Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2017

Ε! αν πρόκειται για ανάπτυξη...χαλάλι!

«Πάγωμα» μισθών και στη Φινλανδία
Για να καλυφθεί το «χάσμα ανταγωνιστικότητας» με τις άλλες χώρες
Η κυβέρνηση της Φινλανδίας καλεί το λαό της χώρας να καλύψει το «χάσμα ανταγωνιστικότητας 15% που έχει δημιουργηθεί έναντι των μεγάλων εμπορικών εταίρων της χώρας», όπως τόνισε ο πρωθυπουργός Γιούχα Σίπιλα, σύμφωνα και με το πρακτορείο «Μπλούμπεργκ». Σε μια σύγκριση καταρχήν με το γερμανικό κεφάλαιο, αλλά και τις επιδόσεις του κεφαλαίου στη Σκανδιναβική Χερσόνησο και ειδικά του σουηδικού, η Φινλανδία μετρά απώλεια θέσεων και πλεονεκτημάτων στη διαρκή «κούρσα» των μονοπωλίων για τη μοιρασιά αγορών.
Σημαντικό εκτιμάται ότι είναι το πλήγμα από τη μείωση των εξαγωγών (περίπου κατά 15%, προκαλώντας μεγάλη αύξηση του εμπορικού ελλείμματος), που εκτιμάται μάλιστα ότι επηρεάζουν κατά 40% της χώρας. Σε αυτή την κατεύθυνση επιδρούν σε μεγάλο μέρος και οι συνεχιζόμενες κυρώσεις σε βάρος της πολύ κοντινής Ρωσίας. Ετσι, η κυβέρνηση Σίπιλα περηφανεύεται που οι εργαζόμενοι με σχέση εξαρτημένης εργασίας έλαβαν το 2016 στην πραγματικότητα μηδενικές αυξήσεις (0,4%), ενώ για το 2017 έχει ήδη συμφωνηθεί «πάγωμα» των μισθών. Σε αυτή τη βάση, δημιουργούνται και προσδοκίες ώστε από το 2018 «οι εξαγωγικές βιομηχανίες θα βάλουν τις βάσεις για τις νέες διαπραγματεύσεις με τα συνδικάτα», όπως εξήγησε και ο Σίπιλα. Μάλιστα, ο ίδιος έσπευσε να επισημάνει και ότι «πολλοί συνάδελφοί μου στην Ευρωζώνη έχουν εκπλαγεί με τον τρόπο που καταφέραμε να πετύχουμε μια εσωτερική υποτίμηση».
Αυτή είναι η κατάσταση σε μια από τις χώρες που τα αστικά επιτελεία και στην Ελλάδα επέμεναν να παρουσιάζουν ως «παράδεισο» για τους εργαζόμενους, όπου δήθεν τα δικαιώματά τους δεν τα «ακουμπούσε» κανείς. Τώρα τα σημάδια της ύφεσης «χτυπούν» και την πόρτα της Φινλανδίας, όπου ούτως ή άλλως ο πλούτος που αυξάνουν με ιλιγγιώδεις ρυθμούς οι εργάτες ποτέ δεν ήταν δικός τους.
Οι «πειραματισμοί» 
Οπως είχε εξαγγελθεί από τη συντηρητική κυβέρνηση της Φινλανδίας, μπήκε από τις αρχές του μήνα σε εφαρμογή ένα πείραμα, με «πειραματόζωα» τους ανέργους που φτάνουν στη χώρα των 5,5 εκατομμυρίων το 8,1%. Συγκεκριμένα, θα χορηγείται επίδομα ύψους 560 ευρώ το μήνα σε 2.000 τυχαία επιλεγμένους ανέργους που σήμερα παίρνουν το επίδομα που είναι κατά 35 ευρώ λιγότερο. Βασικός διακηρυγμένος στόχος είναι να εξεταστεί, σε αυτά τα «πειραματόζωα» αρχικά, αν η παροχή αυτού που ονομάζουν «βασικό εισόδημα» θα δώσει κίνητρο στους ανέργους να δέχονται να κάνουν δουλειές του ποδαριού, λίγες ώρες ή λίγες μέρες τη βδομάδα ή τον μήνα, τα λεγόμενα «μηδενικά συμβόλαια», που η αστική κυβέρνηση της Φινλανδίας θέλει να προωθήσει πιο αποφασιστικά. Το «τυράκι» που ρίχνεται στους ανέργους είναι ότι σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει έως τώρα, που ο άνεργος χάνει ένα τμήμα του επιδόματος αν βρει μια δουλειά μερικής απασχόλησης, με το νέο μέτρο δεν θα συμβαίνει κάτι τέτοιο. Ενώ βασική υπόθεση της έρευνας είναι να εξεταστεί αν το επίδομα θα αποτελέσει αντικίνητρο για τους... «τεμπέληδες» που δεν ψάχνουν για δουλειά, γιατί ζουν με τα επιδόματα.
Αντίστοιχες προτάσεις κάνουν αστικά επιτελεία και σε άλλες χώρες, εμφανίζονται νεοφώτιστοι «αριστεροί σωτήρες» όπως ο σοσιαλδημοκράτης Μπενουά Αμόν στη Γαλλία που έχει μια παρόμοια πρόταση. Και στη χώρα μας ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και άλλες δυνάμεις κατά καιρούς πρόβαλλαν τέτοιες... ιδέες, ως ανακούφιση για τους ανέργους. Απώτερος στόχος τέτοιων μέτρων είναι από τη μια η συγχώνευση όλων των κοινωνικών επιδομάτων, ώστε να εξοικονομηθούν κονδύλια από το αστικό κράτος που θα πάνε στο κεφάλαιο και βεβαίως η εξοικείωση όλο και περισσότερων ανθρώπων από τα λαϊκά στρώματα στη μισοζωή - μισοδουλειά, ώστε να περάσει στη λήθη το δικαίωμα για αξιοπρεπή εργασία με κατοχυρωμένα δικαιώματα.

