Εξάρτηση και ναρκωκουλτούρα

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΡΕΥΝΑ ΣΤΟ ΜΑΘΗΤΙΚΟ ΠΛΗΘΥΣΜΟ ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΟΥΣΙΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΕΞΑΡΤΗΣΕΙΣ

Αυξάνεται η «ανοχή» των μαθητών απέναντι στη χρήση ναρκωτικών

Ανησυχητικά είναι τα ευρήματα της «Πανελλήνιας Ερευνας του Ερευνητικού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου Ψυχικής Υγιεινής στο μαθητικό πληθυσμό για τη χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών και άλλες εξαρτητικές συμπεριφορές». Σε μια δεκαετία έχει: Σχεδόν διπλασιαστεί το ποσοστό το εφήβων που αναφέρουν χρήση κάνναβης και τριπλασιαστεί το ποσοστό των 16χρονων μαθητών που θεωρούν «ακίνδυνη» τη χρήση κάνναβης. Σήμερα, το 10,6% των 16χρονων αναφέρει χρήση κάποιας παράνομης ουσίας - κυρίως κάνναβης. Το 22,8% των 16χρονων μαθητών θεωρεί εύκολη την πρόσβαση στην κάνναβη και το 28,6% σε ηρεμιστικά/υπνωτικά.

Κάθε άλλο παρά τυχαία...

Τα συγκεκριμένα στοιχεία παρουσιάζονται σε μια συγκυρία που η αστική τάξη, το κράτος της και οι κάθε λογής μηχανισμοί της κλιμακώνουν την επίθεσή τους στα δικαιώματα και τη ζωή των νέων, αλλά και στη συνείδηση της νέας γενιάς. Μόνο τυχαίο, επομένως, δεν είναι ότι τα ανησυχητικά αυτά στοιχεία, έρχονται σε μια περίοδο όπου η καπιταλιστική οικονομική κρίση έφερε στην επιφάνεια με ακόμα μεγαλύτερη ένταση όλα τα αδιέξοδα που «χαρίζει απλόχερα» στη νέα γενιά ο καπιταλισμός, στερώντας από τους νέους τα δικαιώματα στη μόρφωση, στη ζωή, στη δουλειά, προσφέροντας για «διέξοδο» από την άθλια ζωή κάθε λογής ψεύτικους «παραδείσους» και ουσίες. Πάνω σε αυτό το έδαφος, κάθε λογής μηχανισμοί και ναρκω-θιασώτες, διακίνησαν και διακινούν το αντιδραστικό και αντιεπιστημονικό ιδεολόγημα του διαχωρισμού των ναρκωτικών σε «σκληρά» και «μαλακά», παρουσιάζοντας τα υποτιθέμενα «μαλακά» ως ακίνδυνα και αθώα. Τώρα, ως επόμενο βήμα, επιδιώκουν επιτακτικά να αφαιρέσουν ακόμα και το χαρακτηρισμό «ναρκωτικό» από την κάνναβη και να την παρουσιάσουν ως μια ευεργετική ουσία για την υγεία, να βαφτίσουν την κάνναβη με διάφορες αντιεπιστημονικές ετικέτες όπως «ιατρική» και «φαρμακευτική», χωρίς να διστάζουν να παίξουν και με την ελπίδα χιλιάδων ανθρώπων που υποφέρουν από σοβαρές ασθένειες. «Η κάνναβη δεν είναι ναρκωτικό, αλλά βοτάνι θεραπευτικό», ήταν ένα από τα συνθήματα των δύο τελευταίων ναρκω-φεστιβάλ.

...τα ανησυχητικά ευρήματα

Τα αποτελέσματα των αδιεξόδων που γεννά στους νέους ο καπιταλισμός και η ζωή χωρίς δικαιώματα, αλλά και της άκρως επικίνδυνης κι επίμονης προπαγάνδας που παίρνει βήμα στο σύνολο των αστικών ΜΜΕ και αλλού είναι ήδη εμφανή στο μαθητικό πληθυσμό, καθώς τα ευρήματα της Ερευνας δείχνουν ότιμόνο σε τέσσερα χρόνια (2011 - 2015) έχει διπλασιαστεί το ποσοστό της ανοχής ως προς τη χρήση της κάνναβης (από το 12% ανέβηκε στο 23%). Και η «ανοχή» δεν είναι μια γενική και αφηρημένη έννοια, καθώς το ερώτημα που διατυπώθηκε ήταν συγκεκριμένο: Το 36,5% των 16χρονων μαθητών θεωρούν ακίνδυνη τη δοκιμή κάνναβης. Στην Αττική το ποσοστό είναι 42,4% και στον Ν. Θεσσαλονίκης 39,6%!

Σχετικά με τις παράνομες και άλλες «νόμιμες» εξαρτησιογόνες ουσίες, τα ευρήματα δείχνουν:

• Περισσότεροι από ένας στους τέσσερις 16χρονους μαθητές θεωρούν εύκολη την πρόσβαση σε ηρεμιστικά/υπνωτικά, ένας στους τέσσερις θεωρεί το ίδιο για την κάνναβη (περισσότερο τα αγόρια), ένας στους 7 (14,2%) θεωρεί εύκολη την πρόσβαση σε συνταγογραφούμενα οπιοειδή παυσίπονα (περισσότερο τα κορίτσια). Σε ποσοστά κάτω του 10% αναφέρουν οι μαθητές εύκολη πρόσβαση σε ουσίες όπως κοκαΐνη, ηρωίνη, έκσταση, αμφεταμίνες ή μεθαμφεταμίνες.
• Αυξάνεται διαχρονικά το ποσοστό των εφήβων που θεωρούν «ακίνδυνη» τη χρήση κάνναβης. Το ποσοστό των 16χρονων μαθητών για το συγκεκριμένο ζήτημα έχει διαμορφωθεί ως εξής:Το 2003 ήταν 8,2%, το 2007 10,7%, το 2011 12% και το 2015 αυξήθηκε στο 23%. Δηλαδή, μόνο σε τέσσερα χρόνια το ποσοστό των 16χρονων μαθητών που θεωρούν «ακίνδυνη» τη χρήση κάνναβης διπλασιάστηκε.
• Σχεδόν ένας στους 9 16χρονους (10,6%) αναφέρει χρήση κάποιας παράνομης ουσίας έστω και μια φορά σε όλη τη ζωή (κυρίως κάνναβης), τα αγόρια σε υπερδιπλάσιο ποσοστό (14,8%) συγκριτικά με τα κορίτσια (6,5%).
• Ενας στους 11 μαθητές (9,1%) αναφέρει χρήση κάνναβης έστω και μια φορά σε όλη τη ζωή. Οι μισοί εξ αυτών (4,6%) επανέλαβαν τη χρήση της ουσίας πάνω από τρεις φορές (αγόρια 6,4%, κορίτσια 2,8%). Το 4,1% αναφέρουν χρήση κάνναβης κατά τις 30 τελευταίες μέρες πριν από την έρευνα, τα αγόρια σε υψηλότερα ποσοστά από τα κορίτσια.
• Σημαντικά υψηλό ποσοστό εφήβων αναφέρουν χρήση κάνναβης το 2015 συγκριτικά με πριν μια 12ετία: Το 2003 ήταν 5,7% και το 2015 9,1%.
• Ενας στους 8 μαθητές (12,5%) αναφέρει χρήση εισπνεόμενης ουσίας (κόλλα, βενζίνη κ.ά.) έστω και μια φορά σε όλη τη ζωή, το 4,2% αναφέρει χρήση μη συνταγογραφημένη ηρεμιστικών ή υπνωτικών και ποσοστό 2,5% χρήση «νέων» ψυχοδραστικών ουσιών (κυρίως συνθετικών κανναβινοειδών).

