειτουργία 99.
Ήρθε η ώρα η Ελληνίδα αγρότισσα να κλείσει τ’ αυτιά της σε όσους της λένε ψευδόμενοι «περίμενε την ολοκλήρωση της "αξιολόγησης" με τους "θεσμούς" και τότε κάτι θα πάρεις» αφού ξέρει πλέον ότι τίποτα καλό δεν πρόκειται να φέρει αυτή η «αξιολόγηση», όπως και οι προηγούμενες.
Η «νέα ανάπτυξη» που οραματίζεται η κυβέρνηση δεν αφορά τη συντριπτική πλειοψηφία των αγροτών στη χώρα μας που είναι μικρομεσαίοι, αλλά μια χούφτα μεγαλοαγροτών - επιχειρηματιών. Σ’ αυτούς πάει το 80% των επιδοτήσεων-ενισχύσεων, αυτούς και μόνο αφορούν τα κονδύλια από το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης και τα άλλα πολλά δισ. ευρώ που διαλαλεί η κυβέρνηση.
Να γυρίσει την πλάτη σε όσους ψήφισαν παρεούλα το τρίτο μνημόνιο αφού κινούνται στην ιδία αντιλαϊκή ρότα και της λένε «περίμενε ν’ αλλάξει η κυβέρνηση και τότε θα λυθούν τα προβλήματά σου». Η πείρα της έχει δείξει ότι κάθε φορά που αλλάζουν κυβερνήσεις μέσα από τις εκλογές, εφαρμόζονται τα μέτρα των προηγούμενων, παίρνοντας και νέα σε βάρος της.
Να μη γελαστεί και πέσει στη φάκα που της έχουν στήσει, του «κοινωνικού αυτοματισμού» αφού με τις εργαζόμενες της φάμπρικας και του γραφείου, τις γυναίκες του μικρομάγαζου, τις γυναίκες της λαϊκής οικογένειας, έχει κοινά προβλήματα, «βράζει στο ίδιο καζάνι», καθώς δέχεται την ίδια σφοδρή, αντιλαϊκή επίθεση, έχει κοινά συμφέροντα.
Ήρθε η ώρα να βγει μπροστά στους δρόμους του αγώνα, στα μπλόκα της αγροτιάς που αγωνίζεται για την επιβίωση.
Να αγωνιστεί για μια άλλη ανάπτυξη που δεν θα στοχεύει στη συνεχή αύξηση των κερδών των μεγαλοεπιχειρηματιών του αγροτικού χώρου, των μονοπωλιακών ομίλων, αλλά στην εξασφάλιση ικανοποιητικού εισοδήματος στους μικρομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους, καλύτερης ζωής στο χωριό, επαρκών, φτηνών και ποιοτικών προϊόντων για την ικανοποίηση των αναγκών του λαού μας.
Η Ελληνίδα αγρότισσα έχει χρέος για αυτή και τα παιδιά της και το μέλλον τους να βάλει το μεράδι της στο στήσιμο ισχυρού μπλόκου στην αντιλαϊκή πολιτική σε συμπαράταξη με τις εργαζόμενες γυναίκες, τον εργαζόμενο λαό.
