Το τελευταίο διάστημα έγινε έντονη η
ανησυχία των διοικούντων του νοσοκομείου για τα προβλήματα που διογκώνονται
εξαιτίας της ελλιπέστατης χρηματοδότησης. Η υποχρηματοδότηση δεν είναι τωρινό πρόβλημα, δεν προέκυψε από
παρθενογένεση και δεν είναι πρόβλημα που αντιμετωπίζει μόνο το δικό μας
νοσοκομείο. Πιθανόν να βολεύει κάποιους μια τέτοια θέση.
Η υποχρηματοδότηση της υγείας βαδίζει σταθερά σε αποφάσεις των παλαιότερων
αλλά και των νεότερων συγκυβερνώντων καθ` υπόδειξη των πολιτικών που χαράζονται
από Ε.Ε και των ντόπιων αφεντικών.
Συγκεκριμένο προσανατολισμό έχουν οι
πολιτικές αυτές που υποδεικνύουν το δρόμο για να εξασφαλίσουν βιώσιμο και αποδοτικό σύστημα υγείας. Και
τούτο πετυχαίνετε μόνο με την αλλαγή
στον τρόπο λειτουργίας των δομών της υγείας, με άλλα λόγια πετυχαίνεται με ραγδαία μείωση της κρατικής χρηματοδότησης
και ενίσχυση της λειτουργίας τους με όρους επιχειρήσεων. Με ένα σμπάρο δυό τρυγόνια·
μειώνοντας τις κοινωνικές παροχές εξασφαλίζονται ποσά για άλλους σκοπούς (πακέτα
χρηματοδότησης εργολάβων, βιομηχάνων, αποπληρωμή δανείων κτλ)και μείωση του
κόστους λειτουργίας αφού μέρος λειτουργίας του νοσοκομείου θα περνάει σε
επιχειρήσεις (πλυντήρια, σίτιση, φύλαξη και αργότερα διοικητικές υπηρεσίες, εργαστήρια)
Για το δικό μας νοσοκομείο δεν χρειάζεται
ιδιαίτερη προσπάθεια στη μετάφραση των γενικότερων οδηγιών. Με ιδιωτικοοικονομικά
κριτήρια η λειτουργία του, ο εσωτερικός κανονισμός ξεκάθαρος σε αυτό. Γι αυτό
θα αναπτύσσονται κλινικές με θετικό πρόσημο στη λειτουργία τους και
θα συρρικνώνονται άλλες. Γι΄αυτό και η πρεμούρα για όσο το δυνατόν περισσότερες
διαδικασίες - πράξεις. Το θετικό πρόσημο μετράει και όχι οι
ανάγκες του λαού. Και μιας και είπαμε για τον εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας
που δεν ψηφίζετε, να μην έχουμε καμιά αυταπάτη. Η κόντρα μεταξύ υπουργείου και
διοίκησης γίνεται για το παντεσπάνι· ποιος θα έχει την αρχή και όχι για το
περιέχομενό του. Πιστή η διοίκηση στις πολιτικές των παλιών και των νέων
κυβερνόντων, ως το μακρύ χέρι του υπουργείου, διατράνωνε ποικιλοτρόπως ότι δεν της ήταν απαραίτητη η κρατική
χρηματοδότηση αρκεί ο ΕΟΠΥΥ να είναι "τζέντλεμαν" στις υποχρεώσεις
του. Τι δεν έβλεπε η διοίκηση που βλέπαμε εμείς; ότι τα ασφαλιστικά ταμεία σφαγιάστηκαν από χρόνια και η τριμερής
χρηματοδότηση γίνεται στην ουσία μονομερής (μόνο οι ασφαλιστικές εισφορές των
εργαζομένων); Πως δηλαδή περίμενε τόσα χρόνια πως η κατάσταση δεν θα έφτανε σε
αδιέξοδο; Παρόλη τη φαινομενικά τωρινή
οικονομική δυσπραγία ξέρουν πολύ καλά ότι έτσι ξεθεμελιώνουν τις δημόσιες
παροχές. Οι όροι μπήκαν και τούτο
λέγεται "κόστος- όφελος". Χρηματοδότες θα παραμείνουν οι χρήστες
υγείας, μόνο που τώρα θα βάζουν όλο και πιο βαθειά τα χέρια στις τσέπες τους.
Κροκοδείλια τα δάκρυά τους μαζί με μερίδα στελεχών του νοσοκομείου. Δεν είδαμε ανάλογη πρεμούρα και ανησυχία για
τα "κιλά ιδρώτα" των εργαζομένων από την εντατικοποίηση της εργασίας
τους. 400 και πάνω οι κενές οι θέσεις. Κατανοώντας όλα αυτά, εύκολα
αντιλαμβάνεται κανείς γιατί τόση πρεμούρα για την μετεγκατάσταση της
οφθαλμολογικής κλινικής ( στα θετικά πρόσημα ανήκει και αυτή). Έσοδα από ποιους
και για ποιους;(με δικούς τους όρους το ερώτημα).
Συμπερασματικά, γιατί
πολλά θα μπορούσαμε να πούμε, αν θέλουμε η υγεία να μην αποτελεί εμπόρευμα τότε
η παροχή της θα πρέπει να δίνεται δωρεάν από ένα αποκλειστικά δημόσιο σύστημα
υγείας με πλήρη κρατική χρηματοδότηση και με εργαζόμενους με πλήρη απασχόληση
και δικαιώματα.
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ
ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ νοσ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