Για το αλκοόλ

Στην Ερευνα υπάρχουν ευρήματα και για την κατανάλωση αλκοόλ, όπου παρουσιάζεται μείωση τα τελευταία χρόνια στην υπερβολική κατανάλωση (5 ποτά στη σειρά ανά περίσταση) και στη μέθη, κυρίως στα αγόρια. Ωστόσο, ένα σημαντικό υποσύνολο 16χρονων υιοθετούν συμπεριφορές υψηλού κινδύνου που συνδέονται με την κατανάλωση αλκοόλ - όπως, για παράδειγμα, οδήγηση οχήματος υπό την επήρεια (9,7%) ή σεξουαλική επαφή χωρίς τη χρήση προφυλακτικού (7,3%). Οπως επισημάνθηκε κατά τη διάρκεια της παρουσίασης της έρευνας «συμπεριφορές σαν τις παραπάνω συνδέονται, μεταξύ άλλων, και με την κατά κανόνα εύκολη πρόσβαση των εφήβων σε οινοπνευματώδη ποτά που, παρά τους σχετικούς περιορισμούς, προσφέρονται απρόσκοπτα σε χώρους εστίασης και διασκέδασης». Η έρευνα έδειξε, 3 στους 5 εφήβους (60,9%) αναφέρουν ότι ήπιαν πρόσφατα κάποιο οινοπνευματώδες ποτό σε μπαρ, κλαμπ, καφετέρια ή εστιατόριο. Γεγονός που αποδεικνύει για πολλοστή φορά ότι η εύκολη προσβασιμότητα είτε αφορά νόμιμες, είτε παράνομες ουσίες οδηγεί στην κατάχρηση κι οι όποιοι περιοριστικοί όροι είναι απλά προσχηματικοί.

Αλλες εξαρτητικές συμπεριφορές

Σχετικά με άλλες εξαρτητικές συμπεριφορές: To 68,7% των 16χρονων μαθητών είναι στο διαδίκτυο και τις επτά μέρες της εβδομάδας. Το 23,9% αναφέρει χρήση του διαδικτύου για τουλάχιστον 4 ώρες καθημερινά από Δευτέρα έως Πέμπτη, και το 17,6% για τουλάχιστον 6 ώρες καθημερινά από Παρασκευή έως Κυριακή. Τις περισσότερες μέρες και ώρες στο διαδίκτυο οι μαθητές τις περνούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (5,5 μέρες τη βδομάδα και 2,4 ώρες ανά μέρα χρήσης). Ακολουθούν σε διάρκεια: η μουσική, ταινίες ή το κατέβασμα προγραμμάτων (4,5 μέρες για 2,0 ώρες ανά ημέρα), η μελέτη ή το απλό σερφάρισμα για αναζήτηση πληροφοριών (2,9 μέρες για 1,1 ώρες ανά ημέρα) και ταδιαδικτυακά παιχνίδια (1,4 μέρες τη βδομάδα για 0,8 ώρες ανά ημέρα).

Τέλος, σημαντική μερίδα 16χρονων, κυρίως αγοριών, ασχολούνται συστηματικά με το στοιχηματισμό, με 1 στα 8 αγόρια (13,1%) να βρίσκεται σε κίνδυνο για παθολογική ενασχόληση με το στοιχηματισμό, ενώ ένα χαμηλότερο, αλλά άξιο προσοχής, ποσοστό αγοριών (5,8%) να παρουσιάζουν ήδη προβληματική ενασχόληση.

Αν και "δικές" τους οι στατιστικές τα αποτελέσματα δεν κρύβονται.

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ «ΕΡΓΑΝΗ»

Το 60% των μισθωτών απολύθηκε τουλάχιστον μια φορά το 2015!

«Στάχτη στα μάτια» τα «νταηλίκια» της κυβέρνησης ότι δεν θα επιτρέψει την πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, όταν η εργοδοσία ξεσαλώνει στους χώρους δουλειάς

Καθώς με την ψήφιση του νόμου - λαιμητόμου για την Ασφάλιση η κυβέρνηση έβαλε ταφόπλακα στα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων και κυρίως της νέας γενιάς, σειρά στην κλίνη του Προκρούστη παίρνουν τα Εργασιακά, όπως έχει συμφωνηθεί με το 3ο μνημόνιο. Στο νέο αυτό αντεργατικό γύρο, η κυβέρνηση βάζει μπροστά την ίδια ακριβώς επικοινωνιακή τακτική που ακολούθησε και με το Ασφαλιστικό: Δηλώσεις επί δηλώσεων από κυβερνητικά στελέχη που καταγγέλλουν τις «υπερβολικές απαιτήσεις των δανειστών» και διαβεβαιώσεις για «κόκκινες γραμμές» που δεν πρόκειται να παραβιαστούν.