Το γεγονός ότι τέτοιες προτάσεις παρουσιάζονται ως πρωτοποριακές ή ως λύση στην αναμενόμενη αύξηση της ανεργίας λόγω της εισαγωγής των νέων τεχνολογιών (ρομποτική, έξυπνες συσκευές) στην παραγωγή, με την λεγόμενη «τέταρτη βιομηχανική επανάσταση» δείχνει και την ξεκάθαρη στόχευσή τους. Τη διευκόλυνση της κερδοφορίας του κεφαλαίου και τον εξωραϊσμό της σύγχρονης φτώχειας, το μοίρασμά της σε περισσότερους, επί της ουσίας τη διαιώνιση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Ανεξάρτητα από το ότι, στον καπιταλισμό, το εργατικό ταξικό κίνημα πρέπει να διεκδικεί για τους ανέργους επίδομα που θα εξασφαλίζει αξιοπρεπή διαβίωση, δεν πρέπει να συμβιβαστεί σε καμία περίπτωση με την ανεργία και να συνεχίσει την πάλη για να χτυπηθεί η αιτία που την γεννά, δηλαδή η ίδια η εξουσία των μονοπωλίων. Το δυνάμωμα της ταξικής πάλης συναντιέται με την ανάγκη της πάλης για τη νέα κοινωνία, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Την κοινωνία όπου η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, ο πανεθνικός επιστημονικός σχεδιασμός με εργατικό έλεγχο εξασφαλίζει την αξιοποίηση όλου του εργατικού δυναμικού, μπορεί να μειώσει την εργάσιμη μέρα και να ικανοποιήσει τις σύγχρονες ανάγκες της κοινωνίας με βάση τις τεράστιες επιστημονικοτεχνικές δυνατότητες της σημερινής εποχής.
Αναρτήθηκε από στις