Το
τελευταίο διάστημα ντόρος γίνεται για ενδεχόμενη από εδώ και στο εξής πληρωμή
της μισθοδοσίας μας μέσω της Ε.Α.Π.
Δεν
μπορούμε βέβαια να ισχυριστούμε με ασφάλεια, ποιος αρχικά και γιατί μπήκε σε
αυτή τη διαδικασία ανακαίνισης του θέματος. Και όταν λέμε ποιος εννοούμε την
εδώ διοίκηση ή την ηγεσία του υπουργείου. Με περισσότερη ασφάλεια θα
ισχυριστούμε ότι και οι δυο θα έχουν συμφέρον· και το λέμε αυτό γιατί, εξαιρουμένου του οικονομικού
οφέλους που είναι και το βασικό, αποτελεί πιο εύπεπτη τροφή για τον
οποιονδήποτε εργαζόμενο να σκέφτεται ποιος θα διαχειρίζεται την μισθοδοσία
μας και όχι αν αυτή καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες μας ή
αν αυτή θα επανέλθει στα προ κρίσης επίπεδα.
Βέβαιο
επίσης θεωρείται ότι και οι δύο ηγεσίες, τόσο του νοσοκομείου όσο και του
υπουργείου, βαδίζουν στην ίδια πλευρά
του ποταμού, έχοντας κοινή σκέψη για
μειώσεις του κόστους λειτουργίας του Ιδρύματος. Όποιος πιστεύει κάτι διαφορετικό πιθανόν να ζει στα
όνειρά του.
Επίσης
είναι πολύ φρόνιμο γι αυτούς να αφήνουν να διαχέεται στους εργαζόμενους η
ύπαρξη δήθεν καυτού διλήμματος του τύπου Ε.Α.Π ή ισχύον τρόπος πληρωμής.
Σφαγείο
με προϋποθέσεις γίνεται και με τους δύο τρόπους. Με τον πρώτο, μη
αναγνωρίζοντας κεκτημένα δικαιώματα προϋπηρεσίας και όχι μόνο, ενώ με τον
δεύτερο, θα αμφισβητείται η μισθοδοσία μας συχνά πυκνά (μέσω της ελλιπούς
χρηματοδότησης της υγείας), όταν επιλογή των κυβερνήσεων είναι να κινούνται
στο μονόδρομο που προορισμό έχει την εξασφάλιση βιώσιμου συστήματος υγείας. (λειτουργία με ιδιωτικοοικονομικά
κριτήρια κτλ βλ. εσωτερικός κανονισμός )Φωτεινή σήμανση σ`αυτό το μονόδρομο
αποτελεί η συνεχώς μειούμενη χρηματοδότηση
της υγείας.
Αυταπάτες δεν έχουν
στην αντίπερα όχθη. Καθαρή σκέψη
και δράση έχουν. Το πρόβλημα τίθεται σε μας και τίθεται με πραγματικό δίλημμα
που πρέπει να απαντήσουμε. Είμαστε διατεθειμένοι να διεκδικήσουμε αυτό που η
υγεία ως αγαθό προϋποθέτει, την αποκλειστικά δημόσια, δωρεάν και
απρόσκοπτη παροχή της από αποκλειστικά δημόσιο νοσοκομείο πλήρως
χρηματοδοτούμενο από τον κρατικό κορβανά και με βάση αυτή τη λειτουργία να
έρχεται ως απότοκος και ο μισθός μας ή θα συνεχίσουμε με τη σκέψη του
μικρότερου κακού που πειθαναγκάζει τον εργαζόμενο να τροχιοδρομεί από καναπέ σε
καναπέ, άντε και να επιδίδεται σε καμιά “μικροεπαναστική” δραστηριότητα τύπου
φάσκελου και τελικά να πορεύεται με τη σκέψη άλλο κακό να μη μας βρει;
Συμπερασματικά, δεν θα δεχτούμε κανέναν
τρόπο πληρωμής που θα αμφισβητεί έστω και ένα ευρώ τις μέχρι τώρα απολαβές μας.
Να θεωρήσουμε ότι αυτό θα αποτελέσει αιτία πολέμου.
Φτάνουν πια τα παιχνίδια που παίζονται στις πλάτες των
εργαζομένων.
Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα.
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ
ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΝΟΣ. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