Χαρακτηριστικά, ο γγ του υπουργείου Εργασίας,Αν. Νεφελούδης, δήλωνε σε ραδιοφωνικό σταθμό: «Δεν περνάνε αυτά από εμάς, δεν υπάρχει περίπτωση. Το έχω πει, ξέρω ποια είναι η πολιτική επιλογή μας, δεν υπάρχει δυνατότητα να γίνουν ομαδικές απολύσεις και να ενεργοποιήσουμε το λοκ άουτ...». Στο ίδιο πνεύμα, πριν από λίγες μέρες, ο υπουργός Εργασίας, Γ. Κατρούγκαλος, δήλωνε σε ειδησεογραφικό πρακτορείο, πως «η απαίτηση του ΔΝΤ για ομαδικές απολύσεις είναι απολύτως ιδεοληπτική».

Ομως, οι εργαζόμενοι έχουν πλέον πείρα και δεν πρέπει να «τσιμπήσουν» στους κυβερνητικούς λεονταρισμούς. Πολύ περισσότερο, που με το 3ο μνημόνιο, η κυβέρνηση έχει συμφωνήσει «ναπραγματοποιήσει αυστηρή αναθεώρηση και εκσυγχρονισμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων, της συνδικαλιστικής δράσης και, σε εναρμόνιση με τη σχετική οδηγία της ΕΕ και τη βέλτιστη πρακτική, των ομαδικών απολύσεων, σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα και την προσέγγιση που συμφωνήθηκε με τους θεσμούς» (!)

Αλλά, ταυτόχρονα, δεν πρέπει και να υποτιμήσουν τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς, καθώς οι δηλώσεις αυτές, όσο και αν ακούγονται «γραφικές», μόνο τέτοιες δεν είναι. Εντάσσονται στον επικοινωνιακό σχεδιασμό της κυβέρνησης με σκοπό να αποπροσανατολίσει τους εργαζόμενους και να καλλιεργήσει σκόπιμα τον εφησυχασμό και κλίμα αναμονής. Κυρίως, όμως, όλος αυτός ο επικοινωνιακός κουρνιαχτός θέλει να αποκρύψει τις μεγάλες ανατροπές που έχουν ήδη συντελεστεί στα Εργασιακά, μαζί και στο ζήτημα των απολύσεων, όλο το προηγούμενο διάστημα.

Λυμένα τα χέρια των εργοδοτών

Τις ανατροπές αυτές, η κυβέρνηση όχι μόνο δεν τις έθιξε στο παραμικρό, αλλά επιδιώκει να τις παγιώσει και στο διηνεκές. Απ' αυτήν την άποψη, είναι χαρακτηριστικό το τι έχει συμβεί στο ζήτημα των ομαδικών απολύσεων, όπου επί της ουσίας το κεφάλαιο έχει στην κυριολεξία «λυμένα τα χέρια». Γιατί και τίποτα να μην αλλάξει προς το χειρότερο στο ζήτημα των απολύσεων, ήδη η εργοδοσία διαθέτει στο οπλοστάσιό της σύγχρονα και ισχυρά όπλα κατά των εργαζομένων.

Αυτό μαρτυρούν όλα τα διαθέσιμα στοιχεία αλλά και η καθημερινή εμπειρία των εργαζομένων που ζουν στο πετσί τους τα όργια της εργοδοσίας.

Καταρχάς, το υπάρχον νομικό - εργασιακό πλαίσιο για τις απολύσεις είναι απαράδεκτο. Συγκεκριμένα, σε επιχειρήσεις με έως 20 εργαζόμενους δεν τίθεται κανένας περιορισμός στον αριθμό των μηνιαίων απολύσεων. Με αυτά τα δεδομένα, στην ελληνική καπιταλιστική οικονομία, όπου εννιά στις 10 επιχειρήσεις απασχολούν μέχρι 10 εργαζόμενους, πάνω από μισό εκατομμύριο μισθωτοί σε σύνολο 1,673 εκατ. (Οκτώβρης 2015, στοιχεία «Εργάνη») δεν έχουν καμία προστασία μπροστά στο ενδεχόμενο της απόλυσης.

Επιπλέον, το καθεστώς των ομαδικών απολύσεων δίνει τη δυνατότητα στους εργοδότες να απολύουν κάθε μήνα:

α) Μέχρι 6 εργαζόμενους για επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις που στην αρχή του μήνα απασχολούν από 20 έως 150 εργαζόμενους.

β) 5% του προσωπικού και μέχρι 30 εργαζόμενους για επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις που απασχολούν περισσότερους από 150 εργαζόμενους.

Πρακτικά, δηλαδή, οι ισχύοντες νόμοι δίνουν τη δυνατότητα στην εργοδοσία να ξεμπερδεύει μέσα σε λίγους μόλις μήνες με το προσωπικό που θεωρεί «πλεονάζον».

Δεν είναι, μάλιστα, τυχαίο το γεγονός ότι μαζί με την αύξηση του ορίου των απολύσεων τα προηγούμενα χρόνια, δοθηκαν και πρόσθετες διευκολύνσεις στους εργοδότες, καθιστώντας ακόμα πιο φθηνές γι' αυτούς τις απολύσεις. Συγκεκριμένα, με το νόμο 4393/2012:

• Μειώθηκε το ποσό της αποζημίωσης απόλυσης των μισθωτών υπαλλήλων.
• Περιορίστηκε το χρονικό διάστημα προειδοποίησης καταγγελίας της σύμβασης εργασίας από τον εργοδότη.
• Αυξήθηκε η δυνατότητα καταγγελίας των συμβάσεων εργασίας για τους πρώτους δώδεκα (12) μήνες (από δύο που ίσχυε), χωρίς προειδοποίηση και χωρίς αποζημίωση απόλυσης για τον εργαζόμενο.

Με την απόλυση στο ...τσεπάκι!

Ολα τα παραπάνω οδήγησαν σε μία αγορά εργασίας, όπου σήμερα τα αφεντικά απολύουν «κατά ριπάς». Αποκαλυπτικά γι' αυτό είναι τα στοιχεία του πληροφοριακού συστήματος «Εργάνη», σύμφωνα με τα οποία, το 2015 φτάσαμε στο σημείο να έχουν καταγγελθεί και να έχουν αποχωρήσει από την εργασία τους τόσοι εργαζόμενοι, που σε απόλυτο αριθμό ξεπερνούν τον αριθμό των μισθωτών κατά το ίδιο έτος!

