«Μαχαίρι» δισεκατομμυρίων λιρών
Με αφορμή τα νέα συμβόλαια των ειδικευόμενων, δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας «Ιndependent»(3/11/2015 - «Η κρίση του Εθνικού Συστήματος Υγείας σε αριθμούς») αναφέρει ότι το «πρόβλημα» εντοπίζεται στα εξής: Ο πληθυσμός του Ηνωμένου Βασιλείου έχει αυξηθεί από 60 εκατ. το 2004 σε 64 εκατ. το 2014 και, ταυτόχρονα, για πρώτη φορά στην Ιστορία, υπάρχουν πάνω από 11 εκατ. άνθρωποι άνω των 65 ετών.
Δηλαδή, οι Βρετανοί είναι περισσότεροι και ζουν περισσότερο, που σημαίνει ότι έχουν πρόσθετες ανάγκες (π.χ. για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, παροχές, όπως φυσικοθεραπείες, που είναι απαραίτητες σε μεγαλύτερες ηλικίες λόγω των μυοσκελετικών προβλημάτων κ.λπ.). Επομένως, «κοστίζουν» περισσότερο στο κράτος χρησιμοποιώντας τις υπηρεσίες Υγείας!
Ο ψυχρός αυτός υπολογισμός είναι απόρροια της καπιταλιστικής οικονομίας, όπου η Υγεία, η Πρόνοια, δικαιώματα και κοινωνικές παροχές αποτελούν «κόστος» για τα καπιταλιστικά κράτη, που πρέπει να ελαχιστοποιείται. Σύμφωνα, μάλιστα, με το ίδιο δημοσίευμα, «στις περικοπές των δαπανών κάποια βήματα έχουν ήδη γίνει». Για παράδειγμα, την περίοδο 2011 - 2013 έχουν περικοπεί από το βρετανικό ΕΣΥ 10,8 δισ. λίρες.
Με ποιον τρόπο έγινε αυτό; Ο βασικότερος είναι με την αλλαγή του τρόπου χρηματοδότησης των νοσοκομείων. Δεν χρηματοδοτούνται πλέον από το κράτος - μέσω των «τοπικών ΕΣΥ» - ανάλογα με τον πληθυσμό στον οποίο αναφέρονται, αλλά τα τελευταία τουλάχιστον 15 χρόνια χρηματοδοτούνται ανάλογα με τις «επιδόσεις» τους, με τα «αποτελέσματά» τους.
Πρόκειται για αξιολόγηση της λειτουργίας των νοσοκομείων στη λογική «κόστος - όφελος», με επιχειρηματικά κριτήρια (μείωση εξόδων - αύξηση εσόδων μέσω της πώλησης των υπηρεσιών τους σε ιδιώτες ή σε φορείς και πάντως όχι από την κρατική χρηματοδότηση, μέσω της μικρής διάρκειας νοσηλείας, κλεισίματος κλινικών/τμημάτων που δε θεωρείται «συμφέρουσα» η λειτουργία τους, κατάργησης ειδικοτήτων, ανατροπής εργασιακών σχέσεων, απολύσεων κ.λπ.). Με αυτό το μέτρο περικόπηκαν 4,8 δισ. λίρες.
«Ποικιλία» στις περικοπές
Επίσης, 1,7 δισ. λίρες κόπηκαν μέσω της μείωσης του μισθολογικού κόστους (σ.σ. ήδη έχουν γίνει μειώσεις μισθών ή απολύσεις σε νοσηλευτές, διοικητικό και παραϊατρικό προσωπικό). Από τον περιορισμό της συνταγογράφησης φαρμάκων και την αύξηση της τιμής της συνταγής «εξοικονομήθηκαν» 889 εκατ. λίρες. Τα διοικητικά έξοδα - με συγχωνεύσεις, καταργήσεις υπηρεσιών κ.λπ. - μειώθηκαν κατά 880 εκατ. λίρες. Από την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) καθώς και από υπηρεσίες για οδοντιάτρους και οφθαλμίατρους κόπηκαν άλλα 449 εκατ. λίρες.
Ακόμα, από τη μη παραπομπή ασθενών σε νοσοκομείο από τον γενικό γιατρό της ΠΦΥ «εξοικονομήθηκαν»875 εκατ. λίρες. Κανείς δεν υποστηρίζει πως περιστατικά που μπορεί να αντιμετωπιστούν στην ΠΦΥ θα πρέπει να παραπέμπονται στα νοσοκομεία. Ομως, στη Βρετανία οι κυβερνήσεις - ακριβώς στη λογική της ...«εξοικονόμησης» - ασκούν πιέσεις στους γενικούς γιατρούς της γειτονιάς να «λύνουν τα ζητήματα» (εξετάσεις, διάγνωση, θεραπεία) χωρίς να παραπέμπονται πολλοί ασθενείς στα νοσοκομεία, επειδή το κόστος νοσηλείας τους είναι μεγαλύτερο και ο νοσοκομειακός γιατρός ακριβότερος.
Μάλιστα, ο γενικός γιατρός παίρνει μπόνους αν δώσει λίγα παραπεμπτικά για νοσοκομείο, αν συνταγογραφεί εξετάσεις και φάρμακα στο ελάχιστο δυνατό. Με αυτόν τον τρόπο, τα αυστηρά επιστημονικά κριτήρια που πρέπει να αποτελούν «οδηγό» για την αντιμετώπιση των ασθενών, κινδυνεύουν να παραμεριστούν στο όνομα της «εξοικονόμησης» και της επιπλέον χρηματικής αμοιβής
για περισσότερα στοhttp://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=12/3/2016&id=16139&pageNo=13