Συγκεκριμένα, το 2015 ο αριθμός των μισθωτών ανήλθε σε 1.673.732 άτομα. Το ίδιο χρονικό διάστημα, οι «αποχωρήσεις» μισθωτών από την εργασία τους - όπως η αστική καταγραφή χαρακτηρίζει τις απολύσεις, τη λήξη συμβάσεων ορισμένου χρόνου και τις "οικειοθελείς" αποχωρήσεις - ανήλθαν σε 1.709.052 άτομα! Ηταν, δηλαδή, σαν να εγκατέλειψε την εργασία του ή να την έχασε τουλάχιστον για μία φορά το σύνολο των μισθωτών της χώρας!

Ακόμα και αν εξαιρέσουμε τις λεγόμενες «οικειοθελείς» αποχωρήσεις, που βεβαίως πολλές φορές υποκρύπτουν απόλυση, και περιοριστούμε στις καταγγελίες συμβάσεων από τον εργοδότη και στη λήξη συμβάσεων ορισμένου χρόνου, ο αριθμός αυτός ξεπερνά το ένα εκατομμύριο (1.004.705 άτομα). Δηλαδή, στη διάρκεια του χρόνου, το 60% των μισθωτών βίωσε τουλάχιστον μια απόλυση.

Αυτό σημαίνει ότι στην πραγματικότητα, οι επιχειρήσεις, ακόμα και με το ισχύον καθεστώς, έχουν εξασφαλίσει την πλήρη ασυδοσία τους να απολύουν όποτε και όπως θέλουν. Αλλά, βέβαια, το κεφάλαιο δεν χορταίνει. Τα θέλει όλα δικά του. Το ενδιαφέρον τώρα επικεντρώνεται στις μεγάλες επιχειρήσεις και τους μονοπωλιακούς ομίλους, οι οποίοι, για να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητά τους, για να προχωρήσουν σε νέες εξαγορές και συγχωνεύσεις, σε μετακινήσεις και αναδιάρθρωση των δραστηριοτήτων τους, δεν θέλουν να έχουν κανένα εμπόδιο.

Ακριβώς αυτά τα τελευταία εμπόδια που έχουν απομείνει, όσον αφορά όχι απλώς την «απελευθέρωση», αλλά την «πλήρη απελευθέρωση» των απολύσεων, αναλαμβάνει να παραμερίσει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, εκτελώντας στο ακέραιο το συμβόλαιο που έχει υπογράψει με το κεφάλαιο.

 http://www.rizospastis.gr/page.do?id=16239&publDate=26%2F5%2F2016&pageNo=11

Εξάρτηση από τους ανεξάρτητους

Συνέχεια στην εκλαϊκευση του πολυνομοσχεδίου από το cogito ergo sum 

http://teddygr.blogspot.gr/2016/05/blog-post_23.html

Πάντοτε αναρωτιόμουν τι σόι πράμα είναι αυτό για το οποίο κόπτονται όλοι όσοι κυβέρνησαν και κυβερνούν αυτόν τον τόπο και το οποίο ονομάζουν Εθνική Ανεξαρτησία. Σιγά-σιγά, άρχισα να το καταλαβαίνω και τις τελευταίες μέρες το εμπέδωσα. Εθνική Ανεξαρτησία είναι να παραχωρείς την διακυβέρνηση της χώρας σε Ανεξάρτητες Αρχές, δηλαδή σε κυκλώματα τα οποία το επίσημο κράτος ούτε μπορεί ούτε επιτρέπεται να ελέγχει.

Ένα παράδειγμα τέτοιας Ανεξάρτητης Αρχής είδαμε τις προάλλες, μιλώντας για το Δημοσιονομικό Συμβούλιο. Ένα άλλο παράδειγμα θα δούμε σήμερα. Πρόκειται για την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ), η οποία έρχεται από 1/1/2017 να αντικαταστήσει την Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων, όπως αποφάσισε χτες η βουλή και όπως προβλέπεται στο τρίτο μνημόνιο. Για να δούμε, λοιπόν, δυο-τρία πραγματάκια σχετικά με την ΑΑΔΕ, μέσα από τις σχετικές διατάξεις του -ήδη ψηφισμένου- πολυνομοσχεδίου.

Στο σχέδιο νόμου περιγράφονται αναλυτικά οι αρμοδιότητες που θα έχει η ΑΑΔΕ αλλά η τελευταία τα λέει όλα: "(κβ) κάθε άλλη ενέργεια που είναι απαραίτητη στο πλαίσιο άσκησης των αρμοδιοτήτων της". Παναπεί, η ΑΑΔΕ θα κάνει "τα πάντα όλα" κι αναφορά δεν θα δίνει. Και για να καταλάβουμε πού μπορεί να φτάσουν αυτά τα "πάντα όλα", αρκεί να σημειώσουμε ότι σ' αυτήν θα ενσωματωθούν το ΣΔΟΕ (το οποίο έχει ήδη διαλυθεί), οι ΔΟΥ όλης της χώρας, οι περισσότερες υπηρεσίες τού Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους και, φυσικά, η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων.

Δεν είναι ασύλληπτο; Το επίσημο κράτος παραχωρεί σε τρίτους (παραιτούμενο, μάλιστα, κάθε δυνατότητας να τους ελέγξει!), το δικαίωμα να...
- ... προσδιορίζουν, βεβαιώνουν και εισπράττουν τα φορολογικά, τελεωνειακά και όλα τα άλλα δημόσια έσοδα.
- ... λαμβάνουν και εφαρμόζουν τα αναγκαία μέτρα για την αποτελεσματική λειτουργία των φορολογικών, τελεωνειακών και λοιπών υπηρεσιών ως προς την εφαρμογή των διατάξεων της φορολογικής και τελωνειακής νομοθεσίας αλλά και ως προς την βεβαίωση, είσπραξη και βελτίωση της εισπραξιμότητας των δημοσίων εσόδων.
- ... εκδίδουν κανονιστικές αποφάσεις, εγκυκλίους και άλλα έγγραφα τα οποία θα ερμηνεύουν και θα εφαρμόζουν τις διατάξεις των παραπάνω νομοθεσιών.

Και σαν να μην έφταναν αυτά (και άλλα πολλά), η ΑΑΔΕ έχει και μια ακόμη ωραία αρμοδιότητα: "τη λήψη και την εφαρμογή των αναγκαίων μέτρων για την προστασία της δημόσιας υγείας, του περιβάλλοντος και των συμφερόντων των καταναλωτών, καθώς και για την συμβολή στην υγιή λειτουργία της αγοράς, στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και καινοτομίας της χημικής βιομηχανίας" (!!) Για να μη χάσω και το λίγο που μου έχει μείνει, ας βγει ένας από τους 153 που υπερψήφισαν αυτή την διάταξη, να μου εξηγήσει για ποιον λόγο η δημόσια υγεία, τα συμφέροντα των καταναλωτών και η χημική βιομηχανία αποτελούν αρμοδιότητα κάποιου που η δουλειά του είναι να μαζεύει τα έσοδα του κράτους.

Αγανακτήσατε; Αν ναι, κάνετε λίγη υπομονή γιατί έχω κι άλλα δυο πραγματάκια, πολύ πιο όμορφα:
- "... δύνανται να μεταβιβάζονται και να περιέρχονται στην Αρχή περαιτέρω αρμοδιότητες που κατά την κείμενη νομοθεσία ασκούνται από τον Υπουργό Οικονομικών, ή τον αρμόδιο Αναπληρωτή Υπουργό ή Υφυπουργό Οικονομικών ή τους Προϊσταμένους των οργανικών μονάδων του Υπουργείου Οικονομικών".
- "Οι αρμοδιότητες που περιέρχονται στην Αρχή ή τα όργανα αυτής (...) δεν μπορούν να αναμεταβιβασθούν στον Υπουργό Οικονομικών ή στον Αναπληρωτή Υπουργό ή στον Υφυπουργό Οικονομικών ή σε άλλα κυβερνητικά όργανα με μεταγενέστερη κανονιστική διοικητική πράξη".

Συνεννοηθήκαμε; Το κράτος μπορεί, αύριο-μεθαύριο, να εκχωρήσει κι άλλες εξουσίες στην ΑΑΔΕ αλλά με κανέναν θεό δεν θα μπορεί να τις πάρει πίσω στο μέλλον. Με άλλα λόγια: το ανεξάρτητο ελληνικό κράτος αυτοευνουχίζεται για τα μάτια μιας Ανεξάρτητης Αρχής που το ίδιο δημιουργεί.

Πάμε παρακάτω, σε άλλη ομορφιά. Η ΑΑΔΕ θα διοικείται από πενταμελές συμβούλιο αλλά κατά την πρώτη πενταετία θα συμμετέχει κι ένας εμπειρογνώμονας, τον οποίο θα επιλέξει ο υπουργός οικονομικών από μια λίστα με τρία ονόματα την οποία θα του δώσει η... Κομμισσιόν! Τέτοια εθνική ανεξαρτησία λέμε!

Θέλετε κι άλλη ομορφιά; Το πενταμελές διοικητικό συμβούλιο της ΑΑΔΕ θα επιλέγεται από επταμελή επιτροπή, τα δυο μέλη της οποίας θα υποδεικνύονται ευθέως από την Κομμισσιόν. Μεταξύ των υπολοίπων πέντε, θα είναι ο πρόεδρος του Δημοσιονομικού Συμβουλίου (ο ένας "ανεξάρτητος" θα υποδεικνύει τον άλλο) και ο γενικός γραμματέας δημοσιονομικής πολιτικής.

Να προσθέσω κι άλλη μια; Παρ' ότι το προσωπικό της θα είναι δημόσιοι υπάλληλοι, η ΑΑΔΕ θα αποφασίζει μόνη της πόσα και ποια άτομα θα προσλάβει αλλά και τι μισθό θα παίρνουν. Κι όχι μόνο αυτό αλλά, αν επιτευχθούν οι στόχοι που θα τους βάζει, θα μπορεί να τους δίνει και μπόνους στο τέλος της χρονιάς. Λεπτομέρεια: ένα από τα μέλη τής επιτροπής τής προηγούμενης παραγράφου θα είναι ο... πρόεδρος του ΑΣΕΠ!

Τελικά, αν έχω καταλάβει σωστά, στα οικονομικά πράγματα της χώρας θα έχουν λόγο η ανεξάρτητη Τράπεζα της Ελλάδος (η οποία λογοδοτεί μόνο στην ΕΚΤ) και η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (η οποία θα ελέγχεται -έμμεσα και άμεσα- από την Κομμισσιόν), η οποία θα ενεργεί σε αγαστή συνεργασία με το Ανεξάρτητο Δημοσιονομικό Συμβούλιο. Δηλαδή, το ανεξάρτητο κράτος μας θα εξαρτάται από τους ανεξάρτητους. Χμμμ.. Κάτι δεν μ' αρέσει σε όλο αυτό. Κι αναρωτιέμαι γιατί στις εκλογές να ψηφίζουμε για κυβερνήσεις και όχι για διοικητικά συμβούλια ανεξάρτητων αρχών...

 

Πιο πάνω μιλήσαμε για ήδη διαλυμένο ΣΔΟΕ. Πριν κλείσουμε, ας θυμηθούμε λίγο τι έγινε μ' αυτή την ιστορία γιατί είναι εξόχως διδακτική. Στο τρίτο μνημόνιο υπήρχε μια διαταξούλα πολύ πονηρή: "Από 30.10.2015 όλες οι αρμοδιότητες και τα καθήκοντα που άπτονται φορολογικών και τελωνειακών υποθέσεων μεταφέρονται από την Ειδική Γραμματεία του ΣΔΟΕ στη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων (ΓΓΔΕ)… Στις υφιστάμενες οργανικές θέσεις στη ΓΓΔΕ προστίθενται 500 νέες, οι οποίες θα καλυφθούν από (έμπειρο) προσωπικό που υπηρετεί στην Ε.Γ. ΣΔΟΕ". Κάπως έτσι, λοιπόν, σταμάτησε ο έλεγχος του ΣΔΟΕ σε 39.500 υποθέσεις (στην συντριπτική πλειοψηφία τους λαθρεμπορίου και μεγάλης φοροδιαφυγής, ανάμεσά τους δε και 2.000 υποθέσεις τής λίστας Λαγκάρντ) για να ξαναρχίσει πάλι εξ αρχής από μια υπηρεσία με τα 2/3 του αρχικου προσωπικού (το ΣΔΟΕ είχε 740 υπαλλήλους).

Τώρα, με την ίδρυση της ΑΑΔΕ, το κοντέρ ξαναμηδενίζει και το πάμε φτου κι απ' την αρχή. Στο μεταξύ, κάποιοι κάνουν πάρτυ και οι παραγραφές τρέχουν. Στις 31/12/2015 παρεγράφησαν 12.500 υποθέσεις από τις 39.500 που προαναφέραμε και συνεχίζουμε...

"Πρόληψη" αγώνων χρειάζεται για να ζήσεις!

ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ ΥΓΕΙΑΣ - ΠΡΟΝΟΙΑΣ

Απεργούν οι εργαζόμενοι για τα εκρηκτικά προβλήματα

Να αναλάβει ο Δήμος Καλαμαριάς το ενοίκιο του Ιατρείου ΠΕΔΥ ζητά η κυβέρνηση, αλλιώς θα κλείσει!

Απεργούν οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία, στα Κέντρα Υγείας, στις Μονάδες Πρόνοιας και το ΕΚΑΒ όλης της χώρας την Τετάρτη, 8 Ιούνη. Η Πανελλαδική Γραμματεία Υγείας - Πρόνοιας του ΠΑΜΕκαλεί τους εργαζόμενους να διεκδικήσουν: Δημόσια, δωρεάν Υγεία - Πρόνοια για όλους, με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης, μονιμοποίηση των εργαζομένων με ελαστικές μορφές εργασίας, μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, ένταξη στα ΒΑΕ, ανάκτηση όλων των απωλειών, κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων κ.ά.

Η απεργία των εργαζομένων στις δημόσιες Μονάδες Υγείας εξαγγέλθηκε κάτω από την πίεση των εκρηκτικών προβλημάτων, τα οποία έχουν άμεσο αντίκτυπο και στους ασθενείς. Τα Κέντρα Υγείας και τα ιατρεία του ΠΕΔΥ έχουν «ερημώσει» από προσωπικό, κάποια έχουν κλείσει ή υπολειτουργούν. Στα νοσοκομεία, οι ελλείψεις σε προσωπικό φτάνουν τις 30.000 και τα τελευταία χρόνια καταργήθηκαν χιλιάδες κρεβάτια, τμήματα και κλινικές συγχωνεύτηκαν.

Η περίπτωση του πολυιατρείου ΠΕΔΥ Καλαμαριάς

Αποκαλυπτική είναι η περίπτωση του Ιατρείου του ΠΕΔΥ Καλαμαριάς. Η 4η Υγειονομική Περιφέρεια, ζήτησε από το Δήμο Καλαμαριάς να αναλάβει την πληρωμή του ενοικίου του κτιρίου όπου στεγάζεται, προκειμένου να συνεχίσει η λειτουργία του. Να σημειωθεί πως οφείλονται ενοίκια 16 μηνών και λογαριασμοί ρεύματος.

Αυτή είναι η εφαρμογή της τροπολογίας του υπουργείου Υγείας στο λεγόμενο «παράλληλο πρόγραμμα», με την οποία η Τοπική Διοίκηση ...«δύναται» να συνεισφέρει στις λειτουργικές ανάγκες των Μονάδων Υγείας. Φυσικά, το κόστος αυτό - όσο η κρατική χρηματοδότηση στην Υγεία και στους ΟΤΑ θα ελαττώνεται - θα μετακυλίεται στους δημότες με αύξηση δημοτικής φορολογίας ή και με άμεσες πληρωμές, ενώ σε «φτωχότερους» δήμους, αντίστοιχα πιο υποβαθμισμένες θα είναι και οι παρεχόμενες υπηρεσίες Υγείας.

Πρόκειται για νέο πλήγμα για τους κατοίκους της Καλαμαριάς μετά το κλείσιμο του Νοσοκομείου «ΠΑΝΑΓΙΑ» και του ΕΟΠΥΥ Νέας Κρήνης. Ο αριθμός γιατρών και ειδικοτήτων μειώθηκε σιγά - σιγά, η λίστα αναμονής αγγίζει το 2μηνο και οι ασθενείς αναγκάζονται να πληρώνουν από την τσέπη τους για γιατρό.

Το συγκεκριμένο ιατρείο απευθύνεται σε πάνω από 200.000 κατοίκους του Δήμου Καλαμαριάς και άλλων περιοχών. Βρίσκεται στο κέντρο της Καλαμαριάς και αν κλείσει περίπου 40.000 κάτοικοι θα πρέπει να μετακινούνται στην άλλη άκρη της πόλης - όπου βρίσκονται δύο ιατρεία ΠΕΔΥ ιδιαίτερα υποβαθμισμένα - με σπάνια ή και ανύπαρκτη σε ορισμένα σημεία συγκοινωνία.

Περιοδεία του ΚΚΕ

Χτες το πρωί, ο βουλευτής του ΚΚΕ, Σ. Βαρδαλής, επισκέφθηκε το ιατρείο και μίλησε με το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Οπως είπαν, οι μόλις 11 γιατροί μετακινούνται καθημερινά στα άλλα δυο ιατρεία της Καλαμαριάς, για να καλύψουν τα πολλά κενά. Απαξιώνεται, δηλαδή, ακόμη περισσότερο η λειτουργία του και προετοιμάζεται το κλείσιμο, αφού οι ασθενείς δεν βρίσκουν την ειδικότητα που θέλουν παρά μόνο 1-2 μέρες τη βδομάδα. Χαρακτηριστικά, χτες, στο ιατρείοβρίσκονταν 3 γιατροί!

Οι γιατροί φοβούνται ξαφνικό κλείσιμο του ιατρείου και τη μετατροπή τους σε «γιατρούς της γειτονιάς» - σύμφωνα με το κυβερνητικό σχέδιο για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας. Δηλαδή ένας γιατρός για χιλιάδες κατοίκους σε χώρους χωρίς την απαραίτητη υλικοτεχνική υποδομή, όπου απλά θα συνταγογραφούν. Ο Σ. Βαρδαλής ενημέρωσε το προσωπικό για την Ερώτηση που κατέθεσε το ΚΚΕ για το θέμα και τόνισε πως θα δοθεί συνέχεια στις πρωτοβουλίες εκτός Βουλής, καλώντας τους γιατρούς να οργανώσουν την πάλη τους μαζί με τους κατοίκους της περιοχής.

 http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=28/5/2016&id=16241&pageNo=17

Δημοσιονομικό Συμβούλιο: μια πρώτη γνωριμία

Για όσους έχουν την επιθυμία να διαβάσουν λίγο πιο εκλαϊκευμένα τα περί πολυνομοσχεδίου.Παραθέτουμε μια σειρά αναλύσεων του cogito ergo sum http://teddygr.blogspot.gr/

Τις τελευταίες μέρες γίνεται πολλή κουβέντα για τον περίφημο "αυτόματο κόφτη", δηλαδή για την διαδικασία που θα ακολουθείται προκειμένου να επανέλθει στις ράγες του ο προϋπολογισμός τού κράτους σε περίπτωση εκτροχιασμού του. Αυτός ο "κόφτης" δεν είναι κάτι που ακούμε τώρα για πρώτη φορά. Έχει συζητηθεί πολλές φορές κατά το παρελθόν σε υψηλά ευρωπαϊκά επίπεδα, αφού συνιστά εδώ και χρόνια απαίτηση της Γερμανίας. Και, βέβαια, ό,τι αποφασίζεται στις Βρυξέλλες δεν αργεί να φτάσει και στον τόπο μας.

Εδώ, λοιπόν, ο "κόφτης" είχε απασχολήσει την κυβέρνηση ΝΔ-ΠαΣοΚ από τα τέλη του 2013, αφού προβλεπόταν στο δεύτερο μνημόνιο. Κι επειδή αυτός ο "κόφτης" δεν δουλεύει αν δεν τον βάλει κάποιος σε λειτουργία, η τότε κυβέρνηση (καθ' υπόδειξη και με τις ευλογίες τής τρόικας, φυσικά) φρόντισε να θεσπίσει τον διαχειριστή του: το Δημοσιονομικό Συμβούλιο. Ας δούμε, λοιπόν, τι πράγμα είναι αυτό το Δημοσιονομικό Συμβούλιο και ποιοι το αποτελούν.

Μιλώντας για "Δημοσιονομικό Συμβούλιο" θα μπορούσαμε να πούμε (με ελευθεριάζουσα κάπως γλώσσα) ότι πρόκειται για τον "νταβατζή" της κυβέρνησης επί οικονομικών θεμάτων. Συστήθηκε ως ανεξάρτητη αρχή το 2014 με τον Ν. 4270 (ΦΕΚ Α' 143/28-6-2014) και στην αρμοδιότητές του περιλαμβάνονται η άσκηση δημοσιονομικής εποπτείας, η παρακολούθηση της εκτέλεσης του προϋπολογισμού, ο έλεγχος των δαπανών υπουργείων και φορέων τού δημοσίου και η επιβολή περικοπών σε κάθε περίπτωση υπέρβασης. Χαρακτηριστικά, το Δημοσιονομικό Συμβούλιο... 
- ... προβαίνει σε αξιολογήσεις σχετικά με την εφαρμογή των δημοσιονομικών κανόνων, ιδιαίτερα σε σχέση με την διαπιστούμενη σημαντική απόκλιση από το μεσοπρόθεσμο στόχο ή την πορεία προσαρμογής προς αυτόν. 
- ... παρακολουθεί την συμμόρφωση με τους αριθμητικούς δημοσιονομικούς κανόνες που ενσωματώνονται στο εθνικό πλαίσιο δημοσιονομικής διαχείρισης, ώστε να επιτευχθεί ο μεσοπρόθεσμος δημοσιονομικός στόχος.
- ... παρακολουθεί την συμμόρφωση με την ενεργοποίηση του διορθωτικού μηχανισμού (σ.σ.: νά ο κόφτης!) και την εξέλιξη της δημοσιονομικής διόρθωσης με βάση το ψηφισμένο σχέδιο διορθωτικών ενεργειών.
- ... αξιολογεί τις δημοσιονομικές προβλέψεις και τον ετήσιο κρατικό προϋπολογισμό (σ.σ.: νά και το νταβατζηλίκι που λέγαμε!).

Κι αφού μιλάμε για "ανεξάρτητη αρχή", ο νόμος ορίζει ότι "ο Πρόεδρος, τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου και το προσωπικό του Δημοσιονομικού Συμβουλίου, κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, δεν λαμβάνουν οδηγίες από οποιονδήποτε κυβερνητικό φορέα ή άλλον δημόσιο ή ιδιωτικό οργανισμό". Οπότε, αν πει το Δημοσιονομικό Συμβούλιο ότι πρέπει να μειωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις, δεν θα φταίει η κυβέρνηση που θα υπακούσει. Κι άντε τώρα να πεις πως έχουν άδικο αυτοί που βλέπουν τις "ανεξάρτητες αρχές" με μισό μάτι.

Το πρώτο διοικητικό συμβούλιο του Δημοσιονομικού Συμβουλίου ορίστηκε με απόφαση του νυν υπουργού οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου. Πρόεδρος (με μηνιαίο μισθό 4.750, χώρια τα έξτρα) ανέλαβε ο καθηγητής της ΑΣΟΕΕ Παναγιώτης Κορλίρας, ο οποίος έχει διατελέσει πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της πάλαι ποτέ Ιονικής Τράπεζας, υποδιοικητής τής Τράπεζας της Ελλάδος (επί Χαλικιά), στέλεχος της εταιρείας "Αθηναϊκές Συμμετοχές Κεφαλαίου" (πρωταγωνίστησε στην δημιουργία τής χρηματιστηριακής φούσκας του 1999), πρόεδρος του Κέντρου Οικονομικού Προγραμματισμού και Ερευνών - ΚΕΠΕ (διορίστηκε από την τότε υπουργό ανάπτυξης Λούκα Κατσέλη) και μέλος τής επιτροπής διαλόγου στο Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη (!).

Μιλώντας για τον κ. Κορλίρα, αξίζει τον κόπο να ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στην εταιρεία "Αθηναϊκές Συμμετοχές Κεφαλαίου" που προαναφέραμε. Στις αρχές του 1999, τότε που στο χρηματιστήριο της Αθήνας είχε στηθεί τρελλό πάρτυ προς τιμήν των κορόιδων, μια παρέα αποφάσισε να εκμεταλλευτεί την αναμπουμπούλα για να κονομήσει. Σ' αυτή την παρέα βρίσκονταν γνωστοί επιχειρηματίες, όπως ο Μίνως Κυριακού, ο Ευάγγελος Μυτιληναίος, ο Ανδρέας Κορασίδης, ο Βασίλης Θεοχαράκης και ο Χρήστος Παπαέλληνας. Μαζί τους είχαν και μερικούς τραπεζίτες, σαν τον διοικητή τής Κτηματικής Τάσο Τζαβέλλα, τον διαχειριστή κεφαλαίων τής HSBC Γιάννη Βεζανή και τον πρόεδρο της Ιονικής Παναγιώτη Κορλίρα. Από δίπλα και ο Αντώνης Βαρθολομαίος, με 12ετή θητεία σε τράπεζες των ΗΠΑ αλλά και στις δικές μας Interbank και Εγνατία.

Αυτή η ωραία παρέα, λοιπόν, έπρεπε να βρει ένα όχημα προκειμένου να μπει γρήγορα στο παιχνίδι τού χρηματιστηρίου, μια ήδη εισηγμένη επιχείρηση. Έτσι, απέκτησε την πλειοψηφία των μετοχών τής παραπαίουσας εριοϋφαντουργίας "Δημητριάδης" (οι παλιότεροι θα θυμούνται τα ονομαστά κασμήρια της) και την μετέτρεψε σε εταιρεία συμμετοχών. Το κόλπο ήταν όμορφα στημένο και τα λεφτά που βγήκαν χοντρά. Το κακό για τα καλά φιλαράκια ήταν ότι σύντομα το χρηματιστήριο κατέρρευσε και δεν πρόλαβαν να κουκουλώσουν το φαγοπότι. Έτσι, η υπόθεση έφτασε στα δικαστήρια, με κατηγορίες πλημμεληματικού χαρακτήρα, όπως χειραγώγηση μετοχών και προσυνεννοημένες συναλλαγές. Ο φάκελλος ανατέθηκε στην γνωστή μας αμερόληπτη θεραπαινίδα τής δικαιοσύνης Κωνσταντίνα Μπουρμπούλια. Η παρέα βρήκε την ησυχία της για κάμποσα χρόνια.

Όταν ξέσπασε το σκάνδαλο του παραδικαστικού κυκλώματος και απομακρύνθηκε η Μπουρμπούλια, η υπόθεση βγήκε από την ναφθαλίνη. Τελικά, το 2005, ο Μυτιληναίος καταδικάστηκε πρωτοδίκως σε 3 χρόνια φυλάκιση και 5.000 ευρώ πρόστιμο (!), ο κύπριος μεγαλομέτοχος Πωλ Παπαδόπουλος σε 4 χρόνια και 12.000 ευρώ πρόστιμο και ο μεγαλομέτοχος Στέφανος Μαντακίδης σε 2 χρόνια και 8.000 ευρώ πρόστιμο (και οι τρεις αθωώθηκαν στο Εφετείο έναν χρόνο αργότερα).Οι συγκατηγορούμενοι τραπεζίτες Τάσος Τζαβέλλας και Παναγιώτης Κορλίρας κρίθηκαν αθώοι επειδή από την διαδικασία δεν προέκυψε ότι γνώριζαν την απάτη. Δέκα χρόνια αργότερα, ο Τσακαλώτος θα θεωρούσε ότι ένας τραπεζίτης που δεν πήρε μυρωδιά ότι είχε μπλέξει με απατεώνες, θα ήταν ο πλέον ενδεδειγμένος έλλην για να μπει επί κεφαλής ενός συμβουλίου που θα ελέγχει την οικονομία της χώρας. Κάτι παραπάνω θα ξέρει ο υπουργός...

Παρένθεση. Μεταξύ των εταιρειών που εξαγόρασε η "Αθηναϊκή Συμμετοχών Κεφαλαίου" ήταν και η "Περσεύς Υγειονομική Μέριμνα ΑΕΕ" (πρώην "Μοσχολιός Χημικά ΑΕ"). Μετά την εξαγορά της, οι Μοσχολιοί έφυγαν και η εταιρεία απέκτησε νέο διοικητικό συμβούλιο (*) στο οποίο ο Τζαβέλλας ήταν πρόεδρος και ο Κορλίρας μέλος. Αφού οι δυο τραπεζίτες κρίθηκαν από το δικαστήριο αθώοι για συμμετοχή σε απάτη, έχουμε το δικαίωμα να συμπεράνουμε ότι πρέπει να ήσαν τουλάχιστον αφελείς (για να μη χρησιμοποιήσουμε βαρύτερο χαρακτηρισμό) και ο Μυτιληναίος με την παρέα του τους κορόιδεψαν και τους εκμεταλλεύτηκαν. Παρεμπιπτόντως, αξίζει να σημειώσουμε ότι Τζαβέλλας και Κορλίρας είχαν αξιοσέβαστες αποδοχές ως μέλη του Δ.Σ. της μητρικής εταιρείας: 19.800.000 δρχ. ετησίως ο πρώτος και 10.000.000 δρχ. ετησίως ο δεύτερος (**). Κλείνει η παρένθεση.

Βέβαια, ο Κορλίρας δεν είναι μόνος του στην προσπάθεια αυτή. Στο πενταμελές διοικητικό συμβούλιο υπάρχουν άλλα τέσσερα μέλη, τα οποία αμείβονται με 3.325 μηνιαίως έκαστο: ο καθηγητής Δημήτρης Σερεμέτης (με θητεία συμβούλου σε διάφορα πασοκικά υπουργεία, γνωστός για την φράση "ο ΣυΡιζΑ πρέπει να συμμαχήσει και με τον διάβολο για να γίνει κυβέρνηση", που είπε το 2013), ο -69χρονος πια- καθηγητής Βασίλης Μανεσιώτης (πρώην προϊστάμενος της Διεύθυνσης Οικονομικών Μελετών τής Τράπεζας της Ελλάδος), ο καθηγητής Ευθύμιος Τσιώνας (ένας από τους 242 πανεπιστημιακούς που υπέγραψαν πέρυσι δήλωση υπέρ του "Ναι" στο δημοψήφισμα) και ο Γιάννης Μονογιός(συνεργάτης του Κορλίρα στο ΚΕΠΕ, επί κεφαλής οικονομολόγος της Πειραιώς και σύμβουλος του Γιάννη Στουρνάρα, όταν ο τελευταίος ήταν υπουργός οικονομικών).

Τελειώνω. Δεν ξέρω γιατί αλλά όλα αυτά με κάνουν να κουμπώνομαι όταν ακούω να γίνεται λόγος για το Δημοσιονομικό Συμβούλιο. Να κουμπώνομαι και να διπλοσταυροκουμπώνομαι...

 http://teddygr.blogspot.gr/2016/05/blog-post_20.html